Eldri borgari bregður á leik og reddar málunum

  Þessa sögu fékk ég senda.  Ég hef að vísu lesið hana einhversstaðar áður.  En það skiptir ekki máli.  Sagan er jafn góð fyrir því.  Hinsvegar veit ég ekki um sannleiksgildi sögunnar.  Og það er kannski aukaatriði.  Svona staða gæti alveg komið upp hérlendis.  Svona miðað við ástandið.

  Phillip Hewitson, eldri maður frá Norwich í Englandi, var á leið í rúmið eitt kvöldið þegar konan hans sagði honum að hann hefði skilið ljósið í garðinum eftir logandi.  Hún gat séð það út um svefnherbergisgluggann.  Hann opnaði bakdyrnar og ætlaði að slökkva ljósið en sá þá að það var þjófagengi úti að stela úr garðinum hans. 
  Hann hringdi í lögregluna sem spurði hvort það væri einhver óboðinn inni í húsinu.
“Nei,” sagði sá gamli,  "en  það er þjófagengi í garðinum mínum, að stela frá mér. 
    Þá fékk hann það svar að allir lögreglubílar væri uppteknir, hann skildi læsa öllum hurðum og lögreglan kæmi þegar hún væri búin í þeim verkefnum sem hún væri að sinna.
“Okay,” sagði sá gamli.
Hann lagði tólið á og taldi upp að 30 og hringdi þá aftur í löggustöðina.
“Halló. Ég hringdi í ykkur fyrir smá stund því það var fólk að stela hlutum úr garðinum mínum. En þið þurfið ekki að hafa áhyggjur af því máli meir því ég skaut fólkið.”  Svo lagði hann tólið á.  Innan 5 mínútna komu 6 löggubílar, sérsveitin, þyrla, tveir slökkviliðsbílar, læknir og sjúkrabíll. Þetta lið handtók þjófana á staðnum og setti þá í handjárn.
Einn lögregluþjónanna sagði við þann gamla:  "Ég hélt að þú hefðir sagst hafa myrt þjófana"

Gamli svaraði:  "Ég hélt að mér hafi verið sagt að það væri ekkert lögreglulið á lausu."
 

Fyrirmyndar foreldrar?

  Fyrir nokkrum dögum birti ég myndasyrpu af foreldrum sem settu börn sín í varhugaverðar og / eða sérkennilegar aðstæður.  Sannarlega ekki til fyrirmyndar.  Hér eru fleiri dæmi:

  Á skiltinu er varað við varasömum og þunnum ís.  Faðirinn telur þetta þó vera upplagt leiksvæði fyrir börnin.

  Kannski ekki alveg kjöraðstæður að leggja frá sér ungbarn í burðarrúmi úti á akbraut.

  Krakkarnir sitja á raftæki sem er rækilega merkt "Varúð!  Háspenna!".

  Er gata með þungri bílaumferð réttur vettvangur fyrir barn á þríhjóli?

  Pabbinn skemmtir sér vel.  Það leynir sér ekki.

  Og líka hér í spilasalnum.

  Þröngt mega sáttir sitja.  Þetta er þó kannski "too much".

  Þröngt á þingi aftan á pallbíl.

  Og aftan á reiðhjóli.

Framhjáhald látinna

  Þetta er snúið mál og ekki auðleyst.  Þannig er að öldruð kona,  nánar tiltekið hálf níræð,  uppgötvaði nýverið sér til skelfingar að látinn maður hennar (eiginmaður frá unglingsárum þeirra og barnsfaðir) og látin systir hennar hvíla saman hlið við hlið í glæsilegum einskonar hjónagrafreit.  Þarna er um mistök að ræða hjá þeim sem sáu um útförina.  Gamla konan,  Sandy,  er niðurbrotin út af þessu.  Hún er afar kirkjurækin og upptekin af trúmálum.  Samkvæmt hennar trúarsannfæringu má ekki hrófla við jarðneskum leifum þessara ástvina hennar,  núna þegar meira en ár er liðið frá útför systurinnar og ennþá lengra liðið frá útför eiginmannsins.  Það sem verra er:  Samkvæmt sömu trúarsannfæringu Sandyar jafngildir það framhjáhaldi að hjónaleysin,  eiginmaðurinn og systirin,  skuli hvíla saman í gröf.  Og það um alla eilífð.  

  Á móti vegur að mágur Sandyar,  látinn eiginmaður systurinnar,  hvílir í næstu gröf við hlið konu sinnar.  Við hina hlið hans bíður pláss ætlað líki Sandyar.  Það þykir Sandy með öllu óásættanlegt af fyrrgreindum trúarástæðum.

  Forsaga þessa snúna máls er sú að fyrir nokkrum árum keyptu Sandy og systir hennar sitthvorn hjónagrafreitinn hlið við hlið.  Eiginmenn þeirra féllu frá með stuttu millibili og allt gekk samkvæmt áætlun.  Í ágúst 2009 dó systirin.  Hún var fyrir handvömm jörðuð í gröfina hennar Sandyar. 

  Útfararstofan hefur boðist til að breyta um merkingu á legsteini systurinnar,  Sandy að kostnaðarlausu.  Í stað þess að á legsteininum standi við hlið nafns eiginmanns Sandyar "Ástkær eiginkona" verði textinn "Ástkær mágkona". 

  Sandy þykir sáttaboð útfararstofunnar móðgandi.  Sjálf hefur hún ekki komið auga á neina viðunandi lausn.  En þangað til henni dettur eitthvað í hug hefur hún dregið útfararstofuna fyrir dómstól í New York og krefst 1700 milljóna ísl. kr.  í skaðabætur - til að létta sér lund eftir áfallið.  Nú væri gott ef netverjum dettur í hug eitthvað gott ráð til að leysa hnútinn.

Hvatt til morðs

  Íslenskir fjölmiðlar hafa lítið fjallað um morðtilræði sem bandarískri þingkonu,  Gabríellu Cliffords,  var sýnt um helgina.  Þessi kona var skotin í höfuðið af manni sem myrti fjölda manns við það sama tilfelli.  Hugsanlega lifir Gabríella morðtilræðið af en er stórsködduð.  Fulltrúi bandarískra talibana,  Sara Pálína,  fyrrverandi varaforsetaframbjóðjandi Republikanaflokksins hafði áður hvatt til þess að hún Clifford yrði myrt.  Sara Pálína sakaði hana um að vera óæskilega og skaðlega Bandaríkjunum vegna frjáslyndra skoðana varðandi fóstureyðingar, vera andvíga dauðarefsingum og svo framvegis.  Sara Pálína birti á fésbók sinni kort af Bandaríkjunum með riffilsmiði,  tákni fyrir skotmörk (með því að skrifa + ofan í O) þar sem Clifford var í framboði til alþingis og og nokkrir fleiri frambjóðendur sem Sara Pálína telur ósæskilega.  Með þessum tilgreindu skotmörkum skrifaði Sara Pálína áskorunina:    "Við höfum skilgreint vandann.  Hjálpið okkur að leysa hann."

   Þingkonan Gabriella Cliffords kvartaða undan þessu.  Taldi þetta geta orðið klikkhausum hvatning til morðs.  Sem nú hefur orðið raunveruleiki.  Hægri-öfga klikkhaus,  byssudýrkandi og ákafur hernaðarsinni skaut Gabriellu í höfuðið.  Sara Pálína brást við með því að vitna til gamals slagorðs síns:  "Ekki hörfa heldur endurhladdu (byssuna)".  

  Þáttur Söru Pálínu í morðtilræðinu við Cliffords hefur valdið mikilli hneykslun í Bandaríkjunum en hefur einhverra hluta vegna ekki ratað í fréttir íslenskra fjölmiðla.  Sara Pálína hefur reynt að draga í land með útúrsnúningum.  Segist vera á móti ofbeldi.  Hún óski þingkonunni góðs bata.  Og eitthvað svoleiðis.  Jafnframt fjarlægði hún fésbókarfærslurnar.

Íslendingur á forsíðu útlends stórblaðs

   .Það er eitthvað "spes" við að sjá plötur með íslenskum flytjendum í útlendum plötubúðum og að rekast á forsíðufréttir af Íslendingum í útlendum stórblöðum.  Ég veit ekki hvað veldur þessum viðbrögðum.  Kannski hefur það eitthvað með þjóðrembing að gera.  Hvað sem það annars er þá var gaman að spranga um götur New York borgar í vikunni og sjá í öllum blaðaverslunum forsíðufrétt í sunnudagsblaði The New York Times af íslensku þingkonunni Birgittu Jónsdóttur.  The New York Times er aðal dagblaðið þarna úti.

  .Tilefni fréttarinnar af Birgittu er að bandarísk stjórnvöld stefndu samskiptavefnum Twitter til að gefa sér upp allar upplýsinga um Birgittu og notkun hennar á Twitter.  Það er að segja fyrst og fremst upplýsingar sem almennir lesendur Twitter sjá ekki,  svo sem einkapóst.

  .Fréttin í The New York Times er ítarleg,  skrifuð af tveimur blaðamönnum og hálfrar blaðsíðu framhald hennar er birt innan í blaðinu.  Meðal annars er rætt við Birgittu og birt ljósmynd af henni og önnur af Julian Assange,  stofnanda WikiLeaks.

 

Vekur upp spurningar...

  Læknir í þýska smábænum Paderborn var að hefja skurðaðgerð á 36 ára gömlum sjúklingi.  Þá rak læknirinn augun í húðflúr á handlegg sjúklingsins.  Húðflúrið var mynd af sitjandi erni og hakakrossi.  Vel þekktum táknum nasista.  Viðbrögð læknisins voru þau að tilkynna eiginkonu sjúklingsins að hann hefði ekki geð í sér né samvisku til að lappa upp á nasista.

  Það varð að kalla út annan skurðlækni til að framkvæma aðgerðina á nasistanum.  Læknirinn sem neitaði að afgreiða nasistann gæti verið í vondum málum.  Hann er - eins og aðrir læknar - bundinn af svokölluðum lækniseiði sem kenndur er við Hippokrates.   Þar segir eitthvað á þá leið að læknirinn leggi við drengskap sinn að beita allri sinni kunnáttu af fullri alúð og samviskusemi og láta sér ávallt annt um sjúklinga sína ÁN MANNGREINARÁLITS. 

  Það getur hinsvegar verið varasamt fyrir nasistann að draga lækninn fyrir dómstóla.  Samkvæmt þýskum lögum liggur 3ja ára fangelsi við því að bera nasistatákn á borð við örn og hakakross.     

Klúður - má ekki endurtaka sig

 

  Í Fréttablaðinu í dag er birtur útdráttur úr grein eftir Guðmund Gunnarsson,  formann Rafiðnaðarsambandsins,  á Eyjunni.  Fyrirsögn greinarinnar er "Glundroðinn við völd".  Tilvitnunin hefst á þessum orðum:  "Afstaða stjórnarandstöðunnar með órólegu deildinni er orðin mjög stór þrándur í götu gagnvart upprisu íslensks atvinnulífs." 

  Þarna er rangt eftir Guðmundi haft.  Hann stafsetur nafn Þrándar réttilega með stóru Þ.  Hinsvegar stafsetur hann ranglega nafn þorpsins Götu með litlu g. 

  Þrándur í Götu var höfðingi á Austurey í Færeyjum fyrir þúsund árum.  Hann átti hálfa Austurey og var merkilegur maður um margt.  Þessi forfaðir færeysku álfadísarinnar Eivarar var fyrsti menntamálaráðherra Færeyja.  Barðist fyrir menntun Færeyinga.  Hann barðist gegn skattgreiðslum Færeyinga til norska kóngsins.  Hann var ásatrúarmaður og barðist gegn kristnitöku í Færeyjum. 

  Hérna erum við vinirnir,  ég og Þrándur í Götu.  Þrándur var svo þver og fastur fyrir að það er túlkað á snilldar hátt með styttunni af honum í Götu.

  Það er flott að vísa til Þrándar í Götu í því samhengi sem Guðmundur gerir.  En gætum að því að nota stórt Þ og stórt G þegar vísað er til Þrándar í Götu. 

Gefið embættismönnunum nafn og andlit

  Umfjöllun um þá sem eru að fara illa út úr samskiptum við banka,  fjármögnunarfyrirtæki,  ríki og borg einkennist af þvi að talað er um þessi fyrirbæri eins og andlitslaus embætti.  Fólk kvartar undan bönkum,  fjármögnunarfyrirtækjum,  Íbúðalánasjóði,  ríkisvaldi og embættum sveitarfélaga.  Það er eins og þessi fyrirbæri séu sjálfstæðar andlitslausar stofnanir.  Sú er hinsvegar ekki raunin.  Þarna eru einstaklingar að verki.  Jú,  vissulega fulltrúar sinna embætta.

  Gefum þessum fulltrúum nafn.  Látum þá standa fyrir sínum embættisverkum undir nafni.  Rétt eins og fórnarlömb embættisfærslna þeirra.  Ekki leyfa þeim að fela sig á bak við stofnunina sem þeir vinna hjá.  Þetta eru einstaklingar sem eiga að standa skil á sínum embættisfærslum.  Undir nafni.

Ætla að stöðva útburð

Styrktartónleikar Aflsins

  Árlegir styrktartónleikar Aflsins verða haldnir í Akureyrarkirkju fimmtudaginn 4.  nóvember klukkan 20.00.  Áætlað er að þeir standi til klukkan 23.00 eða svo.  Eftirtaldir koma fram á tónleikunum:

  -  Karlakór Akureyrar - Geysir

  -  Heimir Ingimarsson

  -  Rúnar Eff

  -  Óskar Pétursson

  -  Kór Glerárkirkju

  -  Kynnir verður Jokka

  Aflið er systursamtök Stígamóta á Norðurlandi.  Þetta eru fjárvana samtök sem byggja á starfi sjálfboðaliða.  Allir sem koma fram á tónleikunum gefa sína vinnu. 

  Það er mikilvægt að hver sem möguleika hefur á að sækja þessa tónleika geri það - og taki með sér gesti.  Miðaverð er aðeins 1500 kall.  Enginn posi er á staðnum.  Það er upplagt fyrir vinnufélaga á Húsavík, Ólafsfirði og víðar að taka sig saman og fjölmenna.

www.aflidak.is

http://www.facebook.com/event.php?eid=105129009553250

http://www.facebook.com/event.php?eid=105129009553250#!/pages/wwwaflidakis/108443469173520?v=wall

http://www.facebook.com/event.php?eid=105129009553250#!/profile.php?id=100000927585079

Færeysk pönkhljómsveit heiðrar íslenska forsætisráðherrann og biðst fyrirgefningar

  Flottasta pönkhljómsveit heims er færeyska tríóið 200.  Það nýtur mikilla vinsælda á Íslandi og er vinsælasta rokkhljómsveitin í Færeyjum.  200 er nú að spila á Iceland Airwaves í annað sinn.  Að þessu sinni í Sjoppunni klukkan 17.00 á morgun og á Amsterdam kl. 01.20 aðfaranótt sunnudags.  Áður spilaði 200 á Iceland Airwaves 2005.  Einnig var 200 með nokkra hljómleika í Reykjavík árið 2002.  Siggi Pönk (Forgarður helvítis,  DYS) sagði í tímaritinu Undirtónum á sínum tíma að menn hefðu ekki heyrt almennilegt pönkrökk fyrr en þeir hefðu heyrt í 200.

  Í tilefni af hljómleikum 200 á Iceland Airwaves nú hefur pönksveitin 200 sent frá sér yfirlýsingu.  Í yfirlýsingunni er harmað að íslenski forsætisráðherrann,  Jóhanna Sigurðardóttir,  og eiginkona hennar hafi mætt kuldalegu viðmóti færeysks stjórnmálamanns í opinberri heimsókn til Færeyja á dögunum.  Pönksveitin 200 biður íslenska forsætisráðherrann fyrirgefningar (umbering) á þessu fyrir hönd fólks,  lands og þjóðar.

  Pönksveitin 200 hefur beðið færeyska sendiherrann á Íslandi um að koma boðum á framfæri við íslenska forsætisráðherrann þess efnis að þau hjónin séu boðin hjartanlega velkomin á hljómleika 200 á laugardag.  Jafnframt er þeim velkomið að snæða matarbita með liðsmönnum 200 hvenær sem henta þykir á meðan á helgardvöl hljómsveitarinnar stendur á Íslandi. 

  Til viðbótar býður pönksveitin 200 íslenska forsætisráðherranum að þiggja Riddarakross hljómsveitarinnar.  Áður hafa Magni Laksáfoss, Hergeir Staksberg (í hljómsveitinni Makrel), Anna Kirstin Thomsen, Felix van den Berg (svissneskur útvarpsmaður) og Jóannes Patursson verið sæmd Riddarakrossi 200.  Afskaplega sparlega er farið með úthlutun Riddarakross 200,  eins og sést á því að einungis 5 manneskjur hafa verið heiðraðar á þennan hátt á 14 ára ferli pönksveitarinnar. 

  Hér má lesa yfirlýsingu 200 í heild:    http://www.facebook.com/?tid=1469337855228&sk=messages#!/note.php?note_id=132942526758360&id=66148235829

Ráðherrar funda um skuldavanda