Rýnt í niðurstöður skoðanakönnunar um bestu/merkustu hljómsveitina

  Ég minnist þess ekki að hafa áður orðið var við skoðanakönnun um merkustu/bestu hljómsveitir íslensku rokksögunnar.  Þess vegna þótti mér þetta forvitnilegt og spennandi.  Nokkra undrun vakti mér hvað niðurstaðan kom snemma í ljós.  Þegar rétt um 50 atkvæði höfðu verið greidd var röðin orðin sú sama og endanlega útkoman. 

  Niðurstaðan er ekki beinlínis óvænt fyrir mig.  Við forvinnslu á því hvaða nöfnum ég ætti að stilla upp fékk ég sterka tilfinningu fyrir því hvernig leikar myndu fara.

1.  Trúbrot

  Sumarið 1969 sameinuðust tvær vinsælustu og bestu íslensku hljómsveitirnar,  Hljómar og Flowers, í súpergrúppuna Trúbrot.  Sameiningin virkaði eins og ferskur gustur inn í hipparokkið.  Þeir liðsmenn Hljóma og Flowers sem ekki fengu að vera með í Trúbroti stofnuðu nýjar hljómsveitir,  Ævintýri og Tilveru.  Þær hljómsveitir hirtu til sín hljóðfæraleikara úr öðrum hljómsveitum.  Þannig urðu ruðningsáhrifin töluverð.  Uppstokkun sem var nauðsynleg og skapaði ferskari strauma.  Kapp hljóp í marga við að halda í samanburð við Trúbrot,  ef ekki í gæðum þá í vinsældum. 

  Ég spáði Trúbroti sigri og lýsti yfir vantrú á möguleikum Utangarðsmanna að slá súpergrúppunni við.

2.  Utangarðsmenn

  Það sem kom mér mest á óvart við niðurstöðuna er hvað Utangarðsmenn komast nálægt Trúbroti í atkvæðafjölda.  Miklu munar á þessum hljómsveitum hvað færni í hljóðfæraleik varðar.  En Utangarðsmenn bættu allt sem upp á vantaði með gífurlegri keyrslu.  Áhrif Utangarðsmanna urðu meiri á rokkmarkaðinn en tilurð Trúbrots.  Utangarðsmenn einfaldlega stokkuðu rækilega upp í stöðnuðu tónlistarlífi 1980 og þyrluðu upp öflugri sprengju nýbylgju og pönks.

  Plötur Utangarðsmanna náðu því miður aldrei að fanga þann sprengikraft sem var í hljómsveitinni á sviði. 

3.  Sigur Rós

  Annað hvort falla menn kylliflatir fyrir tónlist Sigur Rósar eða þá skilja ekki upp né niður í vinsældum þessarar sérstæðu sveitar.  Þeir sem "ná" tónlist Sigur Rósar komast í sérstakan vellíðunartrans við að hlusta á hana.  Þar fyrir utan er metnaður og sjálfstæði Sigur Rósar aðdáunarverð.  ´Hljómsveitin skartar íslensku nafni,  syngur á íslensku og selur milljónir af plötum út um allan heim. 

4.  Sykurmolarnir

  Ég átti von á sterkari stöðu Sykurmolanna.  Reyndar vissi ég að fyrstu 3 sætin væru bókuð á Trúbrot,  Utangarðsmenn og Sigur Rós.  En ég hélt að bilið á milli Sigur Rósar og Sykurmolanna yrði minna.

5.  Gyllinæð

  Hér eru skekkjumörk.  Í mínum kunningjahópi er Gyllinæð í hlutfallslega meira uppáhaldi en hjá fólki úti í bæ.  Hlutfallslega fleiri úr mínum kunningjahópi en ókunnugir úti í bæ lesa bloggið mitt.  Þar fyrir utan er ég með þetta fína lag,  Djöflakallinn,  með Gyllinæð í tónspilaranum mínum fyrir ofan skoðanakönnunina. 

6.  Þeyr

  Besta hljómsveitin í Rokki í Reykjavík - þó að Sjálfsfróun hafi stolið senunni.  Sjálfsfróun var æðislega flott hljómsveit.  En á öðrum forsendum.  Þeyr hafði alla burði til að ná út fyrir íslenska markaðinn.  Það var þannig ára yfir hljómsveitinni.

7.  Ham

  Uppáhaldshljómsveit Bjarkar.  Það segir sitthvað.  Ímynd hljómsveitarinnar vex jafnt og þétt með árunum.

8.  Mínus

  Fyrst þegar ég heyrði í Mínusi,  1998,  trúði ég því varla að íslensk hljómsveit gæti verið svona hörð og kröftug.  Ég hef verið harðlínuaðdáandi síðan.  Ekki skemmdi fyrir að mér var send kveðja á umslagi plötunnar Hey Johnny. 

  Eftir öruggan sigur í Músíktilraunum ´99 leiddi Mínus harðkjarnasenuna með stæl.  Hróður Mínusar hefur borist til Bandaríkjanna og Bretlands.  Éinkum hafa bresku þungarokksblöðin verið dugleg að skrifa um Mínus.  Mér skilst að plötur Mínusar seljist í um 30 þúsund eintökum erlendis.    

 

Úrslit í skoðanakönnun um bestu/merkustu hljómsveit íslensku rokksögunnar

  Fyrir nokkrum vikum setti ég af stað skoðanakönnun þar sem spurt var um hver væri besta/merkasta hljómsveit íslensku rokksögunnar.  Ég forvann könnunina með því að ræða við fjölda tónlistaráhugamanna.  Hjá þeim fékk ég uppástungur um líklega sigurvegara í svona könnun.  Þegar til kom sat ég uppi með um 30 nöfn.  Þá hófst niðurskurður í samvinnu við þessa sömu sem ég hafði rætt við.  Takmarkið var að þrengja hringinn niður í eins fá nöfn og hægt væri.  Eins og ég nefndi á sínum tíma þá var ég búinn að skera nöfnin niður í Trúbrot,  Utangarðsmenn,  Sigur Rós og Sykurmolana.  En ég var beittur þrýstingi.  Og lét undan.  Nöfnin urðu því 8. 

  Nánast frá upphafi mynduðust þau úrslit sem nú liggja fyrir.  Lengst af var mjótt á munum á milli Trúbrots og Utangarðsmanna.  Eina breytingin sem varð er að í stuttan tíma skriðu Utangarðsmenn fram úr sem munaði prósentubroti.  En síðan fór allt á fyrri veg.  Og þegar á leið náði Trúbrot öruggri forystu.

  Ég miðaði við að úrslit væru klár þegar 500 atkvæði hefðu verið greidd.  Núna þegar 547 atkvæði hafa verið greidd eru úrslitin þessi:

1.  Trúbrot 24,8%

2.  Utangarðsmenn 19,8%

3.  Sigur Rós 16,9%

4.  Sykurmolarnir 12,1 %

5.  Gyllinæð 10,6%

6.  Þeyr 8,8%

7.  Ham 5,0%

8.  Mínus 2,0%

 

Bestu lög rokksögunnar

  Ég hef áður birt lista yfir lögin sem breyttu heiminum (í réttri tímaröð) og plöturnar sem breyttu heiminum.  Núna birti ég lista yfir bestu lög rokksögunnar burt séð frá tímasetningu.  Það var útbreiddasta poppblað heims,  hið bandaríska Rolling Stone, sem tók listann saman.  Að vísu er hann tveggja og hálfs árs gamall.  Var tekinn saman í desember 2004.  En ég merki ekki ástæðu til að uppfæra hann.  Samkvæmt þessum lista eru bestu lög rokksögunnar:

1. Like a Rolling Stone, Bob Dylan

2. Satisfaction, The Rolling Stones

3. Imagine, John Lennon

4. What's Going On, Marvin Gaye

5. Respect, Aretha Franklin

Bítlarnir eða Stóns

  Fyrir nokkrum vikum setti ég inn skoðanakönnun.  Spurningin var:  Bítlarnir,  Stóns eða hljómsveitarnar metnar að jöfnu.  Úrslitin lágu fljótt fyrir.  Þau breyttust ekkert frá því að hundrað atkvæði voru greidd eða 455 atkvæði:

  62,4% kusu Bítlana.  25,7% Rolling Stones og 11,9% lögðu hljómsveitirnar að jöfnu.  Af þessari afgerandi niðurstöðu ræð ég að aðdáendur Rolling Stones séu fyrst og fremst rokkarar eða blúsistar. Bítlarnir höfði til mun breiðari hóps.  Þessi mikli munur kemur mér þó pínulítið á óvart.  Að óreyndu hefði ég ætlað að munurinn væri minni.

  Sjálfur geri ég ekki mun á þessum hljómsveitum.  Þannig lagað.  Í einhverjum tilvikum var nefnt að djúpstæðari áhrif Bítlanna á þróun poppmúsíkur hafi ráðið því hvor hljómsveitin var kosin.  Þau rök eiga fullan rétt á sér.  Burt séð frá því hvor hljómsveitin er í meiri uppáhaldi.      

Plöturnar sem breyttu heiminum - V

  Undanfarna daga hef ég birt lista yfir áhrifamestu plötur poppsögunnar.  Listinn er tekinn saman af Björk,  Chris Cornell og 98 öðrum þekktum tónlistarmönnum,  samkvæmt beiðni breska tónlistarblaðsins Mojo.  Ég hef birt hægt og bítandi með eins til 2ja daga millibili lista yfir 20 áhrifamestu plöturnar.

  Ástæðan fyrir því að ég birti listann svona í smáskömmtun er að mér sjálfum þykir gott að melta hann þannig.  Velta fyrir sér hverri plötu,  vega og meta rökin ástæður fyrir veru hennar nákvæmlega þarna á listanum. 

  Sumt kemur á óvart í fljótu bragði.  En þegar betur er að gáð get ég sætt mig við niðurstöðuna og fallist á rökin fyrir henni.  Ég er ekki að endurprenta hér rökin fyrir 20 efstu sætunum.  Það er hægt að fletta upp á þeim færslum hér aðeins neðar.  En svona er Topp 25: 

1.  Little Richard:  Tutti Frutti (1955)

2.  Bítlarnir:  I Want to Hold Your Hands (1963)

3.  Elvis Presley:  Heartbreak Hotel (1956)

4.  Bob Dylan:  The Freeweelin´ Bob Dylan (1963)

5.  Kraftwerk:  Autobahn (1974)

6.  Robert Johnson:  King of the Delta Blues Singers (1961,  löngu eftir fráfall Roberts)

7. The Velvet Underground and Nico:  The Velvet Undrground (1967)

8. Woody Guthrie,  Pete Seeger o.fl.:  Anthology of American Folk Music (1952)

9.  Ray Charles:  What´d I Say (1959)

10.  Sex Psitols:  God Save the Queen  (1977)

11.  Frank Sinatra:  In the Wee Small House (1955)

12.  Chuck Berry:  Johnny B.  Good (1958)

13.  Woody Guthrie:  Dust Bowl Ballads (1940)

14.  Jimi Hendrix:  Purple Haze (1967)

15.  James Brown:  Papa´s got a New Bag (1965)

16.  Bítlarnir:  Sgt. Peppers Hearts Club Band (1967)

17.  Bob Dylan:  Like a Rolling Stone (1965)

18.  Aretha Franklin:  I Never Loved a Man the Way I Loved You (1967)

19.  The Rolling Stones: Satisfaciton (1965)

20.  Led Zeppelin:   IV  (1972)

21.  The Beach Boys:  Pet Sounds (1966)

  Bandarísku sólskinsdrengirnir sem hífðu surf-poppið upp í það sem kallast vandað popp.  Fallegar og bjartar raddanir höfðu áhrif á Bítlana og Hljóma.

22.  Ramones:  Ramones (1976)

  Rokkaðasta hljómsveitin af þeim sem tilheyrðu bandaríska pönkinu áður en breska pönkbyltingin skall á.  Jafnframt sú bandaríska pönkhljómsveit frá þessum tíma sem hljómaði líkast því sem varð einkennandi í breska pönkinu.  Enfalt,  hratt,  mjög hrátt og melódísk rokk.

23.  Howlin´ Wolf:  The Rocking Chair Album (1962)

  Bandarískur blúsisti sem Mojo segir að án hans framlags hefðu Led Zeppelin og Captain Beefheart hljómað öðruvísi en þeir gerðu.

 

24.  The Clash:  London Calling (1979)

  Þessi plata er stundum sögð hafa gert það sama fyrir pönkið og "Sgt.  Peppers..." með Bítlunum gerðu fyrir bítlarokkið.  Opnaði allar dyr upp á gátt.  Allt varð leyfilegt.  Platan sem frelsaði pönkið frá þröngsýni 3ja hljóma rokksins.  Platan er grautur af rythma blús,  soul,  djassi,  rockabilly o.s.frv.

25.  Black Sabbath:  Black Sabbath (1970)

  Þegar þungarokkararnir voru komnir í kapphlaup í tæknilegum hljóðfæraleik og flóknum sólóum kom breska hljómsveitin Black Sabbath fram á sjónarsviðið með einfald þungarokk en þyngra sánd en áður hafði heyrst.  Döðruðu við djöfladýrkun og gerðu drunga og myrkur að sérkennum þungarokksins.  Gagnrýnendur slátruðu þessari fyrstu og einnig næstu plötu Black Sabbath.  En tíminn vann með hljómsveitinni.  Í dag er Black Sabbath ein þeirra þriggja hljómsveita sem mótuðu þungarokkið til frambúðar.  Hinar eru Led Zeppelin og Deep Purple.     

Plöturnar sem breyttu heiminum - IV

  Síðustu daga hef ég birt lista yfir áhrifamestu plötur poppsögunnar.  Listinn er tekinn saman af Björk,  Chris Cornell og 98 öðrum þekktum tónlistarmönnum,  samkvæmt beiðni breska tónlistarblaðsins Mojo.  Ég hef birt hægt og bítandi með dagsmillibili lista yfir 15 áhrifamestu plöturnar.

  Ástæðan fyrir því að ég birti listann svona í smáskömmtun er að mér sjálfum þykir gott að melta hann þannig.  Velta fyrir sér hverri plötu,  vega og meta rökin ástæður fyrir veru hennar nákvæmlega þarna á listanum. 

  Sumt kemur á óvart í fljótu bragði.  En þegar betur er að gáð get ég sætt mig við niðurstöðuna og fallist á rökin fyrir henni.  Ég er ekki að endurprenta hér rökin fyrir 15 efstu sætunum.  Það er hægt að fletta upp á þeim færslum hér aðeins neðar.  En svona er Topp 20: 

1.  Little Richard:  Tutti Frutti (1955)

2.  Bítlarnir:  I Want to Hold Your Hands (1963)

3.  Elvis Presley:  Heartbreak Hotel (1956)

4.  Bob Dylan:  The Freeweelin´ Bob Dylan (1963)

5.  Kraftwerk:  Autobahn (1974)

6.  Robert Johnson:  King of the Delta Blues Singers (1961,  löngu eftir fráfall Roberts)

7. The Velvet Underground and Nico:  The Velvet Undrground (1967)

8. Woody Guthrie,  Pete Seeger o.fl.:  Anthology of American Folk Music (1952)

9.  Ray Charles:  What´d I Say (1959)

10.  Sex Psitols:  God Save the Queen  (1977)

11.  Frank Sinatra:  In the Wee Small House (1955)

12.  Chuck Berry:  Johnny B.  Good (1958)

13.  Woody Guthrie:  Dust Bowl Ballads (1940)

14.  Jimi Hendrix:  Purple Haze (1967)

15.  James Brown:  Papa´s got a New Bag (1965)

16.  Bítlarnir:  Sgt. Peppers Hearts Club Band (1967)

  Þessi plata hefur af mörgum verið talin mesta kúvending í framþróun rokksins.  Mojo segir þetta vera plötuna sem gerði poppmúsík að alvöru listrænni tónlist. 

  Þetta er sýruplata sem gekk á skjön við ýmsar hefðir í poppmúsík og færði poppmúsík yfir á hærra plan.

17.  Bob Dylan:  Like a Rolling Stone (1965)

  Þarna reis vísnatónlist til hæstu hæða og sameinaðist rokkinu. 

18.  Aretha Franklin:  I Never Loved a Man the Way I Loved You (1967)

  Með þessari plötu stimplaði Aretha soul músík rækilega inn í hipparokkið sem var í mótun.  Það segir sína sögu að helstu rokksveitir Íslands,  Hljómar,  Flowers og Roof Tops,  "coveruðu" lög hennar og fléttuðu soul-músík inn í hipparokkið sitt. 

  Það vill stundum gleymast að Aretha er einn besti píanisti rokksögunnar.

19.  The Rolliing Stones: Satisfaciton (1965)

  Með þessari plötu var blúsinn sameinaður rokkinu.  Skilin á milli blús og rokks máðust út.  Mojo segir að án þessa lags hefðu hvorki orðið til Zeppelin né The Clash. 

20.  Led Zeppelin:   IV  (1972)

  Ég hefði viljað sjá fyrstu eða aðra plötu Led Zeppelin ofar á listanum.  En IV er svo sem frábær plata.  Algjörlega 5 stjörnu plata.  Mojo er telur upp lista yfir hljómsveitir sem aldrei hefðu orðið það sem þær urðu án Led Zeppelin.  Allt frá Aerosmith til White Stripes.  LZ lagði drjúgt að þeim grunni sem varð þungarokk.  Kannski ekki með þessari plötu.  Frekar með fyrri plötum.  En þessi plata er svo góð að ég harma ekki eða deili á að hún sé staðsett á Topp 20.     

Plöturnar sem breyttu heiminum - III

 Í fyrradag birti ég lista yfir 5 áhrifamestu plötur poppsögunnar.  Listinn er tekinn saman af Björk,  Chris Cornell og 98 öðrum þekktum tónlistarmönnum,  samkvæmt beiðni breska tónlistarblaðsins Mojo.  Í gær bætti ég næstu 5 plötum við.  Þar með vorum við komin með 10 áhrifamestu plöturnar.  Nú bæti ég öðrum 5 við.  Þá erum við komin með Topp 15. 

  Ástæðan fyrir því að ég birti listann svona í smáskömmtun er að mér sjálfum þykir gott að melta hann þannig.  Velta fyrir sér hverri plötu,  vega og meta rökin ástæður fyrir veru hennar nákvæmlega þarna á listanum. 

  Sumt kemur á óvart í fljótu bragði.  En þegar betur er að gáð get ég sætt mig við niðurstöðuna og fallist á rökin fyrir henni.  Ég er ekki að endurprenta hér rökin fyrir 10 efstu sætunum.  Það er hægt að fletta upp á þeim færslum hér aðeins neðar.  En svona er Topp 15: 

1.  Little Richard:  Tutti Frutti (1955)

2.  Bítlarnir:  I Want to Hold Your Hands (1963)

3.  Elvis Presley:  Heartbreak Hotel (1956)

4.  Bob Dylan:  The Freeweelin´ Bob Dylan (1963)

5.  Kraftwerk:  Autobahn (1974)

6.  Robert Johnson:  King of the Delta Blues Singers (1961,  löngu eftir fráfall Roberts)

7. The Velvet Underground and Nico:  The Velvet Undrground (1967)

8. Woody Guthrie,  Pete Seeger o.fl.:  Anthology of American Folk Music (1952)

9.  Ray Charles:  What´d I Say (1959)

10.  Sex Psitols:  God Save the Queen  (1977)

11.  Frank Sinatra:  In the Wee Small House (1955)

    Sinatra er í Mojo sagður vera ekki aðeins syngjandi söngvari heldur ER hann sönglagið og leikur sér með hvert orð.  Ástarsöngvarnir á plötunni rista dýpra en allt sem síðar hefur verið samið.  Eftir þetta hafa ástarsöngvar bara verið léttvægt táningahjal eða slagorðaglamur um bíla og skartgripi.

  Sinatra er sagður hafa haft áhrif á söngvara allt frá Presleys til Jims Morrinsons (The Doors) og Ians Curtis (Joy Division).  Sem sagt kynslóð eftir kynslóð.  Það má bæta Geir Ólafs við - þó að hann taki kvenrödd á dæmið.

  Fyrir mér er Sinatra fínn raulari.  En ég hlusta ekki á plöturnar hans.  Þykir flest leiðinlegt sem ég hef heyrt með honum. 

12.  Chuck Berry:  Johnny B.  Good (1958)

  Ég hefði viljað sjá Chuck Berry inn á Topp 5.  Í mínum huga á hann að vera í sama flokki og Little Richard og Elvis Presley.  Þetta er maðurinn sem hannaði rokkgítarleikinn og hefur verið "coveraður" af fleirum en nokkur annar rokkari. 

  Mojo lýsir framlagi Chucks á poppsöguna þannig:  "Hillbilly + rythma-blús + vandræðagemsi = byltingarkenndur músíkstíll.  Án Chucks Berrys væri enginn John Lennon,  Rolling Stones,  MC5,  Beach Boys eða frumgerð rokks og róls." 

13.  Woody Guthrie:  Dust Bowl Ballads (1940)

  Fyrir nokkrum dögum setti ég inn færslu um lagið "House of the Rising Sun".  Þar kom Woody Guthrie verulega við sögu.  Woody var þó merkari fyrir margt annað en innlegg í sögu þessa lags.  Hann náði tökum á að semja svo grípandi lög og texta að hljóðfæraleikurum og söngvurum nægði að heyra upphaf söngva hans til að syngja og spila með. 

  Áður en Bob Dylan fór að semja söngva var hann "Woody Guthrie djúkbox",  eins og hann orðaði það.  Brúsi Sprengjusteinn stúderaði aðferð Woodys við söngvagerð áður en hann samdi plötuna "River".  U2 gerðu það sama áður en þeir sömdu plötuna "Joshua Tree".  Glöggt má heyra hvernig söngvasmíðar Brúsa og U2 breyttust við kynni af söngvum kappans.  Fyrir utan að bæði Brúsi og U2 hafa síðar "coverað" lög Woodys bæði á hljómleikum og á plötum.

  Bubbi Morthens,  Megas,  Mikki Pollock,  KK og margir fleiri hafa sömuleiðis stúderað plötur Woodys.  Það er sterkur Woody Guthrie keimur í músík Lay Low.  Ég þekki ekki hennar bakgrunn í músík en eitt lag með henni er nánast "You Ain´t Got No Home" eftir Woody.

14.  Jimi Hendrix:  Purple Haze (1967)

  Jimi Hendrix breytti afstöðu rokkara til hlutverks gítarsins.  Hann braut allar reglur og hefðir.  Hann færði gítarinn úr þjónustuhlutverki við laglínu og undirleik í að vera í sjálfstæðu aðalhlutverki.  Gítarurg og sarg í spuna að hætti blásturshljóðfæra framsækins djass.  Mojo segir:  "Án Jimi Hendrix hefði þungarokkið ekki orðið til."  Kannski fullsterkt til orða tekið.  En þungarokkið hefði að minnsta kosti ekki orðið eins og það varð án byltingarkennds gítarstíls gítarhetjunnar.  Gummi Péturs hefur verið kallaður Gummi "Hendrix" af þeim sem muna innkomu Gumma í rokkið. 

15.  James Brown:  Papa´s got a New Bag (1965)

  Þarna varð fönkið til. 

Plötunar sem breyttu heiminum II

  Í gær birti ég lista yfir þær plötur sem lentu í 5 efstu sætum yfir plöturnar sem breyttu heiminum,  samkvæmt niðurstöðu 100 þekktra tónlistarmanna:  Bjarkar,  Chris Cornells og fleiri.  Það er breska tónlistarblaðið Mojo sem birti niðurstöðuna.  5 áhrifamestu plöturnar eru:

1.  Little Richard:  Tutti Frutte

2.  Bítlarnir:  I Want to Hold Your Hands

3.  Elvis Presley:  Heartbreak Hotel

4.  Bob Dylan:  The Freeweelin´ Bob Dylan

5.  Kraftwerk:  Autobahn

  Í næstu sæti raðast eftirtaldar plötur:

6.  Robert Johnson:  King of the Delta Blues Singers (1961,  löngu eftir fráfall Roberts)

  Jack White í White Stripe segist hafa tekið með fyrirvara þjóðsögunni um sölu Roberts Johnsons á sálu sinni til djöfulsins í staðinn fyrir tónlistarhæfileika.  En þegar Jack fór að hlusta á Robert útilokar hann ekki sannleiksgildi sögunnar.  Snilldin sé ofar mannlegum skilningi. 

  Blaðamaður Mojo bætir við að án Roberts Johnsons hefði breska blúsbylgjan aldrei orðið til,  né pönkrokkið eða lag The Rolling Stones Sympathy for the Devil.

7. The Velvet Undergroundand Nico:  The Velvet Undrground (1967)

  Vitnað er í Brian Eno sem sagði:  "Fáir keyptu plötuna á sínum tíma en allir sem keyptu hana stofnuðu hljómsveit."

  Blaðamaður Mojo segir:  "Án þessarar plötu væri enginn Bowie,  Alice Cooper (átta mig ekki á samhenginu við Cooper.  Innskot mitt),  framúrstefnurokk,  krátrokk,  pönk,  goth,  Sonic Youth,  Jesus & Mary Jane, C86 indie eða lo-fi.

8.  Ýmsir:  Anthology of American Folk Music (1952)

  Ég þekki ekki þessa plötu.  En af ummælum virðist þetta vera safnplata með bandarískri þjóðlagamúsík,  Blaðamaður Mojo segir:  "Án þessarar plötu væru menn hvorki að "covera" Woody Guthrie og Pete Seeger né Bog Dylan."

9.  Ray Charles:  What´d I Say (1959)

  Þarna varð soul-músíkin til.

10.  Sex Psitols:  God Save the Queen  (1977)

  Án Sex Pistols hefði pönkbyltingin ekki orðið til. Hvorki The Clash né Green Day.  Stefán,  plöturnar/hljómsveitirnar sem þú nefndir eru handan við hornið. 

 

Plöturnar sem breyttu heiminum

  Fyrir nokkrum dögum birti ég lista yfir dægurlögin sem breyttu poppsögunni.  Listinn var unninn af blaðamönnum bandaríska tímaritsins Rolling Stone.  Svo skemmtilega vill til að í nýjasta hefti breska tímaritið Mojo er listi yfir poppplöturnar sem breyttu heiminum. 

  Hjá Rolling Stone var lögunum raðað eftir aldri (sjá http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/217318/ ).  Í Mojo er þeim raðað eftir vægi þess hve þær breyttu miklu í þróun poppsögunnar.  Í dómnefnd hjá Mojo eru Björk,  Chris Cornell,  Patti Smith,  Brian Wilson,  Tom Waits,  Pete Seeger og 94 aðrir popparar sem sjálfir hafa markað djúp spor í söguna.

  Þó að aldursröðin ráði ekki för í niðurstöðum Mojo er sterkt samband þarna á milli.  Í þessari færslu ætla ég einungis að birta 5 áhrifamestu plöturnar.  Ég er nefnilega sjálfur ennþá að melta útkomuna.  Hún kemur að sumu leyti á óvart.  En þó ekki svo mjög þegar öllu er á botninn hvolft.  Án þess að stigafjöldi sé gefinn upp þá ætla ég að óreyndu að plöturnar í 3 efstu sætunum vegi salt hver á móti annarri. 

1.  Little Richard:  Tutti Frutti (1955)

  Með þessu vali fylgja í Mojo 2 greinagerðir.  Önnur upp á 5 blaðsíður.  Þar segir að Little Richard hafi með þessari plötu sparkað niður dyrum að inngangi nýrrar menningar.  Þar hafi hann vísað til sætis stemmningu sem einkenndi síðan rokk og ról.  Elvis Presley,  Keith Richards,  Bob Dylan,  Paul McCartney og David Bowie hafi verið stungið í samband og veröldin verði aldrei söm og áður.´Án Little Richard væri ekkert rokk. 

   Sígaretta hefur fótósjoppuð burt úr lúku Pauls McCartneys

2.  Bítlarnir:  I Want To Hold Your Hand (1963)

  Að óreyndu hefði ég giskað á að plata með annað hvort Presley eða Bítlunum yrði í efsta sæti.  Í staðinn eru þær í næstu sætum.  Tom Petty segir um þessa plötu að Bítlunum sé hampað sem bestu hljómsveit allra tíma.  En í raun séu þeir betri en það. 

  Blaðamaður Mojo bætir við að án Bítlanna hefðu ekki orðið til hljómsveitir sem gerðu út á frumsamið efni.

3.  Elvis Presley:  Heartbreak Hotel (1956)

  Mojo tiltekur að þetta sé ekki platan sem kynnti rokkið til sögunnar heldur platan sem gerði rokkið að alþjóðlegu fyrirbæri.  Öll vinsælu lög ársins 1956 standi í skugga af þessari plötu.  Það sé ekki síður merkilegt að lagið sé samið af konu,  May Boren Axton.  Án þessarar plötu hefði rokkið verið "bara" blökkumannamúsík. 

4.  Bob Dylan:  Freewheelin´ Bob Dylan (1963)

  Ljóðrænn bandarískur vísnasöngur.  Án þessarar plötu hefðu hvorki orðið til The Byrds né platan Rubber Soul með Bítlunum.

5.  Kraftwerk:  Autobahn (1974)

  Þessi plata svona ofarlega.  Ja, tölvupopp er svo sem stór hluti af poppi.  Kannski réttmætt mat á stöðunni.  Hvað finnst ykkur?  

Lögin sem breyttu heiminum

  Hér eru í réttri tímaröð popplögin sem breyttu heiminum.  Ja,  kannski fullsterkt til orða tekið.  Og þó.  Þau breyttu dægurlagasögunni og músíkiðnaðurinn er hluti af heiminum.  Listinn er tekinn saman af blaðamönnum bandaríska tímaritsins Rolling Stone,  í samráði við almenning í Bandaríkjunum.  Það má því setja þann fyrirvara að listinn taki mið af bandaríska músíkiðnaðinum.  Á móti vegur að heimsmarkaðurinn tekur sömuleiðis mið af bandaríska músíkiðnaðinum:

1954 - Elvis Presley: ”That´s Alright”
1955 - Ray Charles: ”I Got A Woman” 
1955 - Chuck Berry: ”Maybelline”
1963 - Bob Dylan: ”A Hard Rain´s Gonna fall”
1964 - The Kingsmen: ”Louie, Louie”
1964 - The Ronettes: ”Be My Baby”
1964 - The Beatles: ”I Want to Hold Your Hand”  (kom reyndar út 1963 en Kanarnir föttuðu það ekki strax)
1964 - Martha & the Vandellas: ”Dancing in the Streets”
1965 - Rolling Stones: ”Satisfaction”
1965 - Bob Dylan: ”Like A Rolling Stone”
1967 - The Beatles: ”Strawberry Fields Forever”
1967 - The Velvet Underground: ”Heroin”
1967 - Jimi Hendrix: ”Purple Haze”
1967 - Aretha Franklin: ”Respect”
1969 - Led Zeppelin: ”Whole Lotta Love”
1970 - James Brown: ”Sex Machine”
1971 -  Marvin Gaye: ”What´s Going On”
1971 - John Lennon: ”Imagine”
1972 - David Bowie: ”Ziggy Stardust”
1974 - Bob Marley: ”I Shot The Sheriff”
1974 - Joni Mitchell: ”Help Me”
1975 - Bruce Springsteen: ”Born To Run”
1975 - Queen: ”Bohemian Rhapsody”
1976 - The Ramones: ”Blitzgrieg Bop”
1977 - Donna Summer: ”I Feel Love”
1977 - The Sex Pistols: ”Anarchy in the UK”
1979 - Sugarhill Gang: ”Rapper´s Delight”
1981 - Black Flag: ”TV Party”
1983 - Michael Jackson: ”Billie Jean”
1984 - Prince: ”When Doves Cry”
1984 - U2: ”Pride (In the Name of Love)
1984 - Madonna: ”Like a Virgin”
1986 - Run DMC/Aerosmith: ”Walk This Way”
1987 - The Cure: ”Just Like Heaven”
1987 - GNR: ”Sweet Child Of Mine”
1987 - Public Enemy: ”Bring The Noice”
1991 - Nirvana: ”Smells Like Teen Spirit”
1992 - Dre: ”Nothing But a ”G” Thing”
 

  Síðan hefur ekkert borið til tíðinda sem orð er á gerandi.  Nema ef vera skyldi Leoncie.  Hún á samt kannski betur heima á eitthverjum öðrum lista.