Kvikmyndaumfjöllun

 

Titill:  Skrapp út

Helstu leikarar:  Didda skáld,  Ólafía Hrönn,  Ingvar E.  Sigurðsson,  Jörundur Ragnarsson,  Erpur Eyvindarson,  Krummi í Mínus og nokkrir útlendingar

Framleiðandi: Zik Zak

Leikstjóri og handritshöfundur:  Sólveig Anspach

Einkunn:  **** (af 5)

.

  Söguþráðurinn er einfaldur.  Myndina má flokka undir vegamynd (road movie).  Ljóðskáldið Anna (Didda skáld) reykir gras (marijúana) og selur gras í Reykjavík.  Hún flækist vestur á Kvíabryggju og á sveitabýli frænda síns (Ingvar E.).  Atburðarrásin líður áfram látlaus en áhugaverð og oft brosleg.

  Myndatakan er falleg.  Íslenska landslagið er glæsilegt snemma vors,  hjúpað ljósbrúnum/gráum litum.  Handan við hornið er sumar og betri tíð í haga.

  Didda er sannfærandi sem síreykjandi grassali.  Leikur hennar er áreynslulaus.  Hún hefur útlitið með sér:  Andlitið rúnum rist,  líkaminn grannur,  röddin hás og týpan dálítið töff.

  Gömul ljóð eftir Diddu koma ítrekað við sögu.  Þau undirstrika að Didda er að hluta að leika sjálfa sig.

  Erpur á sterka innkomu.  Hann er líka að leika sjálfan sig:  Svalan og orðheppinn rappara.  Rapp hans snemma í myndinni er einn af hápunktum myndarinnar.  Ýmsir fleiri hafa lítið fyrir því að leika sjálfa sig,  svo sem Krummi í Mínus og synir Diddu.

   Myndin tekur sig ekki of hátíðlega.  Það er ástæðulaust að velta sér upp úr því að gæs er líffræðilega ófær um að "sporðrenna"  farsíma.  Eða þegar Anna sest niður til að raula nett lag og henni er réttur sjúskaður gítar af himnum ofan.

  Krúttlegar myndir af dýrum skjóta upp kolli.  Það er gaman að sjá kind kara nýfædd lömb sín. 

  Sömuleiðis er gaman að heyra reggímúsík dúkka ítrekað upp og binda síðan endahnút á myndina.  

  Margt fleira skemmtilegt ber fyrir augu og eyru:  Sverrir Guðjónsson tekur lagið,  Thor Vilhjálmsson fer með kvæði o.s.frv.

  "Skrapp út" er í aðra röndina drama og í hina röndina gamanmynd.  Grínið birtist ekki í atvikum sem framkalla stöðugar hláturgusur heldur er það meira undirliggjandi.  Dæmi:  Dópliðið sem heimsækir Önnu er æði skrautlegt en allir byrja á því að fara úr skónum um leið og þeir snarast inn um útidyrnar. 

  Ég get mælt með þessari mynd sem ágætri skemmtun og hef grun um að ekki sé síðra að horfa á hana aftur og aftur.  

Bestu músíkmyndbönd sögunnar

  Enska poppblaðið New Musical Express stendur þessa dagana fyrir kosningu meðal lesenda sinna á besta músíkmyndbandi sögunnar (the greatest music video ever).  Kosningunni er ekki lokið.  Línur eru þó orðnar skýrar.  Niðurstaðan á tæplega eftir að breystast svo neinu nemur.

  Efstu sætin sýna enn einu sinni hversu ofur hátt Bretar skrifa hljómsveitina Oasis.  Ekki síst lesendur NME.  Og reyndar allt þetta brit-popp.  Það kemur aftur á móti kannski pínulítið á óvart að The White Stripes skuli eiga myndbönd í 5. og 6.  sæti.  Þá er gaman að sjá myndbönd með gömlu mönnunum,  Bob Dylan og Johnny Cash,  í 11.  og 18.  sæti. 

  Gaman væri að heyra viðhorf ykkar til þessa lista.

  Þannig er niðurstaðan:

1    Oasis:  Don´t Look Back in Anger

2    Oasis:  The Importance of Being Idle

3    The Verve:  Bittersweet Symphony

4    Blur:  Coffee and TV

5    The White Stripes:  Fell in Love With a Girl

6    The White Stripes:  Hardest Button to Button

7    Radiohead:  Just

8    Ok Go:   Here it Goes Again

9    Nirvana:  Smells Like Teen Spirit  

10  Bob Dylan:  Subterranean Homesick Blues

11  Weezer:  Buddy Holly

12  Beastie Boys:  Sabotage 

13  Pulp:  Common People

14  Foo Fighters:  Learn to Fly

15  Artic Monkeys:  Fluoercent Adolecent

16  Fatboy Slim:  Praise You

17  Nirvana:  In Bloom

18  Gorillaz:  Gorillaz

19  Johnny Cash:  Hurt

20  Frans Ferdinand:  Take me Out

  Myndband Bjarkar,  All is Full of Love,  mallar þarna aðeins fyrir neðan.

Kvikmyndaumsögn

 

Titill:  Stóra planið

Handrit:  Ólafur Jóhannesson,  Stefán Schaefer,  Þorvaldur Þorsteinsson

Leikstjóri:  Ólafur Jóhannesson

Einkunn: **1/2

  Ástæða er til að taka strax fram að kvikmyndin Stóra planið er frekar skemmtileg.  Flestar senur hennar eru broslegar og hún heldur dampi sem þokkalegasta afþreying.  Hinsvegar er söguþráðurinn lítilfjörlegur og bragðdaufur.  Einnig er framsetningin tætingsleg.

  Ég hef ekki lesið bók Þorvaldar Þorsteinssonar sem handritið byggir á.  Þess vegna hef ég ekki samanburð á því hvort að þar er brotalöm eða hvort að úrvinnslu er um að kenna.

  Pétur Jóhann fer vel með aðalhlutverkið.  Sá drengur er fæddur leikari og sannfærandi í sínu hlutverki sem misheppnaður handrukkari er þráir að vinna sig upp sem slíkur.  Aðrir leikarar standa sig sömuleiðis vel í þeirri skopmynd sem dregin er upp af heimi handrukkara.

  Erpur Eyvindarson á stjörnuleik í litlu aukahlutverki.  Töluvert mæðir á Eggerti Þorleifssyni.  Hann  sannar enn einu sinni að hann er í hópi albestu kvikmyndaleikara landsins. 

  Þó að Stóra planið sé ekki merkileg mynd þá er hún ágæt kvöldskemmtun.  Áhorfendur mega ekki búast við miklu heldur setja sig í þær stellingar að það sé alltaf gaman að töktum Péturs Jóhanns,  Eggert Þorleifssonar,  Benedikts Erlingssonar og annarra sem skila því hlutverki sem af þeim er ætlast:  Að vera skemmtilegir.

 

Skúbb! Dire Straits-liði semur músík fyrir íslenska kvikmynd

 

  Kvikmyndagerðarmaðurinn Villi Ásgeirs var að gefa út stuttmyndina Svartan sand á DVD.  Hún var tekin haustið 2006.  Með aðalhlutverk fara Jóel Sæmundsson og Anna Brynja Baldursdóttir.  Villi er mikill aðdáandi bresku hljómsveitarinnar Dire Straits.  Hann gerði sér því lítið fyrir og hafði samband við hljómborðsleikara Dire Straits,  Guy Fletcher,  og spurði hvort að hann væri til í að semja músík fyrir myndina.

  Guy tók erindinu vel,  hófst þegar handa og skilaði af sér músíkinni í fyrravor.  Núna í ársbyrjun sendi Guy nýja og endurbætta útgáfu af Black Sand Theme til Villa.  Þá útgáfu hefur Guy lokalag á fyrstu sólóplötu sinni,  Inamorata.  Hún kom út núna 28.  janúar.  Guy bauð Villa að nota hana einnig í myndinni,  sem var vel þegið.

  Villa þykir þetta eðlilega mikið ævintýri,  munandi eftir sér ungum dreng horfa á Guy Fletcher spila í myndbandinu Money for Nothing.  Guy gekk í Dire Straits vorið 1985.  Hljómborðsleikur hans setti strax sterkan svip á tónlist Dire Straits og var leiðandi í lögum á borð við Walk of Life,  Brothers in Arms og fleirum næstu árin.  Með stílsterkum hljómborðsleik Guys náði Dire Straits loks efsta sæti bandaríska vinsældalistans,  bæði með smáskífum og stórum plötum.

  Áður en Guy gekk í Dire Straits var hann í Roxy Music með Brian Ferry og félögum.  Hann hefur einnig spilað inn á plötur með Tinu Turner,  Mick Jagger og mörgum öðrum stórlöxum.

www.oktoberfilms.com

www.vga.blog.is

www.guyfletcher.co.uk

  Guy Fletcher er þessi í rauðu skyrtunni á myndunum af Dire Straits efst.

Bestu kvikmyndaleikarar rokksins

  Lesendur útbreiddasta músíkblaðs heims,  hins bandaríska Rolling Stone,  hafa valið bestu leikarana innan stéttar tónlistarfólks.  Niðurstaðan kemur kannski ekki mjög á óvart.  Nema kannski fyrir okkur sökum þess að Björk er í 4. sæti.  Aðrir sigurvegarar eru:

1.  David Bowie

2.  Kris Kristofferson

3.  Will Smith

4.  Björk

5.  Tom Waits

6.  Tupac Shakur

7.  Chris Isaak

8.  John Doe

9.  Steven Van Sandt (gítarleikari Brúsa Springsteens)

10. Cher

11. Mos Dew

12. Madonna

13. Ice Cube

14. Joe Strummer (söngvari The Clash)

15. Dwight Yoakam