Poppmúsík þessarar aldar verri en áður

  Allt var betra í gamla daga.  Eða þannig.  Að minnsta kosti er poppmúsík þessarar aldar ekki svipur hjá sjón (ef svo má segja um músík) í samanburði við eldri poppmúsík.  Einhver gæti sagt að fullyrðinguna megi rekja til fortíðarþráar og fordóma í bland.  Það má vera.  Ég hef reyndar alltaf haft bullandi fordóma gagnvart poppmúsík.  Það er að segja eftir að æskuárum sleppti.  Er þó á síðustu árum orðinn víðsýnni og umburðarlyndari.  

  Hitt er annað mál að kalt mat,  beinn samanburður á vinsælustu dægurlögum sjöunda áratugarins annarsvegar og hinsvegar vinsælustu lögum þessarar aldar leiðir í ljós mikinn mun.  Nýju popplögin eru snöggtum einsleitari og flatari.  Munur á hæstu og lægstu hljóðum er lítill.  Hljóðfæraleikur er fábrotinn tölvuhljómborðsheimur og trommuheili.  Autotune geldir sönginn.  Laglínur einhæfar.  Orðaforði í textum er naumur;  bæði í hverju lagi út af fyrir sig sem og í öllum lögunum til samans.  Rámir söngvarar á borð við Janis Joplin og Joe Cocker eiga ekki séns.  Því síður nett falskir söngvarar á borð við Ian Dury eða Vilhjálm Vilhjálmsson.  Hvað þá sérstæðir söngvarar eins og Bob Dylan og Megas.  Nýju söngvararnir á vinsældalistunum hljóma allir eins.   

  Ein skýringin er sú að það eru sömu mennirnir sem semja og framleiða lungann af vinsælustu dægurlögunum í dag.  Sá stórtækasti er sænskur.  Hann heitir Max Martin.  Á þriðja tug laga hans hafa verið þaulsetin í 1. sæti bandaríska vinsældalistans (og vinsældalista um allan heim).  Einungis Paul McCartney og John Lennon eiga fleiri 1. sætis lög.  Alls hafa um 200 lög eftir Max verið á vinsældalistunum.  Hann á um 1000 lög á plötum stórstjarna.  Flytjendur eru allt frá Britney Spears og Justin Bieber til Adelu og Pink ásamt tugum annarra.

  Hlýðum á lag af vinsælustu plötu heims fyrir sléttri hálfri öld.  Þetta er gjörólíkt verksmiðjupoppi þessarar aldar.  Þarna er fjölbreytni í texta, lagi, söng, hljóðfæraleik og líflegri útsetningu.  Blástur og strengjastrok spilað af alvöru fólki en ekki plasthljómborði.  Lennon hefur ekki einu sinni fyrir því að ræskja sig áður en söngurinn er hljóðritaður.

   

Athugasemdir

[Már Elíson, 12.8.2017 kl. 17:23]

Rétt hjá þér, Jens - Hörmungarstaða í poppmúsik búin að vera lengi við lýði, allavega síðan um aldamót.

[Bjarni (IP-tala skráð) 12.8.2017 kl. 20:05]

Ertu búinn að gleyma "the nineties".  Hryllingurinn sem þá kom fram verður ekki botnaður á okkar lífstíð.  Kajagoogoo, BoyGeorge og það drasl er það versta sem heimurinn hefur þurft að sitja undir ever.

[Bjarni (IP-tala skráð) 12.8.2017 kl. 20:15]

Eða var það eighties?  Þetta var slíkur viðbjóður að ég hef reynt að gleyma þessu.  Svo má auðitað bæta við Withney Houston sem hljõmaði eins og leikkona í klámmynd og Tina Turner sem var aldrei neitt án Ike, en sjálf líklega betur sett án kauða.

[Sigurður I B Guðmundsson, 12.8.2017 kl. 20:45]

Those were the days!!!

[Jens Guð, 12.8.2017 kl. 21:43]

Már,  takk fyrir það.

[Jens Guð, 12.8.2017 kl. 21:47]

Bjarni,  hnignunin hófst með "skemmturunum" (hljóðgervlunum) á níunda áratugnum (80's).  

[Jens Guð, 12.8.2017 kl. 21:48]

Sigurður I B,  "gömlu dagana gefðu mér"!

[Sigurður I B Guðmundsson, 12.8.2017 kl. 22:13]

Var að enda við að horfa á þátt á ITV 1: The Nation´s Favourite Elvis Song. Held að það sé ekki hægt að toppa Elvis!!

[Jens Guð, 12.8.2017 kl. 23:15]

Sigurður I B,  Elvis var bomba (eða eins og Bubbi hrópaði: B-O-B-A!).  Rosalega góður söngvari.  Fyrstur hvítra söngvara til að brúka öskursöngstíl.  Líka frábær og raddsterkur í settlegri söng.  Jafnframt fyrstur hvítra til að gera út á ekta blökkumannablús.  

  1955/6 voru afgerandi skörp skil á milli tónlistar svartra og hvítra í Bandaríkjum Norður-Ameríku (ráðandi á heimsmarkaði).  Presley máði þau út.  Reyndar ætlaði hann upphaflega að gera meira út á kántrý.  Þá vildi svo til að hann varð fyrir aðkasti frá rasistum sem uppnefndu hann negrasleikju.  Presley var litblindur á húðlit.  Þrátt fyrir að vera afskaplega ljúfur og kurteis þá snöggfauk í hann við að vera úthrópaður negrasleikja.  Hann tilkynnti hljómsveit sinni að henda öllum kántrýlögum og prógrammið yrði alfarið svartasti blús.        

[Wilhelm Emilsson, 13.8.2017 kl. 00:41]

Alltaf gaman að svona pælingum. 

Bjarni, þú átt við 80s, níunda áratuginn.

Jens, skemmtari finnst mér alltaf jafnskemmtilegt orð.

[Jósef Smári Ásmundsson, 13.8.2017 kl. 08:23]

Kannski er orsökin sú að smekkurinn fer dalandi. Það er jú neitandans að ákveða hvað nær vinsældum og hvað ekki.

[Jens Guð, 13.8.2017 kl. 10:44]

Vilhelm,  skemmtari er virkilega skemmtilegt orð.  Ég veit ekki hvað hann er kallaður í öðrum tungumálum.

[Theódór Norðkvist, 13.8.2017 kl. 11:05]

Í svipinn man ég eftir tveimur góðum lögum frá 1995-2017. My Heart Will Go On, titillagi Titanic, sungið af Céline Dion og I Don't Want To Miss A Thing, með Aerosmith, líka kvikmyndalag úr Armageddon.

[Jens Guð, 13.8.2017 kl. 11:08]

Jósef Smári, neytandinn velur og hafnar með eyrunum fyrir rest.  Það er rétt.  Hafandi numið auglýsingafræðin í skóla og unnið við fagið í tvo áratugi þá þekki ég að málið er ekki alveg svona einfalt.  Útgáfufyrirtækin,  svokallaðir plöturisar,  mata markaðinn.  Þau fjárfesta í þeirri músík sem auðveldast er að markaðssetja og selja með hagnaði.  Gífurlega háar upphæðir eru undir.  Allt að 300 milljónir ísl. kr. er lagt í stakt dæmi.  Grimm útvarpsspilun er keypt.  Myndbandsspilun líka.  Viðtöl og aðrar kynningar í stærstu fjölmiðlum.  Beinar og óbeinar auglýsingar út og suður.  Músíkinni er plantað inn í kvikmyndir og vinsælustu sjónvarpsþætti.  Íburðarmiklir hljómleikar (þar sem músíkin er spiluð úr tölvu og flytjandinn þykist syngja).  Auglýsingavörur á borð við merkta skyrtuboli og annan fatnað, veggmyndir, skartgripi,  pennaveski og aðra minjagripi.  Börn og annað óharnað ungt fólk er óvarið fyrir holskeflunni.  

  Í grófum dráttum má segja að um heilaþvott sé að ræða.  Blankur kassagítarraulari úti í bæ á ekki minnsta séns á að keppa við svona dæmi.    Neytandinn heyrir aldrei hvað hann hefur að bjóða og getur þess vegna ekki valið á milli (= kosið með eyrunum).  

[Stefán (IP-tala skráð) 13.8.2017 kl. 13:46]

Ég vil benda þér Theódór Norðkvist sérstaklega á plöturnar Bends og OK Computer með Radiohed. Þær komu út árin 1995 og 1997 og eru stútfullar af sterkum tónsmíðum og frábærum flutningi. Það eru vissulega 20 ár síðan að þessar sterku plötur komu út og ég er sammála um hnignun tónlitar á því tímabili.

[Jósef Smári Ásmundsson, 13.8.2017 kl. 15:20]

Nýjasta plata Prefab sprout er góð og örrugglega hægt að mæla með henni handa Tedda þar sem mig grunar að hann sé hrifinn af kristilegri tónlist. Og fullt af öðrum tónlistarmönnum í dag sem aldrei heyrast á ljósvakamiðlum. Maður verður bara að leita af þeim á netinu.

[Theódór Norðkvist, 13.8.2017 kl. 16:18]

Ég var að tala um tónlist sem hefur náð einhverri spilun og inn á topplista, afsaka að það kom ekki skýrt fram í byrjun. Radiohead var aldrei fyrir minn smekk, eiga þeir einhver metsölulög? Hef svo sem heyrt mikið talað um þá.

Ég fletti Prefab Sprout upp á Wikipedia og sá hvergi minnst á að þeir semji kristilega tónlist. Ég man eftir þeim á níunda áratugnum. Ég hef ekki tíma til að leita eftir tónlistarmönnum sem eru ekki spilaðir í útvarpi eða sjónvarpi, þó ég hlusti talvert á krákur (cover) af eldri slögurum á YouTube.

[Jens Guð, 13.8.2017 kl. 18:34]

Theódór (#13),  það koma út góðar plötur og góð lög á hverju ári.  Sumt gott nær inn á vinsældalista.  Í pistlinum er vísað til meðaltalsins, summunnar.  

[Jens Guð, 13.8.2017 kl. 18:36]

Stefán,  Radiohead er verulega góð hljómsveit sem hefur sent frá sér mörg góð lög og góðar plötur.  

[Mofi, 13.8.2017 kl. 20:29]

Það óneitanlega vantar einhverja í yngri kanntinum hérna :)   ég vildi óska þess að það væri ég en svo er ekki.  Ætli okkur finnst ekki okkar eigin áratugur bestur, fyrir mig var það 1980-1990, Metallica og Guns and Roses væri hátindurinn sem verða aldrei gamlir.  

En, mér finnst margt áhugavert verið að gerast í tónlistar heiminum nýlega, mörg þræl fín lög þó að ég skammast mín hálfpartinn fyrir að finnast sum þeirra góð en...góð melódía er góð melódía. Hérna eru nokkur dæmi um nýleg lög sem mér finnst þræl góð:

https://www.youtube.com/watch?v=nlcIKh6sBtc

https://www.youtube.com/watch?v=nfWlot6h_JM

https://www.youtube.com/watch?v=F90Cw4l-8NY

https://www.youtube.com/watch?v=hT_nvWreIhg

Hérna er svo dæmi um það sem mér finnst vera að tónlist í dag: https://www.youtube.com/watch?v=pB-5XG-DbAA   hræðilegt að hlusta á fullorðna menn syngja eins og tíu ára gamlar stelpur.

[Theódór Norðkvist, 13.8.2017 kl. 20:39]

Var að horfa á tónleika með Adele, frá 2015. Hún er ágæt í lögum eins og Hello, ekki meira en það samt. Fannst hún ná vel til áhorfenda, viðurkenndi að hún væri taugaóstyrk.

[Mofi, 13.8.2017 kl. 20:44]

Þetta er besta lagið með Adele: https://www.youtube.com/watch?v=rYEDA3JcQqw  Fyrir minn smekk að minnsta kosti.

[Jónas Ómar Snorrason, 13.8.2017 kl. 21:20]

Síðasta öld var einstaklega gjöful á tónlist, og ekkert í kortunum sem slær þeirri öld við. Auðvitað spilar þar margt ínn í, en no matter what, við sem fengum þau forréttindi að alast upp í þessu ævintýri, heyra og sjá þetta gerast er ómetanlegt.

[Sigþór Hrafnsson (IP-tala skráð) 14.8.2017 kl. 01:23]

Poppið er dautt ! Lengi lifi Jazzinn https://www.youtube.com/watch?v=2GV5ybRDjHk

[Jósef Smári Ásmundsson, 14.8.2017 kl. 07:31]

Hlustaðu á textana á nýju plötunni Teodór. Forsprakki Prefab Sprout er sannkristinn kaþólikki. En satt að segja hef ég ekki kunningsskap á " kristilegri tónlist".

[Jens Guð, 14.8.2017 kl. 17:59]

Jósef Smári (# 16),  af vinsælum hljómsveitum eru liðsmenn U2 einna mest í að vísa í Biblíuna og ræða trúmál.  Söngvarinn Bono er kaþólikki.  Mig minnir að einhver hinna sé mótmælendatrúar.  Vinkona þeirra,  Sinead O'Connor, er vígð kaþólskur prestur (í söfnuði sem Páfagarður viðurkennir ekki).  Helstu reggístjörnur heims syngja mikið um trúmál.  Flestir eru í söfnuði sem heitir Rastafarian og heldur sig við Gamla testamentið.  Flestar hljómsveitir sem spila víkinga-metal syngja um norrænu guðina.  Reyndar eru liðsmenn þeirra ekkert frekar ásatrúar heldur einungis áhugasamir um norræna goðafræði.  Til að mynda var ég á Þjóðhátíð í Eyjum fyrir nokkrum árum.  Þar spilaði bráðskemmtileg heimahljómsveit víkingametal.  Er liðsmenn hljómsveitarinnar stigu á svið og kynntu sig þá sögðust þeir allir vera kristnir en textarnir væru sóttir í norrænu goðafræðina. 

[Ásgrímur Hartmannsson, 14.8.2017 kl. 18:01]

Allir áratugar hafa eitthvað gott - en poppið meiðir eyrun á meðan áratugurinn stendur yfir.

1950-60 þurfti maður til dæmis að sitja undir endalausu do-wop suði, frá 200 alveg nákvæmlega eins grúppum.  Motown, sem allir eru svo hrifnir af var einsleitt trommubeat, allt samið í einhverjum kjallara í Detroit.  Af gaur sem vann við það í hjáverkum milli þess sem hann formaði afturljós á Ford Falcon.

Á sama tíma voru guttar eins og Chuck Berry og Roy Orbison að spila.  Og nú muna margir eftir þeim, en enginn eftir þessum Do-Wop guttum.

Svo kemur diskóið... 197eitthvað.  Fólk var farið að verða leitt á því áður en áratugurinn kláraðist.  Það spiluðu 1000 bönd svoleiðis músík, og nú man enginn eftir neinu nema ABBA og Bee Gees.

Árin 1980-2000 mega svo eiga það að það er ekkert mikil einsleitni í því, þó gæðin séu upp og ofan.  Eins og þau eru alltaf.

Svo ég held að þetta sé bara spurning um að bíða smá, og eftir 5 ár hafa allir gleymt versta suðinu.

[Jens Guð, 14.8.2017 kl. 18:05]

Mofi (# 20), ég tek undir með þér að það sé hræðilegt að hlusta á Sam Smith (syngja eins og 10 ára stelpa).  

[Jens Guð, 14.8.2017 kl. 18:25]

Theódór (# 17),  "stóru" plötur Radiohead seljast betur en einstök lög (smáskífur) þeirra.  Plöturnar seljast betur yfir lengri tíma en á útgáfudegi.  Þekktasta lag þeirra er "Creep".  Það náði inn á Topp 10 vinsældalista víða um heim. Meðal annars 7. sæti breska listans og 2. sæti bandaríska listans (modern).  Þú kannast áreiðanlega við lagið þegar þú heyrir það:

https://www.youtube.com/watch?v=XFkzRNyygfk

  Annað lag,  No Surprises,  náði 4. sæti breska vinsældalistans:

https://www.youtube.com/watch?v=u5CVsCnxyXg

[Jens Guð, 17.8.2017 kl. 16:11]

Jónas Ómar,  þetta er svo sannarlega alveg rétt hjá þér.

[Jens Guð, 17.8.2017 kl. 16:12]

Sigþór,  rokkið fráleitt dautt.  En lengi lifi djassinn!

[Jens Guð, 17.8.2017 kl. 16:13]

Ásgrímur, ég vona að þú sért sannspár.