Spennandi sjónvarpsþáttur

  Sjónvarpið hefur tekið til sýningar finnska heimildarmynd í 25 þáttum,  Pohjantähden alla:  Viimeinen tupakka.  Í henni er fylgst með hálffimmtugum manni í nokkra daga eftir að hann hættir að reykja.

  Ég minnist ekki að jafn spennandi sjónvarpsefni hafi verið borið á borð áður.  Það liggur við að ég kaupi mér sjónvarp til að geta fylgst með þessum þáttum.   

  Sjálfur hef ég oft byrjað að reykja.  Einkum þegar ég er í heilsuátaki.  Þá set ég lungun í leikfimi með því að reykja dálítið.  Það er verst hvað það er óþægilegt að reykja.  Hálsinn verður þurr.  Reykurinn ertir augun.  Sígarettubragðið er rammt og vont.  En maður lætur sig hafa þetta fyrir heilsuna.  Það er miklu verra og erfiðara að byrja að reykja en hætta því.  Ég er í raun ætíð mjög glaður,  feginn og þakklátur sjálfum mér þegar heilsuátaki lýkur og ég hætti að reykja.  Það er auðveldara en að drekka kók.

  Hinsvegar öfunda ég alltaf reykingafólkið á skrautskriftarnámskeiðunum hjá mér.  Í hverjum frímínútum brýst það út í öllu veðri.  Þó að það sé stórhríð og norðangaddur þá stendur það úti í kófinu og reykir.  10 mínútum síðar kemur það aftur inn í tíma og geislar af heilbrigði:  Rjótt í kinnum,  útitekið og angar af fersku útilofti.