Veitingahússumsögn

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    -  Staður:  Dirty Burger and Ribs

  -  Staðsetning:  Austurstræti 8,  Reykjavík

  -  Réttur:  Kjúklingavængir  (8 stk.)

  -  Verð:  990 kr.  

  -  Einkunn:  *****

  Síðasta haust var opnaður veitingastaður á Miklubraut,  gegnt Kringlunni.  Hann heitir Dirty Burger and Ribs.  Á mínum átta ára ferli sem matarbloggari var og er þetta fyrsti veitingastaðurinn sem ég hef gefið hæstu einkunn,  5 stjörnur.  Reyktu BBQ svínarifin þar eru þvílíkt sælgæti.  Ég er allt að því háður þeim.  Fæ mér þau allt að því tvisvar í mánuði.  Áður en lengra er haldið tek ég fram að ég hef ekki myndað persónuleg tengsl við starfsfólk Durty Burger and Ribs.  Jákvæð afstaða mín til staðarins ræðst aðeins af matnum þar.  Viðhorf annarra er greinilega hið sama.  Það er stöðug og þung traffík á staðinn alla daga.  Oft þarf ég frá að hverfa vegna þess að biðröð er löng.

  Í gær var opnaður annar Dirty Burger and Ribs staður.  Hann er í Austurstræti 8.  Af því tilefni bættist við á matseðilinn kjúklingavængir.  Ég hef aldrei verið æstur í kjúklingavængi.  En ákvað að prófa.  Það var upplifun.  Lang lang bestu kjúklingavængir sem ég hef bragðað.  Ég óttast að verða háður þeim.  Að minnsta kosti langar mig strax í þá aftur.  Þeir eru löðrandi í framandi rosalega bragðgóðri sósu sem ég kann ekki deili á.  Fannst sem um eitthvert ostasósuafbrigði væri að ræða.  Ég ætla ekki að reyna að efnagreina hana frekar. Jafnframt fylgir fersk hvít ídýfusósa með.  Gott ef ekki með hvítlaukskeim.

  Eins og nafn staðarins ber með sér eru hamborgarar í boði auk svínarifja og kjúklingavængjanna.   Eigandi staðarins er heimsfrægasti matreiðslumaður Íslands,  Agnar Sverrisson.  Hann er búsettur í Englandi.  Hann er eini íslenski Michelin-verðlaunakokkurinn.  

  Dirty Burger and Ribs í Austurstræti er töluvert stærri staður en sá á Miklubraut.  Hann er opinn til klukkan 6 á morgnana.  Innréttingar eru einstaklega skemmtilegar.  Jafnvel þess virði að gera sér ferð til að skoða þær.  Staðurinn virðist vera mjög gamall.  Þarna má sjá orf og ljá uppi á vegg,  gamlar olíutunnur,  olíuluktir,  netadræsur,  dráttavélasæti,  kamínu og svo framvegis.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Við hliðina á Dirty Burger and Ribs í Austurstræti er nýopnaður amerískur bar,  American bar.  Þessir staðir eru samhangandi.  Viðskiptavinir ganga á milli.  Ameríski barinn er ekki með neina grænlenska,  mexíkóska eða kanadíska bjóra heldur bandaríska.  Hann er alfarið bandarískur bar.  Sem hefur sárvantað eftir að bandaríski herinn yfirgaf Miðnesheiði snautlega um árið.  Mér til mikillar gleði hljómaði "Killing in the Name" með Rage Against the Machine í hljóðkerfi American Bars er ég steig þar fæti inn í gær.  Það er ávísun á fleiri heimsóknir þangað um leið og ég fæ mér kjúklingavængi á Dirty Burger and Ribs.  

 

  Fleiri veitingaumsagnir:  hér

          

Verra gæti það verið

  Oftast er hver dagur góð skemmtun.  Inn á milli koma samt dagar þar sem allt gengur á afturfótunum.  Þeir krydda tilveruna þegar upp er staðið.  En á meðan allt fer afsíðis sem getur farið afsíðis þá er plástur á sárið að hafa í huga að það gæti verið verra.  Til að mynda hefur það hent mann á fínum jeppa að taka U-beygju til að komast yfir á akrein úr gagnstæðri átt;  svo bara allt í einu situr rándýri jeppinn pikkfastur í steypu.

 

 

 

 

 

 

 

  Hvað með það að koma heim úr löngu sumarfríi seint að kvöldi og útidyralykillinn brotnar í læstingunni?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Það er kúnst að aka um með málningu á holóttum vegi.  Þá er betra að gleyma ekki að setja lokið á málningafötuna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Það er aldrei fyndið að sjá fólk í vandræðum á biðstofunni á Slysó.  Eða næstum því aldrei.

Gríðarlegt úrval af töfralausnum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Það hefur aldrei skort framboð af töfralausnum við öllum kvillum.  Það eru góðu fréttirnar.  Sumar lausnir eru meira að segja nánast ókeypis.  Í lok síðustu aldar læknaði svokallaður Kákasussveppur nánast öll mein.  Fólk gaf hvert öðru afleggjara af sveppnum.  Hann framleiddi drykk með þessum töfraeiginleikum.  Þegar best lét var sveppurinn ræktaður á öðru hverju heimili á landinu.

  Svo,  eins og hendi væri veifað,  hvarf sveppurinn úr öllum hýbýlum.  Þess í stað fékk fólk sér töfraarmband.  Það læknaði flesta kvilla.  Armbandið hafði það fram yfir sveppinn að vera fallegt.  Það var skart um leið og það kvað niður hausverk,  mígreni,  vöðvagigt og hvað sem fólki datt í hug.

  Slípaðir steinar fylla fólk orku.  Þess vegna eru þeir kallaðir orkusteinar.  Steinarnir eru geymdir í buxnavasanum.  Þeir hafa það umfram armbandið að vernda fólk að auki gegn illum öflum.  Jafnvel gluggapósti.  Upplagt er að hafa lukkustein í fleiri vösum.  Það fimmfaldar líkur á að vinna í bingói.  

  Löngum gafst vel að verjast kvefi með því að fara í ískalt bað að morgni.  Eftir bað var líkaminn þurrkaður vel og rækilega með tyrknesku handklæði.  Vitað er um eitt dæmi þess að einstaklingur kvefaðist þrátt fyrir þetta.  Síðar kom í ljós að hann hafði fyrir misskilning þurrkað sér með handklæði frá þeim hluta Kýpur sem heyrir ekki undir Tyrkland. 

  Um hríð fór Sálarrannsóknarfélagið með hundruð veikra Íslendinga til Filippseyja.  Þar skáru töfralæknar þá upp með berum höndum og fjarlægðu krabbamein,  veik líffæri og allskonar.  Draslið sem fjarlægt var reyndist við nánari skoðun eiga uppruna í svínum og kálfum.  Það er varasamt að vera með líffæri úr þessum skepnum.  

  Ekki má gleyma pendúlum og andaglasi við sjúkdómsgreiningu.  

  Hér má sjá árangursríka lausn við höfuðverk:

Kastljós „þvældi veiku fólki um bæinn“

Einföld og ódýr leið til að leysa malbikunarvandamálið

  Í símatímum útvarpsstöðva er kvartað sáran undan holóttu malbiki.  Einkum í Reykjavík.  Ökumenn annarra sveitafélaga hafa meira umburðarlyndi gagnvart holunum.  Skiptir þá engu þó að holur í malbiki þar séu alveg jafn skemmtilegar.

  Kínverjar hugsa í öldum.  Íslendingar hugsa í ársfjórðungum.  Það var ekki þannig.  Á síðustu öld hugsuðu Íslendingar í árum.  Þá notuðu menn endingardrjúg efni við malbikun.  Efni sem dugðu í 16 - 20 ár.  

  Nú er öldin önnur.  Aðeins notuð bráðabirgðaefni.  Endingin er eftir því. Allt í hættulegum holum snemma vetrar.  

  Þetta vandamál er auðvelt að leysa snöfurlega.  Það eina sem þarf að gera er að fella niður alla tolla,  gjöld og virðisaukaskatt á flugbílum.  Einnig að gera kaupverð þeirra frádráttarbært frá skatti.

  Á skammri stundu leiðir þetta til þess að hvorki þarf að malbika götur né halda þeim við.  Við erum að tala um risakostnað sem hverfur eins og dögg fyrir sólu.

           

Dekk sprungu á 7 bílum í sömu holu

Svikin matvæli og svikin fæðubótaefni

  Í hillum íslenskra og útlendra verslana er gríðarlega mikið af fölsuðum vörum.  Þær eru af öllu tagi.  Nýlegar efnagreiningar á fæðubótaefnum í fjórum helstu verslunarkeðjum í New York í Bandaríkjum Norður-Ameríku leiddu í ljós að uppistaðan af vörunum er "feik".  Þær innihalda lítið sem ekkert af virkum efnum sem vörurnar eru kenndar við.

  Íslendingar þekkja svona dæmi af kjötbökum sem innihalda ekkert kjöt. Frægir eru nautakjötsréttir sem innihalda hrossakjöt en ekkert nautakjöt.  

  Margir pizzastaðir nota ostlíki á sínar pizzur.  Jafnframt er kjöthakkið "aðeins" soyakjöt.  Stundum reyndar blandað saman við hrossakjötshakk.    

  Fyrir mörgum árum voru allar ginsengsvörur í sænskum verslunum efnagreindar.  Yfir 20 tegundir.  Aðeins tvær stóðust skoðun.  Flestar innihéldu ekkert ginseng.

 

 

 

 

 

 

 

  Hérlendis þekkjum við "Rautt Kóreskt ginseng".  Eftir fjölda kvartana frá neytendum létu Neytendasamtökin efnagreina "Rautt Kóreskt ginseng" á þýskri rannsóknarstofu.  Niðurstaðan var ótvíræð til samræmis við grun neytenda:  Það er ekkert rautt ginseng í vörunni.  

  Núna voru Interpol og Europol að gera skurk í að afhjúpa fölsuð matvæli í verslunum á Íslandi og víðar.  Niðurstaðan var óhugnanleg.  Markaðurinn er fullur af fölskum vörum.  Meira að segja er allt morandi í fölsuðum hænueggjum.  Í ljós kom að sum þeirra eru hanaegg og önnur páskaegg.     

     

Fölsuð matvæli í tonnavís

Sekir eru saklausir

Siggi var sauðdrukkinn úti í haga,

sullandi í rommi lengst austur í mó.

Valtur um holtin kaus hann að kjaga

kengfullur út um allt þversum hann spjó.

"Agg, gagg, gagg," sagði tófan a grjóti.

"Agg, gagg, gagg," sagði Siggi á móti.

Göróttum augunum trúi ég hann gjóti.

Greyið hann Siggi, hann þorir ekki heim.

 

  Samkvæmt mínum heimildum er Al-Thani bróðir sinn.  

 

 

Brotin þaulskipulögð og ófyrirleitin

Egg og beikon og svívirðileg verðlagning

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Um margra ára skeið var veitingastaður í Ármúla 7,  Vitaborgarinn. Þar fékk ég mér stundum egg og beikon.  Síðast þegar ég gerði mér þess háttar erindi þangað þá var ég upplýstur um að þarna væri kominn nýr veitingastaður,  Joe´s Diner.  Á matseðlinum var ekki lengur "egg og beikon".  

  Ungur afgreiðslumaður rétti mér matseðil Joe´s Diner. Ég renndi augum yfir hann.  En sagði dapur á svip að þar væri ekkert sem mig langaði í.  

  Afgreiðslumaðurinn sagðist harma það.  En fyrst að ég hafi spurt um egg og beikon þá væri svo sem hægt að græja svoleiðis.  Þeir væru hvort sem er að selja hamborgara með beikoni og eggi.  Það væri ekki vandamál að afgreiða egg og beikon án hamborgara.  "Hvað viltu margar beikonsneiðar?" spurði hann.  

  Ég:  "Á Vitaborgaranum voru þær 12"

  Afgreiðsludrengurinn:  "Eitt eða tvö egg?"

  Ég bað um tvö egg.  Drengurinn sagði:  "Ég veit ekki hvernig ég á að verðleggja þetta.  Hvað rukkaði Vitabarinn fyrir þetta?"  

  Mig minnti að það hafi verið um 800 kall.  Jafnframt lét ég þess getið að þar hafi einnig fylgt með ristaðar brauðsneiðar og smjör.  En ég hefði engan áhuga á því meðlæti.  

  Afgreiðslumaðurinn stakk upp á 600 kalli.  Þetta var til fyrirmyndar.   

  Anna Margrét Valgeirsdóttir skrifaði fésbókarfærslu um öðru vísi afgreiðslu í Herjólfi á eggi og beikoni. Vegna fæðuofnæmis gat hún ekki pantað sér neitt af matseðlinum.  Hún bað um að vikið væri frá matseðlinum og snúið upp á egg og beikon.  Því var mætt með afgreiðslu á hamborgara án brauðs og án hamborgara.  En með eggi og beikoni.  Fyrir þetta var hún rukkuð um 200 kall fyrir beikon + 200 kall fyrir egg + 1490 fyrir hamborgara.  Hamborgara sem var ekki með í pakkanum.  En egg (tvö) og beikon (sex sneiðar) kostaði 1890 kall.  Fyrir sömu upphæð er hægt að fá nokkuð veglega máltíð á þokkalegu veitingahúsi.  Til að mynda bjóða mörg asísk veitingahús upp á glæsilegt hlaðborð fyrir mun lægri upphæð.     

  Fyrir ofan er mynd sem Anna Margrét tók af 1890 kr. beikoninu og eggi.  Ef smellt er á myndina þá stækkar hún og kvittunin verður læsileg.  

  

Þess vegna heitir það ruslfæði

  Einhverra hluta vegna er til fólk sem kaupir og snæðir ruslfæði (junk food).  Jafnvel ótilneytt.  Þú ert það sem þú borðar ("Ha?  Er ég mús?"  spyr kisi).  Fínna nafn yfir ruslfæði er skyndibiti.  Nafnið er dregið af því að ruslfæðið er afgreitt í hendingskasti á færibandi.  Lágt launaðir unglingar eru pískaðir áfram miskunnarklaust.  Þeir þurfa að vera á þönum,  stöðugum hlaupum eins og hamstrar í hlaupahjóli.  Undir þeim kringumsstæðum er ekkert svigrúm til að vanda sig.  Skoðum nokkur dæmi.  Þessi kjötsamloka var keypt á McDonalds.  Hún er undir sterkum áhrifum frá kjötlausri kjötböku í Borgarnesi

 

 

 

 

 

 

 

Það borgar sig ekki að byðja um aukaskammt af mayonesi á langlokuna á Subway.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Það þarf ekki að biðja sérstaklega um hníf með langlokunni á Subway.  Hann getur fylgt með sem aukaálegg.  Svo er starfsfólkið alltaf jafn hissa þegar allir hnífarnir eru týndir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aðgát skal höfð þegar beðið er um aukabréf af sterkri sósu.  Þumalputtareglan er að lesa vel og vandlega utan á pakkninguna.  Það er alveg eins líklegt að aukabréfið innihaldi skúringasápu.

 

 

 

 

 

 

 

 

Eitt sinn fengum við bróðir minn okkur að borða á Nings.  Við keyptum sama réttinn.  Ég bað um hálfan skammt.  Bróðir minn um heilan skammt.  Þegar við settumst niður kom í ljós að skammtarnir voru nákvæmlega jafn stórir.  Eini munurinn var sá að sjálfur diskurinn sem bróðir minn fékk var töluvert stærri en minn diskur.  Fyrir það þurfti hann að borga 400 kr. aukalega. 

  Þessu er líkt farið þegar valið stendur á milli lítillar tortillu (small), stórrar (large) eða extra stórrar (XL).  Eini munurinn liggur í stærð sjálfrar hveitikökunnar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þegar keypt er ostsamloka er happa og glappa hversu vel tekst til með að skorða ostsneiðina á milli brauðsneiðanna.

 

Fegurð íslenskra kvenna er auðlind

                                                                                    Fegurð íslenskra kvenna er margrómuð og víðfræg.  Enda lifa þær á súrsuðum hrútspungum,  vel kæstum hákarli og ennþá kæstari skötu með hnoðmör,  kafloðnum af myglu. Þess á milli kroppa þær augu úr sviðakjömmum og sporðrenna þeim ásamt eyrum og tungu.  

  Útlendir ferðamenn hrökkva iðulega í kút þegar við þeim blasir almenn fegurð íslenskra kvenna.  Þeir verða svo hissa að tungan lafir út úr þeim.  Heimkomnir tala þeir við vini og vandamenn um fátt annað en fallega íslenska kvenfólkið.  Þetta á í dag drjúgan þátt í því að útlendingar eru farnir að venja komu sína til Íslands.  Nú er lag að gera þetta að féþúfu;  skatta ferðalanga með náttúrupassa.  Það er út í hött að leyfa þeim að horfa ókeypis á íslenskar konur.

  Náttúrupassinn þarf ekki að kosta mikið í byrjun.  Kannski 1500 kall eða svo til að byrja með.  Svo má hækka verðið svo lítið beri á (virðisaukaskatturinn byrjaði sem 2% söluskattur.  Það hefur enginn tekið eftir því þegar hann mjakast upp í 11 - 24%).  Náttúrupassinn getur gilt í þrjú ár og tvær vikur.  Þá kemur útlendingurinn aftur og aftur á tímabilinu.  Hann vill ekki láta passann renna út næstum ónotaðan.  Annað er óábyrg meðferð á verðmætum.  

  Samkvæmt lögum má ekki mismuna útlendingum og Íslendingum (nema í Bláa lóninu).  Það er sanngirni.  Það er líka atvinnuskapandi.  10% Íslendinga fá vinnu við að njósna um náungann,  komast að því hvort að menn séu að stelast til að njóta fegurðar íslenskra kvenna án náttúrupassa.  Þetta verður harðsnúinn náttúrunjósnahópur.  Heppileg sekt er 15 þúsund kall eða 2 dagar í fangelsi.   

  Við skulum ekki hafa hátt um það en færeyskar konur eru - ótrúlegt en satt - jafnvel fallegri en íslenskar konur.  Og er þá mikið sagt.  Þar munar um skerpukjötið.

 

Hvers vegna eru íslenskar konur svona sætar?

Íslenskar vörur mokast út

  Bankahrunið á Íslandi í árslok 2008 var ekki að öllu leyti óheppilegt.  Fall er fararheill.  Íslenska krónan rýrnaði um helming.  Það gerði útflutning á íslenskum vörum girnilegri (kvótagreifum og fleirum til gríðarmikillar kæti).  Útlendingar fengu íslenskar vörur á hálfvirði.  Það kætti þá.

  Grænlendingar eru búnir að uppgötva þetta.  Þeir eru farnir að hamstra íslenskar vörur.  Áður keyptu þeir allar vörur frá Danmörku.  Það lá beinast við.  Grænland er hluti af danska sambandríkinu (ásamt Færeyjum).  Innkaup frá dönskum heildsölum eru þess vegna einföld eins og hver önnur innanlandsviðskipti.

  Danskar vörur geta samt sem áður ekki keppt við íslenskar í verði og gæðum. Sem dæmi þá kostar mjólkurlítri frá Danmörku 140 kall.  Mjólkurlítri frá Íslandi kostar aðeins 60 kr.  Hugsanlega er hann niðurgreiddur af íslenskum skattgreiðendum.    

  Lítið er um kýr á Grænlandi.  Grænlendingar eru háðir innflutningi á mjólk og mjólkurvörum.  En nýhafinn innflutningur Grænlendinga frá Íslandi er ekki bundinn við mat og drykk heldur allskonar.  Þeir kaupa frá Íslandi allt steini léttara.