Ný lög frá Högna

  Högni Lisberg sló fyrst í gegn með trip-hopp hljómsveitinni Clickhaze.  Þar trommaði hann af snilld.  Eivör og Pétur Pólson sungu.  Mikael Blak,  Jón Tyril, Bogi og Jens L. spiluðu á hin hljóðfærin.  Þetta var rosaleg hljómsveit.  Allir að springa úr sköpunarþörf og spilagleði.  Merkasta hljómsveit færeysku rokksögunnar fyrir margra hluta sakir. 

  Clickhaze sigraði með yfirburðum í færeysku Músíktilraununum.  Í kjölfarið hélt hljómsveitin hljómleika á Hróarskeldu og Íslandi 2002.  Svo sprakk hún.  Liðsmenn voru hver um sig of stórir með of stór áform fyrir hljómsveitina.  Þeir uxu hljómsveitinni yfir höfuð.

  Högni hóf sólóferil.  Hann hefur sent frá sér fjórar sólóplötur.  Titillag plötu nr. 2,  Morning Dew,  sló í gegn hérlendis.  Ég man ekki hvort að það náði toppsæti íslenska vinsældalistans en það sat að minnsta kosti vikum saman ofarlega á honum.  Fleiri lög af sömu plötu nutu vinsælda á Rás 2 og fleiri útvarpsstöðvum.  Í kjölfarið spilaði Högni á Airwaves og víðar á Íslandi.  

   Lag af  Haré! Haré!,  þriðju plötu Högna,  rataði inn í bandarískan tölvuleik,  NBA 2K 11.  Tölvuleikurinn seldist í milljónum eintaka.  Lagið hans Högna,  Bow Down,  er vel þekkt í Bandaríkjunum og víðar út af þessum tölvuleik.  Til samans hafa myndbönd með laginu verið spiluð yfir milljón sinnum á þútúpunni.  Aðdáendur lagsins spila fleiri lög með Högna.  Mánaðarleg spilun á myndböndum hans til samans á þútupunni er kvartmilljón.  

  Á Spotify eru lög með Högna spiluð 150 þúsund sinnum á mánuði.  

  Nú hefur Högni í fyrsta skipti á ferlinum hljóðritað nokkur lög þar sem hann syngur á færeysku.  Hann er búinn að deila tveimur þeirra yfir á þútúpuna.  Fyrra lagið heitir  Fólkið í Sprekkunum.  Magnað lag.

  

plötuumsögn

  - Titill:  A Little Trip

  - Flytjandi:  Binni Rögnvalds

  - Einkunn: **** (af 5)

  Binni Rögnvalds er skagfirskur trúbador.  Hann er söngvaskáld,  gítarleikari og söngvari.  Faðir hans,  Rögnvaldur Valbergsson,  er kunnur tónlistarmaður í Skagafirði;  kórstjórnandi og hljómborðsleikari helstu hljómsveita Skagafjarðar,  svo sem Trico og Hljómsveitar Geirmundar.  

  A Little Trip er fyrsta plata Binna.  Í gamla daga hefði svona plata verið skilgreind sem Ep.  Hún er sex laga (mitt á milli smáskífu og "stórrar" Lp plötu).

  Fyrstu tvö lögin eru í svipuðum stíl:  Þau falla undir skilgreiningu á "krúttpoppi".  Þetta eru áferðarfögur lög.  Róleg lög með minimalískum hljóðfæraleik.  Upphafslagið,  Hamburg,  leiðir huga að With Or Without You með írsku hljómsveitinni U2.  Seyðmögnuð og dáleiðandi fegurð umlykur þessi lög.  Einfaldleiki,  látleysi og klingjandi gítar laða fram ljúfa og notalega tilfinningu.

  Í lagi nr. 2,  Fly,  bætist við í viðlagi söngur Dönu Ýr Antonsdóttur.  

  Þegar ég hlustaði fyrst á plötuna var ég kominn í þannig stemmningu að þriðja lagið var eins og þruma úr heiðskíru lofti.  Heldur betur skipt um gír.  Call In Sick er hart pöbbarokk;  rythmablús.  Mér kæmi ekki á óvart að það lag hafi verið hljóðritað "live" í hljóðveri.  Rífandi gítar og fjör.  Hressilegt lag. Binni fer úr hlutverki ljúfa söngvarans og þenur raddböndin. 

  Fjórða lagið er Fame and Fortune.  Fyrstu þrjú lögin eru ekki með rífandi krækjur (hooks).  Þau eru frekar með vinalegar laglínur sem vinna stöðugt á við ítrekaða hlustun.  Fame and Fortune er með krækju bæði í laglínu og stefi í undirleik.  Útvarpsvænasta lag plötunnar.   Gítarinn jaðrar við að nálgast reggí-takt. Kannski er það óskhyggja hjá djassgeggjaranum mér að greina smá djasskeim í þessu lagi.  

  Fimmta lagið,  Daddy´s Lullaby,  kallar fram hughrif í átt að Nick Cave.  Leiðandi píanólína og falleg laglína.  Afskaplega snoturt lag.  

  Lokalagið,  Who Belongs To Me,  sver sig í sömu ætt.   Þessi plata Binna Rögnvalds er afskaplega vel heppnuð.  Góð lög,  góður flutningur.  Allt snyrtilega afgreitt.  Engir stælar í hljóðfæraleik eða öðru.  Enginn rembingur.  Bara allt flott.  Flott plata. 

Pönkhljómsveit semur ballettverk

 

  Einhvernvegin hljóma orðin pönkrokk og ballett eins og algjörar andstæður.  Eins og eitthvað sem á enga samleið heldur stangast á.   Stangast jafn harkalega á og passar jafn illa saman og soðin ýsa með kartöflum og smjöri annarsvegar og hinsvegar strásykur og núggat.

  Víkur þá sögu að pönkinu.  Ein af vinsælustu hljómsveitum bresku pönkbyltingarinnar á seinni hluta áttunda áratugarins var The Stranglers.  Hljómsveitin fór mikinn á vinsældalistum víða um heim.  Naut meðal annars mikilla vinsælda á Íslandi.  Hélt hér vel sótta hljómleika 1978 og nokkrum sinnum síðar.  Samtals komu The Stranglers 23 lögum inn á breska vinsældalistann,  Topp 40,  og 12 plötum.  Nýjustu fréttir af The Stranglers eru þær að hljómsveitin er að semja ballettverk,  byggt á plötunni The Gospel According To The Meninblack.  Þá plötu sendi The Stranglers frá sér 1981. 

  Bassaleikarinn og söngvarinn JJ-Burnel lýsir verkinu þannig:  "Þetta er einhverskonar blanda af Frankenstein og Madame Butterfly.  Verkið fjallar um sköpun goðanna og geimvera á manninum." 

  Þegar betur er að gáð eiga The Stranglers og ballett snertiflöt.  það fór ekki hátt á sínum tíma að JJ-Burnell á að baki nám í klassískum gítarleik og spilaði með sinfóníuhljómsveit fyrir daga The Stranglers. 

  Til gamans má geta að trommuleikari The Stranglers er hálf áttræður.  Unglambið JJ-Burnel er einungis á sjötugsaldri.  Breska pönkbyltingin er 37 ára.  Það er eins og hún hafi verið í gær. 

Má ég bjóða þér á hljómleika?

 

   Ég er alltaf af og til að bjóða ykkur á ókeypis hljómleika,  í kvikmyndahús eða á aðrar skemmtanir.  Það er hvergi lát þar á.  Þetta ætlar engan enda að taka.   Enda gaman.  Nú er röðin komin að laugardeginum,  næsta laugardegi (6.  apríl 2013).  Klukkan 21.00 stígur á stokk í Sjóminjasafninu á Grandagarði 8 í Reykjavík færeyska kventríóið Pushing Up Daisies.  Allir eru velkomnir á meðan húsrúm leyfir.

  Dorthea Dam,  Jensia Höjgaard Dam og Óluvá Dam skipa Pushing Up Daisies.  Þær syngja allar og spila undir á gítar og píanó.  Lögin eru falleg og söngurinn himneskur.     

  Lagið í myndbandinu hér efst,  Hey Candy með Dortheu Dam,  var eitt mest spilaða lag í færeyska útvarpinu á síðasta ári.  Sennilega verður það langlíft.  Þrátt fyrir að vera snoturt og grípandi þá þolir það ítrekaða spilun.  Sumum þykir lagið í myndbandinu hér fyrir neðan,  When I´m Gone með Dortheu Dam,  jafnvel ennþá magnaðra.  Höfundur laganna er William Silverthorn.  Hann er eiginmaður Dortheu. 

      

Ekki láta þessa framhjá þér fara!

  Það gæti verið gaman fyrir ykkur að tékka á þessari plötu,  World Music from the Cold Seas,  um páskana.  Þarna eru sérvalin lög frá Færeyjum,  Grænlandi,  Samalandi og Íslandi.  Þar á meðal er fjöldi gullmola frá þessum löndum.  Platan fæst í Smekkleysu plötubúð á Laugavegi 35 og kannski víðar.

  Um World Music from the Cold Seas segir svo á heimasíðu færeyska plötufyrirtækisins Tutl:

 "World Music from the Cold Seas" is an independent continuation of the successful metal rock CD "Rock from the Cold Seas". Based on traditional music, the performances here are a mix of ethnic sounds of several cultures from across the land. The CD samples the multi-faceted indigenous music of the Cold Seas. Listen to the traditional beats of the Greenlandic drumdance. Or groove to a funky techno drumdance. Find out why the fresh and powerful Týr jumped straight to No.1 in the Faroe Islands and Iceland with a rock rendition of an old Faroese ringdance. International audiences and critics alike have deemed Yggdrasil's Eivør to be one of the most talented female singers in the world. The Sami weave a spell of beautiful yoik trance. The yoik, Europe's oldest musical form, will touch you and capture you in its timelessness. Margret Ornolfsdottir's rock group the Sugarcubes introduced Bjork to the world. Klakki's "Faeding Mafsins II" is co-written by Sjon another well-known collaborator of Bjork's. The two of them were Oscar nominees for the music to Lars von Trier's film "Dancer in the dark". Let the music enchant you with the brave, new "World Music from the Cold Seas".

  Sjá:  http://www.tutl.com/shop/published/SC/html/scripts/index.php?productID=677

  Og umsagnir Íslendinga: 

  http://bubbij.123.is/blog/record/645100/

  http://meistarinn.blog.is/blog/meistarinn/entry/1279914/

Ókeypis lag til niðurhals og uppselt á alla hljómleika

 

  Ein flottasta hljómsveit heims, Sólstafir, er þessa stundina á fyrsta legg Evróputúrs.  Hann spannar í það heila hálft ár. Hljómsveitin fékk viðurkenningu Loftbrúar á Íslensku Tónlistarverðlaununum í síðasta mánuði fyrir vel unnin og árangursrík störf á erlendri grundu. 

  Sólstafir njóta töluverðra vinsælda á meginlandi Evrópu.  Það er fjallað lofsamlega um hljómsveitina í fjölmiðlum og plötur hennar seljast vel.  Til að mynda náði plata með Sólstöfum 12. sæti á finnska vinsældalistanum.

  Fyrsti leggur Evróputúrsins er mánaðarlangur túr með þýsku sveitinni Long Distance Calling og Norðmönnunum Audrey Horne og Sahg.

  "Ferðalagið byrjaði í Þýskalandi og hefur gengið vonum framar en þetta verða nærri 30 tónleikar í 11 löndum á 31 degi," útskýrir Svavar Austmann, bassaleikari Sólstafa.  Flestir tónleikarnir eru haldnir á meðalstórum stöðum sem taka 500 til 1000 manns. “Það hefur verið smekkfullt öll kvöld enn sem komið er, og oftast uppselt," bætir Svavar við.

  Nýtt smáskífulag

  Í tilefni af þessu góða gengi hefur hljómsveitin ákveðið að gefa þriðja og síðasta smáskífulag sveitarinnar, Þín Orð, af plötunni Svartir Sandar til ókeypis niðurhals. Lagið má nálgast á síðunni www.solstafir.net/thinord

"Merkilegur menningarvitnisburður"

"Nú skömmu fyrir jólin læddist inn um lúgu hjá mér skífa nokkur sem eftir því sem tíminn líður og meira er hlustað, verður meira og meira skemmtileg og góður vitnisburður fyrir sinn (þjóða)hatt!"

  Svo segir Magnús Geir Guðmundsson um kynni sín af vest-norrænu safnplötunni World Music from the Cold Seas.  Magnús Geir var árum saman plötugagnrýnandi dagblaðanna Tímans og Dags.  Magnús Geir segir ennfremur:

  "Ansi fjölbreytt flóra þarna á ferðinni, meira og minna rammþjóðleg, ný lög í bland við eldri og kunnari, samanber hinn geysivinsæla Orm víkingarokkaranna í Týr (svei mér ef lagið var bara ekki það alvinsælasta hérlendis um langt skeið?) þjóðbraginn gamla um Ólaf (í frábærum flutningi Tryggva o.fl.)...

   Nú svo er þarna hin goðsagnakennda grænlenska sveit Sume með að ég held nokkuð gamalt lag, hressilegt popp með grænlenskum blæ í grunninn.
Þau Elín og Johann Anders frá Samalandi eru bæði með gríðarfín lög, hennar ansi seiðmagnað bæði og kraftmikið, minnti mig í senn á eitthvað í anda Bjarkar og eitthvað svona austrænt í taktinum. Hans þjóðlegra en þó skemmtilega djassskotið.
  Hin íslensk-danska Klakki er þarna sömuleiðis með ansi flott lag er hreif mig vel og þannig mætti telja fleiri lög af plötunni.
  Síðan má ekki láta hins merkilega færeyska músíkfrömuðar, Kristian Blak, ógetið, en ekki aðeins gefur hann plötuna út sem eigandi Tutl, heldur kemur hann við sögu allra hinna færeysku laganna og gaf auðvitað Týr út á fyrri stigum. Stórmerkilegur maður og áhrifamikill!
  Þessi eftirfari hinnar mögnuðu og rokkuðu Rock From The Cold Seas kemur mér satt best að segja mjög þægilega á óvart, vel heppnað samsafn í alla staði í öllum þeim ólíku tónmyndum sem þar birtast.
Merkilegur menningarvitnisburður um hve margt er að finna hjá þessum fjórum ólíku en menningarríku þjóðum í norðri!"

.

Umsögn Magnúsar Geirs má lesa í heild með því að smella á:  http://meistarinn.blog.is/blog/meistarinn/entry/1279914/

 

Gagnrýni Bubba um World Music from the Cold Seas:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1277926/

Anna á Hesteyri og Glettingur

  Fyrir tuttugu árum eða eitthvað álíka barst mér í pósti eintak af tímariti sem heitir Glettingur.  Þetta er vandað tímarit með litmyndum prentað á góðan pappír.  Blaðið er gefið út á Austurlandi.  Í því er fjallað um málefni tengd Austurlandi.  Þetta er ekki eiginlegt héraðsfréttablað heldur er umfjöllunarefnið tímalausar greinar um menningu,  listir,  náttúruna,  minjar,  söguna,  þjóðtrú og eitthvað þannig.  Einnig eru í blaðinu ljóð,  smælki og viðtöl. 

  Á þessum tíma var ég á kafi í auglýsingabransanum.  Allir helstu fjölmiðlar landsins voru í góðu sambandi í von um að auglýsingum væri vísað til þeirra.  Algengast var að dagblöð og tímarit væru send á auglýsingastofuna.  Í einhverjum tilfellum voru blöð og erindi send heim til mín.  Þar fyrir utan voru bæði dagblöð og tímarit stundum send á heimili í einhvern tíma í kynningarskini.  Þá var vonast til að viðkomandi heimili gerðist áskrifandi í kjölfarið.

  Eintak af tímaritinu Glettingi kom þess vegna ekki eins og þruma úr heiðskýru lofti.  Ég velti því ekkert fyrir mér.  Það var alveg gaman að lesa blaðið - þó að ég þekki lítið til Austurlands. 

  Nokkru síðar fékk ég fleiri tölublöð af Glettingi.  Mig minnir að þau hafi verið þrjú áður en mér barst gíróseðill.  Þar var ég rukkaður um áskriftargjald fyrir Gletting.  Ég hringdi í áskriftadeild Glettings og spurði hvað væri í gangi.  Einhvernvegin var fundið út að Anna Marta á Hesteyri hefði gert mig að áskrifanda. 

  Ég hringdi þegar í stað í Önnu.  Sagði henni frá því að verið væri að rukka mig um áskrift að Glettingi.  Hún spurði ósköp blíð og áhugasöm:  "Já,  finnst þér þetta ekki vera skemmtilegt blað?"  Jú,  ég gat ekki þrætt fyrir það.  Anna varð glöð í bragði og hrópaði sigri hrósandi:  "Alveg vissi ég að þetta væri eitthvað fyrir þig!"

  Svo sagði hún mér frá því að oftar en einu sinni hefði hún verið að lesa eitthvað skemmtilegt í Glettingi og hugsað með sér:  "Þetta þætti Jens frænda gaman að lesa."  Hún var ekkert að tvínóna við hlutina:  Hringdi í blaðið og gerði mig að áskrifanda.  En sá enga ástæðu til að flækja hlutina með því að bera það undir mig.   

  Fleiri sögur af Önnu frænku:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1282508/   

Plötuumsögn

 

- Titill:  Evulög

 - Flytjandi:  Gímaldin

 - Einkunn: **** (af 5)

  Gímaldin er listamannsnafn Gísla Magnússonar,  söngvaskálds,  gítarleikara og söngvara.  Hann er ólíkindatól.  Músík hans sveiflast á milli ólíkra músíksstíla:  Allt frá a-everópskri vísnamúsík til þungarokks.  Reyndar ekki á þessari plötu,  Evulögum. 

  Upphafslagið er með nettum kántrý-keim.  Önnur lög eru einhverskonar létt-pönkað vísnapopp-rokk.  Allt einfalt og verulega hrátt.  Það er kostur.  Meira en nóg framboð er af fínpússuðu poppi.

  Um margt hljómar platan eins og demó (lítið unnin kynningarupptaka/sýnishorn fyrir plötuútgáfu sem á eftir að fínpússa hlutina).  Það er ekkert neikvætt.  Bara jákvætt.  Demó-stemmningin nær bæði yfir flutning og lagasmíðar.  Laglínur eru iðulega snotrar en gætu hljómað "útvarpsvænni" með smávægilegu glassúri.

  Vegna þess hversu hrá platan er þá er hún pínulítið seintekin við fyrstu hlustun - þrátt fyrir að sum lög séu grípandi. 

  Söng er skipt á milli margra:  Allt frá Megasi (föður Gímaldins) til Rúnars Þórs,  Karls Hallgrímssonar,  Trausta Laufdals,  Agnesar Ernu Estherardóttur,  Láru Sveinsdóttur og HEK. 

  Vegna margra söngvara hefur platan yfirbragð safnplötu.  Og þó eiginlega ekki vegna þess að lagasmíðar Gímaldins og útsetningar hafa sterkan höfundarblæ.

  Eins og nafn plötunnar,  Evulög,  vísar til eru textarnir eftir Evu Hauksdóttur.  Hún er þekkt sem norn, aðgerðarsinni og kjaftfor bloggari.  Ljóð hennar á plötunni eru ljúf,  ljóðræn og bundin í form stuðla, höfuðstafa og ríms (sum að vísu lausbundnari en ekki síðri).  Þau eru áhugaverðar vangaveltur um lífið og tilveruna.   

  Evulög er skemmtilega hrá plata sem venst betur og betur við hverja spilun.  Sterkasta lagið er Sálumessa. Ég kann vel að meta ljóðræn og falleg kvæði Evu sem og þetta ofur hráa popp-rokk Gimaldins.  Platan er góð skemmtun.

 

Bestu plötur Megasar

 

  Fyrir nokkru síðan ýtti ég úr vör skoðanakönnun um bestu plötur Megasar.  Fyrsta skrefið var að leita á náðir lesenda.  Ég bað þá um að tiltaka þær plötur Megasar sem þeim þykir bestar.  Öllum plötum sem nefndar voru til sögunnar stillti ég upp í formlega skoðanakönnun.  Ég ákvað að láta könnunina standa þangað til 2000 atkvæði hefðu skilað sér í hús.  Nú hefur það mark náðst.  Niðurstaðan er sú sama og þegar 100 atkvæði höfðu verið greidd.  Af því dreg ég þá ályktun að útkoman sé nokkurn veginn til samræmis við almennan smekk fyrir plötum Megasar.  Að minnsta kosti hvað varðar plöturnar í efstu sætunum.  Þar er útkoman afgerandi.  Ég ætla að flestir aðdáendur Megasar hefðu að óreyndu giskað rétt á hvaða plötur myndu hreiðra um sig í efstu sætunum. 

  Þar fyrir utan er þetta fyrst og fremst léttur samkvæmisleikur. 

  Þannig er listinn: 

1.  Á bleikum náttkjólum 25,5%

2.  Megas (fyrsta platan) 17,7%

3.  Loftmynd 12,5%

4.  Til hamingju með fallið 8,1%

5.  Í góðri trú 7,7%

6.  Drög að sjálfsmorði 7,3%

7.  Millilending 6,4%

8.  Fram og aftur blindgötuna 5,2%

9.  Nú er ég klæddur og kominn á ról 4,5%

10.  Þrír blóðdropar 2,7%

11.  Höfuðlausnir 2,3%