Friðsælustu og ófriðsömustu lönd heims

  Forvitið fólk hjá stofnun sem heitir Institute for Economics and Peace hefur fundið upp reikningsaðferð til að komast að því hvaða lönd heims eru friðsælust og hvar ófriður er mestur. Niðurstaðan er áhugaverð.  Ekki síst fyrir okkur hér á landinu kalda.  Þannig líta efstu sætin út:

 

 

 

 

 

 

 

 

  Svo eru það ófriðarseggirnir sem geta aldrei látið neinn í friði.  Guðunum sé þökk fyrir að við erum ekki eins og þeir:  

Eru óheiðarlegir glæpamenn á meðal vor?

  Á mínum uppvaxtarárum í Skagafirði fyrir hálfri öld og rúmlega það stóðu menn við orð sín.  Peningar og fleira var lánað.  Það þurfti ekki að útbúa neina pappíra þar um.  Orð stóðu.  Metnaður fólks lá í því að vera orðheldið.

  Nú er öldin önnur er Sveinbjörn stökk á stöng.  Viðskiptafélagar saka hvern annan um óheilindi.  Það er nýlunda.  Róbert Wessman gefur lítið fyrir viðskiptasiðferði Björgúlfs Thors. Vænir hann um að standa ekki skil á megni af sínum skuldum. Kennir honum um að hafa valdið bankahruni með tilheyrandi tjóni fyrir land og þjóð.  Það næstum því jaðrar við að hann vísi til hryðjuverkalaga sem Bretar settu á Íslendinga.

  Róbert ráðleggur Björgúlfi að skammast sín.  Það er til heldur mikils mælst.

  Björgúlfur sakar Róbert um að vera ljósfælinn hrægamm.  Það er dáldið gróft.  Silfurskottur eru ljósfælnar.  Og fleiri dýr.  Það er ekkert til að skammast sín fyrir.  Ljósið er ekki allra.

  Bjórgúlfur segist hafa verið nauðbeygður til að sparka Róberti út í hafsauga eftir að hann setti allt á hausinn sem hægt var að setja á hausinn.  Er það þó afrek út af fyrir sig. Hann hafi stungið undan digrum sjóðum sem hann nú geymi á földum stað og sæki í þegar í harðbakka slær.  Ég giska á Tortólaeyjar.  Veit samt ekkert hvar best er að geyma stolið góss þessa dagana.

  Fleiri eru sakaðir um afglöp og hugsanlega fáfræði.  Til að mynda Vilhjálmur Bjarnason alþingismaður og meint "óþverraviðskipti hans",  svo og lífeyrissjóðir.  Þeir eru sagðir meta siðferði sitt á 5 - 10 milljónir króna.  Það er spottprís í stóra samhenginu.  Útsöluverð á siðferði.  

  Af hverju er allt í einu orðið svona erfitt að vera heiðarlegur?  Eitt sinn urðu menn af aurum apar.  Núna,  eða, þannig...

   

   

„Björgólfur ætti að skammast sín“

Gróf og saknæm aðför að lýðræðislegri umræðu

  Útvarp Saga er þjóðarútvarp.  Í þrjá klukkutíma á dag fær almenningur að hringja inn í beina útsendingu og tjá sig.  Það er engin ritskoðun.  Þjóðin tjáir sig og þjóðin hlustar.  Ýmsum hliðum á ólíkum málum er velt upp.  Það er tekist á um fjölbreytt álitamál.  Þetta er lýðræði.  Opin og frjáls skoðanaskipti.

  Stundum er velt upp og haldið fram skoðunum sem eru ekki allra.  Þá er þeim mótmælt á sama vettvangi.  Oft er umræðan fjörleg.  Oft fróðleg og áhugaverð.  

  Þetta er ekki öllum að skapi.  Sumir þola ekki lýðræðislega umræðu.  Þeir þola ekki skoðanir annarra. Þola ekki að sitja undir frjálsum og opnum skoðanaskiptum.  Þeir öfgafyllstu grípa til fasískra aðferða:  Ráðast á útvarpsstöðina með lögbrotum til að þagga niður í umræðunni.  Ganga svo langt að brjótast inn í tölvukerfi Útvarps Sögu,  stela þar aðgangsorðum og yfirtaka heimasíðu hennar.  Falsa niðurstöðu skoðanakannana og búa jafnvel til nýja skoðanakönnun. Í þeim eina tilgangi að niðra með svívirðingum eiganda og útvarpsstjóra Útvarps Sögu.  

  Spurning hvort að annað fjölmiðlafyrirtæki sé þátttakandi í aðförinni.  

  Málstaður skemmdarverkamanna þessara er jafn aumkunarverður og glæpir þeirra. Þetta eru fasísk vinnubrögð glæpamanna. Fasískt ofbeldi gegn opinni og lýðræðislegri umræðu.  

  

Brotist inn á vef Útvarps Sögu

Sea Shepherd sökkti glæsibáti

 

 

 

 

 

 

 

 

  Í gær kvað bandarískur dómstóll upp dóm yfir hryðjuverkasamtökunum Sea Shepherd.  Hann komst að þeirri niðurstöðu að samtökin hafi viljandi sökkt glæsibátnum Ady Gill.  Það voru eigendur glæsibátsins sem sökuðu Sea Shepherd um þetta og kærðu málið.

  Atvikið átti sér stað á Suðurhöfum.  Ady Gill var í slagtogi með Sea Sheperd við að trufla hvalveiðar Japan.  Í atinu lenti báturinn í samstuði við japanskan hvalveiðibát.  Hvorugan bátinn sakaði að ráði.  Maður um borð í Ady Gill meiddist.

  Daginn eftir brá svo við að Ady Gill var sokkinn. 

  Forsprakki og talsmaður SS,  Paul Watson, kenndi japanska bátnum umsvifalaust um að hafa siglt Ady Gill niður,  stórslasað áhöfn og sökkt bátnum.  Óskaði Paul samtímis eftir myndarlegu fjárframlögum frá ríkum stuðningsmönnum til að hægt yrði að bæta tjónið.  Enn frekar til að SS yrði kleift að herða baráttu gegn hvalveiðum ofbeldisfullra og yfirgangssamra Japana.  

  Við vitnaleiðslur varð Paul Watson tvísaga og þrísaga;  hann talaði í mótsögnum og bullaði.  Til viðbótar voru frásagnir hans á skjön við ýmis opinber skrif hans um atvikið.  Frásagnir tveggja vitna voru ósamhljóða vitnisburði Pauls.  

  Niðurstaða dómsins var sú að SS hafi viljandi sökkt glæsibátnum til þess eins að afla sér samúðar og fjárframlaga.

  SS er gert að greiða eigendum Ady Gill 500 þúsund dollara (65 millj. ísl. kr.).  Einnig 27 þúsund dollara í sakakostnað (3,5 millj. ísl. kr.).  Hafi SS skít og skömm fyrir.  

Varúð! Ekki kaupa falsaða flugmiða!

  Það er ósköp einfalt og auðvelt að kaupa á netinu flugmiða til útlanda með Wow eða Icelandair.  Og líka til baka ef að sá gállinn er á manni.  Hitt er verra: Þegar farið er út fyrir þægindarammann.  Miði keyptur á netinu af útlendu flugfélagi.  Ekki er alltaf allt sem sýnist.  Í útlöndum felur vont fólk sig innanum gott fólk.  Það beitir brögðum til að féfletta saklausa flugfarþega.  

 14 manna hópur Færeyinga lenti í svikahröppum.  Hópurinn var á leið til Rúmeníu.  Hafði keypt flugmiða á netinu.  Fyrst var flogið frá Færeyjum til Kaupmannahafnar.  Við innritun í tengiflug frá Kaupmannahöfn kom babb í bátinn.  Bókað og þegar borgað flug til Rúmeníu kom ekki fram í tölvubúnaði á Kastrup-flugvelli í Kaupmannahöfn.  

  Færeyski hópurinn var með kvittanir fyrir kaupum á flugmiðunum.  Þetta virtist allt vera samkvæmt bókinni.  Nema að kaupin á flugmiðunum skiluðu sér ekki inn í innritunarkerfið á Kastrup.  

  Sérfræðingar á tölvusviði Kastrup voru kvaddur til.  Í ljós kom að Færeyingarnir höfðu lent í klóm á glæpamönnum.  Sennilega rúmenskum.  Færeyingarnir höfðu keypt og borgað flugmiða frá netsíðu sem var horfin.  

  Verðið hjá platsíðunni var aðeins þriðjungur af verði alvöru ferðaskrifstofu,  rösklega 35 þúsund kall á kjaft.  Það eru góð kaup.  En ekki farsæl þegar upp er staðið.  Nú voru góð ráð dýr.  Það var ekki um annað að ræða en kaupa nýjan miða á 120 þúsund kall. 

  Góðu fréttirnar eru að af þessu má læra:  Ekki kaupa utanlandsferð af öðrum en vel þekktum flugfélögum og ferðaskrifstofum. Fólk er alltaf að læra.  Það er leikur að læra.

 

Dómarar hlynntir spillingu

  Maður er nefndur Hreiðar Már Sigurðsson.  Hann er frægur í fjármálaheimi nágrannalanda okkar og víðar.  Hann var forstjóri umsvifamikils glæpafyrirtækis,  Kaupþings,  á árum áður.

  Hann var fyrstur snúinn niður í gólf og handjárnaður vegna glæpa Kaupþings. Fleiri fylgdu í kjölfarið.  Ekki sér fyrir enda á þessum ferli.

  Eitt sakamálið sem á eftir að dæma í er kennt við Marple.  Hreiðar Már hefur krafist þess að einn af dómurum víki sæki.  Rökin fyrir því eru þau að sá sé yfirlýstur andstæðingur spillingar.  Þar með sé hann óhæfur til að dæma hlutlaus í grófu spillingarglæpamáli. 

  Héraðsdómur hafnaði kröfu Hreiðars Más.  Eftir stendur:  Krafa hans um að einn tiltekinn dómari víki sæti vegna andúðar á spillingu setur aðra dómara í sérkennilega stöðu.  Hreiðar Már gerir ekki athugasemd við setu þeirra.  Ástæðan hlýtur að vera sú að þeir séu ekki andvígir spillingu.  Hvernig veit Hreiðar Már það?  

   

   

Broslega heimskir glæpamenn

 

  Það er ekki öllum gefið að vera farsæll glæpamaður.  Bara  sumum.  Einkum siðblindum með greind yfir meðaltali.  Þeir sniffa kók,  ganga ungir í stjórnmálaflokka,  taka þátt í félagsstarfinu,  komast til áhrifa,  einkavinavæða sjálfa sig og sína,  ræna banka og orkufyrirtæki innanfrá og hafa það assgoti gott.  Hvort sem er utan eða innan Kvíabryggju eða Tortólaeyja.  Þetta eru fagmenn.

  Hinir eru fjölmennari:  Nautheimsku götukrimmarnir.  Þeir eru amatörar.  Ágætir fulltrúar heimsku krimmanna er par í Ohio í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Það rændi banka. Karlinn ekki í fyrsta skipti.  Hann afplánaði nýverið fimm ára vist í fangelsi fyrir bankarán.

  Parið komst yfir töluverða fjármuni í bankaráni.  Það uppveðraðist af árangrinum.  Tók af sér fjölda sjálfsmynda og póstaði þeim inn á Fésbókarsíður sínar.

  Lögreglan samkeyrði myndir úr öryggismyndavél bankans við ljósmyndir á Fésbók (einskonar "gúgl").  Þar blöstu við ljósmyndir af glæpaparinu hampandi ránsfengnum.

  Í dómsal spurði forvitinn dómari hvernig það hefði dottið í hug að auglýsa glæpinn á Fésbók.  Karlinn svaraði því til að þau væru ekki Fésbókarvinir lögreglunnar.  Hún hefði ekki átt að sjá myndirnar.

  

   

    

Maður skotinn til bana til að forða honum frá sjálfsvígi

  Í Denver í Bandaríkjum Norður-Ameríku hringdi örvæntingafull móðir í lögregluna.  Fullorðinn sonur hennar,  andlega vanheill,  bar hníf að hálsi sér og hótaði að svipta sig lífi.  Hún bað lögregluna um að afvopna hann áður en hann færi sér að voða.

  Tveir lögreglumenn mættu í snarhasti á svæðið.  Þeir gáfu manninum ströng fyrirmæli um að hætta tafarlaust við áform um sjálfsvíg.  Hann sýndi engin merki um hlýðni.  Þvert á móti þá herti hann hníf að hálsi og hljóp aftur út á götu.  Til að forða manninum frá því að láta verða af ætlun sinni sá lögreglan ekki aðra leið en skjóta hann til dauða.

  Í kjölfar sendi lögreglan frá sér fréttatilkynningu um atburðinn.  Lögreglumennirnir voru hlaðnir lofi fyrir hugrakki og hetjuskap.  Með snarræði náðu þeir að hindra manninn í að fremja sjálfsvíg.  Að auki tekist snöfurlega að bjarga eigin lífi í sjálfsvörn áður en ofbeldisfullur og hættulegur maðurinn myrti þá.  Ennfremur áður en hann myrti alla íbúa götunnar.  Hvatt var til þess að lögreglumennirnir yrðu sæmdir æðstu orðum Bandaríkjanna fyrir hetjudáðir.

  Mörgum dögum síðar birtist á þútúpunni meðfylgjandi myndband af atburðarásinni.  Sumum virðist sem hún stangist á við lýsingu lögreglunnar.  Talsmaður lögreglunnar hefur bent á að þeir sem voru ekki á vettvangi hafi enga möguleika á að átta sig á aðstæðum;  hvernig lögregluþjónar upplifðu atvikið.   

 

Taugaveiklun í Skotlandi vegna afskipta af átökum hryðjuverkasamtaka og Færeyinga

 

 

 

 

 

 

 

 

  Fyrir nokkrum dögum skýrði ég samviskusamlega frá nýjustu tíðindum í baráttu hryðjuverkasamtakanna Sea Shepherd gegn hvalveiðum Færeyinga. Þar kom fram að SS-sveit hraktist frá Færeyjum til Hjaltlandseyja.  Hún var á stóru skipi sem heitir Bob Barker.  Eins og önnur stór skip SS var það búið glæsilegum spíttbát.  Færeyska lögreglan skilgreinir spíttbátana sem hluta af vopnabúnaði SS.  Þeir eru notaðir í árangurslausum aðgerðum SS-liða gegn hvalveiðunum.  

  Færeyska lögreglan hafði samband við skosku lögregluna í Hjaltlandseyjum.  Hún fer með löggæslu þar.  Erindið var að biðja hana um að skjótast um borð í Bob Barker,  taka þaðan spíttbátinn og skutla honum í danskt herskip sem var þarna við bryggju.  Færeyska lögreglan myndi síðan hafa ráð til að nálgast spíttbátinn hjá danska herskipinu.

  Þetta var auðsótt mál.  Um það má lesa með því að smella á þennan hlekk:  HÉR

  Forsprakki SS,  Paul Watson,  reitir hár sitt og skegg í reiði yfir framgöngunni.  Hann segir að það hafi aldrei hvarflað að sér og sínum að armur færeysku lögreglunnar væri þetta langur;  að hann nái til Hjaltlandseyja og spili með skosku lögregluna eins og strengjabrúður.  

  Paul viðurkennir að Færeyingar hafi unnið lotuna um hvalveiðar í sumar.  Enda getur hann ekki annað. SS-liðar hafa ekki komið í veg fyrir veiðar á svo mikið sem einu marsvíni (grind) í sumar.  Þvert á móti hafa veiðar gengið vel,  fjöldi SS-liða kærður,  sakfelldur, dæmdur til hárra fésekta og rekinn úr landi.  

  Paul hótar því að sigur Færeyinga sé aðeins tímabundinn.  SS sé hvergi hætt baráttunni gegn hvalveiðum Færeyinga.  Það verði óðar bætt við nýjum setuliðum í Færeyjum í stað þeirra sem eru gerðir brottrækir.  Sömuleiðis verði nýjum spíttbátum komið til Færeyja í stað þeirra sem lögreglan leggur hald á.

  Paul hótar að gera einnig út af við laxeldi Færeyinga.  Meira um það seinna.  

  SS-liðar ætla að standa vaktina í Færeyjum fram í október.  Hvers vegna svona lengi veit ég ekki.  Það koma engar hvalvöður þegar þetta langt er liðið á haust.

  Nú hefur það gerst að umræðan hefur borist inn í skoska þingið.  Spurning hvort að Paul Watson eða aðrir SS-liðar eigi þátt í því á bak við tjöldin.  Þingmaður Græningja lagði fram formlega fyrirspurn til formanns Skoska þjóðarflokksins um þátt skosku lögreglunnar í að láta færeysku lögregluna siga skosku lögreglunni á SS.  Þingmaðurinn kveðst óttast mjög að þetta eigi eftir að hafa alvarlegar afleiðingar.  Þingmaðurinn hefur jafnframt sent skoska ríkissaksóknaranum fyrirspurn um málið.  

  Fulltrúi Skoska þjóðarflokksins segist ekki vilja tjá sig um málið að svo stöddu.  Hugsanlega sé um lögbrot og refsimál að ræða.  

 

Ofbeldishrottum klappað á kollinn

  Ofbeldishrottar dæla í smáskilaboðum (sms) grófum hótunum yfir konur sem þeir ofsækja.  Konur sem hafa sagt skilið við þá eftir að þeir hafa beitt þær hrottafengnu ofbeldi.  Þeir eyðileggja eigur kvennanna.  Skemma bíla þeirra.  Kveikja jafnvel í þeim.  En lögregla,  sýslumenn og dómstólar aðhafast fátt sem ekkert.  Ofsóknirnar standa yfir dögum saman, vikum saman, mánuðum saman og árum saman.  Gögn týnast á skrifstofum.  Renna út á tíma.  Og hver vísar á annan.

  Í fullkomnum heimi væru ofsóknir af þessu tagi kæfðar strax í fæðingu.  Ofbeldismaðurinn stöðvaður þegar í stað.  Hann snöfurlega settur í nálgunarbann.  Brot á nálgunarbanni myndi umsvifalaust kosta hrottann vist á bak við lás og slá.  Þolandinn þyrfti ekki að óttast neitt.  Lögregla,  sýslumenn og dómsstólar myndu slá skaldborg um þolandann.  Hann væri í skjóli.  Hrottinn væri skilyrðislaust úrskurðaður hættuleg ógn við samfélagið.  Hann er fárveikur og samfélagsleg ógn.  Úrhrak.  Illmenni.  Sadisti.  Það eru mannréttindi að engin kona þurfi að búa við ótta og því síður hótanir og ofbeldi.  

  Í fullkomnum heimi eru konur ekki beittar ofbeldi.  Það er auðvelt að láta það rætast.  Eina sem til þarf er hugarfarsbreyting hjá lögreglu, sýslumönnum og dómurum.  Kannski stjórnmálamönnum líka.  

  Af hverju er það ekki þannig?    

Staðfesti nálgunarbannið