Kynning á bókinni um Önnu á Hesteyri á morgun (sunnudag) í Reykjavík

   Á morgun verður viðburðarík dagskrá í Menningarmiðstöðinni Gerðubergi í Breiðholti á morgun,  sunnudaginn 23.  nóvember,  frá klukkan 13:00 til 16:00.  Þar ber hæst kynning austfirska bókmenntafræðingsins Rannveigar Þórhallsdóttur á bókinni frábæru "Ég hef nú sjaldan verið algild - Ævisaga Önnu á Hesteyri".  Þetta er eina kynningin á þessari bráðskemmtilegu bók á suðurhluta landsins.  Því er mikilvægt að missa ekki af þessum viðburði.   

  Um 30 aðrar konur kynna einnig sínar bækur.  Þar á meðal eru Álfrún Gunnlaugsdóttir, Auður Jónsdóttir, Erla Bolladóttir, Kristín Helga Gunnarsdóttir, Sigrún Eldjárn, Guðrún Helgadóttir, Þórunn Valdimarsdóttir, Kristín Steinsdóttir, Halla Gunnarsdóttir, Bryndís Schram, Iðunn Steinsdóttir, Eyrún Ýr Tryggvadóttir, Ragnheiður Kristjánsdóttir, Sigurlína Davíðsdóttir og Sigurbjörg Þrastardóttir.

  Sitthvað verður um að vera,  svo sem upplestur úr bókunum,  sýning á myndum úr bókunum,  ljósmyndasýning Bjarna Sigurjónssonar verður opnuð,  einnig málverkasýning Halldóru Helgadóttur og boðið upp á góðgæti af ýmsu tagi. 

  Á bókasafninu verður upplestur fyrir börn,  ásamt sýningu á bókunum sem hlutu Fjöruverðlaunin, bókmenntaverðlaun kvenna, 2007 og 2008.  Það verður þess vegna hægt að ná úrvals fjölskylduskemmtun út úr þessum pakka.

  Þá er bara að reyna að vakna óvenju snemma til að missa ekki af neinu.

Ævisaga Harðar Torfa komin út

 

 Mannréttindafrömuðurinn,  söngvaskáldið og leikstjórinn Hörður Torfa hefur síðustu laugardaga staðið fyrir fjölsóttum og vel heppnuðum mótmælafundum á Austurvelli.  Ævisaga hans,  Tabú,  var að koma út,  skrásett af Ævari Erni Jósepssyni.  Á morgun,  miðvikudag,  les Ævar Örn upp úr bókinni í Iðnó á milli klukkan 16:00 til 18:00. 

  Í fyrra þegar færeyska rokkstjarnan og gítarsnillingurinn Rasmus Rasmussen varð fyrir fólskulegri árás í Þórshöfn fyrir það eitt að vera samkynhneigður var mér illa brugðið.  Færeysk lög vernduðu hann ekki fyrir ofsóknum á forsendum hommafóbíu.  Rasmus er góður vinur minn og búinn að standa vaktina í áraraðir við að spila íslenska rokkmúsík í færeysku útvarpi.  Ég brást við með því að fá alla þá Íslendinga sem mér hugkvæmdist að gætu komið Rasmusi og öðrum samkynhneigðum Færeyingum til varnar,  meðal annars til að fá lögum í Færeyjum breytt þannig að bannað yrði að ofsækja samkynhneigða.  Ég er sjálfur gagnkynhneigður en það skiptir ekki máli í þessari atburðarrás sem varð mjög hatrömm.  Ég hef átt þeirri gæfu að fagna að vera vel kynntur í Færeyjum sem Færeyingavinur.  Í þessu máli gaf þó á bátinn.  Ég fékk minn ágæta skammt af gusum frá mörgum ágætum færeyskum vinum fyrir að skipta mér af því sem þeir kölluðu sataníska baráttu fyrir sódómísku.  Svo vægt sé til orða tekið var dálítið heift í færeysku vinafólki mínu. 

  Meðal þeirra sem ég leitaði til um stuðning við málstaðinn var Hörður Torfa,  sem ég þekkti ekki áður.  Þar hitti ég fyrir mann sem lætur verkin tala.  Ég má til með að nota tilefnið til að færa einnig þakkir til alþingiskvennanna Rannveigar Guðmundsdóttur og Guðrúnar Ögmundsdóttur fyrir glæsilega framgöngu sem skilaði árangri,  ásamt Geir Haarde.  Færeyskum lögum var breytt í nútímalegt horf og ofsóknir gegn samkynhneigðum eru bannaðar í Færeyjum í dag.   

Bókaútgáfan Tindur hefur sent frá sér bókina Tabú -Ævisögu Harðar Torfasonar, sem Ævar Örn Jósepsson skráði.

Fáir listamenn hafa markað dýpri spor í íslenska samtímasögu en Hörður Torfason. Þeir eru til sem hafa hærra og sperra sig meira, en rétt eins og dropinn sem holar steininn hefur Hörður náð að búa um sig í íslenskri þjóðarvitund og breyta henni nánast án þess að nokkur tæki eftir því.

 

Að vísu tóku nánast allir eftir því þegar hann lýsti því yfir opinberlega, fyrstur Íslendinga, að hann væri „hómósexúalisti“ í viðtali í tímaritinu Samúel árið 1975. Þá fór allt á hvolf, enda glæpsamlegur öfuguggaháttur að vera hinsegin í flestra augum. Hörður, sem hafði verið einn dáðasti og vinsælasti tónlistarmaður landsins, eftirsóttur leikari og fyrirsæta, hraktist af landi brott, ofsóttur og forsmáður jafnt af almenningi og þeim sem ferðinni réðu í listalífinu. Það sem hann gerði í framhaldinu (og gerir enn) hefur ekki farið jafnhátt.

 

Með seigluna, réttlætið og umfram allt þrákelknina að vopni vann hann hörðum höndum að stofnun baráttusamtaka fyrir réttindum samkynhneigðra. Það tókst er Samtökin ’78 voru stofnuð á heimili hans þann níunda maí 1978.  En hann lét ekki staðar numið heldur hélt áfram að vinna að réttindamálum samkynhneigðra á sinn hógværa en markvissa hátt. Ekki með hnefann á lofti eða slagorð á vörum, heldur með gítarinn, söngvana sína og sögurnar að vopni – og umfram allt sjálfan sig.

 

Margt hefur breyst frá 1975. Fólk þarf ekki lengur að fara í felur með kynhneigð sína. Þjóðfélagið hótar ekki lengur að drepa þá sem eru hinsegin, líkt og fjölmargir hótuðu Herði í kjölfar játninga hans.

Tabú er áhrifarík saga einstaklings sem breytti sögu þjóðar með því að vera hann sjálfur.

6 fundir með seðlabankastjórn

Plötuumsögn

 - Titill:  Jarðsaga

 - Flytjandi:  Hörður Torfa

 - Einkunn: **** (af 5)

  Þetta er þriðja platan af fimm í ævintýrasögu mannréttindafrömuðarins Harðar Torfa um Vitann.  Þær fyrri eru  Loftssaga  og  Eldssaga.  Hver plata er sjálfstætt verk á þann hátt að þær njóta sín hið besta án samhengis við hinar.  Um Vitann er hægt að lesa á http://www.hordurtorfa.com/?view=010127.

  Hörður er afbragðsfínn lagahöfundur.  Lög hans mörg hver hefjast á þægilegri söngrænni laglínu sem opnast eða stækkar eftir því sem vindur fram.  Þetta eru yfirleitt falleg lög og áheyrileg strax við fyrstu hlustun en venjast líka vel og þola mikla spilun.  Textarnir eru ljóðrænir og vel ortir með stuðlum, höfuðstöfum og rími. 

  Útsetningar eru í höndum Vilhjálms Guðjónssonar galdrakarls.  Flest hljóðfæri leika í höndum Vilhjálms.  Þar af er hann sérlega flinkur gítarleikari.  Hér spilar Vilhjálmur á 10 hljóðfæri.  Í útsetningum hans er þetta frekar poppuð vísnasöngvaplata.  Ég kann best við fábrotnustu útsetningarnar.  Það er vegna þess að ég er lítið fyrir poppmúsík að öllu jöfnu.  Poppaðri lögin eru þó áreiðanlega útvarpsvænni,  eins og það kallast.  

  Útsetningarnar eru þokkalega fjölbreyttar.  Það bregður fyrir djamaískum reggítakti í  Draumurinn.  Gamaldags sveifla (djass swing) dúkkar upp í  Fiðrildi.  Spænsk stemmning setur svip á  Skúffur og skápar.  Það er gospel-keimur af  Vasaljós  og kántrý-fjör í  Mas í mó.  Þannig mætti áfram telja. 

  Hörður er fjölhæfur söngvari með breitt raddsvið.  Oft bregður hann fyrir sig leikrænni tjáningu.  Hann er einnig ljómandi fær kassagítarleikari.  Þó platan sé góð þá er Hörður ennþá flottari á hljómleikum.  Það standast fáir samanburð við trúbardorinn Hörð Torfa á sviði.      

Siggi segir sögur

 

  Píanósnillingurinn knái og fingrafimi,  Siggi Lee Lewis,  er mikill og góður sögumaður.  Hvenær sem maður hittir drenginn renna upp úr kappanum ævintýralegar sögur af kunningjunum eða öðrum.  Nú hefur þessi ungi drengur brugðið á leik á bloggi sínu og er farinn að segja skemmtisögur þar.  Slóðin er www.siggileelewis.blog.is.   Reyndar vantar inn í bloggfærslur Sigga að hann er góður leikari og eftirherma.  Hann getur brugðið sér í hlutverk söguhetjunnar þannig að hún stendur manni ljóslifandi fyrir sjónum. 

Plötuumsögn

Titill:  Black Diamond Train

Flytjandi:  Hljómsveitin Boys in a Band frá Færeyjum

Einkunn: **** (af 5)

  Fyrir örfáum árum fóru færeyskir vinir mínir að lofsyngja og hvetja mig til að kynna mér hljómsveitina Boys in a Band.  Þeir lýstu henni sem frábærri hljómsveit í anda skosku dansrokksveitarinnar Franz Ferdinand.  Ég varð ekkert spenntur.  Mér leiðist Franz Ferdinand.  En sem áhugamaður um færeyska músík varð ég að kíkja á BIAB.  Þar reyndist vera komin fram á sjónarsvið mjög öflug sviðshljómsveit,  hreinlega að springa úr spilagleði,  krafti og bara flott hljómsveit í alla staði.  Blessunarlega ekki of lík Franz Ferdinand þó músíkin sé fönkskotið dansvænt rokk.

  Það kom ekki verulega á óvart þegar BIAB sigraði í öllum þrepum alþjóðlegu hljómsveitakeppninnar Battle of the Bands og stóð að lokum uppi sem sigurvegari í lokaúrslitakvöldinu í London.  Mig minnir að verðlaunin hafi verið um 8 milljónir íslenskra króna. 

  Nú er frumburður BIAB kominn út á plötu,  Black Diamond Train.  Spilagleðin skilar sér bærilega.  Hljómurinn er skemmtilega hrár.  Lögin eru létt og grípandi.  Hljóðfæraleikurinn er laus við  sýndarmennsku og stæla.  Það er samspilið og "grúvið" sem ráða ríkjum.  Allt flott og vel gert.  Krafturinn er góður.  Músíkin er glaðvær en ágætir textar á ensku eru þunglyndari.  Eins og áberandi er í færeyskri músík eru textarnir biblíuskotnir.

  Platan er heilsteypt en ekki einhæf.  Smá kántrý-stemmning læðist með í stöku lagi og endar á rólegri og fallegri ballöðu,  Baby Blue. 

  BIAB heldur hljómleika á Airwaves síðar í haust.  Ég hvet fólk til að missa ekki af þeirri skemmtan.  Og einnig til að tékka á plötunni góðu.  Við erum að tala um virkilega góða plötu frábærrar sviðshljómsveitar.

Hátíðlegt sumarljóð

  Nú þegar vorið er að baki,  sumarið er í blóma og haustið framundan fór andinn á flug.  Áður en ég vissi af var ég orðinn háfleygari og hátíðlegri en mér er tamt.  Fullskapað ljóð rann úr penna mínum í ósjálfráðri skrift.  Við frekari yfirlegu hef ég ekki þurft að umskrifa neinn hluta ljóðsins.  Að vísu var ég í hálfa mínútu að hugsa um að bæta viðlagi við.  Það er á þessa leið:

 

  Tra-la-la-læ og ló.  Hó!  (endurtekið 7 sinnum,  bæði á undan og á eftir aðal erindinu).

.

  Við nánari umhugsun varð mér ljóst að viðlagið myndi draga úr virðulegum blæ og hátíðleika ljóðsins.  Ég er þess vegna hlynntur því að sleppa viðlaginu - nema sérstaklega standi á. Eða hvað finnst ykkur?  Ljóðið er eftirfarandi og það hljómar best ef það er framborið líkt og verið sé að tala frönsku,  hægt og með seyðandi röddu:

.

  Vorið er komið

og farið.