Skúbb! Stórfrétt!

  Í íslensku pönkbyltingunni um og upp úr 1980 spruttu upp í öðrum hverjum bílskúr á landinu splunkunýjar ferskar og ötular pönksveitir.  Þær voru að springa úr sköpun og spilagleði.  Það var allt að gerast allsstaðar.  Menn höfðu ekki undan að sækja spennandi viðburði.  Það var hefð að margar hljómsveitir kæmu fram á hverjum hljómleikum.  Þegar mest var um að vera var ekki hjá því komist að sækja allt upp í þrenna eða ferna hljómleika í viku. 

  Ein allra skemmtilegasta og sprækasta pönkhljómsveit þessa tímabils var Sjálfsfróun.  Hún var skipuð yngstu liðsmönnum senunnar.   Blessunarlega náði kvikmyndin  Rokk í Reykjavík  að fanga stemmninguna að hluta og varðveita.  Sjálfsfróun var starfrækt í áratug eða svo.  Á seinni hluta ferilsins kom hún sjaldan fram.  En það voru þeim mun meiri tíðindi þegar það gerðist.  

  Ástæðan fyrir því að hljómleikar með Sjálfsfróun urðu fágætari með árunum var sú að liðsmenn hennar voru duglegir að stofna nýjar hljómsveitir á borð við Biafra Restaurant,  Ósóma og Beatnecks svo örfáar séu nefndar.  Jafnframt voru þeir í allskonar blaðaútgáfu,  greinarskrifum,  ljóðagerð og svo framvegis.

  Saga Sjálfsfróunar einkennist ekki af eintómum dansi á rósum.  Það var óregla á drengjunum.  Dáldið um lím"sniff" og þess háttar.  Það kom niður á heilsu þeirra.  Bassaleikarinn Pési "Pönkari" féll frá 1982.  Söngvarinn,  Bjarni "Móhíkani",  lést í bílslysi fyrir nokkrum árum.  Bjarni tók á sínum tíma við bassanum þegar Pési féll frá.  Bjarni spilaði einnig á bassa með Gyllinæð,  Alsælu (heyr í tónspilara hér til vinstri.  Bjarni er að vísu ekki kominn til leiks þar) og Haugi & Heilsubresti fyrir áratug,  jafnframt því að "trúbadúrast".  

  Nú eru þau undur og stórmerki að gerast að verið er að endurreisa Sjálfsfróun.  Það eru gítarleikarinn Siggi "Pönkari" og trommarinn Jómbi sem standa að því.  Þeir voru báðir stofnendur Sjálfsfróunar í upphafi og voru í hljómsveitinni allan tímann ásamt Bjarna "Móhíkana". 

  Á seinni hluta ferils Sjálfsfróunar spilaði Frikki "Pönk" á bassagítarinn.  Hann verður með í endurreisn hljómsveitarinnar.  Á þessum tímapunkti er óljóst hvernig söngur verður afgreiddur.  Bjarni sá að mestu um sönginn þó Siggi hafi sungið vinsælasta lag hljómsveitarinnar,  Lollipop.  Það er eins og mig rámi í að Frikki hafi einnig sungið eitthvað.  Hvorugur þeirra vill sjá um sönginn núna.  Þeir eru að leita að söngvara.  

  Hvað sem verður þá eru þetta stærsta frétt í íslensku rokksögunni til langs tíma:  Að verið sé að endurreisa Sjálfsfróun.  Ég hlakka meira til að heyra í þessari goðsagnakenndu hljómsveit á ný en til jólanna. 

--------------------

  Til gamans:

  -  Kunningi minn var við nám í Bandaríkjunum þegar kvikmyndin  Rokk í Reykjavík  var tekin þar til sýningar.  Hann lét sig ekki vanta í kvikmyndahúsið.  Það var að öðru leyti troðfullt af bandarískum pönkurum.  Þeir virtust láta sér vel líka.  Svo vel að þeir gátu ekki stillt sig um að fagna framlagi Sjálfsfróunar með dúndrandi lófaklappi.

  -  Mig minnir að það hafi verið Bítlavinafélagið,  fremur en einhver önnur hljómsveit Jóns "Góða",  sem á tímabili hóf hljómleika og / eða dansleiki sína á því að kráka  Lollipop  Sjálfsfróunar.   Svo nákvæmlega að gítarsóló Sigga "Pönkara" var afgreitt nótu fyrir nótu.  Enda eitt eftirminnilegasta gítarsóló íslensku pönkbyltingarinnar.

  -  Eitt sinn var ég staddur á Ísafirði þegar þar var haldin rokkhátíð sem mig minnir að hafi heitið  Rokkstokk.  Eða hvort hún hét Menntstokk og var undankeppni söngvarakeppni framhaldsskólanna.  Þetta rennur saman hjá mér vegna þess að ég hef mætt á nokkrar svona músíkhátíðir á Ísafirði.  Nema það að ein hljómsveitin krákaði blöndu af  Lollipop  Sjálfsfróunar og samnefndu útlendu lagi.  Það tókst vel og var gaman. 

  -  Varast ber að rugla saman Sigga "Pönkara",  gítarleikara Sjálfsfróunar,  og Sigga "Pönk",  söngvara Forgarðs Helvítis og DYS.  

Athugasemdir

[Heiðar Sigurðarson, 27.11.2010 kl. 23:47]

Heill og sæll.

Verð að viðurkenna að ég lét þessa tónlist fram hjá mér fara þegar hún var fersk og ný og uppgötvaði ekki af hverju ég missti fyrr en ég sá Rokk í Reykjavík fyrir um 10 árum. En þá var það orðið of seint að upplifa stemninguna.

En mér finnst Rokk í Reykjavík stórkostleg mynd og vona að tilvonandi upprisa Sjálfsfróunar, ef af henni verður, verði minningu fallinna félaga til sóma.

Með bestu kveðju.

[Jens Guð, 28.11.2010 kl. 00:07]

  Heiðar,  þetta var dálítið eins og að upplifa Bítlaæðið á rauntíma.  Það var allt að gerast.  Nema ég var krakki þegar Bítlaæðið gekk í garð.  Það var algjört ævintýri.  Pönkbyltingin var ennþá meiri bylting hvað það varðaði að þátttaka almennings varð almennari.  Á Bítlatímabilinu var minna framboð á hljóðfærum og þrátt fyrir að þar var margt í gangi þá var allt miklu auðveldara á pönktímabilinu.

  Ég tók fullan þátt í pönkævintýrinu.  Setti upp sérverslun með pönkplötur,  Stuð-búðina.  Bauð þar upp á pönkhljómleika á föstudögum með hljómsveitum eins og Sjálfsfróun,  Spilafíflum og Q4U.  Svo fór ég í Grammið.  Við fluttum inn helling af útlendum hljómsveitum.  Allt frá The Crass til Nick Cave og allskonar:  The Fall,  Skeliton Crew,  frönsku Etron Fo Lelou Blank og bara ótal.  Það var allt í gangi.  Ég tapaði milljónum króna á þessum ævintýrum.  En það var svaka gaman að taka þátt í þessu.  

  Strákarnir í Sjálfsfróun voru ævintýri.  Yndislegir drengir og ég tók virkilega nærri mér fráfall Pésa og Bjarna.  Ég kynntist aldrei almennilega Jómba trommara en þeim hinum þeim mun betur:  Pésa,  Bjarna og Sigga "Pönkara".  Þeir voru heimilisvinir mínir.  Ég var með hljómsveitina Alsælu þegar Bjarni fór með okkur og Gyllinæð í umtalað hljómleikaferðalag til Grænlands.  Við Bjarni vorum miklir vinir og fráfall hans var reiðarslag.    

[Ómar Ingi, 28.11.2010 kl. 00:09]

Betra en Bítlagargið þitt

[Jens Guð, 28.11.2010 kl. 00:15]

  Ómar Ingi,  gaman að heyra það.  Ég er meira fyrir pönk en Bítlagarg.  Þó ég sé líka fyrir Bítlagarg.

[Jens Guð, 28.11.2010 kl. 00:51]

  Ómar Ingi,  miklu betra.  Ég dýrka Sjálfsfróun.  Þessi hljómsveit var mega. 

[leifur (IP-tala skráð) 28.11.2010 kl. 13:44]

Gódir en voru barn síns tíma.

[Jens Guð, 28.11.2010 kl. 16:34]

  Leifur,  þeir smellpössuðu skemmtilega inn í tíðarandann á sínum tíma.  Núna eru þeir orðnir miklu flinkari hljóðfæraleikarar.  Mig grunar að þeir muni koma glettilega á óvart.

[Ómar Ingi, 29.11.2010 kl. 00:47]

Flest er betra en Bítlarnir.

[Jens Guð, 29.11.2010 kl. 01:00]

  Ómar Ingi,  ég mótmæli.  Bítlarnir gerðu margt flott.

[Margrét Birna Auðunsdóttir, 29.11.2010 kl. 14:15]

Sjálfsfróun án Bjarna, neeeeee... Eins og Queen án Freddie