Hellvar fór á kostum! Meiriháttar kostum!

 

   Hljómsveitin Hellvar spilaði á Dillon í gær.  Svoleiðis er ómögulega hægt að láta fram hjá sér fara.  Og engin eftirsjá af því.  Þvert á móti. 

  Fyrir hljómleikana hitaði ég mig upp með því að horfa á myndbandsupptöku af frækinni frammistöðu Hellvars á Eistnaflugi (og I Adapt og fleirum).  Þökk sé Viðari Júlí.

  Hellvar var upphaflega dúett Heiðu,  kenndri við Unun, og Elvars,  sem fyrst var kannski þekktur með DYS. 

  Í dag er Hellvar fimm manna hljómsveit.  Þau Heiða og Elvar syngja og spila á gítar.  Það gerir Alexandra Ósk líka.  Á bassa er Haukur Viðar,  stundum kallaður Morðingi (með stóru M).  Trommuleikarinn er Birkir Fjalar,  þekktastur sem söngvari I Adapt.  En líka þekktur sem trommari Stjörnukisa, Bisundar,  Daðlanna og Celestine.

  Tónlist Hellvars er pönkað alternative rokk.  Þetta er þróttmikil og fjörleg hljómsveit.  Söngurinn er mjúkur.  Heiða hefur sæta söngrödd.  Lagasmíðar eru snotrar.  Af þessum snillingum ólöstuðum munar um trommuleik Birkis.  Hann er (einn) taktvísasti og kraftmesti trommuleikari landsins með áherslur sem styðja glæsilega undir framvindu lagsins hverju sinni.

  Frábær hljómsveit.  Frábærir hljómleikar.  Hápunkturinn var er Hellvar flutti "Talandi höfuð" sem var eitt af flottustu lögum í kvikmyndinni Rokk í Reykjavík.  Þar í flutningi Spilafífla.  Magnað dæmi. 

 

Eivör styður Gay Pride í Færeyjum

  Í Færeyjum andar köldu til samkynhneigðra.  Þeir eiga erfitt uppdráttar á eyjunum og eru nánast allir í felum.  Líka þeir sem búa utan Færeyja.  Það á við um þá flesta.  Þeir búa í Danmörku.  Stemmningin í Færeyjum í dag er svipuð og á Íslandi fyrir fjörtíu árum.  Munurinn er sá helstur að í Færeyjum er afstaðan til samkynhneigðra heiftúðlegri og studd fjandsamlegum tilvitnunum í Gamla testamentið.

  Á morgun fer fram þriðja eða fjórða Gay Pride gangan í Færeyjum.  Eða Föroya Pride eins og hún er kölluð.  Fyrri Gay Pride göngur hafa verið fámennar.  Ekki síst í samanburði við Gay Pride göngur á Íslandi.  Ég man ekki hvort 60 þúsund eða 80 þúsund Íslendingar þrammi Gay Pride árlega.  Fjöldinn er eitthvað á því bilinu. 

  Í Færeyjum eru það Íslendingar sem hafa þrammað, ásamt Færeyingum búsettum í útlöndum og ættingjum þeirra.  Samtals einhverjir tugir.

  Mikla athygli hefur vakið að borgarstjórinn í Reykjavík,  Jón Gnarr,  óskaði eftir því að fá að taka þátt í Föroya Pride og ávarpa göngumenn.  Íslenskur kór,  Reykjavik Gay Choir,  tekur sömuleiðis þátt í göngunni og syngur fjörug lög.  Minni eftirtekt hefur vakið að Snorri í Betel hefur hvorki boðist til að leiða gönguna né göngumenn. 

  Eivör hefur tilkynnt þátttöku sína í Föroya Pride.  Það hefur gríðarlega mikið að segja í Færeyjum að hún sýni málstað samkynhneigðra stuðning í verki.  Það er alveg klárt að nærvera og þátttaka borgarstjórans í Reykjavík og Eivöru mun reynast Föroya Pride þungt lóð á vogarskálina;  gefa göngunni alvöru vigt og verða Færeyingum hvatning til fjölmenna í hana.  Það er næsta víst að með þátttöku sinni tryggja þau að Föroya Pride 2012 verði fjölmenn gleðiganga.   

      

Rokkabillýsprengja aldarinnar á Gamla Gauknum!

  Kanadíska rokkabilly-stjarnan Bloodshot Bill lýkur hljómleikaferð sinni í Evrópu með hljómleikum á Gamla Gauknum 11. ágúst. Tónlistarferill Bloodshots Bills hófst 1998.  Síðan þá hefur hann spilað með fjölda hljómsveita (ýmist á trommur eða gítar) og í dúettum.
 Sólóferillinn er samt hans aðal.  Þá er hann eins-manns-hljómsveit:  Spilar samtímis á gítar og trommur ásamt því að syngja.  Til að svoleiðis komi vel út þarf viðkomandi að vera fjölhæfur gítarleikari, taktvís og kröftugur á
trommur og búa yfir blæbrigðaríkum söng.  Allt eiginleikar Bloodshots
Bills.  Til viðbótar er hann mikill grallari og kryddar tónlistarflutning
sinn með húmor.

  Bloodshot Bill hefur sent frá sér fjölda platna,  bæði smáskífur og
plötur í fullri lengd.  Sú nýjasta heitir "Thunder and Lightning".  Músíkin er hrátt og fjörlegt rokkabilly sem getur farið út í pönkabilly þegar sá gállinn er á honum.

https://www.facebook.com/events/487868717892605/

Hljómsveitin The Beatles The Next Generation

 

  Fyrir nokkrum vikum vakti heimsathygli frétt um að synir Bítlanna væru að hefja samstarf,  stofna hljómsveit, undir nafninu Næsta kynslóð Bítlanna (The Beatles The Next Generation).  Það var sonur Pauls McCartneys,  James McCartney (34 ára), sem átti hugmyndina.  Hann viðraði hugmyndina við syni annarra Bítla.  Zak, eldri sonur trommuleikarans,  Ringos,  var ekki áhugasamur.  Né heldur Julian,  eldri sonur Johns Lennons. 

.  Ekki var öll nótt úti þrátt fyrir dræmar undirtektir.  Sean (36 ára),  yngri sonur Johns Lennons, tók vel í hugmyndina.  Líka Jason (34 ára),  yngri sonur Ringos.  Svo og Dhani (33 ára),  einkasonur Georges Harrisons. 

  Þar með voru synir allra Bítlanna tilbúnir að taka þátt í tilrauninni.  

 .

  John Lennon var söngvari og gítarleikari Bítlanna.  Sean Lennon syngur og er flinkur gítarleikari.  Paul McCartney var söngvari og bassaleikari Bítlanna.  James syngur og spilar á gítar.  Hann er liðtækur á bassa,  eins og Sean.  George Harrison var gítarleikari Bítlanna.  Dhani er flinkur á gítar.  Hann getur líka sungið.  Ringo var trommari Bítlanna.  Jason spilar á trommur.

.

.

  Bítlarnir eru stærsta nafn rokksögunnar.  Hvort sem litið er á plötusölu eða áhrif.  Það getur ekki hver sem er hlaupið í þeirra skarð.  Enginn getur endurtekið þeirra afrek.  Enda var það ekki hugmynd James McCartneys.  En það stendur engum nær að endurskapa eitthvað í anda Bítlanna en sonum Bítlanna.

.

  Mörgum spurningum er ósvarað.  Synir Bítlanna standa frammi fyrir risa áskorun.  Á hljómsveit þeirra að vera eftirhermuhljómsveit sem krákar (cover songs) gömul Bítlalög?  Eða á hljómsveit þeirra að gera eitthvað á eigin forsendum?  Seinni kosturinn er vænlegri.  Kannski í bland við fyrri kostinn.

.

  Hugmyndinni um hljómsveitina Næsta kynslóð Bítlanna hefur verið illa tekið af Bítlaaðdáendum.  Mjög illa.

  Breska blaðakonan Jan Moir spyr hæðnislega:  "Eiga Yoko Ono og Heather Mills að syngja bakraddir?  Here comes the sons - Let It Be."  

.

  Jan bendir á að ekki einu sinni Bítlarnir sjálfir hafi haft áhuga á að endurreisa Bítlana eftir að sú hljómsveit hætti 1969 (formlega hætti hún 1970). 

  Synirnir hafa allir verið að fást við músík en áhugi á þeirra músík er lítill. 

.

  Jan segir það vera hrópandi að þeir tveir synir Bítla sem hafi náð árangri í músík vilji ekki vera með í The Beatles The Next Generation:  Julian Lennon og Zak Starkey.  Julian hefur átt lög á vinsældalistum.  Zak hefur gert það gott sem trommar The Who og Oasis. 

  Líklegt má telja að í huga fólks verði The Beatles Next Generation hljómsveit lúseranna.  Lúseranna sem nú eru eldri en þegar feður þeirra hættu í Bítlunum.  Og mörgum árum eldri en þegar feður þeirra lögðu heiminn að fótum sér sem Bítlar.

.

  Í breska dagblaðinu Daily Mail er dregið fram að að nokkrum dögum áður en James McCartney viðraði hugmyndina um The Beatles The Next Genereation hélt Paul faðir hans því fram að hver sú hljómsveit sem reyndi að líkja sér við Bítlana væri að "kyssa dauðann" (kiss of death).

.

  Synir Bítlanna eru allir í góðu sambandi hver við annan.  Þeim er vel til vina.  Það var þess vegna ekki óvænt að þeir veltu fyrir sér möguleika á samstarfi.  Þeir eru hins vegar hikandi við að hrinda hljómsveitinni The Beatles The Next Generation úr vör.  Kannski hafa viðbrögð almennings á síðum dagblaða og netmiðla kæft hugmyndina í fæðingu.

. 

  James McCartney og Sean Lennon hafa sent frá sér sitthvorar tvær sólóplötur.

  Hér krákar James gamlan Neil Young slagara:

   

  Sean syngur lag eftir pabba sinn:

 Dhani að leika sér:

Hér eru öll börn Bítlanna:

  Ef hljómsveitin The Beatles The Next Generation kemst á koppinn er upplagt fyrir hana að æfa og gera út frá Íslandi.  James og Jason eru búsettir í Bretlandi en Dhani og Sean í Bandaríkjunum.  Ísland er mitt á milli.  Dhani og Sean eru hvort sem er með annan fótinn á Íslandi.  Dhani giftur íslenskri konu,  dóttur Kára Stefánssonar.  Feður James og Jasons eru sömuleiðis hagavanir á Íslandi.  Einkum Ringo,  sem ýmist trommar með Stuðmönnum eða kveikir á Friðarsúlunni í Viðey með Sean og þeir taka lagið í Háskólabíói með Plastic Ono Band.

Nýgift og fyrirsæta hjá heimsþekktu vörumerki

  Um síðustu helgi,  nánar tiltekið á laugardag,  gengu í hjónaband færeyska álfadísin Eivör og færeyski tónlistarmaðurinn Tróndur Bogason.  Athöfnin fór fram í höfuðborg Færeyja,  Þórshöfn.  Í fyrradag,  mánudag,  tilkynnti heimsþekkt fyrirtæki á sviði hárvara (permanent, litir, lengingar og svo framvegis) að samningar hefðu náðst um að Eivör verði fyrirsæta vörumerkisins Balmain.

  Höfuðstöðvar fyrirtækisins eru í Hollandi en starfsemin er fyrirferðarmest í Bandaríkjunum og Bretlandi. 

  Það er upplagt að samfagna þessu öllu með því að fara inn á netsíðu vinsældalista rásar 2,  http://www.ruv.is/topp30 ,  og kjósa lagið  Ég veit  með Eivöru. 

Mesti og grófasti svindlari tónlistarsögunnar

  Kannast þú við nafnið Joyce Hatto?  Það er einkennilegt.  Í virtum tónlistartímaritum hefur henni verið hampað sem besta píanóleikara og túlkanda klassískra píanóverka sem sögur fara af á okkar dögum.  Eða eitthvað svoleiðis.  Og vissulega hljómar þetta dásamlega;  lagið í myndbandinu hér að ofan til að mynda.  Það var ekki að undra að gagnrýnendur lofuðu hæfileika konunnar í hástert.  Þar fyrir utan var hún óvenju afkastamikil á gamals aldri.  Og það fárveik af krabbameini.  Dældi frá sér plötum hraðar en Sigríður Níelsdóttir.

  Veikindin drógu Joyce Hatto til dauða fyrir sex árum.  Hún náði þó 78 ára aldri.  

  Svo fór að upp komst um brögð í tafli.  Hatto spilaði ekki sjálf á plötunum sínum.  Það voru hinir og þessir sem spiluðu.  Allir dánir og lítt þekktir.  Það var eiginmaður Joyce Hatto sem stóð fyrir svindlinu.  Hann stal einfaldlega píanóspili af plötum annarra og endurútgaf það undir nafni Joyce Hatto. 

  Svo virðist sem Joyce Hatto hafi sjálf ekki vitað af svindlinu.  Hún var píanóleikari og vann lengst af við píanókennslu.  Kallinn hennar var hins vegar stöðugt í einhverju braski.  það átti ekki við hann að fara eftir lögum og leikreglum.  Hann svindlaði smá hér og smá þar.  Hann sat í fangelsi,  allt upp í heilt ár,  og stússaði undir það síðasta í plötuútgáfu.  Ýmist fyrir aðra eða þá að hann rak eigið útgáfufyrirtæki.  Allt gekk það illa.

  Þegar Joyce fór að missa heilsu ákvað kallinn að hljóðrita sem mest hann mætti af hennar píanóleik.  Henni til upphefðar.  Að hans sögn voru hnökrar á píanóleik hennar þegar hér var komið sögu.  Þá greip hann til þess ráðs að lagfæra hnökrana með píanóleik látinna manna.  Það vatt upp á sig á þennan hátt.

  Að sögn kallsins var þetta ekki illa meint.  Hann var aðeins að gleðja konu sína með því að láta hana halda að heilsan og píanófærnin væri betri en raun var á.

  Hægt og bítandi áttuðu menn sig á að eitthvað var ekki eins og það átti að vera.  Einn gagnrýnandi hrökk við er hann heyrði á plötu með Joyce Hatto sömu villu, rangan hljóm sleginn, í verki eftir Chopin og hann kannaðist við af gamalli plötu látins píanóleikara.  Aðrir fylltust grunsemdum er þeir spiluðu plötur með Joyce Hatto þar sem fleiri hljóðfæraleikarar spiluðu einnig án þess að nafn þeirra kæmi fram á plötuumbúðum.  Svoleiðis upplýsingar vantar aldrei á alvöru plötur.  Þó ekki væri nema vegna þess að liðsmenn hljómsveita sem spila inn á plötur sætta sig ekki við að þeirra sé ekki getið.

  Í enn einu tilfellinu setti tónlistargagnrýnandi plötu með Joyce í spilara í bíl sínum.  Á skjá spilarans birtist ekki nafn Joyce sem flytjanda eins verks á plötunni heldur annað nafn.  Gagnrýnandinn fann lagið á plötu með viðkomandi og heyrði að á plötu Joyce var píanóleikur þess manns.  Þar með lék ekki lengur vafi á hvað var í gangi.    

Hljómleikar í hlöðu

 

 - Flytjendur:  Eldar og Brother Grass

 - Staðsetning:  Hlaðan í Vogum

 - Einkunn: ****

  Gunni Byrds hringdi í mig.  Hann er búsettur í Vogum og var áhugasamur um hljómleika í Hlöðunni með blágresishljómsveitunum Eldum og Brother Grass.  Það er alltaf gaman að eiga erindi í Voga.

  Hlaðan er sérkennilegur samkomustaður.  Þetta er gömul heygeymsla með torfþaki.  Hljómburður er góður og stemmningin notaleg.  Aðsókn var svo góð að hluti áheyrenda sat fyrir utan.  Gaflinn var opinn upp á gátt þannig að þetta koma vel út.  Þröngt máttu sáttir sitja fyrir innan og utan.  Kynslóðabil var ekkert.  Áheyrendur voru allt frá börnum til ellilífeyrisþega.  Flestir voru þó undir miðjum aldri.

  Eldar er fjögurra manna hljómsveit.  Þar fer söngvarinn Valdimar (þekktur úr samnefndri hljómsveit) fremstur í flokki.  Auk hans eru tveir karlkyns gítarleikarar og kona á bassa.  Músíkin er rólegt blágresi;  frumsamdir söngvar með íslenskum textum.  Valdimar hefur þægilega og hljómfagra söngrödd.  Það háði ekki verulega að hafa ekki áður heyrt þessi lög.  Þau runnu ljúflega án þess að einhver eitt eða tvö skæru sig úr.

  Brother Grass er sérkennilegt nafn á íslenskri hljómsveit.  En tengir við blágresi.  Líka við kvikmyndina  Oh Brother Where Art Thou.  Tónlist Brother Grass er einmitt mjög í anda tónlistarinnar í þeirri mynd.  Tónlist Brother Grass er þó fjölbreyttari.  Til viðbótar við blágresið flytja þau gömul ensk og bandarísk þjóðlög (folk),  gamlan blús,  nýrri blús, gospel og jug.  Án þess að blása í flösku, eins og heitið jug vísar til.  En líkt og einkennir jug þá spila þau á þvottabretti,  þvottabala og eitthvað svoleiðis.

  Aðal gítarleikari Brother Grass er Örn Eldjárn.  Hann er flinkur og fjölhæfur gítarleikari.  Fjórar söngkonur skipta á milli sín öðrum hljóðfærum.  Meðal annars harmónikku,  þottabala,  tamborínu  og eitthvað fleira.  Þvottabalinn var ýmist laminn með blautri tusku eða strokinn með trommuburstum. 

  Fagurlega raddaður söngur einkennir flutning Brother Grass.  Lagavalið er af ýmsu tagi.  Flest lögin eru vel þekkt.  Má þar nefna Please Don´t Hate Me  (Lay Low),  House of the Rising Sun (enskt lag með bandarískum texta),  One More Cup Of Coffee  (Bob Dylan) og vinsælt lag úr herbúðum Of Monsters and men (ég man ekki hvað það heitir).  One More Cup Of Coffee  var í snilldar útsetningu Rogers McGuinns.  Allt snyrtilega og fagmannlega afgreitt en jafnframt líflegt. 

  Þessir hljómleikar í Hlöðunni voru virkilega góð skemmtun. 

  Þetta lag er til með íslenskum texta.  Mig minnir að það hafi komið út á plötu með Mannakornum.  Gott ef íslenski textinn hefst ekki á orðunum:  "Graði Rauður var gæðingur / gamall hálftaminn gæðingur..."

  Þegar til er íslenskur texti við svona lag er upplagt að nota hann næst.

Söngvari Led Zeppelin syngur um Eivöru

 

  Enski söngvarinn Robert Plant var í bestu rokkhljómsveit sögunnar,  Led Zeppelin.  Með henni kom hann fyrst til Íslands 1970.  Hljómsveitin hélt hljómleika í Laugardalshöll.  Skömmu síðar sendi Led Zeppelin frá sér plötuna Led Zeppelin III.  Þar syngur Robert lag um Ísland,  Immigrant Song.  Textinn hefst á þessum orðum:

  We come from the land of the ice and snow
from the midnight sun where the hot springs blow

  The hammer of the gods will drive our ships to new lands
To fight the horde and sing and cry, Valhalla, I am coming

  Þarna er tilvísun í ásatrú.  Robert Plant er heiðursfélagi í íslenska Ásatrúarfélaginu.  Hann fær reyndar ekki að vera skráður formlega hjá Hagstofunni í félagið.  Það geta aðeins íslenskir ríkisborgarar. 

  Fyrir nokkrum árum mætti Robert óvænt á blót hjá Ásatrúarfélaginu í þáverandi félagsheimili þess á Grandagarði.  Á miðju blóti kvaddi hann sér hljóðs.  Hann lýsti gleði sinni sem ásatrúarmaður yfir því að á Íslandi sé starfandi og skráð Ásatrúarfélag. 

  Robert Plant hefur oftar heimsótt Ísland.  Ekki veit ég hvenær hann hefur uppgötvað færeysku söngkonuna Eivöru,  sem Íslendingar hafa slegið eign sinni á.  Ef grannt er hlustað má heyra hann hér syngja um hana strax í upphafi lags:  If Eivör a Carpenter...

 

Áríðandi að vita um dans

  Dans er listform.  Listform á tjáningu sem lýtur lögmálum strangs aga.  Það má ekki undir neinum kringumstæðum umgangast dans af kæruleysi eða með galgopahætti.  Slíkt er gróf móðgun við listagyðjuna.  Mikilvægt er að undirstrika alvöruna á dansgólfinu með því að setja upp svip einbeitingar,  innlifunar og ákveðni,  í stíl við þann sem konan á myndinni hefur náð fullkomnum tökum á.

Nýtt, snoturt og grípandi lag með færeyskri söngkonu

  Þetta lag heitir "Hey Candy" og er sungið af færeysku söngkonunni Dortheu Höjgaard Dam.  Höfundur þess er eiginmaður hennar,  William Silverthorn.  Þau eru búsett á Íslandi - þrátt fyrir að eiga tvö hús í Færeyjum.  Dorthea Höjgaard hefur komið fram á nokkrum hljómleikum hérlendis, meðal annars með Peter Pólson (Clickhaze).  Dorthea Höjgaard Dam er virkilega góð söngkona með fallega söngrödd.

  "Hey Candy" er spilað í færeysku útvarpi og líklegt til að verða sumarsmellurinn þar í ár.  Ég er sannfærður um að ef spilun á laginu hefst í íslensku útvarpi þá verði það sama upp á teningnum.