Íslendingar líða dýraníð

  Íslendingar eru dýraníðingar.  Svínabændum hefur þótt sjálfsagt að gelda gelti án deyfingar eða annarra aðferða til að milda sársaukann.  Sársaukahrínið í dýrunum hljómar eins og fögur sinfónía í eyrum svínabænda.  Kröfum um úrbætur var mætt af stjórnvöldum með áhugaleysi.  Það þurfti að gefa bændum góðan tíma til að reyna að venja sig af pyntingunum.

  Lengst af þótti hið besta mál að klippa rófuna af grísum.  Án deyfingar.

  Af og til komast í umferð myndbönd af fólki að misþyrma hestum.  Það hefur ekki þótt ástæða til aðgerða.  

  Í nýju búvörulögunum er dýraníð samþykkt.  Dýraníð breytir engu um styrkveitingar.

  Nýjasta dæmið er af misþyrmingu á lambi í Hörgárdal.  Það er dæmigert.  Fjöldi manns horfði upp á smalamann ganga í skrokk á lambi.  Lambið hafði örmagnast.  Í þannig aðstæðum er eðlilegast að taka það í fangið og reiða á hesti.  Eða setja upp í næsta bíl.  Í Hörgárdal var annar háttur hafður á.  Smalinn greip lambið, hóf það á loft og grýtti í jörðina.  Þessu næst sparkaði hann í það og stappaði á hálsi þess.  

  Viðstaddir létu gott heita.  Kipptu sér ekki upp við þetta.  Því síður var gripið í taumana.  Enn síður var ofbeldið tilkynnt eða kært til yfirvalda.  Í sveitinni ríkir þöggun um málið.

  Fólk sem misþyrmir dýrum er líklegt til að beita annað fólk ofbeldi.  Það skortir samkennd.  

 

 

     

Grunur um dýraníð í Hörgársveit

Nýtt framboð og kosningasvindl

  Gríðarmikill áhugi er fyrir því á meðal stuðningsmanna Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar að hann stofni nýjan Framsóknarflokk.  Bjóði fram í komandi alþingiskosningum og snúi þannig aftur sem sigurvegari.  Hann hefur aldrei kynnst því að vera "lúser".  Alltaf verið sigurvegari.  Þangað til á flokksþingi Framsóknarflokksins um helgina.  Niðurstaðan var svo óvænt, ný og brött að hann kunni ekki að höndla niðurlæginguna: Að vera "lúser".  Hann klappaði ekki fyrir sigurvegaranum.  Þess í stað tók hann á sprett út af flokksþinginu og hljóp í felur.  Fór í fýlu.

  Illar tungur herma að hann skorti kjark til að bjóða fram undir nafni nýs flokks.  Hann velji alltaf öruggu leiðina:  Að þiggja 1. sæti Framsóknarflokksins í NA-kjördæmi og kyngi niðurlægingunni á flokksþinginu.

  Sveinn Hjörtur Guðfinnsson forseti Framsóknarfélags Reykjavíkur og fleiri játa að svindlað hafi veri gróflega í formannskjörinu.  Samt dugði það ekki til.  Sigmundur Davíð tapaði.  Vigdís Hauksdóttir sakar Litlu gulu hænuna um að hafa skreytt sig með stolnum fjöðrum.  Tími til kominn að flett sé ofan af illfyglinu.

  Nýtt framboð Sigmundar Davíðs og stuðningsmanna hans er spennandi hugmynd.  Það er þörf á Nýja Framsóknarflokknum.  Eða eitthvað svoleiðis.        

„Þekkjum ekki taparann Sigmund Davíð“

Hvað nú?

  Enn einu sinni hafa skoðanakannanir rangt fyrir sér.  Ekki bara þessar þar sem þátttakendur velja sig sjálfir í úrtak.  Líka alvöru skoðanakannanir unnar af fagfólki.  Þær sýndu að stuðningur Framsóknarmanna við formennsku Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar var yfirgnæfandi.  Nánast allir þeirra vildu ólmir framlengja formennsku hans.  Þeir vildu ekkert með Sigurð Inga hafa.

  Þegar til alvörunnar kom á flokksþingi um helgina skipti liðið um skoðun um leið og það skipti um nærbuxur.  Sigurður Ingi er nýkjörinn formaður Framsóknarflokksins.  Sigmundi var hent í ruslið.  Illa farið með góðan dreng.  Þegar hann kemst í geðshræringu þá tapar hann niður enskukunnáttu.  Nú um stund kann hann ekkert tungumál.  Er tregt tungu að hræra.  

  Hvað veldur því að Framsóknarmenn ákveða að slá hann í andlitið með blautri skúringatusku?  Bregða fyrir hann fæti á ögurstundu?

  Líklegast er að skoðanakannanir hafi mælt stöðuna rétt á þeim tímapunkti.  Skekkjumörkin liggja í atburðum helgarinnar.  Fyrir það fyrsta lagðist illa í mannskapinn þegar í ljós kom að Sigmundur ætlaði sér að messa yfir flokksmönnum í heilan klukkutíma en útiloka Sigurð Inga frá því að ávarpa fundarmenn. Seint og síðar meir - eftir kurr, jaml, japl og fuður - náðist sátt um að Sigurður Ingi fengi að láta heyra í sér í hámark korter.  

  Í öðru lagi magnaðist óánægjan þegar í ljós kom að Sigmundur Davíð lét slökkva á beinni útsendingu frá fundinum strax eftir sína ræðu.  Rétt áður en Sigurður fékk að taka til máls.

  Í þriðja lagi er næsta víst að einhverjir hafi skipt um skoðun undir ræðum keppinautanna. Fundargestir hafi áttað sig á því hvor er líklegri til að afla betur í komandi alþingiskosningum.  

  Hvað nú?  Fall Sigmundar er hátt.  Á vormánuðum var hann forsætisráðherra Íslands,  formaður Framsóknarflokksins og safnaði notuðum flugeldaprikum. Á nýársdagsmorgun 2017 gengur hnípinn drengur um götur og safnar flugeldaprikum. Hann er ekki forsætisráðherra.  Hann er ekki formaður Framsóknarflokksins. Hann er lúser. Gefum honum tilfinningalegt svigrúm til að sleikja sárin og ná áttum.  Fleira nær framhaldslífi en útbrunnin flugeldaprik.  Kannski.  Kannski ekki.  

    

Svekktur yfir niðurstöðu kosninga

Ég ber kennsl á íslenska bitvarginn

 

 

 

 

 

 

 

  Ég sé ekki betur á ljósmynd af bitvarginum í Þýskalandi en að þar sé um íslenskan mann að ræða.  Rammíslenskan í bæði föður- og móðurætt.  Ég sé ekki betur en að hann sé í rammíslenska Sólstafa-bolnum sínum.  Það er allt í fréttinni annað sem smellpassar við þann sem mér sýnist þetta vera.  Sá er búsettur í Berlín.  Hann er með þetta "attitude".  Er þaulvanur svona uppákomum.  Var í þungarokkshljómsveitum hérlendis áður en hann flutti út.  Og með þetta síða hár.  Ég hannaði "lógó" fyrir eina þeirra.  Það eina sem passar ekki nákvæmlega er aldurinn.  Þar munar um árið eða svo.  

  Í nánasta vinahópi mannsins eru menn mér sammála um hvern ræðir.      

  Er ekki nóg að Norðmenn séu stöðugt að stela af okkur Leifi Eiríkssyni og Eiríki rauða?  Þurfa þeir líka að eigna sér bitvarginn í Berlín?  Eða á Íslendingurinn í Berlín norskan tvífara?  

Árásarmaðurinn sagður norskur

Af hverju neytir fólk eiturlyfja?

  Hvers vegna neytir ungt fólk eiturlyfja á borð við e-pillur, amfetamín, kókaín og hass?  Það veit að þetta eru varasöm efni.  Þau geta skaðað heilabúið til lífstíðar.  Heppilegra er að bíða með eiturlyfjaneyslu til elliára. Þá gerir ekki mikið til þó eitthvað rugl fari í gang.

  Ung, klár, heilbrigð og hamingjusöm manneskja finnur ekki fyrir þörf til að breyta því.  Hún er ánægð með óbreytta heilastarfsemi.  Segir það sig ekki sjálft?  

  Í Færeyjum eru ekki vandamál tengd eiturlyfjaneyslu.  Ný könnun staðfestir þetta.  94,1% færeyskra unglinga í 9. bekk hafa aldrei prófað hass eða marijúana.  

  99,6% hafa aldrei prófað e-pillur og kókaín.

  99,8% hafa aldrei prófað amfetamín.

  Aðeins 1,2% laumuðust í svona efni síðustu 30 daga.

  

    

Áfall fyrir trúverðugleika

  Í sjö til átta ár höfum við stöðugt fengið að heyra skemmtilegar sögur af Hussein Obama.  Hann var sagður hafa fæðst í Kenya í Afríku. Verið þar svínahirðir múslimaþorps fjölskyldu sinnar.  Hann hafi lagt - og leggi - hatur á kristna; svarið þess eið að kollvarpa vestrænum samfélögum.  Leggja þau undir kúgunarhæl Íslam.  Drepa alla kristna og heiðingja.  Mola á þeim hauskúpuna með steini.

  Til að ná takmarkinu laumaði "múlattinn" (eins og hann er kallaður í Morgunblaðinu) sér til Bandaríkja Norður-Ameríku svo lítið bar á.  Með klækjum,  fölsku fæðingarvottorði og vú-dú svartagaldri hirti hann forsetastólinn.  Hlunkaði sér í hann og gerðist áhrifamesti einstaklingur heims.  

  Enginn hefur verið duglegri við að hampa þessu krúttlega ævintýri en ljúflingurinn Dóni Trump.  Nú,  skyndilega og óvænt, snýr kosningaskrifstofa hans við blaðinu.  Þar á bæ hafa skærustu perurnar í gervibrúnku-ljósabekknum kannað málið og komist að splunkunýjum sannleika.  Samkvæmt yfirlýsingu þeirra fæddist Hussein í Bandaríkjunum.  Hin sagan,  segja þeir,  sé lygasaga sem Hillary Clinton samdi og kom af stað.  Grandalaus Trump féll í þá gryfju að trúa lygum hennar.  Hún misnotaði sakleysi hans og hrekkleysi.

  Þetta er áfall fyrir trúverðugleika forsetaframbjóðenda.  Héðan í frá verður að taka því sem þeir segja með fyrirvara.  Þeir "dissa sannleikanum",  eins og Vigdís Hauks orðar það svo skemmtilega í þágufallsplágunni - af öðru tilefni, vel að merkja.     

  

Obama og fæðingarstaðurinn

Hvað veldur aðgerðarleysi lögreglunnar?

  Í forsætisráðherratíð eyðibýlisbóndans Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar gat hann hvergi um frjálst höfuð strokið.  Ókunnugir menn frá erlendum glæpastofnunum eltu hann hvert fótmál.  Ekki aðeins hérlendis heldur hertu þeir eftirförina í hvert skipti sem hann brá sér til útlanda.  Það var oft.  Hvert sem drengurinn leit - og það var víða - þá sá hann skuggalega menn með sólgleraugu, hatt og í frakka með uppréttan kraga gægjast fyrir horn.  Stundum voru þeir með pínulítinn sjónauka.  Svo lítinn að hann sást ekki.  Stundum með faldar myndavélar.  Oft sáust þeir ekki.  Bara skugginn af þeim.  Í hrottalegustu tilfellum brugðu þeir sér í kattarlíki.

  Samtímis þurfti forsætisráðherrann að þola innbrot í síma sinn, talhólf og tölvur.  Líka Play Station tölvuna.  Innbrotin voru svo gróf og ruddaleg að tölvufróðustu menn landsins treysta sér ekki til að staðfesta þau.  Hinsvegar leggja þeir með þunga áherslu á að menn reyni af öllum kröftum að venja sig af því að opna tölvupóst merktan XXX porno.    

  Hvað veldur aðgerðarleysi lögreglunnar í málinu?  Við erum að tala um ósvífinn glæp gegn æðsta ráðamanni þjóðarinnar.  Hafa glæpamenn hana í vasanum?  Stendur hún kannski á bak við þetta?   Eru geimverur blandaðar í málið?  Er maðurinn í lífshættu?    

      

Sjaldan verið óumdeildur

Kvikmyndarumsögn

  -  Titill:  Eiðurinn

  -  Leikstjóri:  Baltasar Kormákur

  -  Handrit:  Ólafur Egill Egilsson og Baltasar Kormákur

  -  Leikarar:  Baltasar Kormákur,  Gísli Örn Garðarsson,  Hera Hilmarsdóttir og Margrét Bjarnadóttir

  -  Tegund:  Drama,  spennutryllir

  -  Einkunn: ****

  Afar fær hjartaskurðlæknir (Baltasar) er á góðum stað í lífinu.  Hann á glæsilega konu (Margrét Bjarnadóttir) og tvær dætur;  aðra 18 ára (Hera Hilmarsdóttir) og hina á barnsaldri.  Hann erfir stóran og glæsilegan sumarbústað eftir föður sinn.  Nokkru síðar bankar ógæfan á dyr:  Dóttirin tekur saman við eldri eiturlyfjasala (Gísli Örn).  Hún sogast inn í harða eiturlyfjaneyslu og flosnar upp úr námi.  

  Fyrstu viðbrögð læknisins eru að siga lögreglunni á kærastann.  Sá tekur því illa.  Reynir samt að ná sanngjörnu samkomulagi við kallinn.  Leikar þróast út í kalt stríð þeirra á milli.  Þar með færist fjör í leikinn.  Töluverð spenna hleðst upp og heldur áhorfandanum föngnum til enda - þrátt fyrir að framvindan sé stundum fyrirsjáanleg.  Tempóið er á millihraða en þétt.  Óhugnaður er meira undirliggjandi en í nærmynd.  Smekklega útfærður og trúverðugur sálfræðitryllir.

  Öll myndræn umgjörð er vandlega valin.  Reykjavík og nágrenni eru grá, köld og þakin snjóföli.  Stóri sumarbústaðurinn er dökkur og myrkur innandyra. 

  Myndataka Óttars Guðnasonar er til fyrirmyndar;  frekar lágstemmd en skreytt nokkrum flottum skotum úr lofti (úr þyrlu).  Fagmennska hvar sem niður er borið.  

  Helstu leikendur fara á kostum.  Þeir eru sannfærandi í öllum aðstæðum og samtöl eru eðlileg (blessunarlega að öllu leyti laus við ritmálið sem lengst af hefur háð mörgum íslenskum kvikmyndum).    

  Nú er lag að bregða sér í bíó; sjá virkilega góða og umhugsunarverða mynd um vandamál sem margir foreldrar þurfa að kljást við.         

Skelfilegar eftirstöðvar vegna 11. septembers

 

  11. september er fræg dagsetning.  Þann dag 1973 var löglega kjörnum stjórnvöldum í Chile steypt af stóli í valdaráni.  Pinochet varð einræðisherra.  Við tók sæluríki frjálshyggjunnar.  11. september 2001 var flugvélum flogið inn í svokallaða tvíburaturna í New York.  Þeir hrundu snyrtilega til jarðar ásamt einum turni til sem ekki var flogið á.  Enn í dag stríða New York búar við margvíslega erfiðleika vegna þessa atviks.

  Fjöldi þeirra glímir við áfallastreituröskun og slæmt þunglyndi.  Enn aðrir hafa orðið krabbameini að bráð.  Læknar hafa greint næstum því 70 tegundir af þannig krabbameini. Flest í öndunarfærum.  

  Þegar allt er talið saman þjást 400.000 manns af þessum veikindum sem afleiðingu turnahrunsins;  andlegum og líkamlegum. Þetta er há tala þegar mið er tekið af því að íbúar New York eru aðeins 8,5 milljónir.  Ætla má að flestir sjúklinganna séu á Manhattan þar sem turnarnir stóðu.  Íbúar þeirrar eyju eru 1,6 milljónir.  

Feiti kallinn

 

  Löng og gróin hefð er fyrir því að æðstu ráðamenn landa og þjóða séu í góðum holdum.  Það er kostur.  Þeir eiga síður en aðrir hættu á að fjúka.  Norski konungurinn Ólafur Haraldsson var iðulega kallaður "hinn digri" þegar aðdáendur vildu hampa mannkostum hans.  Breska forsætisráðherranum Winston Churchill er lýst sem miklum og stæðilegum af aðdáendum.

  En hvað með leiðtoga Norður-Kóreu,  Kim Jong-Un?  Þar í landi þorir enginn að tala um hann sem feita kallinn.  Íbúar landsins eru grannvaxnir,  eða öllu heldur horaðir.  Holdafar Kims er afbrigðilegt í samanburði.  Þess vegna hefur verið gripið til ýmissa bragða svo að minna beri á hvolpafitunni á guttanum.  Þar á meðal hafa augabrúnir verið helmingaðar.  Það er öflugt trix.  Einnig hefur hárgreiðsla hans,  kústur,  verið hækkuð. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ein aðferð til viðbótar nýtur vinsælda í N-Kóreu.  Hún felst í því að gleraugum með hárri umgjörð er troðið á nef kauða og ljósmynd af honum þrengd.

 

Vill efla kjarnorkuvopnabúr N-Kóreu