Klúður í kosningabaráttu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Í útlöndum - ekki öllum,  en sumum - er til siðs aðstjórnmálamenn velji sér einkennislag í kosningabaráttu.  Iðulega er þetta þekkt og grípandi lag.  Nafn lagsins og texti í viðlagi er jafnan eitthvað sem innifelur æskileg skilaboð.  Einkennislagið er spilað í upphafi og endi framboðsfunda,  í sjónvarps- og útvarpsauglýsingur og hvar sem því er viðkomið.

  Af hverju fá frambjóðendurnir ekki vinsæla poppara til að semja fyrir sig sérstakt kosningalag?  Jú,  það eru til dæmi um slíkt.  Kosturinn við hina leiðina er að hún gefur útvarpsstöðvum,  plötusnúðum og fleirum möguleika á að spila gamla vinsæla lagið án þess að það sé skilgreint sem eiginlegur kosningaáróður.  

  Einhverra hluta vegna hafa íslenskir stjórnmálamenn gert lítið af þessu.  Ég man þó eftir því að Alþýðuflokkurinn gerði út á lagið  18 rauðar rósir.  Í því tilfelli var það krákað (cover song) af Stuðmanninum Jakobi Magnússyni og Stebbi Hilmars söng.  Einnig krákaði Ingibjörg Sólrún lagið  Borg mín borg  ásamt Ríó tríói.  Egill Ólafsson (og kannski fleiri?) söng eitt sinn frumsamið lag eftir Árna Sigfússon,  þáverandi frambjóðanda í Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík.  Framsóknarflokkurinn var í einhverri kosningabaráttunni með frumsamið lag eftir bróðir Magnúsar Kjartanssonar (man ekki nafn mannsins).  Við erum best,  söng Besti flokkurinn,  slagara úr smiðju Tinu Turner.

  Margrét Thatcher gerði á sínum tíma út á lag Johns Lennons,  Imagine.  Yoko brást við með því að gefa lagið til Amnesty International - í með - til að lagið væri ekki notað af stjórnmálamönnum.

  Bandarískir stjórnmálamenn eru duglegir við að velja sér einkennislag í kosningabaráttunni.  Einkennislag Bills Clintons var  Don´t Stop Me Now  með Fleetwood Mac.   Ronald Reagan sótti sitt einkennislag til Brúsa frænda,  Born in the USA.  Brúsi gaf leyfi til þess með því skilyrði að Reagan myndi hlusta á plötu hans,  Nebraska,  þar sem sungið er um hlutskipti bandarísks verkafólks.  

  Einhverra hluta vegna hafa ótrúlega margir bandarískir stjórnmálamenn lent í tómu klúðri við val á einkennislagi.  Þeir - eða starfsmenn þeirra - hafa ekki gengið nægilega vel frá formlegu leyfi fyrir notkun lagsins.  Plötuútgefandinn hefur kannski gefið grænt ljós en höfundur og flytjandi lagsins verið ósáttur þegar á reynir.  Einkum hefur þetta komið frambjóðendum rebbanna í koll.  En demókratar hafa líka lent í klúðri.

  Núna síðast er forsetaframbjóðandi rebba,   Gingrich,  í klúðri.  Einkennislag hans er  How You Like Me Now  með bresku hljómsveitinni The Heavy.  Hljómsveitin er afar ósátt og krefst þess að Gingrich hætti þegar í stað að nota þetta lag.  

  Áður voru Tom Petty og Katrína and The Waves búin að stöðva notkun annars frambjóðanda rebba,  Michele Bachman, á sitthvoru laginu með þeim.  Gott ef hún datt ekki út úr forvalinu í kjölfar leiðinda vegna þessa (og einhvers fleira).

  Tom Petty stoppaði á sínum tíma stoppað notkun Brúsks (Bush yngri) á öðru lagi eftir sig,  I Won´t Back Down.  Það er kannski skiljanlegt að svona klúður komi upp þegar bandarískir stjórnmálamenn nota bresk popplög með leyfi frá bandarískum plötuútgefanda þeirra.  Það er klaufalegra þegar rebbar nota lög eftir yfirlýstan frjálslyndan,  eins og Toms Pettys.   Tom Petty er mun stærra nafn í Bandaríkjunum en við verðum vör við hér á Íslandi.  Hann er svo sem ekki mjög pólitískur en vill ekkert púkka upp á republikana.

  2008 stoppaði hljómsveitin Heart notkun Söru Pálínu á laginu  Barracuda.  Sama ár lenti John McCain í klúðri.  Jackson Browne fékk dómstóla til að stöðva notkun hans á laginu  Running On Empty.  Sjaldnast þarf þó dómstóla til.  John Mellemcamp dugði að krefjast þess án atbeina dómstóla að stöðva notkun Johns McCains á tveimur lögum eftir sig.  Til gamans má geta að lengst af kallaði John Mellemcamp sig John Cougar Mellemcamp.  Liðsmenn Sykurmolanna upplýstu hann um að millinafnið Cougar hljómar illa á íslensku í íslenskum framburði.  Mellemcamp var svo brugðið að hann "droppaði" millinafninu með það sama.

  Það er nánast þumalputtaregla að bandarískir stjórnmálamenn sem lenda í klúðri með einkennislag tapa slagnum.  Þeir heltast úr lestinni og verða ekki forsetar.

  Gaman væri að velta fyrir sér hvaða þekkt íslensk lög íslenskir stjórnmálamenn geta tekið upp sem sitt einkennislag.  Ósmekklegar tillögur:  Silfurskotturnar hafa sungið fyrir mig  með Megasi fyrir Jóhönnu.  Þrjú hjól undir bílnum  með Ómari Ragnarssyni fyrir Steingrím J.  Eða  Taxman  með Bítlunum?  Er til eitthvað vafningslag fyrir Bjarna Ben?  Eða bara  Money,  Money,  Money  með Abba?  Sveitaball  með Ómari Ragnarssyni fyrir Sigmund Davíð?

Mikilvægt varðandi sigurlagið í söngvakeppninni

  Eins og allir vita þá er  Eilíf ást  með Herberti Guðmundssyni sigurlagið í Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva (júrivisjón) í ár.  Þegar þetta ber á góma verður mörgum að orði eitthvað í þessa veru:  "Það kjósa auðvitað allir lagið hans Hebba.  Það er neyðarlegt fyrir aðra söngvahöfunda í keppninni.  Af því að lagið hans Hebba er svo öruggt í sigursæti ætla ég að greiða einhverjum öðrum höfundi mitt atkvæði af vorkunnsemi."

  Þessi afstaða er varasöm og allt að því refsiverð.  Ef allir hugsa á þennan veg fer allt í rugl.  Það eina rétta í stöðunni er að greiða atkvæði með því að hringja í 900-9901.  Aðeins þannig fer allt vel.

Æðislega flottir hljómleikar í Norræna húsinu. Eivör með hljómleika í Langholtskirkju í kvöld

  Færeyska djasshljómsveitin Yggdrasil hélt frábæra hljómleika í Norræna húsinu í gærkvöld.  Með í för voru íslenski saxafónleikarinn Eyjólfur Þorleifsson og grænlenski trommudansarinn og leikarinn Miké Thomsen.  Báðir fóru á meiriháttar kostum og áttu stjörnuleik.  Yggdrasil er mjög góð hljómsveit sem ég hef fylgst með í þrjá áratugi.  Eyjólfur og Miké ljáðu djassi Yggdrasils nýja vídd.  Miké er magnaður leikari;  túlkaði á áhfrifaríkan hátt hesta,  fugla, Indíana o.fl.  Trommudans hans smellpassaði einkar vel við tónlist Yggdrasils.

  Í kvöld er Eivör með hljómleika í Langholtskirkju.  Eivör er þar ein með kassagítarinn sinn.  Þannig er hún flottust.

Spennandi færeyskir hljómleikar um helgina

 

  Í kvöld (laugardag) klukkan hálf níu (20.30) verða heldur betur spennandi hljómleikar í Norræna húsinu með vestnorrænu hljómsveitinni Yggdrasil. 

  Þessi hljómsveit var stofnuð fyrir 30 árum af Færeyingnum Kristian Blak,  píanóleikara og tónskáldi.  Hann er reyndar margt annað.  Hann er potturinn og pannan í færeysku tónlistarlífi.  Þar rekur hann stærsta plötufyrirtækið,  Tutl (sem gaf m.a. út plötuna frábæru  Baldur  með Skálmöld).  Hann rekur einnig plötuverslun og stendur fyrir ótal tónlistarhátíðum í og utan Færeyja.  Hann spilar með fjölda hljómsveita af ýmsu tagi.  Bara svo fátt eitt sé nefnt.

.

  Kristian Blak er fæddur í Danmörku en hefur búið í Færeyjum í næstum fjóra áratugi.  Honum skilgreinir sig eðlilega sem Færeying burt séð frá fæðingarstaðnum.

.

  Yggdrasil var upphaflega samnorræn hljómsveit sem blandaði saman þjóðlegri músík (etnískri) og djassi.  Liðskipan Yggdrasil hefur aldrei verið fastnegld niður.  Í dag eru í Yggdrasil hljóðfæraleikarar sem voru ekki fæddir þegar ferill Yggdrasils hófst.  Eivör var söngkona Yggrasils um 2ja ára skeið. 

.

  Yggdrasil hefur sent frá sér plötu á hverju ári.  Þar af tvær með Eivöru. 

  Á hljómleikunum í Norræna húsinu verða með í hljómsveitinni grænlenskur trommudansari og íslenskur saxafónleikari.  Yggdrasil er töluvert djassaðri en í þeim tóndæmum sem hér fylgja.  Þetta er aldeilis frábær hljómsveit,

  Miðaverð á hljómleikana er aðeins 1000 kall.

  Með í för er undrabarnið og fiðlusnillingurinn Angelika Nielsen.  Hún er rétt um hálf þrítug í dag.  Á barnsaldri var hún strax undrabarn á fiðlu og dúxaði á öllum sviðum.  Meðal annars í frönsku og skrautskrift.  Þegar hún sem barn mætti á skrautskriftarnámskeið hjá mér þá missti hún af fyrsta kvöldinu.  En það var eins hún hefði aldrei gert annað en skrifa skrautskrift.  Hún náði öllu í fyrstu atrennu.  Hún þurfti enga tilsögn.  Ég hef aldrei kynnst öðrum eins hæfileikum í skrautskrift. Hún var og er undrabarn.  Það kom ekki á óvart að uppgötva hvað hún er frábær fiðluleikari.

 

  Kristian Blak sagði mér frá því þegar hann setti hana sem ungling inn í að spila djass.  Hún spilaði í fyrstu atrennu eins og hún hefði aldrei gert annað en spila djass.  Hún þurfti enga tilsögn.  Samt hafði hún ekkert hlustað á djass.   

 

  Angelika Nielsen er með hljómsveit sem heitir Kvönn (nafnið Angelika þýðir kvönn).  Þar eru innanborðs Kristian Blak og bassasnillingurinn Mikael Blak,  sem einnig eru í Yggdrasil.  Mikael Blak hefur oft spilað á Íslandi.  Meðal annars með Clickhaze (súper grúppu Eivarar) og pönksveitinni 200).   

.

  Í leiðinni vek ég athygli á hljómleikum Eivarar í Langholtskirkju annað kvöld (sunnudag). 

.

.

  Eivör er besta og flottasta söngkona heims í dag. 

Íslenskar og færeyskar plötur áberandi í áramótauppgjöri

  Netmiðillinn All Scandinavian hefur birt uppgjör sitt fyrir árið 2011.  Íslenskar plötur vega þungt á listanum.  Fjórar slíkar eru í 18 efstu sætunum.  Þar af ein í 2. sæti og önnur í því fjórða.  Þetta er óvenju hátt hlutfall íslenskra platna ef tekið er mið af því að Skandinavar eru næstum 30 milljónir og Íslendingar aðeins um 1,2% af hópnum. 

  Ennþá betri er árangur færeyskra platna á listanum.  Þær eru 2 af 19 efstu.  Færeyingar eru 0,17% af Skandinövum. 

  Samtals eiga Íslendingar og Færeyingar fjórðung bestu platna sem út komu í Skandinavíu 2011 (þar af 3 af 4 í efstu sætunum) en eru innan við 2% af íbúafjöldanum.  Djöfulsins snillingar!

  Svona er listinn:

Jonathan Johansson (sænskur)
Klagomuren

  Klagemuren þýðir grátmúrinn. 

Sólstafir (íslensk)
Svartir Sandar

  Svartir sandar  með Sólstöfum á svo sannarlega að vera í það minnsta önnur tveggja bestu platna 2011.  Hún var það á mínum áramótalista.  Það kom ekki á óvart að sjá þessa plötu tróna í efstu hillum finnskra plötubúða um jólin.

  Þannig er plötunni lýst í All Scandinavian:  "The whole album, in fact, is brilliant and trying to describe it with words is really a pointless exercise. It’s weird, dark, unpredictable, psychedelic and full of agony, yearning, amazing vocals and stuff that will make you go “What the hell was that?!”

ORKA (færeysk)
Óró

  Þetta er önnur plata Orku.  Hljómsveitin brúkar ekki hefðbundin hljóðfæri heldur þau verkfæri sem hendi eru næst á sveitabæ rétt hjá Götu á Austurey í Færeyjum.  Orka hefur tvívegis haldið hljómleika í Norræna húsinu á Íslandi.  Það er meiriháttar upplifun að sjá Orku á hljómleikum.  Á plötu hljómar hún í ætt við þýskt krautrokk (Einsturzende Neubauten) en á sviði er eins og að fylgjast með iðnverkstæði.  Strákarnir spila á slípirokk,  olíutunnur,  hamar,  sög,  kaðalspotta og svo framvegis. 

Dead Skeletons (íslensk)
Dead Magick

  Ég er ekki vel kunnugur þessari hljómsveit Jóns Sæmundar (Nonni Dead,  þekktur fyrir fatahönnun og að vera eyðnismitaður),  Henriks Björnssonar (Singapore Slim) og Ryans Carlsons Van Kriedt.

Regina (finnsk)
Soita Mulle

Siamese Fighting Fish (dönsk)
We Are The Sound

Kaizers Orchestra (norsk)
Violeta Violeta Volume 1

Klak Tik (dönsk)
Must We Find A Winner

Honningbarna (norsk)
La Alarmane Gå

K-X-P (sænsk)
K-X-P

11: I’m From Barcelona (sænsk) – Forever Today

12: Kvelertak (norsk) – Kvelertak

13: Apparat Organ Quartet (íslensk) – Pólýfónía

  Þessi plata var ofarlega á listum í uppgjöri íslenskra fjölmiðla fyrir árið 2010.  Hún hefur verið eitthvað seinna í umferð í hinum Norðurlöndunum. 

14: When Saints Go Machine (dönsk) – Konkylie

15: Lykke Li (sænsk) – Wounded Rhymes

16: Einar Stray (norskur) – Chiaroscuro

17: The Interbeing (dönsk) – Edge Of The Obscure

18: Dad Rocks! (íslenskur) – Mount Modern

 

  Ég er ekki alveg klár á því en held að Dad Rocks sé allt að því sólóverkefni Snævars Njáls Albertssonar.

19: Petur Pólson (færeyskur) – Transit

  Pétur Pólson er mikill snillingur.  Hann er margverðlaunaður í bak og fyrir í Færeyjum sem söngvahöfundur og söngvari.  Hann var í færeysku súper-grúppunni Clickhaze ásamt Eivöru,  Jóni Týril,  Mikael Blak,  Jens L. (forsprakka Orku),  Högna Lisberg og Boga gítarhetju.  Clichaze hélt nokkra frábæra hljómleika á Íslandi 2002.  Pétur Pólson endurtók leikinn hérlendis í fyrra. 

  Ég nota tækifærið og minni á hljómleika færeysku djasshljómsveitarinnar Yggdrasil í Norræna húsinu í Reykjavík á laugardaginn.  Þar spilar Mikael Blak á bassa.  Eivör var söngkona Yggdrasil um tveggja ára skeið í upphafi síðasta áratugar.  Meira um það á morgun.  Og einnig um hljómleika Eivarar í Langholtskirkju á sunnudaginn.  Færeyska bylgjan,  Fairwaves,  sem skall af fullum þunga á Íslandsstrendur 2002 gengur ennþá á með háöldum.

20: Dead By April (sænsk) – Incomparable

Finnska fyrir byrjendur

  Í fljótu bragði er finnska framandi tungumál.  Sérhljóðar á borð við a og i eru iðulega tvískrifaðir.  Þegar betur er að gáð er þó alveg hægt að átta sig á merkingu ýmissa finnskra orða.  Tökum hér nokkur dæmi:

.

  Gravilohi grillattu kana kittio kuppi kissa kahvi bandi pannukakki sooda kirkko

.

  gravilohi:  graflax

  grillattu kanu:  grillaður kjúklingur

  kittio:  eldhús (kitchen)

  kuppi:  bolli (cup)

  kissa:  köttur (kisi)

  kahvi:  kaffi

  bandi:  hljómsveit (band)

  pannukakki:  pönnukaka

  sooda:  gosdrykkur (sóda)

  kirkko:  kirkja

.

Höldum áfram:

.

  bussi:  strætó (bus)

  hevi metalli:  þungarokk (heavy metal)

  alkoholi:  áfengi (alkahól)

  glögi:  (jóla)glögg

  museo:  minjasafn (museum)

  uuno:  ofn (ónn)

  musiiki:  tónlist (músík)

  bassokitara:  bassagítar

  joulo:  jól

  tiistai:  þriðjudagur (Týsdagur)

  takki:  jakki

  .

Þannig mætti áfram telja.  Smá vangaveltur og samanburður við ensk orð og norræn orð leiða iðulega til þess að hægt er að skilja finnsk orð.  Það er ekkert erfitt að átta sig á finnskum merkingum og öðru þegar vel er að gáð. 

  Finnskt vatn (vesi) hefur mælanlega verið skilgreint sem besta vatn í heimi.  Kranavatnið er þó ekki jafn kalt eins og íslenska kranavatnið.  Mig minnir að grænlenskt vatn sé númer 2 og íslenskt númer 12.  Ég finn þó ekki bragðmuninn.  Færeyskt vatn er sömuleiðis ferskt og mjög gott.

.

  Eitt undarlegt:  Á gangstéttum í Helsinki má víða sjá merkingu,  myndræna táknmynd af fulloðnum að leiða barn (frekar en leiða dverg). Ég vildi vera löglegur og skimaði ítrekað eftir barni til að leiða á gangstéttinni.  Án árangurs. 

  Á öðrum gangstéttum var sama merking nema með bannmerki.  Ég átta mig ekki á þeim hringlanda.  Sums staðar á að leiða barn.  Á öðrum gangstéttum er stranglega bannað að leiða barn.  Þetta er undarlegt.

.

  Annað:  Finnski söngvarinn Michael Monroe er stórt nafn í finnsku rokksenunni.  Hljómsveit hans, Hanoi Rocks, náði inn á breska vinsældalistann á níunda áratugnum.  Þetta var glamrokkhljómsveit sem svipaði til Mötley Crüe.  Síðar var Hanoi Rocks líkt við bandarísku hljómsveitina Guns ´N´ Roses og bresku pönkarana Sex Pistols og The Clash.  

  Söngvari Mötley Crüe fékk fangelsisdóm þegar trommari Hanoi Rocks lét lífið sem farþegi í bíl hjá honum. 

.

  Við kjuðunum tók gamli trommari The Clash,  Terry Chimes. Hann stofnaði síðar með Michael Monroe hljómsveitina Cherry Bombz.  Hún var töluvert nafn án þess að tröllríða engilsaxneskum vinsældalistum.

.

  Michael Monroe var á forsíðum finnskra músíkblaða um jólin.  Þó að mér hafi tekist að skilja ýmsar finnskar merkingar þá dugði það ekki til að lesa mér til gagns forsíðuviðtölin við Michael Monroe. 

.

.

 Sennilega var Topper Headon trommari þarna 1978 frekar en Terry Chimes.  En alltaf gaman. Til gamans má geta að Topper Headon sendi frá sér smáskífu sem hét  Reykjavík.  Hún fór eitthvað mjög lágt.  Svo ruglaðist Topper Headon í heróínvímu og fór að keyra leigubíl.  Það vakti undrun því að hann rataði varla heim til sín á þeim tíma.  Þarna tekur einnig Jimmy Pursey líka lagið.  Söngvari Sham 69 og síðar Sham Pistols.  Hann er ennþá að syngja "Ef við krakkarnir stöndum saman.." og er kominn á sextugs aldur.  

Japani dýrkar Íslending

  Í gær skrifaði ég bloggfærslu um íslenskar plötur í finnskum plötuverslunum.  Þar kom margt forvitnilegt og óvænt fram.  Í framhaldi af því er gaman að segja frá sérkennilegu atviki.  Á sama gistihúsi og ég dvöldu eina nótt tveir hálf þrítugir drengir frá Japan.  Þeir spurðu mig hvaðan ég væri.  Ég upplýsti það undanbragðalaust.  Við svar mitt greip ofsakæti annan drenginn.  Hann stökk upp í loft og hoppaði um gólf hrópandi:  "Iceland?  Ólafur Arnalds!  Ólafur Arnalds!".   

  Að nokkrum tíma liðnum róaðist hann og lét að mestu af hoppi og skoppi.  Þá tjáði hann mér á frumstæðri ensku að Ólafur Arnalds væri uppáhalds tónlistarmaður sinn.  Og ekki bara það heldur dýrki hann og dái Ólaf.  Honum þótti merkilegt að hitta samlanda Ólafs og tók ljósmynd af sér og mér.  Jafnframt lýsti hann yfir löngun til Íslandsferðar og freista þess að líta Ólaf augum.  Eða að minnsta kosti sjá húsið hans,  götuna og umhverfið.  Hann bað um netfang mitt og óskaði eftir hjálp við að finna Ólaf þegar af Íslandsreisu yrði.  Ég sagðist ekki lofa neinu öðru en að sjálfsagt væri að benda honum á Mosfellsbæ,  heimaþorp Ólafs.  Sýna honum í hvaða átt Mosfellsbær er.  Við það hneigði sá japanski sig djúpt nokkrum sinnum á milli þess sem hann þakkaði mér skrækum rómi (vegna geðshræringar).  Síðan skrifaði hann netfang sitt á blað og sagði mér að láta Ólaf fá það ef ég rækist á hann.  Engin fyrirmæli fylgdu um hvað Ólafur eigi að gera við netfangið.     

  Ég spurði hvernig hann þekkti tónlist Ólafs.  Hann sagðist hafa verið að leita að myndböndum með Sigur Rós á þútúpunni.  Þá rakst hann á myndband með Ólafi.  Og varð bergnuminn með það sama.

Íslensk tónlist í Finnlandi

  Ég er svo afskaplega heppinn - eða óheppinn - að hafa engan áhuga á búðarrápi.  Hvorki hérlendis né erlendis.  Ég lít ekki svo mikið sem í búðarglugga.  Einu verslanir sem ég fer í á utanlandsferðum eru matvörubúðir (til að kaupa nauðsynjavörur).  Ef ég dett um bókabúð þá skima ég lauslega eftir músík- og myndlistabókum.  Eftir að internetið kom til sögunnar þykir mér hentugra að "tékka" á og kaupa bækur á þeim vettvangi.  Bækur eru óþægilega þungar að dröslast með á ferðalögum.

  Svo eru það plötubúðir.  Í útlöndum leita ég þær uppi.  Ég fer vandlega yfir allt úrvalið í plötubúðunum.  Að vísu skokka ég léttilega framhjá rekkum sem merktir eru "Disco" eða "R&B" eða "Eazy Listening" og eitthvað svoleiðis.  Þeim mun betur skoða ég rokkið,  djass,  blús,  reggí,  folk,  classic,  hip-hop og svo framvegis. 

  Almennt eru plötubúðir ekki eins spennandi í dag og áður.  Úrvalið er mun einsleitara.  Sjaldgæfar plötur,  plötur með lítt þekktum flytjendum og plötur úr jaðargeiranum eru á hraðri útleið úr plötubúðum.  Sala á þeim hefur færst yfir á internetið.  Eftir standa í búðunum plötur með Bítlunum,  Rolling Stones,  Dylan,  The Clash,  Abba,  Madonnu og Bruce Springsteen.  Og öðrum álíka þekktum.  Engu að síður bætast alltaf í utanlandsferðum 20 - 30 plötur í plötubunkann minn.  Plötur sem ég hef ekki fundið í íslenskum plötubúðum. 

  Eitt er alltaf jafn gaman:  Það er að sjá hvaða íslenskar plötur leynast í plöturekkunum.  Reyndar er það nokkuð fyrirsjáanlegt.  Hvarvetna er hægt að ganga að plötum Bjarkar,  Sigur Rósar,  Jónsa og Sykurmolanna.  En alltaf kemur eitthvað á óvart.  Núna um jólin uppgötvaði ég að geisladiskurinn með Svanfríði,  What´s Hidden There?,  er til sölu í finnskum plötubúðum.      

   Svanfríður var rokkuð hippahljómsveit Péturs heitins Kristjánssonar.  Hún sendi frá sér þessa einu plötu 1972.  Ég á ekki diskinn og veit ekki hver gaf hann út hérlendis.  Í finnskum plötubúðum er hann útgefinn af þýsku plötufyrirtæki. 

  Ekki alveg eins óvænt og að rekast á plötuna með Svanfríði í finnskum plötubúðum þá er þar einnig að finna plötur með Sólstöfum.  Sú yndislega hljómsveit er þokkalega vel kynnt í alþjóðlegu þungarokksdeildinni.  Hefur spilað á mörgum stórum rokkhátíðum víða um heim og túrað þvers og kruss um Evrópu.  Finnar eru töluvert í þungarokkinu.  Frægastar eru þær sem eru svo sem ekkert svo mjög þungar,  svo sem HIM (hafa náð gullplötusölu í Bandaríkjunum og víðar),  Lordi (sigraði í Júrivisjón) og Nightwish (selja yfir milljón eintök af stökum plötum).

  Til gamans má rifja upp þegar ég skrapp til Póllands 2009.  Þar komst ég að því að íslenska hljómsveitin frábæra I Adapt var í hávegum.  Plata með henni stillt upp áberandi í öllum plötubúðum og heilmikið skrifað um hana í þarlendum músíkblöðum.  Það var eins og I Adapt væri eitt heitasta nafnið í Póllandi. 

  Ég sá að útgefandinn var pólskt fyrirtæki.  Þar stóð hnífurinn í kúnni.  Þegar ég sagði strákunum í I Adapt frá þessum var þeim brugðið.  Þarna var um sjóræningjaútgáfu að ræða.  Síðast þegar ég vissi voru málaferli í gangi.  Það hvarflaði ekki að pólsku glæpamönnunum að fámennur hópur íslenskra ferðamanna í Póllandi tæki eftir því að þar væri verið að selja ólöglega útgáfu af plötu með I Adapt.  Og sú var næstum raunin.  Enginn annar hefur nefnt þetta við strákana í I Adapt.

Fjölþjóðahljómleikar á Rosenberg

  Í kvöld verða glettilega áhugaverðir fjölþjóðlegir hljómleikar í Café Rosenberg á Klapparstíg.  Þar koma fram færeysku systurnar í The Dam Sisters.  Þær eru þekktustu og vinsælustu bakraddasöngkonur Færeyja.  Svo örfá dæmi séu nefnd þá hafa þær sungið bakraddir á plötum listamanna á borð við Pétur Pólson (Clickhaze),  Knút Háberg Eysturstein og Benjamín.  En systurnar syngja og spila sömuleiðis sína eigin frumsömdu tónlist.  Það gera þær í kvöld með stæl.

  Norska söngkonan Josefin Winther treður einnig upp.  Hér fyrir neðan má hlera myndband með henni.

  Að auki kemur fram hljómsveitin Cynic Guru.  Hún var stofnuð af gítarleikaranum Roland Hartwell í Los Angeles fyrir tveimur áratugum.  Ég er ekki klár á því hverjir eru í hljómsveitinni í dag.  Hef grun um að á bassa sé Richard Korn.  Gott ef gítarleikarinn Franz Gunnarsson (Enzimi,  Esja) er ekki með í för.  Þá er spurning hver trommar. 

  Hljómleikarnir hefjast klukkan 22.00. 

  Hér má heyra í Dortheu Höjgaard Dam:   http://www.myspace.com/peturpolson/music/songs/koma-performed-by-dorthea-h-jgaard-dam-59894867

Íslensk plata ein besta safnplatan 2011

  Breski blaðamaðurinn og rithöfundurinn Mick Mercer er gúrú og goðsögn í heimi goth,  pönks og nýbylgju.  Hann var um hríð hirðljósmyndari Blondie.  Hann gaf út fyrsta breska pönkblaðið,  Panache  (1976 - 1992).  Hann var blaðamaður og ritsjóri vinsælasta pönkblaðsins,  ZigZag (1978 - 1986).  ZigZag  var einskonar biblía og leiðarvísir fyrir okkur áhugasöm/sama um pönk á þessum árum.  Ég lét tölublöðin liggja frammi í pönkplötubúðinni minni,  Stuð-búðinni.  Þar voru þau uppspretta ótal nýrra uppgötvana, samræðna og vangavelta um pönkið.

  Á níunda áratugnum var Mick Mercer blaðamaður hjá öðru stærsta breska poppblaðinu,  Melody Maker.  Á tíunda áratugnum gaf hann sjálfur út pönkblöð.  Þekktast þeirra var  Siren.  Síðasta aldafjórðung hefur hann sent frá sér fjölda bóka um goth og tekið saman fjölda goth safnplatna.  Hann heldur úti netsíðunni www.mickmercer.com. 

  Víkur þá sögu að íslensku hljómsveitinni Q4U.  Hún átti vinsældum að fagna á níunda áratugnum.  Og á enn í dag harðsnúinn hóp aðdáenda.  Sá hópur hefur óvænt farið mjög svo stækkandi síðustu misseri og teygst út um allan heim.  Um það má lesa með því að smella á þennan hlekk:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1191210/

  Í uppgjöri Micks Mercers fyrir árið 2011 er safnplatan  Q4U Best of  á lista yfir bestu safnplöturnar:

1. VARIOUS ARTISTS Another Gift From Goth (Strobelight Essentials)
2. THE DANSE SOCIETY Demos Vol. 1 (Dark Entries )
3. Q4U Best Of (Wave Records)

  Þetta er listi sem tekið er mark á.  Hann er enn ein skrautfjöðrin í hatt Q4U og stimplar hljómsveitina þegar í stað í flokk með stóru nöfnunum í alþjóðlegu naum-bylgjunni (minimal wave).  Hrifning Micks Mercers á safnplötu Q4U mun klárlega leiða til þess að hljómsveitinni verði gerð skil í næstu goth bók kappans.  Jafnframt er næsta víst að hann mun sækja fast að fá lag með Q4U á næstu safnplötu sína.  Sigurganga Q4U er rétt að hefjast.  Eða eins og forseti Íslands,  Ólafur Ragnar Grímsson, og formaður Sjálfstæðisflokksins,  Bjarni Ben,  orða það:  "You Ain´t See Nothing Yet!"  Næst eru það fálkaorður og stórriddarakrossar.