Minningarljóð um Pál Jacobsen

  Nýverið féll frá,  langt fyrir aldur fram,  faðir Eivarar,  Páll Jacobsen.  Ég vona að það virki ekki ósmekklegt af mér að birta hér á þessum vettvangi fallegt ljóð dóttur hans,  Elinborgar,  til minningar um föður sinn. Virkilega fallegt og hjartnæmt ljóð sem segir svo margt í knöppu formi.  Páll var af öllum dáður fyrir elskulegheit og glaðværð og þekktur fyrir að vera einstaklega góður sögumaður.  Yndislegur og skemmtilegur maður. 

  Í íslenskri þýðingu er minningarljóð Elinborgar eitthvað á þessa leið:

.

Sakna þín sérhvern dag

.

  Þegar ljósin slökkna að kveldi og hugsanir fara á flug

þá sakna ég þín.

  Ég varðveiti minningarnar og mun aldrei gleyma þér.

.

    Allt sem við áttum saman er nú liðin tíð.

  En í hjarta mínu áttu fastan samastað.

  Núna ertu fjarri mér og þá sakna ég þín

- sérhvern dag.

.

    Svo hrífandi,  svo sterkur og svo vís.

  Ég sakna þín,  kæri pabbi.

  En ég veit að við hittumst aftur

undir stóra fossinum. 

 

  Frumtextinn er þannig:

 

Sakni teg hvønn dag

.

  Tá ljósini slókna um kvøldið, og tankarnir flúgva avstað.

Tá sakni eg teg.

  Havi bert minnini her hjá mær, aldri eg gloymi teg.

.

 

Alt vit gjørdu saman, tað er nú søga.

Men tú fert altíð at vera her, við mina lið.

  Og sjált um tù ert á øðrumstað, so sakni eg teg - hvønn dag.

.

 

So stuttligur so sterkur og so vísur

Eg sakni teg- góði babba....

Men eg veit at vit síggjast aftur

Undir stóra fossinum.

 

Athugasemdir

[Gunnar Th. Gunnarsson, 20.3.2011 kl. 05:53]

"Alt vit gjørdu saman, tað er nú søga. "

Þú þýðir þetta:

"Allt sem við gerðum saman er nú bara til frásagnar."

Ég held að það sé hægt að þýða þetta betur

[Sigurður I B Guðmundsson, 20.3.2011 kl. 10:35]

Mjög hugljúft og hjartnæmt.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 20.3.2011 kl. 13:13]

Tek undir það

[Jens Guð, 21.3.2011 kl. 01:53]

  Gunnar Th.,  það er rétt hjá þér að þessi þýðing mín er ekki góð.  Ég þigg með þökkum tillögu um betri þýðingu.  Einkum á þessari línu sem þú tiltekur.  Ég held að túlkun mín á því sem ljóðskáldið meinar sé rétt.  En mér tekst ekki að orða það almennilega.  Þó að í færeysku sé til orðið frásögn þá nota Færeyingar iðulega orðið "söga" yfir frásögn.  Ef mér tekst að orða þýðinguna betur kemur til greina að ég birti ljóðið í bókinni um Eivöru.  Endilega hjálpið mér við þýðinguna á ljóðinu. 

[Jens Guð, 21.3.2011 kl. 01:54]

  Sigurður I.B.,  ég tek líka undir það.

[Ari (IP-tala skráð) 21.3.2011 kl. 02:10]

Er ekki hægt að þýða það með  ákv. umorðun, svo:  

"Allt sem við gerðum saman, er nú liðin tíð"

[Gunnar Th. Gunnarsson, 21.3.2011 kl. 04:38]

Ljóðið lýsir  trega og sorg og er einstaklega gott sem slíkt. Auk þess er það af persónulegum toga, sem gerir því greiða leið að hjarta þínu.

Ljóð af þessu tagi getur verið erfitt að þýða af frummálinu. Stundum virðist ómögulegt að koma til skila þeim tilfinningum sem höfundurinn vill láta í skína.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 21.3.2011 kl. 04:58]

Allt sem við áttum saman, er nú liðin tíð.

En í hjarta mínu áttu fastan samastað.

Og þó að þú sért fjarri mér,

þá sakna ég þín, sérhvern dag.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 21.3.2011 kl. 05:50]

Kannski er þetta eitthvað skárra:

- 

Allt sem við áttum saman, er nú liðin tíð.

En í hjarta mínu áttu fastan samastað.

Núna ertu fjarri mér,

..... og ég sakna ég þín, sérhvern dag.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 21.3.2011 kl. 06:00]

Seinna ég-inu ofaukið...

Hvernig væri að koma þessu óböggluðu út úr sér?

Allt sem við áttum saman, er nú liðin tíð.

En í hjarta mínu áttu fastan samastað.

Núna ertu fjarri mér,

..... og ég sakna þín, sérhvern dag

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 21.3.2011 kl. 09:19]

Mikið er þetta fallegt ljóð. 

[Jens Guð, 21.3.2011 kl. 12:50]

  Ari,  jú,  það er betra svona eins og þú leggur til.  Ég ætla að laga það í færslunni.

[Jens Guð, 21.3.2011 kl. 12:58]

  Gunnar Th.,  bestu þakkir fyrir aðstoðina með þetta.  Ég er búinn að lagfæra þetta í færslunni.

[Jens Guð, 21.3.2011 kl. 12:59]

  Ásthildur Cesil,  ég tek undir það.