Flottasti söngvari heims átti flottasta afmæli heims

  Írsk-ættaði Lundúnarbúinn, þjóðlagapönkssöngvarinn, söngvasmiðurinn og banjóleikarinn Shane MacGowan átti afmæli í fyrradag.  Að óreyndu hélt ég að íslensku dagblöðin myndu gera kauða góð skil á afmælisdaginn.  En það var öðru nær.  Þau komu ekki einu sinni út.  Það kemur því í minn hlut að heiðra afmælisbarnið.  Það er ekki á hverjum degi sem Shane MacGowan verður 51.  árs.

  Shane er best þekktur sem söngvari þjóðlagapönkssveitarinnar The Pogues.  Í aðdraganda jólanna varð ég var við að margir bloggarar settu inn á blogg sitt jólalagið  The Fairytale of New York  með The Pogues.  Höfundur þess er Shane MacGowan.  Þetta lag hefur verið krákað (coverað) með íslenskum texta af Fálkum,  Ragnheiði Gröndal og Sigurður Guðmundssyni.  Ég er ekkert að setja það lag inn hér heldur smá bút af viðtali sem Shane ætlaði að veita finnskum sjónvarpsmanni eftir vel heppnaða hljómleika.  Eins og algengt er með slík viðtöl brast Shane á með söng.  Tönnum hefur fækkað til muna í gómum Shanes síðan þessi upptaka átti sér stað.

   Hér flytja Shane og The Pogues lagið  Dirty Old Town.  Þrátt fyrir að þetta lag megi finna á flestum plötum merktum vinsælustu írsku pöbbasöngvum er höfundur þess skoskur.  Hann hét Ewan McColl og er þekktastur sem höfundur lagsins The First Time Ever I Saw Your Face.  Bandaríska söngkonan Roberta Flack kom því á topp bandaríska vinsældalistans fyrir margt löngu.  Ótal margir aðrir hafa sungið það inn á plötur.  Meðal annars Elvis Presley og George Michael.  Lagið samdi Ewan um bandaríska eiginkonu sína,  Peggy Seeger.  Bróðir hennar,  Pete Seeger,  er einn merkasti söngvahöfundur Bandaríkjanna.  Meðal þekktra laga eftir hann má nefna  Where Have All the Flowers Gone (Kingston Trio og flutt með íslenskum texta af Ragnari Bjarnasyni,  Elly Vilhjálms,  Savanna Tríói og pönksveitinni Mosa frænda),  Turn,  Turn,  Turn  (The Byrds) og  We Shall Overcome  (Joan Baez,  Louis Armstrong og kántrýpönkssveitin Green on Red).

  Dóttir Ewans,  Kirsty McColl,  tók iðulega lagið með The Pogues,  bæði á hljómleikum og á plötum.  Hún söng m.a.  í laginu  Fairytale of New York.  Hún syngur einnig í myndbandinu hér að neðan.

  Joe Strummer,  söngvari og gítarleikari The Clash,  gekk í The Pogues eftir að Shane MacGowan datt blindfullur út um bílglugga um árið.  Hljómsveitin var í miðju hljómleikaferðalagi en Shane lenti rúmfastur á sjúkrahúsi.  Hann var rekinn tímabundið úr hljómsveitinni.

  Joe hafði oft spilað með The Pogues fyrir þennan atburð,  kunni öll lögin og átti létt með að leysa Shane af.  Í myndbandinu hér að neðan sést Joe vinda sér með í leikinn.

  Í upphafi bresku pönkbylgjunnar þakti stór ljósmynd af blóðugum Shane forsíðu poppblaðsins NME.  Hún var tekin á einum af fyrstu hljómleikum The Clash.  Þar hafði annað eyrað af Shane rifnað hraustlega í fjörinu í áhorfendaskaranum. 

  Joe,  Kirsty og Ewan McColl eru öll fallin frá.  Shane er hinsvegar sprelllifandi og sprækur - þó hann deyi oft og iðulega áfengisdauða. 

Athugasemdir

[Hörður Halldórsson (IP-tala skráð) 27.12.2008 kl. 17:01]

Shane hefur hreinsað kerfið reglulega út með brennivíni,hefði þurft að kenna hinum það betur.

[Ómar Ingi, 27.12.2008 kl. 17:20]

Tja hérna hér

[Númi (IP-tala skráð) 27.12.2008 kl. 17:32]

Hef aldrei heyrt um þennan.Á reyndar disk með The Pouges.Virðist vera frægur,þessi Shame.

[Númi (IP-tala skráð) 27.12.2008 kl. 17:40]

Var afmælið flott hjá honum?Varst þú þar JensiGuð.?

[Magnús Geir Guðmundsson, 27.12.2008 kl. 21:23]

Jamm skemmtilegur strákur hann shane,en annars merkilegt með þetta lag, Ferrytale, að það varð bara að jólalagi, en var alls ekkert samið í þeim tilgangi.En svona er nú lífið skemmtilegt!

[Jens Guð, 28.12.2008 kl. 00:20]

  Hörður,  þetta er áreiðanlega rétt hjá þér.  Sá sem er svo marineraður í alkahóli að hvorki bakteríur né vírusar geta lifað í þeirri sósu getur ekki verið annað en stálsleginn.

  Ómar,  takk fyrir innlitið.

  Númi,  Shane var og er "andlit" The Pogues.  Hann hefur einnig sent frá sér vinsæl lög án The Pogues.  Ég var ekki í afmæli hans en mér skilst að það hafi verið flott.  Kallinn mókti í áfengisdauða og hafði það gott.

  Maggi,  samkvæmt þeim viðtölum sem ég hef lesið við Shane um Fairytale of New York var uppskriftin sú að semja lag um jólin en hafa það þannig að hægt væri að spila það allan ársins hring.  Það væri án allra helstu einkenna jólalaga.  Engar sleðabjöllur,  kirkjuklukkur eða neitt slíkt.

  Ef ég man rétt fjallar lagið um róna og / eða útigangsfólk í New York á jólum.  Ég kann ekki textann en man að þar er sungið um að lögreglukórinn heyrist syngja jólalag.  Frábært lag. 

[Hundur í manni..., 28.12.2008 kl. 02:52]

Já en hvar er fjámrálarðránuneytseftirltið ?

[Gunnar Hrafn (IP-tala skráð) 28.12.2008 kl. 15:07]

Shane er algjör hetja, hérna er textinn við Fairytale of New York: 

It was Christmas Eve babe
In the drunk tank
An old man said to me, won't see another one
And then he sang a song
The Rare Old Mountain Dew
I turned my face away
And dreamed about you

Got on a lucky one
Came in eighteen to one
I've got a feeling
This year's for me and you
So happy Christmas
I love you baby
I can see a better time
When all our dreams come true

They've got cars big as bars
They've got rivers of gold
But the wind goes right through you
It's no place for the old
When you first took my hand
On a cold Christmas Eve
You promised me
Broadway was waiting for me

You were handsome
You were pretty
Queen of New York City
When the band finished playing
They howled out for more
Sinatra was swinging,
All the drunks they were singing
We kissed on a corner
Then danced through the night

The boys of the NYPD choir
Were singing "Galway Bay"
And the bells were ringing out
For Christmas day

You're a bum
You're a punk
You're an old slut on junk
Lying there almost dead on a drip in that bed
You scumbag, you maggot
You cheap lousy faggot
Happy Christmas your arse
I pray God it's our last

I could have been someone
Well so could anyone
You took my dreams from me
When I first found you
I kept them with me babe
I put them with my own
Can't make it all alone
I've built my dreams around you

[Sigríður Þórarinsdóttir, 28.12.2008 kl. 17:28]

Karlgreyið hefði þurft að fá nýjar tennur í afmælisgjöf.

[Þórður Helgi Þórðarson, 30.12.2008 kl. 09:30]

Hélt að þú ætlaðir að Shane? þessi skrif eru að mestu um alla aðra en meistara Shane.

[Þórður Helgi Þórðarson, 30.12.2008 kl. 09:31]

Heiðra vantaði víst: hélt að þú ætlaðir að heiðra Shane!

[Jens Guð, 30.12.2008 kl. 21:06]

  Hundur í manni,  ég veit það ekki.  Átti ég að passa það?

  Gunnar Hrafn,  bestu þakkir fyrir textann. 

  Sigríður,  mér skilst að það séu nú ennþá 6 tennur uppi í kallinum.  En það hefur verið skrítið að fylgjast með tönnum hans fækka ár hvert.

  Doddi litli,  ég ætlað bara að skrifa um Shane.  Eða aðallega sýna finnska sjónvarpsviðtalið við hann.  En svo missti ég mig - að venju - út í einhverja útúrdúra.  Ég var meira að segja kominn á svo mikið flug að ég varð að beita mig hörðu til að setja punkt á eftir færslunni - gegn því að lofa sjálfum mér að skrifa á næstu dögum aðra færslu um allt sem ég átti ósagt í þessari færslu. 

  Málið er að ég hef mikið dálæti á Shane MacGowan.  Hef lesið allt sem ég rekst á um hann alveg síðan frá því fyrir daga The Pogues.  Mér hefur því safnast fróðleikur um sitthvað sem honum tengist.  Og þá fer það svona þegar skrifa á stutta afmælishugleiðingu.  

[Loopman, 31.12.2008 kl. 02:12]

Langar að benda ykkur á þessa færslu sem ég skrifaði um Pogues og Shane fyrir ári síðan.

[Þórður Helgi Þórðarson, 31.12.2008 kl. 10:41]

Jens það er ástæðan fyrir kvörtun minni, ég hef alla tíð haft dálæti á Shane en þekki ekki vel sögu hans og vildi meira.

Fyrsta lag á árinu 2009 verður Fiesta - Pogues og þá verður árið hresst!

[Jens Guð, 3.1.2009 kl. 00:22]

  Loopman,  það er ekki lengur hægt að setja inn athugasemd á þitt athugasemdakerfi.  Færslan þín um Shane og The Pogues er frábær.  Sem atvinnumaður í PR til margra ára hélt ég fyrst að Shane og umboðsmenn The Pogues væru að gera út á mikla og stöðuga drykkju Shanes.  Liðsmenn Sykurmolanna kynntust honum og fullyrtu við mig að í umfjöllun fjölmiðla væri þó hvergi ofgert.  Sjálfur sagði hann frá því aðspurður í NME um kynni sín af Sykurmolunum að þeir hafi boðið honum upp á íslenskt brennivín.  Og sagði eitthvað á þessa leið:  "Ég drakk eina flösku af þessu íslenska Brennivíni.  Það er áreiðanlega 90-og eitthvað prósent.  Ég varð snarruglaður eftir að hafa drukkið eina flösku af íslensku Brennivíni."

  Doddi litli,  það er frábært að þú skulir hafa áhuga á Shane.  Það er fátt hressilegra en Shane og The Pogues.  Samstarf hans við gamlan vin og Íslandsvin,  Nick Cave,  var líka virkilega ánægjulegt.

[Nexa, 14.1.2009 kl. 08:27]

Bara smá tips - Textinn á skjánum í viðtalinu og málið sem sjónvarpsmaðurinn mælir til myndavélarinnar er ekki finnska - þetta er hollenska.

Ég lofa að segja hollenskum vinum mínum ekki frá þessum mistökum þínum, þeir gætu móðgast...