G!Festival í Götu

  Eins og stundum áður brá ég mér á G!Festival.  Það er haldið í neðri hluta þorpsins Suður-Götu á Austurey í Færeyjum.  Um ferðina og hátíðina má lesa á visir.is með því að smella H É R.  Ástæða er til að smella á myndirnar þar - og á þessari síðu - til að stækka þær.

  Suður-Gata er eitt þriggja samliggjandi þorpa sem mynda í sameiningu þúsund manna þorpið Götu.  Hin eru Norður-Gata og Götukleif (Götugjógv).  Á þessari mynd er Suður-Gata (410 íbúar) næst okkur og Norður-Gata (565 íbúar) fjærst.  Götukleif (52 íbúar) er á milli.  Þar er grunnskólinn,  kirkjan og félagsheimilið.  Það er hagkvæmt.

 

 

 

 

 

 

 

 

  Hérlendis er Gata þekkt vegna orðatiltækis um Þránd í Götu.  Þegar hindrun er í vegi er sagt að þar sé Þrándur í Götu.  Þrándur var uppi 945-1035.  Hann var frumherji í menntun í Færeyjum og barðist gegn skattgreiðslum Færeyinga til Noregs og kristnitöku.  Hann var mikill trúmaður og aðhylltist ásatrú. Í Götu er myndarleg stytta af honum.  Þar stendur hann bísperrtur láréttur;  snilldar túlkun á því hve þver og fastur fyrir hann var.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Meðal skemmtikrafta á G!Festival var færeyska tónlistarkonan Konni Kass.  Hún kemur fram á Airwaves í haust.

  Á föstudeginum var ljúft að sjá og hlýða á kvæðarokksveitina Hamradun.  Hljómsveitin Týr kom upp í hugann.  Kannski ekki skrýtið.  Söngvarinn,  Pól Arni,  söng á sínum tíma lögin með Tý sem Íslendingar kynntust fyrst.  Þar á meðal gömul kvæðalög á borð við "Ormurin langi" og "Ólavur Riddararós".  Við nánari hlustun á Harmadun kemur í ljós að hljómsveitin hefur fundið sinn eigin heillandi stíl.  

   Annika Hoydal hefur átt hug og hjörtu Færeyinga í hálfa öld.  Að vísu bar skugga á þegar hún kom fram nakin í danskri bíómynd á hippaárunum.  Þá bannaði færeyska ríkisútvarpið lag með henni.  Það var sagt vera ósiðlegt.  En þetta gekk hratt yfir.  Í dag tekur fjöldinn hraustlega undir söng Anniku.  Það er gaman að sjá hvað vinsældir hennar ganga þvert á alla aldurshópa. 

  Eivör hefur tekið þátt í G!Festivali frá upphafi, 2002.  Aðeins örfáu sinnum hefur hún ekki komið því við að mæta.  Hún er á heimavelli í Götu í bókstaflegri merkingu.  Þar fæddist hún og ólst upp.  Þar búa systkini hennar,  móðir,  amma og æskuvinirnir.  Hún er drottning í Færeyjum og DrottningIN í Götu með stórum  staf og ákveðnu8m greini.  

  Færeyskir rokkunnendur unnu heimavinnuna fyrir G!Festival.  Þeir höfðu greinilega kynnt sér tónlist íslenska bandsins á hátíðinni,  Agent Fresco;  sungu með í þeim lögum sem oftast eru spiluð á þútúpunni. 

  Gæsla var fjölmenn og áberandi í sjálflýsandi vestum.  Einnig hjúkrunarfræðingar og læknir.  Hópurinn var á stöðugu rölti um allt hátíðarsvæðið.  Þegar á vegi urðu unglingar sem greinilega höfðu sloppið í bjór var staldrað við;  vatni hellt í glas og viðkomandi hvattir til að sturta því í sig.  Hlaut það hvarvetna góðar undirtektir.  

  Á VIP svæðinu (fyrir fjölmiðlamenn,  útsendara plötufyrirtækja og tónlistarhátíða,  tónlistarfólkið og annað starfsfólk) var útibú frá skemmtistaðnum Sirkusi í Þórshöfn.  Sá staður er nákvæm eftirmynd af skemmtistaðnum Sirkusi sem stóð við Klapparstíg í Reykjavík.,  Eigandi Sirkus er Sunneva Háberg Eysturstein.  Hún er einnig þekkt sem vinsæll plötusnúður og stjórnmálamaður.

  Bróðir Sunnevu,  Knut Háberg Eysturstein,  er líka vinsæll plötusnúður.  Hann hefur sent frá sér nokkrar sólóplötur og spilað í ýmsum hljómsveitum,  til að mynda á G!Festivali með Sakaris.

.  

Útvarp Saga - skemmtilegt og gott útvarp

  Ef ég væri einræðisherra þá myndi ég banna næstum því allar íslenskar útvarpsstöðvar.  Lagaval þeirra er hræðilega vont. Ég "sörfa" á milli stöðva og staldra hvergi við. Músíkin er viðbjóður hvar sem borið er niður.  Næstum því.  Undantekningar eru fáar.  

  Jú,  ég heyri áheyrilega músík á X-inu.  En þegar þar er minnst á boltaleiki þá legg ég á flótta. Það hendir of oft.

  Þá er gott að stilla yfir á Útvarp Sögu.  Hún er talmálsstöð.  Dagskráin þar er fjölbreytt og skemmtileg.  Meðal sérlega áhugaverðra dagskrárliða má nefna "Slappaðu af" með Rúnari Þór Péturssyni.  Hann spjallar við helstu rokkstjörnur sjöunda áratugarins.  Það er virkilega gaman og fróðlegt að heyra liðsmenn Hljóma, Flowers, Dáta og Roof Tops rifja upp ferilinn.  

  Annar þáttur á Útvarpi Sögu kallast "Gömlu góðu lögin".  Þar ræðir Magnús Magnússon (kenndur við diskótekið Dísu) við rokkstjörnur sjötta áratugarins: Liðsmenn Lúdó, Ragga Bjarna, Geirmund Valtýs,  Garðar Guðmundsson...  Líka Helgu Möller.  Í leiðinni dekrar hann hlustendur með súkkulaðitertum,  bóni á bílinn og allskonar.   

  Guðmundur Óli Scheving fer á kostum í þætti um meindýr og varnir.  Virkilega fróðlegir og forvitnilegir þættir um silfurskottur og veggjalýs.  Í bland spilar hann áheyrileg frumsamin lög.  Ber þar hæst lagið "Ég sigli".  Flott lag.  Alveg furðulegt að það fæst hvergi spilað nema á Útvarpi Sögu.  Ekki einu sinni á Rúv.  Ekki einu sinni á Sjómannadaginn.

  Uppistandarinn Rökkvi Vésteinsson og Jói Kristjánsson eru með fjölbreyttan þátt um grín og fleira.  Jói er einnig með morgunþátt ásamt Markúsi frá Djúpalæk á milli klukkan 7 - 9. Það er svo fjölskrúðugur og áheyrilegur þáttur að morgunþættir annarra útvarpsstöðva sitja á hakanum. 

  Í síðdegisþáttum Útvarps Sögu er rætt við fólk úr öllum áttum: Múslima,  ríkiskirkjupresta,   stjórnmálamenn allra sjónarmiða og allskonar. Sérlega gaman er að heyra spjall við Hauk Hauksson sérfróðan um Rússland.  Einnig hagfræðingana Ólaf Ísleifs og Ólaf Arnalds.  Svo og Ómar Ragnarsson,  Erík Jónsson og ótal fleiri virkilega áhugaverða og fræðandi.

  Fyrir hádegi - á milli klukkan 9-12 - er opinn símatími á Útvarpi Sögu. Þjóðin talar og þjóðin hlustar.  Þetta er lýðræðislegasti útvarpsþáttur í íslensku ljósvakaflórunni.  Allir fá að viðra sína skoðun án ritskoðunar.  

    

Gagnrýnir aðförina að Útvarpi Sögu

Hörmulegustu rokk húðflúrin

  Suðurríkjarokkunnendur í Bandaríkjum Norður-Ameríku eru sjálfbjarga. Þeir redda hlutunum þó að sitthvað skorti upp á fagmennsku.  Rauðhálsinn (red neck) er ekkert að stressa sig á smáatriðum.  Hann kýlir bara á hlutina.  Húðflúr í suðrinu bera þess mjög svo merki.

  Rokksveitin Foo Fighters er vinsæl. Forsprakkinn,  Dave Grohl,  er í hávegum.  Rauðhálsinn er ekki í vandræðum með að teikna mynd af honum og heiðra með húðflúri.  Hann veit að Dave líkist mörgum öðrum svo að húðflúrið er rækilega merkt Dave Foo Grohl.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Teiknarinn er nokkuð góður í að rissa upp sannfærandi sólgleraugu og höfuðklút.  Það skiptir öllu máli þegar Axl Rose er heiðraður með húðflúri.  Andlitið skiptir minna máli.  Verulega afmyndað.  Skiptir ekki máli.  Það eru klúturinn og sólgleraugun sem skipta máli.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Einkennismerki hljómsveitarinnar Slayer er ljótt og amatörlegt.  Á húðflúrstofu í suðri fá aðdáendur innblástur við að hrista lógóið fram úr erminni.  Fyrst að orginalinn er ljótur þá er í fínu lagi að húðflúrið sé líka ljótt.  Miklu ljótara.  Sjáið hvað Y er ömurlega útfært. Svo ekki sé talað um R.  S snýr öfugt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Rokkunnandinn á alveg eins hatt og Slash.  Töff.  Black Sabbath krossinn er næstum því þokkalega teiknaður.  Hitt er verra að stafabrengl blasa við.  Rétt stafsetning er SabbaTH en ekki Sabbaht.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Danski trommarinn í Metallica,  Lars Ulrich,  þykir þess verður að vera heiðraður í húðflúri.  Jú,  augnsvipurinn rímar að hluta (samt aulalega tileygður).  Og ennið passar alveg.  Meiri undrun vekur að einhver vilji vera svona áberandi merktur ljótu húðflúri af dönskum trommuleikara.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Húðflúr af Bono í U2 eru tiltölulega auðveld.  Maðurinn er með skyggð gleraugu,  jafnan stuttklipptur og með skeggbrodda.  Samt er öruggara að merkja húðflúrið með nafni hans.  Annars myndu fáir fatta hver þetta er, eins og höfuðið sé samanvöðlað líkt og fótbolti,  skarpt nefið er einhversskonar klessa.  Framstæð hakan er innfallin.  Augun út úr kú.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

Hvað fór úrskeiðis?

  Í maí-byrjun hélt ég því fram á Fésbók að DOddsson væri á leið í forsetaframboð.  Skrif hans í Morgunblaðinu bentu sterklega til þess.

  8. maí tilkynnti hann um framboð sitt.  Þann dag skrifaði ég bloggfærslu og nefndi að hann ætti öruggt rauðvínsfylgi (12 - 18%).  Með aðstoð kvótakónga gæti talan hækkað. 

  11. maí skrifaði ég bloggfærslu undir fyrirsögninni "Hvenær hefst skítkastið?".  Þá voru fjórtán í framboði en framboðsfrestur ekki runninn út.  Ég spáði því að þriðjungur þeirra myndi helltast úr lestinni.  Sem varð raunin.

  Um þetta leyti mældist fylgi við Guðna Th. um 70% í skoðanakönnunum.  Ég sagði að það væri útilokað að sú yrði niðurstaðan á kjördegi.  30 - 40% yrði lokatalan.  Nú liggur fyrir að hann fékk 39,1%.

  Andri Snær var með um 10% fylgi.  Ég spáði því að eitthvað af fylgi Guðna myndi færast yfir til Andra Snæ en ekki DOddsson.  

  Á þessum tíma vissi ég ekkert um Höllu. Hún mældist með 2%.   

  Skekkjumörk í spám 11. maí lágu í því að kosningabarátta var ekki hafin.  Ekkert var vitað um það hvernig auglýsingaherferðum frambjóðenda yrði háttað.  Samt rættust mínar spár.

  29. maí mældist fylgi við DOddsson 22,2% í skoðanakönnunum.  Þá voru frambjóðendur kynntir í þættinum Eyjunni á Stöð 2.  Hann slátraði framboði sínu þar.  Ótrúlegt klúður.  Hann hafði alla möguleika á að koma fyrir sem landsföðurlegt sameiningartákn;  allt um vefjandi og faðmandi þjóðarleiðtogi allrar þjóðarinnar.  Þess í stað mætti hann með hrútshorn,  illgjarn í árásarham,  geðvondur,  úfinn, óskammfeilinn og án sómakenndrar.

  Sem þaulvanur og farsæll almannatengill skil ég hvorki upp né niður hvers vegna kallinn framdi þetta "hara kirí".  Það er útilokað að fagmaður í PR hafi ráðlagt honum.  Líklegast þykir mér að hann hafi sjálfur verið fastur í síðustu öld umkringdur já-bræðrum amatöra sem kunna ekkert á PR.   

  Ég spáði þegar í stað í bloggfærslu að fylgi við DOddsson myndi hrapa.  Það gekk eftir.  Fylgið hrundi niður í 19% næsta dag.  Það ennþá einkennilegra var að kauði lærði ekkert af klúðrinu.  Því fór sem fór.  Sannaðist þar máltækið að erfitt sé að kenna gömlum hundi að sitja.

  Halla kom afskaplega vel fyrir í sjónvarpsþættinum. Ég spáði henni í bloggfærslunni vaxandi fylgi.  Það gekk heldur betur eftir.    

  Það er grobb að hreykja sér af því að hafa lesið rétt í forsetakosningarnar alveg frá upphafi.  Allar spár gengið eftir.  Ég kann þetta.

  Hitt skilur eftir spurningar:  Tvær konur buðu sig fram að fyrirmælum Jahve, Drottins allsherjar.  Þær slógu Íslandsmet.  Aldrei áður í sögu Íslands hafa forsetaframbjóðendur fengið jafn fá atkvæði. Engir utan stórfjölskyldunnar kusu þær.  Var hann að grínast og hrekkja?  

  Ný spá: Á næstu dögum munum við sjá lúserana og fylgismenn þeirra kenna fjölmiðlum um hrakfarirnar.  Sannaðu til.    

  

Hildur með fæst atkvæði sögunnar

Bítlarnir sameinast

  Allir eftirlifandi Bítlarnir (The Beatles) hafa sameinast í baráttu fyrir hertum skotvopnalögum.  Þetta eru Paul McCartney,  Ringo Starr og, já,  Yoko Ono.  Íslandsvinurinn Yoko (með annan fótinn á Íslandi) er ekkja bítilsins Johns Lennons.  Hann var skotinn til bana af geðveikum aðdáanda 1980.  Nítján árum síðar reyndi annar geðveikur aðdáandi að myrða bítilinn George Harrison sofandi í rúmi sínu um nótt.  Honum til lífs varð að árásarvopnið var hnífur en ekki byssa.  Þrátt fyrir stungusár í lungu og hjarta tókst George að yfirbuga árásarmanninn og halda honum þangað til lögreglan tók hann í sína vörslu.  Þökk sé gömlum slagsmálatöktum frá unglingsárum Bítlanna í Liverpool.    

  Áskorun eftirlifandi Bítlanna er beint til bandarískra þingmanna.  Þingmennirnir ku njóta rausnarlegra fjárstyrkja (mútur) frá skotvopnaframleiðendum.  Bítlarnir vilja að skorður verði settar á skotvopnasölu til geðveikra og félagsmanna í hryðjuverkasamtökum á borð við Isis og Al-Kaida.  Þetta er snúið.  Skotvopnasala er arðvænlegur bisness.  Þessir eru góðir viðskiptavinir skotvopnaframleiðenda og skotvopnasala.  

  Þegar Ringo skrifaði undir áskorunina lét hann þess getið að hann væri reyndar hættur að gefa eiginhandaráritanir.  En nauðsyn brýtur lög.  

  Paul og Yoko notuðu tilefnið jafnframt til að senda bandarískum þingmönnum erindi vegna laga um greiðslur til höfunda tónlistar í stafrænu formi og plötuútgefenda.  Þeim þykir halla á höfunda.   

Skotárás í Þýskalandi

Íslendingarnir komu, sáu og sigruðu

  Til margra áratuga hefur geisað kántrý-æði í Færeyjum.  Kántrý-senan þar er miklu stærri og öflugri en á Íslandi og eflist með hverju árinu sem líður.

 Nú í vikulokin er haldin í Sörvogi í Færeyjum stór, mikil og glæsileg tónlistarhátíð,  Sörvágs Country & Blues Festivalurin.  Þar komu fram margar af helstu kántrý-stjörnum Færeyja auk kántrý-bolta frá Bandaríkjum Norður-Ameríku,  Svíþjóð og Íslandi.  

  Tónlistardagskráin var að uppistöðu til á fjórum sviðum á föstudag og laugardag.  Í morgun,  sunnudag, var guðsþjónusta.  Þar söng færeyska kántrý-drottningin Kristína Bærendsen.  Hún hefur tvívegis komið í hljómleikaferð til Íslands.

  Af öðrum Færeyingum á hátíðinni sem eru Íslendingum að góðu kunnir má nefna kántrý-kónginn Hall Jóensen og Holgar Jacobsen.  Af bandarískum kántrý-boltum skal telja Georgettu Jones og Danna Leigh.  Fulltrúar Svía voru spaðarnir í Western Satillites.

  Meðal dagskrárliða voru Hank Williams heiðurstónleikar og Tanya Tucker heiðurstónleikar.

  Samkvæmt fréttum færeyskra fjölmiðla sló íslenska hljómsveitin Axel O & Co í gegn á hátíðinni.  Þeim er hælt í hástert.  Sagðir hafa verið hápunktur föstudagsins.  Söngvarinn hafi verið sérlega góður og hljómsveitin framúrskarandi í alla staði.    

   

Poppstjarna krefst ritskoðunar

  Bandaríski rokksöngvarinn Axl Rose hefur alltaf verið upptekinn af útliti sinu.  Það er ekkert nema jákvætt.  Í upphafi söngferils notaði hann andlitsfarða,  varalit,  augnskugga,  eyeliner og þess háttar.  Jafnframt lét hann blása hárið og túpera.  Til spari voru stundum liðir settir í rauðan makkann.  Þetta var myndarlegur gutti sem tók sig vel út á ljósmyndum teknum af fagmönnum og dreift til fjölmiðla.

  Axl er þekktastur sem framvörður hljómsveitarinnar Guns N´ Roses.  Hann er líka söngvari áströlsku hljómsveitarinnar AC/DC.

  Eiturlyfjaneysla,  skapofsaköst,  andlegir erfiðleikar og ýmis fleiri vandræði hafa hrjáð stráksa.  Hann er viðkvæmur fyrir öllum öldrunareinkennum.  Enginn má vita að hann er tannlaus (með gervigóm).  Enginn má vita að hann er hálf sköllóttur (með hárlengjur).  Verra gengur að fela ásækni aukakílóa.  Að vísu má gera lítið úr þeim á ljósmyndastofu fagmanna.  Myndavélar óvandaðra hljómleikagesta leyna hinsvegar engu.  Það angrar Axl.  Ennþá fremur angrar hann að ósvífnir "húmoristar" gera sér að leik að bæta inn á myndirnar neikvæðum textum sem snúa út úr söngtextum Axl.  Nú hefur hann farið formlega fram á það við samfélagsmiðilinn google.com að tilteknar ljósmyndir verði fjarlægðar úr gagnagrunni hans þannig að ekki verði hægt að "gúggla" þær.

  Sýnum Axl samstöðu.  Ekki gerir Google það. Birtum hvergi og aldrei af honum ljótu myndirnar.  Bara þær sem eru hér fyrir ofan. 

    

   

   

Áttræð goðsögn í Hörpu

  Bandaríska söngvaskáldið Kris Kristofferson er með hljómleika í Hörpu í haust.  2004 hélt hann skemmtilega hljómleika í Laugardalshöll.  Þar hrjáði hann nýr og innbyrðis falskur gítar.   Það kom ekki alveg nógu vel út.  Þannig lagað.  Hann er oft og tíðum pínulítið falskur söngvari.  Það er bara flott.  En virkar illa með fölskum gítar.

  Kris flýgur léttilega inn á níræðis aldur eftir örfáa daga.  Hann á frábæra ferilsskrá.  Bæði sem kvikmyndaleikari,  söngvaskáld og söngvari.  Hann er eitt af stærstu nöfnum kántrý-deildarinnar.  Hans tónlistarferill nær einnig langt inn í rokksöguna. 

  Hann er meðhöfundur fyrsta Clash-lagsins,  "Rock and Roll Time".  Lags sem kom út 1976 á frábærri plötu Rogers McGuinns,  "Cardiff Rose",  ári áður en fyrsta plata The Clash kom út.  Frábært lag!

  Eitt þekktasta lag Kris er "Me and Bobby McGee" í flutningi Janis Joplin. Þau voru elskendur.  Janis sagði frá því að hann hafi verið eina manneskjan í hennar lífi sem toppaði hana í áfengisdrykkju. Hún slátraði daglega nokkrum flöskum af Southern Comfort.  Kris fór létt með sama skammt og bætti við nokkrum flöskum af sterkara víni.  Bara til að skerpa á.

  Ótal margar stórstjörnur hafa sungið lög Kris inn á plötur með góðum árangri.  Allt frá Johnny Cash til Jerry Lee Lewis.  

Líka Ríó tríó.  

  Kris hefur sterkar taugar til Skandinavíu.  Afi hans og amma voru Svíar (eins og álykta má af nafni hans).  Hann kann hrafl í sænsku og þykir gaman að sænska er auðskiljanleg í Færeyjum.  Kris er sannur Færeyingavinur og hefur sungið inn á plötu með færeyska kántrý-kóngnum Halli Joenson.  

 

Kris Kristofferson í Hörpu

Wings var hörmuleg hljómsveit!

Bob Dylan og hans bestu lög

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Bandaríska söngvaskáldið Bob Dylan átti afmæli í vikunni.  Varð hálf áttræður.  Fór létt með það.  Dylan er tvímælalaust einn merkasti tónlistarmaður sögunnar.  Ljóðrænir textar hans eru magnaðir,  lagasmíðar iðulega grípandi og áhrifaríkar og tónlist hans oft og tíðum frábær.  

  Í upphafi ferils í árdaga sjöunda áratugarins var Dylan trúbador;  spilaði á kassagítar og blés í munnhörpu.  Hann varð kóngur og fyrirmynd í þjóðlagasenunni á alþjóðavísu.  Flestar vestrænar þjóðir eignuðust sína útgáfu af Dylan.  

  Rokkhljómsveitir ekki síður en vísnasöngsveitir kepptust við að flytja söngva hans.  Margar með hámarks árangri á vinsældalistum.

  Dylan hafði djúpstæð áhrif á Bítlana og allan rokkbransann,  sem og hippakynslóðina.  Óvænt tók hann heljarstökk út úr þjóðlagamúsíkinni og inn í innsta hring rokksins 1965.  Margir gamlir aðdáendur móðguðust.  Sumir meira en móðguðust.  Trylltust.  Nýir fögnuðu.  

  Í tilefni stórafmælis skáldsins er ástæða til að rifja upp ársgamlan lista sem  breska tónlistarblaðið Uncut gerði yfir bestu lög kappans.  Leitað var til margra tuga þekktustu söngvaskálda sem besta sýn hafa yfir allan tónlistarferil skáldsins.  Þ.á.m.  Kris Kristofersson,  Natalie Merchant (10.000 Maniacs),  Tom Waits,  Joan Baez,  Bryan Ferry,  Ian McGulloch (Echo and the Bunnymen), Jeff Tweedy (Wilco), Billy Bragg,  Richie Havens... 

  Niðurstaðan varð þessi (orginalar af lögum hans eru ekki í boði fyrir evrópska þútúpu-notendur):  

1.  Like a Rolling Stone (af plötunni "Highway 61 Revisited" frá haustinu 1965).  Ekki aðeins eru lag og texti áleitin listaverk heldur var hljóðheimurinn nýr, ferskur,  töfrandi og sláandi á þessum tíma.  Þetta var  gjörólíkt öllu sem áður hafði heyrst.  Flutningurinn á laginu hér er ekki afgreiddur af Dylan sjálfum.  Þútúpan geymir ekki "orginalinn" með honum.  En þetta er þokkaleg hermikráka (cover song).   

2. Tangle up in Blue (af plötunni "Blood on the Tracks" 1975)

3. Visions of Johanna (af "Blonde on Blonde" 1966)

4. A Hard Rain´s A-Gonna Fall  (af "Free Wheelin´" 1963)

5. It´s Allright, Ma (I´m Only Bleeding)  (af "Bringing it all back Home" vorið 1965)  

6.  Subterrean Homesick Blues (af plötunni "Bringing it all back Home" 1965)

7.  Desolation Row (af "Highway 61 Revisited" 1965) 

8.  I Want You (af "Blonde on Blonde" 1966)

9.  Idiot Wind (af "Blood on the Tracks" 1975)

10. Sad-Eyed Lady of the Lowlands (af "Blonde on Blonde" 1966)