Af hverju hagar fólk sér svona?

  Sú var tíð að ég bjó í lítilli risíbúð.  Á hæðinni fyrir neðan bjó ungt barnlaust par.  Við deildum sameiginlegri forstofu.  Samskipti voru lítil sem engin.  Iðulega um kvöld og helgar mátti heyra hávært rifrildi.  Það var öskrað,  lamið í borð,  hurðum skellt og leirtau brotið. 

  Rifrildið stóð sjaldan lengi yfir.  Hinsvegar gat það blossað upp að nýju eftir hlé.  Auðheyranleg var ágreiningur um fjármál.  Maðurinn sakaði konuna um að vera heimska eyðslukló og bruðlara.  Konan kallaði hann nirfil og svíðing. 

  Einn daginn bankaði maðurinn á dyr hjá mér og spurði:

  -  Átt þú eitthvað vantalað við mig?

  -  Nei, af hverju spyrðu?

  Hann dró fram stórt spjald.  Á því stóð:  "Farðu til helvítis,  nískupúki!"  Hann benti á spjaldið og spurði:

  -  Er þetta ekki frá þér?

  -  Nei,  alls ekki.

  -  Ef þú átt eitthvað vantalað við mig þá vil ég að þú talir við mig fremur en hengja svona á hurðina hjá mér!" 

  Með það fór hann vandræðalegur.

  Utan húss höguðu hann og frúin sér í ósamræmi við rifrildin.  Þau leiddust,  föðmuðust,  hlógu og hamingjan geislaði af þeim.  Frænka mín vann á sama vinnustað og þau.  Þar á bæ voru þau álitin vera ástfangnasta par í heimi;  stöðugt að faðmast og hlæja.    

Athugasemdir

[Ingólfur Sigurðsson, 29.1.2025 kl. 11:55]

Þetta er ágæt saga um mannlegan breyzkleika, svona hagar fólk sér oft. Spjaldið hefur konan greinilega skrifað, en tilhneigingin er oft að kenna öðrum um þótt sökudólgurinn sé oft nærstaddur. Þessi saga er svo sönn og góð því hún lýsir líka sandkassaleiknum í pólitíkinni, og þörfinni að rífa niður en ekki byggja upp.

Já, svo vaknar spurningin, getur verið að þegar yfirborðið er of fullkomið sé það merki um of mikla fullkomnun? 

En myndin er líka mjög fyndin með - í sálfræðinni er kennt að leita innávið, byrja á sjálfum sér! Augljóst er af myndinni að hvorugt þeirra gerir það! 

[Jens Guð, 29.1.2025 kl. 12:26]

Ingólfur,  takk fyrir þínar ágætu og áhugaverðu vangaveltur.

[Stefán (IP-tala skráð) 29.1.2025 kl. 13:12]

Þetta minnir mig á átök innan stjórnmálaflokka þar sem hatur og illska blossa innanhús, en brosin skína skært utanhúss og opinberlega. Ég hef kynnst þessu mjög vel þegar hringt er í mig frá ólíkum frambjóðendum fyrrum stærsta flokksins. 

,, ...... Allar nætur, alla daga er eðli þeirra og saga að líkjast rottunum með löngu skottunum og naga og naga ,,.

   Davíð Stefánsson 

[Jóhann Elíasson, 29.1.2025 kl. 14:17]

Getur verið  að þetta unga par hafi kynnst í "KLÚBBNUM" og skemmt sér vel, byrjað fljótlega að búa saman og svo hafi "veruleikin" fljótlega bankað upp á og þá hafi þau rekið sig á að lífið er ekki bara "dans á rósum?????????????

[Jens Guð, 29.1.2025 kl. 14:27]

Stefán,  góður!

[Jens Guð, 29.1.2025 kl. 14:29]

Jóhann,  ég veit ekki hvar þau kynntust.  Þín ágiskun er alveg líkleg.

[Sigurður I B Guðmundsson, 29.1.2025 kl. 15:02]

Þetta minnir mig á.... Hjónin eyddu um efni fram og maðurinn sagið við hana ef hún kynni að elda þá gætu þau látið kokkinn fara. En ef þú gætir eitthvað í rúminu þá gætum við látið garðyrkjumanninn fjúka. 

[Jens Guð, 29.1.2025 kl. 18:19]

Sigurður I B,  snilld!