Kynslóðabil forsetaframbjóðenda

  Þegar allt er saman talið voru nöfn um það bil fimmtíu einstaklinga orðuð við framboð til embættis forseta Íslands í komandi kosningum í sumar.  Þetta er álíka fjöldi og sækir um þegar auglýst er eftir starfsmönnum í sendlastarf hjá Dominos pizzum og Subway.  Munurinn er sá að þeir sem sækjast eftir embætti forseta lýðveldisins þurfa að framvísa undirskrift fleiri meðmælenda.  Það er þröskuldur sem reynist mörgum erfiður ljár í þúfu.

  Alveg eins og ég spáði fyrir um eru frambjóðendur til forsetaembættis rétt undir tug þegar til alvörunnar var komið.  Eftirsjá er af sumum sem sprungu á limminu á lokaspretti.  

  Áðan sýndi Sjónvarpið (RÚV) áhugaverða heimildarmynd um forsetakosningarnar 1980.  Þá var Vigdís Finnbogadóttir kjörin forseti Íslands. Hún atti kappi við þrjá miðaldra karlmenn.  Alla hina vænstu menn og góðan kost.  Að undanskildu því að þeir höfðu hlálega forpokuð viðhorf til embættisins.  Þeir sáu alla vankanta á því að einstæð móðir gæti verið forseti. Forseti yrði að vera karlmaður;  vel giftur konu sem yrði í hlutverki gestgjafa.  Myndi bjóða gestum forsetans upp á kaffisopa og skera handa þeim sneið af randalínu.

  Þessi viðhorf karlpunganna voru komin fram yfir síðustu dagsetningu þegar landsmenn gengu í kjörklefann.  Unga kynslóðin gaf frat í úrelt karlrembuviðhorfin og tryggði Vigdísi glæsilegan sigur. Forsetaferill hennar var farsæll og til fyrirmyndar í flesta staði.  Meðal annars keypti hún eintak af bók sem ég skrifaði 1983,  Poppbókina.  Bókin er reyndar svo vond að ég afneita henni í dag.  En samt.  Flott hjá forseta að kaupa hana í fárviðri pönkbylgjunnar.

  Vigdísi þekki ég ekki persónulega. Þó hef ég skrautskrifað ýmis plögg fyrir Stofnun Vigdísar Finnbogadóttur í Háskólanum. En það er afgreitt af öðrum starfsmönnum.  Hinsvegar var ég staddur á Pósthúsi á Eiðistorgi fyrir nokkrum árum.  Sem sveitastrákur frá útjaðri Hóla í Hjaltadal í Skagafirði hef ég aldrei lært biðraðamenningu.  Ég tók ekkert eftir öðrum viðskiptavinum Pósthússins. Tróðst bara framfyrir eins og ég væri Palli einn í heiminum. Bar upp erindi við afgreiðsludömuna.  Þá heyrist í konu sem ég hafði troðist fram fyrir:  "Mikið er gaman að heyra skagfirskan framburð."  Ég leit við. Þetta var Vigdís.

  Hún er vissulega tungumálafræðingur.  Gegnir einhverju slíku embætti eða titli hjá Sameinuðu þjóðunum.  En mikið rosalega er hún næm.  Þó að ég sé fæddur í Skagafirði og alinn þar upp til unglingsára þá hélt ég að hálfrar aldar dvöl í Reykjavík væri búin að þurrka út skagfirskan framburð. Og hver er munur á honum eða húsvískum framburði?  Eða vopnfirskum?

  Vigdís er frábær!  Hún var glæsilegur fulltrúi ungu kynslóðarinnar,  nýrra og ferskra tíma,  frjálslyndis og framtíðarinnar.  

  

Maggi Texas er bara mannlegur

Æsispennandi kosningaslagur framundan

  Töluverðrar taugaveiklunar er farið að gæta í herbúðum sumra þeirra sem tilkynnt hafa framboð sitt til embættis forseta Íslands.  Í dag er síðasti skiladagur á undirskriftum meðmælenda framboðsins.  Þegar hafa nokkrir tilkynnt að söfnun nægilega margra meðmælenda hafi reynst þeim ofviða.  Aðrir eru á ægilegu spretthlaupi í dag og eru að niðurlotum komnir eftir spretthlaup síðustu daga.  Í einhverjum tilfellum er allt unnið fyrir gíg.

  Þegar í ljós kemur hverjir eru með öll gögn í lagi og verða í framboði hefst kosningabaráttan loks fyrir alvöru.  Þá verður gripið til ýmissa ráða.  Samkvæmt skoðanakönnunum og í spjalli meðal fólks eru verulegar líkur á því að næstum því öll framboðin nái ekki þeim árangri sem að er stemmt.  Nánast allar líkur eru á því að einungis einn frambjóðandi fái nægilega mörg atkvæði til að verða kjörinn forseti.

  Í örvæntingu um að hífa upp fylgi verður víða gripið til óvæntra útspila.  Hvað gengur í skrílinn?  Eitt kosningaloforð sem er í skoðun er að læsa bæði svefnherbergi og eldhúsi Bessastaða.  Verði viðkomandi kosinn forseti muni hann gista heima hjá sér og taka með sér nestisbox og kaffibrúsa í vinnuna upp á hvern virkan dag.  Í allra verstu veðrum hefur hann svefnpoka með meðferðis og sefur þá á gólfinu á Bessastöðum.

  Ef útlenda gesti ber að garði verður þeim einungis boðið upp á brjóstsykur.  Einn moli á mann.  Nema um höfðingja sé að ræða.  Með þá verður farið í matstofu Samhjálpar.  Þar verða þeir fóðraðir á heitri súpu og brauðsneið.

  Þetta er sparnaður sem nemur gríðarháum upphæðum.  Mestur sparnaður verður í launakostnaði.  Fjölda manns verður sagt upp.  Það kemur sér vel fyrir atvinnulífið.  Nú er mikill skortur á vinnandi höndum í byggingariðnaðinum.  

  Fyrir sparnaðinn verða ný tæki keypt á Landspítalann við Hringbraut í stað úreltra og bilaðra tækja.  

  Það á eftir að útfæra tillöguna betur.  Ef hún reynist ekki afla nægilegri fylgisaukningu þá verður bætt í hana loforði um að forsetabíllinn verði seldur og andvirðinu skipt á milli öryrkja, aldraðra,  einstæðra mæðra og fátæklinga.

  Félagar í BDSM ganga óbundnir til kosninga.

Guðni á pari við Davíð

Íslendingar kunna sig í útlöndum

  Forsætisráðherra Íslands,  Sigurðar Inga Jóhannssonar, og forsætisráðherrafrú Íslands, Ingibjörg Elsa Ingjaldsdóttir, mættu glöð og reif í partý hjá Hussein forseta Bandaríkja Norður-Ameríku.  Í fyrirsögn af partýinu segir í málgagni kvótaaðalsins að forsætisráðherrafrúin hafi mætt í buxum.  

  Eðlilega er það stóra fréttin í Mogganum að konan hafi óvænt ekki mætt buxnalaus í partýið.  Mér þykir það hinsvegar vera svo eðlilegt og við hæfi að ég er hættur við að skrifa ósmekklegt blogg um þetta. Ég styð 100% þá djörfu ákvörðun Ingibjargar Elsu að vera ekki að væflast buxnalaus um Hvíta húsið í Washington.  Ekki viljum við að hún fái blöðrubólgu. 

Forsætisráðherrafrúin mætti í buxum

Hvenær hefst skítkastið?

Snjall leikur

  Eins og ég var búinn að geta mér til um á Fésbók þá kynnti Davíð Oddsson í morgun þá ákvörðun sína að bjóða engan annan en sjálfan sig fram til embættis forseta Íslands.  Þetta þótti mér líklegra en að Dorrit Moussaieff myndi segja af sér.  

  Framboð DOddssonar er ekki mikil tíðindi út af fyrir sig.  Þetta hefur legið í loftinu.  Fjölmiðlar og fleiri hafa efnt til skoðanakannana um frambjóðandann.  Þær sýna að hann geti léttilega fengið rauðvínsfylgi (12 - 18%).  Þegar kvótakóngarnir leggja í auglýsingapúkkið hækkar styrkleikinn.  

  Það þarf ekki mikið meira til að sigra þegar á annan tug manna og kvenna er í framboði.

  Stóra fréttin við framboð DOddssonar er hvar hann tilkynnti tíðindin.  Það var í miðjum höfuðstöðvum aðal óvinarins: Baugsstofnandans Jóns Ásgeirs (og frú).  Sá átti banka sem DOddsson,  þáverandi Seðlabankastjóri, snéri niður haustið 2008.  Jón Ásgeir kallaði það stærsta bankarán Íslandssögunnar.  Áður og eftir höfðu þeir eldað saman grátt silfur.  Þar á meðal samdi DOddsson á Alþingi sérstakt fjölmiðlafrumvarp til þess að knésetja fjölmiðlaveldi Jóns Ásgeirs.  Allt var lagt undir.  Sú atlaga mistókst.  Eins og gengur.

  Í miðju stríði DOddssonar við Baugsfeðga sakaði hann þá opinberlega um að hafa reynt að múta sér með 300 milljónum kr. beint í vasann.  Og það úti í London sem gerir glæpinn alvarlegri.  Þrátt fyrir að hafa sturtað í sig vænum skerf af gerjuðum vínberjum (svæfandi og róandi) þá hélt mútutilboðið vöku fyrir honum alla nóttina - ásamt köldum svita og heitum á víxl.  

  Mútutilboðið taldi hann - réttilega - vera augljóst merki um það hversu hættulegir glæpamenn væru þar á ferð.  Það var augljóst.

  Þegar Baugsfeðgar keyptu fjölmiðlarisann sem nú kallast 365 þá lýsti DOddsson því sem verslun með þýfi.  Nú liggur ljóst fyrir að eigendur 365 eiga marga peninga í skattaskjólum erlendis.  Eru í hópi þeirra sem tæmdu gjaldeyrisforðann sem DOddsson átti lögum samkvæmd að passa upp á vel og vandlega í Seðlabankanum.  En tókst ekki.  Aflandseyjaliðið náði öllum gjaldeyrinum úr skúmaskotum Seðlabankans og faldi á Tortóla.  

  Eftir hart og illvígt stríð DOddssonar og Jón Ásgeirs til margra áratuga bankar sá fyrrnefndi upp á hjá þeim síðarnefnda og spyr eins og í laginu Ævintýri:  "Má, má, má, má ég koma innfyrir?".  Svarið er:  "Blessaður vertu ef þú hagar þér einu sinni eins og maður."          

  Þetta er snjall leikur hjá DOddssyni.  Hann slær vopnin úr höndum óvinarins með þessari vinabeiðni.  Fjölmiðlaveldið - sem hefði að öðrum kosti tekið upp harða baráttu gegn forsetaframboði hans - er nú sem leir í höndum hans.  Þar á bæ er mönnum stórlega létt.  Það er spennufall.  Friður ríkir yfir vötnum.  Allir eru vinir.  Stríðið er búið.  Fyrrum óvinir éta úr lófa Dabba kóngs.  

  Gamli maðurinn kann þetta.

 

 

 

Athyglisvert að Davíð bjóði sig fram

Forsetaframbjóðandi viðurkennir heimilisofbeldi

  Líkamlegar refsingar á börnum eru ofbeldi.  Þegar barn er beitt slíku ofbeldi af uppalendum sínum þá er það heimilisofbeldi.  Það er bannað með lögum á Íslandi - eins og í öðrum siðuðum þjóðfélögum þar sem ofbeldi er ekki liðið.  Barnaverndarnefnd skerst í málið ef að grunur vaknar eða vitneskja um að barn sæti harðræði af þessu tagi.  

  Það er einkennilegt að á kosningafundi í Indiana í Bandaríkjum Norður-Ameríku þá hreykti frambjóðandinn Ted Cruz sér af því að á sínu heimili væru börn beitt ofbeldi.  Fyrir að grípa frammí væru þau rassskellt.   

  Fyrir utan það að ofbeldi gegn börnum er glæpur þá hafa rannsóknir leitt í ljós vondar,  skaðlegar og langvarandi afleiðingar þess.  Rassskellt börn verða árásargjarnari en önnur,  andfélagsleg og eru í mikilli hættu með að þróa með sér þunglyndi og kvíða fram eftir öllum aldri. Fólk sem beitir börn ofbeldi er vont fólk.   

Olnbogaði konuna í andlitið

Klúður sem verður að rannsaka

  Það er auðvelt að vera vitur eftirá.  Það hef ég sjálfur sannreynt.  Í mörgum tilfellum er einnig auðvelt að vera vitur í tæka tíð.  Vera forsjáll og hafa vaðið fyrir neðan sig.  Einkennilegt verður að teljast að gatnagerðamenn Reykjavíkur helluleggi við Hverfisgötu viðkvæmar og brothættar gangstéttarhellur sem molna þegar í stað eins og hrökkbrauð við notkun.

  Spurningar vakna:  Hefur enginn rænu á að kanna aðstæður áður en gengið er til verka?  Leyndi seljandi í útboði kaupanda hvert burðarþol gangstéttarhellunnar er?  Eða laug hann?  Það er ekki sjálfgefið að hellur sem eiga að þola þunga barnavagna beri rútur jafn léttilega.  Eða fór ekki fram útboð?  Var um klíkuskap að ræða?  

  Hugsanleg afsökun er að rútur eigi ekki erindi upp á gangstéttir.  Málið er að fyrir lá að rútur fara stöðugt upp á stéttina við Hótel Skugga.  Auðvelt er að sporna gegn því með auðskildu skilti sem bannar rútum að laumast upp á stétt.  Ef það er ekki virt er rútufyrirtækið sektað umsvifalaust og látið borga allan kostnað við skemmdir.  

  Eðlilegast er samt að leggja gangstéttir með þokkalegu burðarþoli.  Annað er vítavert og kallar á rannsókn þegar í stað.  Svona vinnubrögð mega ekki endurtaka sig.  Borgarsjóður hefur ekki efni á því.  

.  

Hellur brotna undan flugrútum

Óþolandi forsjárhyggja

  Það er alltaf gaman að rölta um Fríhöfnina í Flugstöð Leifs Eiríkssonar í Sandgerði.  Andrúmsloftið þar er sérstakt (spes).  Þetta er öðruvísi en að væflast um 10-11 eða Pennann.

  Fýlupokar hafa verið að fetta fingur út í Fríhöfnina.  Saka hana um að vera í samkeppni við aðrar íslenskar verslanir.  Þetta er della.  Í dag er Fríhöfnin fyrst og fremst að þjónusta hálfa aðra milljón útlenda ferðamenn.  Eða eitthvað svoleiðis.  Fríhöfnin í Sandgerði er aðallega í samkeppni við útlendar Fríhafnir.  Vonandi stendur hún sig sem allra best í þeirri samkeppni. Ekki viljum við tapa þeim viðskiptum til útlanda.  Okkur bráðvantar útlendan gjaldeyri.

  Hitt er annað mál að það er ekki allt sem sýnist með Fríhöfnina í Sandgerði. Þar má kaupa eins mikið af M&M og hugurinn girnist.  Það má kaupa eins mörg stykki af Toblerone og hugurinn girnist. Það má kaupa allskonar í því magni sem hugurinn girnist.  Alveg eins og má í 10-11 og Pennanum. Ekkert við það að athuga.  Við búum í frjálsu landi án skömmtunarseðla.  Ísland er lýðræðisríki þar sem almenningur velur sér forseta á fjögurra ára fresti.  Aftur og aftur.  

 Víkur þá aftur sögu að Fríhöfninni.  Þar má kaupa eiginlega allskonar vörur í ótakmörkuðu magni. Nema áfenga drykki.  Það er út í hött.  Hvað er svona frábrugðið við bjór í samanburði við súkkulaði að hann er skammtaður en súkkulaði ekki?  Hvorutveggja er lögleg vara.  Bjórinn inniheldur B-vítamín og súkkulaði er steinefnaríkt.  Af hverju þurfa stjórnmálamenn að taka sér það vald að skammta ofan í fólk hvað það má kaupa?  Hvað kemur alþingismanni við hvort að mig langar í 3 bjórdósir eða 25 þegar ég á leið um flugstöð í Sandgerði?  Eða ef mig langar bara í 5 bjórdósir en verð að kaupa lágmark 6.

        

          

Meira af bjór og léttvíni í tollinum

Og þá voru eftir níu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Stöðugt bætist við í hóp forsetaframbjóðenda.  Líka í hóp þeirra sem kallað er eftir að fari í framboð.  Um þessar mundir stefnir í að frambjóðendur verði um eða yfir tuttugu.  Eru þá frátaldir tveir sem hafa hætt við framboð. Fyrst var það riddari drottins,  Árni Björn.  Síðan riddari heilbrigðs lífstíls,  Þorgrímur Þráinsson, baráttumanns gegn sígarettum og að mæður horfi ekki í augu nýfæddra barna við brjóstagjöf.

  Fleiri eiga eftir að heltast úr lestinni.  Ástæðan er þríþætt:  Í fyrsta lagi vegna skorts á úthaldi.  Það kostar mikla elju og mikinn tíma að standa í framboði af fullri alvöru.  

 Í öðru lagi fellir peningaskortur frambjóðendur.  Það þarf lágmark 10 - 15 milljónir króna til að eiga möguleika á árangri. Tvöfalt hærri upphæð ef frambjóðandinn er ekki þegar landsfrægur. Þegar nær kjördegi líður mun þessi staðreynd blasa við frambjóðendum.

 Í þriðja lagi eru það meðmælendur.  Hver frambjóðandi þarf lágmark 1500 meðmælendur.  Reynslan hefur sýnt að nauðsynlegt er að skila inn nöfnum 3000 meðmælenda.  Á síðustu fjórum áratugum hafa að minnsta kosti tvö framboð verið felld úr leik vegna ófullnægjandi meðmælalistam - þrátt fyrir að hafa skilað inn 3000 undirskriftum.  

  Það sem platar marga er að einungis fólk með kosningarétt má mæla með framboði.  Undirskrift yngra fólks er ógild.

  Annað vandamál er að á flestum meðmælendalistum slæðast með undirskriftir grínara.  Af raunverulegum dæmum um slíkt má nefna undirskrift "Karlsins í tunglinu" og "Andrésar Andar".  Einnig ósamræmi í kennitölum og lögheimili.  Svo og að einungis má mæla með einum frambjóðanda. Það verður stóra vandamálið í ár.  

  Framboð tuttugu sem skila inn undirskrift 3000 meðmælenda hver þýðir að við erum að tala um undirskrift 60 þúsund manna.  Það gengur ekki upp.  Þeir sem verða seinir til að fá meðmælendur lenda í vandræðum.  Þegar til kastanna kemur verður fjöldi frambjóðenda nær einum tug en tveimur.  Í dag hefur aðeins Sturla Jónsson náð 3000 meðmælendum.  En það er ekki öll nótt úti fyrir aðra áhugaverða frambjóðendur.  Slagurinn er rétt að byrja.     

  

               

Þorgrímur hættur við framboð

Misskildasti maður heims

  Áðan var hringt í mig frá Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Í símanum var maður sem ég hef aldrei áður rætt við í síma. Hafði aðeins keypt af honum vörur í fyrrasumar.  Samskiptin þá fóru fram í gegnum ópersónulegan tölvupóst.  

  Erindið í dag var að viðkomandi sagðist vera eitt spurningamerki og verulega forvitinn vegna frétta í bandarískum fjölmiðlum um að allt væri "crazy" á Íslandi. Hann spurði hvernig íslenska heilbrigðiskerfið taki á persónulegum vandamálum hátt settra.  Ég skildi ekki spurninguna og gat engu svarað.  Stamaði þó út úr mér að það væri áreiðanlega gott að taka sopa af lýsi á morgnana.     

  Í dag hringdi einnig í mig Íslendingur búsettur í Noregi. Hann sagði að Íslendingar væru aðhlátursefni í Noregi.  

  Það þarf ekki að fara stóran rúnt um netsíður helstu fjölmiðla heimspressunnar til að sjá að Ísland og Íslendingar séu uppspretta ótal brandara í dag.  Íslenskum ráðamönnum er líkt við klaufana í dönsku sjónvarpsþáttunum Klovn og dauða páfagaukinn hjá bresku Monty Python: "Hann er bara að hvíla sig."

  Það má líka líkja ástandinu við vaktaseríurnar og kvikmyndina Bjarnfreðarson.  Þetta er allt misskilningur. 

  Forsætisráðherrann,  Sigmundur Davíð Gunnlaugsson,  þrætti við sænskan sjónvarpsmann um að tengjast skattaskjóli í útlöndum. Að vísu játaði hann hugsanleg tengsl við verkalýðsfélög sem ættu snertiflöt við peninga í útlöndum.  En hann þrætti kokhraustur fyrir það sem í dag liggur fyrir:  Að hann og eiginkona hans hafa til fjölda ára geymt hundruð milljóna króna í útlöndum í skjóli frá íslenskum gjaldeyrislögum.

  Hann þrætti hraustlega fyrir að hafa selt eiginkonunni hlut sinn í peningasjóði þeirra.  Reykjavík Medía hefur undir höndum afrit af undirskrift hans á þeirri leikfléttu. Svo sat hann beggja vegna borðs í samningum við hrægamma föllnu bankanna.  Segist þar hafa gengið harkalega fram gegn heimilistekjum sínum.  En enginn vissi eða átti að vita það.  Kröfuhafar eru þó nokkuð sáttir með allt að 97% afslátt.  

 Þegar 10 þúsund manns boðuðu mótmælastöðu á Austurvelli fullyrti SDG með hæðnistóni að þetta fólk myndi ekki mæta. 22.427 mættu. Munurinn bendir til þess að SDG sé úr tengslum við þjóðina.  

  Ítrekað aðspurður um afsögn vísaði SDG því út í hafsauga.  Allt tal um það væri misskilningur.  Ekkert slíkt kæmi til greina.  Í sömu andrá sagði hann af sér.

  Í gærmorgun skrifaði SDG Fésbókarfærslu.  Þar tilkynnti hann að næsta skref væri að rjúfa þing (og hefna sín þannig á Sjálfstæðisflokknum sem treysti sér ekki til að lýsa yfir stuðningi við SDG). Forsetanum var misboðið.  Hann hafnaði því að embættið yrði dregið inn í reiptog á milli formanna stjórnarflokkanna.  Þetta útskýrði forsetinn á blaðamannafundi.  SDG brást við blaðamannafundinum með því að saka forsetann um lygar.  SDG segist hafa upplifað eitthvað allt annað á fundinum með forsetanum.  Gott ef ekki að þeir hefðu bara horft á kúrekamynd saman og maulað poppkorn.  

  Sigurður Ingi Jóhannsson dýralæknir kvaddi sér hljóðs og tilkynnti að hann væri orðinn forsætisráðherra.  SDG væri búinn að segja af sér.

  Blaðafulltrúi SDG sendi í kjölfarið út fréttatilkynningu til allra helstu fjölmiðla heims um að SDG væri hvergi búinn að segja af sér. Hann væri aðeins að stíga til hliðar. Heimspressan hendir gaman að þessu um leið og hún játar vandræði við að skilja dæmið. Hún spyr:  Hver er munurinn á því að segja af sér eða stíga til hliðar?  Þetta er gott grín. Það er hið besta mál að Íslendingar kæti heimsbyggðina.  Líka að framsóknarmenn allra sveita landsins syngi:  "Should I Stay or Should I go?"

  Brýn ástæða er til að taka fram og undirsstrika að hvorki SDG né eiginkona hans eru á leið út í geim í geimskutlu.  Það er alveg eins hægt að fara "Eight Miles High" á eyðibýli norður í landi.  

Sigmundur: Anna vildi ekki út í geim