Plötuumsögn

  -  Titill:  Baldur

  -  Flytjandi:  Skálmöld

  -  Útgefandi:  Tutl

.

  -  Einkunn:  ***** (af 5)

.

  Orðið víkingarokk segir ekki alla sögu um þungarokk Skálmaldar.  Nærtækt er að vísa frekar til færeysku hljómsveitarinnar Týs og hliðarverkefnis forsprakka hennar,  Hera Joensen,  Heljareyga.  Skálmöld tekur víkingarokkið þó töluvert lengra.  Meðal annars með vel útfærðum fjölrödduðum kvæðasöng og þróttmiklum 16 manna karlakórssöngur.  Þetta er þjóðlagakennt (etnískt) þungarokk sem sækir í söngrænt (melódískt) og rymjandi dauðarokk og jafnvel svartmálm.  Einnig er þarna margt sem minnir á Tý og Heljareyga,  eins og áður er tæpt á.

  Liðsmenn Skálmaldar koma úr ýmsum þekktum hljómsveitum,  svo sem pönksveitinni Innvortis,  grallarasveitinni Ljótu hálvitunum,  Ampop,  Klamidiu X og Hrauni.  Hljómsveitum sem eru þekktari fyrir mun léttari músík en víkingarokkið með Skálmöld.  Ég veit ekki hvað liðsmenn Skálmaldar taka sig alvarlega sem víkingarokkara.  Þá er ég að vísa til galsans í Ljótu hálvitunum og Innvortis.  Þó er ekki annað að heyra en að um einlægt og sannfærandi víkingarokk sé að ræða.

.

  Hljóðfæraleikur er góður;  líflegur og blessunarlega laus við stæla og sýndarmennsku.  Forsöngur er kraftmikill og flottur.  Gestasöngvarinn Addi í Sólstöfum á dúndur innlegg.  Lagasmíðar eru alveg ljómandi.  Textar Snæbjarnar Ragnarssonar eru haganlega ortir með stuðlum og höfuðsstöfum.  Þeir rekja sögu víkingsins og ásatrúarmannsins Baldurs.  Fjölskylda hans og heimili verða fyrir fólskulegri árás að Baldri fjarstöddum.  Þá er ekki um annað að ræða en leita hefnda.    

.

  Þetta er góð plata.  Hún hljómar best þegar hlustað er á hana alla í heild.  Kannski frekar þungmelt í fyrstu atrennu en vex verulega við frekari hlustun.  Spræk og hressandi.  Vel heppnuð í alla staði.  Tvímælalaust ein af bestu og skemmtilegustu plötum ársins 2010.  Ég setti hana á minn lista í áramótauppgjöri Fréttablaðsins.  Ég hef sterkan grun um að aðrir þátttakendur í áramótauppgjörinu hafi ekki verið komnir með plötuna í hendur.  Hún kom svo seint á markað:  Um sama leyti og menn skiluðu inn sínum áramótalista til Fréttablaðsins (og annarra fjölmiðla). 

.

  Umslagshönnun Hallmars Freys Þorvaldssonar myndar glæsilega og óaðfinnanlega gjörð utan um glæsilega plötu. A+ fyrir umslagið.

.

  Íslenskir plötuútgefendur höfðu lítinn áhuga á  Baldri.  Þess vegna er platan gefin út af færeyska plötufyrirtækinu Tutl (framborið Tútl á færeysku.  Tutl er færeyskt orð yfir hljóðið sem heyrist þegar vatnsdropi fellur á vatn.  Ég held að ekki sé til neitt íslenskt orð yfir það.  Orðin skvamp, drypl og gutl ná því ekki alveg).  Færeyingarnir munu ekki sjá eftir því að gefa þessa plötu út.  Baldur  mun seljast vel og lengi út um allan heim.  Fyrsta upplag,  1000 eintök,  seldist upp nánast á einum degi.  Annað upplag er í vinnslu.  Velgengni platna Týs hjá Tutl á alþjóðamarkaði mun klárlega nýtast bærilega við sölu og markaðssetningu á  Baldri  Skálmaldar.  Hljómsveitin Týr og plötur hennar eru komnar á góðan stall á alþjóðamarkaði víkingarokks. 

  Á Týsdaginn (þriðjudag) verður Rokkland sunnudagsins endurflutt á rás 2 eftir útvarpsfréttir klukkan 22.00.  Þáttuiinn er helgaður Skálmöld og  Baldri.

.

 

  Hér er sýnishorn í betri hljómgæðum:

Óvænt uppgötvun: Lítið þekkt íslensk hljómsveit í bandarískri plötubúð

  Það er alltaf gaman og dálítið skrýtið að sjá íslenskar plötur í útlendum plötubúðum.  Ekki síst í dag eftir að plötubúðir heimsins eru orðnar fátæklegri af "sjaldgæfari" plötum og gera meira út á það sem hæst ber á vinsældalistum.  Það er hægt að ganga að plötum Bjarkar,  Sykurmolanna,  Sigur Rósar og Jónsa sem vísum í útlendum plötubúðum.  Svo rekst maður á eina og eina íslenska plötu sem vekur undrun.

  Fyrir áratug keypti ég plötuna "Saga rokksins" með Ham í plötubúð í Prag í Tékklandi.  Það var óvænt og gaman.  Í Berlín í Þýskalandi keypti ég plötu með I Adapt fyrir nokkrum árum.  Þar var meira að segja verið að spila hana í hátölurum búðarinnar er ég gekk þar inn.  Afgreiðslumennirnir sýndu mér að auki jákvæðan plötudóm um plötuna í þýsku blaði.  Blaðið suðaði ég út úr þeim til að sýna strákunum í I Adapt.

  Fyrir tveimur árum rakst ég á sömu plötu í plötubúðum í Póllandi.  Það var einnig fjallað um hana í þarlendum rokkblöðum.  Í ljós kom að um sjóræningjaútgáfu var að ræða.  Síðast þegar ég frétti voru liðsmenn I Adapt komnir með lögfræðing í málið.

  Á dögunum í New York fann ég í plötubúð plötu með íslensku hljómsveitinni Pascal Pinon,  samnefnda hljómsveitinni.  Í bandaríska rokkblaðinu Under the Radar er umfjöllun um þessa plötu.  Hún fær þar einkunnina 6 (af 10). 

  Ég veit fátt um þessa hljómsveit.  Nema þekki lagið ljúfa sem hér fylgir með.  Hef heyrt Bubba spila það í "Færibandinu" á rás 2.  Virkilega krúttlegt lag.

  Í umsögn um plötuna í Under the Radar segir að hljómsveitin Pascal Pinon sé nefnd í höfuðin á tvíhöfða sirkus-fríki.  Þar segir líka að tónlist hljómsveitarinnar sé samin af 14 ára tvíburasystrum.  Um sé að ræða aðlaðandi lo-fi (lágstemmd naumhyggja) tónlist spilaða á kassagítar,  flautu og klukknahljóm (mér heyrist sem þarna laumist líka lágvært hljómborð með.  Mitt innskot).  Það megi skilgreina þetta sem krúttlegt en sé um leið hrífandi og mildur hljóðheimur sem lofi bjartri framtíð.     

  Under the Radar fæst ekki hérlendis.  Ef einhver hér þekkir til stelpnanna í Pascal Pinon skal ég senda þeim eintak af blaðinu með plötudómnum. 

Hrun í miðasölu á hljómleika

  Fyrir bankahrun voru Íslendingar hljómleikaglaðasta þjóð heims miðað við höfðatölu.  Kókaínsniffandi bankaræningjar og aðrir orsakavaldar og sukkkóngar hrunsins máttu ekki eiga afmæli öðruvísi en "rigga" upp hljómleikum með Elton John,  50 Cent,  Ziggy Marley,  Tom Jones eða Bubba Morthens. 

  Almenningi bauðst líka að mæta vikulega í Nasa,  Laugardalshöll eða Egilshöll á hljómleika með stjörnum á borð við Bob Dylan,  Morrisey,  Lou Reed,  Patti Smith,  Roberti Plant,  Megadeath,  Harum Scarum og bara eiginlega öllum öðrum af þessum helstu.

  Frá haustmánuðum 2008 hefur lítið orðið vart við hljómleika útlendra stórstjarna hérlendis.  Nema Eivarar.  Hún er reyndar eiginlega fósturdóttir Íslands.  Og jafnan uppselt á hljómleika með henni.  Líka eftir bankahrun.  Íslenskir tónlistarmenn hafa sömuleiðis átt góðri aðsókn á hljómleika að fagna.  Nægir í því sambandi að benda á jólahljómleika Frostrósa og Björgvins Halldórssonar. 

  Þessu er ekki þannig farið í Bandaríkjum Norður-Ameríkubankahrun quilera var aflýst vegna dræmrar miðasölu (gott mál).  Hljómleikaferð írsku risanna í U2 var frestað til 2011.  Lilith Fair hélt sinni hljómleikaferð til streitu þrátt fyrir hálftóma hljómleikasali.  Miðaverð á hljómleika Rihönnu,  American Idol Live!,  Warped Tour og margra annarra var lækkað niður í 10 dollara (1200 kall) úr nokkur þúsund kalli. 

  Á móti vegur lítillega að söluaukning varð á miðum á helstu árlega rokkhátíð framsækins rokks í Bandaríkjunum,  Lollapalooza.  2009 voru 225 þúsund miðar seldir á Lollapalooza.  2010 seldust 238 þúsund miðar á Lollapalooza. 

  Svo virðist sem bandarískir hljómleikagestir séu orðnir vandlátari varðandi hljómleika.  Þeir vilja frekar borga hærri upphæð fyrir tónlistarhátíðir með 30 hljómsveitum en helmingi lægri upphæð fyrir hljómleika með 2 - 3 nöfnum.  Þetta má kannski líka merkja af aðsókn á áðurnefnda jólahljómleika hérlendis,  svo og Iceland Airwaves. 

  Perry Farell,  forsprakki Porno for Pyros,  er forsprakki Lollapalooza.  Aðalnúmer Lollapalooza 2010 var Soundgarden: 

Kominn inn á Ameríkumarkað

 

 

  Bandaríski músíkmarkaðurinn er sá stærsti í heimi.  Ekki aðeins er Kaninn liðtækur neytandi músíkur í öllu formi (plötukaup,  aðsókn á hljómleika,  útvarpshlustun,  gláp á tónlistarefni í sjónvarpi og svo framvegis) heldur er bandaríski markaðurinn gegnum gangandi verulega ráðandi í músíkmarkaði heimsins.  Sá sem slær í gegn í bandaríska skemmtiiðnaðinum er sjálfkrafa kominn inn á heimili heimsbyggðarinnar:  Í gegnum sjónvarpsþætti,  slúðurdálka blaða og annað í þá veru.

  Heimsbyggðin fylgist með bandarískum vinsældalistum (músík,  kvikmyndir,  bækur...),  verðlaunahátíðum á borð við Óskarinn,  Grammy,  Golden Globe,  Golden Dildo,  Frægðarhöll rokksins og hvað þetta heitir allt.

  Nú er Íslandsvinurinn Högni Lisberg frá Færeyjum kominn inn fyrir þröskuldinn í Bandaríkjunum.  Síðasta haust kom lag með honum út í hljóðrás tölvuleiks sem heitir NBA 2K II.  Þetta er körfuboltaleikur sem selst í milljónaupplagi.  Lagið sem um ræðir heitir Bow Down.  Myndbönd með Högna (og úr tölvuleiknum) þar sem þetta lag er flutt hafa til samans fengið næstum 200 þúsund innlit á þútupunni.  Það er heldur betur stökk frá því sem áður var.  Önnur myndbönd með Högna hafa fengið 2 - 3 þúsund innlit.  Hans vinsælasta lag fram að útkomu NBA 2K II,  Morning Dew,  er komið með 10 þúsund innlit.  Það lag sat vikum saman á íslenska og færeyska vinsældalistanum og fékk fína spilun í útvarpi í Sviss,  Danmörku og víðar fyrir nokkrum árum.  Samnefnd plata náði jafnframt 1. sætinu á Íslandi og í Færeyjum.  Í Færeyjum var  Morning Dew  plata ársins 2005 í færeysku tónlistarverðlaununum.

  Í kjölfar útgáfu NBA 2K II tölvuleiksins hafa bandarískar útvarpsstöðvar byrjað að spila  Bow Down.  Bandaríska plötufyrirtækið Spectra Records brá við skjótt og bauð Högna útgáfusamning.  Hafði samband við hann að fyrra bragði.  Högni skrifaði undir samninginn á dögunum.  Samningurinn kveður á um að Spectrum gefi út og dreifi plötu Högna,  Haré Haré,  í bandarískar og kanadískar plötuverslanir.  Haré,  Haré  kom ut í Evrópu fyrir þremur árum og inniheldur lagið  Bow Down.

  Spectra Records er þekktast fyrir að gefa út plötur með svokölluðum sívinsælum rokkurum og poppurum (classic rock / pop).  Má þar nefna Paul Young,  T. Rex,  Cutting Crew,  Lou Gramm,  Rock Star (súper-grúppan (Metallica/Guns 'N´Roses/Mötley Crue-dæmið sem Magni keppti um að verða söngvari í) og fleiri slíka.  Fyrir bragðið er dreifingakerfi fyrirtækisins til plötuverslana þétt og sívirkt.   

  Högni sló upphaflega í gegn sem trommuleikari færeysku súper-grúppunnar Clickhaze.  Með henni spilaði hann á nokkrum hljómleikum hérlendis 2003 (þegar færeyska bylgjan skall á).  Síðar hefur Högni m.a. spilað sitthvort árið á Iceland Airwaves.  Þá sem gítarleikari og söngvari.  Einnig hefur hann sungið hérlendis við undirleik hljómsveitar á Atlantic Music Event,  svo og spilað á trommur á hljómleikaferðum hennar um Ísland í fyrra.  

15 ára systir Eivarar fetar í fótspor stóru systur

 

  Einn af fallegustu söngvum færeysku álfadísarinnar Eivarar er um yngri systur hennar tvær,  Elínborgu og Elísabetu.  Nú er Elínborg orðin 15 ára og farin að hasla sér völl sem tónlistarkona;  söngkona,  gítarleikari og söngvahöfundur.  Hér er sýnishorn af því sem hún hefur fram að færa: 

 http://www.roddin.fo/?p=2842

  Stelpan fer vel af stað.  Hún segist ekki finna fyrir neinum þrýstingi varðandi samanburð við farsælan feril stóru systur.  Þvert á móti sé velgengni Eivarar sér hvatning.  Elínborg segir:  "Ég hef minn eigin stíl og reyni ekki að eltast við það sem aðrir ætlast til af mér." 

  Sama viðhorf er einmitt eðall Eivarar og að mörgu leyti lykillinn að velgengni hennar.

 

Íslensk plata í toppsæti í áramótauppgjöri bandarísks poppblaðs

 

  Í New York eru blaðavagnar út um allar gangstéttir.  Þeir eru eins og stórir pylsuvagnar.  Nema hvað framhliðin er hlaðin dagblöðum og tímaritum.  Einnig eru drykkir og nammi seld í þessum vögnum.  Það er líka allt morandi í innisjoppum með ennþá meira úrvali af dagblöðum og tímaritum,  sem og einhverju nammi og drykkjum. 

  Það merkilega við þessa sölustaði er að yfirleitt er þar aðeins eitt bandarískt poppmúsíkblað til sölu,  Rolling Stone.  Hinsvegar er fjöldi breskra poppmúsíkblaða í boði á þessum stöðum. Til að mynda Uncut,  Mojo,  Classic Rock,  NME,  Clash,  Record Collector,  Q og svo framvegis.  Ég átta mig ekki á því hvers vegna svona gott úrval af breskum poppmúsíkblöðum er að finna þarna en einungis eitt bandarískt.

  Í Bandaríkjunum er gefinn út aragrúi af poppmúsíkblöðum.  Þau er aftur á móti aðeins að finna í allra stærstu bókabúðum.  Eitt slíkt heitir Under the Radar.  Í nýjasta hefti þessa tímarits er að finna ýmsa skemmtilega áramótalista.  Meðal annars yfir bestu plötur ársins 2010.  Við hlið leiðara blaðsins er birtur listi hvers yfirmanns blaðsins fyrir sig yfir bestu plöturnar.  Aftar er í blaðinu er síðan sameiginlegur listi reiknaður út frá listum 22ja blaðamanna blaðsins.

  Til gamans birti ég hér lista Lauru Studarus,  aðstoðarritstjóra Under the Radar:

1   Jónsi:  Go

2   Sufjan Stevens:  The Age of Asz

3   Club 8:  The People´s Record

4   Beach House:  Teen Dream

5   Arcade Fire:  The Suburbs

6   Local Natives:   Gorilla Manor

7   Delphic:  Acolyte

8   Mark Ronson & The Business Intl.:  Record Collection

9   Charlotte Gainsbourg:   IRM

10  Sharon Jones & The Dab Kings:  I Learned the Hard Way 

Íslenskur tónlistarmaður í hávegum í New York

  Það voru mér smávægileg vonbrigði að hitta ekki á neina spennandi hljómleika á meðan ég dvaldi í Nýju Jórvík.  En yfirdrifið nóg framboð var og er hinsvegar á söngleikjum á Breiðvangi (Broadway).  Þar báru hæst  American Idiot  eftir bandarísku popp-pönksveitina  Green Day  og  Rain  sem byggir á lögum bresku  Bítlanna.  Liðsmenn Green Day fara sjálfir með hlutverk í  American Idiot.  Billy Jo Armstrong  fékk lofsamlega umsögn hjá gagnrýnendum,  sem voru samstíga í að gefa söngleiknum 3 stjörnur (af 5).

  Green Day tríóið er aðeins of poppað fyrir minn smekk.  Þar fyrir utan eru söngleikir ekki mín bjórdós.  En Green Day er í hópi allra vinsælustu hljómsveita heims síðustu árin. 

  Ég tvísté í 2 sek á meðan ég hugsaði mig um hvort ég ætti að skella mér á  Rain.  Titillagið er flott með Bítlunum.  Þegar á reyndi ætla ég frekar að reyna að komast einhvertíma á hljómleika með Bítlunum sjálfum en eftirhermum. 

  Meðal hljómleika sem boðið er upp á í New York þessa dagana og eru mest auglýstir fara fremst í flokki breska hljómsveitin  Gang of Four  og síðan breska söngkonan  Ari Up.  Bæði fyrirbærin voru hluti af bresku pönkbyltingunni á áttunda áratugnum. 

  

  Gang of Four kom með nýjan og ferskan stíl,  fönk-pönk,  inn í pönkið.  Jafnframt lögðu þeir til fleiri nýjunar á borð við anti-gítarhetju-stíl og leiðandi samspil trommu- og bassaleiks.  Áhrif frá Gang of Four eru enn í dag sterk í rokkinu og bergmála í tónlist  Franz Ferdinands,  Red Hot Chili Peppers og slíkra.  Vandamálið með Gang of Four er það að fyrstu 2 plötur hljómsveitarinnar voru flottar en allar seinni plötur eru aðeins venjulegt popp.  

  Ari Up var söngkona kvenna-reggí-pönksveitarinnar  The Slits.  Hún var kærasta  Joes Strummers í  The Clash  áður en sú hljómsveit sló í gegn. 

  Ennþá eldri popparar og hljómsveitir eru með hljómleika í New York um þessar mundir:  Gamli bandaríski blúsjálkurinn  Johnny Winter og bandarísku hippasveitirnar  Lovin´ Spoonful  og  Blood, Sweat & Tears.  Nokkrir þekktir djassistar:  Wayne Shorter,  Keith Jarrett  og  Bill Evans (sennilega saxófónleikarinn því samnefndur píanóleikari og mikill snillingur er dauður).

  Svo eru það hljómleikar með bandarísku nýgítarsveitinni The Smithereens,  sænsku söngkonunni Robyn,  bandarísku söngkonunni  Lauryn Hill,  bandaríska þjóðlagarokkaranum  Tao Rodriguez Seeger  og íslenska tónlistarmanninum  Ólafi Arnalds.  Þau hafa öll sungið og spilað á Íslandi nema Tao.  Lauryn er tengdadóttir Bobs heitins Marleys og sló í gegn með hljómsveitinni The Fugees.  Tao er barnabarn söngvahöfundarins fræga Petes Seegers ("Turn,  Turn,  Turn",  "Where Have All The Flowers Gone?",  "If I Had A Hammer",  "The Bells Of Rhymney"...).  Tao og  James McColl,  aðalsprauta bresku hljómsveitarnnar  Bombay Bycicle Club,  eru náskyldir.  Amma James,  Peggy Seeger,  er systir Petes Seegers.  Bombay Bycycle Club var aðalnúmerið á Iceland Airwaves síðasta haust.

  Af auglýsingum og kynningum í New York má ráða að Ólafur Arnalds og Lauryn Hill séu álíka þekkt á þessum slóðum.  Eini munurinn er sá að inn á auglýsingar um hljómleika Laurynar er búið að bæta við:  "Uppselt!"

  Það segir eitthvað um hvað Ólafur Arnald er vel kynntur í New York að myndbandið hér fyrir neðan hefur fengið hátt í 700 þúsund heimsóknir. 

Bestu plötur ársins 2010 - Ólöf Arnalds búin að stimpla sig inn

  Hér fyrir neðan er listi breska poppblaðsins Uncut yfir bestu plötur ársins 2010.  Ég mun síðar (kannski á morgun?) setja hér inn stöðu sömu platna annarra fjölmiðla.  Þessu nýjasta tölublaði Uncut fylgir diskur með 15 lögum af bestu plötum ársinsn 2010.  Þar á meðal er lag af plötu Ólafar Arnalds, "Innundir skinni". 

  Nýjustu fréttir eru af því að Nick Cave hafi valið Ólöfu Arnalds til að spila með Grinderman í Ástralíu.   Ólöf er klárlega komin á kortið.

  Svona er listinn hjá Uncut:

1   Joanna Newsom:  Have One on Me 

2   Neil Young:  Le Noise

3   Paul Weller:  Wake up the Nation

4   Arcade Fire: The Suburts

5   Robert Plant:  Band of Joy

6   Ariel Pink´s Hunted Graffity:  Before Today

7   John Grant:  Queen of Denmark

8   Ali Farka Toure & Tuomani Diabite: Ali & Toumani

9   LSD Soundsystem: This is Happening

10  Grinderman:  Grinderman II

11  Drive-By Truckers:  The Big To-Do

12  These New Puritans:  Hidden

13  Wampire Weekends:  Contra

14  The National:  High Violet

15  Field Music:  Field Music (Measure)

16  Gil Scott-Heron:  I´m New Here

17  The Fall: Your Future our Clutter

18   Gorillaz:  Plastic Beach

19   Manic Street Preachers:  Portcards from a Young Man

20   Oneothrix Point Never:  Returnal

49   Ólöf Arnalds:  Innundir skinni

Eigulegur mynddiskur

Titill:  Herbert Guðmundsson í Íslensku óperunni

Undirtitill:  Ný spor á íslenskri tungu - "Svaraðu"

Flytjendur:  Herbert Guðmundsson og 14 manna sveit hljóðfæraleikara og bakraddasöngvara

Útgefandi og framleiðandi:  HG hljómplötur

Einkunn:  ****1/2 (af 5)

  Það er fengur að þessum nýja mynddiski með Herberti Guðmundssyni.  Diskurinn er vel heppnaður í nánast alla staði.  Þarna er boðið upp á 14 lög frá hljómleikum Herberts í Íslensku óperunni ásamt sérunnum myndböndum við 5 vinsælustu lög hans.

  Hljómleikalögin eru flest af plötunni  Ný spor á íslenskri tungu.  Einnig eru ofursmellirnir  Can´t Walk Away  og  Hollywood  fluttir í mögnuðum hátíðarútsetningum.  Fyrrnefnda lagið er flutt í ljúfum einsöngsstíl við píanóundirleik Þóris Úlfarssonar.  Lagið stendur sterkt í þessum látlausa búningi.    Stundum hafa heyrst þær raddir að ástæðan fyrir því að  Can´t Walk Away  hefur lifað betur og lengur öllum öðrum "80´s" lögum sé sú að þrátt fyrir "80´s" hljóðheim lagsins hafi útsetning lagsins jafnframt hitt á einhvern töfrandi sí-nútímalegan tónblæ.  Flutningurinn á hljómleikunum í Íslensku óperunni tekur af allan vafa um að laglínan er svo flott að hún spjarar sig ekkert síður í einföldustu útfræslu. 

  Hollywood  er sömuleiðis glæsilegt lag við undirleik strengjasveitar og fallegra bakradda.

  Önnur lög frá hljómleikunum eru flest fallegar ballöður.  Sumar falla undir það sem kallast kraft-ballöður (power ballads = þegar herðir á og rafmagnaðir gítarhljómar ágerast í viðlagi og / eða er líður á lagið).  Í sumum lögum örlar á soul- og vægum gospel-keim.  

  Þeir sem þekkja tónlist Herberts aðeins af vinsælustu lögunum í útvarpi vita ekki að Hebbi er rokkari inn við bein.  Á sínum tíma var hann þekktur fyrir að vera sá íslenskur söngvari sem átti auðveldast með að syngja eins og Robert Plant (Led Zeppelin).  Röddin er há og björt og hann á auðvelt með að gefa í,  líka á hæstu tónum.  Þarna eru einnig hressileg rokklög.  Það er ekki á allra vitorði að á sínum tíma spiluðu Utangarðsmenn með honum inn á plötu í nokkrum lögum.  Í rólegri lögum er stundum nettur Lennon í röddinni.  Næst þegar blásið er til Lennon-hljómleika mætti hafa í huga að enginn syngur  Imagine  Lennon-legra en Hebbi.

  Herbert er góður lagahöfundur,  afbragðs söngvari og líflegur á sviði.  Í hljómsveitinni á hljómleikunum í Íslensku óperunni er einvalalið hljóðfæraleikara og bakraddasöngvara.  Hebbi kynnir Jóhann Ásmundsson sem besta bassaleikara landsins og Ingólf Sigurðsson sem besta trommuleikara landsins.  Ég bæti við að þarna eru einnig tveir af bestu gítarleikurum landsins:  Tryggvi Hübbner og Jón Elvar.  Allir fara hljóðfæraleikararnir á kostum:  Trana sér hvergi með stælum heldur afgreiða sitt hlutverk af smekkvísi,  gefa af sér og spila af innlifun án session-yfirbragðs.  Enda hafa sumir þeirra spilað lengi með Hebba.  Bæði í hljómsveitum og inn á sólóplötur.

  Upptaka á hljómleikunum er góð.  "Sándið" er tært en þétt.

  Auk hljómleikalaganna eru á mynddisknum sérunnin vönduð myndbönd við 5 lög frá 1985 (Can´t Walk Away) til 2010 (Time).  Allt eðal "stöff" sem þegar er klassík.  Það er gaman að bera saman hljómleikaupptökurnar og myndböndin við  Can´t Walk Away  og  Hollywood.  Útsetningarnar eruskemmtilega ólíkar.

  Herbert Guðmundsson í Íslensku óperunni  er mynddiskur sem allir aðdáendur Hebba verða að gefa sjálfum sér í jólagjöf.  Diskurinn er sömuleiðis jólagjöfin í ár handa vinum og vandamönnum.  Það er upplagt fyrir fyrirtæki að gleðja viðskiptavini sína (innan og utan lands) og starfsfólk með honum í jólapakkann. 

 

Bestu plötur ársins 2010 - IV. hluti

  Síðustu dagana hef ég birt hér nokkra bandaríska lista yfir bestu plötur ársins 2010.  Þeir eru úr poppmúsíktímaritunum Rolling Stone og Spin,  svo og netsíðunni amazon.com.  Þá lista má sjá hér örlítið neðar á bloggsíðunni.  Nú er röðin komin að einum breskum lista.  Það er áramótalisti ritstjórnar BBC.  Þar á bæ hafa menn tekið saman marga lista yfir bestu plötur hinna ýmsu músíkflokka:  Klassíska músík,  djass,  þjóðlagamúsík og svo framvegis.  Þessi listi hér er í flokknum "indie og rokk".  En ætti kannski að vera undir flokki sem héti "rapp og rokk".  Innan sviga er staða sömu plötu á bandarísku listunum.  Fremsti sviginn sýnir stöðu plötunnar á lista Rolling Stone.  Sá næsti er staðan hjá Spin.  Sá aftasti er staðan hjá amazon.com.

 

.

1

Drake - Thank Me Later (7) (16) (-)

.

2
Deftones - Diamond Eyes (-) (-) (-)

3
The Roots - How I Got Over

(29) (-) (-)

 

4
Big Boi - Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty (21) (-) (-)

5
Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy

(1) (1) (5)