Íslenskir launþegar eru ofdekraðir

  "Tölur ljúga ekki," sagði vinnufélagi minn í álverinu í Straumsvík þegar talið barst að helför gyðinga á tímum nasista í Þýskalandi.  Hann var nasisti og veifaði pappírum sem sýndu að gyðingum fækkaði lítið sem ekkert á árum seinni heimsstyrjaldarinnar.  

  Þetta var á fyrri hluta áttunda áratugarins.  Löngu fyrir daga tölvu,  internets og wikipedíu.  

  Í dag er auðvelt að fletta upp á netsíðum og kanna áreiðanleika ýmissa fullyrðinga.  Gleypa þær hráar eða kafa dýpra í dæmið.  Allt eftir því hverju menn vilja trúa.

  Á netsíðu fjármálaráðuneytisins er upplýst að laun á Íslandi séu þau hæstu í heimi.  Sem dæmi er tekið að læknar á Íslandi séu með hálfa aðra milljón í mánaðarlaun.  Á sama tíma lepji læknar í nágrannalöndum dauða úr skel. Með herkjum nái þeir að nurla saman launum sem í besta falli eru þriðjungi lægri.  Annað eftir því. Íslenskt heilbrigðiskerfi ku vera það besta í heimi.  Til samanburðar er heilbrigðiskerfið í Albaníu það versta í samanlagðri Evrópu og Asíu.  Mörgum ljósárum á undan eða eftir því íslenska (eftir því hvort átt er við sjúklinga eða fjárfesta).

  Gott ef satt er.  Ég veit ekkert um þetta.  Hinsvegar þekki ég marga Íslendinga sem nýverið hafa flutt frá Íslandi til hinna Norðurlanda.  Þeir halda því fram að þeir eigi í fyrsta skipti á ævinni afgang í seðlaveskinu um mánaðarmót.  Þeir kaupi sér húsnæði og lán lækki við hverja afborgun.  Þeir kaupa sér bíla og hafa það óvænt gott fjárhagslega.  Tölur ljúga ekki.  En einhver lýgur.

 

Hæstu launin á Íslandi

Agg-gagg-gagg, sagði tófan á grjóti

  Eðlilega vakti það mikla athygli á sínum tíma þegar helstu fálkar bankahrunsins voru í aðdraganda hrunsins merktir með fálkatákni af forseta Íslands. Það var táknrænt.  Eðlilega vekur það einnig umtal og umræðu þegar kóngurinn á Bessastöðum bannar nú einum þeirra að bera fálkatáknið.  Heppilegra væri að skikka hann til að vera merktur fálki.  

   

Sviptur rétti til að bera orðuna

Hver platar hvern?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Síðasti Freyjudagur var af verslunarmönnum kallaður Black Friday.  Á þannig degi eru vörur verslunarinnar seldar með auglýstum 25 - 70% afslætti.  Þó að uppátækið sé kennt við Freyjudag þá gildir afslátturinn í flestum verslunum yfir alla helgina.  Í dag tekur við Cyber Monday.  Þá er hægt að gera góð kaup í netheimum.

  Þegar um risaútsölu er að ræða bregður verslunin iðulega á leik.  Það er ekki góður bisness að borga með vörunni.  Algengt bragð er að hækka vöruverð í tæka tíð.  Síðan er gefinn afsláttur.  Þegar upp er staðið borgar kúnninn hefðbundið verð fyrir vöruna.

  Þeir sem ganga lengst í leiknum hækka verðið svo ríflega að á útsölunni er varan seld á hærra verði en venjulega.  

  Sumir standa verslunina að verki.  Þá brýst fram óánægja.  Fólki finnst eins og það hafi verið haft að fífli.  Sem er tilfellið.  

  Þegar betur er að gáð er það kaupandinn - umfram aðra - sem hefur haft sjálfan sig að fífli.  Hann var ánægður með kaupin til að byrja með.  Honum þótti verðið það gott að hann keypti vöruna.  Þar með borgaði hann í raun sanngjarnt verð.  

 

Forsetaframbjóðandi ofsóttur

  Einn af þeim sem sækist eftir því að verða frambjóðandi Republikanaflokksins til embættis forseta Bandaríkja Norður-Ameríku er Donald Trump.  Hann sætir einelti af hálfu tónlistarmanna,  fjölmiðla og ýmissa fleiri.  Það er ljótt.  Hann er hrakyrtur,  hæddur og smáður.  Samt er það þannig að eineltið er honum til framdráttar.  Vinsældir hans aukast og haldast í hendur við hverja ágjöf sem hann mætir.

  Á meðan Donald Trump baðar sig í sviðsljósinu eiga aðrir kandídatar ekki möguleika hjá reppum.  Ekki síst þegar hann hampar því að sækja í uppskrift Hitlers og félaga í þýska nasistaflokknum.  Til að mynda boðar hann áform um að merkja múslima með stjörnu á sama hátt og nasistar merktu gyðinga,  samkynhneigða og fleiri.   

  Þá leggst vel í marga hugmynd hans um að reisa "Berlínarmúr" á landamærum Mexikó og Bandaríkjanna.  Þannig verði Mexíkóum gert illmögulegt að flæða yfir Bandaríkin.  Trum veit það (sennilega) sjálfur en ekki almenningur að 14% fleiri flýja frá Bandaríkjunum til Mexíkó en öfugt.    

  Samskipti Trumps við vinsæla tónlistarmenn eru brösuleg.  Hann hóf kosningabaráttu sína með einkennislagi úr smiðju Njáls Unga,  "Rockin´ in the Free World".  Njáll brást hinn versti við og bannaði notkun hans á laginu.  Það kom Trump í opna skjöldu.  Hann taldi þá Njál vera góða vini.  Þar fyrir utan hafði hann borgað umboðsskrifstofu Njáls pening fyrir lagið.  En Njáli var ekki haggað.  

  Þá var ekki um annað að ræða en taka upp kosningalag úr smiðju REM,  "It´s the end of the World As We Know It".  Hljómsveitin starfar ekki lengur.  En liðsmenn hennar tóku höndum saman og bönnuðu Trump að nota lagið.  Þeir létu jafnframt ljót orð falla um Trump.  Þetta kom honum í opna skjöldu vegna þess að hann var búinn að borga umboðsskrifstofu REM fyrir notkun á lagiðnu.  Þar fyrir utan hvarflaði ekki að honum að hljómsveit sem er hætt fyrir löngu færi að skipta sér af.  

  Nú voru góð ráð dýr.  Söngvari hljómsveitarinnar Aerosmith,  Stebbi Tyler,  er góðvinur Trumps.  Þeir hafa stússað margt saman.  Leikið sér í golfi og fl.  Trump gerði lag Aerosmith "Dream On" að kosningalagi sínu eftir vandræðaganginn með lög Njáls Unga og REM.

  Stebbi hryggbraut vin sinn með því að banna honum að nota lagið.  Til að byrja með trúði Trump honum ekki.  Hélt áfram að nota lagið.  Leikar fóru þannig að Stebbi leitaði til dómstóla og fékk lögbann sett á notkun Trumps á laginu.  

  Stebbi hefur útskýrt þetta þannig að eitt sé að vera vinur frambjóðandans.  Annað að kvitta undir pólitík hans.  

  Pólitík hans er þó ekki verri en svo að hún speglar viðhorf meirihluta reppa í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Það er ekkert nema gott um það að segja.

 

Trump hæddist að fötluðum blaðamanni

Gríðarlega spennandi tækifæri

 

  Í Hafnarfirði ríkir mikil gleði og tilhlökkun vegna yfirvofandi endanlegrar lokunar Álversins í Straumsvík.  Þarna opnast ótal möguleikar fyrir spennandi verkefni.  Kiddi kanína - oft kenndur við Hljómalind - og félagar hans í Menningar- og listafjelagi Hafnarfjarðar eru komnir á flug.  

  Meðal hugmynda sem fleygt hefur verið fram er að breyta svæðinu í Ylverið í Straumsvík,  The Green Lagoon.  Þar yrði í Edengörðum ræktað grænmeti af öllu tagi.  Einnig fræ,  ávextir,  baunir,  hnetur og svo framvegis.  Þar á milli verður glæsihótel með heitum inni- og útisundlaugum, til viðbótar heimsins bestu aðstöðu til sjósunds. Nóg af ódýru niðurgreiddu rafmagni.

  Í Straumsvík er góð hafnaraðstaða.  Þarna verður heitasti áfangastaður skemmtiferðaskipa hvaðanæva úr heiminum.  Staðsetningin er frábær þarna í útjaðri höfuðborgarinnar;  Bláa lónið og flugstöðina í Sandgerði nánast í göngufæri.  Áhugaverð og sérstæð náttúra í hlaðvarpanum.  Álfar í hverjum hól og vel klætt huldufólk sem leikur við hvurn sinn fingur. 

„Ákaflega sérstakt“ ef álverið lokar

Hulunni svipt af hræðilegu leyndarmáli

  Fréttir af banksterum eru skemmtilegri en afleiðingar bankahrunsins/bankaránsins.  Er þá mikið sagt.  Skemmtilegastar eru fréttir af réttarhöldum yfir klíkunni.  Þær keppa við fréttir af vist hennar á Kvíabryggju:  Átök um rauðvín með matnum,  átök um reiðnámskeið - með og án vændis og svo framvegis.

  Verðbréfamiðlari hjá Glitni upplýsir vinnufélaga og nú alþjóð um að Jón Ásgeir hafi verið og/eða sé á djöflamerg.  Það ku vera betra en að vera á djöflasýru.  Nema það sé það sama.  Rifjast þá upp að korteri fyrir bankahrun kallaði Jón Steinar Gunnlaugsson nafna sinn viðarrenglu.  Um það má lesa hér 

  Í dag er pistill í dagblaði Jóns Ársgeirs (skráð á konu hans),  Fréttablaðinu.  Pistilinn skrifar eiginkona Ólafs Ólafssonar,  hótelgests/vistmanns á Kvíabryggju.  Henni er niðri fyrir.  Eina sinni, einu sinni enn.  Að þessu sinni sakar hún forstjóra Fangelsismálastofnunar um að brjóta á skjólstæðingi sínum,  kallgreyinu,  með því að opinbera persónugreinanlegt einkamál hans.  Það gerði hann með því að kjafta frá vel varðveittu leyndarmáli:  Að "mjög lítill hópur fanga hefði aðgang að mörgum milljónum".  

  

Jón Ásgeir á djöflamergnum

Karlinn sem reddar hlutunum

  Þúsund þjala smiðurinn er ómissandi í hverju þorpi;  þessi sem reddar hlutunum snöfurlega.  Enginn hlutur er svo bilaður að reddarinn kippi honum ekki í lag á mínútunnni.  Hann þarf ekki annað en skima í kringum sig eitt augnablik til að koma auga á nothæfan varahlut.

  Heimafyrir bera flestir hlutir þess merki að reddarinn hafi farið um þá höndum.  Þegar pulla í sófasettinu ónýtist kemur eldhússtóll að góðum notum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   Veggklukkan fellur í gólfið og brotnar.  Þá er minnsta málið að teygja sig í vélritunarblað og tússpenna.  Klukkan er sem ný. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Slökkvitækið í sameigninni tæmist.  Vatnsflaska gerir sama gagn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Hliðarspegillinn á fína jeppanum brotnar.  Þá er gott að eiga handspegil og límband.

 

Sparnaðarráð: Kauptu jólamatinn núna!

  Hagsýnir húsbændur vita að nú er rétti tíminn til að kaupa mat fyrir sólrisuhátíðina miklu,  jólin,  hátíð ljóss og friðar,  svo og gamlárskvöld, nýársdag og næstu daga þar á undan og eftir.  Ástæðan er sú að eftir nokkra daga fer verð á mat að hækka nokkuð bratt.  Hann hækkar og hækkar í verði í stórum stökkum alveg fram á næsta ár.  Jafnframt minnkar úrval á sumum matvörum.    

  Sá sem bíður með að kaupa matinn fram undir jól tapar háum fjárupphæðum.  Þeim upphæðum er betur varið í gott borðvín og nokkra jólabjóra.  

    

Matur og flug hækkar í verði

Íslensk hjarðhegðun

  Íslendingar eru hópsál.  Auðteymd í allar áttir.  Hjarðhegðun einkennir þjóðarsálina.  Þegar ný verslun er opnuð þarf ekki mikið til að smala hjörðinni í hús.  Ókeypis kleinuhringur eða 5% afsláttur á fimm stykkjum af skrúfjárni dugir.  Biðröð myndast degi fyrir opnun.  Hjörðin bíður ofan í svefnpoka eftir opnun búðarinnar.  Þeir fremstu í röðinni upplifa sig sem hetjur.  Ekki ætla ég að kalla þá eitthvað annað.  

 Þegar ekki er um opnun á nýrri verslun að ræða þá dugir til að mynda bílaumboði að auglýsa ókeypis kaffisopa.  Þá myndast örtröð.  Ef auglýstar eru ókeypis kleinur með þá bruna menn frá Keflavík,  Borgarnesi og Selfossi til Reykjavíkur.      

  Ég rakst á kunningja frá Hveragerði sem gerði sér ferð í bæinn.  Ástæðan var sú að IKEA auglýsti smakk á smákökum.  Smakkið átti að hefjast klukkan 13.00.  Vinurinn náði ekki að mæta fyrr en 13.30.  Þá var ekki byrjað að gefa smakk.  Einhver bið var í það.  Hvergerðingurinn var gráti nær yfir þessum "svikum".

  Ég benti honum á að aksturinn til og frá Hveragerði kostaði hann sennilega á annað þúsund kr.  Fyrir þann pening gæti hann keypt í næstu matvörubúð 100 eða 200 smákökur í stað þessarar einu smáköku sem hann ætlaði að smakka í IKEA.

  Hann horfði ringlaður á mig í nokkrar sek.  Svo muldraði hann um leið og hann settist upp í jeppann og ók á brott:  "Þær eru náttúrulega ekki nýbakaðar."

   

Fyrstu mættu í röðina í nótt

Kúaskítur til framleiðslu á rjómaís

 

 

 

 

 

 

 

  Einn besti og vinsælasti ís í heimi er skoski Mackie´s.  Til að framleiða þennan ís þarf mjólk og rjóma.  Einnig vanillu,  súkkulaði,  hunang,  mintu,  jarðaber,  rifsber,  karamellu og sitthvað fleira.  En uppistaðan er mjólk.  Hún er fengin úr 400 beljum í eigu Mackie´s.

  Beljur gefa af sér fleira en mjólk.  Af þeim gengur óhemju mikið magn af ágætis túnáburði.  En það má nýta kúadelluna sem orku.  Það vita stjórnendur Mackie´s.  Skíturinn býr til orkuríkt gas,  mugas.  Þetta gas virkjar Mackie´s til að knýja ísverksmiðjuna.  Fyrir bragðið er framleiðslukostnaður Mackie´s lægri en keppinautanna.  

  Englendingar hafa af gamalkunnri illgirni búið til hefðbundna Skotabrandara um þetta.  Þeir ganga út á meinta nísku Skota.  Skotar eru miklu útsjónasamari en Englendingar.  Gott dæmi um það er að Englendingar skjóta úr fallbyssum kastalabygginga 12 skotum klukkan 12 á hádegi til heiðurs drottningunni.  Skotar skjóta af sama tilefni úr Edinborgarkastala einu skoti klukkan eitt.