Stærsti viðburður apríl-loka!

  Sterkar vísbendingar eru um að rokk muni heyrast á skemmtistaðnum Sódómu Reykjavík á Tryggvagötu 22 í kvöld og fram eftir nóttu.  Þarna munu nefnilega stíga á stokk tvær af þeim hljómsveitum sem báru fána pönkrokksins hæst á árunum um og upp úr 1980:  Fræbbblarnir og Q4U.  Báðar hljómsveitirnar áttu á sínum tíma fjöldann allan af vinsælum lögum sem í dag teljast vera klassísk.  Nægir að nefna  Bjór  með Fræbbblunum og  Böring  með Q4U.   

  Hljómleikarnir hefjast klukkan 12.45 og fjörið stendur næstu þrjá klukkutímana.

Stórfurðulegt myndband við verulega kjánalegt lag

 

  Í tilefni þess að Erna Kettler hefur verið ráðin dagskrárstjóri sjónvarpsins er upplagt að rifja upp þetta myndband.  Pabbi hennar vann það 1997.  Samt er það ekki honum að kenna hvað myndbandið er klikkað.  Alls ekki.  Ernst vann myndbandið af mikilli snilld og vandvirkni samkvæmt nákvæmu handriti.  Kengrugluðu.  Lagið er svo kjánalegt að annað kom ekki til greina.

  Til gamans má geta að það var óvænt ótrúlega auðvelt að fá svanina til að dansa í takt við lagið.  Þeir eru reyndar ekkert flinkir eða taktvísir.  En viljinn var einbeittur.

Spennandi plata á leiðinni

 

  Það er ekki aðeins gjóskuryk og öskufall sem setur svip á mannlíf í Vestmannaeyjum.  Eyjatröllið Árni Johnsen "í kartöflugörðunum heima" hefur lagt sitt af mörkum við að bjarga því sem bjargað verður undir Eyjafjöllum.  Í Vestmannaeyjum hefur hljómsveitin Momentun einnig farið mikinn.  Hljóðritað sína 3ju plötu í  Ísland Studios  í Vestmannaeyjum.  Þetta er jafnframt fyrsta alvöru plata Momentum. 

  Platan var tekin upp, hljóðblönduð og "masteruð" af Axel "Flex" Árnasyni. Hún er farin í pressun og kemur til landsins í byrjun maí - svo framarlega sem eldgosið verði til friðs.  Platan verður gefin út af  Molestin Records  á Íslandi.

.

  Hljómsveitin Momentum hóf störf 2003 og hefur gefið út plöturnar The Requiem (2006) og Your Side Of The Triangle (2008).   Nýja platan ber titilinn 'Fixation, at Rest'.  Hún inniheldur 10 lög og er tæpur klukkutími að lengd. Mikil vinna liggur að baki þessarar plötu.  13 manns koma að gerð hennar:  Gestasöngvarar, fiðlu- sello- og píanóleikari.  Söngvar plötunnar byggja á hugmyndafræði sem er túlkuð í myndlistarverki fyrir hvert lag. Verkin eru unnin af Herði Ólafssyni,  söngvara og bassaleikara hljómsveitarinnar.  Hann gengur undir nafninu Holaf í verkum sínum. 

Momentum er:

Kristján Einar Guðmundsson - Trommur og slagverk

Erling Orri Baldursson - Gítar

Ingvar Sæmundsson - Gítar og söngur

Hörður Ólafsson - Söngur og Bassi

Fixation, at Rest: 

01.Intro

02.Metamorphose

03.Holding Back

04.Red Silence

05.The Conduits Lead

06.As The Skies Break

07.Prosthetic Sea

08.The Eye That Leads The Way

09.Inspiration

10.Fixation, at Rest

  2 lög eru komin á netið ásamt myndbandinu hér að ofan er Momentum var í Vestmannaeyjum að taka upp. Þar gefur einnig að líta texta og myndir við lögin.

'The Conduits Lead'

http://momentum.bandcamp.com/track/the-conduits-lead?permalink

http://www.reverbnation.com/play_now/song_3637436

'Holding Back'

http://momentum.bandcamp.com/track/holding-back?permalink

http://www.reverbnation.com/play_now/song_3779999

 

  Kannski truflar einhverja að í upphafi myndbandsins er dálítill hávaði þegar verið er að vekja þungarokkara.  Þá er málið að spóla yfir fyrstu mínútu myndbandsins. 

 

Einn kom með veghefil

Endurkoma Gildrunnar

  Hljómsveitir hætta aldrei.  Þessu heldur Óli Palli stundum fram á rás 2.  Og víst er að í sumum tilfellum er meiri ástæða til að halda hljómsveitum á lífi en setja punkt fyrir aftan feril þeirra.  Þó ekki sé nema til að húrra hljómsveitinni saman einu sinni enn í tilefni einhvers viðburðar.  Það þarf svo sem ekki endilega tilefnið.  Bara upp á fjörið að gera.

  Gildran í Mosfellsbæ á þrítugs afmæli í ár.  Þeim tímamótum er fagnað með endurkomu Gildrunnar.  Hljómsveitin heldur stórhljómleika í Hlégarði 1. maí.  Forsala aðgöngumiða er þegar hafin.  Nú kætast margir.    

  Gildran var til fjölda ára ein helsta rokkhljómsveit landsins.  Framan af var rokkið þokkalega hart.  Með árunum mýktist það.  Lögin urðu ljúfari og rafmagnsreikningurinn lækkaði.  En samt alltaf stutt í rokkgírinn.

Eivör á norskri metsöluplötu

 

   Færeyska álfadrottningin Eivör mun syngja á næstu plötu norsku hljómsveitarinnar Vamp.  Þetta er rosaleg kynning fyrir Eivöru.  Vamp nýtur gífurlegra vinsælda og virðingar í Noregi.  Síðasta plata hljómsveitarinnar seldist í 150.000 eintökum.  Hljómsveitin fagnar 20 ára afmæli á næsta ári.  Eftir hana liggja 11 plötur og einhverjir DVD.   

  Ég er ekki vel heima í norskri músíksenu - ef frá er talinn svartmálmurinn.  Þó ég hafi oft rekist á nafnið Vamp í skandínavískum músíkblöðum þekki ég ekki plötur hljómsveitarinnar.  Það sem ég finn með Vamp á Þútúpunni hljómar vel.  Þetta er þjóðlegt vísnapopp með smá rokkívafi.  

  Hljómsveitarstjóri Vamp segist hafa orðið gjörsamlega bergnuminn (eða tröllabundinn,  eins og Færeyingar myndu orða það) þegar hann heyrði Eivör syngja á norskri tónlistarhátíð í fyrra.  Nema hvað.  Við Íslendingar þekkjum það.   

http://vamp.no/english/index.php

 

  

Skúbb! Bók um Eivöru

  Það er fastur liður á þessu bloggi að ég "skúbbi" af og til (skúbb = fyrstur með fréttirnar).  Nú er enn einu sinni komið að því.  Að þessu sinni slæ ég hér upp frétt af því að Bókaútgáfan Æskan mun í haust gefa út bók um færeysku álfadísina Eivöru.  Bókin er þegar langt komin í vinnslu.  Hún verður meira UM Eivöru en eitt langt viðtal við hana.  Svo skemmtilega vill til að ég hef verið ráðinn til að skrifa bókina.  Hugsanlega er það þess vegna sem ég veit allt um þessa bók.  Þó þarf það ekki að vera.  Ég mun samt geta skýrt frekar frá bókinni þegar nær útgáfu dregur.  Það er rosalega gaman að skrifa hana.  Mér segir svo hugur að hún verði skemmtileg.  Að minnsta kosti er viðfangsefnið rosalega skemmtilegt.  Eivör er frábær.

 

Magnaður texti sigurvegarans

  Ég fylgdist með seinni hluta Söngkeppni framhaldsskólanna í sjónvarpinu áðan.  Ég minnist ekki að hafa gert það áður.  Hvorki fylgst með fyrri eða seinni hluta Söngkeppni framhaldsskólanna.  Á árum áður hef ég stundum dottið inn í útsendingu frá keppninni.  En verið fljótur að skipta yfir á aðra stöð.  Ég veit ekki alveg hvers vegna ég skipti ekki um stöð núna er ég datt inn í útsendinguna.  Kannski var það af því að kynnarnir voru í góðum gír og skemmtilegir þegar ég byrjaði að horfa.  Kannski voru lögin hlustendavænni fyrir mín eyru en á fyrri árum.  Kannski er ég að eldast illa.  Kannski var þetta allt í bland.

  Nema hvað.  Sigurlagið,  flutt af nemendum í Borgarholtsskóla,  vakti aðdáun mína.  Ekki lagið samt heldur magnaður texti annars söngvarans.  Textinn var ávarp höfundarins til föður síns, eiturlyfjafíkils.  Það var hrífandi að heyra hvað textahöfundurinn er opinskár með tilfinningar sínar,  einlægur og beinskeyttur.  Framsetningin var einföld og hnitmiðuð.  Og túlkun söngvarans sem rappara einnig.  Ég heyrði ekki lögin í fyrri hluta keppninnar.  En sigur Borgarholtsskóla var verðskuldaður.  Það er alveg klárt.  Það hefur enginn toppað framlag þessara drengja.  

Borgarholtsskóli sigraði í söngkeppninni

Ljúf rokkveisla annað kvöld

Lengi lifir í gömlum glæðum!

Hljómsveitirnar Sororicide og Sólstafir blása til heljarinnar þungarokksveislu á Sódómu Reykjavík föstudagskvöldið 9. apríl ásamt In Memoriam og Bastard.  Þetta eru tíðindi.  Langafar íslenzks dauðarokks eru risnir uppúr óvígðum gröfum sínum!
Sororicide og In Memoriam snéru til baka frá dauðum til dauðarokks á seinasta ári og hafa aldrei verið sterkari.
Bastard er ungt band sem hefur risið hratt í íslensku neðanjarðarsenunni og gaf út plötu seint á seinasta ári á merki Cave Music útgáfunnar.
Vor- og sumarvertíð Sólstafa byrjar með þessum hljómleikum á Sódómu.  Viku síðar spilar bandið í London á tónleikum skipulögðum af JA JA JA Music og Metal Hammer, sem er stærsta þungarokkstímarit í heimi.  Sólstafir voru sérvaldir af ritstjóra blaðsins til að koma þar fram. Í apríl og maí er förinni haldið til Þýskalands til að spila á einni tónlistarhátíð og einum sértónleikum.  Í júní, júlí og ágúst spilar bandið svo víðsvegar um Evrópu á ýmsum tónlistarhátíðum á borð við Hróarskeldu og Wacken Open Air.

  Á Sódómu fer fyrsta band á svið á slaginu 22:30.  Öll fjögur böndin frumflytja nýtt efni í bland við gamalt, sumt sem hefur ekki heyrst á sviði í meira en 15 ár.

Afsakið hvað endirinn er brattur.  Svona endir er í tísku á Þútúpunni.

Ég er kominn heim í heiðardalinn

  Ég er búinn að stunda á fullu Götu í Færeyjum undanfarna daga.  Hef farið þangað á hverjum degi og heilsað upp á Færeyinga.  Svo skemmtilega vildi til að ég átti brýnt erindi við þetta fólk.  Með í för var ljósmyndarinn knái Ingólfur Júlíusson,  gítarleikari Q4U.  Í dag er Ingólfur þekktastur fyrir ljósmyndir í nýútkominni bók Evu "nornar" Hauksdóttur,  Ekki lita út fyrir - sjálfshjálparbók handa sjálfri mér og öðrum ýlandi dræsum.  Dúndur bók.  Ég mæli með henni fyrir aðra en teprur. 

  Færeyingarnir sem ég heimsótti í Götu eru allir gamlir kunningjar og vinir mínir.  Þess vegna var gaman að eiga erindi við þá vegna bókar sem ég hef verið ráðinn til að skrifa.  Meira um bókina síðar.  Hún er skemmtilegt verkefni.

  Meðal þeirra sem ég heilsaði upp á var styttan af Þrándi í Götu.  Vegna þess hvað Þrándur var þver fyrir og stóð fast á sínu er styttan af honum lárétt. 

 

   Þessi túlkun á Þrándi er snilld.  Hverjum öðrum en Færeyingum dytti í hug að heiðra frumkvöðul í menntun og baráttu gegn skattgreiðslum til Noregs og kristnitöku á þennan hátt? 

  Það var frekar rólegt í Götu og nágrannabyggðum á Austurey undanfarna daga.  Verslanir meira og minna lokaðar.  Einnig veitingastaðir,  pöbbar og svo framvegis.  Kannski hafði þetta eitthvað með frjósemishátíðina Páska að gera.  Eða extra langa föstudaginn,  skyrdaginn og hvað þeir heita þessir skrítnu dagar.  Hitt veit ég að Færeyingar fjölmenntu í kirkju dag eftir dag.  Ekki veit ég hvað þeir voru að gera þar.  Ég hafði öðrum hnöppum að hneppa en fylgjast með því. 

  Að venju var rosalega gaman í Færeyjum.  Það þarf ekki að nefna það.  Þó ég geri það.  Gestrisni slík að í heimsókn á sitthvort heimilið vorum við Ingólfur nestaðir er við kvöddum.  Verra var að í flugvélinni á leiðinni heim lentum við í einelti af hálfu flugfreyjanna.  Sem annars voru frábærar. 

  Þannig var að við sátum aftast í troðfullri vél.  Drykkir,  samlokur og sælgæti var borið í farþega.  Það var byrjað að dekstra við þá sem fremstir sátu.  Síðan þeir sem næst fremst sátu.  Og þannig koll af kolli.  Þegar röðin var komin að okkur Ingólfi var bakkað aftur fremst í vélina og fyllt á glös hjá þeim sem fremstir sátu.  Þannig gekk það um hríð.  Loks þegar kom að okkur í annarri atrennu lentu flugfreyjurnar á kjaftatörn við þá sem sátu í næstu sætaröð fyrir framan okkur.  Liðið er svo skemmtilega afslappað og ljúft.  Áður en yfir lauk var samt ekki hjá því komist að eineltinu linnti.  Allir voru glaðir þegar upp var staðið.

  Við hlið mér í flugvélinni sat "næstum" 10 ára strákur (eins og hann orðaði það).  Hann var hjá færeyskum föður sínum yfir páskana og á íslenska mömmu á Akureyri.  Í klifri upp í heiðloftið blátt var ókyrrð.  Nokkuð hressileg.  Stráksi varð verulega hræddur.  Fullyrti að flugvélin myndi hrapa.  Hann bar færeyska ömmu sína fyrir því.  Hún hafði kvatt hann sérlega hlýlega vegna þess að illa veðraði og flugvél hrapaði í Danmörku nokkrum dögum áður.  Rifjaðist þá upp vögguvísa eftir Halldór Laxness:

  Sofnaðu svínið þitt

svartur í augum.

  Farðu í fúlan pytt

fullan af draugum.

  

Aldeilis frábær pönkhátíð

 

  Pönkhátíðin á Amsterdam í gær heppnaðist frábærlega vel í alla staði.  Lagaval var ekki alveg það sama og á pönkhátíðinni í fyrra og hitteðfyrra.   Nokkur lög voru hvíld í ár og mörgum lögum bætt við í staðinn.  Sú nýbreyttni var tekin upp að íslensk lög fengu að fljóta með.  Þau komu úr smiðju Fræbbblanna og Snillinganna.  Báðar hljómsveitirnar spiluðu ásamt fjölda hljóðfæraleikara og söngvara úr Taugadeildinni,  Vonbrigðum,  Svart-hvítum draumi,  Tappa tíkarrassi,  Silfurtónum og fleiri hljómsveitum sem ég man ekki eftir í augnablikinu.  

  Lögin með Fræbbblunum og Snillingunum styrktu dagskrána.  Gáfu henni meira vægi.  Þó fyrri pönkhátíðir hafi verið frábærar þá var gaman að heyra íslensk pönklög í bland við þau útlendu.

  Ólíkt fyrri pönkhátíðunum hófst þessi ekki á helstu dæmigerðu pönklögunum.  Fyrsta lagið var frá Television (sjá eftsta myndbandið.  Ég biðst velvirðingar á hvað lagið endar bratt.  Það er þó ekki mér að kenna).  Næstu lög voru frá The Stranglers,  Blondie (ath.  hljóðið dettur ekki inn fyrr en 20 sek. eru liðnar af myndbandinu) og The Jam.   

  Það kom vel út að byrja hljómleikana með þessum ekki-dæmigerðu pönklögum.  The Jam voru reyndar eins pönkaðir og mörg eðal pönksveitin þó músíkstíll Djammaranna félli undir hatt mod-rokks.  Stemmning pönkára áttunda áratugarins var þannig að pönkið var ekki rígbundið við dæmigerða pönkið.  Nýbylgjan var samheiti yfir þá músík sem stóð næst pjúra pönkinu og þetta var meira og minna sami hópurinn.  

  Fimmta lagið á hljómleikunum var þjóðsöngur pönksins,  White Riot með The Clash (afsakið vond hljómgæði í myndbandinu.  Stemmningin er bara svo góð að þetta er skemmtilegra en myndbönd með betra hljóði).  Því var fylgt eftir með  Bodies  frá Sex Pistols.  Skrítið ef ég man lagaröðina svona vel.  Gott ef sjöunda lagið var ekki frá Stiff Little Fingers.  Heildarlista yfir upprunaflytjendur laganna má sjá á:   www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1035319/

  Það er ástæðulaust að tíunda frammistöðu hvers flytjanda á pönkhátíðinni.  Þeir stóðu sig allir eins og best var á kosið.  Ég hef einstaklega gaman af að heyra hinn dagfarsprúða sagnfræðing Árna Daníel (Q4U,  Snillingarnir) öskra af öllum lífs og sálar kröftum.   Valli er sömuleiðis bráðskemmtilegur og kröftugur söngvari.  Þá var mikill fengur af innleggi bassaleikarans Jakobs Smára Magnússonar (Tappi tíkarrass,  Das Kapital) og trommusnillingsins Birgis Baldurssonar (Svar-hvítur draumur).  Þeir voru nýir í hópi flytjanda,  eins og fleiri.  

  Hafi allir sem fram komu á pönkhátíðinni hinar bestu þakkir fyrir frábæra skemmtun.  Ég er strax farinn að hlakka til pönkhátíðarinnar 2011.