Ákært vegna grófra ásakana um blýantsleysi

  Ríkissaksóknari hefur ákært Odd Eystein Friðriksson fyrir ærumeiðandi móðganir og aðdróttanir í garð forstjóra Sláturfélags Suðurlands,  Steinþórs Skúlasonar.  Ummæli Odds eru tekin af heimasíðunni www.slaturfelagid.com.  Þeirri skemmtilegu og fróðlegu síðu hefur nú verið lokað,  einhverra hluta vegna.

  Steinþór kærði síðuna til lögreglu.  Rannsókn hennar (lögreglunnar. Ekki síðunnar) leiddi til ákæru á hendur Oddi Eysteini.  Oddur þrætir fyrir aðkomu sína að síðunni.  Segist aldrei hafa átt nein samskipti við Steinþór og vísar til þess að ekkert í tölvum sem hann hafi aðgang að bendi til neinna tengsla við síðuna góðu.

  Ummælin,  sem kannski verða dæmd ómerk,  eru á þá leið að Steinþór sé húmorslaus og blýantslaus.  Hið rétta mun vera að Steinþór hefur húmor - þó fáir átti sig á þeim húmor.   Þá hefur hann aðeins einu sinni orðið blýantslaus.  Blýantsleysið stóð bara í örfáa daga.  Úr því var bætt  rækilega.  Síðan hefur Steinþór haft aðgang að tveimur blýöntum.  Einum ómáluðum og öðrum gulum.  Sá guli er með strokleðri.

  Saklausari ummæli á síðunni fljóta með í ákærunni til að gefa henni meiri þyngd.  Þar á meðal að Steinþór sé jafnan kallaður "forstjórafíflið" af starfsmönnum og sé sennilega leiðinlegasti maður í heimi - frá upphafi. 

  Það verður erfitt að meta að fullu þetta síðastnefnda.  Bæði er að þar er varnagli á með orðinu "sennilega",  svo og hitt að samanburður við forfeður okkar frá því maðurinn varð til er snúinn,  hvað þetta varðar.

  Steinþóri er kennt um vondan starfsanda innan fyrirtækisins.  Til hans er rakið að starfsmenn slást á árshátíðum,  þorrablótum og keilukvöldum fyrirtækisins.  Þetta getur ekki talist forstjóranum til lasts.  Það er alltaf gaman að sjá unga menn takast á og reyna sig í léttum áflogum.  Það er heilbrigt og hressandi á meðan enginn slasast verulega.  Að vísu hefur þetta leitt til nefbrots.  En hver hefur ekki gott af nefbroti einu sinni á ævinni?  Grétar á Goðdölum í Skagafirði nefbrotnaði tvisvar á ævinni og blés ekki úr nös eftir það.  En fór að taka í nefið til að hafa eitthvert not af því.

   Dómarar í þessu fjörlega meiðyrðamáli standa frammi fyrir fjölda vandamála.  Sönnunarbyrði um það hvort ummælin skuli dæmd ómerk er harðsótt.  Hvað ef ummælin reynast vera sönn og rétt?  Þá verður málið fyrst strembið fyrir alvöru.

.

    

Segist ekki bera ábyrgð á nafnlausum skrifum

Ragnheiður Elín Clausen ofsótt á Fésbók

  Ragnheiður Elín Clausen er þekkt sem þula í sjónvarpinu.  Hún er jafnframt virk á Fésbók.  Tekur þar þátt í fjörlegri umræðu um stjórnmál og fleiri dægurefni.  Í gær varð hún fyrir því að nýr Fésbókarvinur hennar fór að haga sér einkennilega.  Meðal annars sakaði hann Ragnheiði að vera ekki sú manneskja sem hann taldi hana vera.  Svo færði hann sig upp á skaptið og endaði með því að hóta henni morði.  Hann skráði sig inn sem Ólaf Kristján, gaf upp fæðingarárið 1970 og á ljósmynd sem fylgdi skráningu hans var hann ljóshærður.   Hann hefur núna skráð sig út af Fésbók.  

 Hér er viðtal við Ragnheiði vegna þessa: http://dagskra.ruv.is/ras2/4519053/2010/02/03/1/

Furðufrétt frá Þorlákshöfn

 

  Hestar eru einhver fegurstu og tignarlegustu hryggdýr þessarar jarðar.  Veit ekki með aðrar jarðir.  Þess vegna vekur undrun frétt frá Þorlákshöfn.  Og ekki í fyrsta skipti.  Að þessu sinni eru málavextir þeir að kona sendi systurdóttir sinni póstkort með hlýlegri kveðju.  Framhlið kortsins prýddi falleg ljósmynd af hestum.  Systurdóttirin var ekki lengi að leggja saman tvo og tvo.  Útkoman sem hún fékk var sú að frænkan væri að líkja henni við hest.  Eða öllu heldur meri. 

  Ásamt mömmu sinni stormaði stelpan heim til frænkunnar og í sameiningu gáfu þær henni vænan kinnhest.  Hún kunni illa að meta.  Í stað þess að bjóða fram hinn vangann - eins og mælt er með í Biblíunni - hefur hún kært mæðgurnar fyrir líkamsárás. 

Splunkuný mynd af Tiger Woods

  Fyrir nokkrum dögum vissi ég ekki hver Tiger Woods var.  Jú,  nafnið hljómaði kunnuglegt og ég held að ég hafi getað sett það í samhengi við golf frekar en körfubolta - ef ég hefði virkilega farið að velta fyrir mér hvers vegna nafnið var kunnuglegt.  En ég var bara ekkert að pæla í því.  Eg fékk um daginn "add" frá Tiger Woods á Fésbók.  Mér hefur verið kennt að sýna varkárni þegar "add" berst frá útlendu nafni.  Það ku vera algengt að um vírus sé að ræða.  Ég sendi skilaboð til baka þar sem ég óskaði eftir nýjustu mynd af manninum.  Ég þekkti hann ekki á myndinni sem fylgdi "addinu".  Hún var greinilega gömul.

  Nú er ég búinn að fá splunkunýja mynd af manninum.  Þetta virðist vera sami maður og er í fréttum þessa dagana fyrir klaufalegt aksturslag,  framhjáhald og annað slíkt sem fylgir gjarnan velgengni í íþróttum. 

 

Tiger segist hafa brugðist fjölskyldu sinni

Rasismi í flugstöðinni í Sandgerði

 

  Kunningi minn er sár og svekktur.  Hann bað mig um að vekja athygli á eftirfarandi.  Þessi maður er frá Víetnam og hefur verið búsettur hérlendis í á annan áratug ásamt bróðir sínum.  Kona hans er einnig frá Víetnam.  Í hvert einasta skipti sem eitthvert þeirra skreppur út fyrir landsteinana taka tollverðir viðkomandi til rækilegrar skoðunar við heimkomuna.  Þau hafa aldrei lent í slíku á flugvöllum erlendis. 

  Þau fullyrða að aðrir Íslendingar frá Víetnam hafi sömu sögu að segja.  Það virðist vera vinnuregla hjá tollvörðum í Flugstöð Leifs Eiríkssonar að taka fólk frá Víetnam til sérstakrar skoðunar.

  Kunningi minn og hans fólk eru fyrirmyndar borgarar.  Hafa aldrei komist í kast við lög,  vinna mikið og hafa aðlagast íslensku samfélagi afskaplega vel.  Þetta fólk er alveg fylgjandi því að tollverðir sinni af alúð sínu eftirlitshlutverki.  En þeim þykir einkennilegt og pirrandi að vera stöðugt eina manneskjan sem er pikkuð út úr 100 - 200 manna farþegahópi og færð í skoðunarherbergi.  Þar er allt rifið upp úr ferðatöskum þeirra og pokum og grandskoðað.  Reynt er að finna eitthvað að sem flestu.  Þau krafin um greiðslukvittun fyrir gamalli ódýrri myndavél,  vöngum er velt yfir sælgæti (hvort það fáist á Íslandi),  hvort of mikið af fatnaði sé meðferðis og annað í þeim dúr.  Að auki eru þau yfirheyrð um hvar þau búi,  hvert erindið hafi verið til útlanda,  við hvað þau vinni og svo framvegis. 

  Svona nákvæm skoðun tekur langan tíma og veldur því að viðkomandi missir af flugrútunni.  Stundum næst far með annarri rútu löngu síðar.  Stundum eru ekki fleiri flugrútur það kvöldið.  Þá verður að taka leigubíl til Reykjavíkur með tilheyrandi aukakostnaði.  Eða reyna að hóa einhvern út til að sækja sig upp á flugstöð. 

  Fólkið frá Víetnam upplifir framkomu tollvarðanna sem neikvæða í sinn garð.  Það sé eins og einbeittur vilji sé til að sýna þeim leiðinlega framkomu.  Kunningi minn sem áður er nefndur skrapp til útlanda á dögunum.  Þegar skoðun á farangri hans var að ljúka sagðist hann ætla að biðja Jens Guð um að blogga um þetta.  Þá breyttist framkoman snarlega í hans garð.  Tollvörðurinn sagðist vera almennilegur og spurði hvort megi bjóða honum kaffi. 

  Sjálfur hef ég farið mörgum tugum sinnum í gegnum flugstöðina í Sandgerði.  Aðeins einu sinni hefur tollvörður skoðað dótið mitt - þrátt fyrir að ég hafi oftar óskað eindregið eftir því.  Í þetta eina skipti hafði hasshundur stokkið upp á bak á ferðafélögum mínum í pönksveitinni Gyllinæð (sjá tónspilara).  Við vorum því allir teknir til skoðunar.  Það var bara gaman og mér sýnd kurteisi í alla staði.  Tollvörðurinn bað mig meira að segja afsökunar á ónæðinu og benti á að hann yrði að framkvæma þessa skoðun vegna þess hvernig hundurinn hafi látið við ferðafélaga mína.  Ég fullvissaði hann um að mér væri ekkert á móti skapi að hann væri samviskusamur í vinnunni.

  Forvitnilegt væri að heyra hvort þið kannist við að fólk með annan litarhátt en hvítan hafi svipaða reynslu af tollvörðum í flugstöðinni og fólkið frá Víetnam.  Hér er ekki verið að tala um þessa almennu tollskoðun,  það er að segja þegar farangri er rennt í gegnum röntgentæki og kíkt ofan í poka eða töskur.  Hér er verið að tala um þegar farþegi er tekinn út úr hópnum og færður í sérstakt skoðunarherbergi og við tekur yfirheyrsla og allsherjar skoðun sem tekur 1 - 2 klukkutíma.

Kvikmyndarumsögn

 - Titill:  Reykjavík whale watching massacre

 - Leikarar:  Helgi Björnsson,  Guðrún Gísladóttir,  fjöldi útlendinga og fleiri

 - Handrit:  Sjón

 - Leikstjóri:  Júlíus Kemp

 - Tónlist:  Hilmar Örn Hilmarsson

 - Einkunn: ** (af 5)

  Ég er rosalega jákvæður þegar ég horfi á nýja íslenska kvikmynd.  Þá sest ég glaður niður,  leiði að mestu hjá mér það sem miður fer en fagna þeim mun meira því sem betur heppnast.  Þegar leið á Reykjavík whale watching massacre fjaraði jákvæðnin út.  Við tóku geispar og andvörp.

  Það hljómar ekki vel að segja þetta.  Og myndin er ekki alvond.  Handritið er klárlega miklu betra en myndin.  Söguþráðurinn er fínn og samtöl vel skrifuð.  Barnalegar ranghugmyndir sumra hvalavina og rasismi eru teygð sundur og saman í háði.  Tónlistin er frábær.  Leikarar standa sig með prýði.  Stjörnurnar eru Guðrún Gísladóttir og Helgi Björnsson.

  Með úrvals leikara,  handrit eftir Sjón og tónlist eftir Hilmar Örn Hilmarsson hefði útkoman átt að verða snilld.  En leikstjóranum,  Júlíusi Kemp,  tekst að klúðra þessu góða hráefni sem hann er með í höndunum.  Júlíus hefur áður afrekað það að leikstýra lélegustu kvikmynd Íslandssögunnar,  Blossa.  Það má nota um Reykjavík whale watching massacre orðatiltækið að góður biti fari í hundskjaft (æ,  þetta hljómar voða ruddalega). 

  Nafnið Reykjavík whale whatching massacre segir um hvað myndin fjallar:  Hvalskoðunarhóp sem lendir í höndum á morðóðri fjölskyldu. 

  Myndin er kynnt sem spennuhrollvekja.  Hún stendur ekki undir þeirri lýsingu.  Margar senur bjóða reyndar upp á spennu og hroll.  En leikstjórinn nær ekki að koma spennunni og hryllingnum til skila.  Áhorfandinn finnur ekki til samúðar með fórnarlömbum ofbeldisins og er sama um örlög þeirra.  Þar fyrir utan eru persónurnar myrtar svo snöggt og fumlaust að morðin verða eins og hálfgerð aukaatriði.  Persónurnar eru kannski á spjalli.  Svo flýgur haus af.  Blóð spýtist í nokkrar sekúndur.  Síðan er klippt yfir í næstu senu.  Þetta er allt eitthvað svo hrátt og nakið.  Það er ekkert skilið eftir fyrir ímyndunaraflið.  Það er engum lúmskum vísbendingum plantað í undirmeðvitund áhorfandans til að framkalla óþægindatilfinningu og vekja upp ugg varðandi það sem mun gerast.

  Þó mikið sé um blóð í myndinni og fjöldi manns meiddur eða drepinn þá er hún grínmynd fremur en annað.  Samt er hún eiginlega ekki nógu fyndin til að vera flokkuð sem grínmynd.    

  Í bíóhléinu var ég alvarlega að íhuga að sleppa því að horfa á seinni hlutann.  Mér leiddist undir myndinni.  Ég harkaði þó af mér og horfði á myndina til enda.  Ég hefði alveg mátt sleppa því.  Í seinni hlutanum leystist myndin einhvernveginn upp.  Eftir hraðann um miðbik myndarinnar hægði klaufalega á og fátt bar til tíðinda.  Enda flestar persónurnar dauðar.

  Mér þykir mjög miður að geta ekki mælt með Reykjavík whale watching massacre sem góðri kvöldskemmtun.           

Busavígsla fór úr böndum

  Busavígslur framhaldsskólanema eru eitthvað heimskulegasta og hallærislegasta fyrirbæri sem til er.  Busavígslur kitla einungis óþroskuðustu og mestu kjána í hópi eldribekkinga.  Þeir kunna ekki með það vald að fara sem þeir fá við að fá að leika lausum hala við að niðurlægja nýnema.  Mörg dæmi munu þess að busavígsla hafi orðið upphaf eineltis.

  Í áratugi tíðkaðist að eldri nemendur tolleruðu nýnema í upphafi skólaárs í Bændaskólanum á Hólum í Hjaltadal.  Fyrir röskum sextíu árum fór slík tollering úr böndum.  Í hita leiksins tóku menn upp á því að henda nýnemum sem allra hæst upp í loft og reyndu að láta þá snúast í loftinu.  Að því kom að einn nýneminn lenti illa á öxl eldri nema.  Nefið mölbrotnaði og lagðist út á hægri kinn.  Þannig gréri nefið.

  Á þessum árum var óþekkt að svona lýti væru lagfærð.  Maðurinn hafði mikinn ama af þessu áberandi afmyndaða nefi.  Hann fór að taka í nefið og huldi iðulega nefið með vasaklút.  Þóttist þá ætla að snýta sér en lét ekki af því verða heldur hélt vasaklútnum yfir nefið.  Einkum brá hann á þennan leik þegar hann var að kynnast konum sem hann fékk augastað á.  Einhverra hluta vegna hefur engin kona viljað elska þennan nefbrotna mann.  Hann kennir nefbrotinu um.

  Fyrir tæpum fjörtíu árum var maðurinn staddur í Laufskálarétt.  Þar tók hann til hendi við að atast í hrossum.  Í einni viðureigninni sparkaði hestur í andlit mannsins.  Við það brotnaði nefið aftur.  Að þessu sinni lagðist það út á vinstri kinn.  Hnútar á nefinu voru að öðru leyti þeir sömu.

  Mörgum var brugðið sem hittu manninn eftir þetta og vissu ekki af hrossasparkinu.  Það var skrítið að hafa vanist andliti með nef út á hægri kinn en sjá það síðan vera komið út á vinstri kinn.  Sumir áttuðu sig ekki á hver breytingin var.  Þeir áttuðu sig ekki á að þeir voru í raun að horfa á einskonar spegilmynd.

         

Furðulegur brandari

  Eftirfarandi brandara fékk ég sendan.  Ég sprakk úr hlátri við lestur hans.  Ég hef samt ekki hugmynd um hvers vegna.  Ég skil þennan brandara nefnilega ekki.  Skil bara hvorki upp né niður í honum.  Enda er hann verulega furðulegur.  Fattar þú hvað er svona fyndið við hann?

  Tvær konur sátu saman við borð,  þögular...

Hlegið að hundum

  Sumu fólki þykir við hæfi að búa sér til aðhlátursefni á kostnað hunda.  Það er ljótt.  Hundar eru mjög spéhræddir.  Þeir skammast sín rosalega mikið ef þeir halda að þeir líti kjánalega út og verið sé að hlæja að þeim.  Þegar fólk er búið að "dubba" hundana sína upp í fígúrur tekur það ljósmyndir af þeim og setur á netið.  Síðan berast myndirnar til mín.  Þá sýni ég ykkur þær svo þið sjáið hvað fólk er leiðinlegt við hundana sína.

Aflið fær styrk

  Fréttinni hér fyrir neðan er hnuplað af heimasíðu Vikudags á Akureyri.  Heimasíða Aflsins,  systursamtaka Stígamóta á Norðurlandi,  er www.aflidak.is.  Mín kæra systir,  Sæunn,  er formaður samtakanna.  Slóðin á fréttina í Vikudegi er http://vikudagur.is/?m=news&f=viewItem&id=3817

Aflið nýtir peningastyrk til útgáfu kynningarbæklings

mánudagur 22.jún.09 13:11

 

  

 

  Styrkurinn afhentur, Sæunn Guðmundsdóttir og Jóhanna G. Þorsteinsdóttir f.h. Aflsins og Hafdís Inga Haraldsdóttir f.h. Ladies circle nr. 1 á Akureyri.

  Á Kvennadaginn 19. júní hittust talskonur Aflsins á Akureyri, samtökum gegn heimilis-og kynferðisofbeldi og formaður Ladies Circle klúbbs númer 1 og var tilgangurinn að afhenda Aflinu peningastyrk. Aflið mun nýta styrkinn til útgáfu kynningarbæklings sem er í bígerð og verður á 10 tungumálum. 

  Með þessu móti getur Aflið lagt sitt af mörkum við að ná til sem flestra sem þurfa á aðstoð að halda.  Mjög mikil aukning hefur verið frá 2007 til 2008 eftir aðstoðs Aflsins eða 94% og enn meiri aukning er á árinu sem líður. Aflið sinnir forvörnum í grunn- og framhaldsskólum á Akureyri í fyrirlestraformi og er raunin sú að eftir hvern fyrirlestur bætist við einn þolandinn sem leitar eftir aðstoð hjá Aflinu. LC-1 klúbburinn er hluti af Ladies circle hreyfingunni, alþjóðlegum samtökum kvenna sem vilja stuðla að því að konur kynnist hver annarri, víkki út sjóndeildarhring sinn og efli alþjóðlegan skilning og vináttu.