Megrunarvatn

  Eitthvað það hollasta sem við getum gert fyrir heilsuna er að byrja daginn á því að drekka 640 ml af vatni.  Það er ótrúlega erfitt.  Samt er enginn vandi að drekka þetta magn af bjór.  Það virkar ekki eins vel á fastandi maga.  Er samt skemmtilegra.  Næst er að fá sér máltíð eftir þrjú korter og drekka ekkert vatn í næstu tvo klukkutíma þar á eftir.  Það er ekkert erfitt.  

  Vatn er ekki sama og vatn.  Íslenskt kranavatn er eitt það besta í heimi.  Þeir sem hafa ekki sama aðgang að góðu vatni og við Íslendingar spyrja sig:  Hvaða vatn er best að drekka?  Svarið er:  Dietvatn.  Vatn sem inniheldur ekki kolvetni, hitaeiningar eða annað varasamt.  Nú fer diet vatn eins og stormsveipur um vatnsmarkaðinn.

 

  Dietvatn er byltingarkennd lausn á heilsuvandamálum heimsins.  

  Markaðssetning á vatni sem megrunarvatni er snilld. Hún virkar rosalega vel.  Diet er málið.  

  Þessu skylt er markaðssetning á hinni ýmsu matvöru fyrir grænmetisætur.   Matvöru sem inniheldur ekkert hráefni úr dýraríkinu.  Þar ber hæst gervisvínakjöt með kjúklingabragði:  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Því næst er það grænmetiskjúklingur.  

 

Black Sabbath

 

   Tvær fyrstu plötur bresku blúshljómsveitarinnar Black Sabbath frá Birmingham komu út 1970. Þær skópu og mótuðu þungarokkið (heavy metal) til frambúðar.  Þungarokkið var eiginlega ekki orðið til á þeim tímapunkti en var að detta inn.  Tvær fyrstu plötur þjóðlagablússveitarinnar Led Zeppelin komu út 1969.  Plata Deep Purple "In Rock" kom út 1970.  A-þýsk-kanadísk-bandaríska hljómsveitin Steppenwolf sendi 1968 frá sér lagið Born To Be Wild.  En það náði ekki flugi fyrr en í kvikmyndinni "Eazy Rider" ári síðar.   

 

  Á þessum árum var að verða til músíkstíllinn þungarokk. Í texta "Born to be Wild" kemur fyrir setningin "heavy metal thunders".   Þar með var nýi blús-þungarokksstíllinn kominn með nafn:  "heavy metal" (þungarokk).

  Þungarokkið mótaðist hratt 1969-1970.  Fyrsta skrefið var tekið af bresku hljómsveitinni The Kinks 1964 með laginu  "You Really Got Me".   Svo og bandaríski (búsettur í Englandi) gítarleikarinn Jimi Hendrix 1966.   

 

 Black Sabbath kom til þungarokkssögunnar sem drungi og djöfull,  daður við djöfladýrkun og dauða.  Sándið var myrkara en áður heyrðist og boðskapurinn neikvæður. 

 

  Gítarleikari Black Sabbath,  Tony Iommi, var áður i Jethro Tull   Hann missti framan af fingrum vinstri handar í slysi.  Fyrir bragðið átti hann erfitt með að spila hreina hljóma.  Ráð hans var að ofkeyra gítarmagnara þannig að gítardrunur runnu saman í eitt.

  Söngvari Black Sabbath,  Ozzy Osbourne,   var og er sérkennilegur náungi.  Sem unglingur gekk metnaður hans út á það að verða fótboltabulla og krimmi.  Hann hellti sér út í innbrot.  Einhver stakk að honum því góða ráði að vera ætíð með hanska í innbrotum.  Hann keypti það en fannst meira töff að vera með grifflur.  Fattaði ekki að hanskar áttu að koma í veg fyrir fingraför.  Klúðrið kostaði hann fangavist.  

  Löngu síðar sat Ozzy í fangelsi í Bandaríkjunum.  Í það skiptið fyrir morðtilraun.  Hann reyndi að drepa Sharon,  eiginkonu sína.  Í fangelsi í Bretlandi dunda fangar sér við að láta húðflúra á sig rasísk og yfirlýsingaglöð húðfúr.  Ozzy lét húðflúra á sig barnalega broskalla á hnéskelarnar. 

   Bassaleikari Black Sabbath er grænmetisæta.  Hann hefur ekki borðað dýraafurð frá því að hann var barn.

  Trommuleikari Black Sabbath,  Bill Ward,  hefur sungið tvö lög inn á plötur Black Sabbath. 

 

  Þegar Black Sabbath hljóðritaði plötuna "Heaven and Hell" kveikti Tony Iommi í trommuleikaranum.  Sá þurfti að leggjast inn á spítala með 3ja stigs brunasár.  Móðir hans kunni ekki að meta grínið.  Hún hringdi þegar í stað í Tony og las honum pistilinn. 

  Trommuleikarinn Bill Ward hefur verið heilsulaus síðustu ár.  Fleira spilar inn í að hann var ekki með á síðustu plötu Black Sabbath,  13.   Einhver leiðindi í gangi sem rekja má til Sharonar,  eiginkonu Ozzys.

  Trommuleikari bandarísku hip-hopp-rapp-pönk-fönk-metal-sveitarinnar Rage Against The Machine var fenginn til að hlaupa í skarðið á 13.  Hann er snilldartrommari en ólíkur Bill Ward.  Heitir samt líku nafni,  Brat Ward.  Bill var búinn að tromma í nokkrum lögum í hljóðverinu.  Trommuleik hans var hent út og Brat trommar í öllum lögunum.

  Svo skemmtilega vildi til að Brat kunni öll lög Black Sabbath utan að frá A-Ö.  Hann var og er ákafur aðdáandi.  Eins og gítarleikari Rage Against the Machine,  Tom Morello.  Hann hefur skilgreint Rage Against the Machine sem "Black Sabbath mætir rapp-hipp-hoppi".     

 

Spaugilega misheppnaðar myndir af börnum

  Í dag eiga flestir farsíma eða snjallsíma með myndavél.  Það auðveldar foreldrum að varðveita í myndaformi skemmtileg augnablik með börnum sínum.  Þetta var öðruvísi fyrir nokkrum áratugum.  Þá pöntuðu foreldrar með góðum fyrirvara tíma á ljósmyndastofu.  Þangað var síðan mætt með barnið. 

  Það var heilög stund þegar sprenglærður ljósmyndarinn smellti mynd af barninu - eftir að hafa raðað upp ljósaskermum,  mælt ljósmagn,  stillt fókus og það allt saman.  Það var ekkert verið að smella af að óþörfu.  Filmur voru rándýrar.  Ljósmyndapappír líka.  Allt  þessu tengt var rándýrt.

  Mörgum dögum síðar var hringt frá ljósmyndastofunni og tilkynnt að búið væri að framkalla myndina.  Það var hátíð í bæ þegar myndin var komin í hús og allir fengu að skoða hana.  Svo var hún römmuð inn og hengd upp á vegg á áberandi stað í stofunni.

  Eins og gengur var ljósmyndurum mislagðar hendur.  Það var ekki öllum gefið að laða fram fallegasta bros barnsins.

  Einkum var það erfitt þegar börnin voru tvö.  Þá gat annað barnið sett upp sparisvip eitt augnablik.  Það augnablik var fangað.  En á kostnað hins barnsins.

   

  Vandinn tvöfaldast þegar börnin eru fjögur.

 

  Svo ekki sé talað um vandann þegar hópurinn er miklu fjölmennari. 

 

  Munum að vandamálið er líka til staðar þó að barnið sé aðeins eitt. 

 ---------------------------------------------

  Á upphafsárum rokksins á sjötta áratugnum voru margir hressir.  Þar á meðal Little Richard,  Elvis Presley,  Jerry Lee Lewis,  Chuck Berry,  Bunker Hill og Link Wray.  Link flutti síðar til Danmerkur og bjó þar fram á dauðadag (sem var fyrir nokkrum árum).  Hann starfaði m.a. með dönsku hljómsveitinni Sorte Sol.  En þarna á upphafsárum rokksins í Bandaríkjum Norður-Ameríku spilaði hann m.a. með Bunker Hill.  Textinn er snilld.  Bunker upplýsir að stelpan sem er umtöluð fyrir að kunna ekki að dansa sé kærastan sín.  

 

Skúbb! Íslendingar borða SS pylsur úr dönsku beljukjöti

 

  Sláturfélag Suðurlands,  SS,  er með sterka markaðsstöðu á Íslandi.  Þar af ráðandi stöðu um margt.  Til að mynda er SS pylsan með undirtökin á pylsumarkaðnum.  Skýringin er sú að hún hefur verið bragðbesta pylsan. 

  Fyrir 20 - 30 árum var minn kæri æskuvinur,  Helgi Gunn,  Kaupfélagsstjóri í Varmahlíð.  Þar er stórmarkaður,  veitingasala, bensínafgreiðsla og sjoppa.  Túrhestar keyptu sér pylsu með öllu og ís í sjoppunni.  Helgi veitti því athygli að margir kláruðu ekki pylsuna sína.  Dag hvern blasti við fjöldi pylsubita í ruslafötum staðarins. 

  Helgi gerði þjónustukönnun.  Hann dreifði til viðskiptavina spurningablaði.  Þar var m.a. spurt að því hvað mætti betur fara varðandi vörur og þjónustu í KS Varmahlíð.  Kúnnarnir fundu helst að pylsunni með öllu.  Hún væri ekki góð.  Um var að ræða KS pylsur.  Þær eru að vísu ágætar.  En ekki sem ein með öllu.

  Viðbrögð Helga voru að skipta yfir í SS pylsur.  Það var eins og við manninn mælt.  Allir kláruðu sína pylsu.  Engir pylsubitar sáust lengur í ruslafötunum.  Enginn kvartaði lengur undan pylsunum í þjónustukönnun Kaupfélagsins.

   Stjórnendur kjötvinnslu KS móðguðust.  Ráku upp ramakvein og klöguðu í yfirstjórn KS.  Helgi fékk fyrirmæli um að selja aðeins KS pylsur með öllu.  Hann neitaði.  Og var rekinn!

  Engum hefur tekist að skáka SS pylsunni.  Samt hafa auglýsingar um hana ekki alltaf verið klókar.  Eitt af lykilatriðum við slagorð er að ekki sé hægt að snúa út úr þeim á neikvæðan hátt.  Þegar SS tók upp á því að auglýsa "SS pylsur, þú þekkir þær, þessar bognu!" auglýsti Goði þegar í stað:  "Það er ekkert bogið við Goða-pylsur!"

  Síðustu ár hefur verið vel staðið að auglýsingum á SS pylsum.  Slagorðið "Íslendingar borða SS-pylsur" hljómar bæði trúverðugt og hvetjandi.  Það vinnur jafnframt vel með slagorðinu "SS 1944-réttir fyrir sjálfstæða Íslendinga."  

  Allir eru haldnir þjóðrembu af mismiklum ákafa.  Það virkar vel á Íslendinga að heyra orð eins og íslenskt og Íslendingar í auglýsingum.

  Þekkt og margtuggin klisja er á þá leið að á meðan allt gengur vel sé ekki ástæða til að breyta neinu.  Ef hluturinn er ekki bilaður þá þarf ekki að gera við hann.  Eins og sýndi sig í græðgisvæðingunni á síðasta áratug þá láta margir Íslendingar sér ekki nægja að allt gangi vel.  Þeir vilja græða ennþá meira.  Bankahrunið 2008 kenndi sumum - tímabundið - að kapp sé best með forsjá.

  Nú bregður svo við að vinsælasta pylsan á Íslandi,  SS pylsan,  bragðast ekki lengur eins og við eigum að venjast.  Með smá rannsóknarvinnu kemur í ljós að þetta er ekki lengur gamla góða SS pylsan eins og við þekkjum hana.  Græðgisvæðingin hefur breytt henni.  Breytingunni er laumað inn í skjóli nætur svo lítið ber á. 

  Áður var kindakjöt uppistöðuhráefnið.  Síðan nautakjöt og smá svínakjöt.  Svínakjöt er lang ódýrast.  Þess vegna er svínakjötið núna orðið uppistöðuhráefnið.  Ennþá fréttnæmara er að ódýru dönsku beljukjöti er nú blandað saman við pylsubúðinginn.  Íslendingar sem velja SS-pylsur velja þess vegna danskt beljukjöt héðan í frá.

  SS hefur ekki séð ástæðu til að upplýsa um breytinguna á heimasíðu sinni.  Það er ósvífið.  Þvert á móti er gömlu góðu innihaldslýsingunni hampað þar. 

  Kannski er þetta stærsta markaðsklúður síðan Kókakóla breytti uppskriftinni fyrir nokkrum árum.  En varð afturreka með breytinguna.  Eftir að hafa orðið aðhlátursefni og gefið keppinautum svigrúm til að auka markaðshlutdeild sína. 

  Heimasíða SS er að öðru leyti afspyrnu vond.  Það er önnur saga.  Samt.  Alltof mikið af flæðandi texta án myndefnis.  Notendur heimasíðu hafa enga löngun til að lesa langlokutexta.  Ljósmyndir gleðja.  Stykkorð virka betur en ritgerðir.  Það hefur ENGINN huga á forsögu.  Öllum er drullusama um það hvenær fyrirtæki var stofnað. 

---------------------------------------------

Vínarpylsur 10 stk lt

Vöruheiti :Vínarpylsur 10 stk lt

Vörunúmer : 5356017

Meðalþyngd vöru : 0.560 kg.

Innihald

Kinda-,nauta- og svínakjöt, vatn, undanrennuduft, kartöflumjöl, salt,krydd (m.a. sinnep), sojaprótín, bindiefni (E450,E451), kjötkraftur(snefill af sellerí), þráavarefni(E301 ),rotvarnarefni(E250).

 

Japanskt og spaugilegt

  Japönum þykir margt einkennilegt og spaugilegt í siðum og hegðun Íslendinga.  Okkur þykir jafnframt margt einkennilegt og spaugilegt í menningu og siðum Japana.  Japanskur stjórnmálamaður sem varð uppvís að spillingu grét með hljóðum af innlifun í japanska sjónvarpinu.  Þannig viðbrögðum eigum við ekki að venjast af íslenskum stjórnmálamönnum.  Þegar þeir eru staðnir að spillingu rífa þeir kjaft og kenna öðrum um um.  Sá japanski sagði af sér eftir grátkastið.  Íslenskir stjórnmálamenn segja ekki sjálfviljugir af sér.  Þeir örfáu íslensku sem hafa sagt af sér hefur í raun verið sparkað úr embætti af öðrum. 

  Fyrir einhverjum áratugum kom hópur japanskra ferðamanna til Íslands.  Þegar þeir versluðu í Fríhöfninni í flugstöðinni í Keflavík lögðu þeir frá sér peningaveski á meðan úrvalið var skoðað.  Mörgum veskjum var stolið.  Áreiðanlega af Íslendingum.  Þetta kom Japönum í opna skjöldu. Í Japan er seðlaveskjum ekki stolið.

  Leikurinn endurtók sig á Hótel Esju.  Þar dvöldu Japanirnir.  Þeir sem ennþá voru með sitt seðlaveski lögðu það frá sér á klámbekk hér og þar á hótelinu.  Öllum var stolið.  Þá urðu Japanir meira undrandi en áður.  Í Japan er það þannig að þjófur færir skömm yfir alla ættingja.  Líka fjarskylda.  Í kjölfar eru þeir útskúfaðir úr stórfjölskyldunni sem situr uppi með sameiginlega skömm.  Skömmin er mikil og ristir djúpt.

  Almennt vitum við Íslendingar lítið um japanska menningu.  Ef frá er skilið að á allra síðustu árum hafa japanskir réttir sem kallast suzhi orðið tískufyrirbæri hérlendis.  Þetta eru dýrir smáréttir.  Að uppistöðu til hvít hrísgrjónaklessa með hrárri fisksneið.  Oft fylgir spriklandi hringormur með svo lítið ber á. 

  Minna hefur farið fyrir japanska suzhi með öðrum og stærri skordýrum.  Kannski vegna þess að þau eru vandfundin hérlendis.  En njóta vinsælda í Japan.

  Japanir búa þröngt.  Landsvæði er af mjög svo skornum skammti.  Fyrir bragðið eru til að mynda golfvellir í Japan þeir dýrustu í heimi.  Lóðin er svo dýr.  Aðeins auðmenn í Japan hafa aðgang að golfvelli.  "Þétting byggðar" er óþekkt slagorð í Japan.   Þröngt mega sáttir sitja og sofa er ekki heldur slagorð þar.  Þetta er raunveruleiki sem ekki verður flúinn.

  Þvers og kruss um Japan eru gistiheimili sem leigja út það sem við getum kallað gistiskápa.  Japanir vanir þrengslum kunna vel að meta gistiskápana.   

 

  Margir Japanir eru það sem kallast einstæðingar.  En þrá samvistir við annað fólk.  Í Japan blómstrar svokölluð fjölskylduleiga.  Einstæðingar geta leigt sér ókunnuga fjölskyldu yfir helgi eða lengri tíma.  Ókunnuga fjölskyldan mætir heim til einstæðingsins og lætur eins og hún sé fjölskylda hans.  Ódýrari útgáfa er koddi sem lítur út eins og kvenmannskjalta.  Önnur útgáfa er koddi með gervihendi.   

 

Sá hágrátandi segir af sér

Jón Þorleifs og gagnrýnendur

   

  Jón Þorleifs,  verkamaður,  var kominn hátt á sjötugsaldur er hann sendi frá sér fyrstu bókina.  Alls urðu bækurnar eitthvað á þriðja tug.  Þær voru af ýmsu tagi.  Fyrsta bókin,  Nútímakviksetning,  var sjálfsævisaga.  Síðan tóku við ljóðabækur,  skáldsaga og hugleiðingar um stjórnmál hérlendis og úti í heimi. 

  Jón fylgdist mjög vel með þjóðmálum.  Hann las öll dagblöð fram og til baka og gætti þess að ná flestum fréttatímum í útvarpi.  Á sjónvarp sagðist hann ekki horfa ótilneyddur.  Ég man ekki hver ástæðan var.  Hinsvegar gaf systir mín Jóni sjónvarp - þrátt fyrir mótbárur Jóns og fullyrðingar um að hann myndi ekki einu sinni stinga tækinu í samband.  Nokkrum dögum síðar átti mágur minn erindi til Jóns.  Kallinn kom seint til dyra vegna þess að hátalari sjónvarpsins var hátt stilltur.     

  Eins og vera vill með einyrkja sem gáfu sjálfir út fjölritaðar bækur og sáu sjálfir um sölu var á brattan að sækja.  Árlega koma út um 500 íslenskar bækur.  Fjölrituðu bækurnar mæta afgangi hjá fjölmiðlum og bókaverslunum.

  Jón var töluvert kjaftfor í bókum sínum þar sem við átti.  Líka reyndar í samtölum við fólk sem hann taldi sig eiga vantalað við.  Eins og oft er með yfirlýsingaglaða þá var Jón afskaplega viðkvæmur fyrir gagnrýni.  Nútímakviksetning fékk lofsamlegan dóm í tímaritinu Stéttabaráttunni.  Eitthvað var samt nefnt sem hefði mátt betur fara.  Jón einblíndi á þá athugasemd og var afar ósáttur.  Hann túlkaði gagnrýnina sem hnífstungu í bakið.  Tímaritið Stéttabaráttan væri ómerkilegt málgagn stéttasvikara og kjölturakka Gvendar Jaka. 

  Jón fékk mikla og vaxandi andúð á þeim sem skrifaði dóminn.  Fann honum allt til foráttu næstu árin.  Jón velti sér upp úr dómnum árum saman.

  Næst birtist dómur í dagblaðinu Þjóðviljanaum um ljóðabók eftir Jón.  Fyrirsögnin var "Heiftarvísur".  Jóni var illa misboðið.  Hann gekk með dóminn útklipptan í vasanum til að vitna orðrétt í hann.  Svo fletti hann upp á einhverri vísu í bókinni sem var alveg laus við heift,  las hana og spurði:  "Hvar er heiftin?"  Í kjölfarið orti Jón nokkrar níðvísur um þann sem skrifaði dóminn.  Og skilgreindi viðkomandi sem leigupenni Gvendar Jaka.

  Jóni gekk illa að koma bókum sínum inn í bókaverslanir.  Einhver eintök voru keypt af bókaverslun Máls & Menningar.  Eintökin voru falin á bak við aðra bókatitla í hillu.  Umsókn Jóns um inngöngu í Rithöfundasambandið var fellt.  Nokkrir félagsmenn beittu sér hart gegn inngöngu Jóns.  Fór þar fremst í flokki Guðrún Helgadóttir,  þáverandi alþingiskona.  Það var þess vegna ekki úr lausu lofti gripið að Jón upplifði sig sem ofsóttan.  Í aðra röndina fannst Jóni upphefð af því.  Hann sagði:  "Það er merkilegt hvað vissum aðilum telja sig stafa mikil ógn af skrifum mínum.  Ég hef sannleikann mín megin.  Ég er að afhjúpa glæpamenn.  Auðvitað skjálfa þeir og bregðast til varnar."

  Þrátt fyrir andstöðuna og "þöggun" náði Jón að selja alveg upp í 600 eintök af stakri bók.  Flest til fólks sem Jón hitti á förnum vegi.  Hann var með árangursríka sölutækni.  Sagði fólki frá nýjustu bók sinni.  Spurði:  "Myndi þetta vera bók sem þú hefðir gaman af að lesa?"  Svarið var oftast:  "Já, já. Alveg þess vegna."  Næsta spurning:  "Viltu eintak af henni?  Ég er með eintak hér í vasanum.  Þú mátt fá það."  Svo dró Jón eintakið upp úr vasanum,  rétti viðmælandanum og hélt áfram að spjalla.   Sá setti bókina í vasa sinn eða ofan í töskuna sína.  Þegar þeir kvöddust sagði Jón:  "Þetta er ekki nema 2000 kall.  Rétt fyrir prentkostnaði."

  Ég varð mörgum sinnum vitni að svona samtali og sölu.  Þetta hljómaði fyrst eins og Jón ætlaði að gefa eintakið.  Þegar hann svo rukkaði þá var viðmælandinn kominn í erfiða stöðu með að hætta við. 

  Jón fór með eintak af bók til Ellerts Schram sem var ritstjóri dagblaðsins Vísis.  Ellert lofaði Jóni að hann myndi sjálfur lesa bókina og skrifa dóm um hana.  Ekkert bólaði á því vikum saman.  Jón gekk þá aftur á fund Ellerts og krafðist skýringar á svikunum.  Ellert fór í bunka á skrifstofuborði sínu.  Þar var bókin ofarlega.  Ellert veiddi hana úr bunkanum og sagði að röðin væri alveg að koma að bókinni.  Jón kippti bókinni eldsnöggt úr hendi Ellert sem dauðbrá við og spurði:  "Hva? Ertu að rífa af mér bókina sem þú gafst mér?"   Jón svaraði:  "Ég vil ekki að neinn þurfi að snerta bók sem hefur farið um þínar lúkur."  Svo reif Jón bókina í tvennt,  henti rifrildinu í gólfið og stormaði burt.   

------------------------

Fleiri sögur af Jóni Þorleifs:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1403663/

Er Ísland bráðum að skríða inn á 21. öldina?

   Íslenska mannanafnalöggan er aðhlátursefni út um allan heim.  Réttilega og verðskuldað.  Íslenska áfengislöggjöfin er annað aðhlátursefni.  

  Hvað er svona merkilegt við bjór og annað áfengi að það kalli á strangari reglur umfram súkkulaði?  Hvað er svona merkilegt við það að skipta um dekk á vörubíl?  Aldursmörk á þeim sem kaupa áfenga drykki eru óvirk.  Það vita allir.  Hver sem er 14 eða 15 ára kemst léttilega yfir áfenga drykki.  Í mörgum tilfellum reyndar með kaupum á landa,  brugguðum í klósettskál eða við aðrar sóðalegar aðstæður.  

  Hvað er svona nauðsynlegt við að hafa höft og reglur um áfenga drykki?  Hvers vegna er sala á áfengum drykkjum utan veitingastaða rígbundin við að ríkisstarfsmenn afgreiði það?  Á hvern hátt eru ríkisstarfsmenn hæfari til að selja og afhenda áfenga drykki en aðrir?

  Hvers vegna þarf að einskorða sölu á áfengum drykkjum utan veitingastaða við aldur og ríkisreknar verslanir?  Það þarf ekki einu sinni að vísa til ágætrar  reynslu nágrannaþjóða af sölu á áfengum drykkjum í matvöruverslunum.   Bjór og vín eiga að lúta sömu frjálsu reglum og sala á súkkulaði.   

  Sú var tíð að mjólk og mjólkurvörur voru seldar í ríkisverslunum.  Forræðishyggjumenn ottuðust að úrval á mjólkurvörum myndi hrynja ef sala á þeim yrði gefin frjáls.  Einnig að verðið myndi rjúka upp úr öllu valdi.   Hver er reynslan? 

  Sú var tíð að ríkið sá um sölu á útvarpstækjum.  Forræðishyggjumenn óttuðust að úrval á útvarpstækjum myndi hrynja ef einkaaðilum væri hleypt að sölunni.  Sömuleiðis að verð á útvarpstækjum myndi rjúka upp úr öllu valdi.  Hver er reynslan? 

 

„Svo mikil forræðishyggja á Íslandi“

Hver sigraði? Hver tapaði?

  Í dag var í Héraðsdómi Reykjavíkur kveðinn upp dómur í einskonar prófmáli.   Gunnar Þorsteinsson,  löngum kenndur við Krossinn (síðan var hann rekinn úr Krossinum. Það er önnur saga),  stefndi fyrir dóm tveimur talskonum fjölda kvenna sem saka Gunnar um kynferðisbrot.   Einnig ritstjóra Pressunar fyrir að hafa eftir þeim ummæli. Gunnar krafðist 15 milljóna íslenskra króna í reiðufé fyrir ærumeiðingar.  Jafnframt kærði hann 21 ummæli sem að sögn voru ærumeiðandi.  Vissulega voru þau ærumeiðandi,  hvort heldur sönn eða ósönn. 

  Þetta er vel þekkt aðferð kynferðisbrotamanna;  að kæra stuðningsfólk þolenda.  Bæði til að valda ótta og ekki síður til að valda fjárhagsskaða. 

  Héraðsdómur komst að þeirri niðurstöðu að 16 af ummælum standi óhögguð og í fullu gildi.  15 milljón króna skaðabótakröfunni var hafnað sem tilhæfulausri með öllu.  Sem þýðir að ásakanir voru ekki hraktar og þar með ekki skaðabótaskyldar. 

  Gunnar hrósar sigri.  Sigurinn felst í því að talskonur kvennanna sem saka Gunnar um kynferðislegt áreiti sitja uppi með lögfræðikostnað upp á 1,8 milljónir króna.  Málskostnaður ríkisins var felldur niður.  Gunnar situr sjálfur uppi með sinn lögfræðikostnað.  Sem getur ekki talist vera sigur.

   Hver sú manneskja sem upplifir að vera áreitt kynferðislega á að koma þeim skilaboðum til geranda að hann hafi brotið á sér.  Það er sigur fyrir hana að opinbera sök og koma skömminni alfarið yfir á geranda.  Bara það eitt að rísa upp,  upplýsa og mótmæla - á hvað hátt sem það er gert - er sigur.   Það er að standa með sjálfri sér - og ekki síður stuðningur við aðra í sömu aðstæðum.  

  Skilaboðin skipta öllu máli.  

   Burt séð frá því þá kristallast í niðurstöðu dómsins þessi orð:  "Þá verður að telja heldur langsóttar þær skýringar af hálfu stefnanda að framburður þeirra allra stafi af skipulegri rógsherferð gegn honum vegna safnaðarpólitíkur eða vegna skilnaðar eða vegna núverandi eiginkonu hans." 

  Lögfræðikostnaður þeirra sem Gunnar reyndi - án árangurs - að ná 15 milljónum frá  í sinn vasa er 1,8 milljónir.  Stofnaður hefur verið söfnunarreikningur til að mæta þeim kostnaði.  

Kennitala: 111183 - 2959
Banki: 0114
Höfuðbók: 05
Reikningsnúmer: 061840

  Á morgun legg ég 10.000 kall inn á þennan reikning og hvet aðrar til að leggja í púkkið.  Upphæðin skiptir minna máli en víðtæk þátttaka. 1000 kall,  1500 kall, 5000 kall.  Allt telur.  Líka sem móralskur stuðningur.  Vinsamlegast deilið á Fésbók og víðar bankaupplýsingunum. 

  Dóminn i heild má lesa hér:  http://home.tb.ask.com/index.jhtml?p2=^HJ^xdm310^YYA^is&n=780c1eaf&ptb=A3DBB36E-2129-4A8B-A42D-07C19CF5B8D4&si=pconvCh&qs=fn

www.stigamot.is

www.aflidak.is 

www.solstafir.is

www.blattafram.is 

   

    

  

„Hefði ekki viljað breyta neinu“

Karlmenn hætta að hugsa um útlitið 46 ára

 

  Ungar konur hætta að hugsa um karlmenn sem kynverur þegar þeir ná 39 ára aldri.  Þetta er niðurstaða rannsóknar í útlöndum.   Niðurstaðan er trúverðug.  Þá eru karlarnir komnir á aldur við feður þeirra.  Vitaskuld með undantekningum.  Moldríkar poppstjörnur og frægir kvikmyndaleikarar halda áfram að telja.  Allt frá Paul McCartney og Mick Jagger til George Clooney og Sean Connery.  

  Önnur rannsókn,  framkvæmd af breska Beneden Health,  leiðir í ljós að karlmenn hætta að hirða sérstaklega um útlit sitt 46 ára.  Þaðan í frá ræður kæruleysi frá degi til dags.  Samkvæmt sömu könnun hirða konur um útlit sitt 13 árum lengur.  Það er ekki fyrr en á 59 ára afmælisdeginum sem þær leyfa kæruleysinu að ráða för.  

  Fólkið heldur samt alveg áfram að slá rykið úr hárkollunni og skola af gervigómnum.  En það hættir að eltast við tískustrauma í klæðnaði, hárgreiðslu, gleraugnaumgjörðum, heyrnartækjum, göngugrindum og svo framvegis.   

 

Kynþokkann þrýtur um 39 ára

Vandræðalegar reglur sem eru bara kjánalegar

  "Það verður að vera agi í hernum," sagði Góði dátinn Svejk þegar kjánalegar reglur hjá hernum bar á góma.  Reglur eru til að fara eftir þeim.  Því fastar og ákveðið sem farið er eftir reglunum þeim mun betri agi er á skrílnum.  Fyrir mörgum árum skrapp maður nokkur á Akureyri að kvöldlagi út og færði bílinn sinn til úti á bílastæðisplani fyrir utan heimili sitt.  Áður hafði gestkomandi lagt í bílastæði mannsins.  Hann lagði þess vegna í annað stæði.  Þegar hans bílastæði losnaði þá færði hann bílinn í það stæði.  Í þann mund kom löggan að.  Kallinn var ekki með öryggisbeltið spennt.  Löggan sektaði kauða umsvifalaust.

  Kallinn var vissulega að brjóta lög.  En öryggisbeltið þjónaði engum tilgangi undir þessum kringumstæðum.  

  Við megum ekki tala í farsíma undir stýri án þess að nota handfrjálsan búnað.  Samt hefur fjöldi rannsókna sýnt að enginn munur er á árvekni ökumanna hvort heldur sem þeir nota handfrjálsan búnað eða blaðra í síma með því að halda honum við eyra.  Það er refsilaust að blaðra undir stýri allskonar vitleysu í talstöð.  Það notfæra lögreglumenn og fleiri sér ótæpilega.  

  Ég kom við í Vínbúð.  Var að kanna stöðuna á færeyskum bjór og færeyskum cider.  Staðan var ekki góð í þessari Vínbúð.  Þá keypti ég mér Saku bjór.  Til að gera eitthvað.  Á undan mér í röð við afgreiðslukassann var ungt par.  Það keypti glannalega mikið af allskonar áfengum drykkjum.  Ég get mér til að rauðvín hafi átt að fara út í sósuna,  hvítvín yfir ofnbakaðan fiskrétt og eitthvað svoleiðis.  Kannski átti að gefa blómum í blómapotti cider.

  Nema það að ekki reyndist vera nægileg inneign á korti drengsins fyrir veisluföngunum.  Hann bað dömuna að hlaupa undir bagga með það sem upp á vantaði.  Afgreiðsludaman - sem virtist kannast við parið - sagði ábúðafull:  "Það má ekki.  Hún er ekki orðin tvítug.  Hún má ekki borga."

  Parið dró upp snjallsíma sína.  Fyrir framan afgreiðslukonuna millifærði stelpan úr sínum heimabanka upphæðina sem upp á vantaði yfir á kort drengsins.  Þetta tók aðeins nokkrar sekúndur.  Afgreiðslukonan var alsæl.  Hún fór eftir reglum sem henni eru settar.  Þeim var framfylgt út í ystu æsar.  Allir voru glaðir með málalok.  En þetta var vandræðalega kjánalegt.