Frábær hljómsveit

  Aldrei þessu vant átti ég í kvöld leið í bílastæði fyrir framan skemmtistaðinn Classic Rock sportbar í Ármúla 5.  Ég hafði ekki fyrr skrúfað niður bílrúðurnar en yndisleg músík barst mér til eyrna.  Krafturinn var meiri en hjá Geirmundi Valtýs.  Þarf kannski ekki mikið til (nei,  ég segi svona í hálfkæringi.  Geirmundur er sveitungi minn úr Skagafirðinum og góður fyrir sinn hatt.  Bara ekki afgerandi í harðkjarnanum.  Hann er meira í skagfirsku sveiflunni).   Söngurinn var sömuleiðis þróttmeiri.  Rokkið var heldur harðara en hjá hefðbundnum laugardagsballhljómsveitum. 

  Ég gekk á heillandi hljóðið.  Á sviðinu blasti við hljómsveitin I Adapt.  Og komin með tvo gítarleikara,  sem gerirsándið þéttara.  Mér var vorkunn fyrir að kveikja ekki strax á perunni því að þessi frábæra hljómsveit var að spila ný lög sem koma út á plötu eftir hálfan mánuð.  Aldeilis meiriháttar flott lög.  Ég einhenti mér í það auðleysta verkefni að tryggja mér eintak af plötunni á útgáfudegi. 

  Ef platan hljómar eins og hljómleikarnir er mér óhætt að hlakka til.  Ég þarf svo sem ekki að hafa áhyggjur af að tilhlökkunin sé ástæðulaus.  Ég á fyrri plötur þessara snillinga.

  Svo skemmtilega vildi til í fyrra að ég álpaðist óbeðinn og stjórnlaus inn í pönkplötubúð í Berlín.  Á meðan ég tók út stöðuna á plötulager búðarinnar hljómaði úr hátölurum kunnuglegt lag.  Ég áttaði mig samt ekki á því hver var flytjandinn.  Ég spurði afgreiðslufólkið út í það.  Mér til ánægjulegrar undrunar lyfti afgreiðslumaður upp umbúðum af plötu með I Adapt.  Hann lét þess jafnframt getið að þetta væri flott hljómsveit frá Íslandi. 

  Ég átti flest lögin á plötunni á annarri plötu með öðruvísi umslagi.  En var snöggur að kaupa þessa.  Afgreiðslumaðurinn dró upp þýskt tímarit og benti mér þar á jákvæða dóma um plötur með I Adapt.  Ég herjaði út úr honum blaðið og heimkominn arfleiddi ég Birki Fjalar,  söngvara I Adapt,  að blaðinu.  Enda hefði hann ekki trúað sögu minni án þessa mikilvæga sönnunargagns.     

Athugasemdir

[Páll Hilmarsson (IP-tala skráð) 22.7.2007 kl. 01:59]

Hérna má heyra 4 lög af plötunni væntanlegu (Chainlike Burden):

http://www.myspace.com/iadapt

og svo hérna 30 sekúndna "preview af þeim öllum 10:

http://www.last.fm/music/I+adapt/Chainlike+Burden

[Jens Guð, 22.7.2007 kl. 02:11]

  Aldeilis kærar þakkir fyrir þessar upplýsingar,  Páll. 

[Haukur Viðar, 22.7.2007 kl. 02:22]

Ég og Ingi gítarleikari erum systrasynir. Ég pyntaði hann þegar hann var barn.....ef ég hefði ekki gerið það væri hann eflaust teknótilli í dag. Ég skapaði angistina, og verð því að taka 100% kredit af öllu sem hann hefur gert.

Sorrý strákar, en svona er þetta bara.

Finnst eiginlega að ég eigi að fá stefgjöldin hans, ef einhver...

[Jens Guð, 22.7.2007 kl. 02:31]

  Það hlaut að vera að flottur gítarleikur Inga eigi rætur í fortíð.  Ég veit ekki fyrr en á reynir hvort eitthvað er til í því en mér hefur borist til eyrna að heyra megi drög að gítarsólói í fyrsta lagi plötunnar.  Ef rétt reynist er um stefnumarkandi breytingu að ræða.  En vonandi gengur gítarsólóið ekki lengra en í humátt að sólói.  Fátt er leiðinlegra í svona harðkjarnarokki en gítarsóló.  Og jafnvel þó farið sé út fyrir harðkjarnann. 

[Haukur Viðar, 22.7.2007 kl. 02:34]

Sammála og ósammála. Gítarsóló eru ofmetin.....en sumir nota þau vel finnst mér. En því miður er það yfirleitt þannig að annað hvort er bandmeð engin gítarsóló, eða í hverju einasta lagi

[Jens Guð, 22.7.2007 kl. 02:49]

  Hipparnir gengu af gítarsólóinu dauðu.  Eða svo gott sem.  Andy Gill í Gang of 4 tæklaði gítarsólóin glæsilega.  Rosalega flinkur gítarleikari sem gerði skemmtilegt grín að hetjugítarsólóunum.  Hann kunni öll sóló Hendrix utan að en notaði þekkinguna til að "slátra" væntingum til þess sem var orðið klisja.  Meistari Gill ber ómælda virðingu fyrir frumherjunum í gítarsólóklisjunum:  Hendrix,  Page og þeirra allra.  En þótti meira en nóg um þegar milljónir gítarleikara kepptust við að endurtaka klisjurnar.

  Mér þótti Tom Morello í Rage Against the Machine koma eins og ferskur gustur inn í þetta ferli.  Allt sem hann gerði á fyrstu plötu RATM og hafði valdið mér heilabrotum var bara ofur einfalt þegar ég sá hann afgreiða  það í Kaplakrika 1992.   

[Haukur Viðar, 22.7.2007 kl. 03:16]

Nokkuð sammála.

Mest gaman hef ég annars af einföldum gítarsólóum sem allir geta spilað. Samanber hið stórkostlega sóló í laginu "Í nótt" með Fræbbblunum. Handónýtt sóló, sem gerir það svo stórkostlegt

[Jens Guð, 22.7.2007 kl. 03:30]

  Og gleymdu ekki gítarsólóinu í Spáðu í mig með Megasi.  Kallinn skrifaði það út á nótur. Í stemningu hippagítarsólóa kom það eins og skrattinn úr sauðalegg.  Einfalt,  fallegt og var á skjön við það sem hipparokkið gekk út á.

[Aðalsteinn Jóhannes Halldórsson (IP-tala skráð) 22.7.2007 kl. 12:31]

Sólóin eru eins og annað í rokkinu, misjöfn. Ég persónulega hef mest gaman af einföldum en melódískum sólóum eins og má heyra í mörgum lögum Ozzy Osbourne (sólóferlinum) og Iron Maiden. Ég er ekki mikið fyrir flugusólóin (þessi sem hljóma eins og reið fluga) sem eru þó þau sóló sem einhverra hluta vegna virðast hafa orðið ofan á sem ímynd gítarsólósins. Einungis eitt band hefur náð að gera slík sóló skemmtileg og það er Slayer.

En annars stend ég sjálfan mig að því að finnast bönd aldrei nægilega góð ef það eru enginn sóló. Það eru að vísu til undantekningar eins og System of a down sem þarfnast ekki sólóa. Reyndar er eitt besta lagið þeirra með sólói, minnir að það heiti Streamline og er síðasta lagið á Steal this album.

En ég tek undir að hippasólóin gerðu enga greiða. Margt leiðinlegt, sýrt og yfirdrifið hjá þeim. Úff.....

[Jón Steinar Ragnarsson, 22.7.2007 kl. 12:57]

Skemmtileg tilviljun að þú skyldir álpast fyrir þessa algeru tilviljun á þennan bar.  Svona algerlega óforvarindis og óvart án þess að gera þér grein fyrir að hann væri til.  Hefur komið skemmtilega flatt upp í opna skjöldu að óvörum. Hehehehehehehehe.....

[Jens Guð, 22.7.2007 kl. 16:04]

  Ég varð ekki lítið hissa.  Eiginlega bara ringlaður.  Hélt jafnvel í nokkrar sek.  að mig væri að dreyma.  Enda þaulvanur því. 

[Ævar Rafn Kjartansson, 22.7.2007 kl. 20:43]

Halló! Nú þarf ég að mótmæla kröftuglega!!!!!!!!!!!! Sóló hvort sem er gítar, trommu, bassa eða hljómborðs eru það sem setur krydd í lögin. Vill einhver heyra Santana án sóló? Eða væri Albatros lag án þess? Ég get alveg stutt það að fingraæfingar á fretboard geta verið leiðinlegar og þó að Steve Vai sé mikill snillingur þá er hann drepleiðinlegur og hasssóló Grateful Dead eru boring en kommonnnn..... Hvað væri Moby Dick án trómmusólósins. Ég gæti skrifað kílómetra langloku um þetta en vona að þetta dugi til að þið vaknið af þessum doða sem er sennilega vegna hitans.

Og Zappa hefur tekið þetta allt í nefið í gríni. Hlustið td. á útgáfu hans af Stairways to heaven! (Þó hann hafi verið streight á því í öðrum skilningi)