Umdeildustu músíkmyndböndin

  Aðstandendur vinsælasta breska poppmúsíkblaðsins,  New Musical Express (NME),  ýttu nýverið úr vör netsíðu sem sérhæfir sig í umfjöllun um músíkmyndbönd.  NME er eitt af áhrifamestu poppblöðum heims vegna þess að það selst einnig vel utan Bretlands.  Bæði í Bandaríkjunum og á meginlandi Evrópu.

  Í tilefni af opnun músíkmyndbandavefsins hefur NME tekið saman lista yfir umdeildustu músíkmyndbönd sögunnar.  Þannig er listinn:

1.   Aphex Twin:  Come To Daddy

2.   Madonna:  Like A Prayer.  Þetta myndband þótti daðra um of við guðlast.  Eða jafnvel ver guðlast.

.

.

3.   The Cribs:  Men's Needs.  Það voru ekki afhöggnir útlimir sem fóru fyrir brjóstið á fólki heldur að fræg fyrirsæta,  Kate Moss,  væri nakin í myndbandinu.  Svörtu kassarnir sem hylja að hluta nekt fyrirsætunnar voru ekki í upprunaútgáfu myndbandsins.

.

.

4.   Serge and Charlotte Gainsbourg:  Lemon Incest.  Þessi kappi er þekktastur fyrir það sem hérlendis gekk undir nafninu  Franska klámlagið  á sjöunda áratugnum.  Það naut mikilla vinsælda í íslensku útvarpi þrátt fyrir að fjöldi að þar á bæ væru ýmis "ósiðsamleg" lög bönnuð.

.

5.   The Prodigy:  Smack My Bitch Up.  Það þarf að fara einhverjar krókaleiðir að uppruna myndbandinu við þetta lag.

.

.

6.   Erykah Badu:  Window Seat

.

.

7.   Neil Young:  This Note´s For You.  Myndbandið fór fyrir brjóstið á mörgum vegna harðrar ádeilu á hórerí frægra poppstjarna (Mikjál Jackson og Whitney Houston) í þágu "ómerkilegra" auglýsenda. 

.

.

8.   Nirvana:  Heart Shape Box

.

.

9.   George Michael:  I Want Your Sex

.

.

10.  MIA:  Born Free.  Myndbandið er bannað.  Það er ekki aðgengilegt á þútúpunni.  Samt er það tiltökulega saklaust.  Sýnir ofsóknir á hendur rauðhærðum (sennilega sem tákn um ofsóknir gegn minnihlutahópum).  Í stað  Born Free  myndbandsins set ég hér inn myndband með margverðlaunuðu lagi MIA úr kvikmyndinni Slum Dog Millionaire.  Þetta lag byggir á ennþá flottara lagi með The Clash,  Straight to Hell.  Síðar krákað af Lily Allen.

.

.

11.  Smashing Pumpkins:  Try Try Try

.

12.  Nine Inch Nails:  Closer.  Ekki aðgengilegt á þútúpunni.

..

.

13.  Simian Mobile Disco:  Hustler

.

14.  Nas:  Hate Me Now

.

..

15.  Korn:  A.D.I.D.A.S.

.

16.  Björk:  Pagan Poetry.  Myndbandið er sagt vera umdeilt vegna húðgötunarmyndskotanna og kynlífsatriða.

.

.

17.  Pearl Jam:  Jeremy

"Ormurin langi" kominn í hágæða upplausn

  Undanfarin mörg ár hafa hátt í 400 þúsund manns skemmt sér konunglega við að skoða á þútúpunni myndbandið við  Orminn langa  með færeysku víkingarokkurunum í Tý.  Gallinn er bara sá að það myndband er í vondri upplausn.  Það er eins og tekið af gamalli og slitinni filmu.

  Nú hefur tekist að hafa upp á höfundi myndbandsins,  Ingólfi Júlíussyni,  og véla hann til að setja myndbandið inn á þútúpuna í hágæða upplausn.  Útkomuna má sjá hér fyrir ofan.  Þetta er allt annað.  Mig grunar að það sé jafnvel hægt að sjá myndbandið í þrívídd með þar til gerðum gleraugum.  Eða allt að því.

  Til samanburðar er vonda útgáfan hér fyrir neðan.

  Ef hjá einhverjum kviknar spurning um það hvers vegna  Ormurin langi  sé stafsettur með einu n í fyrirsögninni þá er svarið þetta:  Þannig er nafn þessa kvæðalags stafsett á færeysku.

  Það er gaman að leyfa  Ólavi Riddararós  að fylgja með:

Skúbb! Andrea Gylfa syngur kvikmyndasöngva

  Undanfarna daga hafa staðið yfir stífar æfingar á þekktum íslenskum og útlendum lögum úr kvikmyndum.  Það eru söngdívan af Skaganum,  Andrea Gylfadóttir,  og hljómsveit sem ætla að bjóða upp á þetta spennandi prógramm í kvöld (laugardag).  Og hvar annars staðar en á Obladí á Laugavegi 45 (gengið inn frá Frakkastíg)?  Þar er fjörið.  Sviðið hefur verið stækkað sérstaklega fyrir þennan viðburð.

Íslendingar skora hátt á lista yfir bestu músíkmyndbönd sögunnar

  Söluhæsta breska rokkblaðið New Musical Express hefur birt lista yfir 100 bestu músíkmyndbönd sögunnar.  Íslenskir tónlistarmenn tróna þar í efstu sætum.  New Musical Express er áhrifamikið rokkblað.  Er meðal annars selt í helstu blaðastöndum í Bandaríkjunum.  Þessi músíkmyndbönd eru í efstu sætum á listanum yfir þau 100 bestu:

 

1   Johnny Cash:  Hurt

2   Radiohead:  Just

3   Chris Isaak:  Wicked Game

4   Soundgarden:  Black Hole Sun

5   Björk:  All Is Full of Love

6   Foo Fighters:  Everlong

7   Weezer:  Buddy Holly (eftir Spike Jones)

8   Beastie Boys:  Sabotage (eftir Spike Jones)

9    Sigur Rós:  Viðrar vel til loftárása (eftir Árna & Kinski)

10  The Prodigy:  Smack My Bitch Up (eftir Jónas Äkerlund)

11  Hole:  Doll Parts

12  The Horrors:  Sheena Is A Parasite

13  M.I.A.:  Born Free

  Myndbandið við "Born Free" hefur verið bannað.  Hægt er að finna útþynntar útgáfur af því á þútúbunni.  Í myndbandinu eru rauðhærðir ofsóttir,  sem tákn fyrir þá sem eru ofsóttir vegna kynþáttar,  trúar,  skoðana og svo framvegis.  Lagið er flott og töluvert Bjarkar-legt (Declare Indipendence).

14  Vampire Weekend:  A-Punk

15  OK Go:  This Too Pass

76  Björk: It´s Oh So Quiet (eftir Spike Jones)

  Svo fann ég þetta furðulega myndband á netsíðu New Musical Express:

http://www.nme.com/awards/video/id/LP1MnlmpCjU/search/g%C3%BAd

  Það útskýrir hvers vegna ég hef verið að fá fyrirspurnir héðan og þaðan frá útlöndum.  Einhverra hluta vegna er þetta ekki á lista NME yfir bestu myndböndin.

  Spike Jones á til viðbótar myndband #16,  Praise You með Fatboy Slim,  og nokkur önnur.  Annar áberandi er sænski trommuleikarinn Jónas Åkerlund.  Eins og Spike Jones er hann margverðlaunaður á Grammy og út um allt.

Hefði John Lennon stutt og kosið Ronald Reagan?

 

  Í splunkunýrri heimildamynd,  Beatles Stories,  er breska hljómsveitin Bítlarnir (The Beatles) viðfangsefnið.  Það tók leikstjórann,  Seth Swirsky,  5 ár að vinna þessa mynd.  Það sem gerir myndina sérlega áhugaverða er að hún geymir að uppistöðu til upplýsingar sem ekki hafa áður komið fram.  Upplýsingar sem jafnvel hörðustu Bítlaunnendur hafa ekki heyrt um.

  Þegar er risin upp deila um myndina.  Hún snýst um fullyrðingu Freds Seamans þess efnis að John Lennon hefði stutt forsetaframboð Ronalds Reagans 1981 ef Lennon hefði ekki verið myrtur í New York 1980.  Fred þessi var starfsmaður Lennons.  Fred segir John Lennon áranna 1979 - 1980 hafa verið allt annan mann en þann herskáa og kjaftfora Lennon sem Richard Nixon taldi vera sinn hættulegasta óvin næstum áratug áður.  Að sögn Freds hafði Lennon horn í síðu Jimmys Carters.

  Bandaríski söguprófessorinn og Lennon-fræðingurinn,  John Wiener,  bloggar á síðu The Nationals.  Hann efast um áreiðanleika Freds og bendir á að Fred sé fyrst og fremst þekktur fyrir að vera þjófur og lygari.  Meðal annars varð hann uppvís af því að stela fjölda hluta af heimili Lennons og selja.

  Viðtal sem Lennon veitti tímaritinu Rolling Stone skömmu áður en hann var myrtur styðja ekki kenningu Freds.  Þar fyrir utan kaus Lennon aðeins einu sinni á ævinni.  Það var þegar hann var nýkominn með kosningarétt.   

  Hinsvegar er skemmtilegur samkvæmisleikur að spá fyrir um hvaða afstöðu löngu látið fólk hefði haft til hinna ýmsu mála hefði þeim elst aldur til.  Á 200 ára afmælisdegi Jóns Sívertsen var hann sakaður um að hafa stutt aðild Íslands að ESB væri hann sprelllifandi,  hress og kátur,  200 ára í dag.

  Á unglingsárum leigði ég herbergi hjá gömlum húmorslausum manni.  Sá fullyrti í fullri alvöru að Jesú hefði alltaf kosið Alþýðuflokkinn.  Sá gamli bar nafngreindan prest fyrir því.

  Þar fyrir utan er eðlilegt að fólk skipti um skoðanir á hinu og þessu fram eftir öllum aldri.   Hver hefðu verið næstu skref Jimis Hendrix,  Jims Morrisons og Janis Joplin í músík ef þau hefðu orðið eldri en 27 ára?  Kurt Cobain hafði uppi áform um að verða nútíma Leadbelly áður en hann (Cobain) skaut sig.  Það gæti hafa orðið spennandi dæmi.

 

Byltingarkennd nýjung í kvikmyndatækni

 

  Sú tækni að áhorfandinn sjái kvikmynd í þrívídd er gömul og úrelt.  Það er áreiðanlega hálf öld eða eitthvað síðan menn áttuðu sig á því hvernig hægt væri að gera þrívíddarmyndir og koma þeim til skila með þar til hönnuðum gleraugum,  eða réttara sagt plastaugum.  Einhverra hluta vegna hafa frekar fáir kvikmyndaframleiðendur notfært sér þrívíddartæknina fyrr en á allra síðustu árum.

  Nú hafa japanskir uppfinningamenn fundið upp nýjung sem slær þrívíddartæknina út af borðinu.  Það er fjórvíddartækni.  Eina vandamálið sem á eftir að leysa er að einfalda gleraugnadæmið.  Eins og er þarf áhorfandinn að sitja með 4 gleraugu á nefinu til að sjá myndina í fjórvídd.  Ein gleraugu fyrir hverja vídd.

. 

Kvikmyndarumsögn

Titill:  Kurteist fólk

.

Leikarar:  Stefán Karl Stefánsson,  Eggert Þorleifsson,  Hilmar Snær Guðnason,  Ágústa Eva Erlendsdóttir,  Halldóra Geirharðsdóttir,  Benedikt Erlingsson...

.

Handrit:  Ólafur Jóhannesson og Hrafnkell Stefánsson

.

Leikstjóri:  Ólafur Jóhannesson

Einkunn: **1/2  (af 5)

  Verkfræðingur (Stefán Karl) í Reykjavík gengur í gegnum skilnað og flytur vestur í Búðardal.  Að ósk föður síns á dánarbeði vindur hann sér í að hjálpa sveitastjóranum (Eggert Þorleifsson) að endurreisa sláturhúsið á staðnum.  

  Myndin kemur ágætlega til skila sérkennum fámenns íslensks þorps. Íbúarnir tengjast meira og minna í gegnum framhjáhald, baktjaldamakk og hnífstungur í bakið.  Nýja kjötinu í bænum (verkfræðingurinn) er kippt upp í rúm með það sama. 

  Fram kemur að hliðstæður mórall viðgangist líka í höfuðborginni.  Ástæða skilnaðar verkfræðingsins er sú að kona hans heldur við yfirmann hans.    

  Gallinn við myndina er að frekar fátt mikilsvert ber til tíðinda.  Og það litla sem ber til tíðinda er fyrirsjáanlegt. 

  Myndin er ekki leiðinleg.  Alls ekki.  En það vantar margt í hana.  Þar á meðal fleiri brandara,  meiri spennu,  þéttari klippingar og tilþrifameiri sögu.  Flestar persónurnar koma kunnuglega fyrir sjónir en ná ekki almennilega til áhorfandans.  Manni er nokkuð sama um örlög þeirra,  hver svindlar á hverjum,  hver nær árangri og hverjum mistekst.

  Það er ekki við leikarana að sakast.  Þeir standa sig hver öðrum betur.  Eggert Þorleifsson á stjörnuleik.  Hann er skemmtilega sannfærandi í hlutverki slóttuga stjórnmálamannsins, spillta embættismannsins,  bisnessmannsins sem stýrir framkvæmdum í sveitarfélaginu út frá hagsmunum síns fyrirtækis.   

  Myndin skilur eftir marga lausa enda.  Dæmi:  Verkfræðingurinn brýst í tvígang inn í einu matvörubúðina í Búðardal.  Þar rænir hann mat og drykk.  Í seinna skiptið í félagi við sveitastjórann.  Það kemur ekkert fram um að þessi innbrot hafi eftirmála.  Fyrir bragðið virðist sem það sé ofur eðlilegt að miðaldra menn brjótist inn í matvöruverslanir úti á landi utan opnunartíma til að ræna samlokum, drykkjum og þess háttar. 

  Einhverra hluta vegna eru bakdyrnar í matvörubúðinni ólæstar þegar sveitastjórinn tekur þátt í innbrotinu.  Engin skýring kemur á því.  En atriðið er broslegt í kjölfar þess að verkfræðingurinn klöngrast upp eftir uppreistri pallettu og skríður inn um glugga.

  Það er allt í lagi að kíkja á þessa mynd.  Bara ekki gera sér of miklar væntingar.  Hinsvegar nær myndin að skilja eftir sig vangaveltur um spillingu, smákónga og siðferði, sem og hroka borgarbúans í garð dreifbýlisfólks og ofurtrú dreifbýlisfólks á nýja spámanninn að sunnan.  Úr raunveruleikanum höfum við fjölda dæma um aula með allt niðrum sig úr höfuðborginni sem hafa flutt í sveitina.  Þar gefa þeir sig út fyrir að vera sá sem allt viti og kunni og muni rífa sveitarfélagið upp úr öldudal og breyta í sæluríki.  Niðurstaðan hefur jafnan orðið sú að sveitarfélagið stendur eftir sem rjúkandi rúst.  Og "reddarinn" að sunnan jafnvel fluttur í járnum inn á Litla-Hraun.

  .

 

Kvikmyndaumsögn

 - Titill:  Okkar eigin Osló

 - Handritshöfundur:  Þorsteinn Guðmundsson

 - Leikstjóri:  Reynir Lyngdal

 - Leikendur:  Þorsteinn Guðmundsson,  Brynhildur Guðjónsdóttir,  Laddi,  Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir,  Hilmar Snær Guðnason og fleiri.

.

 - Tónlist:  Helgi Svavar Helgason,  Valdimar Guðmundsson og Memphismafían

. 

 - Einkunn: ***1/2  (af 5)

.

  Nafnið á myndinni,  Okkar eigin Osló,  segir fátt.  Það er fráhrindandi fremur en hitt.  Reyndar hefst myndin í Osló.  Hugsanlega er það skýringin á nafninu.  Þar hittast og kynnast íslensk bankastarfskona (Brynhildur Guðjónsdóttir) og íslenskur starfsmaður Marels (Þorsteinn Guðmundsson).  Þau dvelja á sama hóteli.  Að sjálfsögðu hoppa þau umsvifalaust saman upp í rúm,  eins og Íslendingar gera alltaf þegar þeir hittast í útlöndum.  Þau klúðra málum með því að halda áfram að hittast eftir að heim til Íslands er komið.  Það eiga Íslendingar aldrei að gera í kjölfar skyndikynna í útlöndum. 

.

  Osló virðist vera falleg og notaleg borg með laufguðum trjám.  Innisenurnar í Osló eru "kósý".  Þökk sé hlýlegri lýsingu.  Munurinn er sláandi - og dæmigerður fyrir söguna - þegar klippt er yfir á Reykjavík.  Reykjavík er grá og guggin og kuldaleg. 

.

  Parið heldur í sumarbústað á Þingvöllum með barnungum syni konunnar og misþroska systir mannsins.  Allur seinni hluti myndarinnar gerist í og við sumarbústaðinn.  Áhorfandinn kynnist parinu hægt og bítandi á sama tíma og parið kynnist hvort öðru.

.

  Söguþráðurinn skiptir litlu máli.  Hann er einfaldur og fyrirsjáanlegur.  Það er aðeins eitt atriði í honum sem kemur rækilega á óvart.  Ekki síst fyrir mig.  Það er eins og klippt út úr smásögu eftir mig.  Hana birti ég hér á blogginu þegar ég var nýbyrjaður að blogga 2007.  Ég mun síðar gera betri grein fyrir þessu og endurbirta söguna þegar fleiri hafa séð myndina.   

.

  Styrkur myndarinnar liggur í nettum lúmskum húmor.  Hann er undirliggjandi allan tímann.  Svo gægist hann upp á yfirborðið af og til.  Ekki með látum þannig að áhorfandinn springi úr hlátri.  Maður hlær meira svona innra með sér.  En,  jú, jú,  það var líka hlegið upphátt undir fyndnustu senunum.  Það er hvergi dauður punktur.  Myndin heldur dampi til enda.

.

  Okkar eigin Osló ber sterk höfundareinkenni Þorsteins Guðmundssonar.  Hann er í kunnuglegu hlutverki hins brjóstumkennanlega;  dálítið seinheppna, allt að því lúðalega örlítið sérvitra en hjálpsama góðviljaða manns.

.

  Leikararnir standa sig allir með prýði.  Sérstaklega má tiltaka Maríu Hebu Þorkellsdóttur í hlutverki misþroska stúlkunnar.  Hún á stjörnuleik.

.

  Ég mæli með  Okkar eigin Osló.  Þetta er ljúf - allt að því - fjölskyldumynd fyrir þá sem vilja eiga huggulega kvöldstund. 

Gátan leyst!

  Gríðarmiklar vangaveltur og bollaleggingar hafa verið í gangi alveg frá því að bandarísk leikkona,  Halle Berry,  varð ólétt um árið.  Fólk hefur spáð og spekúlerað og reynt að átta sig á því hvernig í ósköpunum þessi frænka rokkarans Chucks Berrys hafi farið að því að verða ólétt.  Var þetta glasafrjóvgun?  Var þetta kraftaverk?  Var göldrum beitt?  Hvað gerðist?

  Nú hefur hulunni verið svipt af leyndardómnum og er slegið upp með stríðsfyrirsagnarletri í Fréttablaðinu og á visir.is.:

 

Vísir, 24. jan. 2011 12:00

Halle Berry reið barnsföður sínum

Kvikmyndarumsögn

  -  Titill:  Little Fockers

  -  Flokkur:  Gamanmynd

  -  Leikarar:  Ben Stiller,  Robert De Niro,  Barbra Streisand,  Dustin Hoffman,  Owen Wilson...

  -  Einkunn:  ** (af 5)

  Þetta er þriðja myndin í myndaflokknum um hinn seinheppna Greg Focker (Ben Stiller) og brösuleg samskipti hans við tengdaföðurinn (Robert De Niro).  Fyrsta myndin,  Meet the Parents,  var og er alveg ágæt sem léttvæg skemmtun.  Aðra myndina,  Meet the Fockers,  hef ég ekki séð svo ég muni.  

  Söguþráðurinn í  Little Fockers  gengur út á að börn Gregs og konu hans (Teri Polo),  tvíburar,  eiga 5 ára afmæli.  Amman og afinn í báðar ættir mæta í afmælið.  Grínið gengur að mestu út á að Greg leggur sig í líma við að standa sig í augum tengdaföðurins.  Sá er hinsvegar fullur efasemda um Greg.  Grunar hann meðal annars um framhjáhald.

  Eins og algengt er með farsa úir og grúir framvindan af pukri og misskilningi á misskilning ofan.  Vandamálið er að brandararnir eru lúnir,  margþvældir og fyrirsjáanlegir.  Ég hló ekki að einum einasta brandara.  En brosti að tvisvar eða þrisvar.  Samt sat ég í kvikmyndasal í New York þar sem ekkert lát varð á smitandi hláturgusunum.  Kaninn kunni vel að meta aulahúmorinn.

  Stórleikarastóðið í myndinni tekur niður fyrir sig með þátttöku í þessari mynd.  Það er reyndar í erfiðri stöðu.  Eftir góðar viðtökur fyrstu myndarinnar var hópurinn eiginlega nauðabeygður til að halda áfram í framhaldsmyndunum.  Annað hvort allir eða enginn.  

  Robert De Niro er ósannfærandi.  Ben Stiller stendur sig betur.  Eini leikarinn sem "geislar" er Owen Wilson. 

  Því miður get ég ekki mælt með  Little Fockers.  Ég mæli frekar með því að fólk leigi sér  Meet the Parents.  Að minnsta kosti til að byrja með.

  Gaman væri að heyra frá einhverjum sem hefur séð miðmyndina.