Broslegar ljósmyndir teknar á hárréttu augnabliki

  Þegar ég var í Myndlista- og handíðaskóla Íslands á áttunda áratugnum var ein mánaðarönn lögð undir ljósmyndun.  Við nemendurnir þurftum staurblankir að kaupa rándýrar myndavélar.  Ekki var um annað að ræða.  Þetta var fyrir daga einnota myndavéla og farsíma með myndavél.  Það var allt dýrt í kringum þetta:  Filmur,  framköllunarvökvi,  ljósmyndapappír... 

  Eflaust gerði okkur myndlistanemendum gott að fá innsýn í heim ljósmyndarinnar.  Ein setning kennarans situr í mér.  Hún var á þá leið að besti ljósmyndarinn væri sá sem tæki margar myndir.  Fyrr eða síðar myndi hann fyrir tilviljun lenda á rétta augnablikinu.  Því náði sá sem tók mynd af þessum hestum.  Sá til hægri fer yfir og felur andlit manneskju.  Fyrir bragðið virðist hún vera með hestshaus.  Og kannski var hún það. 

 

 

  Páfagaukur gengur inn á myndina og auga hans hittir sem staðgengill auga mannsins. 

  Neðri hluti barborðsins er spegill.  Viðskiptavinurinn,  kona í pilsi,  virðist vera neðri hluti barþjónsins. 

  Skott kattanna mynda skemmtilegt hjartalaga mynstur. 

  Manneskjan sem klifrar á hæðinni virðist prumpa stóru skýi.  Kannski gerði hún það eftir að hafa komist í bakaðar baunir frá Mexíkó?

  Strákurinn virðist vera með tagl.  Þegar vel er að gáð má sjá í fótabúnað stelpu sem hleypur við hlið hans.  Hún er með taglið sem guttinn virðíst vera með. 

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 1.8.2014 kl. 11:37]

Alltaf gaman að þessum skemmtilegu myndum frá þér Jens hahaha...