Stórfenglegir færeyskir hljómleikar í Hörpu

  Færeyska álfadrottningin,  Eivör,  og færeyska heimspoppshljómsveitin Yggdrasil héldu óvænt hljómleika í kyrrþey í Hörpu í kvöld.  Í kyrrþey segi ég vegna þess að hljómleikarnir voru ekki auglýstir.  Ég held að miðasala hafi ekki einu sinni verið á midi.is.  Færeyingarnir sáu enga ástæðu til að gera eitthvað mál úr þessu.  Þetta var aðeins til gamans gert.   

  Hljómleikunum var "riggað" upp með hraði.  Eivör og Yggdrasil hefja nefnilega hljómleikaferð um Bandaríkin og Kanada á morgun.  Það er ekki beint flug frá Færeyjum til Ameríku.  Þess vegna fljúga þau frá Færeyjum til Íslands og héðan til Ameríku.  Komu til Íslands í dag og fara á morgun.  Þeim þótti upplagt að nota kvöldið til að spila í Hörpu, frekar en að gera ekki neitt.

  Hljómleikarnir spurðust út.  Mæting var góð.  Svo gott sem fullur salur.

  Yggdrasil er rösklega fertug heimspoppshljómsveit (world music) með sterkum djasskeim.  Músík hennar mætti einnig kalla frjálsan þjóðlegan djass (ethno-jazz).  Píanóleikarinn og tónskáldið Kristian Blak er forsprakki Yggdrasil.  Hugmynd hans var sú að Yggdrasil yrði sam-norræn hljómsveit.  Þannig skipuð var hljómsveitin framan af ferli.  Með tímanum hafa Færeyingar þó orðið ráðandi í henni.  En jafnan þó einhver útlendingur með.  Að þessu sinni er það sænski blásarinn Anders Hagberg.

  Eivör var söngkona Yggdrasil um 2ja ára skeið á fyrri hluta þessarar aldar.  Þetta var í fyrsta skipti sem hún syngur aftur með Yggdrasil.  Það var rosalega gaman á að hlýða.  Það var eins og Eivör og sextettinn hefðu ekki tekið sér svo mikið sem dags hlé,  svo vel smullu þau saman. 

  Að tveimur lögum afgreiddum hvarf sextettinn af sviði.  Eivör söng þá og spilaði við eigin undirleik,  m.a. nokkur splunkuný lög sem verða á plötu með henni er kemur út í lok ágúst.  Í þeim lögum naut Eivör aðstoðar bassa- og hljómborðsleikarans Mikaels Blaks.  Þetta var frumflutningur á þessum lögum á sviði.  Þau eru ljúf, falleg og gefa góð fyrirheit um plötuna. 

  Liðsmenn Yggdrasil fjölmenntu aftur á svið.  Eivör söng þá með þeim nokkur gömul færeysk lög.  Áheyrendur kunnu svo vel að meta að hljómsveitin var klöppuð ákaft upp.  Er hljómleikunum lauk tróðust gestir að söluborði með færeyskum plötum.  Þeir toguðust á um plötur með lögunum sem Eivör og Yggdrasil höfðu flutt.  Það staðfesti hversu mjög gestir höfðu heillast upp úr skóm.   

Vel heppnaðir afmælishljómleikar til heiðurs Paul McCartney

 

 - Viðburður:  Paul McCartney 70 ára afmælistónleikar

 - Flytjendur:  Ýmsir

 - Staðsetning:  Eldborg, Hörpu

 - Einkunn:  ****1/2 (af 5)

  Það var tími til kominn að settir væru upp hérlendis alvöru stórhljómleikar til heiðurs bítlinum Paul McCartney, farsælasta tónlistarmanni sögunnar.  Enda tengsl Bítlanna við Ísland margháttuð og náin.  Gunnar Þórðarson á til að mynda jakka af Paul McCartney,  bara svo eitt dæmi sé tekið.

  Hljómleikarnir hófust á því að Björgvin Gíslason spilaði á sítar við undirleik ásláttarhljóðfæra.  Það gaf tóninn aftur til ársins 1965 er indverska hljóðfærið sítar var fyrst brúkað í tveimur lögum á Bítlaplötunni  Rubber Soul.   Það þótti framandi, spennandi og sýrt.  Sítar setti svip á fleiri Bítlaplötur og hippaárin. 

  Næst gekk barnung stúlka á svið.  Hún settist við píanó og söng afmælissöng fyrir Pál McCartney,  eða Palla eins og hún kallaði hann.  Undirleikinn afgreiddi hún með einum putta.  Þetta var krúttlegt,  skapaði skemmtilega stemmningu og gaf tóninn fyrir það að menn voru ekki í of hátíðlegum stellingum heldur að skemmta sér og öðrum á léttu nótunum.

  Svo fór hljómsveitin að tínast inn.  Magnús R. Einarsson (gítar, söngur) hafði orð fyrir henni.  Kynningar hans voru launfyndnar.  Aðrir gítarleikarar voru Gunnar Þórðarson,  Eðvarð Lárusson og Þórður Árnason,  auk Björgvins Gíslasonar.  Ásgeir Óskarsson og Karl (ég náði ekki eftirnafni hans) trommuðu.  Pálmi Sigurhjartarson og Jakob Frímann Magnússon sáu um hljómborð.  Tómas M. Tómason var á bassa og Gísli Helgason blés í flautu.

  Fyrir utan Magnús R. Einarsson skiptu á milli sín söngnum þau Labbi í Mánum,  Baddi í Jeff Who,  Gunnar Þórðarson,  Andrea Gylfadóttir,  Egill Ólafsson,  Eyþór Ingi og nafni hans Kristjánsson. 

  Iðulega voru 10 - 12 manns á sviði í einu.  Stundum færri og allt niður í það að Gunnar Þórðarson flutti Blackbird  einn og óstuddur (söngur, kassagítar).  Að óreyndu hefði ég haldið að vanur öskursöngvari fengi það hlutverk að syngja  Oh Darling.  En Gunnar Þórðarson afgreiddi það með sóma.  Hann beitti öskursöngstílnum aðeins til spari en söng kröftuglega að öðru leyti. 

  Valið á Gunnari í sönghlutverkið í  Oh Darling  er ágætt dæmi um það að enginn reyndi að herma eftir Paul,  hvorki í söng né hljóðfæraleik hans eða meðspilara hans.  Það var besti kostur.  Öll tónlistin var lausbeislaðri, hrárri, líflegri og kraftmeiri fyrir bragðið.  Jafnvel djammstemmning á köflum.  Oftast fékk samt upprunastemmning lagsins að halda sér að einhverju leyti.  En það var einnig brugðið á leik.  I Wanna Be Your Man,  lagið sem Paul McCartney og John Lennon sömdu fyrir The Rolling Stones 1963,  var hér afgreitt í léttri kántrýblússveiflu.  Rokklag Johns Lennons,  Help,  var flutt í hægagangi og verulega frábrugðið Bítlaútgáfunni.  Þannig uppátæki krydduðu dagskrána og juku á fjölbreytileikann,  sem er ærinn í lagasafni Pauls McCartneys. 

  Það kom vel út að lauma með í pakkann nokkrum Lennon-lögum.  Þeir Paul og John fluttu á sólóferli sínum á hljómleikum lög hvors annars og Paul er enn að syngja Lennon-lög.  Þar fyrir utan sömdu þeir fjölda laga í sameiningu.

  Lagavalið á afmælishljómleikunum spannaði allan feril Pauls frá fyrstu Bítlaplötu til nýjustu sólóplötu.  Ég fékk að heyra öll mín uppáhalds McCartney-lög:  Helter Skelter,  Let Me Roll It,  Live And Let Die,  Birthday,  Why Don´t We Do It In The Road...  Að ógleymdu því þrekvirki að taka löngu lagasyrpuna af B-hlið  Abbey Road  plötunnar.  Það þarf virkilega góða hljómsveit og góða söngvara til að gera henni eins góð skil og þessi hópur,  glæsilegt úrval afburðarfólks. 

  Lokalag hljómleikanna (eftir uppklapp) var  Hey Jude.  Þá stóð salurinn upp og klappaði og söng með.  Ljós voru kveikt og allir gengu yfir sig ánægðir út í nóttina.  Þetta var frábært.  Hafi Davíð Steingrímsson bestu þakkir fyrir að standa fyrir þessari góðu skemmtun.  Hann rekur Bítlabarinn Ob-La-Di Ob-La-Da á Frakkastíg.  Þar er spiluð lifandi Bítlamúsík á fimmtudögum og Andrea Jónsdóttir er plötusnúður á sunnudögum.  Um þessar mundir standa yfir sérstakir Bítladagar á Ob-La-Di Ob-La-Da.   

Skemmtilegur og fróðlegur útvarpsþáttur

 

  Ég veit ekki hvers vegna það er að dagskrá rásar 1 fer meira og minna framhjá mér.  Kannski er ástæðan sú að dagskráin er ólík frá degi til dags.  Á rás 2,  X-inu og Útvarpi Sögu er dagskráin í fastari skorðum.  Maður kann hana utan að og gengur að áhugaverðum föstum þáttum þar sem vísum. 

  Fyrir tilviljun datt ég í dag inn á skemmtilegan og fróðlegan þátt á rás 1.  Hann kallast  Albúmið  og er í umsjá Jóns Ólafssonar og Kristjáns Freys Halldórssonar.   Í þættinum tóku þeir fyrir plötuna  London Calling  með bresku hljómsveitinni The Clash.  Spiluðu öll 19 lög plötunnar og fjölluðu um þau hvert fyrir sig. 

  London Calling  er iðulega á listum yfir 10 bestu plötur rokksögunnar.  Mikla athygli vakti þegar söluhæsta poppblað heims,  bandaríska Rolling Stone,  útnefndi þetta bestu plötu níunda áratugarins.  Útnefningin var ekki umdeild nema fyrir þær sakir að platan kom út á áttunda áratugnum (1979).  Kaninn hefur aldrei stressað sig á nákvæmum ártölum þegar músík er til umfjöllunar.  Ótal spaugileg dæmi um það má finna í sögu Grammy verðlauna. 

  Fyrir þá sem misstu af þættinum á rás 1 í dag þá má hlusta á hann með því að smella á þessa slóð:  http://www.ruv.is/sarpurinn/albumid/09062012

  Ég er töluvert eldri en Jón og Kristján Freyr.  Fylgdist þess vegna sem rígfullorðinn maður náið með pönkbyltingunni 1976/77 á rauntíma á meðan Jón og Kristján Freyr sóttu fermingarfræðslu.  Fyrir bragðið var góð skemmtun að hlusta á vangaveltur tvímenninganna um það hvernig pönkarar tóku  London Calling.  Platan kom pönkurum í opna skjöldu.  Hún var það stórt skref frá frumpönkinu en samt nógu sterk til að menn heilluðust.  En margir þurftu að velta vöngum tvístígandi á meðan þeir voru að melta þetta uppátæki.  Nokkru munaði um að platan byrjaði bratt á öflugu titillaginu.  Lagi sem í dag tilheyrir "klassísku rokki".  Er spilað á Bylgjunni jafnt sem X-inu og Brúsi frændi syngur á hljómleikum.

Íslenskt lag í sænskum diskótekum

  Lagið Song For Dotér (When You Let Go)  fer nú eins og stormsveipur um sænsk diskótek.  Þetta lag kom á markað fyrir 10 mánuðum.  Þá í gjörólíkum búningi.  Látlausum, hægum og fallegum.  Fyrr í þessum mánuði kom það út í hröðum og hörðum danstakti.  Það er sú útgáfa sem spiluð er á diskótekunum.

  Höfundur lags og texta er ung íslensk kona,  Íris Kjærnested.  Hún syngur jafnframt lagið.  Mike Shiver sér um undirspil og útsetningar.  Hann er stórt nafn í skandinavísku dansmúsíksenunni:  Upptökustjóri,  plötusnúður,  plötuútgefandi og útvarpsmaður 

   Íris Kjærnested er lærður tónsmiður.  Hún hefur samið tónlist fyrir kvikmyndir, sjónvarpsþætti og auglýsingar.  Allir þekkja auglýsingastefið hennar "Veldu gæði, veldu Kjarnafæði". 

   Hér fyrir ofan er dansútgáfa lagsins.  Fyrir neðan er upphaflega útgáfan:

  Hér er samantekt og kynning á helstu nýju danslögum á alþjóðamarkaði,  Solaris International.  Solarstone er skráð fyrir þessari kynningu.  Solarstone er breskt plötufyrirtæki sem sérhæfir sig í dansmúsík.  Í inngangi nefnir kynnirinn 3 nöfn af þeim 14 sem eiga lag í þessari samantekt.  Eitt þessara 3ja nafna er Mike Shiver.  Ég sé að þetta er skráð inn á Þútúpuna 24. apríl en lagið  Song For Dotér  í dansútgáfunni kom ekki út fyrr en 8 maí.  Það heyrist á mínútu 40.50.

  Að gamni sló ég inn "Song For Doter" á google.  Það skilaði 35.500 síðum.  Ég skoðaði ekki allar síðurnar.  Af þeim fyrstu í röðinni eru það aðallega sölusíður á borð við Amazon, iTune og slíkar. 

  Nánari upplýsingar um Írisi:

http://www.imdb.com/name/nm3572798

http://www.iriskjaernested.com/

Niðurdregnustu þunglyndissöngvarnir

  New Musical Express heitir vinsælasta breska poppmúsíktímaritið.  Þetta er vikublað sem selst bærilega víða um heim.  Þar á bæ dettur mönnum margt áhugavert í hug og leggja á borð skemmtilegar vangaveltur.  Nú hafa þeir tekið saman lista yfir niðurdregnustu þunglyndissöngvana.  Augljóslega koma einungis vel þekktir söngvar til greina.

  Nokkur sátt virðist ríkja um niðurstöðuna ef marka má athugasemdir á Fésbók.  Einhverjir sakna söngva á borð við  Mother  með John Lennon,  Strange Fruit  með Billie Holyday og einhverra úr herbúðum Radiohead.  Aðrir hlupu til og bentu á að textar Radiohead væru of þokukenndir til að eiga heima á listanum.

  Eins og með alla aðra svona lista er hér aðeins um léttan samkvæmisleik að ræða en ekki Salómonsdóm.

  Hvaða vinsæl íslensk lög ættu heima á svona lista?

1   Johnny Cash - Hurt

2   Joy Division - Love Will Tear Us Apart

3   The Smiths - This Night Have Opened My Eyes

4   Lou Reed - The Kids

5   Bruce Springsteen - The River

Frábærir hljómleikar

 

  - Staðsetning:  Edrúhöllin,  Efstaleiti 7

  - Viðburður:  Kaffi, kökur, rokk & ról

  - Flytjendur:  Eivör og hljómsveitin 1860

  - Umsjón:  Arnar Eggert Thoroddsen

  - Einkunn:  ****1/2 (af 5)

  Tónleikaröðin  Kaffi, kökur, rokk & ról,  hefur staðið yfir í allan vetur.  Umsjónarmaðurinn,  Arnar Eggert Thoroddsen,  hefur verið einkar lunkinn við að stilla upp einkar áhugaverðri dagskrá.  Þetta er rosalega vel heppnað og flott dæmi.  Aðgöngumiðinn kostar aðeins 500 kall - hversu stór sem nöfn flytjenda eru.  Boðið er upp á kaffi og meðlæti.  Að þessu sinni var það Torfi Geirmundsson sem hellti upp á og bakaði kökur. 

  Venjulega eru tónleikarnir á þriðjudögum.  Núna hentaði fimmtudagur betur vegna þess að Eivör kom frá útlöndum í dag.

  Dagskráin hófst á því að Arnar Eggert sté á svið,  bauð gesti velkomna og kynnti flytjendur kvöldsins.  Hann lét þess jafnframt getið að hljómleikarnir hefjist á slaginu hálf níu og ljúki á slaginu klukkan 10.  Ekkert hringl með það.  Og við þetta var staðið.  Það er til fyrirmyndar.  Alltof oft hefjast hljómleikar á Íslandi ekki fyrr en heilum eða hálfum klukkutíma á eftir auglýstum tíma.  Stemmningin er settlegri en á hliðstæðum hljómleikum.  Allir eru edrú og sitja á stólum.  Nema hvað aðsókn var svo góð að sumir urðu að standa.  Edrú engu að síður. 

  Sextettinn 1860 flytur frumsamið léttrafmagnað þjóðlagaskotið popp.  Hljóðfæraleikur er fínn og raddanir setja svip á flutninginn,  ásamt mandólíni.   Í fyrra sendi 1860 frá sér plötuna  Söguna.  Einhver lög af henni fengu ágæta útvarpsspilun.  Einkum lagið  Snæfellsnes.  Enda ágætis lög,  hlý og notaleg. 

  Drengirnir eru heimilislegir á sviði.  Spjalla við áheyrendur og hvern annan á milli laga.  Það skapar góða stemmningu.

  Eivör kom beint úr flugi í Edrúhöllina.  Sjálf sagðist hún varla vera lent ennþá.  Engu að síður var hún í góðu formi.  Hóf leik með rafmagnsgítar,  skipti svo yfir í kassagítar um miðbik hljómleikanna og endaði með trommuslætti.  Hún flutti meðal annars ný lög af plötu sem hún hefur verið að hljóðrita í Færeyjum og kemur út í sumar.  Þau lög hljóma virkilega spennandi.  Það segir kannski eitthvað að fyrir þeim lögum var klappað ennþá ákafar og lengur en gamalkunnu lögunum.  En að sjálfsögðu var kvittað fyrir öll lögin með háværu klappi og flauti.

  Það þarf ekki að fara mörgum orðum um stórkostlegan söng Eivarar og túlkun.  Eða hennar skemmtilegu kynningar á milli laga.  Hún er besta söngkona heims.  Drengirnir í 1860 upplýstu áheyrendur um að áður en hljómleikarnir hófust fóru fram hljóðprufur.  Þeir sögðust hafa orðið dolfallnir af hrifningu er þeir hlýddu á Eivöru í hljóðprufunni.  Samt hafi hún ekki einu sinni verið að flytja neitt lag.  Hún hefur líkast til "aðeins" verið að spinna eitthvað.  1860-liðar sögðu það vera mikinn heiður að fá að spila á sömu hljómleikum og Eivör.

  Hrifningin var gagnkvæm.  Eivör lýsti 1860 sem æðislega flottri hljómsveit.

  Arnar Eggert kom með skemmtilega lýsingu á Eivöru.  Hann sagði að er hann heyrði fyrst í henni hafi hann fengið á tilfinninguna að hún hafi fundist 2ja ára nakin úti í skógi.  Þaðan hafi hún verið flutt yfir í mannheima og tónlistin síðan streymt frá henni eins og náttúruafl. 

  Það er eitthvað eins og mikið satt í þessu.  Færeyska álfadrottningin er óviðjafnanlegur náttúrutalent.

Fágætar bækur til sölu

  Ég hef verið beðinn um að láta sérlega bókaunnendur vita af nokkrum fágætum bókum úr dánarbúi Jóns Þorleifssonar,  rithöfundar og verkamanns.  Þessar bækur eru til sölu:

Sögur og sagnir úr Breiðafirði			Bergsveinn Skúlason		1950
Hlynir og hreggviðir, þættir úr Húnaþingi					1950
Á Hvalveiðastöðvum, minningar Magnúsar Gíslasonar					1949
Þjóðhættir og ævisögur frá 19 öld			Finnur Jónsson á Kjörseyri		1945
Úr byggðum Borgarfjarðar III			Kristleifur Þorsteinsson		1960
Æskustöðvar			Jósef Björnsson frá Svarfhóli		1954
Skriftamál uppgjafaprest,ritgerðirs					1962
Opinberar aðgerðir og atvinnulífið 1950-1970					1974
Þjóðlífsmyndir			Gils Guðmundsson		1949
Minningarbók, Þorvaldur Thoroddsen					1922
Fagrar heyrði ég raddirnar			Einar Ól. Sveinsson		1942
Frá hugsjónum til hermdarverka			Gunnar Benediktsson		1937
Það brýtur á boðum			Gunnar Benediktsson		1941
Íslenskar þjóðsögur III			Einar Guðmundsson
Íslensk endurreisn			Vilhjámur Þ. Gíslason		1923
Saga Natans Ketilssonar og Skáld Rósu			Brynjúlfur Jónsson		1912

 

Ólöf Arnalds vinsæl í Skotlandi

  Ég veit ekki hvort að ég er heppinn eða óheppinn með það að hafa 0% áhuga á búðarrápi.  Sama hvort er hérlendis eða erlendis.  Á dögunum brá ég mér til Glasgow í Skotlandi.  Keypti þar ekki neitt nema nokkra geisladiska.  Á flugvellinum á leiðinni heim voru aðrir Íslendingar með þetta 3 - 4 stórar úttroðnar ferðatöskur eftir helgarinnkaup.  Það var broslegt að bera saman raðir fólks sem var að innrita sig hjá öðrum flugfélögum til annarra landa.  Í þeim röðum var fólk ýmist með eina litla ferðatösku eða bara handfarangur.

  Einu búðirnar sem ég heimsæki í útlöndum eru  plötubúðir.  Þar skoða ég hverja einustu plötu.  Í Skotlandi keypti ég um 20 diska.  Eitt af því sem mér þykir gaman að kanna í útlendum plötubúðum er hvað þar er á boðstólum af íslenskum plötum.  Ég fór í 3 plötubúðir í Glasgow.  Í einni þeirra var Brúsi frændi (Bruce Springsteen,  samanber Uncle Sam) tónlistarmaður mánaðarins.  Sérstakur rekki var undir allar hans plötur á tilboðsverði.  Alveg eins uppstilling var á plötum Bjarkar (og Sykurmolanna) en ekki með yfirskriftinni "Artist of the month". 

  Það er að vísu ekki eins gaman að skoða plötubúðir í dag eins og var fyrir 15 - 20 árum.  Núna er aðeins að finna í plötubúðum plötur með þekktum nöfnum.  Maður finnur ekki lengur í plötubúðum plötur með lítið þekktum nöfnum.

  Þeim mun meira gaman var að uppgötva að í skoskum plötubúðum er til sölu 5 laga diskur með Ólöfu Arnalds,  Ólöf Sings.  Ég spurði afgreiðslumann út í plötuna án þess að geta þjóðernis.  Hann svaraði:  "Hún er ekki mega hit og ekkert lík Björk þó að þær séu báðar frá Íslandi.  Ólöf er "folk". Þú getur tékkað á henni á allmusic.com og play.com.  Hún fær góða dóma."

  Ég fletti Ólöfu upp á allmusic.com og platan  Innundir skinni  fær þar 4 stjörnur (af 5).  En sú plata fæst ekki í plötubúðunum sem ég heimsótti.  Bara platan  Ólöf Sings.  Ég sló einnig upp play.com.  Þar fær platan  Við og við  5 stjörnur (af 5).  Sú plata er ekki heldur til sölu í skosku plötubúðunum.  En að  Ólöf Sings  sé til sölu í skosku plötunum staðfestir að Ólöf er nafn í Skotlandi.

  Plötur Sigur Rósar og Jónsa eru einnig til sölu í skoskum plötubúðum.   Þar með eru íslenskar plötur í skoskum plötubúðum upp taldar.

Flott og spennandi sýning

 

  Í Sverrissal Hafnarborgar í Hafnarfirði stendur yfir sýningin  Skjaldarmerkið hennar Skjöldu.  Hún er hluti af listahátíðinni  List án landamæra.  Höfundur verkanna er fjöllistamaðurinn Atli Viðar Engilbertsson frá Akureyri.  Auk þess að vera í myndlist hefur hann látið að sér kveða í tónlist, leiklist, á ritvelli og víðar.

  Atli Viðar hefur samið fjölda leikverka.  Allt frá einþáttungum til viðamikilla söngleikja.  Einnig fór hann með hlutverk í sjónvarpsþáttunum  Hæ Gosi  sem sýndir voru á Skjá 1 og eru núna til sýningar í færeyska sjónvarpinu.

  Atli Viðar var í rokkhljómsveitinni Fnyk frænda.  Eftir hana liggur tónlist (2 lög) í kvikmyndinni Ingaló (með Sólveigu Arnarsdóttur í aðalhlutverki).  Að auki hefur Atli Viðar sent frá sér fjölda laga og ljóða á sólósnældum.

  Í Morgunblaðinu hafa birst ótal greinar eftir Atla Viðar.  Margar þeirra fjalla um geðræn veikindi.  Þá eru ótaldar smásögur,  internetverk,  ljóðakver og ýmislegt fleira sem skreytir ferilsskrá Atla Viðars.

  Sýningin í Hafnarborg er fjölbreytt og flott.  Mörg verkanna eru unnin úr og á bylgjupappa.  Það gefur þeim skemmtilegt yfirbragð.  Laðar fram tilfinningu fyrir léttleika og nýtni:  Að grípa til þess sem hendi er næst.  Önnur hráefni undirstrika þetta.  Til að mynda er eitt Íslandskort (af mörgum) þakið haframjöli.  Ofan á það eru límdar nokkrar rúsínur.  Band- og snærisspottar skreyta önnur verk.  Eitt er unnið úr gallabuxum.  Þetta eru skúlptúrar í bland við lágmyndir, málverk, litríka heklaða skó og sitthvað fleira. 

  Meðal skemmtilegra verka eru "styttur" af fjölskyldu unnar úr ómáluðum bylgjupappa.  Virkilega flott.  Einfalt en nostursamlega og vel gert. 

  Atli Viðar hefur næmt auga fyrir formum og litum.  Hann er hugmyndaríkur og djarfur en laus við "stæla".  Hann rembist ekki við að vera frumlegur til að vera frumlegur heldur er innblásinn af sköpunargleði og vinnur úr henni af yfirvegun og einlægni fyrir viðfangsefninu.

  Ég mæli með sýningu Atla Viðars í Hafnarborg.  Hún stendur til 29. apríl.   

  Kíkið á þessa síðu:

http://blogatlivarta.blogcentral.is/

Bestu lög sjöunda áratugarins

  Fyrr á árinu birti söluhæsta poppmúsíkvikublað heims,  hið breska New Musical Express,  lista yfir bestu lög sjöunda áratugarins.  Ég birti niðurstöðuna samviskusamlega á þessu vettvangi.  Það má sannreyna með því að smella á þessa slóð:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1229470/ .

  Töluverð umræða varð um niðurstöðu NME í netheimum um bestu lög sjötta áratugarins.  Flestir voru nokkuð sáttir við listann.  Sem er frekar óvenjulegt þegar um svona lista er að ræða.  Mér virðist sem listi NME yfir bestu lög sjöunda áratugarins veki upp meiri umræðu og vangaveltur.  Ekki þó beinlínis að kvartað sé yfir þeim lögum sem þar tróna efst heldur sakna menn tiltekinna laga sem þeir vilja einnig hafa í toppsætunum.  Hvað finnst þér?

  Svo virðist sem það sé nokkuð sterk stemmning frá sjötta áratugnum á listanum yfir bestu lög sjöundar áratugarins,  samanber The Ronettes, The Shangri-Las og Presley.  Ekkert að því.  Það gerir gott flæði á milli listanna yfir bestu lög sjötta og sjöunda áratugarins. 

  Sjöundi áratugurinn er dálítið erfiður hvað það varðar að þá var allt að gerast.  Létta 3ja mínútna poppið einkenndi fyrstu árin.  Við tóku sýrupoppið,  framsækna rokkið,  hipparokkið og allskonar nýstárlegir hljóðheimar.

1   Bítlarnir - A Day In The Life

2   The Ronettes - Be My Baby

3   The Beach Boys - Good Vibrations

4   Jimi Hendrix - All Along The Watchtower

5   The Shangri-Las - Leader Of The Pack

6   Velvet Underground - I´m Waiting For The Man

7   The Rolling Stones - Sympathy For The Devil

8   Elvis Presley - Suspicious Mind

9   Bob Dylan - Lika A Rolling Stone

10  Marvin Gaye - Heard It Through The Grapevine

  Þetta Who lag er í 26. sæti.  Bandaríska söngkonan Patti Smith gaf það út á smáskífu 1976 áður en pönkið varð til sem músíkform.