Plötuumsögn

21.12.2011 | 21:45

- Titill: Tree of Life / Lífsins tré

- Flytjandi: Herbertson

- Einkunn: ****

Herbertson er dúett feðganna Herberts Guðmundssonar og Svans Herbertssonar. Herbert sér að mestu um söng. Svanur útsetur og spilar á margvísleg hljómborð. Báðir taka þátt í röddun, ásamt fóstbræðrunum Magnúsi & Jóhanni. Glæsilegar raddanir einkenna plötuna. Svanur syngur aðalrödd í tveimur lögum og í einu til á móti föður sínum.

Svanur er dúndur góður söngvari. Hann syngur af innlifun og beitir röddinni af öryggi og smekkvísi. Hljómur raddar hans er glettilega líkur söngrödd föðurins. Herbert hefur verið í hópi flottustu íslenskra söngvara í meira en fjóra áratugi. Líflegur og blæbrigðaríkur. Hann nýtur sín vel á þessari plötu. Það ríkir afslöppuð og notaleg sköpunar- og spilagleði hjá feðgunum. Hluti af tónlistinni var hljóðritaður heima í stofu hjá þeim. Það hefur áreiðanlega haft eitthvað að segja um þægilegt andrúmsloftið sem leikur um plötuna.

Flest lögin semja feðgarnir saman. Innan um eru þó lög sem þeir sömdu hvor í sínu lagi. Herbert er höfundur texta utan 3ja eftir Svan. Einn til viðbótar yrkja þeir saman. Tveir texta Herberts eru á íslensku. Aðrir á ensku. Það skarast ekkert. Þetta rennur allt lipurlega, eins og platan öll. Að sumu leyti hljómar hún eins og "Greatest Hits/Best of". Þarna eru þekktir smellir á borð við Time, Vestfjarðaróð og Wanna Know Why. Þeir skera sig ekkert frá. Önnur lög hljóma einnig eins og smellir. Hebbi er lunkinn við að hrista fram úr erminni svokölluð "syngjum-endalaust" viðlög (sing a long) sem söngla í höfðinu á manni löngu eftir að lagið hefur verið spilað.

Til samanburðar við fyrri plötur Herberts er þessi hljómborðslegri. Mörg laganna eru auðheyranlega samin á píanó. Gítarleikur Tryggva Hübner og Stefáns Magnússonar setur svip á plötuna. Það er nettur The Edge (U2) keimur í gítarleik Stefáns í nokkrum lögum. Þegar plötunni er rennt í gegn koma líka upp í hugann hljómsveitir á borð við Coldplay og Keane.

Herbert hefur alltaf verið opinn og áhugasamur um nýja strauma í tónlist. Þess vegna hljómar hver ný plata frá honum jafnan fersk þó að persónuleg sérkenni hans haldi sér jafnframt. Til að mynda má iðulega greina inn á milli smá Lennon og Bítla á plötum hans. Hér er það mest áberandi í laginu My Love. Þar spila inn í hugleiðingar Herberts um ást, kærleika, fögnuð og von um fagurt mannlíf.

Auk þeirra sem áður er getið spilar Gulli Briem á trommur og Haraldur Þorsteinsson á bassa. Einvalalið í hverju hlutverki. Þetta er áheyrileg og góð plata í alla staði. Hún er í flokki með bestu plötum Herberts, sem á langa og veglega ferilsskrá að baki og er í toppformi. Það er gaman að Svanur sonur hans sé orðinn þátttakandi í þeirri ferilsskrá. Hann hefur sína ferilsskrá með glans á þessari fínu plötu.