Jón Þorleifs II

  Fyrir nokkrum dögum skrifaði ég bloggfærslu um Jón Þorleifsson,  verkamann og rithöfund.  Ég sagðist ætla að skrifa þær fleiri um þann merka mann.  Ekki síst til að halda minningu hans á lofti.  Hann á það skilið.  Og hefði ekki verið því mótfallinn.  Svo mikið er víst.  Hann kvartaði undan því að vera beittur þöggun.  Sniðgenginn af fjölmiðlum og bækur hans faldar í bókaverslunum.  Engu að síður náði hann að selja alveg 500 - 600 eintök af hverri bók.  En vissulega fór ekki mikið fyrir þeim bókum í fjölmiðlum eða í bókabúðum.

  Nokkrum dögum eftir að ég kynntist Jóni í afmælishófi Dagsbrúnar 1974 hitti ég Jón á gangi í Bankastræti.  Við tókum tal saman.  Skyndilega stökk Jón fram á gangstéttarbrún,  rak út úr sér tunguna og setti upp "langt nef".  Það er að segja spennti í sundur fingur beggja handa út frá nefinu á sér.

  Mér varð litið út á götu þangað sem Jón beindi "langa nefinu".  Þar ók hjá ráðherrabíll með Ólaf Jóhannesson í aftursæti.  Ólafur var þá forsætisráðherra.  Hann var með hliðarrúðu skrúfaða niður, veifaði Jóni og kallaði til hans:  "Sæll vertu,  Jón!"

  Þetta gerðist frekar hratt og bíllinn var horfinn með það sama.  Ég spurði:  "Hvað er í gangi?"

  Jón svaraði rólega,  eins og um hversdagslegan atburð væri að ræða:  "Ég átti fund með honum um daginn.  Það er ekki hægt að kasta á hann kveðju öðru vísi en svona.  Hann er fífl!" 

  Svo fór Jón að tala um eitthvað allt annað.  

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 11.10.2011 kl. 00:11]

Hahahaha man eftir Ólafi, sérstaklega þegar hann var að tala um mafíuna sem hann sagði vera í okkar samfélagi.  Og auðvitað var Geirfinnsmálið í fullum gangi á þessum tíma og klúbburinn gott ef mafían átti ekki að vera innanbúðar í klúbbnum.

[Grrr (IP-tala skráð) 11.10.2011 kl. 00:34]

Hálf minnir mig á Eirík Stefáns

[Jens Guð, 11.10.2011 kl. 01:09]

  Ásthildur Cesil,  "Mafía er það og mafía skal það vera," sagði Ólafur þegar hann deildi á fréttaflutning Vísis af Guðmundar- og Geirfinnsmálinu.  Dagblaðið Vísir reyndi að tengja Framsóknarflokkinn og Klúbbinn (skemmtistað framsóknarmanna) við dularfullt hvarf þessara manna.

  Ég fylgdist grannt með þessum málum á sínum tíma.  Ég kannaðist lítillega við Sævar Cielsielski (æ,  ég kann ekki stafsetninguna)  jafnaldra minn.  Keypti stundum af honum smyglaðan bjór ofan af Keflavíkurflugvelli.  Í mínum vinarhópi var einnig fólk sem þekkti Tryggva Rúnar.  Það vill gleymast í umræðu um þá að Tryggvi Rúnar var dæmdur fyrir nauðgun.  Það breytir þó engu um að dómar yfir þeim sem morðingjum var algjörlega út í hött.  Þar stendur ekki steinn yfir steini.

  Sævar var vissulega "smákrimmi",  þjófur og allskonar.  Það litla sem ég kynntist honum var þó þannig að hann var ljúfur inn við bein.  Anna frænka mín á Hesteyri tók að sér ýmsa ógæfumenn og líkaði ekki betur við neinn en Sævar.  Önnu frænku þótti vænt um Sævar,  langt umfram aðra ógæfumenn sem hún tók að sér.  Eiginlega má segja að Anna hafi haft dálæti á Sævari.  

  Þá er það Klúbburinn og mafían.  Þar gerðust skrítnir hlutir.  Einn snýr að manni sem drukknaði í á.  Nágranni hans kom til hans um kvöldið sem hann drukknaði.  Þá var sá að dunda við bílviðgerðir.  Bláaedrú.  Nokkrum mínútum síðar drukknaði maðurinn í á þegar rúta velti þar.  Bílstjórinn sagði þá hafa verið saman á fylleríi um kvöldið.  Sem passaði ekki við vitnisburð nágrannans.  Það skrítna var að skór mannsins fundust í Klúbbnum um morguninn.

  Vilmundur Gylfason reyndi að taka þetta mál upp þegar hann varð dómsmálaráðherra.  Þá brá svo við að allar skýrslur um atburðinn voru horfnar.  

  Vilmundur ætlaði að fylgja málinu eftir en svipti sig lífi.  Ég gæti sagt fleira frá þessu undarlega máli læt hér gott liggja.  

[Jens Guð, 11.10.2011 kl. 01:16]

   Grrr,  ja, að sumu leyti má er þarna um samhljom að ræða.  Jón Þorleifs var hinsvegar gormæltur og tjáði sig þess vegna ekki í útvarpi.  Þegar ég var dagskrárgerðarmaður á Útvapi Rót vildi ég taka viðtal við Jón.  En hann taldi gormælgina ekki vera boðlega í útvarpi.  Hann vildi frekar tjá sig í rituðu máli.  Einhverju sinni hafði hann tjáð sig á fundi en þá var hæðst að gormælgi hans.  Hann fór því í baklás og ákvað að tjá sig eftir það einungis í ritmáli.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 11.10.2011 kl. 10:25]

Takk Jens þetta ryfjast allt upp fyrir mér þegar þú segir að.  Og þetta þarf svo sannarlega að rifja upp vel og fljótt.

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 11.10.2011 kl. 16:18]

Já - Vilmundur "svipti sig lífi", eða svo er okkur sagt!

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 11.10.2011 kl. 21:29]

Takk fyrir þitt skemmtilega, heiðarlega, fræðandi og góða blogg Jens.

M.b.kv.

[Jens Guð, 12.10.2011 kl. 00:22]

  Ásthildur Cesil,  þetta dauðsfall mannsins sem drukknaði var verulega furðulegt.  Ég þekki smávegis til hlutaðeiganda og þarna voru mál eiginlega öll í rugli.  Og verulega dularfullt að allar skýrslur um málið hurfu eins og dögg fyrir sólu.  Þarna var gróf spilling í gangi.  Ég er samt ekki að segja að þetta tengist Guðmundar- og Geirfinnsmáli.  Það dæmi var ennþá meira rugl og líklega með öllu ótengt.  Það skilur þó eftir spurningar að til var ljósmynd af Geirfinni í Klúbbnum daginn fyrir að hann hvarf. 

[Jens Guð, 12.10.2011 kl. 00:30]

  Axel,  sú var niðurstaðan.  Þannig var dæmið afgreitt.  Ég veit ekki hvað langt á að ganga í samsæriskenningum.  Bróðir Bjarna Ben,  Pétur að mig minnir Landsbankastjóri eða eitthvað svoleiðis,  boðaði í blaðagrein afhjúpun á spillingu.  Hann dó áður eftir að hafa borðað eitraða pylsu.  Bjarni Ben,  bróðir hans,  ætlaði að beita sér fyrir rannsókn á málinu.  Þá brann hann inni í sumarbústað ásamt barni Vilmundar.  Vilmundur varð dómsmálaráðherra og ætlaði að taka þetta mál upp.  En svipti sig lífi að því er niðurstaða varð.  

[Jens Guð, 12.10.2011 kl. 00:31]

  Anna Sigríður,  takk fyrir innlitið.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 12.10.2011 kl. 09:18]

Það var líka stúlka sem var að mig minnir vinkona Guðmundar sem fallst hröpuð til bana þarna suðurfrá, hún var með armandsúr Guðmundar ef ég man rétt, mér var sagt að manneskju sem tengist undirheimunum að henni hafi verið hrint.  Það var samt aldrei rannsakað sem sakamál. 

[Jens Guð, 13.10.2011 kl. 20:37]

  Ásthildur Cesil,  þessu man ég ekki eftir.  En það er svo ótal margt skrítið sem tengdist þessu öllu að margt gleymist þegar frá líður.

[Alfreð Alfreðsson (IP-tala skráð) 16.10.2011 kl. 07:22]

Um Ólaf Jóhannesson kvað Jón:

Fróðlegt væri feril þinn að kanna,

því fjöldanum eru hulin flest þín spor.

Verndarengill útvaldra glæpamanna,

Ólafur doktor ráðherra og prófesson.

Þetta er reyndar mun lengra, en Jón færði Ólafi þessa ljóðabók og hafði salernispappír inni í henni þar sem ljóðið um forsætisráðherrann var.

[Jens Guð, 18.10.2011 kl. 04:25]

  Alfreð,  bestu þakkir fyrir þennan gullmola.