Jón Þorleifs II

  Fyrir nokkrum dögum skrifaði ég bloggfærslu um Jón Þorleifsson,  verkamann og rithöfund.  Ég sagðist ætla að skrifa þær fleiri um þann merka mann.  Ekki síst til að halda minningu hans á lofti.  Hann á það skilið.  Og hefði ekki verið því mótfallinn.  Svo mikið er víst.  Hann kvartaði undan því að vera beittur þöggun.  Sniðgenginn af fjölmiðlum og bækur hans faldar í bókaverslunum.  Engu að síður náði hann að selja alveg 500 - 600 eintök af hverri bók.  En vissulega fór ekki mikið fyrir þeim bókum í fjölmiðlum eða í bókabúðum.

  Nokkrum dögum eftir að ég kynntist Jóni í afmælishófi Dagsbrúnar 1974 hitti ég Jón á gangi í Bankastræti.  Við tókum tal saman.  Skyndilega stökk Jón fram á gangstéttarbrún,  rak út úr sér tunguna og setti upp "langt nef".  Það er að segja spennti í sundur fingur beggja handa út frá nefinu á sér.

  Mér varð litið út á götu þangað sem Jón beindi "langa nefinu".  Þar ók hjá ráðherrabíll með Ólaf Jóhannesson í aftursæti.  Ólafur var þá forsætisráðherra.  Hann var með hliðarrúðu skrúfaða niður, veifaði Jóni og kallaði til hans:  "Sæll vertu,  Jón!"

  Þetta gerðist frekar hratt og bíllinn var horfinn með það sama.  Ég spurði:  "Hvað er í gangi?"

  Jón svaraði rólega,  eins og um hversdagslegan atburð væri að ræða:  "Ég átti fund með honum um daginn.  Það er ekki hægt að kasta á hann kveðju öðru vísi en svona.  Hann er fífl!" 

  Svo fór Jón að tala um eitthvað allt annað.  

Jón Þorleifs

 

  Á næstunni ætla ég að rifja upp sögur af Jóni nokkrum Þorleifssyni.  Hann féll frá fyrir nokkrum árum.  Þá kominn hátt á tíræðisaldur.  Hann var sérkennilegur um margt.  Góður maður sem varð fjölskylduvinur.  Sögurnar eiga kannski mest erindi við okkur sem þekktum Jón.  Okkur þótti vænt um hann.  Hann var nánast í afahlutverki sona minna og systurbarna minna.  Börnin elskuðu hann.  Mér er kunnugt um að þannig hafi það einnig verið um börn fleiri.  Til að mynda Birgis Svans Símonarsonar.

  Jón var einstæðingur.  Hann bjó alltaf einn og var barnlaus.

  Á gamals aldri tók Jón upp á því að senda frá sér bækur.  Þær voru allt frá því að vera sjálfsævisögulegar (Nútíma kviksetning),  til þess að vera ljóðabækur,  skáldsögur og hugleiðingar um heimsmál.

  Ég hitti Jón fyrst 1974.  Þá lenti ég til borðs með honum í afmælishófi verkalýðsfélagsins Dagsbrúnar.  Þáverandi iðnaðarmálaráðherra,  Gunnar Thoroddsen,  mætti í hófið.  Gunnar heilsaði gestum með handabandi og óskaði til hamingju með daginn.  Þegar Gunnar kom að Jóni spratt Jón á fætur og tróð höndum í vasa.  Um leið sagði hann:  "Ég ætla ekki að óhreinka mig á því að taka í hönd þína."  Gunnar lét sér í engu bregða og sagði:  "Þá heilsumst við bara að gömlum bændasið:  Með kossi á kinn."  Gunnar gerði sig líklegan til að fylgja því eftir.  Jón hörfaði snöggt og mælti:  "Ég kýs að brúka kjaftinn öðru vísi á þig."

  Við þetta kom fát á Gunnar.  Hann leit í kringum sig,  tvísté og sagði við konu sína:  "Við skulum finna okkur sæti."  Sem þau og gerðu án þess að heilsa fleirum með handabandi.

  Síðar hældi Jón sér af því að hafa kippt Gunnari ofan úr fílabeinsturni og komið honum í skilning um að hann væri ekki merkilegri en verkafólkið í afmælishófinu.  "Jafnvel ómerkilegri," sagði Jón.  

  Næst flutti Gvendur Jaki ávarp.  Ávarpinu lauk með því að Gvendur bauð gestum að njóta veitinga sem í boði voru.  Þá spratt Jón á fætur.  Hann lyfti yfir höfði sér tómum kaffibolla og tómum kökudiski og kallaði:  "Þú þarft ekki að hafa áhyggjur af því,  Guðmundur J., að ég taki meira en þú ætlar mér!".

  Kurr kom á sessunauta Jóns.  Þeir sussuðu á hann og sögðu þetta ekki vera rétta tilefni til leiðinda.  Jón svaraði því til að hann léti ekki "stráklinga" segja sér fyrir verkum.  Beindi hann einkum orðum að Benedikt Kristjánssyni (Benediktssonar,  þáverandi borgarfulltrúa Framsóknarflokksins),  bróðir Baldurs,  prests í Þorlákshöfn.

  Í afmælishófinu stóð Jón við yfirlýsingu sína til Gvendar Jaka.  Fékk sér hvorki vott né þurrt en lék á alls oddi.  Enda búinn að koma skýrum skilaboðum áleiðis.  

 

   

Spennandi plata

  Núna í lok septembermánaðar kemur út í Bandaríkjum Norður-Ameríku platan  Note of Hope.  Þar flytja margir af þekktustu popptónlistarmönnum Bandaríkjanna söngva Woodys Guthtries.  Þeirra á meðal eru Lou Reed,  Jackson Browne,  Tom Morello (Rage Against the Machine),  Michael Franti (Beatnigs,  Spearheads) og Ani Di Franco.   

  Það er bassasnillingurinn og Grammy-verðlaunahafinn Rob Wasserman sem heldur utan um dæmið.  Hann hefur m.a. spilað með Neil Young,  Brian Wilson,  Elvis Costello,  Stephane Grappelli,  Jerry Carcia (Grateful Dead) og Ricky Lee Jones. 

  Woody Guthrie er eitt af stærstu nöfnum bandarískarar vísnatónlistar (folk).  Hann er stundum kallaður faðir bandarískrar þjóðlagatónlistar.  Hann fæddist snemma á síðustu öld og dó 1967 eftir að hafa legið rúmfastur og lamaður í meira en áratug.  Hann var og er mikill áhrifavaldur og fyrirmynd Bobs Dylans,  U2,  Bruce Springsteens, Joes Strummers (The Clash),  Billys Braggs,  Bubba Morthens,  Megasar og margra fleiri.

  Söngvar hans hafa verið krákaðir af allt frá Johnny Cash til þungarokkara á borð við Nazareth.

  Þekktasta lag Woodys er sennilega  This Land Is Your Land  sem var flutt af Bruce Springsteen og fleirum við innsetningu Husseins Obama í embætti forseta Bandaríkjanna.  Frjálshyggjugrallarinn Mojo Nixon flytur það hér í myndbandinu efst. 

  Woody Guthrie var Jesú-kall,  verkalýðssinni,  anti-rasisti,  anti-fasisti og alvöru farandssöngvari.  Flakkaði stöðugt um Bandaríkin,  rótlaus og í stöðugri uppreisn.  Honum buðust ótal tækifæri:  Að stjórna útvarpsþáttum,  syngja inn á plötur hjá plöturisum og annað í þeim dúr.  En hann lét hvergi að stjórn.  Stakk óvænt af og fór á flakk.

  Hann stakk líka ítrekað af frá konum sínum 3 og eignaðist 8 börn.  Sonur hans,  Arlo Guthrie,  varð eitt af stóru nöfnum Woodstock kynslóðarinnar.

  Skemmtilegt að rifja upp:  Fyrir nokkrum árum bankaði Arlo óvænt upp hjá Rúnari Júlíussyni í Keflavík.  Þeir höfðu hist í hljóðveri í Bandaríkjunum mörgum árum áður og varð vel til vina.  Rætur þeirra lágu í tónlist Woodys, Bobs Dylans og fleiri.  Það varð þó ekki framhald á samskiptum þeirra.  Þangað til Arlo flaug hingað í einkaþotu til þess eins að heilsa upp á Rúnar.  Andlitið datt af Rúnari.  Honum þótti með ólíkindum að Arlo kynni nafn hans og myndi eftir að hann byggi í Kerflavík.  Þeir snæddu saman á veitingastað og Arlo stakk upp á því að þeir myndu gera saman plötu.  Svo féll Rúnar frá áður en lengra var haldið.

  Þó að fjöldi söngva Woodys séu vel þekktir þá var aðeins eitt sem náði toppsæti bandaríska vinsældalistans.  Það var  Oklahoma Hills  í flutningi frænda hans,  Jackie Guthrie.  Sá skráði sig fyrir laginu.  Woody þurfti að ná höfundarréttinum fyrir atbeina dómsstóla.  Annars var Woody ekki upptekinn af höfundarrétti.  En í þessu tilfelli var honum misboðið.  Woody vann málið og var ósáttur við frænda sinn.  Í dag er þetta lag sennilega þekktast í flutningi Jimi Reeves:

  Flottasta bandaíska hljómsveit Bandaríjanna,  Wilco,  sendi fyrir nokkrum árum frá sér 2 plötur með söngvum Woodys og var tilnefnd til Grammy-verðlauna fyrir þær báðar.  Með í dæminu var breski vísnapönkarinn Billy Bragg.  Þetta er dáldið Utangarðsmannalegur blús. 

  Aðrir sem kráka söngva Woodys Guthries á plötunni sem um ræðir og hafa ekki verið nefndir eru:  Van Dyke Parks (meðhöfundur margra Beach Boys laga,  vann með The Byrds,  U2 og ótal öðrum stórum nöfnum);   Madeleine Peyroux (þekkt fyrir flutning á söngvum eftir Leonard Cohen,  Bob Dylan og Hank Williams.  Hún hefur verið kölluð Billie Holyday 21. aldarinnar);  djassboltinn Kurt Elling (nífaldur Grammy-verðlaunahafi.  Kannski þekktastur fyrir að spila með blúsaranum Buddy Guy og Smashing Pumpkins forsprakkanum Billy Corgan);  Studs Terkel (hann er dáinn en er kannski þekktastur fyrir bókina Giants of Jazz);  Nellie McKay (sló í gegn í uppfærslu á  Túskildingsóperu  Kurts Weills og Bertholds Brechts í Bandaríkjunum 2006);  Chris Whitley (blúsgítarleikari sem féll frá 2005);  Pete Seeger (150 ára gamall vísnasöngvari);  og banjóleikarinn Tony Trischla (hefur m.a. spilað með Paul McCartney og Steve Martin). 

  Vegna þess að Studs og Chris eru fallnir frá má ætla að um gamlar hljóðritanir með þeim á söngvum Woodys Guthries sé að ræða.  Annað kæmi á óvart.

Hljómsveit sendir kirkju hommahatara tóninn

 

  Í frétt mbl.is af íslenskum tökustjóra bandarísku gruggsveitarinnar Nirvana er hann sagður heita Ágúst Bjarnason.  Ég hef sterkan grun um að þessi sonur Húnvetningsins Kobba sé Jakobsson.  Ég veit ekki hvaða Bjarna er þarna blandað inn í dæmið.   Ég þarf að spyrja Kobba vin minn út í það.  Ég er ekki viss um að hann viti af þessu með Bjarna.  Ágúst hefur unnið með mörgum fleiri súperstjörnum en Nirvana og Guns ´N´ Roses.  Hann gerði til að mynda myndbandið fræga og flotta við ballöðuna  Hollywood með Hebba Guðmunds.

  Seattle-hljómsveitin Nirvana var meðal annars þekkt fyrir hæðni í garð hommafælinna.  Framvörður hljómsveitarinnar,  Kurt Cobain,  var eitt sinn handtekinn fyrir að mála með úðabrúsa "God is gay" á vegg.  Í annað skipti fóru hann og bassaleikarinn í sleik í sjónvarpsútsendingu.  

  Trommari Nirvana,  Íslandsvinurinn Dave Grohl,  heldur uppteknum hætti.  Núna fer hann fyrir hljómsveitinni Foo Fighters.  Á dögunum brugðu liðsmenn Foo Fighters sér í gervi rauðhálsa Suðurríkjanna (rednecks) og sprelluðu í hommahöturum Westboro Baptist Church.  Sá söfnuður hatar einnig Barack Hussein Obama,  forseta Bandaríkjanna, og telur hann vera Anti-Krist (eins og 40 milljónir landa sinna).  Þá er aðeins fátt upp talið af því sem kirkja þessi hatar.  Mannréttindaráð  Reykjavíkur myndi ekki leggja blessun sína yfir fjáraustur úr borgarsjóði í þessa kirkju.

  Í meðfylgjandi myndbandi kastar Dave Grohl kveðju á haturssöfnuðinn.  Í millikafla leggur Dave út af bandaríska þjóðsöngnum og segist síðan ekki fara í manngreinaálit eftir húðlit fólks,  eða hvort það sé Pennsylvaníar (les:  Frá Pennsylvaniu) eða Transylvaníar (les:  Fengið kynleiðréttingu),  Lady Gaga eða Lady Antebellum;  konur elski konur eða kallar elski kalla.

  Vegna ofurvinsælda Foo Fighters hafa fjörleg samskipti hljómsveitarinnar við haturskirkjuna vakið mikla athygli.

     

 

Íslendingur tökustjóri hjá Nirvana

Ókeypis plata! Gjörðu svo vel! Assgoti áhugaverð og merkileg!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Annað tveggja söluhæsta bandaríska poppmúsíktímaritið er Spin.  Það söluhæsta er Rolling Stone,  sem jafnframt er söluhæsta poppmúsíktímarit heims.  Spin spriklar stöðugt.  Núna í tilfefni af 20 ára afmæli plötunnar  Nevermind  með Nirvana.  Plötunni sem kippti grugginu (grunge) upp á yfirborðið og negldi það í toppsæti vinsældalista út um allan heim. 

  Spin-liðar hafa smalað saman í einn pakka krákum af öllum lögunum á  Nevermind.  Meðal flytjenda eru hljómsveitirnar The Meat Puppets og The Vaselines.  Nirvana krákaði lög frá þeim á plötu sinni  MTV Unplugged in New York. Skemmtileg tilviljun.  Önnur skemmtileg tilviljun er að flutningur The Vaselines ber sterkan Bítlakeim.  Kurt Cobain var frá 2ja ára aldri forfallinn Bítlaaðdáandi.

  Þú getur eignast þessa Spin-plötu,  Newermind.  Hún er ókeypis.  Það eina sem þú þarft að gera er að smella á þennan hlekk:  http://www.spin.com/articles/free-album-spin-tribute-nirvanas-nevermind  og síðan á "Enter E-mail and Download.  Þá færðu í netfangið þitt sendan hlekk.  Þú smellir á hann og platan er þín.  Þú þarft ekkert að hafa keypt eintak af tölublaðinu sem platan fylgir eða vera áskrifandi að tímaritinu.  Þetta er ókeypis fyrir alla.  

  Þetta er dúndur áhugavert dæmi. 

Skúbb! Íslensk hljómsveit með spennandi útgáfusamning í Bandaríkjunum

  Það er skammt stórra högga á milli hjá hljómsveitinni Q4U.  Stigvaxandi vinsældir hljómsveitarinnar hérlendis og enn fremur erlendis eru heldur betur að hlaða utan á sig þessa dagana.  Ef svo heldur áfram sem horfir verður þess ekki langt að bíða að Q4U verði ein allra söluhæsta íslenska hljómsveit sögunnar. 

  Í síðasta mánuði gaf eitt stærsta brasilíska plötufyrirtækið,  Wave Records,  út safnplötu þar í landi með Q4U,  Q4U: Best Of  (sjá www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1183818/ ).  Plötunni hefur verið gífurlega vel tekið og útgefandinn þrýstir mjög hart á hljómsveitina að koma í hljómleikaferð til Brasilíu. 

  Svo skemmtilega vill til að á sama tíma eru hljómleikahaldarar í Þýskalandi og Bandaríkjunum að suða í Q4U um hljómleikahald á þeirra slóðum.  Q4U á harðsnúinn aðdáendahóp í Þýskalandi og hefur selt margfalt fleiri eintök af íslensku safnplötunni sinni þar en hérlendis. 

  Spurn eftir hljómleikum með Q4U í New York má sennilega að einhverju leyti rekja til útgáfu plötunnar í Brasilíu.

  Nú var Q4U að berast girnilegt tilboð frá bandarísku plötufyrirtæki,  Dark Entries, um útgáfu í Bandaríkjunum.  Það er hugur í fyrirtækinu og margt spennandi í pokanum.  Meðal annars vill það byrja á því að gefa út vinylplötu með hljómsveitinni. 

  Bandaríski plötusamningurinn kom jafn óvænt og brasilíski plötusamningurinn.  Útgefandinn er á engan hátt tengdur þeim sem vilja fá Q4U til hljómleikahalds í Bandaríkjunum.  Útgefandinn rakst á eitthvað með Q4U á netinu og hefur um nokkurt skeið reynt að ná sambandi við liðsmenn hljómsveitarinnar.  Það gekk ekki fyrr en núna í vikunni.

  Skýringuna á vinsældum Q4U erlendis má að einhverju leyti rekja til fyrirbæris sem kallast naum-bylgjan (minimal wave).  Hún nær yfir nákvæmlega músíkstíl Q4U,  söngrænt (melódískt) synth-goth-pönk af gamla skólanum (að hætti nýbylgjuhljómsveita pönkbyltingarinnar á seinni hluta áttunda áratugarins og upphafi níunda áratugarins).  Þessi músíkstíll var aðeins skilgreindur sem nýbylgja þangað til 2005.  Þá hóf göngu plötufyrirtækið Minimal Wave sem sérhæfir sig í útgáfu platna í naum-bylgjustíl.

  Aðdáendur naum-bylgjunnar eru ekki mjög fjölmennir í samanburði við aðdáendahóp þungarokks eða blúss.  En halda þeim mun betur hópinn á netsíðum og víðar,  skiptast á upplýsingum og benda hver öðrum á spennandi hljómsveitir.

  Til gamans má geta þess að það er fyrir löngu síðan uppselt á hljómleika Q4U á Airwaves.  Þangað hafa fjölmargir erlendir blaðamenn boðað komu sína.  Þá er brasilíska platan komin í sölu í 12 tónum. 

 

Jack White, Depeche Mode og Patti Smith kráka U2

  Írska hljómsveitin U2 er sennilega stærsta rokkdæmið í heiminum nú til fjölda ára.  Ég kunni vel við músík U2 framan af ferli hljómsveitarinnar.  Það var gaman að vera í Bandaríkjunum vorið 1997 þegar hljómsveitin sló þar í gegn svo um munaði.  Lögin  With Or Without You  og  I Still Havn´t Found What I´m Looking For  náðu 1. sæti bandaríska vinsældalistans.  Og einnig platan  The Joshua Tree.  Áður höfðu hvorki lög né plötur U2 náð inn á Topp 10 í Bandaríkjunum.  Í Evrópu var hljómsveitin þaulvön toppsætinu á vinsældalistum.

  Ofurvinsældir Íranna í Bandaríkjunum vöktu mikla athygli.  Þarlendir fjölmiðlar voru undirlagðir umfjöllun um hljómsveitina.  Þar fór músíksjónvarpað MTV fremst í flokki og það var varla hægt að stilla á þá stöð án þess að verið væri að spila U2. 

  Svo skemmtilega vildi til að þegar ég flaug til Bandaríkjanna var í flugvélinni bandaríska fréttablaðið Time.  Þar var góð og mikil grein um U2.  Ég keypti eintak af blaðinu þegar lent var í Bandaríkjunum.  Þá uppgötvaði ég að bandarísk útgáfa af Time er frábrugðin þeirri sem seld er í Evrópu.  Greinin í bandaríska Time var allt öðru vísi en greinin sem ég las í flugvélinni.

  Ég var í hálfan annan mánuð að þessu sinni í Bandaríkjunum og allan tímann tröllreið U2 þarlendum útvarpsstöðvum,  sjónvarpsstöðvum og prentmiðlum.  Það þótti saga til næsta bæjar að írsk hljómsveit væri það heitasta á markaðnum. 

  Einhversstaðar á þessum tímapunkti - eða skömmu síðar - fjarlægðust U2 minn pönkaða anti-popp músíksmekk.  Við höfum ekki átt nána samleið síðan. 

  Núna hafa nokkrar frægar poppstjörnur tekið sig til og eru að senda frá sér plötu þar sem þeir kráka lögin af plötu U2  Acthung Baby.  Þeirra á meðal eru bandaríski gítarleikarinn og söngvarinn Jack White (The White Stripes),  bandaríska "pönk" drottningin Patti Smith,  enska tölvupoppssveitin Depeche Mode og írski popparinn Damien Rice. 

  Bono lýsti Patti Smith eitt sinn í ræðu við afhendingu tónlistarverðlauna sem móðir sinni,  elskhuga og ég man ekki hvað.  Patti brást hin versta við og frábað sér þátttöku í hans "dirty works".  Þau eru engu að síðir góðir vinir.  U2 skoraði í 6. sæti breska vinsældalistans með lagi Pattíar,  Dancing Barefood.  Bono sagði viðbrögð Pattíar við ummælum sínum vera "ekta Patti Smith".  Hann hefði orðið fyrir vonbrigðum með hana ef hún hefði brugðist öðru vísi við.

 

Skálmöld og Týr í Metal Hammer

  Jómfrúarplata Skálmaldar,  Baldur,  er til umfjöllunar í nýjasta hefti breska þungarokksblaðsins Metal Hammer.  Metal Hammer er annað tveggja af helstu tímaritum þungarokksins á heimsmarkaði ásamt Kerrang!.  Blaðamaður Metal Hammer sótti G!Festival í Götu í Færeyjum í síðasta mánuði.  Ég vonaðist til að hann myndi gera G!Festivali skil í blaðinu.  Það hefði verið gaman.  Sérstaklega af því að mér tókst að ljúga að honum að liðsmenn færeysku tilraunarhljómsveitarinnar Orku spili ekki á hefðbundin hljóðfæri vegna fátæktar.  Eftir á að hyggja var það óraunhæf von því að Metal Hammer afgreiðir aðeins þungarokkshátíðir.  Þess í stað pikkaði blaðamaðurinn út plöturnar  Baldur  með Skálmöld og  The Lay of Thrym  með Tý.  Þessar tvær hljómsveitir voru að hans mati þær áhugaverðustu á G!Festivali.  Enda voru þær það. 

  Umsagnir blaðamannsins um  Baldur  og  The Lay of Thrym  eru afskaplega lofsamlegar.  Hann gefur þeim báðum einkunnina 7 af 10.  Það jafngildir 3 og hálfri stjörnu af 5.  Sem er aldeilis glæsilegt því að Metal Hammer er ekki þekkt fyrir að bruðla í einkunnargjöf.

  Það að þessar plötur séu teknar til umfjöllunar í Metal Hammer og fái þetta jákvæða umsögn er öflug kynning fyrir Skálmöld og Tý og staðsetur þær bærilega inn á kortið hjá þungarokksunnendum um allan heim.  Þegar má merkja það í aukinni spilun á myndbandinu hér fyrir ofan á þútúpunni.  Þegar þetta er skrifað hafa um 25 þúsund manns skoðað þetta myndband. 

 

Þessu máttu ekki missa af

  Dagskrá Menningarnætur á morgun er svakaleg.  Framboð á spennandi uppákomum er svo mikið að erfitt er að velja.  Virkilega erfitt.  Til að mynda eru Q4U að spila á Dillon Bar á sama tíma og Fræbbblarnir spila Við Tjörnina.  Hljómleikar beggja hljómsveitanna hefjast klukkan 22.00. 

  Heildarlista yfir það sem í boði er má finna á www.menningarnott.is.  Fyrir utan þau atriði sem mest hafa verið kynnt í fjölmiðlum tel ég brýnt að vekja athygli á eftirfarandi:

  -  Sendistofa Færeyja í Austurstræti er með opið hús á milli klukkan 14.00 til 18.00.  Þar er boðið upp á smakk á færeyskum mat og drykk; færeyskir rithöfundar lesa upp úr verkum sínum og Guðríð Hansdóttir tekur lagið.  Nafn hennar er framborið Gúrí.  Guðríð syngur frumsamin lög við eigin gítarundirleik.  Textar hennar eru ýmist á færeysku eða ensku og jafnvel á báðum tungumálum í einu og sama lagi.  Músíkstíl hennar má kalla framsækna vísnatónlist (alt-folk).  Flott músík.

  -  Guðríð skemmtir ásamt hljómsveit sinni á Óðinstorgi klukkan 17.30.

  -  Guðríð skemmtir ásamt hljómsveit sinni á Dillon Rock Bar klukkan 20.00.  Það verður fjör.

  -  Teitur Lassen skemmtir í Hörpu klukkan 18.00.  Teitur er heimsfrægastur færeyskra tónlistarmanna.  Lög hans hafa verið notuð í frægum amerískum kvikmyndum og sjónsvarpsþáttum.  Myndbönd hans hafa verið í heitri spilun í músíksjónvarpsstöðvum út um allt.  Einstök lög hans hafa náð vinsældum hérlendis.  Þeirra frægast er Louis, Louis.

    - Listfræðingurinn Oggi Lamhauge leiðir gesti um myndlistasýningu Elinborgar Lutzen í salnum Flóanum í Hörpu klukkan 15.00, 17.00 og 21.00.  Elinborg féll frá fyrir 16 árum.  Hún var teiknari og grafíkeri.

Gömul kona stelur lagi frá Bubba

  Á myndbandinu hér fyrir ofan má glöggt heyra hvernig fingralöng gömul kona tekur ófrjálsri hendi,  stelur,  frá Bubba hans besta lagi,  Það er gott að elska.  Hún sneyðir lipurlega hjá viðlaginu.  Myndbandið mátti nefnilega ekki fara upp í 5 mín. að lengd.  Meira máli skiptir að hún er að segja ljóðræna sögu og flytur þetta því sem ljóðsöng fremur en poppklisju. 

  Sú gamla er búsett í útlandinu.  Hún safnar töngum.  Myndbandið er tekið í eldhúsinu hjá henni fyrir framan hornið þar sem hún raðar uppáhalds töngunum sínum.  Aðrar tengur, sem hún heldur ekki eins mikið upp á, geymir hún inni á baðherberginu.  Hún safnar líka tannstönglum.

  Sumir segja konuna vera 105 ára.  Aðrir segja að hún sé ekki til.  Hún sé bara þjóðsaga.  Eins og Mike Tyson. 

.