Veitingahússumsögn

- Veitingastaður:  Grill 66,  Álfheimum

- Réttur:  Grilluð svínarif

- Verð:  1320 kr.

- Einkunn: **1/2 (af 5)

.

  Grill 66 er staðsett í nokkrum afgreiðslustöðum Olís.  Þetta er "ódýr" skyndibitastaður. 

  Matseðillinn er töluvert evrópskur.  Meðal annars er boðið upp á pizzur (Ítalía),  hamborgara (Þýskaland),  fisk & franskar (England),  plokkfisk (Ísland) og svo framvegis.  Franskar kartöflur (Belgía) fylgja flestum réttum. 

.

  Nöfnin á réttunum svipa til nafna á bandarískum borgum og ríkjum (Chicago,  Los Angeles,  Hollywood...).  Ég fatta ekki samhengið.  Margarita pizza (einungis ostur og sósa) er kölluð Tulsa.  Hvernig tengist þannig pizza Tulsa?  Hamborgari er kallaður Oklahoma.  Tulsa er í Oklahoma.  Þetta er ruglingslegt.  

.

  Eitt sumar dvaldi ég í Amarillo.  Ég rakst aldrei á lambasteik þar.  Fór ég þó mikinn á veitingastöðum og lék lausum hala í ófáu hlaðborðinu.  Amarillo-búar eru áberandi sólgnir í nautakjöt og ýmiskonar mexíkanska rétti.  Lambasteikin á Grilli 66 er kölluð Amarillo.  

.  

  Svínarifin á Grilli 66 kallast Kingman.  Þau eru framreidd í litlum ferköntuðum bitum.  Aðeins 1 - 2 bein eru í hverjum bita.  Það auðveldar að ná kjötinu af beinunum með hnífi án þess að káma putta að ráði eins og gerist þar sem svínarifjalengjur eru afgreiddar með 10 beinum. 

  Verra er að svínarifin á Grilli 66 eru ansi bragðdauf - þrátt fyrir ágæta grillsósu.  Vegna þess hvað rifin eru bragðdauf væri betra að hafa meira af grillsósunni.  Hún er samt ekkert skorin við nögl.

  Meðlæti er spriklandi ferskt jöklasalat og bökuð kartafla.  Ofan á jöklasalatinu er jógúrtsósa og ein stór en þunn tómatsneið.  Það væri meiri reisn yfir því að hafa tvær tómatsneiðar.  Þó þær væru minni og ennþá þynnri.  Það er fátæklegt að sjá eina tómatsneið á vænni hrúgu af jöklasalati.  Tómatsneiðin er eins og umkomulaus,  litla greyið.  Ég vorkenndi henni.

  Öllu meiri reisn er yfir því að fá bakaða kartöflu með svínakjötinu.  Henni fylgir smjör (eins og á að vera,  en vill á sumum veitingastöðum verða misbrestur á).  Aftur á móti vantar pipar á borðin.  Á borðum er salt,  tómatsósa, krydd fyrir franskar kartöflur og nóg af handþurrkum.  En ekki pipar.  Eins og það bragðbætir bakaða kartöflu vel og rækilega að strá yfir hana pipar.   

  Vandamálið er þó ekki stærra en svo að viðskiptavinir geta gripið með sér nokkur piparstauk að heiman til að strá úr yfir bökuðu kartöfluna.

Krafinn um 200 þúsund kall fyrir laskað mannorð

  Fyrir fimm árum var ég staddur á Selfossi.  Þar var mér bent á frétt í héraðsfréttablaði.  Mér þótti fréttin áhugaverð og skrifaði eftirfarandi bloggfærslu (örlítið stytt):

  "Sævar Óli Helgason var á dögunum dæmdur í hálfs árs fangelsi fyrir að ráðast á sýslumanninn á Selfossi,  Ólaf Helga Kjartansson. 

  Forsaga málsins er sú að Sævar Óli hafði áður í tvígang verið dæmdur fyrir annarsvegar heimilisofbeldi og hinsvegar líkamsárás úti á götu.  Hann var ósáttur við dómana.  Hélt því fram að um misskilning væri að ræða.  Hann sé í raun friðsemdarmaður og laus við allar tilhneigingar í átt að ofbeldi.  Hafði í bæði skiptin orðið fórnarlamb miskilinna aðstæðna.

  Hann taldi sig þurfa að leiðrétta þennan hrapalega misskilning við Ólaf Helga.  Ruddist inn í dómssal Héraðsdóms Suðurlands þar sem Ólafur Helgi var að flytja mál.  Og reyndi að koma skilaboðum þessa efnis á framfæri við sýslumanninn,  Ólaf Helga.  Ólafur benti manninum á að þarna væri hvorki staður né stund til að fjalla um þennan misskilning.  Við þau orð fauk í Sævar Óla.  Hann sveif á sýslumanninn,  tók hann haustaki og skellti í gólfið. 

  Þessar "trakteringar" urðu ekki til að sannfæra sýslumanninn um að Sævar Óli sé friðsemdarmaður sem forðist ofbeldi eins og heitan eld.  Þvert á móti kærði sýslumaðurinn Sævar Óla með ofangreindum afleiðingum."

  Í dag fékk ég í athugasemdakerfinu á þessari bloggsíðu eftirfarandi erindi frá Sævari Óla:

  "Að gefnu tilefni, vegna nýgenginns dóms héraðsdóms í svipuðu máli, geri ég, undirritaður, þér Jens Kristján Guðmundsson, sáttartilboð vegna þessara tilhæfulausra lyga og óhróðurs sem þú hefur haft uppi um mig og mína personu á bloggsvæði þínu. Nánar tiltekið þann 27.02.2007.

Sem þú hefur eflaust sett fram mér til háðungar og minnkunar án þess að hafa nokkuð kynnt þér eitt eða neitt í því máli sem þú tjáir þig um og þykist samt hafa vit á...

Vildi ég gjarnan fá að vita hvað ég hef til þess unnið hjá þér, að þú hafir fundið þessa þörf hjá þér að ljúga uppá mig og mína personu og gera svo allt til að draga mannorð mitt í svaðið... Meiddi ég þig, eða þína nánustu, einhverntíma...? Því ég man ekki til þess að hafa nokkurntíma talað við, eða átt á nokkurnhátt viðskipti við þig eða þína... 

Málið er...

Að eftir að ég byrjaði að blogga hérna á blog.is, í janúar, hefur mér verið bennt á að slái maður nafn mitt inní leit hérna á blogginu, þá fær maður upp bloggfærslu þína þar sem þú nefnir mig fullu nafni og lýgur, blákalt, uppá mig, ferð rangt með staðreyndir máls og reynir greynilega að gera sem minnst úr minni personu án sýnilegs tilefnis af einhverri óútskýrðri heift... Hvað veldur annað en þín vafasama personugerð og óútskýrður illvilji þinn í minn garð...? Hvað gerði ég þér til að eiga það skilið að þú ljúgir og svertir mannorð mitt á þennan hátt...?

Það skal því hér með, þér semog öðrum, upplýsast að ég, undirritaður, hef aldrei verið dæmdur fyrir "heimilisofbeldi" einsog þú heldur fram í þessu bloggi þínu... Heldur var ég einmitt að reyna að leggja fram kæru og láta taka af mér skýrslu vegna þesskonar heimilisofbeldis þegar samstuð okkar Ólafs Helga Kjartanssonar, sýslumannsfífls á Selfossi, varð... Komst ég að því seinna að Ólafur Helgi Kjartansson, sýslumannsfífl á Selfossi, hafði BANNAÐ undirmönnum sínum að taka af mér skýrslu vegna þessa máls... Þrátt fyrir þá nýútgefna verklagsreglugerð Ríkislögreglustjóra um undantekningalausa aðra málsmeðferð slíkra mála hjá lögreglustjóraembættum en mér var þar sýnd... Og er þar með komin ástæða og útskýring á því sem gerðist í framhaldinu...

Því það var EKKI ég sem "réðst" inní dómssal... Það var Ólafur Helgi Kjartansson, sýslumannsfífl, sjálfur... Væntanlega í því augnamiði að gera málstað minn að engu en allt það "ofbeldi" sem varð þar að undan varð við það að ég greip í öxl hans svo hann hrasaði við er ég var að reyna að stöðva hlaup hans í burtu frá mér... En þú heldur því blákalt uppá mig, í bloggfærslu þinni, að ég hafi "ráðist" á Ólaf Helga, sýslumannsfífl, inní réttarsal... Því lýgur þú... Jens Kristján Guðmundsson...!

Okkar samstuði lauk fyrir utan dómssalinn... Og hefði verið öllum ljóst sem kunna og nenna að lesa dóma sem ég, undirritaður, hef fengið... En þú telur þig væntanlega ekki þurfa þess til að tjá þig um mín mál...

Og væntanlega ekki nein önnur málefni... Er það...?

Býð ég þér því sættir að fyrrabragði því ég tel þig fyrirfram ekki ríkan mann hvorki af andlegum auði né veraldlegum...

Þær eru svona...

Þú ritar mér ásættanlega afsökunnarbeðni vegna þessara lyga þinna í minn garð sem verður svo auglýst í tveimur fréttablöðum er ná landsdreifingu... Munt þú að sjálfsögðu sjá um þann kostnað, að upphæð 200.000.kr...

Og svo skaltu greiða mér 200.000.kr sem bætur fyrir þessar tilhæfulausu lygar þínar í minn garð...

Þar með losnar þú við lögfræði- og málskostnað sem mun allavega tvöfalda þessa upphæð annars, og allir sáttir...

Hafir þú, eða þinn fulltrúi, ekki samband við mig, undirritaðan, innan 14 daga frá ritun og afhendingar (á þínu bloggsvæði) þessa sáttarboðs skalt þú eiga von á að það verði haft samband við þig af mínum lögfræðingum...

Takk...!

Kv. Sævar Óli Helgason

Tjarnargata 32. 101 Reykjavík

Gsm-8487019"

  Svo virðist vera sem bloggfærsla mín hafi ekki verið 100% nákvæm.  En samt innan skekkjumarka.  Eða því sem næst.  Tobbi hefur upplýst mig um það:

  "Þú hélst því fram að Sævar þessi hefði ráðist á sýsla inni í dómssalnum.  Þar mun hafa munað einum metra því aðalárásin átti sér stað utan dómssalsins en þó svo nálægt að sýsli varðist falli með því að grípa í hurðarhúninn að utanverðu.   Svo heldur þú því ranglega fram að delinkventinn hafi tekið sýsla haustaki þegar rétt er að sýsli taldi hann hafa tekið sig hálstaki og dómarinn taldi að hann hefði þrifið í öxlina á sýsla.  Hér er vitaskuld um alvarlegar rangfærslur að ræða og verða ekki réttlættar með því að ákærði og síðar dæmdi í máli þessu fékk svofellda umsögn dómarans: „Framkoma ákærða var ruddaleg og brot hans gagnvart sýslumanni tilefnislaust og gróft. Hann hefur ekki sýnt nein merki iðrunar eða eftirsjár.“

En, með hjálp snjalls lögfræðings, t.d. margumrædds Pro Bono, er líklegt að látið verði við skilorðsbundinn dóm sitja enda voru rangfærslur þínar aðeins metri í öðru tilvikinu en sennilega fimmtán sentimetrar í hinu." 

  Þetta er hið snúnasta mál.  Uppgefið heimilisfang Sævars Óla er svokallaður Ráðherrabústaður.  Gistiheimili fyrir erlenda þjóðhöfðingja.  Sævar Óli hefur að sönnu verið skráður sem útlendur flóttamaður í Danmörku.  Ég veit samt ekki hvort að það flokkast undir erlenda þjóðhöðingja.  Mér skilst að Sævar Óli hafi slegið eign sinni á Ráðherrabústaðinn.  Hann hafi gert sig heimakominn þar með innbroti án lykla.  Mínir fulltrúar telja óráðlegt að pósta peninga og bréf til Sævars Óla á þetta heimilisfang.  Það séu litlar líkur á að það komist til skila.  Eignarhald Sævars Óla á Ráðherrabústaðnum sé ekki viðurkennt.  Og jafnvel leiki vafi á að hann sé réttmætur húsráðandi þar eða hafi þar fasta búsetu.  Mér er illa við að vita af peningum lenda í reiðuleysi vegna misskilnings eða ánákvæmni á búsetu. 

Hneyksli! Ósanngirni og ósvífni!

 

  Ég hef fylgst náið með málaferlum vegna þakviðgerðar á raðhúslengjunni Prestbakka 11 - 21.  Það er margbúið að dæma í því máli fyrir héraðsdómi og Hæstarétti.  Þar hafa skipst á sýknun og sekt.  Málið er á gráu svæði,  eins og mismunandi niðurstaða dómstóla hefur ítrekað leitt í ljós í þessu ferli.  Þar vega salt sanngirni annars vegar og kalt mat lagabókstafs hinsvegar.

  Förum yfir dæmið og setjum okkur í spor þeirra sem þarna eiga hlut að máli:

  -  Herbert Guðmundsson og Svala,  þáverandi eiginkona hans,  kaupa raðhús í Prestbakka.  

  -  Í þessu hverfi var löng hefð fyrir því að hver raðhúseigandi hugsaði um viðhald sinnar húseignar út af fyrir sig,  öfugt við það sem víða annars staðar tíðkast með raðhús.

  -  Hebbi og Svala urðu fljótlega vör við að þakviðgerða var þörf.  Þau létu gera við þak á sinni húseign.  Jafnframt undruðust þau að sumir aðrir í raðhúslengjunni létu sín húsþök drabbast niður,  vitandi að það yrði þeim mun dýrara þegar upp væri staðið.

  - Mörgum árum síðar er stofnað húsfélag í Prestbakka 11 - 21.  Húsfélagið ræðst í sameiginlega lagfæringu á niðurníddum húsþökum og tilheyrandi skemmdum vegna ónýtu þakanna.  Það var illa að þeirri framkvæmd staðið.  Kostnaðurinn varð himinn hár.

  - Hebbi og Svala töldu þessar framkvæmdir ekki koma sér við.  Þakið á þeirra íbúð var þegar komið í gott lag.  Með tímabæru viðhaldi var sá kostnaður ekki mikill.

  -  Húsfélagið fór að innheimta hjá öllum mánaðarlega 50 þúsund króna viðhaldskostnað á íbúð vegna þakviðgerða. Sú upphæð óx fljótlega upp í mánaðarlegan 500 þúsund krónu reikning.  Það var svo illa að öllu staðið að kostnaðurinn varð þetta hár.  Vissulega eru til fjölskyldur sem hafa efni á að borga hálfa milljón mánaðarlega í hússjóð.  Svona upphæð, mánaðarleg útgjöld í hússjóð,  er "venjulegu" fólki ofviða.  Eða hvað finnst þér?

  -  Hebbi og Svala höfnuðu því að vera þvinguð til að borga hálfa milljón mánaðarlega í hússjóð vegna þakvirðgerða á íbúðum annarra.  Þakið á þeirra íbúð var í góðu lagi og þau höfðu ekki efni á að bæta hálfri milljón mánaðarlega ofan á kostnað við sinn heimilisrekstur.  Þar fyrir utan ofbauð þeim hversu illa var staðið að viðgerðum hinna húseigenda.  Sá kostnaður var mörgum sinnum hærri en þurfti að vera ef vel hefði verið að verki staðið.

  -  Húsfélagið fór í mál við Hebba og Svölu.  Þau borguðu ekki þessa hálfu milljón mánaðarlega í hússjóð.  Húsfélagið var dyggilega stutt af Húseigendafélaginu,  þar sem í forsvari var sá sem samdi lög og reglur um fjöleignahús.  Lögin voru sniðin að blokkaríbúðum en ekki raðhúsum.  Rök Húseigendafélagsins voru þau að raðhús væru blokkaríbúðir ef raðhúsið væri reist upp lóðrétt.  Þess eru reyndar fá eða engin dæmi að raðhús sé reist upp lóðrétt.

  -  Málið fór fyrir dómstóla aftur og aftur og aftur og aftur.  Dómstólar skiptust á að sýkna og sekta.

  -  Síðasta dæmið:  Hæstiréttur dæmir Hebba til að borga um 8 milljónir vegna viðgerða nágrannanna (með dráttarvöxtum + málskostnaði).  Í millitíðinni ofreyndi dæmið á fjölskyldu Hebba og Svölu.  Þau skildu og fjölskyldan splundraðist. 

  - Niðurstaða Hæstaréttar þýðir að Hebbi er gjaldþrota.  

  - Setjum okkur í þessi spor:  Hver væru viðbrögð þín við því að borga mánaðarlega hálfa milljón króna í hússjóð vegna viðgerða nágranna sem létu þök á sínum húsum drabbast niður með tilheyrandi kostnaði?  Hver væru viðbrögð þín við því að vera dæmd/ur til að borga 8 milljónir vegna svona dæmis?  

  - Góðir og sanngjarnir nágrannar eru happdrættisvinningur.  Ósanngjarnir og ósvífnir nágrannar eru eitthvað allt annað.

  - Tekið skal fram að ekki var full samstaða meðal nágranna Hebba og Svölu í þessu máli.  Meirihlutinn réði hinsvegar úrslitum. 

  - Vegna umræðu á fésbók og víðar:  Já,  ég hef lesið dóminn.  Ég hef fylgst með þessu máli frá fyrsta degi á öllum stigum þess.  Ég hef kynnt mér rökin.  Niðurstaða Hæstaréttar er þannig að ósanngirni og ósvífni hafa orðið niðurstaðan.  Þegar fullreynt þótti að ekki náðist fram að fá Hebba og Svölu dæmd til að borga viðgerðir á húsum nágranna sinna var stefnunni snúið yfir í annan farveg:  Að þau Hebbi og Svala hefðu ekki greitt í hússjóð.  Tæknilega voru þau því felld á því að vera í vanskilum við hússjóðinn.  

  - Og,  já,  Hebbi og Svala eru vinir mínir.  Ég hef engu að síður reynt að setja mig í spor nágranna þeirra.  Mér ofbýður ósanngirnin og ósvífnin.  Þetta er vond og fráleit ósanngjörn niðurstaða.     

„Ég er orðinn öreigi“

Veitingahússumsögn

-  Veitingastaður:  Sægreifinn,  Geirsgötu 8

-  Réttur:  Skata

-  Verð:  1950 kr.

-  Einkunn:  **** (af 5)

.

  Kjartan Halldórsson hefur rekið einn skemmtilegasta og sérstæðasta sjávarréttastað landsins til fjölda ára.

  Einkennisréttir Sægreifans eru fleiri en einn og fleiri en tveir.  Humarsúpan er ein sú besta í heimi.  Sæagra stinningarsúpan er einnig þekkt.  Í henni eru meðal annars sæbjúga og lúða.

  Grillaður fiskur á spjóti er fyrirferðamestur á matseðlinum.  Það er dagamunur á úrvalinu.  En líklegast er að hægt sé að fá sér þorsk,  blálöngu, lax,  bleikju,  steinbít,  lúðu,  skötusel,  karfa,  sólkola,  rauðsprettu,  hrefnu,  humar eða risarækjur.

  Viðskiptavinurinn velur sjálfur tilbúin uppáþrædd grillspjót úr kæliskáp.

.

  Yfir vetrartímann er boðið upp á siginn fisk á þriðjudögum og fimmtudögum og skötu á laugardögum.  Þeir réttir eru afgreiddir soðnir á hefðbundna mátann en ekki á grillspjóti.

  Í eftirrétt er grjónagrauturinn Steingrímur (Hermannsson) í sparifötum (með rjómarönd). 

.

  Kjartan stendur iðulega vaktina sjálfur,  eldar, ber á borð og spjallar við gesti.  Á orðafari hans og innréttingum staðarins má glöggt greina að Kjartan er gamall sjóari.  Það var gott uppátæki hjá honum að ráða sjálfan sig í vinnu á Sægreifanum.

.

  Skatan í dag var bragðmild.  Ég nefndi við Kjartan að ég hefði áður fengið hana kæstari á Sægreifanum.  Kjartan svaraði eins og ekkert væri eðlilegra:  "Ég er alltaf með tindabykkju líka.  Ég bara gleymdi henni í dag.  Þú færð hana næst."

  Þetta segir mikið um það hversu heimilisleg stemmningin er á Sægreifanum. 

.

  Þegar ekki þeim mun meira er að gera býður Kjartan gestum að beinhreinsa skötuna fyrst; áður en hann hleður kartöflum,  papriku,  hömsum og saltfiski með á diskinn.     

  Réttirnir á Sægreifanum eru vel úti látnir.  Skammtarnir eru eins og ætlaðir erfiðisvinnandi sjómönnum fremur en kyrrsetuvesalingum af skrifstofum höfuðborgarinnar. 

.

  Á mínum diski voru 4 væn stykki af skötunni og 3 ennþá vænni stykki af saltfisk á sér diski.  Ég varð að afþakka bæði saltfiskinn og grjónagrautinn.  Skatan,  kartöflurnar og rúgbrauð með smjöri voru ríflegri skammtur en kyrrsetuvesalingur getur torgað.  

  Paprikubitarnir gefa skötunni skemmtilega sætt aukabragð.  Kjartan kann þetta. 

.

  Matsalir Sægreifans skiptast í 4 svæði.  Á neðri hæð eru tveir matsalir.  Þar er setið við mjó langborð.  Ókunnugir sitja hlið við hlið.  Útlendir ferðamenn eru oft og tíðum hátt hlutfall gesta.  Það er þeim ævintýri að koma á þennan framandi veitingastað.  Útlendingarnir hefja iðulega spjall við ókunnuga Íslendinga sem sitja þeim næst.  Spyrja um eitt og annað.  Ókunnugir Íslendingar spjalla einnig hver við annan. 

.

  Fyrir utan er glerskáli.  Þar er gaman að sitja í góðu veðri.  Á efri hæðinni er veislusalur.  Hann er vistlegri og flottari en matsalirnir á jarðhæðinni.

  Á veggjum hanga ótal ljósmyndir og allskonar dót.  Sægreifinn er mitt á milli þess að vera millifínn staður og skyndibitastaður.  Hann er ekki skyndibitastaður vegna þess að maturinn er veglegur "heimilismatur".  En maturinn er afgreiddur á pappadiskum og drykkir í plastglösum.   

  Það er skemmtileg upplifun að heimsækja Sægreifann.

. 

Veitingahússumsögn

 

- Veitingahús:  Tandoori,  Skeifunni 11

- Réttur:  Lamba-nanito

- Verð:  1590 kr.

- Einkunn: *** (af 5)

.

  Tandoori er frekar fínn veitingastaður.  Kerti loga á ódúkuðum svörtum borðum.  Hnífapörin liggja á þykkum tau-munnþurrkum.  Matseðillinn og matreiðslan taka mið af indverskri matarhefð. 

  Lamba-nanito er er kryddlegið lambakjöt og salat vafið innan í Paratha brauð.  Brauðið er töluvert þykkara og bragðbetra en þunnu bragðdaufu hveitivefjurnar á veitingastöðum sem matreiða undir mexíkóskum áhrifum.  

.

  Paratha vefjurnar virðast vera tvær.  Í raun er þetta þó ein vefja, snyrtilega skorin í tvennt.

  Salatið samanstendur af Iceberg, rauðlauki,  papriku, ólívum,  fetaosti og gúrkum.  

.

  Kjötið og salatið eru hlutfallslega lítill hluti af réttinum; eru eiginlega af skornum skammti fyrir þann sem er meira fyrir kjöt og salat en brauð.  Aftur á móti er þetta áreiðanlega hið besta hlutfall fyrir þá sem sækja í brauð.  Með Nanito-inu er borin fram mild Raita jógúrtsósa.  Ég var varaður við að þetta væri sterkur réttur.  Sú var þó ekki raunin.

.

  Það er gaman að prófa svona framandi rétt.  En ég panta hann ekki aftur.  Aftur á móti er ástæða til að prófa  eitthvað fleira í Tondoori.  Þetta er svokallaður hollustu veitingastaður.  MSG (þriðja kryddið) og sykur eru ekki notuð.  Saltnotkun er í lágmarki.

.

  Sennilega getur verið gaman að tékka á hlaðborðinu sem boðið er upp á í hádeginu.  Það kostar 1690 kall sem að óreyndu er ágætt verð.  Verra er að það kostar að maður verði að rífa sig upp á fætur um hádegisbil.

Veitingahússumsögn

 

  - Réttur:  Beikon og egg

  -  Veitingastaður:  Tapashúsið,  Ægissíðu 2

  - Verð:  890 krónur

  - Einkunn: ****

  Tapas er eitthvað sem nær yfir fjölbreytta smárétti.  Það eru tveir slíkir staðir á sama bletti í miðbæ við höfnina.  Mig bar niður á Tapashúsið sem er staðsett í húsaþyrpingu er telur meðal annars Sægreifann frábæra og Hamborgarbúlluna.  Það er eiginlega ætlast til að fleiri enn einn smáréttur sé settur saman í máltíð.  En sé maður ekki verulega svangur né gráðugur er alveg upplagt að prófa einn smárétt. 

  Tapashúsið er millifínt veitingahús með bryggjulegri stemmningu.  Á heimasíðu Tapashússins er klaufalegt að birta aðeins ljósmyndir af auðum sætum og borðum.  Tóm sæti og borð eru fráhrindandi.  

  Rétturinn "beikon og egg" er hálft léttsoðið egg og reykt svínasíða.  Svínasíðubitinn er af svipaðri stærð og hálfa eggið.  Eggið bragðast vel.  Síðubitinn bragðast ennþá betur.  Ég kann ekki að útlista bragðgott krydd á honum.  Lostæti.  Þetta er í raun 5 stjörnu biti en verðið dregur hann niður um eina stjörnu.   Til samanburðar kostar á Vitaborgaranum í Ármúla 2 spæld egg + 12 beikonsneiðar + 2 ristaðar brauðsneiðar og smjör fyrir 110 kr. meira.   

Veitingahússumsögn

 

.

- Veitingastaður:  Hrói höttur,  Hringbraut

- Réttur:  Pönnusteiktur fiskur

- Verð:  1890 kr.

- Einkunn:  **** (af 5)

.

  Fátt er betra en pönnusteiktur fiskur.  Einkum ef ekki er troðið utan á fiskinn raspi,  deigi eða öðru slíku.  Pönnusteiktur fiskur í Hróa hetti er eins og best verður á kosið.  Snöggsteiktur strípaður en nógu vel til þess að hann er fagurlega brúngullinleitur á báðum hliðum, stökkur yst en mjúkur og þéttur að innan.

  Þetta er þorskur.  Það er gott.  Hann er bragðsterkari og betri en hræætan ýsa,  sem því miður er víðast boðið upp á þegar réttur heitir pönnusteiktur fiskur.  

  Fiskstykkin eru tvö og nokkuð stór.  Bökuð kartafla var næstum því of lítil til að duga með þeim.  Eflaust er bakaða kartaflan stundum örlítið stærri - ef ég þekki bakaðar kartöflur rétt. 

  Það vantaði smjör eða sýrðan rjóma eða eitthvað slíkt með kartöflunni.  Kannski gleymdist það.  Afgreiðslustúlkan brá snögg við og sótti smjör þegar á þetta var bent.

  Ágætt hefði verið að hafa pipar á borðinu til að strá yfir smjörið á kartöflunni.  Í staðinn mátti nota krydd sem kennt er við franskar kartöflur.  Það er á borðum ásamt salti.

  Þó að bakaða kartaflan væri í smærra lagi þá kom það ekki að sök.  Ferska salatið var vel útilátið.  Í því var m.a. paprika og agúrkur.  Aldeilis prýðilegt.

  Á matseðli stendur að sjávarfangssósa sé með pönnusteikta fisknum.  Hún var fjarri góðu gamni.  Þess í stað var ljúffeng sveppasósa.

  Með pönnusteiktum fiski á alltaf að vera örþunn sítrónusneið.  Bæði til að útiloka matareitrun (sem að vísu eru litlar líkur á) en öllu fremur upp á bragð að gera.  Sítrónusneiðina vantaði.  Ekkert stórmál.  Áreiðanlega hefði verið auðsótt mál að fara fram á sítrónusneið.  Ég hafði bara ekki rænu á því.  Þetta var ljómandi gott eins og það var.

  Án þess að hugsa út í hvort súpa dagsins væri með í pakkanum fékk ég mér súpu í skál.  Það var grænmetis- og núðlusúpa með chili bragði.  Dálítið asíuleg og bragðgóð súpa.

  Hrói höttur er millifínn veitingastaður.  Ég mun oftar fá mér pönnusteiktan fisk þar.  Það er góður réttur. 

 

 

   

 

Jólahlaðborð á BSÍ

  Ég er dálítið í því þessa dagana að kíkja á jólahlaðborð.  Jafnframt smakka ég á því sem þar er í boði.  Það er svo gaman.  Og bragðgott.  Á Umferðarmiðstöðinni í Vatnsmýri,  BSÍ (Bifreiðastöð Íslands) er veitingastaður sem heitir Fljótt og gott.  Staðurinn stendur undir nafni.  Þar er daglega hægt að velja úr fjölda heimilislegra rétta á verðinu frá 1290 kr. til um það bil 2000 kr.  Réttirnir eru afgreiddir tilbúnir úr hitaborði.  Meðlæti er að finna í salatbar.  Innifalið í verði er súpa og kaffi. 

  Þetta er alveg ljómandi góður kostur. 

  Þessa dagana býður Fljótt og gott daglega upp á jólahlaðborð til klukkan 16.00.  Það kostar 2490 kall og er eins og sameinað jólahlaðborð Húsasmiðjunnar og Byko.  Um þau jólahlaðborð má léttilega lesa með því að smella á þessa slóð:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1204452/

  Á jólahlaðborði Fljótt og gott er úrval síldarrétta.  Þar er einnig graflax og reyktur lax.  Til samanburðar við sjávarrétti Húsasmiðjunnar er í tilfelli Húsasmiðjunnar reyktur lax,  rækjur og túnfiskur.  Gallinn er sá að laxinn klárast fljótt og nýr sjávarréttabakki er ekki borinn fram fyrr en túnfiskurinn og rækjurnar eru einnig búin.   Það er því hending (og heppni) að ná laxbita.  Á BSÍ er engin hætta á slíku.  Það er alltaf til nóg af laxi.

  Eins og í Húsasmiðjunni og Byko er á BSÍ boðið upp á heita pörusteik.  Eins og í Húsasmiðjunni er einnig í boði byonskinka og heitar partýpylsur.  Þær eru betri á BSÍ.  Ég held að þær séu steiktar en ekki soðnar eins og í Húsasmiðjunni. 

  Allir staðirnir eru með sykraðar kartöflur.  Eins og í Bykó er á BSÍ hangikjöt,  soðnar kartöflur og jafningur.  Það sem Fljótt og gott hefur umfram hina staðina er heitar litlar kjötbollur og reykt nautstunga.  Hún er lostæti.

  Eins og í Byko er á BSÍ er "ris a la mande" í eftirrétt.  Að auki er á BSÍ ostaterta í eftirrétt. 

  Niðurstaðan er sú að örlítið dýrara jólahlaðborð Fljótt og gott í samanburði við Húsasmiðjuna og Byko er fyllilega þess virði.  Samanburðurinn er samt ekki alveg sanngjarn.  Húsasmiðjan og Byko nota (og niðurgreiða) jólahlaðborð sín til að lokka viðskiptavini á staðinn.  Þaðan fara þeir út hlaðnir vörum sem viðskiptavinir kaupa þar í leiðinni.  Sjálfur hef ég ósjaldan mætt þangað í jólahlaðborð og gengið út með skrúfjárn,  ofnlykil,  málningarvörur,  leikföng,  úlpu og sitthvað fleira.  Eitthvað sem ég ætlaði ekki að kaupa þegar mætt var á staðinn.  Bara eitthvað sem ég hef rekist á og gripið með mér í leiðinni.  Ég hef horft upp á aðra maula jólamat með troðfullar innkaupakerrur sér við hlið.

  Í dag var - að ég held - jólahlaðborð í Kænunni í Hafnarfirði á 1900 kall.  Ég ætlaði að kíkja á það en gleymdi því og var allt í einu pakksaddur á BSÍ.  Sæll og sáttur.

  Næst ætla ég að mæta á jólahlaðborðið á Hótel Loftleiðum. 

Skemmtilega óvænt tilviljun og jólagjöfin 2011

  Rannsóknarsetur verslunarinnar er snilldar fyrirbæri.  Toppurinn í starfseminni er svokölluð jólagjafanefnd.  Hún er að sögn Emils B. Karlssonar,  forstöðumanns,  skipuð löggiltu smekkfólki.  Gaman væri að vita hvaða fyrirbæri löggildir smekkmenn.  Það er brýnt að vita það.  Einnig eru í nefndinni tískulöggur,  sem eru þær löggur innan deilda rannsóknarlögreglu,   umferðarlögreglu og fíkniefnalögreglu er gera sér best grein fyrir tísku og eru þessa dagana að reyna að staðsetja næstu tískubylgju:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1205573/

  Löggilta smekkfólkið og tískulöggurnar hafa komið sér saman um að jólagjöfin á Íslandi 2011 sé tölva.  Svokölluð iPad spjaldtölva Apple.  Valið kom forstjóra Epli.is,  umboðsaðila Apple á Íslandi, ánægjulega á óvart.  Sambýliskona hans í jólagjafanefndinni hafði ekkert samráð við hann um valið og hann kemur henni á óvart í staðinn með því að bjóða henni upp á rómantískan kvöldverð til að fagna valinu.  Það eru þessi litlu óvæntu atvik sem krydda tilveruna í skugga bankahrunsins,  sem er víst ekkert bankahrun heldur nett bankafall eða bankaáfall.

  Ódýrasta útgáfan af Apple iPad spjaldtölvunni kostar aðeins 85 þúsund kall.  Sem er innan skekkjumarka á þeirri upphæð sem fólk ver til jólagjafakaupa handa vinum og ættingjum 2011.

  Rök fyrir sjaldtölvu sem jólagjöfinni 2011 er tiltekið að allir noti spjaldtölvu óháð aldri.  Kornabörn í vöggu jafnt sem háaldraðar ömmur og afar. 

  Á einhverjum tímapunkti hef ég sem afi orðið viðskila við hugtakið "allir".  Ég veit ekkert hvað spjaldtölva er, iPad og það allt.  Ég hef aldrei séð jafnaldra mína (nálægt sextugu) eða mér eldri afa og ömmur brúka svona tæki.  Það er ekkert að marka.  Ég er sjóndapur og þekki ekki í sundur farsíma frá sjónvarpsfjarstýringu. 

Spjaldtölva jólagjöfin í ár

Ódýr og góð jólahlaðborð

  Fyrir örfáum áratugum leiddu Íslendingar ekki huga að jólum fyrr en í desember.  Nú er öldin önnur.  Jólastemmningin hellist yfir af þunga snemma í nóvember.  Jólahlaðborðin vega þar þungt.  Núna um helgina héldust samráðsfyrirtækin á byggingavörumarkaðnum,  Húsasmiðjan og Bykó,  í hendur við að bjóða upp á jólahlaðborð.  Verðið er það sama, 1290 kall.  Skemmtileg tilviljun.

  það er reyndar spurning hvort 2ja rétta jólamáltíð Bykó fellur undir hugtakið hlaðborð.  Að vísu er "ris a la mande" í eftirrétt.  En þetta er ósköp svipað og á borðum íslenskra heimila um jól án þess að talað sé um hlaðborð:  Pörusteik og kalt hangikjöt ásamt meðlæti:  Kartöflum,  grænum baunum,  rauðkáli og þess háttar.

  Hlaðborðið í Húsasmiðjunni er alvöru danskt jólahlaðborð.  Það er pörusteik,  byonskinka,  heitir kjúklingaleggir,  heitar partýpylsur og kjúklinganaggar.  Meðlæti og það allt er veislulegra:  Reyktur lax, rækjur, þrjár tegundir af síldarsalati og svo framvegis.

  Hvoru tveggja,  jólamáltíðin í Bykó og danska jólahlaðborðið í Húsasmiðjunni,  eru vel peninganna virði.  Það er kostur að það sem í boði er sé ólíkt.  Stundum er stemmning fyrir hangikjöti og "ris a la mande".  Stundum er stemmning fyrir dönsku jólahlaðborði.

  Þriðji kosturinn er hangikjötsmáltíð í IKEA.  Hún kostar 895 kall.  Með því að skjótast þangað einstaka sinnum má spara 395 kall í samanburði við hina staðina. 

  Það er svooooo gaman að jólunum.  Sem betur fer eru þau bara einu sinni á ári.  Það gerir þau svo skemmtileg.