Kvikmyndarumsögn

 

- Titill:  Guð blessi Ísland

- Leikstjóri:  Helgi Felixson

- Helstu "stjörnur":  Geir Haarde,  Bjarni Ármanns,  Björgólfur Thor,  Jón Ásgeir,  Dúni Geirsson,  Sturla Jónsson og Eva Hauksdóttir

- Tónlist:  Hilmar Örn Hilmarsson

- Einkunn: ***1/2 (af 5)

  Guð blessi Ísland  er heimildarmynd um efnahagshrunið og búsáhaldabyltinguna.  Ég var búinn að gleyma þeim gífurlega tilfinningahita,  reiði og æsingi sem einkenndi búsáhaldabyltinguna.  Hvernig allt var við að sjóða upp úr.  Lögreglan átti í vandræðum með að hemja hamslausan múginn.  Það var hættuástand og mesta mildi að enginn slasaðist alvarlega í hamaganginum. 

  Formenn stjórnmálaflokkanna urðu að flýja úr beinni sjónvarpsútsendingu á Stöð 2.  Reyndar skemmdu mótmælendur tækjabúnað Stöðvar 2 þannig að útsending rofnaði.  Ingibjörg Sólrún kannaðist ekki við að mótmælendur væru þjóðin. Hún sá hvergi þjóðina.  Hafði orðið viðskila við hana.  Bíll forsætisráðherra,  Geirs Haarde,  var laminn að utan eins og harðfiskur.  Geir taldi sig og bílstjórann hafa verið í raunverulegri hættu.  Það kemur ekki fram í myndinni en eftir þetta fylgdu Geir nokkrir lífverðir hvert sem hann fór.  Einnig Davíð Oddssyni,  þáverandi seðlabankastjóra.  Heimili hans var jafnframt vaktað af lögreglunni.  Lögreglustöðin varð fyrir harkalegri árás vegna handtöku á ungum manni er hafði flaggað Bónus-fána á alþingishúsinu.

   Björgólfur Thor,  Jón Ásgeir og Bjarni Ármannsson koma ansi furðulega fyrir í myndinni.  Þeir virðast raunveruleikafirrtir og hugsunarháttur þeirra töluvert frábrugðinn þess fólks sem er að berjast í bökkum og missir að lokum allt sitt.  Bjarni kemur skást út.  Senurnar með þeim hinum eru skondnar.  Reyndar er margt fleira ljómandi fyndið í myndinni. 

  Feðgarnir í lögreglunni,  Geir Jón og Dúni,  eru stétt sinni til sóma.  Sýna aðstæðum og mótmælendum skilning og leggja sig fram um að gera gott úr öllu af yfirvegun.  Eru stjörnur myndarinnar.  Hlýlegar jákvæðar persónur,  velviljaðar og eiga aðdáunarvert auðvelt með að afgreiða allt sem lýtur að bestu mannlegum samskiptum.  Herskáustu mótmælendur geta ekki annað en borið réttilega virðingu fyrir þeim.  Aldeilis frábærir feðgar.

  Sama verður ekki sagt um nasistana Ólaf Klemensson (starfsmann Seðlabankans) og litla feita bróðir hans (svæfingarlækni hjá Landsspítalanum).  Þeir ryðjast með fúkyrðum inn í hóp mótmælenda og reyna að efna til slagsmála.  Ólafur,  sem er með húðflúraðan hakakross (sést samt ekki í myndinni), gengur svo langt að hrinda konu upp úr þurru.  Miðað við æsinginn á svæðinu er næsta undarlegt að þeim bræðrum mistókst ætlunarverkið:  Að efna til slagsmála.  Það kemur ekki fram í myndinni en kom fram í fjölmiðlum á sínum tíma að fólk hélt að þarna væru vesalingar í annarlegu ástandi á ferð.  Sem er skiljanlegt.  Og sennilega rétt mat hvað varðar Ólaf (sjá mynd).  Sá litli feiti var meira í því hlutverki að upphefja sig í augum gamla nasistans.  Það vaknar spurning varðandi traust sem skjólstæðingar Landsspítala þurfa að bera til svæfingarlækna að eiga sitt undir samskiptum við svona kexruglaðan svæfingarlækni.   Þessi bjáni er hættulegur umhverfi sínu.  Þvílík fífl sem þessir bræður eru.  En gefa lífinu lit með verstu formerkjum.  Það kæmi ekki á óvart að Baldur Hermannsson eigi eftir að mæra þá bræður.  Kjaftur hæfir skel.

  Í gegnum myndina er fylgst með Sturlu Jónssyni taka þátt í mótmælunum,  stefna á þing fyrir Frjálslynda flokkinn og tapa öllu sínu í hruninu.  Hann og hans fjölskylda voru í góðum málum.  Áttu tvær blokkaríbúðir,  byggðu sér hús af elju,  en svo dundu ósköpin yfir:  Sturla varð atvinnulaus og skuldir hrönnuðust upp.  Að lokum flutti Sturla til Noregs.  Draumur fjölskyldunnar um að flytja til Flórída verður að bíða betri tíma.

  Nornin Eva Hauksdóttir fer í gegnum svipað ferli.  Hún flutti til Danmerkur.  Það er áhrifaríkt að fylgjast með lífsbaráttu Evu og Sturlu til samanburðar við túlkun Björgólfs,  Jóns Ásgeirs og Bjarna Ármanns á ástandinu.  Kostulegust er sú skýring Björgólfs að peningar skipti ekki um eigendur heldur hverfi eins og jurt sem visnar og hverfur.  Þessa kenningu má kannski bera á borð fyrir þá sem töpuðu öllu sínu er þeir treystu Icesave fyrir ævisparnaði sínum.  Peningar þeirra hurfu eins og visnuð jurt.  Einnig er broslegt að sjá blaðafulltrúa Björgólfsfeðga burðast með tvö kaffiglös og fleira á eftir Björgólfi Thor sem heldur ekki á neinu.  Björgólfur er kóngurinn og Ásgeir Friðgeirsson,  ja,  hvuttinn sem er í því hlutverki að dekstra húsbóndanum.

  Ég ætla ekki að nefna nein nöfn en þeir sem eru mér fróðari telja sig merkja augljós einkenni kókaínneytenda af töktum sumra.

  Tónlist Hilmars Arnar Hilmarssonar hefur öll bestu einkenni kvikmyndatónlistar.  Maður tekur varla eftir tónlistinni og áhrifaríkri beitingu hennar nema hlusta sérstaklega eftir henni.

  Galli myndarinnar er að sum skot eru of löng og þjóna ekki neinum tilgangi.  Það hefði mátt beita skærum grimmar.  Dæmi um þetta er löng sena af konu Sturlu þurrka hund og langt myndskeið tekið út um bílglugga er Sturla ekur eftir Reykjanesbraut á leið til Noregs. 

  Ég get mælt með myndinni sem skemmtilegri,  áhrifaríkri og góðri upprifjun á sérstæðum kafla í Íslandssögunni.

Hver er hvað og hver er hvurs?

+++=

  Sumum þykir Davíðs-æskan í Sjálfstæðisflokknum vera einsleitur hópur.  Jafnvel eins og klónuð eintök.  Það er ekkert að því.  Hver dregur dám af sínum sessunaut.  Ungir áhrifaríkir drengir samsama sig tilteknu normi.  "Það má þekkja þá sem drekka af þeim félögum sem þeir þekkja," segir í vinsælu lagi með Ríó tríói.  Þetta má til sannsvegar færa.  Berum hér að gamni saman ljósmyndir af: Gísla Marteini,  sem lenti undir Hönnu Birnu í kapphlaupi um borgarstjórastól í Reykjavík og fór til Skotlands í nám á launum borgarstjórnarmanns;  Sigurði Kára Kristjánssyni sem ólst upp hjá fátæku fólki,  komst inn á þing sviptur ökuskírteini vegna ölvunaraksturs og kolféll í síðustu alþingiskosningum (vonandi ekki vegna þess að hafa alist upp hjá fátæku fólki);  Og byltingarsinnanum Ólafi Erni Níelssyni sem steypti óvænt sitjandi formanni SUS með vel heppnuðu áhlaupi Davíðs-armsins á þingi SUS á Ísafirði.  Ólafs vegna verður framaganga hans vonandi farsælli en tvífaranna.  Vitandi ekkert um manninn óska ég honum góðs gengis og bjartrar framtíðar.

Bestu og verstu bloggarar landsins

  Í helgarblaði DV er opnugrein um bestu og verstu bloggara landsins.  Úttektin leggur út af niðurstöðu 15 álitsgjafa.  Ég er ekki alveg viss en held að hver álitsgjafi nefni 3 bestu og 3 verstu bloggarana.  Mér til ómældrar gleði er ég á lista yfir bæði bestu og verstu bloggara landsins.  Rökin fyrir að ég sé einn af verstu bloggurum eru þau að ég sé: "Besserwisser sem telur sig vita allt best".

  Það er gaman.  Besserwisser er sá sem er yfirmáta fjölfróður.  Það er ég hinsvegar ekki.  Ég er fáfróður en geri mikið úr því litla sem ég veit.  Nákvæmari lýsing hefði átt að vera:  "Gefur sig út fyrir að vera besserwisser..."  En samt.  Það er skemmtilegt að vera (ranglega) skilgreindur besserwisser.

  Lára Hanna hefur yfirburði sem besti bloggarinn.  Hún er vel að þeim titli komin.  Ég er henni ekki alltaf sammála.  Það skiptir ekki máli.   Blogg hennar er eins og fjölmiðill út af fyrir sig.  Hún leggur rosalega mikla vinnu í bloggið sitt.  Ég skil ekki hvernig hún nennir að hlaða inn á blogg sitt heimildum sem sumar spanna mörg ár aftur í tímann.  Ég kvitta glaður undir að Lára Hanna sé besti bloggari landsins.

  Verra þykir mér að Stefán Friðrik Stefánsson sé útnefndur versti bloggarinn.  Sagður hafa eyðilagt fréttabloggið og vera konung endurvinnslunnar.  Ég kann vel við blogg Stefáns.  Kíki oft inn á hans bloggsíðu.  Hann bætir fróðleiksmolum við fréttir Moggans og liggur ekki á sínum skoðunum.  Hann er íhald af gamla skólanum (Sjálfstæðisflokksmaður) en gagnrýninn á sitt fólk.  Opinskár og heiðarlegur og samkvæmur sjálfum sér. 

  Daglegur fjöldi innlita á bloggsíðu Stefáns væri ekki sá sem raun ber vitni nema vegna þess að fólk hefur áhuga á því sem þar er í boði.

  Samkvæmt niðurstöðu DV veitir Jón Valur Jensson Stefáni harða samkeppni sem versti bloggarinn.  Jón Valur er sakaður um trúarhræsni,  leiðindi og ýta undir hatur,  misklíð og heiftúðskap.

  Egill Helgason er næst besti bloggarinn.  

  Gaman væri að hlera álit ykkar á bestu og verstu bloggurum.  En vinsamlegast sniðgangið mitt nafn í umræðunni.

Heiðra minningu Helga Hóseasonar með sönglagi

  Simmi og Jói kallast tvíeyki sem þekktast er fyrir að vera kynnar í sjónvarpsþáttunum Ædol á Stöð 2.  Þeir halda úti bloggsíðu og - að ég held - útvarpsþætti.  Ég er ekki klár á hvaða útvarpsstöð.  Hef þó grun um að það sé á Bylgjunni.  Nú hafa þessir drengir hljóðritað sönglag til að heiðra minningu Helga Hóseasonar.  Lagið má heyra á:  http://blogg.visir.is/simmiogjoi/2009/09/12/vi%c3%b0-hei%c3%b0rum-minningu-helga-hoseassonar-me%c3%b0-lagi-mp3/#comments.  Þegar smellt er á rauðlitað nafn Helga hefst spilun á laginu.

  Þetta er ljómandi gott hjá drengjunum og fallegt uppátæki.  Áreiðanlega eiga þeir eftir að setja lagið einshversstaðar á netið þar sem hægt verður að hala því niður. 

  Til gamans má rifja upp að rokksveitin Atomstöðin gaf fyrir nokkru út plötu sem var tileinkuð Helga Hóseasyni.  Helgi tók því vel en þótti músíkin viðbjóður (sennilega notaði hann annað orð).  Enda lítið fyrir rokkið. 

Frábært innlegg í umræðuna

  Margir hafa tjáð sig um íslenska efnahagsviðundrið.  Sitt sýnist hverjum.  Og ekki síst hvert framhald á að vera á næstu skrefum til lausnar út úr vandanum.  Eitt besta innlegg í umræðu dagsins er að finna á heimasíðu fjölmiðlafræðinga sem halda úti heimasíðu er kallast landpóstur og vísa ég þá sérstaklega á: http://landpostur.is/news/frystum_eignir_audmanna_/

  Ljósmyndina af hugmyndafræðingi efnahagshrunsins,  Hannesi á horninu,  tók Helgi J.  Hauksson. 

Skemmtilegar myndir af tvíförum

  Þessar myndir fékk ég sendar og hló.  Mér er ljúft og skylt að leyfa ykkur að skella upp úr líka.

Aflið fær styrk

  Fréttinni hér fyrir neðan er hnuplað af heimasíðu Vikudags á Akureyri.  Heimasíða Aflsins,  systursamtaka Stígamóta á Norðurlandi,  er www.aflidak.is.  Mín kæra systir,  Sæunn,  er formaður samtakanna.  Slóðin á fréttina í Vikudegi er http://vikudagur.is/?m=news&f=viewItem&id=3817

Aflið nýtir peningastyrk til útgáfu kynningarbæklings

mánudagur 22.jún.09 13:11

 

  

 

  Styrkurinn afhentur, Sæunn Guðmundsdóttir og Jóhanna G. Þorsteinsdóttir f.h. Aflsins og Hafdís Inga Haraldsdóttir f.h. Ladies circle nr. 1 á Akureyri.

  Á Kvennadaginn 19. júní hittust talskonur Aflsins á Akureyri, samtökum gegn heimilis-og kynferðisofbeldi og formaður Ladies Circle klúbbs númer 1 og var tilgangurinn að afhenda Aflinu peningastyrk. Aflið mun nýta styrkinn til útgáfu kynningarbæklings sem er í bígerð og verður á 10 tungumálum. 

  Með þessu móti getur Aflið lagt sitt af mörkum við að ná til sem flestra sem þurfa á aðstoð að halda.  Mjög mikil aukning hefur verið frá 2007 til 2008 eftir aðstoðs Aflsins eða 94% og enn meiri aukning er á árinu sem líður. Aflið sinnir forvörnum í grunn- og framhaldsskólum á Akureyri í fyrirlestraformi og er raunin sú að eftir hvern fyrirlestur bætist við einn þolandinn sem leitar eftir aðstoð hjá Aflinu. LC-1 klúbburinn er hluti af Ladies circle hreyfingunni, alþjóðlegum samtökum kvenna sem vilja stuðla að því að konur kynnist hver annarri, víkki út sjóndeildarhring sinn og efli alþjóðlegan skilning og vináttu.

 

Áhugaverð ræða Ólafs F. Magnússonar, fyrrverandi borgarstjóra

  Eins og ég sagði frá á dögunum - og fréttastofur fjölmiðlanna hafa nú einnig sagt frá - hefur Ólafur F.  Magnússon yfirgefið Frjálslynda flokkinn og stofnað nýtt framboð,  H-listann.  Ég hef komist yfir ræðu Ólafs þar sem hann gerði borgarstjórn grein fyrir ákvörðun sinni í gær.  Það er hin fróðlegasta lesning og þess vegna birti ég hana hér í heild:

 

Forseti, góðir borgarfulltrúar.

  Fyrir tíu árum, um vorið 1999, var ég í þeirri sérkennilegu stöðu, að vera borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins, en gat engan veginn hugsað mér að kjósa flokkinn í Alþingiskosningum þá um vorið. Árið áður hafði ég verið í framboði fyrir flokkinn til borgarstjórnar og kosið hann í síðasta sinn á lífsleiðinni. Því mér hafði smám saman orðið ljóst, og alveg hvellljóst um vorið 1999, að Sjálfstæðisflokkurinn stóð ekki lengur fyrir þeim gildum, sem alla tíð hafa mótað lífsskoðun mína. Gildum umhyggju og réttlætis og baráttunnar fyrir velferð og öryggi þegnanna ásamt óskoruðu eignarhaldi almennings yfir auðlindum til lands og sjávar og rétti ófæddra kynslóða til að erfa landið okkar fagra með einstöku náttúrufari sínu.

  Sjálfstæðisflokkurinn var þá þegar farinn að starfa þvert á þessi gildi með gegndarlausri græðgis- og einkavinavæðingu, spillingu, valdníðslu og niðurgreiddum náttúruspjöllum. Pólitík sem gat með góðu móti kallast öfug Hróa hattar pólitík með rányrkju á auðlindum og eigum almennings, umhverfissóðaskap og stalíniskri stóriðjustefnu.

  Þegar ég gerðist frumstofnandi og ábyrgðarmaður grasrótarhreyfingarinnar Umhverfisvinir um haustið 1999, vissi ég að dagar mínir í Sjálfstæðisflokknum væru taldir. Það var hins vegar sannarlega þess virði að fórna stjórnmálaferli sínum fyrir jafn góðan málstað og þann að bjarga náttúruperlu á borð við Eyjabakka og forða því að þeim væri sökkt fyrir minna en engan efnahagslegan ávinning. En í þeirri baráttu kynntist ég rækilega því valdi óttans sem þáverandi forysta og ráðandi öfl innan Sjálfstæðsisflokksins beittu gegn öllum þeim, sem voguðu sér að efast um ágæti þeirrar ósjálfbæru og óhagkvæmu ofurvirkjanastefnu, sem hefur tröllriðið náttúru landsins og efnahag þjóðarinnar.

  Það var því vonum seinna, að ég sagði mig úr Sjálfstæðisflokknum, hér í pontu borgarstjórnarsalarins, í upphafi borgarstjórnarfundar hinn 20. desember árið 2001, klukkustundu áður en þáverandi umhverfisráðherra felldi úr gildi úrskurð Skipulagsstofnunar um að ekki skyldi ráðist í Kárahnjúkavirkjun, vegna umtalsverðra og óafturkræfra umhverfisáhrifa hennar. Með úrsögn minni úr Sjálfstæðisflokknum var auðvitað og ekki í fyrsta sinn talið fullvíst að pólitískum ferli mínum væri lokið. Rétt eins og allt benti til þegar talningu var að ljúka í borgarstjórnarkosnungunum vorið 2002, þegar ég náði óvænt kjöri sem óháður borgarfulltrúi í samstarfi við Frjálslynda flokkinn. Samstarfi sem nú er komið að leiðarlokum vegna þess einstaka getuleysis , sem núverandi forysta Frjálslynda flokksins hefur sýnt, í einu og öllu, nema að hrekja á brott alla þá sem vilja vinna meintum málstað flokksins gagn. Málstað sem ég hélt að snerist um að vernda auðlindir almennings til sjávar og sveita fyrir þeirri gegndarlausu græðgisvæðingu og auðlindasóun, sem höfuðspillingaröfl íslenskra stjórnmála, Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur, hafa stundað tiltölulega óáreittir um árabil og hafa alla aðstöðu til að stunda áfram um nokkurt skeið á vettvangi borgarstjórnar Reykjavíkur.

  Senn fer þó að fjara undan helmingaskiptameirihlutanum í Reykjavík, þegar tillögur mínar í borgarstjórn frá síðasta ári, um að fjárframlög til frambjóðenda í prófkjörum verði gerð opinber ná fram að ganga. Allir vita að þá kemur fiskur undan steini. Og athygli vekur að einungis fulltrúar vinstri grænna hafa staðið vaktina við hlið mér gegn spillingunni í borgarstjórn Reykjavíkur. Rétt eins og fulltrúar vinstri grænna stóðu einir vaktina í umhverfis-, orku- og auðlindamálum fyrir síðustu Alþingiskosningar, sem og árið 1999, en bæði þá og í vor átti ég ekkert annað val, sem einlægur talsmaður sjálfbærrar umhverfis- og auðlindastefnu en að kjósa einmitt vinstri græna.

  Í Alþingiskosningunum í vor gat ég ekki stutt,eins og ég hefði viljað, allt það ágæta fólk, sem hefur haft hugsjónir Frjálslynda flokksins um að vernda auðlindir í eigu almennings gagnvart eignaupptöku í þágu sérhyggju- og græðgisvæðingar. Því er um að kenna að forysta flokksins boðaði gegndarlitla ofveiði- og ofurvirkjanastefnu, stefnu þar sem auðlindin er hvorki vernduð né nýtt með sjálfbærum hætti og ekkert hugsað um næstu kynslóð á Íslandi. Það samrýmist ekki upphaflegum hugsjónum flokksins, að halda áfram að láta almenning greiða niður orkusölu til erlendra álbræðslurisa, á sama tíma og okrað er á innlendum orkukaupendum. Það samræmist ekki heldur hugsjónum flokksins að fórna náttúruperlum fyrir minna en ekki neitt og nýta aðeins brot af hitaorkunni úr iðrum jarðar við raforkuframleiðsluna. Ég ítreka að ég ber góðan hug til þeirra frambjóðenda og stuðningsmanna Frjálslynda flokksins, sem reyndu að þreyja þorrann fram til hins síðasta, þrátt fyrir slaka frammistöðu formannsins, fyrrverandi þingflokksformannsins og framkvæmdastjórans, sem hafa sett flokkinn málefnalega og fjárhagslega á höfuðið. Þessir þremenningar hafa sýnt dugleysi og óráðsíu og seint verða þeir vændir um hreinlyndi eða að tala vel um félaga sína.

  Á borgarstjórnarvaktinni hef ég oftast staðið einn vörð um verndun umhverfisins og náttúru- og menningarminja, auk þeirrar þungu áherslu sem ég legg á velferðar og öryggismál, enda mótaður af bakgrunni mínum sem heilbrigðisstarfsmaður. Ég vænti engu að síður sívaxandi stuðnings við og samstarfs um mín sjónarmið af hálfu borgarfulltrúa og varaborgarfulltrúa vinstri grænna, sérstaklega gagnvart spillingarmálunum, enda er það einbeittur vilji minn að vinna gegn þeirri rótgrónu spillingu, sem tíðkast hefur hjá helstu valdaflokkum íslenskra stjórnmála, Framsóknarflokki og Sjálfstæðisflokki, sem illu heilli sitja enn að kjötkötlum borgarinnar og nýta það óspart í fyrirgreiðslum, launagreiðslum, ferða- og dagpeningagreiðslum og veislugjörðum sjálfum sér til dýrðar en á kostnað borgarbúa.

Góðir borgarfulltrúar og góðir Reykvíkingar.

  Um leið og ég segi öllu samstarfi borgarstjórnarflokks F-listans við Frjálslynda flokkinn slitið, boða ég nýtt framboð óháðra, sem ég hyggst leiða í næstu borgarstjórnarkosnungum, að líkindum undir merkjum H-lista og með einkunnarorðunum: „Hreinskilni, hæfni, heiðarleiki,“ þó að einkunnarorðin góðu frá 2002 „Umhyggja, hreinskilni, réttlæti“, séu enn í fullu gildi. Á allt þetta skortir hjá núverandi meirihluta í borgarstjórn Reykjavíkur. Það er brýn þörf á því að venjulegt fólk með eðlileg tengsl við atvinnulíf og mannlíf í borginni láti ekki útsendara á vegum óprúttinna fjárplógsmanna, hagsmunaafla og stjórnmálaflokka hrekja sig frá því að starfa að borgarmálum. Það hefur svo sannarlega verið reynt gagnvart mér en ekki tekist. Með því vil ég sýna öðrum borgarbúum gott fordæmi um leið og ég hvet allan almenning til virkrar þáttöku í borgarlífinu og að gefa duglausum atvinnvinnustjórnmálamönnum reisupassann. Af langri reynslu þekki ég vel þá ríku tilhneigingu atvinnustjórnmálamanna að hugsa fyrst og fremst um eigin velferð og vera ávallt tilbúnir að sveigja frá hugsjónum sínum og fyrirheitum. Ég mun hins vegar sem óháður borgarfulltrúi berjast fyrir velferð og öryggi allra borgarbúa, enda aðeins skuldbundinn af orðum mínum og sannfæringu.

Svo fárveikur að hann kaus Sjálfstæðisflokkinn

  Í nýföllnum dómi yfir geðveikum afbrotamanni eru geðsjúkdómar hans tíundaðir af nákvæmni.  Þar segir meðal annars: 

  "...hann hafi hætt að vinna árið 1978 og þá verið „beint inn á við"... byrjað að stunda trúarbrögð og geimvísindi...fengið samband við verndara sinn og gyðjurnar tvær sem hafi þá verið að tala inn á huga hans...hafi hætt að aka bíl árið 1978, en lifað á eignum sínum næstu 10 árin en þá hafi peningarnir verið búnir. Þá hafi helgistjórnin sent hann á geðsjúkrahús, hann hafi skotið á mann en verið „handleiddur“ til að gera það, allt gert í þeim tilgangi að koma honum á örorku...þetta hafi verið nágranni hans og...að hann hafi verið innblásinn til að drepa nágranna sinn en hann hafi verið heppinn að það hafi ekki tekist...hafa verið lagður inn á geðdeild í tengslum við þessa skottilraun og hafi fengið sprautur einu sinni í mánuði í mörg ár eftir það...sé innblásinn af guðunum og guðirnir hafi fengið hann til að gera þetta til að reyna hann sjálfan...sé undir eftirliti tveggja gyðja, Sollu og Geraldine, og hafi verið undir vernd þeirra í 20 ár. Solla sjái um hann á daginn en Geraldine á nóttunni en undanfarin 20 ár hafi hann verið í stöðugu sambandi við þessar gyðjur og ræðir um að sambandið sé huglægt...gyðjurnar yfirtaki huga hans og stjórni honum alveg. Á köflum píni þær hann og píski. Yfir þessum gyðjum sé helgistjórn jarðar sem veiti honum innblástur og stýri þessu öllu. Það séu sex guðir og sex gyðjur sem myndi helgistjórnina og aldur þeirra sé 4-8 milljarða ára...verndari hans hafi sagt honum að hætta á lyfjum og líklega hafi það verið „Solla“ sem hafi sagt honum það...hann sé undir sérgæslu guðanna. Guðirnir hafi ákveðið að láta reyna á ákærða sérstaklega, meðal annars með því að láta hann léttast, en verndararnir hefðu komið inn og séð að hann hafi nú byrjað að borða...hafi verið látinn komast í samband við dópista og hann látið dópistann hafa peninga reglulega alla tíð síðan. Tilgangurinn væri sá að gera ákærða að öreiga eins og Krist og spámennina...í innlögn ákærða á geðdeild 1987 hafi hann fengið sjúkdómsgreininguna paranoid schizophrenia (aðsóknargeðklofi)...miklar ofsóknarhugmyndir um skipulagðar aðgerðir gagnvart misindismönnum og kenndi þá meðal annars guðunum um tvö vélhjólaslys sem höfðu orðið ári áður...aftur verið lagður inn á geðdeild 2008 og þá fengið sömu sjúkdómsgreiningu...miklar ranghugmyndir af sama toga og í fyrri innlögn...flókið fast ranghugmyndakerfi sem einkennist af trúarhugmyndum og segist fyrir nokkrum árum hafa verið innblásinn til að hengja sig en ekki gert það...hafi lesið Morgunblaðið reglulega, lesi Fréttablaðið af og til en fylgist hvorki með útvarpi né sjónvarpi. Hann hafi kosið Sjálfstæðisflokkinn alla tíð en hætt því fyrir nokkrum árum því Solla hafi verið á móti því. Hlutverk hans í lífinu sé að leysa lífsgátuna með því að opinbera líf og tilveruna. Hann sé langt kominn með að leysa þessi mál og kveðst ætla að birta grein um þetta síðar á árinu í Morgunblaðinu. Sjúkdómsgreiningin er Paranoid schizophrenia...alvarlegan geðklofasjúkdóm að stríða um áratuga skeið. Sjúkdómurinn einkennist af miklum og flóknum ranghugmyndakerfum, en þau kerfi séu að megninu til af trúarlegum toga. Hann telji sig vera undir stjórn æðra máttarvalds og eftir því sem best verði séð hafi þessi einkenni verið stöðug í að minnsta kosti 20-30 ár."

Þarf að vinna litla sigra á hverjum degi

3 kjötfarsbollur á 2699 krónur

  Ég fór í Nóatún til að kaupa Malt.  Þegar ég skokkaði léttilega framhjá kjötborðinu glenntu nýsteiktar kjötfarsbollur sig framan í mig.  Þegar maður hefur ekki borðað nýsteiktar kjötfarsbollur í nokkur ár sprettur upp óviðráðanleg löngun í kjötfarsbollur undir þessum kringumstæðum.  Þið kannist við þetta. 

  Þar fyrir utan heyrði ég því nýlega haldið fram að íslenska kjötfarsið (eða kjötfaxið eins og afi minn heitinn hélt að það héti) sé alveg sér íslenskt og allt öðru vísi en kjötfars í útlöndum.  Þetta íslenska sé mun bragðbetra,  hollara,  mýkra,  meðfærilegra og miklu fallegra.  Íslenskt kjötfars á heima í upptalningunni á að Ísland eigi sterkustu menn í heimi,  fallegustu konur í heimi,  besta vatn í heimi og þar til fyrir nokkrum vikum versta seðlabankastjóra í heimi.

  Með þetta í huga gusaðist yfir mig þjóðernisrembingur.  Áður en ég náði andlegu jafnvægi hafði ég keypt 3 nýsteiktar kjötfarsbollur.  Glaður í bragði skokkaði ég léttilega með þær að kexrekkanum til að kaupa íslenskar súkkulaðibitakökur úr íslensku súkkulaði svo ég hefði eitthvað fleira en íslenskan lakkrís að maula með kjötfarsbollunum.

  Skyndilega sá ég út undan mér að kjötfarsbollurnar voru verðmerktar á 2699 krónur.  Það er reisn yfir svona verði.  En ég reiknaði í huganum að kíló af kjötfarsi er á 300 - 400 krónur.  3 steiktar kjötfarsbollur vega um fjórðung úr kílói.  Það blasti við að þetta væru alveg sérstakar kjötfarsbollur.  Til að klúðra engu skokkaði ég léttilega aftur að kjötborðinu og spurði:  "Er málsháttur í þessum kjötfarsbollum?"

  Afgreiðslumaðurinn svaraði alvarlegur, ábúðafullur og með allt á hreinu:  "Nei,  það er nautahakk,  svínahakk,  hveiti,  kartöflumjöl,  laukur,  egg,  pipar og salt í þessum bollum."

  "Hvað gerir bollurnar svona dýrar?"  spurði ég og benti á verðið. 

  "Mistök,"  útskýrði afgreiðslumaðurinn,  vigtaði þær upp á nýtt,  skellti á umbúðirnar nýjum verðmiða upp á 507 krónur og bauðst til að setja nokkrar grænar baunir með.  Sem ég afþakkaði að sjálfsögðu.  Grænar baunir eru ekki íslenskar.   

----------------------------

  Myndin efst er af starfsmanni Hafró.  Hann var í miðri setningu um haffræðilegar aðstæður til stofnmælinga botnfiska að haustlagi þegar þetta lykilorð skaust upp úr honum - án samhengis.