Smásaga um hlýjan mann

  Það er ofsagt að Fúsi flatskjár sé ekki eins og annað fólk.  Til að mynda svipar honum mjög til föðurbróður síns:  Sama sljóa augnráðið.  Sama lafandi neðri vör og flæðandi slef í munnviki.  Einhverra hluta vegna forðast fólk drenginn.  Kannski vegna þess að hann þrífur sig ekki.  Hann fer hvorki í sturtu né bað.  Ástæða er til.  Hann hefur séð hrollvekjandi sturtuatriði í bíómynd Alfreds Hitchock.  Veit því að sturtur eru stórhættulegar.

  Fúsi hefur tvívegis farið í bað.  Í bæði skiptin með skelfilegum afleiðingum.  Í annað skiptið var hann næstum drukknaður.  Hann er nefnilega ósyndur.  Honum til lífs varð að baðkarið var vatnslaust.  Vatnsveitan var búin að loka fyrir vatnið til hans vegna vanskila.

  Í hitt skiptið gerði hann vel við sig:  Keypti margar plastendur og leikfangabáta.  Með þetta fór hann í bað.  Það var svo gaman að hann gleymdi sér.  Rumskaði ekki fyrr en eftir langan tíma að síminn hringdi.  Mjög langan tíma því Fúsi er ekki með síma.  Vatnið var orðið ískalt.  Kauði skalf eins og vibrator í hæsta gír.  Hann fékk lungnabólgu og missti matarlyst í tvo daga.  Það var áfall.  Fáir eru gráðugri.  Sósur af öllu tagi sullast yfirleitt yfir peysuna sem hann fer aldrei út.  Þar má sjá fjölbreytt sýnishorn af matseðli síðustu vikna. 

  Fúsi er hlýr maður.  Hann elskar að faðma fólk og skella slefblautum kossi á kinn eða munn.  Hann er oft á vappi til að leita að einhverjum sem hann kannast við.  Þá ljómar hann eins og tungl í fyllingu.  Andlitið verður eitt slefandi bros svo skín í gulan og skörðóttan tanngarðinn.  Glaðbeittur kjagar hann með útbreiddan faðm að fórnarlambinu.  Viðbrögðin eru jafnan að hann horfir á eftir veinandi og hlaupandi fólki út í buskann á hraða sem myndi skila verðlaunasæti á Ólympíuleikum.   Eftir stendur kjökrandi maður.  Slefandi bros breytist í slefandi skeifu.

  Foreldrarnir skipta sér lítið af drengnum.  Þeir hafa aldrei samband að fyrrabragði.  Ekki einu sinni á afmælisdegi hans.  Mamman afsakar sig með því að fyrir handvömm hafi gleymst að skrá afmælisdag hans í afmælisdagabók heimilisins.  Engin hafi því hugmynd um hvenær hann eigi afmæli.  Ef hann eigi þá einhvertímann afmæli.  Og þó mamman vildi hringja í hann á afmælisdegi þá er óhægt um vik út af símleysi hans.     

  Fúsi hringir stundum úr tíkallasíma í mömmuna.  Oftast slitnar símtalið um leið.  Það er ólag á tíkallasímum.  Nema þegar Fúsi pantar sér pizzu.

  Eitt sinn bankaði Fúsi upp hjá nágrannakonu.  Hann kvartaði undan kvenmannsleysi.  Hún tók honum vel en benti á að hann skorti kynþokka.  Ráð væri að fylgjast með fréttum af fræga fólkinu.  Herma síðan eftir klæðnaði þess.  Það var eins og við manninn mælt:  Gullfalleg kona hóf þegar í stað sambúð með kappanum.  Að auki kom hann sér eldsnöggt upp tveimur viðhöldum:  Einni konu og einum karli. 

 

Smásaga um týnda sæng

  Gistiheimilið lætur lítið yfir sér.  Það er sparlega merkt - ef frá eru talin vel merkt bílastæði.  Enginn hörgull er á viðskiptavinum.  Hvert herbergi er jafnan uppbókað.  Umsjónarmaður hússins hefur þann hátt á að skúra gólf um klukkan fjögur að morgni.  Þá eru nefnilega engir á ferli.  Engir til að trufla skúringarnar né rölta um blaut gólf á sokkunum.

  Að loknum vel heppnuðum skúringum er kallinn vanur að skríða upp í rúm og leggja sig.  Þá brá svo til eitt sinn að sængin hans var horfin.  Sama hversu vel hann leitaði;  sængin fannst ekki.  Hann hinkraði frameftir morgni þangað til gestir fóru á ról.  Þá bankaði hann upp á hjá öllum og spurði hvort þeir vissu hvar sængin hans væri.  Enginn kannaðist við sængina.  Fáir skildu upp né niður í málinu.  Enda fáheyrt að menn týni sænginni sinni á meðan þeir skúra gólf.  Fólk fór að tala um "stóra sængurmálið".   

  Góðar eftirlitsmyndavélar eru út um allt hús.  Verra er að vegna persónuverndar tekur tvo daga að fá að skoða myndirnar.  Á meðan þurfti umsjónarmaðurinn að sofa sængurlaus dúðaður í föt.  Þegar myndirnar voru loks skoðaðar sást að umsjónarmaðurinn sjálfur arkaði með sængina inn í þvottahús.  Þar tróð hann henni inn í þvottavél.  Mikið rétt.  Þarna var sængin komin er að var gáð.  Niðurstaðan var sú að kallinn hefði gengið í svefni.  Honum var brugðið við þessa uppgötvun.  Á móti komu fagnaðarlæti yfir að fá sængina aftur í fangið.  

 

Anna frænka á Hesteyri - Framhald

  Að því kom að sumarhúsið var fullreist.  Hjónin tilkynntu Önnu áfangann og drógu fána að húni.  Sögðust koma eftir vinnu daginn eftir og sofa þarna um helgina.  Hjónin hlökkuðu til að eiga heila helgi út af fyrir sig.  Þá fyrstu í mörg ár.

  Er þau voru að koma sér fyrir næsta dag birtist Anna og bauð þau velkomin.  Með í för var fullorðin kona.  Anna tilkynnti:  "Þetta er frænka mín.  Hún verður hjá ykkur um helgina."   

   Hjónunum var brugðið.  Konan bað Önnu að tala við sig einslega aftan við húsið.  Þar ávítti hún Önnu fyrir að troða inn á þau gesti.  Anna svaraði:  "Mér hraus hugur við að vita af ykkur aleinum hér alla helgina.  Ég hugsaði mikið um það hvernig ég gæti forðað ykkur frá því að leiðast fyrstu helgi í bústaðnum.  Þess vegna hringdi ég í frænku mína.  Ég þurfti að suða í henni til að koma og vera ykkur til skemmtunar alla helgina.  Hún fer á mánudaginn því hún er í vinnu."

Anna frænka á Hesteyri í fasteignabraski

   Fullorðin hjón frá Fáskrúðsfirði brugðu sér í heimsókn til Önnu Mörtu frænku minnar á Hesteyri.  Þau eru náttúruunnendur eins og hún.  Þau þrjú röltu saman um land Hesteyrar og drukku í sig fegurð landsins.  Nokkru fyrir ofan íbúðarhúsið er lítill foss.  Hjónin göntuðust með að þarna væri fullkomið umhverfi fyrir sumarbústað.

  Anna tók þau á orðinu og sagði:  "Þið getið fengið landskika hérna á 43 þúsund kall."

  Maðurinn hváði og spurði undrandi hvort hún væri að tala í alvöru. 

  "Ég skulda símreikninginn,"  útskýrði Anna.  "Hann er 43 þúsund.  Hann má ekki vera í vanskilum.  Þið mynduð alveg bjarga mér."       

  Höfð voru snör handtök.  Pappírar útbúnir,  þinglýstir, gengið frá greiðslu,   símreikningnum bjargað fyrir horn og sumarbústaður reistur.

  Framhald í næstu bloggfærslu...

  Ps.  Þetta var undir lok síðustu aldar.  Gengi krónunnar var annað.  Hugsanlega má þrefalda verðgildið á gengi dagsins í dag.    

Sparnaðarráð

  Gott og hagstætt getur verið að kunna sparnaðarráð.  Einkum þegar verðbólga geisar,  stýrivextir eru óþægilega háir,  bankavextir eru ennþá óþægilegri og framundan er tollastríð út um allar grundir.  Hér kemur ráð sem kemur sér vel:

  Þegar silungur eða bleikja eru smjörsteikt á pönnu þá er fátt betra en steikja möndlumylsnu með.  Vandamálið er að hún er dýr.  Hana má drýgja með því að ydda framan af blýanti, mylja yddið í smátt og blanda saman við möndlumylsnuna.  

  Brýnt er að brjóta blýið og henda því.  Blý er óholt.

Niðurlægður

  Ég átti erindi í Ikea.  Þar er veitingastaður.  Af mörgum ljúffengum réttum er lax girnilegastur.  Ekki skemmir fyrir að máltíðirnar eru á hóflegu verði í samanburði við aðra matsölustaði.  

   Mig langaði í laxinn.  Er ég tölti inn í veitingastaðinn fékk ég góða hugmynd.  Mér datt skyndilega í hug að losa mig við eitthvað af klinki sem hafði hlaðist upp í vösum mínum.  Til að tefja ekki röðina við afgreiðslukassann ákvað ég að vera tilbúinn með rétta upphæð.
   Ég seildist eftir klinki úr tveimur vösum og lagði það í lófa minn.  Þar taldi ég og sorteraði myntina.  Eitthvað vantaði upp á rétta upphæð;  ég seildist eftir fleiri krónum.  Þá vatt sér að mér ung kona.  Hún lagði 1000 kall í lófa minn.  Ég spurði í forundran:  "Hvað?  Var ég að missa þennan seðil í gólfið?"

  Hún svaraði:  "Nei,  ég er að gefa þér hann,  Ég sé að þú ert í vandræðum með að nurla saman fyrir máltíð."

  Ég leiðrétti hana.  Sagðist vera borgunarmaður fyrir mat;  ég ætlaði bara að losna við klink.  "En takk samt!"

  Ég rétti henni seðilinn.  Nærstaddir flissuðu.  Konan góða tók við honum niðurlút og sagði:  "Úps!  Sorry.  Þetta er virkilega vandræðalegt."

Safaríkt 1. apríl gabb

  Áður en langt um líður þarf fjölmiðlafólk að leggja hausinn í bleyti og upphugsa gott 1. apríl gabb.  Á árum áður gekk gabbið út á að fórnarlambið hlypi yfir þröskuld.  Helst jafnvel 3 þröskulda.  

  Í dag eru þröskuldar á undanhaldi.  Eflaust skýrir það að hluta hvers vegna gabbið hefur gengisfallið.  Fjölmiðlar og fleiri eru að slá upp lygafrétt 1. apríl án þess að nokkur hlaupi.  Til að mynda frétt um að einhver nafngreindur væri að hefja störf á nefndum fjölmiðli.  Eða að tónlistarmaður væri að ganga í nefnda hljómsveit.  Þetta eru hvorutveggja raunveruleg 1. apríl göbb sem voru andvana fædd.  Enginn hljóp.  Enginn hló.

  Safaríkara var um árið gabb starfsfólks veitingastaðar á Höfn í Hornafirði.  Það hringdi í lögguna og tilkynnti um brjálaðan mann í sturlunarástandi sem væri að rústa klósettinu.  Lögreglumenn brugðu við skjótt.  Er þeir ruddust með látum og kylfur á lofti inn á staðinn mættu þeim hlátrarsköll starfsfólks og gesta sem hrópuðu:  "1. apríl!" 

  Full ástæða er til að endurnýta þetta hressilega gabb;  hringja í slökkvilið,  sjúkrabíl,  björgunarsveitir og láta liðið hlaupa 1. apríl.  Það yrði hamagangur í öskjunni!

  

Svangur frændi

  Fötluð kona í hjólastól bjó í kjallara á Leifsgötu.  Dag einn fékk hún upphringingu frá frænku sinni í norðlenskri sveit.  Sú sagði að 17 ára sonur sinn ætlaði til Reykjavíkur kvöldið eftir.  Hann væri að kaupa bíl.  Fengi hann að gista á Leifsgötunni?

  Frænkan fagnaði erindinu.  Frændann hafði hún ekki séð síðan hann var smápatti.  Móðirin sagði hann fá far hjá vörubílstjóra.  Þeir yrðu seint á ferð.  Myndu varla skila sér fyrr en eftir miðnætti.

  Kvöldið eftir bað sú fatlaða heimahjúkkuna um að laga mat handa frændanum og halda honum heitum uns hann mætti.  Er nálgaðist miðnætti sótti syfja að konunni.  Hún bað hjúkkuna um að renna sér inn í stofu.  Þar ætlaði hún að dotta í haustmyrkrinu uns frændi kæmi.

  Hún steinsofnaði en hrökk upp við að frændinn stóð yfir henni.  Hún tók honum fagnandi og bað hann um að renna sér í stólnum fram í eldhús.  Þar biði hans heitur matur.  Stráksi tók hraustlega til matar síns.  Hann var glorhungraður og fámáll.  Umlaði bara já og nei um leið og hann gjóaði augum feimnislega í allar áttir.  Sveitapilturinn var greinilega óvanur ókunnugum.  Skyndilega tók hann á sprett út úr húsinu.  Nokkrum mínútum síðar bankaði annar ungur maður á dyr.  Hann kynnti sig sem frændann.  Ættarsvipurinn leyndi sér ekki.  

  Hver var svangi maðurinn?  Við athugun kom í ljós að stofugluggi hafði verið spenntur upp.  Gluggasyllan og gólfið fyrir neðan voru ötuð mold.  Greinilega var innbrotsþjófur á ferð.  Hlýlegar móttökur og heitur matur hafa væntanlega komið á óvart!

           

Kallinn sem reddar

  Öll þekkjum við kallinn sem reddar málunum.  Þennan sem getur lagað alla hluti sem farið hafa úrskeiðis.  Einnig getur hann sett saman hluti af öllu tagi án þess að skoða leiðarvísi.  Sama hvort það eru IKEA innréttingar eða tölvur eða hvað sem er.  Hann getur meira að segja græjað sundlaug eins og hendi sé veifað.

  Einkenni reddarans er að hann sniðgengur fagurfræði hlutanna.  Hann er meira fyrir klastur;  að hluturinn virki.  Sjón er sögu ríkari.

  

Passar hún?

  Á Akureyri býr 94ra ára kona.  Hún er spræk þrátt fyrir að vera bundin í hjólastól.  Hún er með allt sem heyrir undir ADHD og svoleiðis eiginleika.  Fyrir bragðið fer hún stundum skemmtilega fram úr sér.  Oft hrekkur eitthvað broslegt út úr henni áður en hún nær að hugsa.

  Fyrir jólin sendi hún sonarsyni sínum pening.  Honum fylgdu fyrirmæli um að hann myndi fá sér peysu.  Peysan yrði jólagjöfin hans frá henni.

  Eftir jól hringdi hún í strákinn og spurði: 

  - Hvernig peysu fannstu í jólagjöf frá mér?

  - Ég fékk virkilega flotta svarta hettupeysu.

  - Passar hún?