"Fölsk" netárás á færeyska fréttasíðu og útafkeyrsla hryðjuverkamanna

  Átök á milli bandarísku hryðjuverkasamtakanna Sea Shepherd og Færeyinga fara harðnandi.  Hryðjuverkamennirnir beita öllum ráðum - flestum klaufalegum - til að hindra hvalveiðar Færeyinga.   Um helgina varð færeysk netsíða, portal.fo, fyrir árás. Hún var skotin niður og yfirtekin af SS-liðum er þóttust vera á vegum hóps aðgerðarsinna í netheimum sem kalla sig Anonymous.  

  Ég veit fátt um þann félagsskap.  Hinsvegar spratt fram hópur Færeyinga sem er mér fróðari um Anonymous.  Hann benti á sitthvað sem passaði ekki við að þarna væri Anonymous á ferð.  Þar á meðal orðfæri ólík því sem fólk þekkir frá Anonymous en einkennir málflutning SS og áróðursmyndefni þeirra.  Að auki búa liðsmenn Anonymous yfir mun meiri tölvufærni en þessir skemmdarverkamenn.

  Nú hafa Anonymous staðfest að hafa hvergi komið nærri.  Þau samtök taki frekar afstöðu með Færeyingum en SS, án þess að taka þátt í deilum þeirra.

  Hér er myndband sem tölvuþrjótar SS póstuðu undir fölsku nafni inn á færeyskan netmiðil.

  Þegar SS-liðar óku um færeyskar götur í fyrra vakti athygli hvað þeim gekk illa að halda sig á vegi.  Þeir góndu eftir hvölum.  Þess vegna óku þeir út af.  

  Sagan endurtekur sig í ár.  Þeir eru staðnir að því að keyra út af.  Sem er afar óvenjulegt í Færeyjum.  Þar keyrir enginn út af.  Nema SS-aularnir.

  Löggan hefur nú gefið SS-liðum fyrirmæli um að horfa á götuna en ekki skima eftir hval þegar þeir eru úti að aka.

 

Hryðjuverkamenn aðhlátursefni í Færeyjum

  Í júní komu liðsmenn hryðjuverkasamtakanna Sea Shepherd til Færeyja.  Þeir komu á tveimur stórum skipum,  Birgittu Bardot og Sam Simoni.  Meðferðis voru nokkrir litlir spíttbátar (uppblásnar gúmmítuðrur með mótor).  Erindið er að hindra hvalveiðar Færeyinga í sumar.  Það hefur algjörlega misheppnast.

  Fyrsta hvalvaða sumarsins var veidd síðla nætur fyrir framan trýnið á hrjótandi hryðjuverkamönnum.  Þeir áttu að standa næturvakt.  Í tíðindaleysi fyrri parts nætur kallaði draumalandið á þá og hafði betur.  Ekkert hafði borið til tíðinda á þeim hálfa mánuði sem var liðinn frá komu SS til eyjanna.  Kæruleysi var komið í mannskapinn.

  Nú í vikubyrjun varð vart annarrar hvalvöðu.  Þá tóku SS-liðar við sér.  Mættu á svæðið á Sam Simoni,  hentu út spíttbáti og ætluðu að bruna af stað og fæla vöðuna.  Í sömu svifum handtók lögreglan þá tvo SS-liða sem í tuðrunni voru.  Tuðran var gerð upptæk og fólkinu stungið í varðhald.  Þá greip um sig ofsahræðsla hjá þeim sem eftir voru á Sam Simoni.  Af ótta við að skipið yrði einnig gert upptækt var í angist sett á fullt stím alla leið til Hjaltlandseyja.  Þar hefur skipið síðan verið í felum.  

  SS-liðar halda fram öðru.  Þeir segja að skyndilegur flótti Sam Simonar - á sama augnabliki og spíttbátur var gerður upptækur og SS-liðar færðir í járn - eigi sér augljósa og einfalda skýringu:  Skipstjórinn hafi einmitt á þessu andartaki fengið þá snjöllu hugmynd að sækja vistir til Hjaltlandseyja;  fremur en fylgjast með einhverju sem skipti engu máli.  Eins og til að mynda hvaladrápi.

  Hitt skipið,  Birgitta Bardot,  dólaði úti fyrir færeyskum fjörðum.  Í fyrradag urðu skipsverjar varir við stóra hvalvöðu.  Í viðleitni til að kvikmynda hana og ljósmynda í návígi tókst ekki betur til en svo að vaðan lagði á flótta - beinustu leið upp í fjöru.  Færeyingar brugðust við skjótt,  ræstu sína mótorbáta og lokuðu marsvínunum (grind) leið úr fjörunni.  Náðist þar að slátra hátt í 200 hvölum.  Þökk sé aulahætti skipverja á Birgittu Bardot.  

  Í leiðinni voru fimm SS-liðar handteknir.  Samtals hafa sjö SS-liðar verið sektaðir um hálfa milljón ísl. kr. hver og margvíslegur búnaður haldlagður. 

  Þegar konan sem fyrst var handtekin var færð fyrir dómara sór hún af sér öll tengsl við Sea Shepherd.  Hún sagðist aldrei hafa heyrt á það fyrirbæri minnst.  Hún væri aðeins óbreyttur ferðamaður á eigin vegum.  

  Klæðnaður hennar var merktur SS í bak og fyrir.  Hún er formlega skráð sem skipverji á Sam Simoni.  Fjöldi ljósmynda af henni er á heimasíðu SS.  Hún hélt að saksóknari og dómari myndu ekki fatta þetta.

  SS-liðar eru úr tengslum við raunveruleikann.  Þeir lifa í fantasíuheimi.  Lítið þarf til að ímyndunaraflið fari á flug.  Þannig komu nokkrir þeirra auga á hnísu að leik á haffletinum.  Skyndilega hvarf hún og sást ekki meir.  SS-liðarnir sturluðust.  Í örvæntingu hóuðu þeir í lögregluna og báðu um að dýralæknir yrði sendur á vettvang.  Hnísan væri áreiðanlega slösuð.  Hún hafi verið að biðja um hjálp á haffletinum en örmagnast.  Þess vegna sæist ekkert til hennar lengur.   

  Í annað sinn varð á vegi SS-liða olíubrák á sjónum.  Töldu þeir að um skemmdarverk væri að ræða.  Óprúttnir aðilar væru að menga sjóinn til að drepa allt lífríki í honum.  Löggan mætti á svæðið.  Bletturinn reyndist innihalda innan við desílítra af olíu.  Það þótti ekki vera nægilegt magn til að hefja rannsókn á málinu.

  Ennþá taugaveiklaðri urðu SS-liðar er á vegi þeirra varð stór hvítur blettur á sjónum upp í fjöru.  Töldu þeir fullvíst að þarna væri um gríðarmikið magn af eitri að ræða.  Löggan kannaði málið.  Í ljós kom að þetta var mjólkurblandað affallsvatn frá mjólkurbúi.  

  Margt fleira mætti upp telja sem valdið hefur SS-liðum óþarfa ofsakvíðakasti.  Það þarf fátt til.  Þeir höfðu meira að segja samband við lögregluna út af einni stakri bauju á hafi úti.  Óttuðust að hún væri staðsetningarmerki fyrir eitthvað varhugavert sem lónaði undir henni.  Kannski sprengju eða annað sem gæti valdið skipum SS tjóni.  Löggan sinnti ekki því útkalli.  

  

    

Hryðjuverkamenn snúnir niður í Færeyjum og handjárnaðir

 

 

 

 

 

 

 

   Bandarísku hryðjuverkasamtökin Sea Shepherd komu til Færeyja með látum 14. júní.  Ætlunin er að standa vakt og hindra hvalveiðar Færeyinga fram á haust.  Allt hefur gengið á afturfótunum hjá SS-liðum síðan.  En þeir bera sig vel á heimasíðu SS.  Láta eins og dvölin í Færeyjum sé sigurganga.

  Raunveruleikinn er annar.  SS-liðar eru aðhlátursefni í Færeyjum.  Aftur og aftur.  Bara tvö dæmi af mörgum:  SS-liðar boðuðu til blaðamannafundar með þéttri dagskrá:  Fyrirlestrum, setið fyrir svörum og bæklingum dreift.  Í fyrra mættu fulltrúar 15 stærstu fjölmiðla heims á samskonar blaðamannafund.  Í ár mætti aðeins ein manneskja.  Það var myndatökumaður frá færeyska sjónvarpinu,  Kringvarpinu.  Honum var boðið að leggja spurningar fyrir fulltrúa SS.  Hann afþakkaði.  Sagðist ekkert hafa við þá að tala.  

  Nokkru síðar varð vart við litla hvalvöðu við Sandey.  Þetta var snemma morguns.  SS-liðar voru þar á vakt í bíl.  En þeir sváfu.  Hvalirnir voru veiddir fyrir framan nefið á þeim.  Þegar SS-liðar loks vöknuðu var í fjörunni aðeins það sem ekki var hirt af marsvínunum (grindinni).  Síðan tala Færeyingar um Sleep Shepherd.  

  Í morgun varð vart við aðra vöðu.  Að þessu sinni í Kalsoyarfirði í norðri.  SS-liðar voru vakandi að þessu sinni og hugðust fæla vöðuna.  Þeir voru snarlega snúnir niður á asnaeyrunum, handjárnaðir og fjarlægðir af vettvangi.  Um er að ræða Súsönnu, fertuga bandaríska konu, og þrítugan drengstaula. Hvort um sig er sektað um hálfa milljón ísl. króna.  Þar með reynir í fyrsta skipti á ný færeysk lög.  Þau kveða á um að hver sá sem reynir að fæla hvalvöðu skuli sæta sekt að þessari upphæð.  Sama sektarupphæð liggur við því að koma auga á hvalvöðu og láta ekki vita af henni.

  Nýju lögin eru umdeild í Færeyjum.  Sumir óttast að þau muni gera SS-liða að píslarvættum,  ofsóttum fórnarlömbum harkalegra laga.  Forvitnilegt verður að fylgjast með framhaldinu.  Vegabréf eru tekin af SS-liðunum sem voru handteknir.  Sömuleiðis var hald lagt á dót þeirra,  svo sem myndavélar og bátdruslu.  Aularnir eru fastir í Færeyjum uns sektin verður greidd.  

  Af hvalvöðunni er það að frétta að hún samanstóð af ungum og smávöxnum marsvínum (grind).  Þarna er töluvert dýpi.  Dýrin náðu að kafa undir færeysku bátana og sleppa. Það hendir og kemur framkomu SS-liða ekkert við. Þeir hreykja sér engu að síður af því að hafa bjargað kvikindunum frá því að lenda á matardiskum Færeyinga. Næstum allt sem þú lest á heimasíðum SS-hryðjuverkasamtakanna er lygi.  

 

 

Fésbókin sannar sig

  Samfélagsmiðillinn Fésbók er öflugt eftirlitskerfi.  Ekki síst hérlendis  Yfir 8 af hverjum 10 Íslendingum eru skráðir notendur.  Þar af heimsækja margir hana daglega.  Jafnvel oft á dag.  Þegar mynd af stolnum bíl,  tjaldvagni eða öðru er sett inn á Fésbók og óskað eftir aðstoð við leit að gripnum líður ekki má löngu uns myndinni hefur verið dreift/deilt mörg þúsund sinnum.  Þá er stutt í að hluturinn finnist,  sem og þjófurinn.  

  Þetta sannreyndi ég nokkrum vikum eftir að ég skráði mig fyrst inn á Fésbók.  Það eru nokkur ár síðan.  Þá kom ég seint heim úr vinnu og kíkti á "bókina".  Sá að verið var að deila mynd af stolnum bíl.  Ég deildi myndinni.  Hálftíma síðar fékk ég póst frá fésbókarvini.  Hann hafði ákveðið að kíkja á síðuna mína.  Sá myndina af bílnum;  fór út á hlað,  skimaði yfir bílastæðin, kom auga á bílinn og hafði samband við eigandann.  Sá kom með hraði í leigubíl og endurheimti bílinn.  Aðeins örfáum klukkutímum eftir að honum var stolið. 

  Þess eru dæmi að menn hafi fundið sjálfan sig á Fésbók.

.

Fann þjófana með hjálp Facebook

Íslendingar mjakast hægt í humátt að nútímanum

 Fyrsta aldarþriðjung ævi minnar var bannað að selja bjór á Íslandi.  Utan Keflavíkurflugvallar,  vel að merkja.  Fólk laumaðist til að kaupa bjór af bandarískum hermönnum á Vellinum.  Þeim þótti þetta vitaskuld vera furðulegt og geggjað.  Og jafnframt verulega sprenghlægilegt.  Þeir voru allir af vilja gerðir að hjálpa til við smygl á bjór ofan af Velli.  Þaðan barst hann í bílförmum áratugum saman. 

  Bjórbannið stóð frá 1915 til 1989.  Eitthvað var um að veitingastaðir hefðu á boðstólum svokallað bjórlíki.  Þar var Kláravíni blandað út í óáfengt öl.  Eftirspurn var góð.  En þetta var meiriháttar kjánalegt.  

  Svo mátti ekki selja áfengi á skemmtistöðum á miðvikudögum  (þann dag átti að renna af mönnum).  Það mátti ekki sýna sjónvarpsdagskrá á fimmtudögum (það átti að vera fjölskyldukvöld) og ekki allan júní-mánuð (þá átti fjölskyldan að njóta sumarfrís).  Það mátti ekki selja mjólk nema í sérstökum mjólkurbúðum.  Það mátti ekki selja útvarpstæki nema í útvarpsverslun ríkisins.  Það mátti ekki selja ost nema í Osta- og smjörsölunni.  Það mátti ekki hafa verslanir opnar lengur en til klukkan 18.00.  Nema á föstudögum.  Þá mátti hafa opið til klukkan 19.00 (það þurfti að sækja formlega um leyfi til þess).  Á laugardögum máttu verslanir vera opnar á milli klukkan 11.00 til 14.00.  Allt lokað á sunnudögum og hátíðisdögum.

 Það mátti ekki halda rokkhljómleika í námunda við hátíðisdaga ríkiskirkjunnar.  Gríntímaritið Spegillinn var gert upptækt og útgefandinn sendur í gjaldþrot vegna góðlátlegs gríns um fermingarbörn.  Það var guðlast.  Engu mátti muna að Spaugstofan hlyti sömu örlög fyrir orðaleik um að Jesú gæfi blindum sýn (í útfærslu Spaugstofunnar gaf Jesú blindum áskrift að sjónvarpsstöðinni Sýn).  

  Það mátti ekki selja föt eða annað utandyra í göngugötu.  Sala á vöfflum bökuðum á staðnum utandyra var stöðvuð af því að það vantaði 4 cm upp á lofthæð þar sem deigið var hrært.  Ábúðafullir embættismenn fengu gott "kikk" út úr því að passa upp á að strangasta lögstaf væri fylgt í hvívetna.    

  Svona mætti lengi lengi lengi telja.  Enn í dag er starfandi manna- og hundanafnanefnd sem bíður á bak við skírnarfontinn og stekkur fram þegar henni mislíkar nafn.  Bann,  bann, bann!

  Ísland var og er ótrúlega forpokað land.  Öll skref í átt frjálsu og nútímalegu samfélagi eru stigin seint og hægt og mæta öflugu mótlæti.  

  Árið 2015 er það uppsláttarfrétt í fjölmiðlum að veitingastaðir tengdir bensínsölu ætli að selja bjór með mat.  Danskan Tuborg bjór í örfáa daga á örfáum matsölustöðum. Það að þetta sé frétt og til umfjöllunar á bloggsíðum sýnir hvað Ísland á langt í land með að komast inn í nútímann.  Í nágrannalöndum þykir sjálfsagt að kaupa bjór í úrvali á bensínstöðvum,  hverfissjoppum og hvar sem er.     

Bjór á bensínstöðvum Olís

Bíll og sími eiga ekki samleið

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Það er bannað að tala í "ófrjálsan" síma og stjórna bíl á sama tíma.  Við brot á lögum þar um liggur sekt.  Sennilega fimm eða tíu þúsund kall.  Samt fer næstum því enginn eftir þessu.  Enda hafa rannsóknir í útlöndum leitt í ljós að það er enginn munur á einbeitingu ökumanns hvort heldur sem hann talar í handfrjálsan síma eða heldur á honum við eyrað.  

  Þar fyrir utan er refsilaust að tala í talstöð og stjórna bíl á sama tíma.  Næsta víst er að það truflar einbeitingu ökumanns jafn mikið og þegar blaðrað er tóma vitleysu í síma.

  Sömuleiðis er refsilaust að senda sms eða djöflast í snjallsíma og aka bíl á sama tíma.  Engu að síður má ætla að það trufli einbeitingu við akstur miklu meira en kjaftæði í síma. Ef ekki verður tekið snöfurlega á þessu og fólk láti þegar í stað af glannaskapnum verður þess ekki langt að bíða að óhapp verði í umferðinni.

   

„Sé bíl koma fljúgandi á móti mér“

Takið vel á móti írsku hellu- og grjótlagningarmönnunum

  Á undanförnum árum hafa húseigendur á Norðurlöndunum verið svo lánsamir að fá heimsókn frá írskum hellu- og grjótlagningarmönnum.  Þeir bjóðast til að taka til í stóra og fína garðinum þeirra.  "Koma skikkan á garðinn,"  eins og þeir orða það. Þeir eru ótrúlega naskir að koma auga á garð sem þarnast lagfæringar.

  Írarnir eru hörkuduglegir til vinnu.  Þeir ganga snöfurlega til verks og draga hvergi af sér.  Hafa jafnvel endaskipti á garðinum þannig að húseigandinn ratar ekki um hann næstu daga.  

  Fyrir þetta rukka Írarnir eitthvað smáræði.  Þeir finna sanngjarna tölu út frá því hve ríkmannlega húseigandinn býr.  Stærð einbýlishússins, garðsins og lúxusbílanna í innkeyrslunni gefur ágætar upplýsingar um það.

  Eitt af því skemmtilega við þetta er að Írarnir laga garðinn eftir sínum eigin smekk.  Fyrir bragðið fær garðurinn írska stemmningu.  Það er ekkert nema dónaskapur að reyna að segja þeim hvernig garðurinn eigi að vera.  Enda fara þeir ekkert eftir því.  Þeir vita betur.  

  Nú hafa írsku hellu- og grjótlagnamennirnir borist til Íslands,  eins og lúsmýið.  Íslendingar eiga að taka vel á móti þessum frændum okkar.  Bjóða þeim upp á rótsterkt kaffi og kökubita.  Leyfa þeim að róta dálítið í garðinum og borga uppsett verð.  Írarnir hafa flestir fyrir fjölskyldu að sjá.  Efnahagsástandið á Írlandi hefur ekki verið upp á marga fiska síðustu árin.  Nýverið fengu þeir á sig nýjan vatnsskatt.  

  Sumum bregður dálítið við groddalega framkomu Íranna.  Hún er afleiðing þess að þeir ólust upp við harðneskju. Á N-Írlandi tókust kristnir söfnuðir á í áratugi.  Í þeim átökum var hvergi gefið eftir.  Kaþólikkar og mótmælendatrúar drápu í sameiningu allt að 100 manns í röðum hvors annars á ári auk sprellvirkja af ýmsu tagi.  Breskir hermenn og leyniskyttur drápu nokkra til viðbótar.  

Vafasamur maður í Vogahverfi

Skjaldborg um kynferðisbrotamenn

  Þegar hópur kvenna stígur fram og sakar þekktan mann um kynferðislegt áreiti, nauðgun og þess háttar fer ætíð af stað sama ferli:  Fjöldinn allur stormar af stað og kemur manninum til varnar.  Allt er reynt til að draga úr trúverðugleika kvennanna.  Hamrað er á klisjunni:  "Allir eru saklausir uns sekt er sönnuð."  Jafnfram er dustað ryk af dæmi um falska nauðgunarkæru eða upploginn áburð um barnaníð (í öllum brotaflokkum eru til dæmi um falskar kærur.  Allt frá kærðum innbrotum til bilaþjófnaðar. Þau dæmi eru aldrei dregin fram í umfjöllun um önnur afbrot en kynferðisbrot).   

  Við þekkjum allt um þetta af máli Ólafs Skúlasonar biskopps.  Einnig af máli predikarans Gvendar "smjörsýru" Byrgismanns og pastors.  Bara svo tvö þekkt dæmi séu nefnd. Þrátt fyrir vitneskju um barnaníð biskoppsins og kynferðisofbeldi gagnvart fullorðnum konum sátu embættismenn biskupsstofu glaðir og reifir undir málverki af níðingnum.  Þar á bæ þótti við hæfi að hampa delanum og heiðra svo lengi sem kostur var.  Karl Sigurbjörnsson,  þá biskup,  sparaði aldrei lofsöng um kynferðisglæpamanninn - hvar sem hann kom því við.  Fremur en þeir sem lofsungu barnaníðinga kaþólsku kirkjunnar hérlendis og erlendis,  barnaníðinginn Karl Vigni aðventísta,  kynferðisofbeldi á stúlknaheimili Auðar Eir,  Bjargi, og allskonar.  

  Nú hefur verið opinberað að bandaríska sjónvarpsstjarnan Bill Cosby viðurkenndi fyrir dómi 2005 að hafa byrlað konu ólyfjan og nauðgað henni. Hópur fleiri kvenna hefur sakað hann um hið sama. Þrátt fyrir það eru ennþá til manneskjur sem halda áfram að verja Cosby með kjafti og klóm.  Þeirra á meðal er leikkonan Whoopi Goldberg. Sumir aðrir í harðlínu stuðningsmannahópi Cosbys hafa dregið í land - eða látið af háværum opinberum stuðningi - eftir að játning hans var opinberuð.  

www.stigamot.is

www.aflidak.is

www.solstafir.is

www.blattafram.is

 

    

   

Felur ekki lengur sannleikann

Drullusokkurinn Mike Tyson

  Á Fésbók hafa ýmsir brugðist til varnar óþverranum Mike Tyson.  Þar segja menn eitthvað á þessa leið:  Jú, jú.  Honum varð á að nauðga konu.  Það var ekki til fyrirmyndar né eftirbreytni.  En hann tók út sína refsingu í fangelsi.  Hann er þess vegna í dag saklaus eins og kornabarn.  Það má ekki nudda honum endalaust upp úr þessum bernskubrekum.  Allir eiga sína fortíð.  Allir eiga skilið annað tækifæri.

  Þeir sem hvítþvo Tyson með þessum rökum eru í fyrsta lagi að gera lítið úr ofbeldi á borð við nauðganir.  Nauðgun er ekkert sem gerandi "lendir í".  Nauðgari nauðgar vegna þess að hann nýtur þess að brjóta aðra manneskju undir sig.  Hann fær "kikkið" út úr því að niðurlægja og beita valdi.

  Þetta hefur einkennt feril Tysons í samskiptum við konur og karla.  Hann hefur margoft orðið uppvís af því að lemja og misþyrma konum.  Hann er ofbeldismaður;  sadisti og vondur maður.  Hann á ekkert skilið annað en fyrirlitningu og fordæmingu.  Hann hefur aldrei sýnt iðrun vegna nauðgunar, heimilisofbeldis eða annars ofbeldis.  Þvert á móti.  Hann er forhertur drullusokkur.  Íslenskir áhangendur hans og varnarmenn skilgreina sig umsvifalaust í flokk með þeim sem umbera og afsaka nauðganir,  heimilisofbeldi og annað ofbeldi gegn konum og körlum.  

  Viðbrögð óþokkans er hann var að tapa ati við Holyfield voru lýsandi fyrir drullusokkinn. Hann beit bita af eyra Holyfields.  Jú, jú.  Tyson var góður boxari.  En sem persóna er hann dusilmenni.  Þennan mann á ekki að upphefja sem nauðgara er hefur tekið út sína refsingu í fangelsi. Þennan mann á að fordæma sem nauðgara, forhertan konulemjara og vondan mann.  Í leiðinni á að fordæma þá sem bera í bætifláka fyrir ódáminn.  Þeir eru litlu betri.  

  Kvennaathvarfið,  Stígamót,  Aflið,  Sólstafir og önnur álíka samtök hafa ekki undan að taka á móti fórnarlömbum heimilisofbeldis og nauðgana.  Ofbeldismennirnir hafa um þessar mundir ekki undan við að afsaka og verja Mike Tyson.  Aðal "trixið" er að reyna að láta umræðuna snúast um það eitt að ofbeldismaðurinn hafi afplánað fangelsisdóm.  Fyrir bragðið eigi að ríkja þöggun um allt ofbeldi hans og hrottaskap.  En þar er af nógu að taka.  Nauðgunin og fangelsisvistin eru aðeins dropi í hafið í ferilsskrá þessa óþokka.  Nánast aukaatriði - í stóru myndinni - þó að ekki sé gert lítið úr þeim glæp.  

  

http://www.petitions24.com/vid_motmaelum_syningu_mike_tyson

 

    

.

Hlegið að hryðjuverkasamtökum

 

 

 

 

 

 

 

 

  Bandarísku hryðjuverkasamtökin Sea Shepherd boðuðu komu sína til Færeyja um miðjan júní.  Þar hyggjast þau standa vakt fram í október.  Yfirlýstur tilgangur er að koma í veg fyrir hvalveiðar eyjaskeggja.  Raunverulegur tilgangur er þó fyrst og fremstur sá að safna fjárframlögum frá vellauðugum rokkstjörnum og kvikmyndaleikurum.

  Á dögunum blésu samtökin í herlúðra og héldu blaðamannafund í Færeyjum.  Þar ætluðu þau að upplýsa heimspressuna um baráttuna gegn hvalveiðum Færeyinga og svara spurningum.  Fjórir vígalegir fulltrúar SS komu sér makindalega fyrir við fundarborð og höfðu með sér bæklinga og fleiri gögn til að dreifa meðal blaðamanna,  ljósmyndara,  útvarpsfréttamanna og sjónvarpsfólks.

  Aðeins einn fjölmiðlamaður mætti á fundinn.  Það var kvikmyndatökumaður færeyska sjónvarpsins,  Kringvarpsins.  Niðurlútir og skömmustulegir reyndu SS-liðar að bera sig vel og gera gott úr þessu.  Kvikmyndatökumanninum var boðið að leggja spurningar fyrir gestgjafana.  Sjónvarpsmaðurinn afþakkaði það.  Sagðist ekkert hafa við SS að tala.  Við það varð fundurinn ennþá vandræðalegri og kvikmyndatökumaðurinn hélt á brott.

  Blaðamannafundurinn hefur þegar verið útnefndur neyðarlegasti blaðamannafundur aldarinnar.

  Um helgina bar svo við vart varð við marsvínavöðu (grind) í Færeyjum snemma morguns.  Hvalurinn var í snatri veginn fyrir framan nokkra SS-liða sem áttu að standa vakt en höfðu sofnað.  Vakti þetta ennþá meiri kátínu heimamanna en blaðamannafundurinn.  Nú eru SS uppnefndir Sleep Shepherd.

 

 

 

 

 

 

 

 

  SS gáfu um daginn út yfirlýsingu þess efnis að í sumar yrði öll áhersla lögð á baráttuna gegn hvalveiðum Færeyinga.  Skip samtakanna yrðu kölluð frá Asíu og Ástralíu og plantað í færeyska firði.  Þar á meðal eitt aðal skipið,  Sam Simon.  Einhverra hluta vegna hefur það ekki ennþá skilað sér til Færeyja heldur lagðist við bryggju í Tromsö í Noregi.  Þar virðist það vera í reiðuleysi og án tilgangs.