Bestu hljómleikar rokksögunnar

  Í nýjasta hefti enska poppblaðsins Uncut er að finna bærilega rökstuddan lista yfir bestu hljómleika rokksögunnar.  Þannig raðast í efstu sætin:

 1.  Jimi Hendrix:  Montery Pop Festival í Kaliforníu,  16. - 18.  júní 1967 (það var á þessum hljómleikum sem Hendrix lauk laginu Wild Thing með því að kveikja í gítarnum).

 2.  Bítlarnir:  Hammersmith Odeon í London,  26.  desember 1964

 3.  Sex Pistols:  Lesser Free Trade Hall í Manchester,  4.  júní 1976

 4.  Bob Marley:  The Lyceym í London,  17.  júlí 1975 (þekkti og frábæri flutningurinn á No Woman No Cry er frá þessum hljómleikum). 

 5.  David Bowie:  Wembley á Englandi,  3. - 8.  maí 1976

 6.  Pink Floyd:  The International Times Launch Party í The Roundhouse í Camden á Englandi,  15.  október 1966

 7.  Arctic Monkeys:  Sheffield Boardwalk á Englandi,  26. maí 2005

 8.  Roxy Music:  Newport Country Club,  einhvertímann í júní 1972

 9.  White Stripes:  The 100 Club í London,  26.  júní 2001

10.  Clash:  The Palladium í New York,  17.  febrúar 1979

Athugasemdir

[Egill Harðar (IP-tala skráð) 16.10.2007 kl. 13:56]

Fyrir mig persónulega þá voru það hljómleikar Radiohead og Sigur Rósar í tíu þúsund manna tjaldi í Kaupmannahöfn fyrir tæpum átta árum. Mikið andskoti hefði samt verið gaman að vera á Montery Pop enda var það fyrsta og besta heppnaða stórsamkoma hippa.

[Einar Bragi Bragason., 16.10.2007 kl. 14:56]

Enskt blað segir allt

[Gulli litli, 16.10.2007 kl. 15:46]

Gaman að sjá Sex Pistols svona ofarlega . Að óreyndu hefði ég ekki reiknað með því en ánæjulegt...

[Stefán (IP-tala skráð) 16.10.2007 kl. 16:14]

Sjö af flytjendunum tíu þarna eru enskir eins og Uncut tímaritið. Þessa hljómleikar Hendrix á ég á DVD og þeir eru meiriháttar. Pink Floyd hafa klárlega verið rosalegir þarna með meistara Syd Barret fremstan í flokki, rétt búnir að senda frá sér magnaðar smáskífur. Sú frábæra hljómsveit Roxy Music var nýbyrjuð þarna, fersk og skrautleg með Brian Eno innanborðs. Bítlarnir voru orðnir heimsfrægir þarna, lang stærstir allra skemmtikrafta í heiminum. Marley og Bowie voru í góðum gírum á þessum árum, þrátt fyrir að annar væri með lungun full af reyk, en hinn með nasirnar fullar af kokaini.  

[ari (IP-tala skráð) 16.10.2007 kl. 18:41]

Arctic monkeys, kommonn... þetta er ágætis band en alveg þvílíkt hæpað upp af bretum.

[Magnús Paul Korntop, 16.10.2007 kl. 22:28]

nú er ég hissa,að QUEEN at Wemley er ekki á þessum lista er nú bara skandall út af fyrir sig.

[Jens Guð, 16.10.2007 kl. 23:02]

  Nei,  og það sem merkilegra er:  Queen eru ekki á listanum yfir 50 bestu hljómleikana.  Stefán bróðir minn var bara fyrir örfáum dögum að lýsa fyrir mér hrifningu sinni á hljómleikum með Queen sem hann sá í Svíþjóð. 

[Jens Guð, 17.10.2007 kl. 00:38]

Hljómleikar Deep Purple frá 1970 eru í 27. sæti og Led Zeppelin frá 1969 45. sæti. 

[Hallgrímur Óskarsson (IP-tala skráð) 17.10.2007 kl. 01:13]

Það er virkilega gaman að glugga í pistlana þína, Jens.  Skemmtilegar bransa-sögurnar sem þú hendir stundum fram.

En ég hef efasemdir með að niðurröðun tónleika, hljómsveita eða lagasmíða á einhvern "best of" lista hafi einhverja merkingu yfir höfuð.  Þetta sést best á því að lesa athugasemdir lesenda.  Ég er áhugamaður um tónlist en hefði ekki nefnt nein lög sem voru á nýlegum lista þínum yfir "bestu lög allra tíma" - ég hefði nefnt allt önnur.  Sama gildir um tónlieka og hljómsveitir.

Þessi sífelda sætaniðurröðun nútímans er ákaflega varasöm ef henni er ætlað að kortleggja einhverja niðurstöðu stórs hóps.  Bestu lög allra tíma, bestu hljómsveitir allra tíma eða bestu tónleikar allra tíma?  Allt þetta er marklítið vegna þess einfaldlega að tónlist, hljómleikar eða lög hafa svo óendanlega mismunandi áhrif á fólk að þessir listar verða alltaf mjög mismunandi á milli einstaklinga.

Það væri hins vegar mun áhugaverðara að skoða slíka lista þar sem einhver er að lýsa sinni persónulegu skoðun svo lengi sem viðkomandi gefur slíkum lista ekki nafnið "listi yfir bestu..." - eitthvað.  En listi yfir þær 10 bestu hljómsveitir sem ég hef mest dálæti á eða listi yfir 10 bestu tónleika sem ég hef farið á er allt annað en alhæfingar-listi yfir bestu hljómsveitir eða tónleika allra tíma.

Einnig er þessi sætaniðurröðun marklítil ef einstök sæti eru skoðuð.  Hvernig er hægt að segja að einhverjir tónleikar séu t.d. í 73. sæti og aðrir í 74. sæti?  Hvernig skilgreina þeir sem gerðu ofangreindan lista þennan mun á milli þessara tveggja sæta? 

Já og varðandi þennan lista sem er hér ofar; ég tek undir skoðanir margra sem vilja hafa Queen á þessum lista og þá mætti bæði nefna hina margfrægu Wembley-tónleika sem fóru fram sumarið 1986; eða tónleika Queen í Brasilíu árið 1985 þegar þeir léku fyrir samtlas 650.000 borgandi áheyrendur tvo tónleika í röð.  Þetta var mesti fjöldi áheyrenda sem hefur borgað sig inn á einu og sömu tónleikana.

Svo skil ég einnig þá sem vilja ekkert hafa Queen á þessum lista því tónlist og tónleikar hafa svo margbreytileg áhrif á okkur öll.  Þannig á það líka að vera.

Kveðjur
Hallgrímur Óskarsson

[Jens Guð, 17.10.2007 kl. 21:10]

  Hallgrímur,  ég get kvittað undir hvert orð í athugasemd þinni.  Það er full ástæða til að taka svona listum með fyrirvara.  Miklum fyrirvara.  Og líta á þá sem léttan og saklausan,  ja,  eiginlega samkvæmisleik.  Eitthvað sem er gert sér til gamans.  Það þykir mörgum gaman að skoða svona lista.  Kannski til að bera þá saman við sinn smekk eða sjá hvað hátt sínar hetjur skora. 

  Poppmúsíkblöð hafa góða reynslu af svona listum.  Þeir skila sér jafnan vel í lausasölu á blöðunum. 

  Ég minnist þess líka þegar ég sá um fastan poppmúsíkþátt í barna- og unglingablaðinu Æskunni í tvo áratugi eða svo.  Aldrei voru viðbrögð lesenda öflugri en þegar ég bauð árlega upp á vinsældaval lesenda.  Þá fékk bréfberinn að vinna fyrir kaupinu sínu.  

  Bresku poppblöðin hafa það nánast fyrir reglu að færa rök fyrir ástæðu viðkomandi lags/plötu/hljómleika á svona listum.  Þá eru þeir þátttakendur sem settu fyrirbærið í 1. sæti á sinn lista fengnir til að standa fyrir sínu vali. 

[GK, 18.10.2007 kl. 13:35]

Arctic Monkeys? Er þetta ekki villa á listanum?

Vantar líka Stuðmenn í Laugardalnum í sumar.

[Margrét Birna Auðunsdóttir, 19.10.2007 kl. 19:15]

Allir frá því fyrir 1980 nema tvennir. Segir allt sem þarf. Eins og það hafi ekki verið haldnir almennilegir tónleikar í 30 ár?

[Jens Guð, 19.10.2007 kl. 21:49]

  GK,  margir telja Arctic Monkeys vera eitt besta og áhugaverðasta band sem fram hefur komið á síðustu árum.  Ég deili ekki þeim smekk.  En  ýmsir sem meta AM svona mikils er fólk sem er vel marktækt í umræðu um rokkmúsík.

  Margrét Birna,  þetta er réttmæt ábending hjá þér.  Þarna er klárlega fortíðarþrá (nostalgía) að skekkja myndina.  "Fjarlægðin gerir fjöllin blá,"  segir máltækið.  Stærstu viðburðir í lífi ungs fólks vaxa í minningunni. 

  Þar fyrir utan er það alveg klárt að útkoma nýrrar plötu og heimsókn á hljómleika voru meiri upplifun en í dag.  Hlutirnir voru svo nýstárlegir og spennandi á sjöunda áratugnum að það er vart hægt að lýsa stemmningunni fyrir fólki sem upplifði þá tíma ekki.

  Bítlaæðið var til að mynda eitthvað sem heltók ungt fólk svo rækilega því var ekki sjálfrátt.  Á hljómleikum með Bítlunum öskruðu áheyrendur stöðugt af eintómum taugaspenningi.  Jafnframt gaus ætíð upp sterk hlandlykt vegna þess að helmingurinn af stelpunum pissaði á sig.  Annað eftir því.

  Margir hafa líka lýst því þegar þeir sáu Jimi Hendrix fyrst á sviði.  Gítartúlkun hans var töfrum líkust.  Fólk hafði aldrei séð eða heyrt annað eins. 

  Í dag er ekkert sérstaklega ferskt í boði.  En það er gífurlega mikið framboð af fínum hljómsveitum eftir sem áður.  Þetta gríðarmikla framboð veldur því að maður varla tekur eftir því að þessi eða hin hljómsveitin sé að senda frá sér nýja plötu. 

  Ég tek það fram að þetta er ekki listi sem ég setti saman.  Samt tel ég mig átta mig á forsendunum sem að baki listanum liggja. 

[Fríða Eyland, 19.10.2007 kl. 22:03]

Sá sem ber ábyrgð á þessum lista missti örugglega af HAM tónleikunum í Tuglinu hérna um árið

[Jens Guð, 19.10.2007 kl. 23:00]

  Fríða,  það er svo skrítið með þessa ensku blaðamenn að það er eins og þeir missi af mörgum góðum hljómleikum á Íslandi.  Ég hef verið á mörgum flottum Ham hljómleikum.  Misgóðum - eftir því hvernig brennivínið virkaði á liðið.  En alltaf sérstaklega skemmtilegum.  Til að mynda voru hljómleikarnir á Gauknum æðislegir fyrir örfáum árum: Þegar Arnar Eggert klifraði ber að ofan eftir loftinu á Gauknum og liðsmenn Rammstein voru meðal áhorfenda. 

[Fríða Eyland, 19.10.2007 kl. 23:29]

Þarna á tuglinu tók proppe nokkrar sundferðir ofaná æstum tóleikagestum