Bestu lög sjöunda áratugarins

2.4.2012 | 21:31

Bestu lög sjöunda áratugarins

Fyrr á árinu birti söluhæsta poppmúsíkvikublað heims, hið breska New Musical Express, lista yfir bestu lög sjöunda áratugarins. Ég birti niðurstöðuna samviskusamlega á þessu vettvangi. Það má sannreyna með því að smella á þessa slóð: http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1229470/ .

Töluverð umræða varð um niðurstöðu NME í netheimum um bestu lög sjötta áratugarins. Flestir voru nokkuð sáttir við listann. Sem er frekar óvenjulegt þegar um svona lista er að ræða. Mér virðist sem listi NME yfir bestu lög sjöunda áratugarins veki upp meiri umræðu og vangaveltur. Ekki þó beinlínis að kvartað sé yfir þeim lögum sem þar tróna efst heldur sakna menn tiltekinna laga sem þeir vilja einnig hafa í toppsætunum. Hvað finnst þér?

Svo virðist sem það sé nokkuð sterk stemmning frá sjötta áratugnum á listanum yfir bestu lög sjöundar áratugarins, samanber The Ronettes, The Shangri-Las og Presley. Ekkert að því. Það gerir gott flæði á milli listanna yfir bestu lög sjötta og sjöunda áratugarins.

Sjöundi áratugurinn er dálítið erfiður hvað það varðar að þá var allt að gerast. Létta 3ja mínútna poppið einkenndi fyrstu árin. Við tóku sýrupoppið, framsækna rokkið, hipparokkið og allskonar nýstárlegir hljóðheimar.

1 Bítlarnir - A Day In The Life

2 The Ronettes - Be My Baby

3 The Beach Boys - Good Vibrations

4 Jimi Hendrix - All Along The Watchtower

5 The Shangri-Las - Leader Of The Pack

6 Velvet Underground - I´m Waiting For The Man

7 The Rolling Stones - Sympathy For The Devil

8 Elvis Presley - Suspicious Mind

9 Bob Dylan - Lika A Rolling Stone

10 Marvin Gaye - Heard It Through The Grapevine

Þetta Who lag er í 26. sæti. Bandaríska söngkonan Patti Smith gaf það út á smáskífu 1976 áður en pönkið varð til sem músíkform.

Meginflokkur: Tónlist | Aukaflokkar: Fjölmiðlar, Ljóð, Menning og listir | Breytt s.d. kl. 23:11 | Facebook

Athugasemdir

Djöfull er ég langt frá því að vera sammála þessum lista, nánast eins og hann leggur sig.

A day in a life er auðvitað nokkuð " brake trough " á þessum tíma, en varla merkilegt lag.

Og Rollig Stones með Sympathy...Hvað með Gimme Shelter ?

Og hvar eru Who.. My generation ?

hilmar jónsson, 2.4.2012 kl. 22:06

Hilmar, A Day In The Life hefur toppað alla svona lista. Einnig þá sem spanna lengra tímabil. Jú, það er merkilegt lag frá mörgum sjónarhornum metið. Frábært lag.

Gimme Shelter og My Genration eru #26 og #27. Síðar nefnda lagið er ennþá flottara í flutningi Patti Smith: http://www.youtube.com/watch?v=2R5lcZFWEwg

Það var á hennar fyrstu smáskífu áður en pönkið varð til sem músíkstíll.

Jens Guð, 2.4.2012 kl. 23:07

Ég ætla að skella því inn i bloggfærsluna.

Jens Guð, 2.4.2012 kl. 23:07

Reyndar á annarri smáskífu hennar þegar ég hugsa mig betur um.

Jens Guð, 2.4.2012 kl. 23:16

Úr því við erum að tala um drottninguna:

http://www.youtube.com/watch?v=GuU738EobsQ&feature=related

hilmar jónsson, 2.4.2012 kl. 23:33

Misskilningur hélt þú værir að tala um My generation með Patti, þannig að ég setti linkinn með henni og gimme shelter.

Patti er frábær listamaður. Laus við alla tilgerð og orginal.

Er eiginleg fyrst núna seinni ár að átta mig á því hvað hún var og er frábær..

hilmar jónsson, 2.4.2012 kl. 23:45

Nei, svo var þetta ekki misskilningur..Átti bara eftir að kíkja á linkinn....Fljótfærni.......

hilmar jónsson, 3.4.2012 kl. 00:01

Hilmar, bestu þakkir fyrir "linkana". Ég hef verið aðdáandi hennar alveg frá því að hún var að semja músík með Blue Oyster Cult. Mjög ljóðræn í textagerð, uppreisnarsinnuð í viðhorfum (pólitík), og pönkari áður en pönkið varð músíkstíll. Mikill Keith Richards aðdáandi og allt að því Keith eftirherma í klæðaburði og framkomu. Liðsmenn The Clash sögðu eitt sinn að þeir hafi orðið fyrir vonbrigðum með að kynnast öllum sínum rokkhetjum öðrum en Patti Smith. Hún hafi trompað þeirra væntingar af kynnum við poppstjörnur. Verið ennþá meiri töffari og yndislegri í viðkynningu en aðrar poppstjörnur sem þeir hittu. Liðsmenn U2 sögðu eitthvað svipað. Bono sagði hana hafa verið ruddalegri og kjaftforari en hann átti von á en jafnframt yndælli. Hvað sem það þýðir.

Jens Guð, 3.4.2012 kl. 00:15

Já hún er töffari, a la grande..

http://www.youtube.com/watch?v=jwf_6Rx8l5c&feature=related

hilmar jónsson, 3.4.2012 kl. 00:20

Einhverra hluta vegna hefur það fallið á milli skips og bryggju að Bob Dylan átti stóran þátt í að koma Patti Smith á framfæri. Hann spilaði á píanó undir ljóðalestur hennar í djassklbúbbi í New York. Undirleikarinn, Dylan, var aldrei auglýstur. Hann var með hatt niður að augum og áheyrendur þekktu hann ekki.

Jens Guð, 3.4.2012 kl. 00:23

Þetta lag sömdu þau Brúsi og Patti saman. Brúsi var búinn að semja grunn og Patti batt hnút á viðlag og texta.

Jens Guð, 3.4.2012 kl. 00:29

Athyglisvert. Þá væntanlega nokkru eftir að hann varð frægur ?

hilmar jónsson, 3.4.2012 kl. 00:29

þ.e. Dylan ..

hilmar jónsson, 3.4.2012 kl. 00:30

Dylan var ofur fræg súperstjarna þarna um miðjan áttunda áratug þegar hann spilaði á píanó undir hjá Patti Dylan var strax súperstjarna um miðjan sjöunda áratug. En hann tók þetta skrítna hliðarverkefni að spila á píanó (óauglýst) undir hjá Patti Smith, sem þá var óþekkt en samdi músík fyrir rokksveitina Blue Oyster Cult. Þeirra saga er reyndar miklu stærri og flóknari. Og reyndar kolgeggjuð og sveiflaðist yfir í að gyðingurinn Dylan gerðist ofur kristinn. Sem Patti er ekki. Hlaupum yfir það rugl allt. Eftir stendur að Dylan var hirðskáld/undirleikari Patti í ljóðalestri hennar. Sem var stórt dæmi fyrir óþekkt ljóðskáld. Svo kom breska pönkið. Allt annað dæmi. Dylan var ekki með í því dæmi en Patti small inn í það dæmi. Bandaríska pönkið var allt annað en breska pönkið. En Patti passaði inn í það. Samanber lagið Your Generation.

Jens Guð, 3.4.2012 kl. 01:25