Fyndin saga

  Fyrir nokkrum dögum heyrði ég fyrir tilviljun brot úr bráðskemmtilegum þætti á rás 1.  Nokkrum dögum síðar ætlaði ég að fletta þættinum upp á netinu til að heyra hann í heild.  Ég fann hann ekki.  Ég vissi ekki nafn þáttarins og tókst ekki að rifja upp hvenær ég heyrði brotið.  En það hljómaði þannig:

  Sagt var frá nafngreindum fullorðnum bræðrum á bæ í nágrenni Bolungarvíkur.  Þeir bjuggu tveir saman og stunduðu búskap.  Fátt var um gestakomur.  Þó brá svo við einn daginn að maður nokkur átti erindi við þá.  Annar bróðirinn bauð gestinum upp á kaffi og mjólkurkex.  Gesturinn bleytti upp í kexinu með því að dýfa því í kaffið.  Þegar hann er byrjaður að slafra kexinu í sig spurði gestgjafinn:

 - Þykir þér vera skrítið bragð af kexinu?

  Gesturinn velti bragðinu og spurningunni fyrir sér og kvað hálf hikandi nei við.  Þá sagði gestgjafinn eins og ekkert væri eðlilegra:

 - Bróðir minn heldur því fram að kötturinn hafi migið í kexkassann.  Ég held ekki.

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 13.7.2008 kl. 16:06]

Hann hefur sum sé notað gestinn sem tilraunadýr

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 13.7.2008 kl. 18:57]

Ha, ha, ha, frábær saga, ha, ha.

[Guðrún Þóra Hjaltadóttir, 13.7.2008 kl. 20:37]

Góður Jens.

[Ómar Ingi, 13.7.2008 kl. 20:50]

[Heidi Strand, 13.7.2008 kl. 20:53]

[Kolbrún Stefánsdóttir, 14.7.2008 kl. 21:28]

 Alltaf mikið mál að hafa rétt fyrir sér...skemmtileg saga. kveðja Kolla.