Byltingarkennd nýjung í kvikmyndatækni

 

  Sú tækni að áhorfandinn sjái kvikmynd í þrívídd er gömul og úrelt.  Það er áreiðanlega hálf öld eða eitthvað síðan menn áttuðu sig á því hvernig hægt væri að gera þrívíddarmyndir og koma þeim til skila með þar til hönnuðum gleraugum,  eða réttara sagt plastaugum.  Einhverra hluta vegna hafa frekar fáir kvikmyndaframleiðendur notfært sér þrívíddartæknina fyrr en á allra síðustu árum.

  Nú hafa japanskir uppfinningamenn fundið upp nýjung sem slær þrívíddartæknina út af borðinu.  Það er fjórvíddartækni.  Eina vandamálið sem á eftir að leysa er að einfalda gleraugnadæmið.  Eins og er þarf áhorfandinn að sitja með 4 gleraugu á nefinu til að sjá myndina í fjórvídd.  Ein gleraugu fyrir hverja vídd.

. 

Athugasemdir

[Jón Logi (IP-tala skráð) 27.5.2011 kl. 09:13]

Er ekki fjórða víddin tíminn?

[Jens Guð, 27.5.2011 kl. 17:38]

Jón Logi, við erum að tala um sjónrænar víddir.

[Gunnar (IP-tala skráð) 27.5.2011 kl. 18:22]

Einfaldast er að fá sér sveppi eða borða LSD - milljón víddir og engin gleraugu

[Jens Guð, 27.5.2011 kl. 22:30]

  Gunnar,  takk fyrir ábendinguna.

[Óli minn, 27.5.2011 kl. 22:44]

Er maður þá búinn að sjá myndina áður en hún endar?

[Jens Guð, 27.5.2011 kl. 23:03]

  Óli minn,  þetta er myndin endalausa.