Umdeildir kleinuhringir, sleiktir og ósleiktir

 

1100 mann hafa "lækað" frétt mbl.is af væntanlegri opnun kleinuhringjastaðarins Dunkin´Donuts á Laugavegi 3.  Formleg opnun verður um mánaðarmótin júlí/ágúst.  Eða því sem næst verslunarmannahelginni.  Flest "lækin" eru komin frá lögregluþjónum.  Þeir eru spenntir fyrir kleinuhringjunum.  Einkum þeim sem hafa mikið af glassúr.  Jafnframt hefur myndast mikill þrýstingur frá lögregluþjónum á landsbyggðinni um að fá í sitt þorp útibú frá DD kleinuhringjum.  

  Ekki fagna allir innrás DD.  Tónlistarmaðurinn frábæri Oddur Hrafn Björgvinsson - þekktastur sem rokkstjarnan Krummi í Mínus - hefur stigið fram og lýst yfir vanþóknun á þessu ullabjakki.  Og uppskorið á Fésbók hátt í sex hundruð "læk" á það.  Ekkert frá lögregluþjónum.  Krummi veit hvað hann syngur.  Einn besti söngvari landsins,  flottur lagahöfundur og túlkandi í hljómsveitum á borð við Esju og Legend.  

  Það er alltaf gott þegar poppstjörnur láta sig varða samfélagsmál.   

  Ég veit ekki hvernig á að túlka viðhorf bandarísku söngkonunnar Ariana Grande til kleinuhringja.  Hún hefur viðbjóð á þeim og merkir þá með slefi í búðum sem selja þá. Sleikir þá svo lítið ber á. Það er ekki til eftirbreytni.  Ef hún er með hundaæði,  herpes eða alnæmi þá er hætta á að hún smiti kleinuhringjaætur af þessum sjúkdómum.  Ástæða er fyrir íslenska DD staði og viðskiptavini til að vera á varðbergi gagnvart sleiktum kleinuhringjum.  

  Ég hef ekki smekk fyrir kleinuhringjum.  En þeim mun meiri smekk fyrir Legend, Esju og Mínus.  Hvort sem er harðkjarnarokki eða Kurts Weills-legri efnistökum. 

 

https://www.facebook.com/krummi.bjorgvinsson?fref=nf&pnref=story

Dunkin´Donuts fer ekki framhjá neinum

Nú er lag að græða á túrhestum

 

  Útlendingar sem leggja leið sína til Íslands eru vanir að reykja kannabis.  Sumir snæða það eins og hvert annað grænmeti með mat.  Aðrir taka það í nefið.  

  Á Íslandi bregður svo við að þessir menn eru flokkaðir í hóp með morðingjum,  nauðgurum og öðrum ofbeldishrottum.  Fyrir bragðið þurfa túrhestarnir fyrir komu til Íslands að ná sambandi við glæpaklíkur hérlendis.  Þær sjá þeim fyrir kannabisi strax við komu á flugvelli í Sandgerði.

  Þessi kannabissala sogar til sín helling af erlendum gjaldeyri sem hverfur eins og dögg fyrir sólu ofan í vasa neðanjarðarglæpamanna.  Þeir fara umsvifalaust með gjaldeyrinn úr landi til að kaupa allskonar eiturlyf í útlöndum.  Jafnvel rítalín.

  Þessu þarf að breyta.  Peningnum væri betur komið í íslenska hagkerfinu til að létta undir við launagreiðslur til starfsmanna heilbrigðiskerfisins.  Dómsmálaráðherra eða utanríkisráðherra eða einhver þarf að hliðra til í flugstöðinni.  Leyfa Fríhöfninni eða einhverri annarri verslun í flugstöðinni að koma sér upp söluborði með góðu úrvali af hágæða kannabisefnum.  Þar getur góður sölumaður reitt helling af útlendum seðlum upp úr vösum hálfrar annarrar milljón túrhesta á næsta ári.  Ef vel gengur þá á þarnæsta ári líka.   

Panta kannabis áður en þeir lenda

Takið vel á móti írsku hellu- og grjótlagningarmönnunum

  Á undanförnum árum hafa húseigendur á Norðurlöndunum verið svo lánsamir að fá heimsókn frá írskum hellu- og grjótlagningarmönnum.  Þeir bjóðast til að taka til í stóra og fína garðinum þeirra.  "Koma skikkan á garðinn,"  eins og þeir orða það. Þeir eru ótrúlega naskir að koma auga á garð sem þarnast lagfæringar.

  Írarnir eru hörkuduglegir til vinnu.  Þeir ganga snöfurlega til verks og draga hvergi af sér.  Hafa jafnvel endaskipti á garðinum þannig að húseigandinn ratar ekki um hann næstu daga.  

  Fyrir þetta rukka Írarnir eitthvað smáræði.  Þeir finna sanngjarna tölu út frá því hve ríkmannlega húseigandinn býr.  Stærð einbýlishússins, garðsins og lúxusbílanna í innkeyrslunni gefur ágætar upplýsingar um það.

  Eitt af því skemmtilega við þetta er að Írarnir laga garðinn eftir sínum eigin smekk.  Fyrir bragðið fær garðurinn írska stemmningu.  Það er ekkert nema dónaskapur að reyna að segja þeim hvernig garðurinn eigi að vera.  Enda fara þeir ekkert eftir því.  Þeir vita betur.  

  Nú hafa írsku hellu- og grjótlagnamennirnir borist til Íslands,  eins og lúsmýið.  Íslendingar eiga að taka vel á móti þessum frændum okkar.  Bjóða þeim upp á rótsterkt kaffi og kökubita.  Leyfa þeim að róta dálítið í garðinum og borga uppsett verð.  Írarnir hafa flestir fyrir fjölskyldu að sjá.  Efnahagsástandið á Írlandi hefur ekki verið upp á marga fiska síðustu árin.  Nýverið fengu þeir á sig nýjan vatnsskatt.  

  Sumum bregður dálítið við groddalega framkomu Íranna.  Hún er afleiðing þess að þeir ólust upp við harðneskju. Á N-Írlandi tókust kristnir söfnuðir á í áratugi.  Í þeim átökum var hvergi gefið eftir.  Kaþólikkar og mótmælendatrúar drápu í sameiningu allt að 100 manns í röðum hvors annars á ári auk sprellvirkja af ýmsu tagi.  Breskir hermenn og leyniskyttur drápu nokkra til viðbótar.  

Vafasamur maður í Vogahverfi

Drullusokkurinn Mike Tyson

  Á Fésbók hafa ýmsir brugðist til varnar óþverranum Mike Tyson.  Þar segja menn eitthvað á þessa leið:  Jú, jú.  Honum varð á að nauðga konu.  Það var ekki til fyrirmyndar né eftirbreytni.  En hann tók út sína refsingu í fangelsi.  Hann er þess vegna í dag saklaus eins og kornabarn.  Það má ekki nudda honum endalaust upp úr þessum bernskubrekum.  Allir eiga sína fortíð.  Allir eiga skilið annað tækifæri.

  Þeir sem hvítþvo Tyson með þessum rökum eru í fyrsta lagi að gera lítið úr ofbeldi á borð við nauðganir.  Nauðgun er ekkert sem gerandi "lendir í".  Nauðgari nauðgar vegna þess að hann nýtur þess að brjóta aðra manneskju undir sig.  Hann fær "kikkið" út úr því að niðurlægja og beita valdi.

  Þetta hefur einkennt feril Tysons í samskiptum við konur og karla.  Hann hefur margoft orðið uppvís af því að lemja og misþyrma konum.  Hann er ofbeldismaður;  sadisti og vondur maður.  Hann á ekkert skilið annað en fyrirlitningu og fordæmingu.  Hann hefur aldrei sýnt iðrun vegna nauðgunar, heimilisofbeldis eða annars ofbeldis.  Þvert á móti.  Hann er forhertur drullusokkur.  Íslenskir áhangendur hans og varnarmenn skilgreina sig umsvifalaust í flokk með þeim sem umbera og afsaka nauðganir,  heimilisofbeldi og annað ofbeldi gegn konum og körlum.  

  Viðbrögð óþokkans er hann var að tapa ati við Holyfield voru lýsandi fyrir drullusokkinn. Hann beit bita af eyra Holyfields.  Jú, jú.  Tyson var góður boxari.  En sem persóna er hann dusilmenni.  Þennan mann á ekki að upphefja sem nauðgara er hefur tekið út sína refsingu í fangelsi. Þennan mann á að fordæma sem nauðgara, forhertan konulemjara og vondan mann.  Í leiðinni á að fordæma þá sem bera í bætifláka fyrir ódáminn.  Þeir eru litlu betri.  

  Kvennaathvarfið,  Stígamót,  Aflið,  Sólstafir og önnur álíka samtök hafa ekki undan að taka á móti fórnarlömbum heimilisofbeldis og nauðgana.  Ofbeldismennirnir hafa um þessar mundir ekki undan við að afsaka og verja Mike Tyson.  Aðal "trixið" er að reyna að láta umræðuna snúast um það eitt að ofbeldismaðurinn hafi afplánað fangelsisdóm.  Fyrir bragðið eigi að ríkja þöggun um allt ofbeldi hans og hrottaskap.  En þar er af nógu að taka.  Nauðgunin og fangelsisvistin eru aðeins dropi í hafið í ferilsskrá þessa óþokka.  Nánast aukaatriði - í stóru myndinni - þó að ekki sé gert lítið úr þeim glæp.  

  

http://www.petitions24.com/vid_motmaelum_syningu_mike_tyson

 

    

.

Auðvelt að verjast biti lúsmýs

 

  Til er sprey sem heitir Aloe Up INSECT REPELLENT.  Það heldur öllum bitvargi í skefjun.  Það inniheldur lyktarefni sem bitvargurinn forðast eins og heitar lummur.  Ef hinsvegar svo illa tekst til að lúsmýið nær að narta í mann er næsta ráð að bera á sárið hraðgræðandi hreint Aloe Vera gel.  Þá er vandamálið úr sögunni svo hratt sem augað eygir.  Svona einfalt er þetta.

 

Lúsmý dreifir úr sér

Ævintýri í Skerjafirði

 

 

 

 

 

 

 

 

  Þegar ekið er eftir Suðurgötu í átt að Reykjavíkurflugvelli er ástæða til að beygja ekki inn Þorragötu heldur halda áfram sem leið liggur að Einarsnesi.  Sama skal gera þegar ekið er eftir Njarðargötu.  Nema í því tilfelli er best að beygja til hægri við Þorragötu og til vinstri þegar komið er að Suðurgötu.

  Við Einarsnes stendur ævintýralegasta veitingahús landsins,  Bike Cave.  Nafnið eitt og sér (hjólahellir) staðfestir að þetta er ekki hefðbundið veitingahús.  Samt er það afskaplega "kósý" og heimilislegt í aðra röndina.  En líka "töff" og "öðruvísi" í hina röndina.

 

 

 

 

 

 

 

 

  Þegar komið er að húsinu vekur athygli að fyrir utan er fjöldi mótorhjóla.  Aðallega svokallaðar vespur.  Þegar inn er komið blasa við allskonar hlutir sem tengjast viðgerðum á hjólum.  Á gafli hússins er stór rennihurð.  Stærstu mótorhjól komast lipurlega inn í hús.

  Veitingahúsið Bike Cave er nefnilega einnig hjólaverkstæði.  Verkstæði þar sem hjólatöffarinn gerir sjálfur við hjólið sitt með bestu græjum (lyfta,  hjólastandur, dekkjavél,  jafnvægistillingarvél,  stærsta og fullkomnasta verkfærakista...) og varahlutum og getur notið aðstoðar fagmanns á staðnum.  Reynslan hefur kennt að gestum þykir sömuleiðis gaman að hlaupa undir bagga.  Í Bike Cave eru allir ein stór fjölskylda.  

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ástæðan fyrir vespunum fyrir utan Bike Cave er sú að veitingahúsið er líka reiðhjóla- og vespuleiga.  Staðurinn er í göngufæri frá Reykjavíkurflugvelli.  Það er bráðsniðugt fyrir ferðamenn utan af landi - eða útlendinga - að hefja Reykjavíkurdvöl á því að fá vespu hjá Bike Cave.  Þaðan í frá er leigubílakostnaður úr sögunni en auðvelt að skottast út um allt á litlu vespunni.  

   Margt fleira er í boði í Bike Cave.  Til að fátt eitt sé nefnt má tiltaka að þar er þvottavél og þurrkari. Svokallað "laundromat".  Viðskiptavinurinn hendir í þvottavél,  sest síðan niður með kaffibolla og gluggar í dagblöð og hjólatímarit sem liggja frammi.  Eða fer í internet í tölvu staðarins.

  Risastór flatskjár er á vegg.  Hann nýtur vinsælda meðal gesta þegar íþróttaviðburðir eru í beinni útsendingu.

 

 

 

 

 

 

 

 

  Í einu horni staðarins er "svið" (ekki upphækkað),  "diskókúla" og hljóðkerfi með hljóðnema - og píanó í grennd.  Þarna troða upp trúbadorar og hver sem er.  Upplagt fyrir nýliða (leikmenn) til að spreyta sig fyrir framan áheyrendur;  vini og kunningja.   

 

 

 

 

 

 

 

 

  Þar fyrir utan:  Þetta er veitingahús.  Eitt ódýrasta og besta veitingahús landsins.  Dæmi:  Ljúffeng kjötsúpa kostar 995 kr.  Til samanburðar kostar kjötsúpudiskurinn 1200 kr. í kaffiteríu Perlunnar, 1490 kr. í Café Adesso,  1590 kr. í Kænunni og 1790 kr. í Matstofunni Höfðabakka.

 Matseðil Bike Cave má sjá með því að smella HÉR  

 

Hlegið að hryðjuverkasamtökum

 

 

 

 

 

 

 

 

  Bandarísku hryðjuverkasamtökin Sea Shepherd boðuðu komu sína til Færeyja um miðjan júní.  Þar hyggjast þau standa vakt fram í október.  Yfirlýstur tilgangur er að koma í veg fyrir hvalveiðar eyjaskeggja.  Raunverulegur tilgangur er þó fyrst og fremstur sá að safna fjárframlögum frá vellauðugum rokkstjörnum og kvikmyndaleikurum.

  Á dögunum blésu samtökin í herlúðra og héldu blaðamannafund í Færeyjum.  Þar ætluðu þau að upplýsa heimspressuna um baráttuna gegn hvalveiðum Færeyinga og svara spurningum.  Fjórir vígalegir fulltrúar SS komu sér makindalega fyrir við fundarborð og höfðu með sér bæklinga og fleiri gögn til að dreifa meðal blaðamanna,  ljósmyndara,  útvarpsfréttamanna og sjónvarpsfólks.

  Aðeins einn fjölmiðlamaður mætti á fundinn.  Það var kvikmyndatökumaður færeyska sjónvarpsins,  Kringvarpsins.  Niðurlútir og skömmustulegir reyndu SS-liðar að bera sig vel og gera gott úr þessu.  Kvikmyndatökumanninum var boðið að leggja spurningar fyrir gestgjafana.  Sjónvarpsmaðurinn afþakkaði það.  Sagðist ekkert hafa við SS að tala.  Við það varð fundurinn ennþá vandræðalegri og kvikmyndatökumaðurinn hélt á brott.

  Blaðamannafundurinn hefur þegar verið útnefndur neyðarlegasti blaðamannafundur aldarinnar.

  Um helgina bar svo við vart varð við marsvínavöðu (grind) í Færeyjum snemma morguns.  Hvalurinn var í snatri veginn fyrir framan nokkra SS-liða sem áttu að standa vakt en höfðu sofnað.  Vakti þetta ennþá meiri kátínu heimamanna en blaðamannafundurinn.  Nú eru SS uppnefndir Sleep Shepherd.

 

 

 

 

 

 

 

 

  SS gáfu um daginn út yfirlýsingu þess efnis að í sumar yrði öll áhersla lögð á baráttuna gegn hvalveiðum Færeyinga.  Skip samtakanna yrðu kölluð frá Asíu og Ástralíu og plantað í færeyska firði.  Þar á meðal eitt aðal skipið,  Sam Simon.  Einhverra hluta vegna hefur það ekki ennþá skilað sér til Færeyja heldur lagðist við bryggju í Tromsö í Noregi.  Þar virðist það vera í reiðuleysi og án tilgangs.   

Vigdís kom mér í opna skjöldu. Og aftur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fyrir nokkrum árum átti ég erindi í Pósthúsið á Eiðistorgi á Seltjarnanesi.  Þar var töluverður erill.  Tvær dömur stóðu vakt við afgreiðsluborðin.  Ég var að venju með smá frekju.  Tróðst fram fyrir raðir og bað um tiltekna límmiða og og eitthvað fleira. Þá snýr sér við í röð kona og segir við mig:  "Mikið er gaman að heyra skagfirskan framburð."  Þetta var Vigdís Finnbogadóttir.  

  Ég er fæddur og uppalinn í Skagafirði.  Flutti þaðan á unglingsárum fyrir næstum hálfri öld og hélt að skagfirski framburðurinn hefði fjarað út strax á unglingsárum.  En greinilega ekki alveg miðað við viðbrögð Vigdísar.

  Ég efast um að fleiri en Vigdís nemi það sem ennþá eimir eftir af skagfirskum framburði mínum. Það er ekki tilviljun að hún reki Stofnun Vigdísar Finnbogadóttur.  Sú stofnun hefur allt að segja um allskonar tungumál.  Ég hef skrautskrifað ýmsa diplóma fyrir hana - án þess að hitta Vigdísi þar.      

 1983 skrifaði ég af hvatvísi og í miklu tímahraki ömurlega bók sem heitir Poppbókin. Bókaforlag Æskunnar gaf hana út.  Bókin mokseldist. Því miður.  Einn góðan veðurdag birtist Vigdís inn á gólfi hjá Æskunni og óskaði eftir því að kaupa eintak af bókinni.  Viðbrögð urðu þau að vilja gefa henni eintak af bókinni.  Hún tók það ekki í mál.  Áreiðanlega er þetta versta bók í bókasafni hennar.   

  Ég kaus Vigdísi í forsetakosningunum.  Og er stoltur af.  

 

Vigdísi fagnað í miðborginni

Fátt er hollara en sól

 

 

 

 

 

 

 

 

  Þegar sól hækkar á lofti hér á Norðurslóðum þá tekur náttúran við sér.  Tré laufgast,  blóm spretta út,  fuglar hefja söng og hreiðurgerð,  kindur og kýr bera,  skordýr skríða úr híði,  mannfólkið fækkar fötum og tekur gleði sína.  Gamalt bros tekur sig upp,  rykið er dustað af grillinu og hlátrasköll einkenna stemmninguna.

  Á undanförnum árum hefur á vesturlöndum verið rekinn hávær áróður gegn sólinni.  Hann hefur náð hæðum öfgafyllsta hræðsluáróðurs með ýktustu viðbrögðum.  Fólk hefur allt að því verið hvatt til þess að fela sig kappklætt niðri í gluggalausum kjallara til að halda lífi á meðan sólin skín.  Lög hafa verið sett sem banna stranglega 18 ára og yngri að láta sólargeisla skína á bert hörund.  

  Afleiðing hræðsluáróðursins hefur ekki látið á sér standa.  Beinþynning er orðin faraldur ásamt lélegri tannheilsu og allskonar húðsjúkdómum á borð við bólur, exem, sóríasis og svo framvegis.  Svo ekki sé talað um andlegan vanlíðan eins og þunglyndi,  kvíða,  félagsfælni og þess háttar.

  Karólínska vísindastofnunin í Svíþjóð hefur fylgst með og skrásett hegðun og heilsu 30.000 kvenna í á þriðja áratug.  Niðurstaðan er sláandi:  Konur sem forðast sólargeisla tvöfalda líkur á ótímabæru dauðsfalli til samanburðar við konur sem stunda sólböð.      

    

Allt að 22 stiga hiti í dag

Dálæti Jóns Þorleifs á Hólmfríði Karlsdóttur

  Jóni Þorleifssyni,  verkamanni og rithöfundi,  varðaði lítið um fræga fólkið.  Hann var afar gagnrýninn á flesta íslenska stjórnmálamenn.  Líka á erlenda stjórnmálamenn.  Nema Stalín, Maó, Lenín og kannski einhverja örfáa aðra.  Á tímabili fékk hann dálæti á Davíð Oddssyni.  Þá fordæmdi hann að venju íslenska stjórnmálamenn á einu bretti.  Sakaði þá um að vera glæpamenn, mútuþega,  svikara.  drullusokka og eitthvað álíka.  En bætti við:  "Nema Davíð Oddsson.  Hann er meira í listum og menningu."

  Margir urðu til að fussa yfir afstöðu Jóns.  Þá gaf hann í.  Vísaði til Doddssonar sem snjalls höfundar skopseríunnar Matthildar (naut vinsælda á Rás 1 á áttunda áratugnum).  Eitthvað fleira tíndi hann til.  Ég man ekki hvort að Davíð var á þessum tíma búinn að senda frá sér sögur og leikrit á prenti. Held ekki.

  Jón hafði gengið á fund Doddssonar,  þáverandi borgarstjóra, og upplýst hann um meinta glæpastarfsemi verkalýðsforingjanna Gvendar Jaka og Eðvarðs Sigurðssonar.  Davíð tók undir gagnrýni Jóns.  Jón vildi gefa honum bækur sínar.  Doddsson krafðist þess að fá að borga fyrir þær fullu verði.

  Jón orti nokkur kvæði Doddssyni til dýrðar.  Síðar móðgaðist hann út í kappann.  Fannst hann sýna glæpamönnum verkalýðshreyfingarinnar algjört fálæti.

  Um svipað leyti,  1985, var Hólmfríður Karlsdóttir krýnd alheims fegurðardrottning.  Jón fékk mikið dálæti á henni.  Hann las öll viðtöl við hana,  keypti öll tímarit og blöð með viðtölum við hana;  gekk með þau á sér og vitnaði óspart í þau.  Að mati Jóns var hún ótrúlega vel gerð í alla staði.  Jón mætti ítrekað í heimsókn til mín með blaðaviðtöl við hana og sagði. "Þetta er einstaklega trygglynd kona.  Hún getur valið úr öllum strákum heims.  En hún sýnir kærasta sínum fulla tryggð.  Það er mikið varið í þessa stelpu."

  Einnig:  "Hún hefur möguleika á að vera heimsfrægt módel.  En hún hefur ákveðið að halda áfram að vera leikskólakennari í Garðabæ.  Svona er hún heilsteypt og hænd að börnum.  Það er gott í þessari stelpu."

  Hólmfríður Karlsdóttir spilaði á klarínett með Stuðmönnum í áramótaþætti sjónvarpsins.  Jón hreifst af því:  "Henni er margt til lista lagt.  Hún gæti orðið heimsfræg poppstjarna en hún vill bara vera barnfóstra í Garðabæ og halda tryggð við æskuástina sína.  Það er afskaplega mikið varið í þessari stelpu."  

  Jón var bókelskur mjög.  Keypti hann nánast einungis "hágæðabækur".  Það er góðar ljóðabækur og merkar skáldsögur.  Eina "léttúðuga" bókin sem hann keypti á sinni löngu - næstum tíræðu - ævi var myndabók um alheimsfegurðardrottninguna Hólmfríði Karlsdóttur.  

  Ég er sannfærður um að Jón skilgreindi það ekki þannig;  en ég hef grun um að hann hafi verð pínulítið skotinn í Hólfríði - á sinn hátt.   

______________________________

Fleiri sögur af Jóni Þorleifs: hér 

         

Synir Hófíar Karlsdóttur unnu í WOW cyclothon