Tvífari Yoko Ono splundrar Bítla-eftirhermuhljómsveit

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Flestir jarðarbúar eiga tvífara.  Sumir eiga marga tvífara.  Þetta á ekki aðeins við um fólk.  Þetta er einnig þekkt í dýraríkinu,  jurtaríkinu,  steinaríkinu og Austurríki.  Víkur þá sögu að tvífara japönsku fjöllistakonunnar Yoko Ono.  Tvífarinn heitir Mirika og vinnur fyrir sér með því að herma eftir Yoko.  Hún kemur fram á skemmtunum,  spilar þekkt lög með Yoko og þykist syngja þau (mæmar).  

 Svo gerðist það að hljómsveit sem er skipuð tvíförum Bítlanna rakst á tvífara Yoko.  Hljómsveitin vinnur við það að spila og syngja Bítlalög.  Það gerðist eitthvað einkennilegt.  Tvífari Johns Lennons og tvífari Yoko urðu ástfangin um leið og þau hittust.  Svo skemmtilega vildi til að þau urðu ástfangin hvort af öðru.  

 Tvífari Yoko stakk upp á því að tvífari Lennons myndi stinga af frá eftirhermuhljómsveitinni.  Þess í stað færu þau að koma fram saman sem tvífarar Johns og Yoko.  Þetta þótti tvífara Lennons gott ráð.  Hann var hvort sem er orðinn hálf þreyttur á að spila og syngja þekktust Bítlalögin.  Það var kominn tími til að gera eitthvað nýtt og spennandi.  Hvað gat það verið annað en að syngja lög frá sólóferli Lennons?

  Tvífari Pauls McCartneys tók tíðindunum illa.  Hann deyr þó ekki ráðlaus heldur ætlar að stofna Wings-eftirhermuhljómsveit.

   

Hefur fundið tvo tvífara

Eivör verðlaunuð í Noregi

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ein virtustu lista- og menningarverðlaun Noregs bera nafn sóknarprestsins Alfreðs Anderson-Rissts og frú Sólveigar.  Þessi merku verðlaun hafa verið veitt annað hvert ár frá 1959.  Sérstaða þeirra felst í því að þau eru veitt fyrir framúrskarandi vel heppnað samstarf Norðmanna, Íslendinga eða Færeyinga.  Oftast - og í lágmark annað hvert skipti - falla verðlaunin Norðmanni í skaut.  Úthlutun verðlaunanna vekja ætíð gríðarmikla athygli í Noregi.  Svo og umræðu. Þetta er forsíðuefni dagblaða og aðalfrétt ljósvakamiðla.

  2009 hlutu bókmenntafræðingarnir og rithöfundarnir Dagný Kristjánsdóttir og Kristján Jóhann Jónsson verðlaunin.  Fjórum áður komu þau í hlut söngvaskáldanna Aðalsteins Ásbergs Sigurðssonar og Önnu Pálínu.  

  Nú í vikulok var færeyska álfadrottningin Eivör heiðruð við hátíðlega og fjölmenna athöfn með verðlaununum.  Ekki aðeins er um heiðurinn að ræða heldur fylgja verðlaununum 10 þúsund dollarar (1,3 milljónir ísl. krónur).  Það má kaupa margar pylsur með öllu fyrir þann pening. 

  Síðustu sex ár hefur Eivör verið í norsku hljómsveitinni Vamp.  Sú hljómsveit nýtur ofurvinsælda.  Plötur hennar eru þaulsætnar í 1. sæti norska vinsældalistans.  Hver stakur titill selst í hálfu öðru hundraði þúsunda eintaka.  Frá því að Eivör gekk til liðs við Vamp hefur hljómsveitin sent frá sér tvær plötur.  Vinsældir Vamp tóku gott stökk upp á við þegar Eivör slóst í hópinn. Á myndbandinu hér fyrir neðan má heyra viðbrögð norskra áhorfenda eftir hvern kafla lagsins sem Eivör syngur.  Í huga þeirra er Eivör stjarna hljómsveitarinnar.  Og auðvitað er hún það.

  Eivör hefur átt lög og plötur í 1. sæti á Íslandi,  Færeyjum,  Danmörku og Noregi.  Aftur og aftur.  Flest eintök hefur hún selt í Noregi.

  Um þetta og fleira má lesa í bókinni "Gata, Austurey, Færeyjar,  Eivör og færeysk tónlist".  Það held ég nú.  

.

Plötuumsögn

 

 

 

 

 

 

 

 - Titill:  Keldufar

 - Flytjandi:  Liv Næs

 - Ljóð:  Flóvin Flekk (Johannes Andreas Næs)

 - Einkunn: *****

  Færeyska vísnasöngkonan Liv Næs á að baki nokkrar plötur.  Hún er lagahöfundur,  gítarleikari og söngkona.  Á "Keldufari" syngur hún eigin lög við kvæði afa síns,  Johannesar Andreas Næs. Skáldanafn hans var Flóvin Flekk.  Platan er þjóðleg og nútímaleg í bland.

  Platan hefst á hringdanssöngnum "Heystarblóman".  Eins og venja er með hringdanslög er undirleikur að uppistöð til bara fótatramp.  Magnað lag sem spannar aðeins rösklega eina mínútu.  Frábært "intro" á frábærri plötu.

  Næsta lag,  "Grind",  kemur eins og eðlilegt framhald.  Byrjar án undirleiks.  Svo læðast hljóðfærin hægt og bítandi inn.  Þau verða hávær áður en yfir lýkur.  Flott lag.

  Þriðja lagð,  "Rósan",  læðist lágstemmt inn.  Síðan kemur saxófónblástur eistneska Villu Veski með djassaðan blæ til sögunnar.  Afskaplega fallegt lag. Eins og öll hin lögin.

  Hægri hönd Livar við gerð plötunnar er eiginmaður hennar,  Tróndur Enni.  Hann var við nám í íslenskum tónlistarskóla í aldarbyrjun.  Hann tók þátt í upphafi "færeysku bylgjunnar" á Íslandi 2002.  Þá með færeysku hljómsveitinni Arts.  Á sama tímapunkti varð bróðir Tróndar,  Brandur Enni,  súperstjarna á Íslandi.  Unglingastjarna sem söng fyrir tugþúsundir Íslendinga á 17. júní í Reykjavík og Hafnarfirði.  Fyllti Broadway og söng inn á dúettplötu með Jóhönnu Guðrúnu.  Tryllti íslenskar unglingsstúlkur upp úr skónum.  

  Tróndur syngur fjórða lag plötunnar,  "Meg droymdi",  ásamt Liv.  Þetta er kassagítarlag með glæsilegu og hátíðlegu fiðluspili færeyska undrabarnsins Angeliku Nielsen.  Hún var með Tróndi í Arts.  Hún hefur að auki spilað ótal oft á Íslandi með færeyskum hljómsveitum á borð við Yggdrasil,  Kvönn og Spælimenninir.

  Fimmta lagið,  "Mitt morgunbríksl",  er með vægum kántrýkeim.  Eða kannski frekar smá blágresi.  Trompetblástur setur sterkan svip á lagið er á líður. 

  Sjötta lagið styðst við grípandi lallandi takt "strömmandi" kassagítars.  Já,  og grípandi laglínu.  Fögur og krúttleg söngrödd Livar nýtur sín bærilega.  Hún syngur alltaf afslöppuð og án rembings.  Það klæðir söngva hennar mjög vel. Lágvært harmonikku- og melódikuspil laðar fram netta kabarettstemmningu.  

 Það er skerpt á kabarettstemmningunni í sjöunda laginu,  "Bergljót".  Meira harmonikkuspil.  Við erum komin í humátt að þjóðverjunum Lottu Lenyu og Kurt Weill.

  Áttunda lagið,  "Á livsins dreymaleið",  er ljúft og tregafullt kassagítarlag.  

  Í níunda laginu,  "Dúgva mín",  örlar á djassi.  Þar munar mestu um saxófónleik Vilu Veski.

  Tíunda lagið er flutningur afans,  Johannesar Andreasar Næs,  á kvæðinu "Urið".  Undir er lágvært píanóspil.  Áhrifaríkt og ljúft.

  Lokalagið er "Tað vakurt er".  Afskaplega heillandi djössuð píanóballaða.  Frábær lokapunktur á frábærri plötu.     

  Hægt er að hlusta á upphafsmínútur hvers lags fyrir sig með því að heimsækja þessa síðu:  HÉR

  Á sömu síðu er hægt að panta þessa frábæru plötu. 

 

 

Færeysk hljómsveit nefnd til Norrænu tónlistarverðlaunanna

  Færeyska hljómsveitin Hamferð er íslenskum rokkunnendum að góðu kunn.  Hún hefur spilað vítt og breytt um landið í slagtogi með víkingarokksveitinni Skálmöld.  Þessar tvær hljómsveitir hafa einnig haldið hópinn á hljómleikum erlendis. Hamferð hefur sömuleiðis verið í slagtogi með Sólstöfum og færeysku Tý. 

  Í dag var tilkynnt að Hamferð sé nefnd til Norrænu tónlistarverðlaunanna ásamt Kammersveit Reykjavíkur, fiðluleikaranum Elfu Rún Kristinsdóttur og átta minni spámönnum  (ja,  reyndar eru sænska óperusöngkonan Anne Sofie von Otter og finnska strengjasveitin Apocalyptica skæðir keppinautar.  Ég á plötur með þeim.  Það segir sína sögu). Úrslitin verða tilkynnt við hátíðlega athöfn 27. nóvember á þessu ári.   Vinningshafinn fær 7 glóðvolgar milljónir í sinn vasa.  Til viðbótar fylgir vinningnum gríðarmikil kynning,  frægð og frami um öll Norðurlöndin og víðar. 

  Hamferð spilar dómsdags-metal.  Hljómsveitin er þaulvön að sjá og sigra.  Hún hefur hlotið allskonar verðlaun í Færeysku tónlistarverðlaununum FMA.  Þá sigraði hún í Wacken Battle.  Og nú er röðin komin að Norrænu tónlistarverðlaununm.

  Hér lofar Hamferð guð sinn herra,  hans dýrðlega nafn og æru.

Á hvað hlustar löggukallinn?

  Halldór Bragason hefur til margra áratuga verið áberandi í tólistarlífi hérlendis og víðar.  Hann er allt að því andlit íslensku blússenunnar.  Hann hefur staðið fyrir glæsilegum blúshátíðum.  Flesta íslenska blústónlistarmenn dreymir um að spila með Dóra.  Líka heimsfræga útlenda blúsara. Margir hafa í gegnum tíðina fengið að upplifa drauminn í raunheimum.  Þá hafa þeir fengið að skilgreina sig sem Vini Dóra eða Blue Ice Band.

  Svo gerist það að Dóri sér rútu vera á leið inn íbúð hans.  Til að standa klár á öllu gagnvart tryggingum brá hann við skjótt og tók upp myndband.  Bar þá að ábúðafullan löggukall á mótorhjóli.  Með þjósti spyr hann blúskónginn að nafni.

  Á hvaða músík hlustar löggukall sem þekkir ekki andlit íslensku blússenunnar?  Spice Girls?  Skríplana?   

Reyndi að taka af honum símann

Áhorfendur plataðir upp úr skónum

  Það er sívinsæll og skemmtilegur samkvæmisleikur að plata áhorfendur.  Oft í því formi að frægar poppstjörnur fara í dulargervi og þykjast vera óþekktar.  Þetta er líka stundum gert til að poppstjarnan fái að vera í friði.  Bob Dylan dulbjó sig eitt sinn sem gamla konu og rölti langa leið um nótt til að skoða hús Bruce Springsteens að utan.  Lögreglukona á vakt sá til hans,  handjárnaði hann snarlega og færði niður á lögreglustöð.  Samt upplýsti Dylan konuna strax um það hver hann væri.

  Það vakti kátínu á lögreglustöðinni þegar í ljós kom að konan kannaðist ekki við nafnið Bob Dylan og því síður við hans raunverulega nafn,  Robert Zimmerman.  Hún hafði það sér til afsökunar að lesa aldrei nein blöð,  horfa einungis á bíórásir í sjónvarpi og hlusta aðeins á RnB músík.

  Michael Jackson dulbjó sig stundum.  Þá setti hann upp stóran skrautlegan konuhatt,  risastór skreytt sólgleraugu, rykgrímu yfir nef og munn og klæddist lúðrasveitargalla með gullhnöppum og utanáliggjandi herðapúðum með dúski.  Aðal trixið var síðan að klæðast hvítum hanska á báðum höndum - í stað þess að vera með hanska á annarri hendi þegar hann mátti þekkjast.

  Þrátt fyrir gott felugervi föttuðu alltaf allir strax hver var þar á ferð.  Verra var þegar hann dulbjó sig svona í Bretlandi.  Þá var sólarlaust dumbungsveður.  Sólgerlaugun birgðu honum sýn.  Hann gekk á vegg, hurð, ljósastaur og allskonar.  Ráðið var að skipta um dulargerfi.  Hann hermdi eftir klæðaburði Yoko Ono frá því í lok sjöunda áratugarins.  Þóttist vera Yoko.  Já, til að fá að vera í friði.  Fékk sér svartan klæðnað frá toppi til táar.  Hatt og allt.  Og gleraugu með glæru rúðugleri.  Allir þekktu hann undir eins.  Samt var erfitt að bera kennsl á hann í dulargervinu.  Bretar eru bara svo ótrúlegir mannþekkjarar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Þegar Stuðmenn túruðu í fyrsta skipti um Ísland földu þeir höfuð sitt innan í dýrahausum.  Það mátti enginn vita að þarna voru á ferð Jakob Magnússon úr Rifsberju,  strákarnir í Spilverki þjóðanna,  Preston Heyman (trommuleikari Tom Robinson Band) og einhverjir fleiri.

  Þetta svínvirkaði.  Enginn vissi hverjir Stuðmenn voru.

  Áratug síðar eða svo tóku Stuðmenn annan snúning á þessu.  Þá spiluðu tvífarar Stuðmanna á hljómleikum á Lækjartorgi.  Áhorfendur voru grunlausir uns hinir raunverulegu Stuðmenn ruddust upp á svið og hröktu tvífarana á brott.  

  Nokkru áður en Elvis Presley dó var sagt frá því í bandaríska vikublaðinu Weekly World News að hann hafi - undir dulnefni - tekið þátt í Presley eftirhermukeppni.  Með góðum árangri.  Hann náði 3ja sætinu og var alsæll.  Hann ku hafa endurtekið leikinn af og til eftir dauða sinn.    

  Út um allan heim er fjöldi manna sem telur sig vera Presley endurfæddan.  Eða launson hans. Eða tvíburabróðir hans sem dó í fæðingu.  Þeir herma nákvæmlega eftir Presley í söng, útliti og klæðnaði.  Það er enginn munur á þeim og Presley.  Eina vandamálið er að þeir eru farnir að hverfa til Valhallar eða Heljar hver á fætur öðrum.  Enda flestir fæddir mörgum árum á undan Presley.  

 

U2 hélt tónleika í dulargervi

Bjánapopp, hamfarapopp

  Fyrir nokkrum dögum skrifaði Jón Gnarr hnyttinn pistil um bjánapopp.  Þetta er nýyrði hans og samheiti yfir það sem hingað til hefur verið kallað hamfarapopp.  Orðið hamfarapopp varð til þegar Gunnar Jökull Hákonarson sendi frá sér sólóplötuna Hamfarir.  

  Pistill Jóns Gnarrs hefur vakið hörð viðbrögð.  Þó aðeins vegna þess að hann blandaði Gunnari Jökli í dæmið.  Fólk hefur - að mér vitanlega - ekki gert athugasemd við annað í hans pistli.

  Það sem fer fyrir brjóst á sumum er að Gunnar Jökull var í andlegu ójafnvægi þegar hann gerði plötuna Hamfarapopp.  Platan vitnar glöggt um það.  Mjög svo.  

  Vegna þess að Gunnar Jökull var áður besti trommuleikari heims þá vilja sumir fela plötuna eins og óhreinu börn Evu.  Með því að minnast á þessa plötu er verið að ráðast á veikan mann.  Það er ljótt.  Þessu á að sópa undir teppið.  Það má enginn vita af þessu.  Hann var nefnilega frábær trommuleikari.  Fólk má aðeins muna og vita það.

  Það er allt í lagi með hina bjánapopparana.  Þeir hafa hvort sem er alltaf verið bjánapopparar.  

  Vissulega er hugtakið bjánapopp óþægilega gildishlaðið.  Líka orðið hamfarapopp.  Í enskumælandi löndum er það kallað utangarðspopp.  Kannski má fara milliveg og kalla það utanvegarpopp.  Samt.  Plata Gunnars Jökuls heitir Hamfarir.  Hún er fullkomlega dæmigerð fyrir nævískt Casio-skemmtarapopp sem í almennu tali hefur síðan verið kallað hamfarapopp.

  Í stað þess að stinga höfðinu í sandinn,  fela óhreinu börn Evu og fara í afneitun er ráð að vekja athygli á og gera sem mest úr glímunni sem Gunnar Jökull tapaði við eiturlyfjadjöfulinn.  Þessi frábæri tónlistarmaður átti möguleika á heimsfrægð og var skær rokkstjarna í hæstu hæðum á Íslandi.  Klár náungi,  stórhuga,  kappsamur og allt það.  En varð skaðlegustu eiturlyfjum að bráð.  Hann fárveiktist og lést langt fyrir aldur fram.

  Sögu hans á að nota til fræðslu í forvörnum í grunnskólum um skaðsemi eiturlyfja.  Ekki beita þöggun. Þöggun og afneitun eru af hinu vonda.

 

 

Tónlistarsmekkur staðnar við 33ja ára aldur

  Fyrir nokkru heimsótti ég í fyrsta skipti eftir hálfrar aldar hlé æskuvin.   Við erum að detta inn á sjötugs aldur.  Hann á gott plötusafn.  Allar plötur Led Zeppelin,  Deep Purple,  Jimi Hendrix,  The Doors,  Janis Joplin og svo framvegis.  Eftir að hafa flett í gegnum hans stóra plötusafn (sem þekur stóran vegg) uppgötvaði ég að hann á enga plötu með neinum tónlistamanni sem hefur komið fram á sjónarsvið eftir miðjan áttunda áratug.

  Þá varð mér hugsað til fleiri jafnaldra okkar.  Staðan er lík. Jú,  einhverjir Bítlageggjarar hafa meðtekið Oasia.  Stónsarar hafa bætt Primal Scream í púkkið.  Kinksarar hafa tekið Blur opnu örmum.  Í öllum þeim tilfellum er um að ræða smekk fyrir sömu músík þó að flytjendur séu aðrir.

  Rannsókn byggð á spilun tónlistar á spotify.com hefur leitt í ljós að tónlistarsmekkur almennt staðnar við 33ja ára aldur. Þetta er hærri aldur en áður hefur verið talið.  Hingað til hefur verið útbreidd skoðun að tónlistarsmekkur mótist á unglingsárum og staðni um það leyti sem framhaldsskólanámi lýkur.  Það er að segja á þeim árum sem nýstofnað fjölskyldulíf tekur við af skólagöngu.  Nú hefur þeirri kenningu verið hnekkt.

Alltaf markaður fyrir spennandi tónlist

 

  Á allra síðustu árum hefur sala hérlendis á plötum einstakra listamanna verið ævintýraleg. Svo dæmi sé tekið þá hafa stakar plötur með Mugison og Ásgeiri Trausta selst í 30 - 40 þúsund eintökum á útgáfuári.  Eða því sem næst.  

  Nú stefnir ný plata með rapparanum Gísla Pálma í gull.  Á útgáfudegi mynduðust biðraðir við plötubúðir.  Slíkur var ákafinn í plötuna.

  Það vekur athygli að plötukaupendurnir eru unga kynslóðin.  Fólk sem ólst ekki upp við vinylplötur í 12" formi.  Fólk sem neytir tónlistar í stórum stíl með því að spila hana á netsíðum á borð við spotify.com og youtube.com.  

  

  Fyrir nokkrum áratugum var fátt í boði annað en kaupa vinylplötur.  Fyrir kaup hafði kaupandinn ekki heyrt nema eitt eða tvö lög af plötunni.  Stundum ekkert lag.  Platan var keypt út á að önnur plata með sama flytjandi hljómaði vel.  Oft urðu menn fyrir vonbrigðum með nýju plötuna sína.  Það skipti flytjandann ekki máli.  Hann var búinn að selja plötuna sína.

 

  Í dag kaupa menn ekki lengur köttinn í sekknum. Sala á óspennandi tónlist hefur hrunið við þessar breyttu aðstæður.  Það veldur því að heildarsala á tónlist hefur dalað.  Það er eðlilegt.  Góðu fréttirnar eru þær að spennandi plötur seljast sem aldrei fyrr.  

 

      

Paul McCartney á flesta peninga

  Margir höfðu gríðarlega miklar áhyggjur af lausafjárstöðu breska tónlistarmannsins Pauls McCartneys fyrir örfáum árum.  Þá stóð hann í illvígum skilnaði við einfætta konu,  Heather Mills.  Hún er barnsmóðir hans og stóð ekki höllum fæti í kröfum sínum til bankabókar heimilisins.  Leikar fóru þannig að Heather náði að skrapa bankabókina.  Í kjölfarið keypti hún gervifót frá Össuri.  Búin að smella honum undir fór hún að dansa.  Það gustaði af henni og fætinum frá Össuri.  

  Paul var svo illa haldinn eftir skilnaðinn að hann lifði á grasi í langan tíma þaðan í frá.  

  Nú hefur bankabók Pauls braggast á ný.  Hún geymir 730 milljónir sterlingspunda (sinnum 208 krónur = 152 milljarðar).  Það gerir kauða að ríkasta tónlistarmanni Bretlands.  Íslendingar hafa löngum spreytt sig á að syngja í sjónvarpsþáttum söngva eftir Paul.  Það færir honum feitar höfundarréttargreiðslur.  

  Söngleikjahöfundurinn Andrew Loyd-Webber er í 2. sæti.  Hann á ekki nema 650 milljón pund,  ræfils tuskan.

  Í 3ja sæti er írska hljómsveitin U2.  Hún er rekin eins og fyrirtæki.  Fjármál liðsmanna eru sameiginleg.  Sjóðurinn telur 431 milljón punda.  

  Elton John er í fjórða sæti.  Hann á 270 milljónir.  Söngvari The Rolling Stones,  Mick Jagger, á 225 milljónir punda.  Það setur hann í fimmta sætið.  Félagi hans,  gítarleikarinn Keith Richards,  er með svipaða innkomu en eyðslusamari.  Þess vegna á hann ekki nema 210 milljónir undir koddanum.  

  Í sjöunda sætinu er írski margverðlaunaði flautuleikarinn Michael Flatley.  Hans helsta tekjulind er fyrir dansútsetningar.  Frægastur er Riverdansinn.  Einnig sá hann um dansa í Lord of the Rings og allskonar.  Hann á 195 milljónir punda.

  Ringo Starr og Sting eiga sitthvorar 180 milljónir punda.  Fyrrum bassaleikari Pink Floyd,  Roger Waters,  vermir 10. sætið með 160 milljón pund.   

Af hverju geta þessir menn ekki fengið sér vinnu eins og annað fólk? 

Len Blatvatnik ríkasti maður Bretlands