Smásaga - örsmá

Það er úrslitaleikur í meistaradeild:  Leikmaður brýtur gróflega á leikmanni hins liðsins.  Dómarinn hleypur til hans,  sýnir gula spjaldið og hrópar með flautandi blæstri:  "Hví-í, hvá-á, hvo-o, hvo-o, hví-í, hví-í!"  Leikmaðurinn hrópar reiðilega:  "Ég skil ekki orð af því sem þú ert að segja!"  Sá sem brotið var á hrópar á móti:  "Þú myndir nú líka tala svona ef að dómaraflauta hefði hrokkið oní kok á þér!" 

---------------------------------

Fleiri smásögur HÉR

 

„Sprengjan“ dregur dilk á eftir sér

Færeyjar 14 : Ísland 1

 

   Ég horfi aldrei á fótbolta.  Þess vegna missti ég af leiknum Færeyjar-Ísland í gær.  Mér var hinsvegar sagt frá leiknum ásamt þeim tíðindum að Færeyingar væru að bursta Íslendinga.  Þá fór ég á stúfana að kanna málið.  Þetta er mjög merkilegt mál og ekki allt sem sýnist.

  Færeyingar vorkenna Íslendingum svo gífurlega vegna efnahagshrunsins að þeir sendu hingað lið með amatörum að uppistöðu til.  Menn sem fundust á rölti uppi í færeyskum brekkum og höfðu aldrei spilað alvöru fótboltaleik áður.  Þetta átti að tryggja að Íslendingar fengju að vinna leikinn.

  Í einhverjum galsa og kæruleysi skoruðu Færeyingar fyrsta mark leiksins.  Næst skoruðu Íslendingar,  eins og ráð var fyrir gert.  Nema Íslendingar skoruðu sjálfsmark.  Þá var staðan 2:0 fyrir Færeyjar.  Færeyingar urðu miður sín.  Þeim þótti sem þeir væru orðnir ógeðslega ókurteisir við gestgjafa sína og bræður er eiga um sárt að binda vegna frjálshyggjukreppunnar.

  Færeyingar brugðu á það ráð í seinni hálfleik að standa allir mun aftar á leikvellinum til að leyfa Íslendingum að leika sér með boltann nálægt færeyska markinu.  Áður en yfir lauk tókst Íslendingum loks með erfiðismunum að pota einum bolta í færeyska markið.  Færeyingum var gífurlega létt og réðu sér varla fyrir kæti.  Þeir hefðu aldrei fyrirgefið sér að sigra Ísland 2:0.  Það hefði verið meiri ruddaskapur en Færeyingar geta afborið að sýna Íslendingum.

  Þar fyrir utan þýða þessi úrslit í raun 14:1 þegar tekið er mið af höfðatölu.  Færeyingar kunna ekki við að segja það upphátt.

„Möguleikarnir fyrir hendi“