Færsluflokkur: Fjármál
20.11.2022 | 01:52
Gullgrafarar
Fólk sem á rosalega marga peninga á við vandamál að etja. Fátækt fólk er laust við það vandamál. Þetta snýst um hvort makinn sé ástfanginn af viðkomandi eða peningahrúgunni. Líkurnar á að síðarnefnda dæmið eigi við eykst með hverju árinu sem munar á aldri parsins.
Þegar bítillinn Paul McCartney tók saman við Heather Mills var hann 26 árum eldri. Hún var á aldur við börn hans. Þau mótmæltu. Töldu hana vera gullgrafara. Hún myndi láta hann barna sig og skilja við hann. Þar með væri hún komin með áskrift að ríflegu meðlagi og vænni sneið af fjármunum hans. Þetta gekk eftir. Hún fékk 50 milljón dollara í vasann (x 144 kr.).
John Lennon og Yoko Ono er flóknara dæmi. Hún var ekki á eftir peningum er hún tók upp á því að sitja um hann. Hún var allt að því eltihrellir (stalker). Hún kemur út auðmannafjölskyldu. Hún var og er framúrstefnu myndlistamaður. Góð í því. En var ekki fræg utan þess fámenna hóps sem aðhylltist avant-garde. John Lennon var farseðill hennar til heimsfrægðar.
Yoko er ekki öll þar sem hún er séð. Þegar henni tókst að ná John frá þáverandi eiginkonu hans og barnsmóður hélt hún því fram að hún þekkti lítið sem ekkert til Bítlanna. Hún væri bara í klassískri músík. Eina manneskjan í New York sem vissi ekkert um Bítlana. Hún var ekki fyrr tekin saman við John en hún fór að dæla frá sér þokkalegum popplögum.
Dæmi um undirferli Yokoar: Hálfblindur John keyrði út í móa. Yoko slasaðist. Hún var rúmföst og gat sig lítið hreyft. Bítlarnir voru að hljóðrita Abbey Road plötuna. John plantaði rúmi handa Yoko í hljóðverið. Þannig gat hann annast hana. Svo gerðist það að John, Paul og Ringo brugðu sér frá. George Harrison var að dunda á annarri hæð hljóðversins. Þar voru skjáir sem sýndu úr öryggismyndavélum í byggingunni. Yoko fattaði það ekki. George sá hana tipla léttfætta þvert yfir hljóðversgólfið og stela frá honum súkkulaðikexi.
Anna Nicoli Smith var bandarísk nektarfyrirsæta. Mjög fögur. 26 ára giftist hún 89 ára gömlum auðmanni. Hann dó. Hún fór í mál við son hans. Krafðist helming arfs. Þá dó hún. Einnig sonur hennar sem var eiturlyfjafíkill.
Rachel Hunt var 21 árs sýningardama er hún giftist hálf fimmtugum breskum söngvara, Rod Stewart. Hann hélt að hann hefði tryggt sig gegn gullgrafara. Það reyndist ekki virka. Rachel náði af honum 35 milljónum dollara.
Svo getur alveg verið að venjulegt blásnautt fólk verði í alvöru ástfangið af vellauðugri manneskju. Peningar skipti þar engu máli.
Fjármál | Breytt s.d. kl. 02:04 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (6)
31.8.2021 | 04:35
Unga fólkið gerir mig hissa
Eftir því sem ég eldist hærra upp ellilífeyrisaldurinn gengur mér verr að skilja hugsunarhátt ungs fólks. Það er skrítið fólk. Áðan verslaði ég smávegis í matvöruverslun. Ung stelpa á kassanum stóð sig vel í að stimpla inn verðið á vörunum. Að því búnu gaf hún mér fúslega upp heildarverð innkaupanna. Ég greiddi með seðli sem nánast passaði við það. Aðeins 2 krónur umfram. Þá spurði stúlkan: "Viltu afganginn?" Ég varð eitt spurningarmerki: "Af hverju ætti ég ekki að vilja afganginn?" Hún svaraði: "Þetta eru bara 2 krónur."
Fjármál | Slóð | Facebook | Athugasemdir (14)
21.7.2021 | 00:03
Aðdáunarverður metnaður
Á árum áður voru Prince Polo og kók þjóðarréttur Íslendinga - þá sjaldan er þeir gerðu sér dagamun. Í dag er þjóðarrétturinn pylsa og Kristall með sítrónubragði.
Þangað til nýverið samanstóð pylsan af uppsópi af gólfi kjötiðnaðarmannsins. Það eru breyttir tímar. Nú til dags er eru meiri er meiri sérviska við framleiðsluna.
Vinsælustu sölustaðir pylsunnar eru afgreiðslulúgur Bæjarins bestu. Varast ber að rugla þeim saman við samnefnt héraðsfréttablað á norðanverðum Vestfjörðum. Pylsan í Bæjarins bestu kostaði 430 kall uns verðið hækkaði í 480 á dögunum. Nokkru síðar skreið það í 500 kall. Núna er erlendir ferðamenn komu til landsins og hófu að hamstra pylsu var verðið snarlega hækkað í 550 kall.
Þetta er alvöru bisness. Fyrst að ferðamaðurinn er reiðubúinn að borga 550 kall með bros á vör þá um að gera að sæta lagi. Hann hefur ekki hugmynd um að í bensínsjoppum á borð við Kvikk kostar pylsan 349 kall. Verðmunurinn er 201 króna.
Fjármál | Slóð | Facebook | Athugasemdir (4)
28.5.2021 | 22:40
Ferðagjafarvandræði
Ég vaknaði upp með andfælum þegar í útvarpinu glumdi auglýsing um ferðagjöfina. Þar var upplýst að hún væri alveg við það að renna út. Ég hafði ekki leist mína út. Nú voru góð ráð dýr. Ég var ekki á leið í ferðalag eitt né neitt. Ég var bara á leið í Kringluna. Ég brá mér í Hamborgarafabrekkuna sem þar er staðsett.
Ég tilkynnti afgreiðsludömu að ég hefði hug á að virkja ferðagjöfina. Ég dró upp takkasímann minn. Hann hefur þjónað mér dyggilega frá síðustu öld. Hún spurði hvort ég væri ekki með snjallsíma. Nei, bara þennan. Ég veit ekki einu sinni hvað snjallsími er. Daman fórnaði höndum og skipaði mér að hinkra. Ég hlýddi möglunarlaust. Hún brá sér frá og sótti aðra afgreiðsludömu. Sú reyndi að virkja gjöfina. Án árangurs. Ég bað hana að reyna aftur. Hún fórnaði höndum og sagði að þetta virkaði ekki.
Næst átti ég erindi í Hamraborg í Kópavogi. Þar er Subway. Ég þangað. Afgreiðslumanneskjan komst ekki lengra en sú í Kringlunni. Hún reyndi samt aftur og aftur. Ungur karlmaður blandaði sér í málið. Hann var allur af vilja gerður að hjálpa. Eftir nokkrar atrennur áttaði hann sig á því hvernig hlutirnir virkuðu. Hann er greinilega tölvusnjall. Hann var allt í einu kominn með strikamerki í símann sinn. Hann gaf dömunni fyrirmæli um að taka mynd af því og þá væri dæmið í höfn. Það gekk eftir.
Til að klára inneignina gerði ég mér ferð í Pítuna í Skipholti. Afgreiðsludaman sagðist þurfa að gúggla hvernig hún gæti afgreitt dæmið. Eftir smástund sagði hún: "Þetta virkar ekki í tölvunni. En ég get græjað þetta í snjallsímanum mínum." Það gekk eins og í sögu.
Á meðan ég beið eftir matnum varð ég vitni að eftirfarandi: Ung kona fékk máltíð sína. Skömmu síðar stormaði hún með diskinn sinn að afgreiðsluborðinu. Spurði hvort að hún hefði pantað þennan rétt. Afgreiðsludaman játti því og benti á að það stæði á kvittun hennar. Konan sagði: "Ég ætlaði ekki að panta þetta. Ég ætlaði að panta..." Ég náði ekki hvað hún nefndi.
Afgreiðsludaman tók erindinu vel. Sagði eitthvað á þessa leið: Ekkert mál. Ég afskrifa pöntun þína og læt þig fá máltíðina sem þú ætlaðir að panta.
Þetta er þjónustulund til fyrirmyndar.
Fjármál | Breytt 29.5.2021 kl. 09:58 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (18)
14.4.2021 | 23:22
Skammaður í búð
Fjármál | Slóð | Facebook | Athugasemdir (18)
11.4.2021 | 10:17
Samherjasvindlið
Eftir að ég tók virkan þátt í starfsemi Frjálslynda flokksins skipti ég um hest í miðri á; kúplaði mig út úr pólitískri umræðu. Hinsvegar brá svo við í gær að vinur minn bað mig um að snara fyrir sig yfir á íslensku yfirlýsingu frá Anfin Olsen, nánum samstarfsmanni Samherja í Færeyjum. Þetta á erindi í umræðuna: Reyndar treysti ég ekki minni lélegu færeysku til að þýða allt rétt. Þú skalt ekki heldur treysta henni. Ég á líka eftir að umorða þetta almennilega. Ég hef fengið flogakast af minna tilefni.
Hefst þá málsvörn Anfinns:
Fjármál | Breytt 12.4.2021 kl. 08:45 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (8)
18.3.2021 | 23:08
Undarlegt samtal í banka
Ég var að bruðla með peninga í bankaútibúi. Það var tuttugu mínútna bið. Allt í góðu með það. Enginn var að flýta sér. Öldruð kona gekk hægum skrefum að gjaldkera. Hún tilkynnti gjaldkeranum undanbragðalaust hvert erindið var. "Ég ætla að kaupa peysu hjá þér," sagði hún. Gjaldkerinn svaraði: "Við seljum ekki peysur. Þetta er banki." Konan mælti áður en hún snérist á hæl og gekk burt: "Já, ég veit það. Ég hélt samt að þið selduð peysur."
Fjármál | Breytt 19.3.2021 kl. 14:51 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (8)
8.1.2021 | 00:59
Gleyminn arkítekt
2007 varð uppi fótur og fit á bæjarráðsfundi Hvergerðisbæjar. Ástæðan var sú að bænum barst óvænt reikningur upp á 6 milljónir króna. Reikninginn sendi arkitekt sem gengur undir nafninu Dr. Maggi. Hann var að rukka fyrir hönnunarvinnu sem innt var af hendi 26 árum áður.
Við athugun á bókhaldi kom í ljós að Maggi hafði aldrei rukkað fyrir vinnuna og því aldrei fengið greitt fyrir hana. Vandamálið var að krafan var fyrnd fyrir löngu síðan lögum samkvæmt. Bænum var ekki heimilt að borga reikning sem fyrningarlög voru búin að ómerka.
Þegar þetta allt lá fyrir komst bæjarráð samt að þeirri niðurstöðu að um sanngirnismál væri að ræða. Á einhvern hátt yrði að borga kallinum fyrir sína vinnu. Með nánu samráði við Ölfusinga tókst að finna einhverja leikfléttu til komast framhjá fyrningarlögum.
En hvers vegna rukkaði Maggi ekki sínar 6 milljónir í 26 ár? Við erum að tala um upphæð sem er að minnsta kosti tvöfalt hærri á núvirði. Skýring hans var: "Ég gleymdi því."
Fjármál | Breytt s.d. kl. 01:02 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (14)
5.6.2020 | 00:00
Auglýsingar í íslenskum eða erlendum miðlum?
Einhverjir hafa eflaust tekið eftir því að íslenska samfélagið höktir um þessar mundir. Sjaldan hafa jafn mörg fyrirtæki átt í erfiðleikum. Atvinnuleysi er óásættanlegt. Áfram mætti telja. Þess vegna velti ég fyrir mér eftirfarandi:
Helsta tekjulind stærstu samfélagsmiðlanna er auglýsingasala. Svo ég taki Facebook sem dæmi þá er tiltölulega ódýrt að auglýsa þar. Einn auglýsingapakki kostar kannski 5000 kall. Útlagður kostnaður miðilsins er enginn. Auglýsendur græja þetta allt sjálfir.
Ýmsir gallar eru við auglýsingar á Facebook. Það er kúnst að nýta miðilinn þannig að snertiverð sé hagstætt.
Ástæða er til að gagnrýna samfélagsmiðlana sem auglýsingavettvang. Þeir borga enga skatta eða gjöld af auglýsingatekjum sínum. Ekki einu sinni virðisaukaskatt. Þess vegna er einkennilegt að sjá Alþýðusamband Íslands, ASÍ, auglýsa í þeim.
Ég hvet íslenska auglýsendur til að sniðganga samfélagsmiðlana. Auglýsa einungis í íslenskum fjölmiðlum. Ekki endilega til frambúðar. Aðeins og fyrst og fremst núna þangað til hjól atvinnulífsins ná að snúast lipurlega. Á svona tímum þurfum við Íslendingar að snúa bökum saman og gera allt sem í okkar valdi stendur til að yfirstíga yfirstandandi þrengingar. Ferðast innanlands og til Færeyja, Gefa erlendum póstverslunum frí um stund; beina viðskiptum til íslenskra fyrirtækja og blasta íslenskri tónlist sem aldrei fyrr.
Fjármál | Breytt 6.6.2020 kl. 10:42 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (12)
22.4.2020 | 06:04
Óþægilega þröngar skorður
Mér áskotnaðist "Cashout Ticket" frá Gullnámunni. Gullnáman er spilavíti rekið af góðmennsku af Happdrætti Háskóla Íslands (HHÍ). Upphæð miðans er kr. 25,-. Það er metnaðarlítil upphæð. Þess vegna datt mér í hug að hressa upp á upphæðina, Bæta nokkrum núllum við. Ég gerði það oft - með góðum árangri - á dögum ávísana.
Þá kom reiðarslag. Ég kíkti á bakhlið miðans. Þar stendur skýrum stöfum: Miðar eru ógildir ef þeir eru falsaðir eða þeim hefur verið verið breytt.
Hver er munur á breyttum miða og fölsuðum?
Fjármál | Breytt s.d. kl. 09:44 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (4)