Auðvelt að verjast biti lúsmýs

 

  Til er sprey sem heitir Aloe Up INSECT REPELLENT.  Það heldur öllum bitvargi í skefjun.  Það inniheldur lyktarefni sem bitvargurinn forðast eins og heitar lummur.  Ef hinsvegar svo illa tekst til að lúsmýið nær að narta í mann er næsta ráð að bera á sárið hraðgræðandi hreint Aloe Vera gel.  Þá er vandamálið úr sögunni svo hratt sem augað eygir.  Svona einfalt er þetta.

 

Lúsmý dreifir úr sér

Fátt er hollara en sól

 

 

 

 

 

 

 

 

  Þegar sól hækkar á lofti hér á Norðurslóðum þá tekur náttúran við sér.  Tré laufgast,  blóm spretta út,  fuglar hefja söng og hreiðurgerð,  kindur og kýr bera,  skordýr skríða úr híði,  mannfólkið fækkar fötum og tekur gleði sína.  Gamalt bros tekur sig upp,  rykið er dustað af grillinu og hlátrasköll einkenna stemmninguna.

  Á undanförnum árum hefur á vesturlöndum verið rekinn hávær áróður gegn sólinni.  Hann hefur náð hæðum öfgafyllsta hræðsluáróðurs með ýktustu viðbrögðum.  Fólk hefur allt að því verið hvatt til þess að fela sig kappklætt niðri í gluggalausum kjallara til að halda lífi á meðan sólin skín.  Lög hafa verið sett sem banna stranglega 18 ára og yngri að láta sólargeisla skína á bert hörund.  

  Afleiðing hræðsluáróðursins hefur ekki látið á sér standa.  Beinþynning er orðin faraldur ásamt lélegri tannheilsu og allskonar húðsjúkdómum á borð við bólur, exem, sóríasis og svo framvegis.  Svo ekki sé talað um andlegan vanlíðan eins og þunglyndi,  kvíða,  félagsfælni og þess háttar.

  Karólínska vísindastofnunin í Svíþjóð hefur fylgst með og skrásett hegðun og heilsu 30.000 kvenna í á þriðja áratug.  Niðurstaðan er sláandi:  Konur sem forðast sólargeisla tvöfalda líkur á ótímabæru dauðsfalli til samanburðar við konur sem stunda sólböð.      

    

Allt að 22 stiga hiti í dag

Varasöm matvæli

 Oft er ekki allt sem sýnist þegar kemur að mat í útlöndum.  Sjálfur formaður Framsóknarflokksins,  Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, hefur vakið athygli á því.  Hann hefur sagt frá veirum eða einhverju álíka í útlendu kjöti sem breytir hugunarhætti og hegðun heilu þjóðanna;  það með svo afgerandi hætti að enginn framsóknarmaður finnst í öllu útlandinu.  Ekki einu sinni í Kína þó að það sé fjölmennasta land heims.

  Margur Íslendingurinn hefur bjargað sér frá hættulegri kjötvöru í útlöndum með því að seðja sárasta hungrið með rjómaköku.  Betra er að skoða kvikindið vandlega.  Oft leynist padda í henni.   

 

 

 

 

 

 

 

  Enn aðrir snúa sér að súkkulaðibollu.  Í henni leynist iðulega súkkulaðiormurinn ægilegi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ýmsir veðja á ferskt salat í útlöndum.  Salat er bara gras.  Hvað getur verið varasmat við gras?  Mörg dýr lifa góðu lífi á grasi.  Salat geymir samt eitt og annað fleira en grasið grænt.  Til að mynda haus af eðlu.

 

 

 

 

 

 

 

 

  Svo ekki sé talað um blessaða músina.  Hún finnur sér ætíð leið í allskonar mat og drykk. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Meira að segja í gosdósirnar.  Þetta er þráhyggja.  Hún vill vera hluti af fæðu mannsins.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Maðurinn lifir ekki á brauði einu saman.  Það er músarkenningin í hnotskurn

 

 

 

 

 

 

 

 Djúpsteiktir kjúklingabitar luma stundum á skemmtilegu viðbiti í formi flugu.

. 

Fundu áratugagamalt frosið kjöt

Vegir morðingja og aðstoðarmanna þeirra eru órannsakanlegir

  Bandarísk kona heitir Joyce Mitc-HELL.  Hún vann í fangelsi í Nýju-Jórvík.  Þar reyndi ofbeldisfullur morðingi að kyssa hana.  Hún brást ókvæða við og útvegaði honum þegar í stað allskonar tæki og tól til að brjóta sér leið út úr fangelsinu við annan morðingja.

 Eiginmaður hennar til 14 ára tekur þessu með jafnaðargeði.  Mestu skiptir að kella stundaði lítið sem ekkert kynlíf með morðingjunum.  Og ennþá minna kynlíf með öðrum föngum. Til að taka af allan vafa sór hún við líf sona þeirra að hún væri nánast óspjölluð jómfrú.  

  Kallinn hafði aldrei hugmynd um að kella hefði aðstoðað morðingjana tvo við að flýja úr fangelsinu.  Þeir eru enn í dag eftirlýstustu morðingjar Bandaríkjanna.  Ekki nóg með það.  Þeir eru einnig taldir vera ofbeldisfullir. 

 Eftir að kella var handtekin og játaði við yfirheyrslur að hafa aðstoðað morðingjana við flóttann runnu tvær grímur á kallinn.  Undir annarri grímunni renndi hann í grun um að kella væri viðriðin strok fanganna.  Undir hinni grímunni var hann hinsvegar pollrólegur vitandi það að kella virti hjónaband þeirra í hvívetna.  Leitun væri að jafn trygglyndri og heiðarlegri konu.  

  Eina ósvaraði spurningin í stöðunni sé:  "Hvar eru morðingjarnir?"

 

„Hvernig gat hún gert þetta?“

Dýraníð í Kína og á Íslandi

  Kínverjar beita hunda hrottalegu ofbeldi á árlegri hundaátshátíð í borginni Ylin. Þeir eru fláðir lifandi og steiktir lifandi.  Þetta á reyndar ekki aðeins við um hunda.  Á þútúpunni má finna mörg myndbönd af Kínverjum að flá lifandi loðdýr.  Þar fyrir utan: Vestrænir ferðamenn fjölmenna á hundaátshátíðina.  Þeir ljósmynda dýraníðið í bak of fyrir,  taka af því myndbönd og skemmta sér vel.  Á þann hátt espa þeir heimamenn upp í að ganga sem lengst í dýraníðinu gestunum til mikillar gleði.

  Íslendingar hafa ekki úr háum söðli að detta þegar rætt er um dýraníð.  Hérlendis hefur tíðkast til áratuga að gelda gelti.  Þeir eru hvorki deyfðir né svæfðir.  Enda rýta þeir eins og stunginn grís af sársauka.  Í leiðinni er rófan skorin af þeim. 

  Margoft hafa farið í umferð á netinu myndbönd af Íslendingum beita hross ofbeldi.  Athæfið hefur verið klagað og kært.  Ég minnist þess ekki að neinn hafi fengið dóm fyrir.  Í mesta lagi hefur verið tekið af ofbeldismanninum loforð um að draga verulega úr ofbeldinu.

  Á sumrin stundar margur Íslendingurinn það sport að krækja öngli í fisk.  Aðal skemmtunin við það er að láta fiskinn engjast sundur og saman í örvæntingarfullri baráttu við að sleppa.  Þegar hann er orðinn örmagna þá er hann dreginn í land,  öngullinn rifinn úr honum og skepnunni hent stórslasaðri aftur út í ána.  Svo er hún veidd aftur og aftur uns hún er orðin viti sínu fjær af hremmingunum og nær aldrei að vinna sig út úr angistinni. 

  Átölulaust fær fólk að innrækta hunda til að selja fyrir háar fjárupphæðir.  Dýrin eru fárveik og sárkvalin af verkjum vegna innræktarinnar.

  Þá bregða margir Íslendingar landi undir fót;  ferðast til Spánar og Portúgals.  Þar borga þeir beinharðan gjaldeyri fyrir að horfa á heimamenn murka lífið úr nautum.  Það tekur heilu og hálfu tímana að stinga nautið nógu oft í bakið til að það drepist.  Eini tilgangurinn með nautaati er skemmtanagildið.

  Sama má segja um hanaat sem margir Íslendingar sækja í Mexíkó, Bandaríkjunum og víðar.  Íslendingar eru dýraníðingar.  Þeir skemmta sér sjaldan betur en við að horfa á dýr kveljast.

  

  

„Viðbjóðsleg meðferð á hundum“

Frönskurnar og franskarnar

   Í fyrirsögn fréttar á mbl.is segir "Frönskurnar seldust upp".  Í meginmálstextanum er sagt frá því að "franskarnar seldust upp á fjórum klukkustundum".  Það er gaman að þessu.  Gott að nýr veitingastaður í Reykjavík fái góðar viðtökur.  Hinsvegar vekur orðalagið í fréttinni athygli.  Ekki að það sé neitt rangt við það.  Ég hef bara ekki heyrt þessi orð áður.    

  Er þetta unglingamál að tala um franskar kartöflur sem frönskurnar og franskarnar?  Eða eru þetta nýyrði sem eiga að krydda tunguna? Eða er þetta gamalt og rótgróið tungutak sem hefur farið framhjá mér í öll þessi ár? 

 

Frönskurnar seldust upp

Menn bjarga sér

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ég fékk mér að borða á matsölustað.  Skömmu eftir að ég settist niður og tók til matar míns stóð aldraður maður upp frá borði fjarri mínu.  Hann hafði hugsanlega lokið við sína máltíð vegna þess að stefnan var tekin á útidyrnar.  Ferðin sóttist seint.  Maðurinn átti erfitt með gang. Hann riðaði allur,  sveiflaðist fram og til baka og til hliða, fór fetið og studdi sig við öll borð og stóla er á vegi urðu.  Hvað eftir annað lá við að hann félli í gólfið.  En hann tók þetta á seiglunni.  

  Mér varð hugsað til þess að kallinn þyrfti endilega að fá sér göngugrind.  Hann gæti hvorki boðið sér né öðrum upp á svona óstöðugt og erfitt göngulag.  Hann var allt að því ógangfær.

  Skyndilega spratt á fætur miðaldra maður sem hafði setið á næsta borði við þann aldraða.  Hann greip tvo stafi og tók á sprett á eftir hinum.  Kallaði:  "Fyrirgefðu,  eru þetta ekki stafirnir þínir?"  

  Sá aldraði rak upp stór augu,  hristi hausinn eins og hneykslaður á sjálfum sér,  tók við stöfunum og sagði afsakandi:  "Gat nú skeð!"

  Kominn með stafina í hendur gekk sá gamli styrkum fótum og hnarreistur út í sólina.

Hvar eru flestar nauðganir?

  Oft og víða er því haldið fram að nauðganir séu hlutfallslega flestar í Svíþjóð af öllum löndum heims.  Þetta er ekki rétt.  En samt næstum því.  Samanburður á tilfellum nauðgana á milli landa er afar ónákvæmur.  Hægt er að bera saman tölur yfir kærðar nauðganir.  Einnig yfir dæmda nauðgara.  Líka skeikular skoðanakannanir.  Þar fyrir utan er skilgreining á nauðgun afar ólík á milli landa og menningarsvæða. 

  Af öllum alvarlegum glæpum eru nauðganir léttvægar fundnar í mörgum löndum.  Í sumum samfélögum getur verið hættulegt að kæra nauðgun.  Í sumum samfélögum er fylgifiskur nauðgunar að þolanda er útskúfað af fjölskyldu sinni og almenningi.  Í öðrum löndum þykir nauðgun ekki vera neitt til að gera veður út af.  Allt að því viðurkennt sport af hálfu nauðgara.

  Netsíðan Wonderlist birtir þennan lista yfir mestu nauðganalönd heims (æ, þetta er illa orðað):

1.  Bandaríkin

2.  S-Afríka

3.  Svíþjóð

4.  Indland

5.  Bretland

  Bandaríkin eru sér á parti (ásamt Ísrael) hvað varðar nauðganir á karlmönnum.  Þær eru ótrúlega algengar.  Einkum í fangelsum,  hernum,  rugby-boltafélögum og bræðralagsfélögum unglingaskóla.  Þær nauðganir eru sjaldnast taldar með.  Ekki kærðar né skráðar.      

  Wikipedía er í mörgum tilfellum þokkalega áreiðanleg heimild.  Að vísu eru tölur þar ekki nýjar.  Þetta eru nokkurra ára gamlar tölur.  Þar eru afrísk lönd í verstu sætunum.  Innan sviga er fjöldi nauðgana á hverja 100.000 íbúa.

1. S-Afríka (132,4)

2. Botswana (92,9)

3. Losotho (82,7)

4. Swasiland (77,5)

5. Bermuda (67,3) 

6. Svíþjóð (63,5)

  Netsíðan Top 10 For birtir þennan lista:

1. Indland

2. Spánn

3. Ísrael

4. Bandaríkin

5. Svíþjóð

  Hvaða listi sem er marktækastur verður ekki framhjá því litið að Svíþjóð er ofarlega á þeim öllum.  Það er skelfilegt.  

  P.s.  Ég er ósammála Páli Vilhjálmssyni um rofnar/órofnar samfarir (sjá HÉR).  Ef að kona eða kall vilja hætta við í miðjum leik þá á viðkomandi fullan rétt á því.  Taki karlinn eða konan ekki mark á því og heldur áfram þá er er það nauðgun.   

Nauðgaði „eiginkonunni“ reglulega

Það er ekki öllum gefið að "krimmast" svo vel sé

  Hér eru dæmi um það.  Laganna verðir komu böndum á viðkomandi - einmitt vegna þessara upplýsinga.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Steve vonar að allt sé í lagi.  Hann hafi panikað og stungið af vitandi að guð ætlaðist ekki til þess.  En hann getur ekki hugsað sér að lenda í fangelsi.  Þetta hafi hvort sem er bara verið útigangsmaður.

  Vinirnir hvetja Steve til að gefa sig fram.  Hann segist ekki vita hvernig hann eigi að sleppa frá þessu.  Ekki gangi að hringja í lögguna.  Það þýði fangelsi. Kannski væri ráð að grafa manninn.

  Vinirnir hvetja áfram til þess að hann gefi sig fram.  Hann segir það vera of seint.  Hann verði að fara á vettvang og fela verksummerki svo að enginn komist að því hvað gerðist.

  "Heimurinn veit ekki hvað ég gerði.  Aðeins þið og þið munið aldrei kjafta frá.  Lögreglan myndi aðeins handtaka mig.  Ég verð að taka þessu eins og karlmaður."

 

 

 

 

 

 

Loren auglýsir á Fésbók eftir persónuskilríkjum sem hana bráðvantar fyrir næsta kvöld.

Steve svarar og segist hafa undir höndum fjölda persónuskilríkja sem hann hafi tekið af unglingum undir aldri er reyni að smygla sér inn inn á skemmtistaði.  Hann kæri þá umsvifalaust fyrir fölsun.  

Jennifer hlær og minnir Loren á að pabbi hennar sé lögregluþjónn.

 

 

 

 

  "Þetta atvik þegar þú faldir hassið í brjósthaldaranum er helvítis löggusvínin stoppuðu ykkur mágkonu þína.  Haha við höfum lent í svo mörgu."

  Stöðufærslan fær 13 "læk".

  Skjáskotinu fylgir textinn:  "Þetta atvik þegar þessi sömu löggusvín böstuðu ykkur síðar sama dag vegna Fésbókarfærslunnar."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  "Góður fundur.  Maður þarf bara að kunna að leita á réttum stað."

  "Þú ert þó ekki að pósta á Fésbók að þú sért að ræna ókunnugt hús."

----------------------

Meira HÉR

Sendi ekki fjárkúgunarbréfið

Snýst þetta allt um fégræðgi?

 

  Í umræðunni um kjaraviðræður,  verkföll,  launakröfur,  skattabreytingar,  styttingu vinnuvikunnar,  hækkað matarverð,  magabólgur og djöflatertur hafa lægstu laun borið á góma.  Sumum hefur orðið tíðrætt um að ástæða sé til að hækka lægstu laun.  Jafnvel um einhverja þúsundkalla á næstu þremur árum.  

  Aðrir hafa brugðist hinir verstu við.  Þeirra viðhorf er það að hærri laun greidd ómenntuðum skófluskríl muni gera útaf við menntun í landinu.  Þá verði keppikefli allra að tilheyra hópi ómenntaða skrílsins. Það verði eftirsóknarverðasta takmark lífsins.

  Kannski er kenningin rétt.  Kannski sýnir enginn námi áhuga nema til þess að fá hærra kaup en ómenntaði skríllinn.  

  Þetta þarf að rannsaka.  Einkum vegna þess að margir eru svo vitlausir að þeir rjúka í annað nám en það sem skilar þeim síðar meir hæstu tekjum.  Einhverjir eru meira að segja svo vitlausir að þeir leggja á sig nám sem nýtist þeim lítið sem ekkert á vinnumarkaði.  Hvað þá að það skili þeim feitum launatékka.

  Getur verið að Kári Stefánsson hafi hangið í skólum áratugum saman einungis vegna þeirrar vissu að á endanum myndi hann fá góð laun?  Kannski hafði hann aldrei áhuga á taugalífræði og erfðarannsóknum.  Hvað veit ég.

  Þegar ég ungur settist á skólabekk í Myndlista- og handíðaskóla Íslands þá hafði ég ekki hugmynd um að vera rekinn áfram af löngun í hærri laun en þau sem ég fékk ómenntaður í Álverinu í Straumsvík.  Svo gekk það ekki einu sinni eftir.  Í heimsku minni hélt ég að skólagangan í MHÍ réðist af löngun til að læra skrautskrift,  olíumálun,  vatnslitun,  ljósmyndun,  myndskreytingu,  auglýsingateikningu og eitthvað svoleiðis bull. Nú veit ég betur.

 Fólki er ekki sjálfrátt.  Að minnsta kosti sumu fólki.  Það veit ekki af hverju það stundar nám í einhverju.  Það heldur að námið snúist um að fræðast um eitthvað sem viðkomandi hefur gríðarlegan huga á.  En svo í raun snýst þetta um fégræðgi:  Að komast á annan launataxta en ómenntaði skríllinn.

       

„Háskólahugtakið útþynnt“