Af hverju geta listamenn ekki fengið sér venjulega vinnu eins og annað fólk?

  Einstaka þingmenn Sjálfstæðisflokksins hafa spurt að þessu í ræðustól Alþingis.  Von er að þeir spyrji.  Spurningin verður alltaf áleitin í kjölfar úthlutunar Listamannalauna.  Það er gott að henni sé velt upp sem oftast.  Það veitir aðhald.

  Fyrir mörgum árum leiddi skoðun í ljós að yfir 70% af ferðamannaiðnaði í Jamaíka má rekja til reggea-söngvarans Bobs Marleys.  Forvitnilegt væri að kanna hvað hátt hlutfall af brattri aukningu á ferðamönnum til Íslands megi rekja til heimsfrægðar Bjarkar,  Sigur Rósar,  Of Monsters And Men,  Emilíönu Torríni,  Jóhanns Jóhannssonar,  Hilmars Arnar Hilmarssonar,  Mezzoforte,  Ólafs Arnalds og fleiri.

  Nú hefur dæmið verið skoðað og reiknað út í litlu hafnarborginni Liverpool í Englandi. Niðurstaðan er sú að fjögurra manna rokkhljómsveit,  Bítlarnir,  standi á bak við 2335 stöðugildi í Liverpool. Bein störf.  Ekki afleidd.  Íbúafjöldi Liverpool er um 450 þúsund.  Þetta jafngildir því að 1728 störf á Íslandi séu vegna heimsfrægra íslenskra tónlistarmanna.

  Árlegar beinar tekjur Liverpool af Bítlunum eru 82 milljónir punda x 141 = hálfur 12. milljarður ísl.kr.  

  Það merkilega er að Bítlarnir störfuðu aðeins til ársins 1969. Í sex ár. Frá 1963. Þar af voru þeir í Liverpool aðeins í blábyrjun.  En hljómsveitin er ennþá að dæla háum upphæðum inn í hagkerfi litlu hafnarborgarinnar í Englandi. Hvers vegna gátu Bítlarnir ekki fengið sér venjulega vinnu eins og annað fólk? 

   Þeir hefðu getað keypt 26 milljarða króna hlut í Borgun á 2,2 milljarða. Þeir hefðu getað keypt af Landsbankanum á einn milljarð land sem Landsbankinn keypti nokkrum dögum áður á 2 milljarða.  

   

Smásaga um vinnustaðaglens

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Þetta er fyrsti dagur Tóta í pylsuvagninum.  Hann er búinn að hlakka til í marga daga.  Þar áður átti hann sér langþráðan draum um að afgreiða pylsur - eins og algengt er með ungt fólk.  Vinnufélagi hans er Ása,  boldangshnáta á sjötugsaldri með sólgleraugu og fjölda húðflúra.  Tóti hefur oft fylgst með henni úr fjarlægð afgreiða pylsur.  Hann hefur stundum undrast hvað vinnufélagar hennar stoppa stutt við í vagninum.    

  Tóti heilsar og kynnir sig með handabandi.  Ása kynnir sig ekki heldur svarar glettnislega:  "Tóti, já.  Ég ætla að kalla þig Tóta ljóta til aðgreiningar frá öðrum Tótum."

  "Þekkir þú aðra Tóta?" spyr Tóti undrandi.

  "Ekki ennþá," svarar Ása.  "Kannski síðar."

  Lengra er samtalið ekki í bili.  Ása bendir Tóta þegjandi á að taka af sér jakkann.  Um leið bendir hún á kaffikönnu með nýlöguðu kaffi.  Hún bendir honum líka á að fá sér sæti.  Hann lætur ekki benda sér á það tvisvar.  Sjálf hellir hún sér kaffi í plastmál.  Með vönum handbrögðum gusar hún eldsnöggt úr því ofan í hálsmálið á Tóta.  Hann öskrar af sársauka undan brennandi heitu kaffinu,  sprettur á fætur og rífur sig úr bolnum.  Hann horfir undrandi og ásakandi á Ásu.  Hún heldur um magann í hláturskrampa.

  "Vinnustaðagrín,"  útskýrir hún skellihlæjandi og sækir handklæði.  Hún vætir það í köldu vatni og leggur samanbrotið yfir brunasárið á öxlinni.  

  "Farðu í bolinn yfir,"  skipar hún og hjálpar honum að troðast í kaffiblautan bolinn.

  Tóti reynir að taka gríninu vel.  Hann brosir vandræðalega.  Brosið verður einlægt þegar Ása bætir við:  "Ég ætla að skjótast í ísbúðina við hliðina og kaupa handa okkur ís í brauðformi.  Þá fyrirgefur þú mér grínið.  Er það ekki?"

  Hún býður ekki eftir svari heldur snarast út.  Að vörmu spori kemur hún til baka með tvo barnaísa.  Annar er súkkulaðiís.  Hinn jarðarberja.  Hún réttir súkkulaðiísinn að munni Tóta og segir:  "Vittu hvorn þér þykir betri."

  Tóti er við það að narta í ístoppinn þegar Ása þrykkir ísnum þéttingsfast framan í hann.  Ísinn klessist upp á nef og út á kinnar.  Hún fylgir því eftir nógu fast til að brauðformið maskast.

  Tóti tekur andköf.  Hann skefur með höndunum ísinn framan úr sér.  Hann sullast niður bringuna og litar bolinn.  

  "Vinnustaðagrín!"  hrópar Ása sigri hrósandi.  Um leið og orðinu sleppir þrykkir hún jarðarberjaísnum á sama hátt í andlitið á Tóta.  

  "Æ,  þetta fór úr böndunum,"  játar hún og horfir á Tóta þrífa á sér andlitið.  "Fyrirgefðu. Ég sá þetta fyrir mér miklu fyndnara.  Ég hélt að þú myndir líta út eins og Gosi spýtukall:  Að brauðformið myndi standa út í loftið á nefinu á þér.  Það hefði verið fyndið." 

  Tóta fyrirgefur Ásu í huganum.  Hann vorkennir henni fyrir aulalegan húmor.  Það geta ekki allir verið gordjöss.  Hún vill vera skemmtileg.  

  "Ég skal vera almennileg,"  lofar Ása.  "Ég er búin að biðjast fyrirgefningar.  Ég skal hringja í konuna sem á pylsuvagninn og óska eftir því að þú verðir fastráðinn."

  Orðum sínum til áréttingar hringir hún og segir í tólið: "Þú ættir að fastráða Tóta.  Hann þarf bara að taka með sér hreinan aukafatnað.  Núna er hann útataður í kaffisulli og ís.  Bæði súkkulaðiís og jarðarberja.  Þetta er ógeðslegt fyrir kúnna að horfa upp á.  Ég er viss um að hann er ömurlegur faðir.  Það kemur vinnunni ekkert við.  Ég þarf bara að tala við Barnaverndarnefnd.  Láta dæma af honum börnin.  Viltu að ég komi eftir vinnu og nuddi á þér bakið?  Ég get einnig gefið þér fótanudd.  Ég hlakka til,  yðar hátign."

  Ása leggur símann frá sér og segir:  "Þú heyrðir það sjálfur,  Tóti ljóti,  að ég mæli með þér.  Ég ræð töluverðu um fastráðningar.  Ég sef nefnilega stundum hjá hennar hátign."  

 

 

 

 

 

 

 

  Fleiri smásögur og leikrit HÉR.

Færeyskt veitingahús á Íslandi

  Eftir röskan mánuð,  í mars,  munu Færeyingar opna nýjan veitingastað hérlendis.  Hann verður í fimm kílómetra fjarlægð frá miðbæ Reykjavíkur.  Nánar tiltekið á Grensásvegi 10.  Súper staðsetning.  

  Þetta er ekki í fyrsta skipti sem Færeyingar koma nálægt matseld á Íslandi. Marentza Poulsen (systir Elisar Poulsen) hefur í áratugi fóðrað svanga Íslendinga.  Frá því á síðustu öld hefur hún rekið af rausnarskap Flóruna,  veitingastað í Grasagarðinum í Laugardal.   

  Á Laugavegi 170 er rekin færeyska Smurbrauðsstofa Sylvíu.  Árlega er þar boðið upp á færeyska viku.  Þá er á borðum bragðsterk og matarmikil færeysk ræstkjötsúpa ásamt brauði með ýmiskonar færeysku áleggi.  Þar á meðal skerpukjötinu góða.  

  Af og til eru spennandi færeyskir dagar í Fjörukránni.  Þá kokkar einn af heimsins bestu kokkum,  Birgir Enni,  færeyskar kræsingar af einskærri snilld.  Birgir er föðurbróðir tónlistarmannanna vinsælu Brands Enni og Tróndar Enni.  

  Færeyingarnir sem blanda sér í veitingahúsaflóruna á Íslandi í mars opnuðu í fyrra veitingastaðinn Angus Steakhouse í Þórshöfn í Færeyjum. Frá fyrsta degi hefur verið troðið út úr dyrum.  Þar á meðal hafa íslenskir túristar fjölmennt, tekið hraustlega til matar síns og komið dag eftir dag.  Fá aldrei nóg af því góða. 

  Eðlilegt næsta skref til að koma til móts við íslenska aðdáendur er að opna útibú í Reykjavík.

  Angus Steakhouse tilheyrir samnefndri enskri matsölukeðju.  Enskir kokkar hafa almennt ekki hrifið Íslendinga.  Öfugt við færeyska kokka.  Í því liggur stóri munurinn.  Færeyingar kunna þetta.  

   

Þorir þú að kaupa bíl af þessum manni?

  Þannig er oft spurt þegar heiðarleiki og trúverðugheit einhvers eru til umræðu.  Nú er spurt svona að gefnu tilefni.  Fíat páfans er til sölu þessa dagana.  Um er að ræða smábílinn Fiat 500L.  Hann er skráður á götu 2015 og nánast ekkert keyrður;  bara í rólegheita vikurúnt um New York,  Fíladelfíu og Washington DC.  Hvorki hefur verið reykspólað á bílnum né brunað á ofsaakstri yfir hraðahindranir.

  Fullyrt er að páfi hafi gengið vel um bílinn.  Hvorki reykt inni í honum né djammað að ráði.   

  Númerið er SCV 1.

Gátan leyst

Fréttir hafa borist af eldri borgurum í Reykjavík,  höfuðborg landsins.  Þeir eru svangir.  Einkum og sér í lagi um helgar.  Fréttirnar af þessu eru um margt óljósar.  Jafnvel villandi.  Sumir fullyrða að matur eldri borgara sé eldaður af alúð.  Hann sé skammtaður samviskusamlega ofan í þar til gerð hitabox.  Vandamálið er að maturinn hefur ekki skilað sér til eldri borgara.  Einhver annar borðaði hann.  Nú er komin skýring á.  Sá sem borðaði mat eldri borgara hefur játað:  "Dagur borðaði mat eldri borgara".

  

Dagur borðaði mat eldri borgara

Listamaður gegn listamönnum

  Í fyrra sótti sjónhverfingamaður,  Einar Mikael,  stíft í og náði að suða út rösklega hálfrar milljón króna styrk frá Nýsköpunarsjóði.  Hann er svo heimsfrægur í Grænlandi að hann neyðist til að versla með sólgleraugu á nefi í matinn dulbúinn sem Spiderman um miðja nótt í Hagkaup í Skeifunni.

  Þá gerist það að helstu rithöfundar landsins fá listamannalaun upp á rösklega 300 þúsund kall á mánuði.  Heimsfrægasti íslenski töframaður í Grænlandi brást hinn versti við.  Í Spædermanbúningi úti á bílastæði við Hagkaup í Skeifunni um miðja nótt sendi hann frá sér yfirlýsingu.  Í henni fordæmdi hann þá frekju í fólki að sníkja pening úr opinberum sjóðum.  Hann hvatti almenning til þess að sniðganga sníkjudýrin.  Búinn að steingleyma því að hann fór þar fremstur í flokki.

  Spyrja má hvort að spilagaldrar Einars auðgi andann,  næri þjóðarsálina,  umfram Draumaland Andra Snæs eða bækur Hallgríms Helgasonar og Gerðar Kristnýjar. 

  Kannski er það góð uppástunga hjá Einari að sniðganga hann og aðra sem sótt hafa um og fengið aura úr opinberum sjóðum. Til að mynda bændur, leikhús og kvikmyndir.

 

Margur verður af aurum api

Veitingaumsögn

 - Staður:  Tacobarinn,  Hverfisgötu 20,  Reykjavík

 - Réttur:  Taco

 - Verð:  1990 kr. fyrir þrjá rétti

 - Einkunn:  *** (af 5)

  Þegar ég gekk inn á Tacobarinn fékk ég fyrst á tilfinninguna að ég væri staddur úti á Spáni.  Kannski af því að ég er nýkominn frá Alicante.  Við nánari athugun blasti við að þetta er mexíkóskur staður.  Klárlega sitthvað líkt með spænskum og mexíkóskum veitingastöðum.  Til að mynda tónlistin sem hljómar úr hátölurum.

  Tacobarinn er rúmgóður og bjartur.  Glerveggir og glerþak ramma hann inn.  Ótal ljós í ýmsum litum og af ýmsu tagi upp um alla veggi og út um allt skapa suðræna stemmningu,  ásamt mynstri á borðum og framhlið stórs barborðs.   

  Eins og nafnið bendir til þá er Tapasbarinn bar fremur en matsölustaður. Bar sem býður upp á allskonar framandi og spennandi rétti.  Prentaður matseðill liggur ekki frammi.  Ástæðan er sú að það er dagamunur á þeim réttum sem í boði eru.  Það er of dýrt og tímafrekt að prenta nýjan matseðil á hverjum degi.  Í staðinn er nýr matseðill dagsins handskrifaður á krítartöflur.  Á honum eru taldir upp nokkrir tacoréttir,  pizzur og súpa. Af tacoréttum er þess gætt að eitthvað sé um kjötrétti,  sjávarréttataco og grænmetistaco.

  Tacoréttur samanstendur af þunnri hvítri hveitiköku,  um það bil 5 tommur að stærð.  Á henni er meirt (hægsteikt) kjöt með grænmeti og sósu eða sjávarréttur eða grænmetisréttur.  Stakur réttur kostar 790 kr. Heppileg máltíð samanstendur af þremur réttum á samtals 1990 kr. Matmikil súpa kostar 1350 kr.  Pizza kostar 1000 kall. Lambakjötstaco,  þorskur og kjúklingataco er góð blanda.  Allt alveg ágætlega bragðgott en frekar bragðdauft.  Hægt er að bera sig eftir bragðsterkum sósum til að skerpa á.  Þá er betra að þekkja sósurnar og styrkleika þeirra.  Það hjálpar.  

  Tacoréttirnir eru bornir fram án hnífapara.  Þetta er fingramatur að hætti fátækra Mexíkóa.  Við Íslendingar erum ekkert of góðir til að spara hnífapör einstaka sinnum.  Það sparar uppvask.  

  Ég mæli alveg með því að fólk kíki á Tacobarinn og prófi mexíkóska matreiðslu.   

       

  

    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fleiri veitingaumsagnir með því að smella á HÉR 

Íslensk tónlist í Alicante

Upptaka á verðmætum flóttamanna og hælisleitenda

  10. desember var lagt fram á danska þinginu frumvarp.  Það snýst um heimild til að skoða og skilgreina eignir flóttamanna og hælisleitenda.  Jafnframat um að gera megi verðmæti þeirra upptæk.  Rökin eru þau að verðmætin verði metin sem greiðsla upp í kostnað danska samfélagasins við að hýsa þetta fólk.  Það er að segja þangað til það er farið að vinna fyrir sér í Danmörku og leggja skerf til samfélagsins.  Rannsóknir unnar í nágrannalöndum sýna að á örfáum árum eru innflytjendur farnir að leggja meira til samfélagsins en þeir þiggja.  

  En eitthvað þarf til að brúa bilið þangað til.  Um það snýst frumvarpið.  Spurning er hvað langt á að ganga.  Sumir túlka þetta sem upptöku á öllum verðmætum.  Aðrir túlka það sem upptöku á skartgripum, demöntum og þess háttar.  Ekki upptöku á peningaseðlum,  fatnaði og bókum.  Enn aðrir velta fyrir sér upptöku á gullfyllingum í tönnum.  Sýnist þar sitt hverjum.

   Eftirskrift þessu óviðkomandi:  Vegna umræðu um vímuefnameyslu íslenskra alþingismanna - sem fer jafnan úr skorðum í desember:  Í húsakynnum danska þingsins er bar.  Þar er stöðug traffík.  Þingmenn standa í halarófu.  Þeir kaupa margfaldan skammt þegar röð kemur að þeim.  Til að þurfa ekki aftur í röðina fyrr en eftir klukkutíma.  Danskir þingmenn eru almennt "ligeglad".  Íslendingur spurði hvort að þingmenn sem sniðgangi barinn séu litnir hornauga.  Svarið:  "Það hefur ekki reynt á það."

 

Vilja leggja hald á verðmæti