Aðgát skal höfð i nærveru netsins

  Netið er varasamt.  Ekki síst spjallþræðir,  svo og athugasemdakerfi fréttamiðla.  Fyrir það fyrsta tjáir fólk sig öðruvísi á lyklaborði en þegar staðið er fyrir framan þann sem orðum er beint að.  Eða verið er að fjalla um.  Bremsurnar eru ekki þær sömu og þegar horft er framan í manneskjuna.  Í annan stað tjáir fólk sig öðruvísi á netinu undir dulnefni en réttu nafni.  Það er eins og losni um hömlur og fólk leyfir sér meiri ókurteisi og ruddaskap þegar það er falið á bakvið dulnefni.  Í þriðja lagi kemur iðulega illa út að blanda þessum tveimur atriðum - lyklaborði og dulnefni - saman við ölvun.  Það þarf ekki netið til að fullt fólk segi sitthvað annað en þegar það er edrú. 

  Stemmning í athugasemdakerfum og spjallþráðum hefur mikið að segja.  Ég þekki ekki barnaland.is og bland.is.  Mér er sagt að umræðan á barnaland.is hafi verið svakaleg á köflum.  Þar hafi notendur síðunnar keppst við að toppa hvern annan með slúðri um frægt fólk og niðrandi ummælum um það.  Það ku hafa eitthvað dregið úr þessu eftir að nafni síðunnar var breytt í bland.is.  Ég kíkti núna inn á bland.is og sé að allir skrifa þar undir dulnefni.  Umræðan er eftir því. 

  Stundum má sjá í athugasemdakerfi fréttamiðla hvernig umræða þróast.  Fyrstu "komment" eru kannski kurteisleg.  Svo mætir einhver yfirlýsingaglaður á svæðið.  Þá spólast aðrir upp.  Áður en líður á löngu eru menn komnir í kapp við að toppa hvern annan.  Þetta á einkum við um það þegar verið er að fjalla um ofbeldismenn,  nauðgara,  barnaníðinga og aðra slíka.  Þá er stutt í yfirlýsingar á borð við:  "Hnakkaskot og málið er dautt."   Eða lýsingar á því hvernig gaman væri að pynta viðkomandi og láta hann deyja hægum sársaukafullum dauðdaga.  

  Annað mál er að sumt sem hljómar ruddalegt í skrifuðum texta er ekki illa meint.  Það er sett fram í kaldhæðni eða á að vera í léttum dúr.  Málið er að án þess að sjá svipbrigði þess sem skrifar og eða þekkja hann er auðvelt að meðtaka textann á annan hátt.  Netið er svo ungur samskiptavettvangur að við höfum ekki ennþá náð að höndla það almennilega.  

  Fyrir daga netsins skrifaði fólk lesendabréf eða pistil í dagblöð.  Fólk vandaði sig.  Tók marga daga í að skrifa vandað bréf.  Lét ættingja og vini lesa það yfir áður en það var sent til dagblaðs.  Á þeim árum komu út mörg dagblöð:  Morgunblaðið,  Vísir,  Tíminn,  Þjóðviljinn,  Dagblaðið,  Alþýðublaðið og Dagur.  Þessi dagblöð birtu ekki hvaða lesendabréf eða pistil sem var.  Ósæmilegu efni var hafnað eða farið fram á að texta væri breytt.  Það sem birtist á prenti hafði farið í gegnum síu.  Núna hinsvegar getur fólk ýtt á "enter" um leið og það hefur lokið við að slá texta á lyklaborðið.  Á næstu sek. er textinn orðinn opinber á netinu.     

     

Fullur kærasti á netinu

Ný útvarpsstöð, ný fréttasíða

  Það er allt í gangi.  Nú er heldur betur uppsveifla hjá Útvarpi Sögu.  Hleypt hefur verið af stokkum spennandi netsíðu:  Fréttasíðunni sem þú ferð inn á með því að smella á þennan hlekk:  http://www.utvarpsaga.is/index.php  Það dugir líka að slá inn slóðina utvarpsaga.is

  Hægt er að fara inn á þessa síðu til að hlusta á beina útsendingu Útvarps Sögu og nýrrar útvarpsstöðvar,  Vinyls.  Útvarps- og tónlistarstjóri Vinyls er Kiddi Rokk (einnig kenndur við Smekkleysu).  Lagavalið samanstendur af klassískum rokk og -dægurlögum tímabilsins 1955 - 1985.  Þetta tímabil var gullöld vinylplötunnar.  Spannar upphaf rokksins og nær yfir til nýbylgjunnar (new wave). 

  Ég hef haft Vinyl mallandi í dag.  Lagaflæðið er gott og notalegt.  Allskonar klassískt rokk í bland við hátt hlutfall af eldri íslenskum dægurlögum.  Kiddi Rokk kann þetta.  Enda einn af hæst skrifuðu plötusnúðum landsins.  Kíkið á fésbókarsíðu Vinyls og "lækið":  https://www.facebook.com/vinylnetutvarp

Alger uppstokkun í bloggsamfélaginu

  Fyrir nokkrum árum var Moggabloggið allsráðandi í bloggi á Íslandi.  Það var langbesta bloggumhverfið.  Bauð upp á persónulegt umhverfi (margir kostir í boði) og marga góða möguleika.  Það var hægt að tengja bloggfærslu við frétt á mbl.is.  Það var hægt að setja inn á plötuspilara uppáhaldslög.  Það var hægt að efna til skoðanakannanna.  Það var hægt að velja letur, leturstærð,  lit á letri.  Það var hægt að pósta inn myndböndum.  Það var hægt að ráða stærð ljósmynda.

  Bloggumhverfi Moggabloggsins var frábærlega vel útfært á heimsmælikvarða.   Tugþúsundir hófu að blogga á Moggablogginu.  Vinsælustu bloggarar fengu 5 - 10 þúsund innlit á dag.  Þeir sem næstir komu fengu 2 - 5 þúsund innlit á dag.  Dagblöðin:  Mogginn, Fréttablaðið, Blaðið og DV, birtu daglega einskonar "best of"  bloggfærslur frá deginum áður.  Ljósvakamiðlar voru sömuleiðis duglegir við að vitna i bloggfærslur.  Til varð frasinn "bloggheimar loga" þegar mikið gekk á.

  Svo breyttist allt á einni nóttu.  Það var þegar Doddsson varð ritstjóri Morgunblaðsins.  Blogginu var sparkað niður í kjallara.  Í forystugrein í Mogganum lýsti Doddsson því yfir að bloggarar væri ómarktækur skríll.  Bara ég og örfáir aðrir væru á hlustandi.  Allir aðrir bloggarar væru fábjánar.

  Nánast allir vinsælustu bloggarar Moggabloggsins færðu sig með það sama yfir á önnur bloggsvæði.  10 þúsund dagleg innlit á Moggabloggið hrundu niður í 500.  

  Moggabloggshrunið skaut styrkum stoðum undir blogg á eyjunni, dv, pressunni og fleiri bloggsvæðum.  Bloggsvæði 365 miðla,  bloggcentral og blogg.visir.is, blómstruðu.  Samt voru stöðug vandræði með þessi bloggsvæði 365 miðla.  Þar var allt í klessu.  Innlitsteljari virkaði nánast aldrei.  Það var ekkert hægt að stjórna leturstærð,  ljósmyndastærð né litum eða öðru.  Það var klúður aldarinnar að 365 miðlar nýttu sér á engan hátt hrun Moggabloggsins.  Þvert á móti þá hefur vísisbloggið alla tíð verð hornreka og meira og minna hálf bæklað fyrirbæri.

  Þrátt fyrir allt var alla tíð góð traffík á bloggsvæði 365.  Nú hefur þeim verið lokað.  365 miðlar hafa stimplað sig út úr bloggheimum.  

  Spurningin er hvaða áhrif þetta hefur á bloggheim.  Mér segir svo hugur að fæstir færi sig yfir á Moggabloggið.  Flestir færa sig væntanlega yfir á Fésbók.  Það er spurning með DV bloggið og Eyjuna.  Þau blogsvæði standa ekki öllum opin.  Aðeins útvöldum er hleypt að.  

  Þá er eftir "kommentakerfi" DV og visir.is. Þangað munu einhverjir færa sig.  Eftir stendur að tveir af helstu bloggvettvöngum Íslands hafa skellt í lás, bloggcentral.is og blogg.visir.is.   Þar er skarð.

Brjálæðislega flottar myndir

  Sumar myndir eru konfekt fyrir augað.  Áhrifaríkt og magnað listaverk.  Á þessari mynd er það náttúran sem hefur skapað listaverk með grýlukertum á mannvirki í Michigan.  

 

 

 

 

 

 

 

  Hér er það sandurinn í Namibiu sem rammar dyrakarma og hurð inn í skemmtilega þrívídd.  

 

 

 

 

 

 

 

 

  Risastór og glæsilegur hellir.  Taktu eftir manneskjunni  sem stendur neðst (fremst) á myndinni á einskonar þverslá.  Af henni má ráða stærð hellisins.  

  

 

 

 

 

 

 

  Flott og stórt minnismerki í Júgóslavíu.  Mér virðist sem súlurnar tákni fótaburð fíla.  

 

 

 

 

 

 

 

  Þetta er ekki alvöru fiðrildi.  Fiðrildið er götulistaverk,  teiknað og málað á götuna.  Rosalega vel útfært. 

 

 

 

 

 

 

 

  Listaverk gert úr Lego kubbum. 

Eiturslanga ræðst á dreng og ljósmyndarar taka myndir

  Þessi ljósmynd hefur farið eins og eldur um sinu á Fésbókinni.  Eiturslanga ræðst á ungan dreng og ljósmyndarar fylgjast spenntir með í stað þess að grípa inn í og koma emjandi drengnum til hjálpar.  Drengnum viti sínu fjær af skelfingu og hræðslu,  þekkjandi að einungis nokkrar sekúndur í þessum aðstæðum skilja á milli lífs og dauða.  Ljósmyndararnir eru fordæmdir fyrir.  Ég vatt mér í að rannsaka málið.  Niðurstaðan er sú að þetta er ekki drengur heldur 13 ára stúlka. 

  Eftir að ljósmyndararnir höfðu náð mörgum góðum myndum af viðureign eiturslöngunnar og stelpunnar óhlýðnaðist innfæddur aðstoðar- og leiðsögumaður myndatökuliðs tímaritsins National Geographic fyrirmælum um að trufla ekki atburðarásina.  Hann réðist á slönguna og snéri hana af stelpunni.  Slangan gerði sér þá lítið fyrir og át manninn.  Það náðust góðar myndir af því. 

  Talsmenn National Geographic segja að þær myndir verði ekki birtar fyrr en lögfræðileg atriði hafi verið afgreidd.  Þau snúa að fjölskyldu mannsins sem eiturlyfjaslangan át.  "Við þurfum að ganga frá smávægilegum tæknilegum atriðum áður en myndirnar verða birtar," segir talsmaður tímaritsins.  

Japani dýrkar Íslending

  Í gær skrifaði ég bloggfærslu um íslenskar plötur í finnskum plötuverslunum.  Þar kom margt forvitnilegt og óvænt fram.  Í framhaldi af því er gaman að segja frá sérkennilegu atviki.  Á sama gistihúsi og ég dvöldu eina nótt tveir hálf þrítugir drengir frá Japan.  Þeir spurðu mig hvaðan ég væri.  Ég upplýsti það undanbragðalaust.  Við svar mitt greip ofsakæti annan drenginn.  Hann stökk upp í loft og hoppaði um gólf hrópandi:  "Iceland?  Ólafur Arnalds!  Ólafur Arnalds!".   

  Að nokkrum tíma liðnum róaðist hann og lét að mestu af hoppi og skoppi.  Þá tjáði hann mér á frumstæðri ensku að Ólafur Arnalds væri uppáhalds tónlistarmaður sinn.  Og ekki bara það heldur dýrki hann og dái Ólaf.  Honum þótti merkilegt að hitta samlanda Ólafs og tók ljósmynd af sér og mér.  Jafnframt lýsti hann yfir löngun til Íslandsferðar og freista þess að líta Ólaf augum.  Eða að minnsta kosti sjá húsið hans,  götuna og umhverfið.  Hann bað um netfang mitt og óskaði eftir hjálp við að finna Ólaf þegar af Íslandsreisu yrði.  Ég sagðist ekki lofa neinu öðru en að sjálfsagt væri að benda honum á Mosfellsbæ,  heimaþorp Ólafs.  Sýna honum í hvaða átt Mosfellsbær er.  Við það hneigði sá japanski sig djúpt nokkrum sinnum á milli þess sem hann þakkaði mér skrækum rómi (vegna geðshræringar).  Síðan skrifaði hann netfang sitt á blað og sagði mér að láta Ólaf fá það ef ég rækist á hann.  Engin fyrirmæli fylgdu um hvað Ólafur eigi að gera við netfangið.     

  Ég spurði hvernig hann þekkti tónlist Ólafs.  Hann sagðist hafa verið að leita að myndböndum með Sigur Rós á þútúpunni.  Þá rakst hann á myndband með Ólafi.  Og varð bergnuminn með það sama.

Breytingar á bloggi

  Áramótin eru tíminn þegar fólk setur sér markmið.  Ákveður að byrja að reykja á nýja árinu eða byrja að klæðast sokkaleistum.  Áramót eru góður tími til að endurskoða og endurmeta hluti.  Bloggið mitt fer ekki varhluta af því.  Nú verður heldur betur breyting á því.

  Ég byrjaði að blogga fyrir einu og hálfu ári.  Þá hafði ég aldrei lesið blogg og vissi ekkert um blogg.  Fram að þeim tíma höfðum við bræðurnir og systursynir skipst daglega á "reply to all" tölvupósti.  Aðallega til að spjalla um músík.  En einnig til að benda hver öðrum á sitthvað broslegt sem við rákumst á í fjölmiðlum,  rifja upp sögur af afa eða Önnu frænku á Hesteyri,  ræða um pólitík og bara sitthvað.  Stundum var tölvupósturinn þess eðlis að hann var áframsendur til fleiri.   

  Bloggið átti að vera framhald á minni þátttöku í "reply to all" tölvupóstinum.  Eitthvað fór úrskeiðis þegar frá leið.  Í stað þess að bloggið mitt væri bundið við samskipti við ættingja og vini fór það að fá 1000 - 1500 innlit á dag.  Ég á ekki svo marga ættingja og vini.

  Þessu hefur fylgt vaxandi fjöldi óska um að ég veki athygli á einu og öðru á blogginu.  Auglýsi þetta og fjalli hitt.  Sumar vikur hafa allt upp í 8 af hverjum 10 bloggfærslum mínum komið til á þennan hátt.  Þessu hafa fylgt heilmikil tölvupóstsskipti og ennþá fleiri símtöl.  Ekki síður frá ókunnugum en fólki sem ég þekki.  Pósturinn og símtölin hefjast alltaf á orðunum:  "Af því að það eru svo margir sem lesa bloggið þitt..."

  Ekki misskilja mig.  Það er gaman að vera í aðstöðu til að hjálpa fólki.  Það er líka gaman að vera í samskiptum við fólk.  Á hinn bóginn hefur þetta leitt til þess að alltof mikill tími fer í bloggið.  Sú er ástæðan fyrir því að ég ætla að fækka verulega innlitum á bloggið mitt.  Það geri ég með því að láta fara minna fyrir mér og mínu bloggi.  Einkum með því að blogga sjaldnar,  hafa bloggfærslurnar "látlausari",  tengja ekki við fréttir o.s.frv.

  Annað:  Munið að kjósa í skoðanakönnun um best jólalagið hér vínstra megin á síðunni.

Ný spjallsíða - og burt með spillingarliðið!

  Vegna hruns íslensku krónunnar og fjármálakreppunnar hafa margir fundið þörf fyrir að tjá sig um atburði síðustu vikna og spá í framvindu komandi daga.  Bloggaranum Guðna Karli Harðarsyni þykir bloggsíður bera þess merki að vera einkasíður fyrir einstaklinga sem eru fyrst og fremst að ræða málin við vini sína og vandamenn.  Guðni er hrifinn af blogginu en langar til að opna umræðuna út á opnari spjallvettvang þar sem allir koma að umræðunni á jafnréttisgrundvelli. 

  Guðni hefur sett upp spjallborð (Forum) - http://okkarisland.myfreeforum.org - sem er ekki jafn persónubundið og bloggið.  Þar getur hver sem er skrifað beint inn og einnig tekið þátt í virku spjalli á rauntíma (chat).  Öllum er velkomið að koma með óskir um aðra umræðuflokka.  Netfang Guðna er [e-mail].  Bloggsíða Guðna er www.hreinn23.blog.is.

Enn vantar 5 milljarða Bandaríkjadala

Þetta vita ekki allir

  Óli Palli er sammála breskum gagnrýnendum um að hljómleikarnir með Led Zeppelin í gær hafi tekist afskaplega vel.  Það teljast tíðindi.  Led Zeppelin var á sínum tíma,  1969 og næstu ár,  besta rokkhljómsveit sögunnar.  Yfirburðarmaður í hverju rúmi.  Þar af John Bonham sennilega besti trommuleikari rokksögunnar.  Allir að springa af sköpunargleði og löðuðu fram það besta hver í öðrum.

  Led Zeppelin lagði grunninn að þungarokkinu - þó að liðsmenn hljómsveitarinnar teldu sig vera að flytja framsækinn þjóðlagablús.  Led Zeppelin fyllti glæsilega upp í skarðið sem Bítlarnir skildu eftir sig 1969.  Varð það viðmið sem aðrar hljómsveitir mældu sig við. 

  Fyrstu plötur LZ eru óumdeilanlega 5 stjörnu dæmi.  Og hafa staðist tímans tönn með glæsibrag - þrátt fyrir að hafa verið innblásnar og litaðar af tíðaranda hippaáranna. 

  Að óreyndu hefði ég ekki veðjað á að Led Zeppelin stæði undir væntingum næstum fjórum áratugum eftir að hljómsveitin lagði heiminn að fótum sér. 

  Ég hef grun um að það séu ekki margir sem vita að söngvari Led Zeppelin,  Robert Plant,  er óformlegur félagi í íslenska Ásatrúarfélaginu (einungis fólk með íslenskan ríkisborgararétt er formlega skráð af Hagstofu í félagið).  Hann hefur meira að segja mætt óvænt á blót hjá Ásatrúarfélaginu.  Þar kvaddi hann sér hljóðs og sagðist,  sem ásatrúarmaður,  vera meira en lítið ánægður yfir að á Íslandi sé starfrækt formlegt og skráð ásatrúarfélag.

Flottasti söngvari rokksögunnar

Blaðamaður gleymdi að lesa bloggið mitt

 

  Flest fjölmiðlafólk gætir sín á því að lesa bloggið mitt reglulega.  Sérstaklega eru fréttamenn og blaðamenn samviskusamir við lesturinn.  Þannig komast þeir með puttann á púlsinn.  Það óhapp henti einn ágætan blaðamann nýverið að hann gleymdi að lesa bloggið mitt.  Fyrir bragðið sló hann upp í Morgunblaðinu í dag frétt af auka friðarsúlum sem sést höfðu í Reykjavík í fyrradag.  Hann fann ekki skýringu á tilurð auka friðarsúlanna en taldi þó fullvíst að þær hafi verið staðsettar í austurbænum.

  Æ, æ, æ.  Ég sem útskýrði þetta svo vel fyrir tveimur dögum:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/339679/