Grænlenski þjóðhátíðardagurinn

  Nú, 21. júní, er þjóðhátíðardagur Grænlands haldinn hátíðlegur um allt Grænland.  Jafnframt halda Grænlendingar búsettir utan Grænlands upp á daginn þar sem þeir eru staddir.  Einmitt líka í dag, 21. júní.  Af því tilefni syngur og spilar margur góður Grænlendingurinn óðinn um sólina,  Seqineq.  Magnað sönglag úr smiðju þungarokkssveitarinnar Piitsukkut.  Það var hljóðritað "live" í hljóðveri í einu rennsli.  Ég setti það á v-norræna safnplötu,  Rock from the Cold Seas, sem ég tók saman á tíunda áratugnum.  Það er um að gera að syngja hraustlega með.  Textinn er einfaldur:

Takuat seqineq nuisoq,

takuat aput aattoq,

takuat siku peeruttoq, takuat aasalersoruna.

Isivit takuai ilulissat immami,

isivit takuai imaq qillarissoq,

tassa illit nammineq

aamma uanga nunarput,

allanit tamanit kusanarnerusoq,

asanarnerusoq.

  Hægt er að hlusta á fleiri spennandi lög (fyrstu 30 sek af hverju lagi) á Rock from the Cold Seas með því að smella á þessa slóð:  http://www.emusic.com/listen/#/album/various-artists/rock-from-the-cold-seas/10825291/  (eða:  http://music.ovi.com/in/en/pc/Product/Various-Artist-TUTL/Rock-from-the-Cold-Seas/3284076 ).

Stórfenglegir færeyskir hljómleikar í Hörpu

  Færeyska álfadrottningin,  Eivör,  og færeyska heimspoppshljómsveitin Yggdrasil héldu óvænt hljómleika í kyrrþey í Hörpu í kvöld.  Í kyrrþey segi ég vegna þess að hljómleikarnir voru ekki auglýstir.  Ég held að miðasala hafi ekki einu sinni verið á midi.is.  Færeyingarnir sáu enga ástæðu til að gera eitthvað mál úr þessu.  Þetta var aðeins til gamans gert.   

  Hljómleikunum var "riggað" upp með hraði.  Eivör og Yggdrasil hefja nefnilega hljómleikaferð um Bandaríkin og Kanada á morgun.  Það er ekki beint flug frá Færeyjum til Ameríku.  Þess vegna fljúga þau frá Færeyjum til Íslands og héðan til Ameríku.  Komu til Íslands í dag og fara á morgun.  Þeim þótti upplagt að nota kvöldið til að spila í Hörpu, frekar en að gera ekki neitt.

  Hljómleikarnir spurðust út.  Mæting var góð.  Svo gott sem fullur salur.

  Yggdrasil er rösklega fertug heimspoppshljómsveit (world music) með sterkum djasskeim.  Músík hennar mætti einnig kalla frjálsan þjóðlegan djass (ethno-jazz).  Píanóleikarinn og tónskáldið Kristian Blak er forsprakki Yggdrasil.  Hugmynd hans var sú að Yggdrasil yrði sam-norræn hljómsveit.  Þannig skipuð var hljómsveitin framan af ferli.  Með tímanum hafa Færeyingar þó orðið ráðandi í henni.  En jafnan þó einhver útlendingur með.  Að þessu sinni er það sænski blásarinn Anders Hagberg.

  Eivör var söngkona Yggdrasil um 2ja ára skeið á fyrri hluta þessarar aldar.  Þetta var í fyrsta skipti sem hún syngur aftur með Yggdrasil.  Það var rosalega gaman á að hlýða.  Það var eins og Eivör og sextettinn hefðu ekki tekið sér svo mikið sem dags hlé,  svo vel smullu þau saman. 

  Að tveimur lögum afgreiddum hvarf sextettinn af sviði.  Eivör söng þá og spilaði við eigin undirleik,  m.a. nokkur splunkuný lög sem verða á plötu með henni er kemur út í lok ágúst.  Í þeim lögum naut Eivör aðstoðar bassa- og hljómborðsleikarans Mikaels Blaks.  Þetta var frumflutningur á þessum lögum á sviði.  Þau eru ljúf, falleg og gefa góð fyrirheit um plötuna. 

  Liðsmenn Yggdrasil fjölmenntu aftur á svið.  Eivör söng þá með þeim nokkur gömul færeysk lög.  Áheyrendur kunnu svo vel að meta að hljómsveitin var klöppuð ákaft upp.  Er hljómleikunum lauk tróðust gestir að söluborði með færeyskum plötum.  Þeir toguðust á um plötur með lögunum sem Eivör og Yggdrasil höfðu flutt.  Það staðfesti hversu mjög gestir höfðu heillast upp úr skóm.   

Annar áhugaverður útvarpsþáttur

  Það eru margir skemmtilegir og fróðlegir þættir á Útvarpi Sögu.  Útvarp Saga er þjóðarútvarp.  Þjóðin fær að tjá sig þar í símatímum og þjóðin hlustar.  Einn af mörgum fróðlegum og áhugaverðum þáttum á Útvarpi Sögu heitir  Fegurð og heilsa.  Þar fara þeir Torfi Geirmundsson,  hárskeri,  og Ljóða-Valdi á kostum.  Í síðasta þætti var Bjartmar Guðlaugsson gestur.  Ég slæddist með.  Bjartmar er gullmoli og hvarvetna skemmtilegur viðmælandi.  Þáttinn má heyra á:  http://utvarpsaga.is/index.php?option=com_content&view=article&id=755&Itemid=60

Skemmtilegur og fróðlegur útvarpsþáttur

 

  Ég veit ekki hvers vegna það er að dagskrá rásar 1 fer meira og minna framhjá mér.  Kannski er ástæðan sú að dagskráin er ólík frá degi til dags.  Á rás 2,  X-inu og Útvarpi Sögu er dagskráin í fastari skorðum.  Maður kann hana utan að og gengur að áhugaverðum föstum þáttum þar sem vísum. 

  Fyrir tilviljun datt ég í dag inn á skemmtilegan og fróðlegan þátt á rás 1.  Hann kallast  Albúmið  og er í umsjá Jóns Ólafssonar og Kristjáns Freys Halldórssonar.   Í þættinum tóku þeir fyrir plötuna  London Calling  með bresku hljómsveitinni The Clash.  Spiluðu öll 19 lög plötunnar og fjölluðu um þau hvert fyrir sig. 

  London Calling  er iðulega á listum yfir 10 bestu plötur rokksögunnar.  Mikla athygli vakti þegar söluhæsta poppblað heims,  bandaríska Rolling Stone,  útnefndi þetta bestu plötu níunda áratugarins.  Útnefningin var ekki umdeild nema fyrir þær sakir að platan kom út á áttunda áratugnum (1979).  Kaninn hefur aldrei stressað sig á nákvæmum ártölum þegar músík er til umfjöllunar.  Ótal spaugileg dæmi um það má finna í sögu Grammy verðlauna. 

  Fyrir þá sem misstu af þættinum á rás 1 í dag þá má hlusta á hann með því að smella á þessa slóð:  http://www.ruv.is/sarpurinn/albumid/09062012

  Ég er töluvert eldri en Jón og Kristján Freyr.  Fylgdist þess vegna sem rígfullorðinn maður náið með pönkbyltingunni 1976/77 á rauntíma á meðan Jón og Kristján Freyr sóttu fermingarfræðslu.  Fyrir bragðið var góð skemmtun að hlusta á vangaveltur tvímenninganna um það hvernig pönkarar tóku  London Calling.  Platan kom pönkurum í opna skjöldu.  Hún var það stórt skref frá frumpönkinu en samt nógu sterk til að menn heilluðust.  En margir þurftu að velta vöngum tvístígandi á meðan þeir voru að melta þetta uppátæki.  Nokkru munaði um að platan byrjaði bratt á öflugu titillaginu.  Lagi sem í dag tilheyrir "klassísku rokki".  Er spilað á Bylgjunni jafnt sem X-inu og Brúsi frændi syngur á hljómleikum.

Bestu lög tíunda áratugarins

  Breska popptónlistartímaritið New Musical Express hefur birt lista yfir bestu lög tíunda áratugarins.  Ég veit ekki hvernig staðið var að vali á þessum lögum á listann.  Listinn er ekki fráleitur.  En áreiðanlega ekki samkvæmt nákvæmri uppskrift neins.  Þannig er það alltaf.  Reyndar virðast lesendur blaðsins vera nokkuð sáttir.  Sumir kvarta yfir að fleiri Oasis lög vanti á listann.  Bretar eru svo hrifnir af Oasis.

  Það er Brit-popp slagsíða á listanum.  Eins og oft hjá NME.  Að öðru leyti er þokkaleg breidd í þessu.  Annars er þetta bara birt hér til gamans.  Það er ljúft að rifja þessi lög upp. 

1

Pulp

’Common People’

2

Nirvana

’Smells Like Teen Spirit’

3

Suede

‘Stay Together’

4

Radiohead

’Paranoid Android’

5

Manic Street Preachers

‘Motorcycle Emptiness’

6

Oasis

‘Supersonic’

7

Beastie Boys

‘Sabotage’

8

Daft Punk

‘Da Funk’

9

McAlmont & Butler

‘Yes’

10

Rage Against The Machine

‘Killing In The Name’

Íslenskt lag í sænskum diskótekum

  Lagið Song For Dotér (When You Let Go)  fer nú eins og stormsveipur um sænsk diskótek.  Þetta lag kom á markað fyrir 10 mánuðum.  Þá í gjörólíkum búningi.  Látlausum, hægum og fallegum.  Fyrr í þessum mánuði kom það út í hröðum og hörðum danstakti.  Það er sú útgáfa sem spiluð er á diskótekunum.

  Höfundur lags og texta er ung íslensk kona,  Íris Kjærnested.  Hún syngur jafnframt lagið.  Mike Shiver sér um undirspil og útsetningar.  Hann er stórt nafn í skandinavísku dansmúsíksenunni:  Upptökustjóri,  plötusnúður,  plötuútgefandi og útvarpsmaður 

   Íris Kjærnested er lærður tónsmiður.  Hún hefur samið tónlist fyrir kvikmyndir, sjónvarpsþætti og auglýsingar.  Allir þekkja auglýsingastefið hennar "Veldu gæði, veldu Kjarnafæði". 

   Hér fyrir ofan er dansútgáfa lagsins.  Fyrir neðan er upphaflega útgáfan:

  Hér er samantekt og kynning á helstu nýju danslögum á alþjóðamarkaði,  Solaris International.  Solarstone er skráð fyrir þessari kynningu.  Solarstone er breskt plötufyrirtæki sem sérhæfir sig í dansmúsík.  Í inngangi nefnir kynnirinn 3 nöfn af þeim 14 sem eiga lag í þessari samantekt.  Eitt þessara 3ja nafna er Mike Shiver.  Ég sé að þetta er skráð inn á Þútúpuna 24. apríl en lagið  Song For Dotér  í dansútgáfunni kom ekki út fyrr en 8 maí.  Það heyrist á mínútu 40.50.

  Að gamni sló ég inn "Song For Doter" á google.  Það skilaði 35.500 síðum.  Ég skoðaði ekki allar síðurnar.  Af þeim fyrstu í röðinni eru það aðallega sölusíður á borð við Amazon, iTune og slíkar. 

  Nánari upplýsingar um Írisi:

http://www.imdb.com/name/nm3572798

http://www.iriskjaernested.com/

Mick Jagger fyrr og nú

 

  Forsprakkar bítlabylgju sjöunda áratugarins eru hver á fætur öðrum að hrúgast inn á áttræðisaldur um þessar mundir.  Það er dálítið skrítið fyrir mann á mínum aldri að fylgjast með því.  Ég var krakki þegar Bítlarnir,  The Rolling Stones, The Kinks,  The Animals,  Manfred Mann og allt það lið kom fram á sjónarsviðið og lagði undir sig markaðinn.  Það voru nú meiri lætin og æðið. 

  Ég heyrði ekki hver var í viðtali í síðdegisútvarpi rásar 2 í dag.  Þetta var varðandi endurfundi skólafélaga í Vesturbænum eða eitthvað svoleiðis.  Viðmælandinn hafði dálæti á The Shadows.  Svo heyrði hann í fyrsta skipti lag með Bítlunum.  Þá varð sprenging í hausnum á honum og hann hugsaði:  "Hvað nú með The Shadows?".

  Margir fleiri,  þar á meðal ég,  muna glöggt er þeir heyrðu í Bítlunum í fyrsta skipti.  Það varð sprenging í hausnum á manni.  Mér yngra fólk mun aldrei skilja þessa upplifun.

  Liðsmenn Bítlanna og Rollinganna hafa ætíð síðan verið það rækilega til umfjöllunar í fjölmiðlum og enn í dag að maður hefur varla tekið eftir því er aldurinn færist yfir þá.  Mick Jagger,  söngvari The Rolling Stones verður sjötugur á næsta ári.  Í huga mér hafði hann ekkert breyst.  En svo fór ég að bera saman gamlar og nýjar myndir af honum.  Galgopalegur svipur unglings hefur vikið fyrir svip virðulegs eldri manns. 

  Einhverra hluta vegna fannst mér aftur á móti fyrir löngu síðan sem Keith Richards væri orðinn fullorðinslegur í framan.  Förum ekki út í þá sálma að sinni.

  Mick 1962.  Krakkar í dag halda að kanadíski viðbjóðurinn, Justin Bieber, hafi byrjað með þessa hárgreiðslu.

  Svo síkkaði hárið örlítið.  Fór að ná yfir eyrun.

  Hárið hélt áfram að síkka og huldi eyrun.

  1965 var hárið komið niður á herðar.

  1968 var hárið komið niður á bak.

  Þar kom að hann fór að skipta hárinu í miðju.  Toppurinn var orðinn það síður.

  Hann fór að mála sig um augun og lita hárið svart til að skerpa á útlitinu.

  Aðeins eldri, kominn með bláa augnskugga og hárið klippt í stílnum "sítt að aftan".  

  Svo eru það nýlegar myndir af kappanum.  Kyntáknið er hætt að nota andlitsfarða.  En litar áfram á sér hárið og augabrúnir.  Raggi Bjarna,  sem er nokkuð eldri,  er unglegri þegar betur er að gáð.

 

  Mick Jagger er reggae-geggjari, eins og Keith glysbróðir hans.  Í gamla daga söng Mick með jamísku reggae-stjörnunni Peter Tosh (úr Bob Marley & The Wailers) og gaf út á plötu.  Að undanförnu hefur Mick gert út hljómsveitina Super Heavy með Damian Marley (syni Bobs).

  Svo var Peter Tosh myrtur.  Skömmu síðar sóttu blaðamenn bandaríska klámblaðsins Play Jamaica heim.  Þeir hittu gamla félaga Peters Tosh og spurðu hvort morðinginn hafi fundist.  Svarið var:  "já, við fundum þá og slátruðum þeim."  Blaðamennirnir hváðu og spurðu hvað löggan geri í svona dæmi.  Svarið:  "Löggan?  Þetta kom henni ekkert við.  það var enginn að bögga hana!"

  Til skýringar:  Dráp og morð eru algeng orð og tilvik á Jamaica.  Þar hafa verið framin allt upp í 600 morð á viku þegar verst lætur.  En, vel að merkja, sumar vikur eru engin morð framin á Jamaica.

Merkustu rokkgítarleikararnir

  Blaðamenn næst söluhæsta bandaríska poppblaðsins,  Spin,  (Rolling Stone er söluhæst) hafa sett saman verulega áhugaverðan lista yfir merkustu (greatest) gítarleikara rokksögunnar.  Það sem gerir listann spennandi er að tæknilegur erfiður gítarleikur,  fingrafimi,  hraði og þess háttar telja ekki heldur nýsköpun, framsækni og áhrif á framvindu rokkgítarleiks.  Fyrir bragðið eru hvorki Robert Johnson né Eric Clapton á listanum. 

1 Lee Ranaldo ogThurston Moore (Sonic Youth)

  Indie-rokk síðasta aldarfjórðungs hljómaði allt öðru vísi án Sonic Youth.  Takið eftir sólókaflanum sem hefst frá og með mínútu 1.33.  Aftur á mínútu 2.44.  Þar er ekki loftfimleikum fyrir að fara að hætti klisjukallanna í bransanum.  Þess í stað látlaus, seyðandi og svalur gítarleikur.  Svo sem líka undir sungnu köflunum.

2 Kevin Shields (My Bloody Valentine)

  Lætur gítarinn hljóma eins og eitthvað allt annað.

3 John Fahey

  John heitinn Fahey fæddist 1930-og-eitthvað.  Hann hefur haft gríðarmikil áhrif á fjölda tónlistarmanna,  allt frá Will Oldham til Glenns Jones.

4 Kurt Cobain (Nirvana)

  Kurt var fjarri því tæknilega fær gítarleikari.  En gítarleikur hans túlkaði tilfinningar hans og persónuleika frábærlega vel.  Meira að segja hvernig hann hittir á súra nótu í þessu ofur einfalda lagi.

5 J Mascis (Dinasaur Jr.)

  Brúar bilið á milli Neils Youngs og Prince og Minor Threat.

6 Prince

7 Tom Verlaine ogRichard Lloyd (Television)

8 Johnny Ramone (Ramones)

9 Eddie Hazel (Funkadelic)

10 Jam Master Jay (Run-DMC)

11 Ron Asheton (The Stooges)

12 Andy Gill (Gang of Four)

  Andy Gill var fyrsta anti-gítarhetjan.  Hann var og er mjög flinkur gítarleikari.  Sem unglingur var hann þekktur (í kunningjahópnum í Leeds í Englandi) fyrir að spila eins og Jimi Hendrix.  Kunni hans gítarleika aftur á bak og áfram. Pönkbyltingin 1976/´77 kúventi viðhorfi Andys til rokktónlistar og gítarleiks.  Hann ákvað að spila eins ólíkt gítarhetjum hipparokksins og hægt væri.  Gítarsólóin afgreiddi hann í naumhyggju en fönkaði þar fyrir utan.  Gang of Four varð fyrirmynd ótal hljómsveita,  allt frá Red Hot Chili Peppers til Franz Ferdinand.  

13 The Edge (U2)

  Írski gítarleikarinn The Edge er stundum kallaður besti lélegi gítarleikari heims.  Klingjandi snyrtilegur naumhyggju gítarleikur hans er vörumerki U2.

14 Kerry King ogJeff Hanneman (Slayer)

15 Greg Ginn (Black Flag)

Íslensk tónlist vinsæl í Þýskalandi

 

  Það njóta fleiri íslenskir tónlistarmenn vinsælda í Þýskalandi en Q4U.  Og fleiri en Björk og Sigur Rós.  Afgreiðslumaður í plötubúð í Berlín tjáði mér á dögunum að íslensk tónlist hafi sterka og svala ímynd í huga Þjóðverja.  Hún þyki spennandi,  fersk,  fjölbreytt og í háum gæðaflokki.  Hann viðurkenndi fúslega að íslenskar plötur seljist vel í Þýskalandi.

  Þessi náungi var vel að sér um þær íslensku plötur sem fást í þýskum plötubúðum.

  Mér er minnisstætt þegar ég átti leið til Þýskalands fyrir 15 árum eða svo.  Þá tók ég bíl á leigu.  Svo skemmtilega vildi til að í honum var útvarp.  Fljótlega fann ég útvarpsstöð sem ég kunni þokkalega vel við.  Þar var spilað lag með Emilíönu Torríni.  Hún var ekki orðin þekkt utan Íslands á þeim tíma.  Skömmu síðar bárust aftur á móti fréttir af vinsældum hennar í Ítalíu.  Og í dag er Emilíana Torríni alveg bærilega vel þekkt nafn víða um heim.

  Fyrir 5 árum eða svo stökk ég inn á gólf í plötubúð í Berlín.  Þar hljómaði í hátölurum rokklag sem ég kannaðist við.  Hins vegar kom ég því ekki fyrir mér hvaða hljómsveit þetta væri.  Í vandræðum mínum bar ég undir afgreiðslumenn hvað þeir væru að spila.  Þeir upplýstu að það væri frábær íslensk hljómsveit,  I Adapt.  Fagurri lýsingu sinni fylgdu þeir eftir með því að sýna mér tvö þýsk rokkblöð sem fjölluðu um I Adapt. 

  Ég kann ekki þýsku en mér skildist á mönnunum að umfjöllun blaðanna væri mjög jákvæð.  Til að strákarnir í I Adapt myndu trúa frásögn minni af þessu náði ég að suða blöðin út úr afgreiðsludrengjunum.

  Þetta snilldar lag með I Adapt hefur verið spilað næstum 20 þúsund sinnum á Þútúppunni.

  Til gamans má skjóta inn í að fyrir 2 eða 3 árum endurtók sagan sig (reyndar dálítið öðru vísi) úti í Póllandi.  Frásögn mín af því leiddi í ljós að þar höfðu óprúttnir útgefendur þar í landi gefið út sjóræningjaútgáfu af plötu I Adapt.  Síðast þegar ég vissi var það mál komið í hendur lögfræðinga.  Ég veit ekki niðurstöðuna.

  Fyrir utan þau nöfn sem áður hafa verið nefnd fann ég núna í þýskum plötubúðum plötur með eftirtöldum:  Ólafi Arnalds (5 plötur),  Benna Hemm Hemm (2 plötur),  Jónsa (3 plötur),  Helga Hrafni Jónssyni (3 plötur),  Gus Gus (3 plötur),  Seabear (2 plötur) Sóleyju og Of Monsters and Men.   

  Þetta er gaman.  Þýski plötumarkaðurinn er sá stærsti í Evrópu.  Hann nær líka yfir til Austurríkis,  Sviss og víðar. 

  Plöturnar með Benna Hemm Hemm komu ekki verulega á óvart.  Fyrir nokkrum árum sá ég í þýsku blaði umsögn um hljómleika hans,  innan um umsagnir um (3 um í röð.  Það er flott) heimsþekkt nöfn.

   Á plötu Sóleyjar er límmiði þar sem vakin er athygli á að hún hafi verið í Seabear og Sin Fang.  Nafn Seabear er feitletrað (sem vísar til þess að Þjóðverjar þekki hljómsveitina).

  Á plötu með Emilíönu Torríni er límmiði með fullyrðingu um að platan innihaldi "#1 hit song Jungle Drum".  Getur verið að það glæsilega lag hafi náð 1. sæti þýska vinsældalistans?  Ég gleymdi að spyrja að því.  Ef það er tilfellið þá hafa íslenskir fjölmiðlar vanrækt að upplýsa það.

  Ég keypti mér lítið vasaútvarp í Berlín.  Svo skemmtilega vildi til að um leið og ég kveikti á því þá hljómaði  Little Talk  með Of Monsters and Men.

  Þetta ljúfa lag með Ólafi Arnalds hefur verið spilað yfir 1,3 milljón sinnum á Þútúpunni!  Þegar ég var í New York í fyrra voru hljómleikar með Ólafi auglýstir á þann hátt að hann var/er greinilega stórt nafn þar í borg.

Bestu plötur allra tíma?

  Breska útvarpsstöðin Absolute Radio leitaði til hlustenda sinna um val á bestu plötum popp- og rokksögunnar.  Þeir brugðust vel við.  Niðurstaðan kemur kannski ekki mjög á óvart.  En litast pínulítið af músíklínu stöðvarinnar (lauflétt "háskólapopp";  Brit-popp, Coldplay, Keane, Kings of Leon, Muse...),  eins og við mátti búast.  Samt er útkoman ekki alveg út í hött.  Hlustendur hafa reynt að leita út fyrir "playlista" stöðvarinnar.  Svona smá.  Fyrst og fremst er þetta samt aðeins skemmtilegur samkvæmisleikur en ekki fullgildur dómur. 

  Þessar plötur verma efstu sæti:

1   Pink Floyd - Dark Side Of The Moon

2   Oasis - (What´s the Story) Morning Glory

3   U2 - The Joshua Tree

4   Keane - Hopes And Fears

5   The Stone Roses - Stone Roses

6   Led Zeppelin - Led Zeppelin IV

7   David Bowie - The Rise And Fall Of Ziggy Stardust

8   Queen - A Night At The Opera

9   The Beatles - Sgt. Pepper´s Lonely Hearts Club Band

10  Guns N´Roses - Appetite For Destructin

  Það segir nokkra sögu að plöturnar í 9 efstu sætunum eru breskar.  Útvarpsstöðin er, jú, bresk og töluvert á bresku línunni.

11  Meatloaf - Bat Out Of Hell

12  AC/DC - Back In Black

13  The Beatles - Abbey Road

14  Fleetwood Mac - Rumours

15  Nirvana - Nevermind

16  Radiohead - OK Computer

17  The Clash - London Calling

18  Depeche Mode - Violator

19  The Smiths - The Queen Is Dead

20  Oasis - Definitely