Vilji þjóðarinnar

  Frá því löngu fyrir síðustu alþingiskosningar hafa háværar raddir hrópað eftir því að Sigurður Ingi Jóhannsson verði leiðtogi þjóðarinnar.  Á þessar raddir var lengi vel aldrei hlustað af þeim sem fóru með æðstu völd.  Röddunum fjölgaði og létu hærra í sér heyra.  Að lokum söfnuðust 22.427 manns saman niður á Austurvelli í gær og hrópuðu í kór eftir leiðtoga lífs síns:  "Við viljum Sigurð Inga Jóhannsson dýralækni!  Við viljum Sigurð Inga Jóhannsson dýralækni!"  Nú hefur þeim orðið að ósk sinni.  Ráðandi öfl létu undan þrýstingnum. Sigurður Ingi er orðinn kóngur.

  Samkvæmt skoðanakönnun Stöðvar 2 og Fréttablaðsins nýtur hann trausts alveg 3% þjóðarinnar (og Fiskistofu).  Það skiptir máli.    

  

Sigurður Ingi taki við af Sigmundi

Íslenska lopapeysan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Fátt er íslenskara en íslenska lopapeysan.  Ullarpeysa prjónuð af alúð og ástríðu með rammíslenskum höndum.  Prjónuð úr rammíslenskri ull af rammíslenskum kindum.  Prjónuð með rammíslensku tvílitu mynstri.  Þröngt hálsmál er einkenni og lykill að því að hún haldi góðum hita á kroppnum í norðangarranum.  Hún er stolt Íslands,  skjöldur og sverð.  

  Vegna góðs orðspors,  vinsælda og virðingar íslensku ullarpeysunnar er góður hrekkur að smána ómerkilega útlendinga með því að gefa þeim ljóta og kjánalega fjöldaframleidda kínverska ullarpeysu.  Ljúga í þá að þetta sé íslensk ullarpeysa.  Niðurlæging þiggjandans er trompuð með alltof stóru hálsmáli.  Honum er sagt að klæða sig í peysuna eins og pilsi:  Fara fyrst með fætur ofan í hálsmálið og hífa hana síðan upp um sig.  Aðalbrandarinn er sá að þiggjandinn fatti ekki að verið sé að hafa hann að fífli.  Það er endalaust hlegið að vesalingnum. 

Skelfilega ljót veggjakrot

  Um daginn birti ég á þessum vettvangi ljósmyndir af nokkrum skemmtilegum dæmum um sláandi falleg götulistaverk.  Það má sannreyna með því að smella HÉR. Því miður eiga ekki allir veggjakrotarar því láni að fagna að hafa hæfileika til að skapa falleg listaverk.  Færeyingar fengu það staðfest í vikubyrjun.  Þá vöknuðu Þórshafnarbúar upp við vondan draum.  Umhverfissóði hafði um nóttina krotað á veggi,  glugga og bíla nöfn og slagorð.  Allt mjög illa gert.

  Grunur leikur á að um útlending sé að ræða.  Hugsanlega frá Bronx í New York.  Ljósi punkturinn er að sóðinn virðist hafa horn í síðu SS-hryðjuverkamannsins Páls Watsons.  Hér eru sýnishorn af krotinu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Einn ljóður af mörgum við svona veggjakrot er að það hefur áráttu til að espa bjána upp í að herma eftir.  Það henti í Færeyjum strax um morguninn.

Sláandi flott götulistaverk

  Maðurinn lifir ekki á brauði einu saman.  Hann þarf einnig að næra sálina.  Til þess höfum við listamenn.  Fólk með sköpunargáfu.  Til að mynda myndlistamenn.  Þar á meðal götulistamenn.  Þeir sjá efnivið í listaverk þar sem aðrir sjá aðeins gráan hversdagsleika,  hrörleg og ómerkileg hús,  sprungna veggi eða tré í órækt.  

  Sjón er sögu ríkari.  Hér eru nokkur dæmi.  Ekkert hefur verið átt við þessar ljósmyndir í fótósjopp.  Smellið á myndirnar til að njóta listaverkanna betur.

  

Ölgerð á dauðalista sýndi Færeyingum fádæma hroka

  Það fer ekki öllum vel að fara með völd. Eitt ljótasta dæmi þess var framkoma forstjóra Ölgerðarinnar,  Andra Þórs Guðmundssonar,  í garð bestu og traustustu vina Íslendinga,  Færeyinga.  Fyrir nokkrum árum sendi hann færeyskum bjórframleiðanda,  Föroya Bjór, fádæma hrokafullt bréf. Krafðist þess með ruddalegum hótunum að Föroya Bjór hætti að merkja gullbjór sinn sem gullbjór. Þetta ósvífna erindi var svo yfirgengilegt að það þjónaði engum tilgangi öðrum en kitla stórmennskubrjálæði/minnimáttarkennd forstjóra fyrirtækis á dauðalista. Hann fann þörf til að sparka í minnimáttar og réðst á garðinn þar sem hann var lægstur.

  Viðbrögð Íslendinga við ógeðslegri og yfirgengilegri framkomu Ölgerðarinnar við færeyska vini voru til fyrirmyndar. Þeir skiptu snarlega innkaupum frá Gull-gutli Ölgerðarinnar yfir til bragðgóða Föroya Bjór Gullsins.  Svo rækilega að síðarnefndi bjórinn flaug upp sölulista vínbúðanna.  Áður fékkst hann aðeins í örfáum vínbúðum. Salan jókst um 1200%.  Nú er hann í öllum vínbúðum. Eða svo gott sem. Enda mun betri en Ölgerðarsullið. Margir hættir að kaupa allar aðrar vörur Ölgerðarinnar.  

  Það fráleita í hrokafullu frekjukasti forstjóra Ölgerðarinnar var að Föroya Gull hefur verið miklu lengur á markaði en Ölgerðar-gutlið.  Þar fyrir utan er Gull alþjóðleg lýsing á tilteknum bjórflokki.  Alveg eins og pilsner eða stout bjór.  Já,  eða "diet" á öðrum vörum.  Það var engin innistæða fyrir heimskulegri yfirgangskröfu Ölgerðarinnar.  Hún gerði ekki annað en opinbera illt innræti og hroka forstjórans.

  Höfum þetta í huga við helgarinnkaup á bjór og öðrum drykkjum. Ekki kaupa neitt frá Ölgerðinni.  Kaupið þess í stað hágæða Föroya Gull.  

  Ég tek fram að ég tengist ekki Föroya bjór á neinn hátt. Hinsvegar er brýnt að halda þessu til haga þegar Ölgerðin fer á markað.  Hugsanlegir væntanlegir kaupendur þurfa að vita þetta.  Fyrirtækið er í vondri stöðu með forstjóra sem kann ekki mannasiði.   

 

    

Vissu af „dauðalistanum“

Útlendir ferðamenn á Íslandi éta ekki hvað sem er

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Í ár koma hátt í tvær milljónir erlendra ferðamanna til Íslands. Þeir eru ekki í leit að alþjóðlegum skyndibitastöðum á borð við McDonalds,  Burger King,  Subway,  KFC,  Dominos eða Taco Bell.  Þessa staði finna þeir heima hjá sér.  Ör fjölgun túrista á Íslandi skilar sér ekki í kaupum á ruslfæði samkvæmt alþjóðlegum stöðlum.  Þvert á móti.  Það þrengir að þessum stöðum.  Gott dæmi um það er að Subway á Ísafirði gaf upp öndina á dögunum.  Einmitt í kjölfar túristasprengju á Vestfjörðum.  

  Útlendir ferðamenn á Íslandi vilja smakka eitthvað nýtt og öðruvísi.  Þeir prófa kæstan hákarl,  hangikjöt,  svið,  lifrarpylsu og ýmsa spennandi sjávarrétti.   Nú er lag fyrir veitingastaði að bjóða upp á íslenskan heimilismat: Kjötsúpu,  plokkfisk og sveitabjúgu.  Svo að ekki sé minnst á grillað lambakjöt,  kótelettur (án rasps!) og lambalæri með brúnni sósu,  Ora grænum og rauðkáli.  Íslenska lambakjötið er best í heimi (á eftir færeyska skerpikjötinu).  Við eigum að fóðra túrista á því.  Svo vel og rækilega að þeir verði háðir því.  Það styrkir útflutning á kjötinu.

  Á spjalli mínu við erlenda ferðamenn hef ég uppgötvað undrun þeirra yfir því að Íslendingar borði heita sósu með flestum mat. Þeir eiga öðru að venjast.

 

Ferðafólki boðið lambakjöt

Ekkert rugl hér!

  Í gær kom ég við á bókasafni.  Þar hitti ég Skagfirðing.  Við hófum umsvifalaust að skrafa saman.  Á borðinu fyrir framan okkur lágu dagblöð og tímarit.  Bar þá að roskna konu sem haltraði til okkar.  Hún spurði hvort að við værum með laugardags-Moggann.  Skagfirðingurinn greip upp blað,  rétti að konunni og sagði:  "Nei,  en hérna er Sunnudags-Mogginn."

  Konan tók - eins og ósjálfrátt - við blaðinu.  Í sömu andrá var líkt og hún brenndi sig.  Hún þeytti blaðinu eldsnöggt á borðið,  hnussaði og hreytti með hneykslunartóni út úr sér um leið og hún strunsaði burt:  "Ég ætti nú ekki annað eftir en fara að lesa blöðin í vitlausri röð!"

   

Náðargáfa að tala tungum

  Í kristni er vel þekkt sú náðargáfa að tala tungum.  Heittrúaðir og sannkristnir í góðu og nánu sambandi við almættið tala þá ósjálfrátt,  viðstöðulaust og án vandkvæða tungumál sem þeir kunna ekki. Um þetta eru áhugaverðar frásagnir í Biblíunni.

  Víkur þá sögu að Svavari Sigurðssyni.  Hann hefur í áratugi barist gegn fíkniefnadjöflinum.  Á síðustu öld var hann viðmælandi Eiríks Jónssonar á Stöð 2 og talaði tungum.  Það var áhrifaríkt - þó að hvorki hann né sjónvarpsáhorfendur skildu hvað hann sagði.

  Lögreglan í Reykjavík hefur sagt frá kynnum af karlmanni sem talaði tungum við ljósastaur í Grafarvogi.  Næsta víst er að þar var um mikilvægan boðskap að ræða.  Vegna tungumálavanþekkingar lögreglunnar fáum við aldrei að vita hver hann var.  

 

   

„Talaði tungum“ í Grafarvogi

Hvar er best að búa?

  Flóttamenn frá stríðshrjáðum löndum og margir aðrir spyrja sig og aðra:  Hvar er best að búa?  Hvar eru lífskjör best?  Hvar eru almenningssamgöngur bestar?  Hvar eru atvinnutækifæri?  Hvar eru fæstir glæpir?  Hvar eru menn óhultir fyrir árásum ofbeldisfullra öfgamanna? Netsíðan Mercer hefur tekið saman lista og svarar þessu.

  Bestu kostir eru þessir:

1.  Vín í Austurríki

2.  Zuire í Swiss

3.  Auchland á Nýja-Sjálandi

4.  Munich í Þýskalandi

5.  Vankúver í Kanada

6.  Dusseldorf í Þýskalandi 

7.  Frankfurt í Þýskalandi

8.  Geneva í Swiss

9.  Kaupmannahöfn í Danmörku

10. Sidney í Ástralíu

  Einhverra hluta vegna eru hvorki Reykjavík né Ísland á listanum.  Það er undarlegt.  Það ógildir listann.  Skamm!  Höfuðborgir allra hinna Norðurlandanna eru ofarlega á listanum: Stokkhólmur í Svíþjóð í 19. sæti,  Helsinki í Finnlandi og Osló í Noregi báðar í 30. sæti.

  Verstu borgir eru:

1.  Bagdat í Írak. Einkennilegt vegna þess að í aldarbyrjun réðst bandarískur her með stuðningi Íslands inn í Írak til að innleiða þar vestrænt lýðræði og hefja vestræn mannréttindi til vegs og virðingar.  Yfirtóku illræmd fangelsi á borð við Abu Ghraib til að kenna innfæddum mannúð.

2.  Bangui í Mið-afríska lýðveldinu

3.  Sana´a í Jemen

4.  Port au Prince í Haiti

5.  Khartoum í Súdan

  Verstu borgir í Evrópu eru Minsk í Belarus,  Tírana í Albaníu og Kænugarður í Úkraínu.   

  Bestu borgir í Ameríku - fyrir utan Vankúver í Kanada - eru Toronto í Kanada (15.sæti) og Ottawa í Kanada (17.sæti).  

 

  

Hver eru elstu tungumál heims?

  Eitt af mörgum vandamálum tungumáls er að það breytist mjög hratt.  Svo hratt að nútímamaður á í erfiðleikum með að lesa 100 - 200 ára gamlan texta.  Ennþá eldri texti er honum lokuð bók.  Aðeins örfá tungumál í öllum heiminum eru undantekning frá reglunni.  Þá er átt við að nútímamaðurinn lesi sér til gagns fornhandrit á sínu tungumáli án þess að blása úr nös.

  Netmiðillinn Culture Trip hefur tekið saman lista yfir elstu tungumál heims.  Þau eru þessi:

  Hebreska er mörg þúsund ára gömul.  Hún er töluð af gyðingum dreifðum víða um lönd.  Þeir lesa léttilega jafn eldgamlar þjóðsögur og Gamla testamentið.

  Tamílska er opinbert tungumál Indlands,  Sri Lanka og Singapúr.  Hún er að minnsta kosti mörg þúsund ára gömul.    

  Litháíska er sömuleiðis mörg þúsund ára gömul.

  Persneska (einnig kölluð farsi) er töluð í Íran, Afganistan og Tajikistan.  Nútíma persneska er yfir 1200 ára gömul.

  Íslenska er næstum því jafn gömul nútíma persnesku.  Hefur haldist óbreytt frá því að norskir landnemar settust að á Íslandi 874.  Þó að landið væri dönsk nýlenda frá fimmtándu og fram á síðustu öld þá hafði það óveruleg áhrif á íslensku.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Þetta skemmtilega kort fylgir samantekt Culture Trip.