Níðst á frænku

  Í Bandaríkjum Norður-Ameríku er flóra dómsmála fjölbreytt og skemmtileg.  Hún kryddar tilveruna.  Sum dómsmál virðast vera sérkennileg.  En eru það ekki þegar betur er að gáð.

  Dómur var kveðinn upp í sakamáli drengs sem átta ára faðmaði frænku sína.  Hún mætti í afmæli hans.  Enda uppáhalds frænka.  Guttinn var að hjóla fyrir framan heimili sitt er frænkan birtist.  Ofsakæti greip hann.  Hann stökk af nýja afmælishjólinu með slíkum látum að það datt á hliðina.  Hann flaug í fang frænku gólandi:  Jen frænka!  Jen frænka!  Jen frænka!"  

  Í látunum nuddaðist frænkan á úlnlið.  Hún kippti sér ekki upp við það.  Gleymdi því.  Þangað til móðir drengsins lést.  Í ljós kom að hún var líftryggð upp á tugi milljóna (mig minnir um 60).  

  Við þau tíðindi tók fjögurra ára gamli úlnliðsnúningurinn sig upp að nýju.  Frænkan höfðaði þegar í stað mál á hendur frænda.  Hann - orðinn 12 ára - er hvort sem er vís til að eyða líftryggingunni í óþarfa.

  Frænkunni til undrunar og mikilla vonbrigða hafnaði kviðdómur sanngjarnri kröfu hennar.  Hún fór fram á að fá 15 milljónir af líftryggingu.  Meira var það nú ekki fyrir nudd á úlnlið.  

 

  

   

Vildi skaðabætur fyrir knúsið

Athugasemdir

[Tobbi (IP-tala skráð) 14.10.2015 kl. 20:32]

Þetta dæmi er gott dæmi um að ekki er allt sem sýnist. Frænkan slasaðist og tryggingafélag hennar neyddi hana, henni þvert um geð, til að fara í mál við frænda sinn til að fá úr því skorið hvort heimilistrygging hans eða tryggingafélag hennar ætti að greiða henni bætur. Jafnvel er svo talið að frúin reyni að tapa málinu viljandi með misskynsamlegum yfirl´ðysingum fyrir réttinum, s.s. þeirri að úlnliðsbrotið hafi valdið henni erfiðleikum nýlega við að halda á forréttabakka í samkvæmi. Nafn tryggingafélagsins kemur hins vegar ekki fram enda vilja svoleiðis kónar ekki láta nafn síns getið. Má t.d. lesa um þetta hér:

http://foxct.com/2015/10/14/aunt-who-sued-nephew-speaks-out-says-she-was-forced-to-go-to-trial/

[Jens Guð, 14.10.2015 kl. 21:54]

Tobbi,  ég hef fulla samúð með frænkunni að hafa átt erfitt með að halda á forréttabakka.  Ég hef sjálfur lent í því.  Síðast á Menningarnótt í Færeyska sendiráðinu.  Ég var kominn með bakkann í hendur þegar færeyskir tónlistarmenn færðu mér að gjöf pakka með færeyskum bjór.  Það var snúið - í nokkrar mínútur - að afgreiða þetta.  Það var leyst án aðkomu dómstóla. 

[Stefán (IP-tala skráð) 15.10.2015 kl. 08:21]

Eitt sinn fyrir borgarstjórnarkosningar í Reykjavík var ég á rölti á milli kosningaskrifstofa og álpaðist inn hjá Framsóknarflokknum að athuga hvort eitthvað lífsmark væri að finna þar þar. Stókk þá á mig kona ein stór og mikil sem var í framboði og faðmaði mig eldsnöggt án þess að ég kæmi nokkrum vörnum við. Ég marðist með það sama á sálinni. Ég finn reglulega fyri marinu, sem virðist ekki ætla að gróa og verð víst bara að lifa við það.

[Jens Guð, 19.10.2015 kl. 10:10]

Stefán,  þetta er hrikaleg lífsreynsla.