Diskó og pönk

 

 Þessa dagana er verið að sýna í Þjóðleikhúsinu leikverkið Ástin er diskó,  lífið er pönk eftir Hallgrím Helgason.  Það hefur verið uppselt á allar sýningar til þessa.  Einnig er uppselt á næstu sýningar.  Þessi sýning hefur gefið mörgum ástæðu til að rifja upp árin um og upp úr 1980.

  Í Fréttablaðinu tjáði Unnur Steinsson (móðir Unnar Birnu sem var kynnir í sjónvarpsþættinum Bandið hans Bubba) sig um málið.  Hún var tískusýningadama á þessum tíma. 

  Unnur segist ekki hafa byrjað að hlusta á pönk fyrr en Egó kom til sögunnar.  Jafnframt fullyrðir hún að pönkið hafi dáið en diskóið lifi.

  Að því gefnu að Unnur eigi við hljómsveitina Egó - en ekki bensísstöðvar Egó - þá var sú hljómsveit ekki pönksveit.  Egó byrjaði sem þungarokkssveit en breytti fljótlega yfir í fjölbreytta popprokkssveit af því tagi sem heyrði undir samheitið nýbylgju. 

  En fyrst Unnur skilgreinir Egó sem pönk og telur að pönkið hafi dáið þá er sérkennilegt að Egóið virðist vera ódrepandi.  Sú hljómsveit er enn að og vinsældir hennar færast í aukana í áranna rás fremur en hitt.  Fyrir þremur árum dró hún 110.000 manns á hljómleika í miðbæ Reykjavíkur og sló þar með Íslandsmet.

  Burt séð frá Egói þá hefur pönkið fram á þennan dag lifað góðu lífi,  hérlendis sem og erlendis.  Það er stöðugt verið að setja hér upp vel sótta pönkhljómleika.  Fyrir örfáum vikum var haldin stórkostleg pönkhátíð á Grand Rokk þar sem liðsmenn Fræbbblanna,  Q4U,  Das Kapital,  Taugadeildarinnar og Tappa tíkarrass afgreiddu pönk-klassíkina.  Hljómsveitir eins og Morðingjarnir,  Rass,  Æla,  DYS,  Hölt hóra,  Innvortis,  Dr.  Spock og margar fleiri hafa verið og eru áberandi í rokksenunni.  Svo ekki sé minnst á Fræbbblana sem aldrei hafa verið betri og sprækari en nú.  Og hver átti bestu íslensku plötuna í fyrra?  Ójú,  harðkjarnapönksveitin I Adapt.

  Hvað getum við talið upp margar starfandi diskóhljómsveitir?  Bíðum nú við.  Ja... er einhver diskóhljómsveit starfandi á Íslandi?

Mestu töffarar rokksögunnar

  Fyrir nokkru efndi breska poppblaðið New Musical Express til skoðanakönnunar meðal lesenda sinna um það hver sé svalasti töffari rokksögunnar (The Cool List).  Að venju kemur sumt í niðurstöðunni á óvart á meðan önnur nöfn eru sjálfgefin í efstu sætum.  Þessir röðuðust í efstu sætin:

1.   Jimi Hendrix

2.   John Lennon

3.   Kurt Cobain (Nirvana)

4.   David Bowie

5.   Bob Dylan

6.   Keith Moon (Who)

7.   George Harrison

8.   Elvis Presley

9.   Debbie Harry (Blondie)

10. Joe Strummer (Clash)

11. Jim Morrison (Doors)

12. Mick Jagger (Rolling Stones)

13. Keith Richards (Rolling Stones)

14. Jimmy Page (Led Zeppelin)

15. Dave Grohl (Nirvana/Foo Fighters)

16. Frank Sinatra

17. Freddy Mercury (Queen)

18. Ian Curties (Joy Division)

19. Iggy Pop

20. Dee Dee Ramone (Ramones)

  Það væri gaman að fá skoðun ykkar á þessum lista.

Versta íslenska hljómsveitarnafnið

 

  Í síðustu viku óskaði ég eftir tillögum um versta íslenska hljómsveitarnafnið.  Margar góðar tillögur bárust.  Nú þarf ég að biðja ykkur um að styðja tillögur um þau nöfn sem voru nefnd af tveimur eða færri,  það er að segja ef þið teljið vera ástæðu til að viðkomandi nöfnum verði stillt upp í endanlegri og formlegri skoðanakönnun.  Í þessu tilfelli má bara styðja tillögur um nöfn sem einhver annar gerði tillögum um. 

  Valið stendur einungis um íslensk nöfn.  Útlend nöfn koma ekki til greina þó íslensk hljómsveit beri það.  Sömuleiðis koma einungis til greina nöfn þekktra hljómsveita.  Þá á ég við hljómsveitir sem hafa sent frá sér lag eða plötu eða kynnt sig þokkalega að öðru leyti.

  Það skal tekið fram að ætlunin með þessari skoðanakönnun er ekki að svekkja neinn né særa.  Vonandi geta allir tekið þessu sem léttum samkvæmisleik.  Þetta hefur sömuleiðis lítið með minn smekk að gera - ef undan er skilið að ég nefndi til sögunnar nöfnin Lummurnar og Skítamóral.  Ég ætla ekki að berjast fyrir því að þessi nöfn verði í endanlegu skoðanakönnuninni.  Þess vegna svara ég ekki að sinni spurningu Saxa um það hvers vegna Skítamórall sé verra nafn en Sykurmolarnir.  Ég útskýri það seinna.

  3 nöfn fengu 3 eða fleiri tilnefningar.  Þau verða inni í keppninni og þið þurfið ekki að styðja tillögur um þau.  Þetta eru:

Morðingjarnir

Síðan skein sól / SSSól

Eurobandið

 

Eftirfarandi voru tilnefnd af tveimur en það er lágmark að nafn sé stutt af þremur til að vera inni:

Lummurnar

Stuðmenn

Sú Ellen

Hölt hóra

Bruni BB

Aggi Slæ & Tamlasveitin

 

Síðan eru það nöfnin sem hafa fengið eina tilnefningu:

Skítamórall

200.000 naglbítar 

Hunang

Soðin fiðla

Paradís

Model

Breiðbandið

Klakabandið

Klamedía X

Sólstrandagæjarnir

Benni Hemm Hemm

Þrumuvagninn

HLH flokkurinn

Stuðkompaníið

Áhöfnin á Halastjörnunni

Stuðlatríóið

Hafrót

Pláhnetan

Bara-flokkurinn

Egó

GCD

Spilafífl

Póker

Start

Dúndur

Tívolí

Kaktus

Karma

Grýlurnar

Sniglabandið

Ríó tríó

Bless

Unun

Ham

Loðin rotta

Hljómsveit Geirmundar Valtýssonar

Hljómsveit Ingimars Eydal

Forhúð

Völundur

Austurland að Glettingi

Frostaveturinn mikli 1918  

Hnakkarnir

Kolrassa krókríðandi

Þokkabót

Deildarbungubræður

Haukar

Logar

Mánar

Stormar

Galdrakarlar

Snillingarnir

Sjálfsfróun

Svart-hvítur draumur

Sauðfé á mjög undir högg að sækja í landi Reykjavíkur

8-villt

Tríó Þorvaldar

Á móti sól

Icy-flokkurinn

5ta herdeildin

Rokklingarnir

Ómar

Ultra-mega-teknó-bandið Stefán

Tappi tíkarrass

Grýlurnar

Andrá

Aukaatriði

Axlabandið

Andhéri

Hunagstunglið

Tillögur óskast

  Á dögunum efndi ég til skoðanakönnunar um besta íslenska hljómsveitarnafnið.  Síðan hef ég ítrekað verið hvattur til að efna til hliðstæðrar könnunar um versta íslenska hljómsveitarnafnið.  Þess vegna óska ég eftir tillögum frá ykkur þannig að könnunin verði sem marktækust.  Leggið hausinn í bleyti og hjálpið mér að finna vond íslensk hljómsveitanöfn.

  Í fljótu bragði tel ég nöfnin Skítamóral og Lummurnar koma til greina.  Það er spurning með nafnið Ljótu hálfvitarnir.  Það er dálítið töff líka. 

  Hér má sjá niðurstöðuna í skoðanakönnuninni um bestu nöfnin:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/497371

Nýja myndbandið frá Rottweiler

 

  1969 sagði John Lennon að poppmúsík ætti að vera fréttaspegill líðandi stundar.  Fjalla um og túlka atburði dagsins.  Orðum sínum til áréttingar fór hann að senda frá sér lög á borð við The Ballad of John and Yoko og Give Peace a Chance.  Þetta rifjaðist upp fyrir mér þegar fólk fór að benda mér á nýtt lag og myndband með XXX Rottweiler hundum,  Reykjavík Belfast,  og hvetja mig til að "kommenta" um það. 

  Ég hef svo sem ekki margt um þetta að segja.  Lag,  texti og myndband eru flott,  eins og von og vísa er frá snillingunum í Rottweiler.  Þeir drengir hafa haft heldur betur snör handtök og gott að myndskeið séu varðveitt frá atlögu lögreglunnar að vörubílstjórum og almenningi sem mótmælti háum gjöldum ríkisins á eldsneytisverð (er nemur næstum helmingi af eldsneytisverðinu).

  Kíkið sjálf á myndbandið:  www.youtube.com/watch?v=2arIei1ycK8

Plötuumsögn

 

Titill:  Rokkland 2007

Flytjendur:  Ýmsir

Lagaval:  Ólafur Páll Gunnarsson

Einkunn: ****1/2

  Rokklandskóngurinn Ólafur Páll er kominn með góða uppskrift að safnplötu sem er afskaplega girnileg fyrir rokkáhugafólk.  Uppskriftin felst í tvöfaldri plötu þar sem önnur platan inniheldur sýnishorn af áhugaverðustu lögum liðins ár.  Hin platan inniheldur sígildar perlur úr sögu rokksins.  Elstu lögin eru frá 1956 og þau yngstu frá þessari öld.  Hér fyrir neðan er listi yfir lögin á plötunum.

  Á fyrri plötunni eru áhugaverð lög sem voru kynnt í útvarpsþættinum Rokklandiá rás 2 í bland við lög sem nutu vinsælda í almennri dagskrá á rás 2.  Þar kennir ýmissa grasa.  Upphafslagið er "instrumental" djass-fönk flutningur Marks Ronsons á þekktu Coldplay-lagi.  Næsta lag er sungið á dönsku af einni vinsælustu hljómsveit Dana,  tölvupoppsveitinni Nephew.  Sænska söngkonan Nina Person (úr The Cardigans) syngur lag með welsku hljómsveitinni Manic Street Preachers.  Ástralski Íslandsvinurinn Nick Cave fer á kostum í æðislega flottu lagi með Grindermen (sem er skipuð sömu mönnum og The Bad Seedsen áherslurnar eru aðrar.  Til að mynda spilar Nick Cave á gítar með Grindermen).  Þannig mætti áfram telja til að sýna að fjölbreytni er töluverð á plötunni.

  Ég var búinn að ákveða að fá mér plötuna með Grindermen,  eins og plötur sem innihalda nokkur önnur lög á þessari plötu,  svo sem með Radiohead og Michael Franti & Spearhead.  Ég þarf einnig klárlega að kynna mér New York-sveitina The National betur.  Það er svo ljómandi gott lagið með þeim.

  Fjögur lög á þessari plötu eru flutt af Íslendingum.  Margir munu fagna því að fá nú loks á plötu Freight Train í flutningi Lay Low,  Ólöfu Arnalds og Péturs Ben.  Lögin með Jónasi Sigurðssyni,  Mugison og The Viking Giant Showeru meira spennandi.  The Viking Giant Show er nýja hljómsveitin hans Heiðars úr Botnleðju.

  Seinni platan er í einu orði sagt frábær.  Ég á 13 af 14 fyrstu lögunum á henni á plötum með flytjendunum.  Nema Apache á ég í flutningi Links Wrays í stað The Shadows.  Lagið ágæta með sænsku pönksveitinni Randy hafði ég aldrei heyrt.

  Þrjú lög til viðbótar á þessari plötu á ég á plötum með flytjendunum:  Chuck Berry,  Eddie Cochran og Ram Jam.  Það segir töluvert um þessa safnplötu að ég skuli eiga rösklega 3/4 af lögunum á henni.  Er þó á henni gamalt rokk og ról,  pönk,  mod,  þungarokk og "bítlarokk".

  Íslensku lögin með Utangarðsmönnum ogThor´s Hammer (Hljómum) standa útlendu perlunum í engu að baki.  Snilldarlög.

  Í samanburði við aðrar safnplötur er áberandi hvað Óli Palli hefur næma tilfinningu fyrir heppilegri uppröðun laga.  Næsta lag á undan skilur eftir stemmningu sem laðar fram helstu kosti næsta lags á eftir.

  Það sem gerir þessa plötutvennu líka verulega eigulega er að henni fylgir 36 blaðsíðna bæklingur.  Í honum er slíkt safn af fróðleik um lögin og flytjendur að hann einn og sér er rík ástæða fyrir rokkáhugafólk til að eignast Rokkland 2007. 

   Plata 1

1. Mark Ronson And Daptone Horns – God Put A Smile Upon Your Face
2. Nephew – Igen & igen &
3. The Fratellis – Chelsea Dagger
4. The Klaxons – Golden Skans
5. Manic Street Preachers – Your Love Alone Is Not Enough
6. Interpol –The Heinrich Maneuver
7. Spoon –The Underdog
8. Radiohead – Reckoner
9. The National – Fake Empire
10. Lay Low, Ólöf Arnalds og Pétur Ben – Freight Train
11. Rufus Wainwright – Going To A Town
12. Amy Winehouse – Love Is A Losing Game
13. Michael Franti And Spearhead – Yell Fire!
14. Jónas Sigurðsson – Baráttusöngur uppreisnarklansins á skítadreifurunum15. Rapture – Get Myself Into It
16. Modest Mouse – Dashboard
17. Blonde Redhead – 23
18. The Viking Giant Show – The Cure
19. Grinderman – No Pussy Blues
20. Mugison – Sweetest Melody

Plata 2

1. The Ramones – I Wanna Be Sedated
2. The Jam – Going Underground
3. Buzzcocks – Ever Fallen In Love? (With Someone You Shouldn't Have)
4. Utangarðsmenn – Fuglinn er floginn
5. The Skids – The Saints Are Coming
6. Randy – Win Or Lose
7. MC5 – Kick Out The Jams
8. The Clash – Janie Jones
9. The Fall – Victoria
10. The Runaways – Cherry Bomb11. Little Richard – Long Tall Sally
12. Thor´s Hammer – I Don´t Care
13. Iggy And The Stooges – Search And Destroy
14. The Shadows – Apache
15. The Tornados – Telstar
16. Chuck Berry – Johnny B. Goode
17. Eddie Cochran – C'mon Everybody
18. Stray Cats – Rock This Town
19. Ram Jam – Black Betty
20. The Hives – Walk Idiot Walk
21. Johnny Kidd And The Pirates – Shakin' All Over 

Ekki missa af þessu!

 

  Einn af áhugaverðustu þáttum í útvarpi er Geymt en ekki gleymt  með Frey Eyjólfssyni á rás 2.  Freyr er afskaplega skemmtilegur útvarpsmaður og víðfróður um músík.  Sömuleiðis er hann naskur á að tína til gamlar áhugaverðar plötur og fá flytjendur í heimsókn til að upplýsa eitt og annað varðandi upptökur þeirra.

  Síðasta laugardag tók Freyr hliðarspor frá hefðinni og bauð upp á sinn besta og skemmtilegasta þátt til þessa.  Þá fékk hann Gunna "Byrds" til að fara með sér yfir meistarastykkið The Notorious Byrd Brothers með bandarísku hljómsveitinni The Byrds.   

  Margir kannast við Gunnar sem plötusölumann hjá Hljóðfæraverslun Reykjavíkur,  Faco,  Japis,  Geisla og fleiri plötuverslana.  Gunnar hefur frábæra frásagnargáfu,  talar skýrt og skilmerkilega af yfirgripsmikilli þekkingu um músík og gæðir frásögnina lífi með skemmtilegum sögum og staðsetur hlutina í sögulegt samhengi.

  Gunnar var líka blaðamaður í gamla daga.  Skrifaði um músík fyrir dagblað sem hét Tíminn og Dagskrá vikunnar.  Góður blaðamaður sem hafði mikil áhrif á minn músíkþroska á unglingsárum.

  Þeir félagar,  Freyr og Gunni,  fóru á svo gott flug í þættinum að ég hef nokkrum sinnum endurspilað á netinu mér til mikillar skemmtunar þáttinn frá laugardeginum.  Þátturinn er endurfluttur í kvöld eftir 10 fréttir í kvöld.

  Þar fyrir utan er músíkin í þættinum eðal.  Platan The Nororious Byrd Brothers með The Byrds er eitt af meistaraverkum rokksögunnar.  Plata sem áhugafólk um rokk og rokksöguna verður að eiga og þekkja til að vera viðræðuhæft um það sem hæst bar á þessu tímabili í sögunni. 

  Missið ekki af Geymt en ekki gleymt í kvöld.  Að öðrum kosti;  finnið þáttinn á www.ruv.is og spilið hann aftur og aftur.

  Ég hvet þá Frey og Gunnar eindregið til að láta ekki staðar numið við þennan eina þátt heldur taka fyrir fleiri plötur með The Byrds á sama hátt.  Ég er byrjaður að hlakka til.  

Eiga Íslendingar að syngja á íslensku, ensku eða kínversku?

  Eftirfarandi hugleiðingu setti ég inn sem athugasemd í umræðu við færsluna "Smá klúður með Freight Train" hér fyrir neðan.  Meistari Magnús Geir benti mér á að setja þetta inn sem sérstaka færslu.  Ég tek alltaf fullt mark á meistara Magnúsi.  Hér er hugleiðingin:

  Íslendingum er tamt að tjá sig hver við annan á íslensku.  Íslensk leikhús láta þýða erlend leikverk yfir á íslensku svo þau séu boðleg til sýningar.  Íslensk kvikmyndahús og DVD framleiðendur láta þýða útlendar bíómyndir yfir á íslensku af sömu ástæðu.  Íslenskar fréttastofur birta okkur erlendar fréttir á íslensku.  Íslenskir rithöfundar þýða erlendar bækur og ljóð yfir á íslensku. 

  Á sama tíma væla Íslendingar eins og stunginn grís ef afgreiðslumanneskja í matvöruverslun talar ekki kjarnyrta íslensku án hreims. 

  Íslenskum tónlistarmönnum er engin vorkunn að syngja á íslensku fyrir Íslendinga.  Ekki síður þegar þeir kráka erlend lög.  Það er metnaðarleysi að afgreiða erlend lög eins og hvern annan karíókí-slagara.  Síðustu ár - ekki síst í kjölfar Idol - hefur verið offramboð á slíkum karíókí-plötum.  Góðu fréttirnar eru að þær hafa hver um aðra þvera "floppað" í sölu og eru flestum gleymdar í dag.

  Aftur á móti hefur tíminn unnið með metnaðarfullum tónlistarmönnum sem tekið hafa erlend lög og gert að sínum.  Í þeim tilfellum breytir engu þó að frumgerð lagsins sé vel þekkt.

  Gott dæmi um þetta er flutningur Flowers á einu þekktasta lagi Arethu Franklin,  Think.  Flutningur Flowers á þessu lagi með íslenska textanum Slappaðu af er svo magnaður að ótalinn fjöldi yngri flytjenda - til dæmis KK og PS & Co - hefur síðar einnig spreytt sig á laginu og víkja í fáu frá útgáfu Flowers.

  Hljómsveit Ingimars Eydals gerði mörg lög að sínum með góðum árangri.  Meðal annars hið sívinsæla Sloop John B, sem í þeirra flutningi er Ég er sjóari. 

  Þannig mætti áfram telja og fara yfir alla írsku slagarana sem Jónas Árnason orti íslenska texta við og Þrjú á palli gerðu að sínum (og Papar síðar endurtekið leikinn).

  Vissulega má finna klaufalega íslenska texta við útlend lög,  rétt eins og við rekumst á lélegar þýðingar á bíómyndum,  bæklingum og öðrum texta.  Þær mega ekki vera ástæða til að íslenska sé afskrifuð á þessum vettvangi.  Þvert á móti eiga þær að vera hvatning til að gera betur.  Sýna reisn og metnað.

Klippt og skorið í Boston

  Miðbær Boston er gjörólíkur úthverfinu sem ég dvaldi í.  Í úthverfinu eru hús lágreist svo langt sem auga eygir.  Í miðbænum er maður aftur á móti umkringdur skýjakljúfum og öðrum háhýsum,  líkt og í New York.  Eitt hverfið kallast Kínahverfið.  Það ætti frekar að kallast Asíuhverfið.  Þarna eru japönsk veitingahús, verslanir og önnur fyrirtæki,  tælensk,  víetnömsk,  indversk og svo framvegis.  Í þessu hverfi eru líka veitingahúsakeðjur á borð við McDonalds.  Munurinn er bara sá að þarna eru merkingar á kínversku.  Og veitir ekki af.  Enskukunnáttu fólks í hverfinu er ábótavant.  Það var gaman að smakka ýmsa framandi rétti.

  Ég lét klippa mig á kínverskri hárgreiðslustofu.  Þar talaði enginn stakt orð í ensku.  Auglýst verð klippingarinnar var 10 dollarar, eða 720 íslenskar krónur.  Það er reyndar ekki alveg að marka bandaríska verðmiða.  Þeir eru án virðisaukaskatts.  Sama hvort um er að ræða bjór eða bíl.  Virðisaukaskatturinn bætist ofan á uppgefið verð.  Í Boston er hann aðeins 5%. 

  Til viðbótar er ætlast til að viðskiptavinurinn greiði fólki í þjónustustörfum þjórfé.  Einhverra hluta vegna stóð ég í þeirri trú að hæfilegt þjórfé væri 10% ofan á uppgefið verð.  Í flugrútunni á leiðinni frá Keflavík var ég upplýstur um að hæfilegt þjórfé í Bandaríkjunum miðist við 15%. 

  Þetta þýðir að ofan á uppgefið verð bætast 20% (5% vsk + 15% tips).

  Stundum heyri ég Íslendinga hæla sér af því að þeir borgi ekki þjórfé á ferðalögum erlendis.  Það er ljótt.  Skamm,  skamm.  Þjórfé er hluti af launum fólks í láglaunastarfi.  Þegar svikist er um að borga þjórfé er í raun verið að stela af launum þess. 

  Ég hafði ekki áhuga á öðrum verslunum en plötubúðum.  Ég fann 3 slíkar.  Þar af var ein bara með notaðar plötur.  Úrvalið í þeim öllum var afskaplega slakt.  Samt voru þær allar stórar.  Ein meira að segja á 5 hæðum.  Gallinn var sá að fátt var að finna með öðrum flytjendum en þeim sem njóta almennra vinsælda.  Þarna voru allar plötur með Bítlunum,  Stóns,  Dylan,  Björk og Sigur Rós.  En engar plötur með þeim sem ég leitaði sérstaklega eftir. 

  Ég hef aldrei keypt jafn fáar plötur í utanlandsferð.  Venjulega kaupi ég 30 - 40 plötur.  Núna voru það bara þessar:

 - Revival  með John Fogerty (nýjasta sólóplata forsprakka Creedence Clearwater Revival)

 - Elgin Avenue Breakdown Revisted  með The 101ers (gamla hljómsveit Joes Strummers,  síðar söngvara The Clash)

 - Singles Going Steady með The Buzzcocks (safnplata með smáskífulögum bresku pönksveitarinnar The Buzzcocks frá ´77 - ´79)

 - Cover Up með Ministry (splunkuný krákuplata frá þessum meisturum bandaríska "industrial" metalsins.  Þarna eru lög eins og Under My Thumbs frá Stóns,  Supernaut eftir Black Sabbath,  Space Truckin´ eftir Deep Purple,  Roadhouse Blues eftir The Doors,  Black Betty eftir Leadbelly o.fl. spennandi).  Það er hörkulið á þessari plötu með Al Joergensen og félögum.  Meðal annars hljóðfæraleikarar úr Fear Factory,  Prong,  RevCo og Killing Joke.

 - Dread Kennedys - In Dub We Trust með ýmsum reggíflytjendum sem spreyta sig á lögum eftir bandarísku pönksveitina Dead Kennedys.  Vel á minnst.  Kennedy-slektið er frá Boston.

 - Natural með bresku cow-pönk sveitinni Mekons,  þeirra nýjasta plata.  Mekons byrjuðu sem hreinræktuð pönkhljómsveit á áttunda áratugnum en músík þeirra þróaðist hægt og bítandi í kántrý-átt þó oft eigi hljómsveitin góða rokkspretti í bland.

 - Frantic með Bryan Ferry.  Ég reikna ekki með að þetta sé merkileg plata.  En þarna krákar Ferry lög eftir Dylan,  Leadbelly og fleiri.  Það er gaman að tékka á þeim.

 - Comicopera með Robert Wyatt.  Þessi plata var á mörgum listum yfir bestu plötur síðasta árs.  Þarna spila með þessum fyrrum trommuleikara og söngvara Soft Machine menn eins Brian Eno á hljómborð,  Paul Weller (úr The Jam) og Phil Manzanera (úr Roxy Music) á gítara.  

  Robert Wyatt syngur á Medúllu-plötu Bjarkar.  Og talandi um Björk:  Í plötubúðum í Boston er plata sem heitir Ice.  Þar spilar strengjasveit einungis lög eftir Björk.

  Plöturnar sem ég keypti kostuðu frá 760 til 1440 ísl. kr.

 

Bestu rokk og ról hljómsveitir sögunnar

  Undanfarnar vikur hefur staðið yfir skoðanakönnun á heimasíðu enska poppblaðsins New Musical Express.  Þar er leitað að bestu rokk og ról hljómsveitum sögunnar.  Skoðanakönnunin gengur þannig fyrir sig að gefnar eru upp helstu rokk og ról hljómsveitir heims og lesendur fá það hlutverk að gefa þeim einkunn frá 1 og upp í 10.

  Röðin á sigurvegurunum hefur ekkert breyst í háa herrans tíð.  Það má því ætla að hún sé orðin endanleg.  Þannig er staðan:

1.   Oasis  8,86

2.   Bítlarnir  7,79

3.   Jimi Hendrix Experience 7,55

4.   The Rolling Stones 6,74

5.   The Clash 6,67

6.   Led Zeppelin 6,60

7.   The Who  6,57

8.   Nirvana  6,33

9.   Manic Street Preachers  6,17

10. The Smiths 6,13

11. Radiohead 5,99

12  Pink Floyd 5,99

13. Sex Pistols 5,97

14. The Stone Roses 5,84

15. Joy Division 5,72

16. The Doors 5,68

17. The Ramones 5,68

18. The Libertines 5,66

19. Blur 5,62

20. The Kinks 5,61  

  Gaman væri að heyra hversu sammála eða ósammála þið eruð útkomunni.  Sjálfur tel ég Oasis vera ofmetna hljómsveit og alls ekki nógu öfluga til að vera í 1. sætinu.