Veitingahússumsögn

 

  - Réttur:  Beikon og egg

  -  Veitingastaður:  Tapashúsið,  Ægissíðu 2

  - Verð:  890 krónur

  - Einkunn: ****

  Tapas er eitthvað sem nær yfir fjölbreytta smárétti.  Það eru tveir slíkir staðir á sama bletti í miðbæ við höfnina.  Mig bar niður á Tapashúsið sem er staðsett í húsaþyrpingu er telur meðal annars Sægreifann frábæra og Hamborgarbúlluna.  Það er eiginlega ætlast til að fleiri enn einn smáréttur sé settur saman í máltíð.  En sé maður ekki verulega svangur né gráðugur er alveg upplagt að prófa einn smárétt. 

  Tapashúsið er millifínt veitingahús með bryggjulegri stemmningu.  Á heimasíðu Tapashússins er klaufalegt að birta aðeins ljósmyndir af auðum sætum og borðum.  Tóm sæti og borð eru fráhrindandi.  

  Rétturinn "beikon og egg" er hálft léttsoðið egg og reykt svínasíða.  Svínasíðubitinn er af svipaðri stærð og hálfa eggið.  Eggið bragðast vel.  Síðubitinn bragðast ennþá betur.  Ég kann ekki að útlista bragðgott krydd á honum.  Lostæti.  Þetta er í raun 5 stjörnu biti en verðið dregur hann niður um eina stjörnu.   Til samanburðar kostar á Vitaborgaranum í Ármúla 2 spæld egg + 12 beikonsneiðar + 2 ristaðar brauðsneiðar og smjör fyrir 110 kr. meira.   

Ekki er alltaf allt sem sýnist

  Fólk er ringlað og hefur varann á sér þessa dagana.  Það er hvekkt eftir stöðugar afhjúpanir á því að götusalt hafi árum saman verið notað af helstu matvælafyrirtækjum landsins í matvæli til mannafóðurs.  Og það með blessun Matvælaeftirlitsins,  sem að telur í dag að blessunin hafi verið óheppileg fyrst að upp um hana komst.

  Þetta gerist á sama tíma og virðulegur læknir hefur verið að planta stórhættulegu iðnaðarsílikoni í brjóst á hundruð kvenna.  Jafnvel vændiskvenna.

  Svo er eitrað tannkrem selt í íslenskum matvöruverslunum.  Þar eru enn ein vörusvikin.

  Þá má ekki gleyma baneitruðum útlendum áburði sem borinn hefur verið á íslensk tún.  Eitrið berst síðan með grasi í búfénað og skilar sér loks í formi lærisneiða ofan í íslenska maga.

  Nú var fullyrt við mig,  af fyrrverandi starfsmanni í mjólkuriðnaði,  að sumar vörur sem seldar eru undir nafninu Skyr.is innihaldi ekkert skyr.  Það fylgdi sögunni að þetta væri í góðu lagi.  Þetta megi.  Skyr.is sé nefnilega vörumerki og netsíða sem haldi utan um tilteknar vörulínur en ekki lýsing á vörunni. 

 Ég skoðaði innihaldslýsingu á skyr.is-vörunni sem myndin er af.

 INNIHALD:
Undanrenna, bragðefni, vanillukorn, sætuefni (aspartam, acesulfam-k), lifandi gerlar.

 

Veitingahússumsögn

 

.

- Veitingastaður:  Hrói höttur,  Hringbraut

- Réttur:  Pönnusteiktur fiskur

- Verð:  1890 kr.

- Einkunn:  **** (af 5)

.

  Fátt er betra en pönnusteiktur fiskur.  Einkum ef ekki er troðið utan á fiskinn raspi,  deigi eða öðru slíku.  Pönnusteiktur fiskur í Hróa hetti er eins og best verður á kosið.  Snöggsteiktur strípaður en nógu vel til þess að hann er fagurlega brúngullinleitur á báðum hliðum, stökkur yst en mjúkur og þéttur að innan.

  Þetta er þorskur.  Það er gott.  Hann er bragðsterkari og betri en hræætan ýsa,  sem því miður er víðast boðið upp á þegar réttur heitir pönnusteiktur fiskur.  

  Fiskstykkin eru tvö og nokkuð stór.  Bökuð kartafla var næstum því of lítil til að duga með þeim.  Eflaust er bakaða kartaflan stundum örlítið stærri - ef ég þekki bakaðar kartöflur rétt. 

  Það vantaði smjör eða sýrðan rjóma eða eitthvað slíkt með kartöflunni.  Kannski gleymdist það.  Afgreiðslustúlkan brá snögg við og sótti smjör þegar á þetta var bent.

  Ágætt hefði verið að hafa pipar á borðinu til að strá yfir smjörið á kartöflunni.  Í staðinn mátti nota krydd sem kennt er við franskar kartöflur.  Það er á borðum ásamt salti.

  Þó að bakaða kartaflan væri í smærra lagi þá kom það ekki að sök.  Ferska salatið var vel útilátið.  Í því var m.a. paprika og agúrkur.  Aldeilis prýðilegt.

  Á matseðli stendur að sjávarfangssósa sé með pönnusteikta fisknum.  Hún var fjarri góðu gamni.  Þess í stað var ljúffeng sveppasósa.

  Með pönnusteiktum fiski á alltaf að vera örþunn sítrónusneið.  Bæði til að útiloka matareitrun (sem að vísu eru litlar líkur á) en öllu fremur upp á bragð að gera.  Sítrónusneiðina vantaði.  Ekkert stórmál.  Áreiðanlega hefði verið auðsótt mál að fara fram á sítrónusneið.  Ég hafði bara ekki rænu á því.  Þetta var ljómandi gott eins og það var.

  Án þess að hugsa út í hvort súpa dagsins væri með í pakkanum fékk ég mér súpu í skál.  Það var grænmetis- og núðlusúpa með chili bragði.  Dálítið asíuleg og bragðgóð súpa.

  Hrói höttur er millifínn veitingastaður.  Ég mun oftar fá mér pönnusteiktan fisk þar.  Það er góður réttur. 

 

 

   

 

Skroppið til Finnlands

  Ég brá mér til Finnlands.  Ákvað skyndilega að hjálpa Finnum að takast á við jólin og aðstoða þá við að komast yfir áramótin.  Það heppnaðist hið besta.  Finnar voru sáttir.  Það skiptir máli.  Ég hafði bækistöðvar á eyju sem tilheyrir eyjaklasanum Suomenlinna.  Hann gegnir einnig nafninu Viapori.  Svíar og Íslendingar kalla hann Sveaborg.

  Mér taldist til að eyjarnar væru 4.  Þær eru samt 6.  Ég veit ekki hvar þessar 2 eru sem mér yfirsást.  En fallegt er þarna.  Afskaplega.  Og allt í gömlum stíl:  Hús jafnt sem brýr,  virkisveggir,  fallbyssur og annað.  Það er góð skemmtun að rölta þarna um.

   Eyjarnar tilheyra Helsinki.  Ferja gengur á milli eyjanna og miðborgar Helsinki á klukkutíma fresti nema á milli klukkan 2 og 6 á morgnana.  Þá sefur áhöfnin.  Mér þykir það líklegt.  Siglingin tekur um korter.  Farið kostar 2 evrur (320 kall).  Hægt er að kaupa 7 daga kort.  Ég man ekki verðið en þá er hægt að flakka á milli í hverri ferð. 

  Fyrst þegar ég tók ferjuna vissi ég ekki að það þarf að kaupa farmiða í sjálfsala í skúr á hafnarbakkanum.  Ég fór miðalaus um borð.  Það var ekki gerð nein athugasemd við það.  Mér tókst ekki að venja mig af miðaleysinu.  Einhvers staðar rakst ég á auglýsingu sem innihélt hótun um sekt upp á 80 evrur (tæpan 13 þúsund kall) á hendur miðalausum.  Ekki veit ég hvernig sektin er innheimt hjá útlendingum sem þykjast vera án greiðslukorts og eiga aðeins 5 eða 10 evrur.

  Þetta var fyrsta heimsókn mín til Finnlands.  Byggingastíll og fleira í Helsinki er meira í a-evrópskum stíl en við eigum að venjast í borgum hinna norðurlandanna.  Sömuleiðis fer minna fyrir bandarískum skyndibitakeðjum í Helsinki.  Þó eru McDonalds,  Burger King og Subway þarna ef vel er leitað.  Á síðast nefnda staðnum kostar lítill bátur dagsins 620 kall (3,90 evrur).  Á Íslandi kostar hann 419 krónur.  Fyrir fall íslensku krónunnar og bankahrunið er næsta víst að báturinn hafi verið á svipuðu verði,  um 300 kall,  í báðum löndunum.  Að öðru leyti er matvælaverð nokkuð áþekkt í Reykjavík og Helsinki í dag.   

  Í Ósló eru um eða yfir 90% viðskiptavina McDonalds hörundsdökkir.  Í Helsinki er hlutfallið lægra.  Engu að síður er þá fáu hörundsökku í Helsinki helst að finna í McDonalds.  Hvers vegna sækja hörundsdökkir svona stíft í McDonalds fremur en til að mynda sjávarréttastaði og salatbari.  Hérlendis eru ekki nógu margir blökkumenn til að halda uppi McDonalds.     

  Hér fyrir neðan er myndband með finnsku "stuðmönnum",  Leningrad Cowboys.

Veitingahússumsögn: Skötuveisla

-  Staður:  Studio 29

-  Staðsetning:  Snorrabraut 29

-  Réttur:  Skötuveisla

-  Verð:  1500 kr.

-  Einkunn:  **1/2  (af 5)

  Studio 29 er á horni Laugavegs og Snorrabrautar.  Þetta er millifínn veitingastaður.  Þar er nú boðið upp á skötuveislu alla daga fram til klukkan 9 á kvöldin.  Gestir skammta sér sjálfir af hlaðborði á diska.  Í boði er kæst beinhreinsuð skata,  saltfiskur,  rófur,  kartöflur,  hamsaflot,  hangiflot og rúgbrauð með smjöri.  Fyrir þetta eru greiddar 1500 krónur.  Það er gott verð.  Maturinn er einnig góður.  Nema skatan.  Hún er ansi bragðdauf.  Eiginlega bragðlaus.  Ég fæ mér ekki aftur skötu þarna.  Hinsvegar er alveg upplagt að fá sér saltfisk og meðlæti. 

  Fyrir þá sem hræðast kæsta skötu er ágætt að prófa hana í Studio 29.  Hún bítur ekki. 

  Hér má sjá umsögn um skötuveislu á Sjávarbarnum:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1211935/

Veitingahússumsögn: Skötuveisla

- Veitingastaður:  Sjávarbarinn

- Staðsetning:  Grandagarði 9

- Réttur:  Skötuveisla

- Verð:  2490

- Einkunn: ***** (af 5)

.

  Í gær (fimmtudag) þjófstartaði Magnús Ingi Magnússon,  matreiðslumeistari,  skötuveislu á Sjávarbarnum:  degi fyrir auglýsta dagsetningu.  Kæsingin á skötunni er milli sterk.  Óvanir þurfa samt ekki að hræðast kæsta bragðið.  Kúnstin er að stinga upp í sig hlutfallslega stórum bita af rófu,  kartöflu,  rófustöppu eða öðru af margvíslegu meðlæti ásamt litlum skötubita.  Ferskt og bragðgott rúgbrauð,  bakað á staðnum,  mildar sömuleiðis bragðið.  

  Þeir sem kjósa að láta skötuna rífa í bragðlaukana fá sér hlutfallslega stærri bita af skötunni og skerpa á með hnoðmör. 

  Það er einnig hægt að velja um tvær tegundir af skötustöppu.  Það er hvítlaukskeimur af annarri þeirra. 

  Skötuveislan er hluti af veglegu og fjölbreyttu hlaðborði.  Þar er á boðstólum meðal annars saltfiskur,  plokkfiskur,  graflax,  grafinn karfi,  síldarréttir,  allra handa salöt,  sósur,  hamsar og margt margt fleira. Útilokað er að komast yfir að bragða á öllu úrvalinu í einni heimsókn.  Þetta er alvöru veisluhlaðborð.  Innifalið í hóflegu verði er afskaplega ljúffeng sjávarréttasúpa.  Bragðið er snarpt og frábrugðið öðrum sjávarréttasúpum.  Það er að segja þekktum og algengum sjávarréttasúpum.  Í þessari eru hnetur og fleira sem gerir hana framandi og spennandi. 

  Skötuhlaðborðið er á borðum í hádegi og á kvöldin (lokað á sunnudaginn).  Það er dásamleg tilbreyting frá jólahlaðborðunum að komast þetta tímanlega í skötuveislu. 

  Sjávarbarinn er í millifínum klassa.  Sem er besti kostur.  Borð eru blessunarlega laus við þykka taudúka,  munnþurrkur úr sama efni,  kertaflóð,  blóm í vasa og þjóna hlaupandi á milli borða til að spyrja hvort allt sé í lagi.  Matreiðslumeistarinn hefur aftur á móti áhuga á að vita hvernig viðskiptavinum líkar kræsingarnar.  Sennilega tekur hann mark á athugasemdum því að einhverjar breytingar gerir hann jafnan á skötuveislunni á milli ára. 

  Málverkasýning Bjarmars Guðlaugssonar upp um alla veggi rammar glæsileika skötuveislunnar rækilega inn.  Hún (bæði málverkasýningin og skötuveislan) er góð skemmtun.

  Ólíklegt er að á suðvesturhorninu finnist veitingastaður sem býður upp á mikið ódýrari skötuveislu.  Og pottþétt enginn sem býður upp á jafn íburðarmikið og föngulegt skötuhlaðborð og Sjávarbarinn.

1001 gamansaga

  Bókmenntaáhugi Íslendinga er aðdáunarverður.  Það hefur þó lengi háð þeim að þurfa að vinna á daginn og stunda heimilisstörf á kvöldin.  Nú hefur verið bætt úr þessu vandamáli.  Skilningsríkir verslunareigendur eru farnar að hafa búðirnar opnar um nætur.  Menn geta því sinnt bókainnkaupum alla nóttina.  Sem þeir eru einmitt duglegir við.  Ég minni í leiðinni á háspennubókina  Djöflanýlenduna  sem gerist að hluta á Íslandi.

  Í fyrra kom út bráðskemmtileg bók sem heitir  1001 gamansaga.   Það er Helgi Seljan sem tók sögurnar saman.  Þær eru flestar sannar.  Reyndar vantar upp á hvað gaman er að hlusta á Helga Seljan segja sjálfan frá.  Hann er einstaklega skemmtilegur sögumaður.  Sögurnar lifna við þegar hann segir frá.  Það er upplagt að lauma bókinni með í jólapakkana.  Hér eru nokkrar sögur úr henni:

Ekkjan kom til listmálara og bað hann að mála mynd af

eiginmanninum sáluga. Hún átti bara gamla, óskýra mynd

af honum, en fór að lýsa honum eins vel og hún gat. Svo

var myndin máluð og konan kom til að líta á hana: „Mikið

er þetta góð mynd af honum en mikil ósköp hefur hann

samt breyst.“

 

Dýralæknir var kallaður til gamallar konu sem hafði

áhyggjur af hvítu kisunni sinni sem virtist eitthvað lasin.

Dýralæknirinn sagði henni að kisa væri komin að því

að gjóta, en sú aldraða sagði það ekki geta verið, kisu

hleypti hún aldrei út og enginn högni hefði komið nálægt

henni. Í sama bili gekk bröndóttur fress inn á gólfið og

dýralæknirinn sagði þarna komna skýringuna. Þá sagði

gamla konan: „Nei, það getur ekki verið, þetta er bróðir

hennar.“

 

Þeir komu að kistulagningu föður síns og kom saman

um að karl faðir þeirra þyrfti einhvern farareyri. Tveir

bræðranna lögðu hvor sinn þúsundkallinn í kistuna, en

sá þriðji sagðist bara vera með ávísanahefti, skrifaði

ávísun upp á þrjú þúsund, lagði í kistuna og gaf sér báða

þúsundkallana til baka.

 

Dómarinn: „Þú ert sakaður um að hæðast að lögreglunni.

Hverju svararðu því?“ „Jú, herra dómari, lögreglumaðurinn

hellti sér svoleiðis yfir mig með óbótaskömmum og

svívirðingum að mér fannst eins og konan mín væri að tala

við mig og þá sagði ég ósjálfrátt: Já, já, elskan.“

 

Trúboðinn, fullorðin kona, kemur inn á fjölmennan

vinnustað með plastbox undir hendinni og spyr þann fyrsta

sem hún hittir: „Þekkir þú Jesúm, vinur minn?“ Maðurinn

kallar inn í vinnusalinn. „Er einhver Jesús sem vinnur hér?

Mamma hans er komin með nestisboxið hans.“

 

  Ég ítreka og minni í leiðinni á háspennubókina  Djöflanýlenduna  sem gerist að hluta á Íslandi.

Bækur seljast upp á nóttunni

Jólahlaðborð á BSÍ

  Ég er dálítið í því þessa dagana að kíkja á jólahlaðborð.  Jafnframt smakka ég á því sem þar er í boði.  Það er svo gaman.  Og bragðgott.  Á Umferðarmiðstöðinni í Vatnsmýri,  BSÍ (Bifreiðastöð Íslands) er veitingastaður sem heitir Fljótt og gott.  Staðurinn stendur undir nafni.  Þar er daglega hægt að velja úr fjölda heimilislegra rétta á verðinu frá 1290 kr. til um það bil 2000 kr.  Réttirnir eru afgreiddir tilbúnir úr hitaborði.  Meðlæti er að finna í salatbar.  Innifalið í verði er súpa og kaffi. 

  Þetta er alveg ljómandi góður kostur. 

  Þessa dagana býður Fljótt og gott daglega upp á jólahlaðborð til klukkan 16.00.  Það kostar 2490 kall og er eins og sameinað jólahlaðborð Húsasmiðjunnar og Byko.  Um þau jólahlaðborð má léttilega lesa með því að smella á þessa slóð:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1204452/

  Á jólahlaðborði Fljótt og gott er úrval síldarrétta.  Þar er einnig graflax og reyktur lax.  Til samanburðar við sjávarrétti Húsasmiðjunnar er í tilfelli Húsasmiðjunnar reyktur lax,  rækjur og túnfiskur.  Gallinn er sá að laxinn klárast fljótt og nýr sjávarréttabakki er ekki borinn fram fyrr en túnfiskurinn og rækjurnar eru einnig búin.   Það er því hending (og heppni) að ná laxbita.  Á BSÍ er engin hætta á slíku.  Það er alltaf til nóg af laxi.

  Eins og í Húsasmiðjunni og Byko er á BSÍ boðið upp á heita pörusteik.  Eins og í Húsasmiðjunni er einnig í boði byonskinka og heitar partýpylsur.  Þær eru betri á BSÍ.  Ég held að þær séu steiktar en ekki soðnar eins og í Húsasmiðjunni. 

  Allir staðirnir eru með sykraðar kartöflur.  Eins og í Bykó er á BSÍ hangikjöt,  soðnar kartöflur og jafningur.  Það sem Fljótt og gott hefur umfram hina staðina er heitar litlar kjötbollur og reykt nautstunga.  Hún er lostæti.

  Eins og í Byko er á BSÍ er "ris a la mande" í eftirrétt.  Að auki er á BSÍ ostaterta í eftirrétt. 

  Niðurstaðan er sú að örlítið dýrara jólahlaðborð Fljótt og gott í samanburði við Húsasmiðjuna og Byko er fyllilega þess virði.  Samanburðurinn er samt ekki alveg sanngjarn.  Húsasmiðjan og Byko nota (og niðurgreiða) jólahlaðborð sín til að lokka viðskiptavini á staðinn.  Þaðan fara þeir út hlaðnir vörum sem viðskiptavinir kaupa þar í leiðinni.  Sjálfur hef ég ósjaldan mætt þangað í jólahlaðborð og gengið út með skrúfjárn,  ofnlykil,  málningarvörur,  leikföng,  úlpu og sitthvað fleira.  Eitthvað sem ég ætlaði ekki að kaupa þegar mætt var á staðinn.  Bara eitthvað sem ég hef rekist á og gripið með mér í leiðinni.  Ég hef horft upp á aðra maula jólamat með troðfullar innkaupakerrur sér við hlið.

  Í dag var - að ég held - jólahlaðborð í Kænunni í Hafnarfirði á 1900 kall.  Ég ætlaði að kíkja á það en gleymdi því og var allt í einu pakksaddur á BSÍ.  Sæll og sáttur.

  Næst ætla ég að mæta á jólahlaðborðið á Hótel Loftleiðum. 

Kvartað undan Bónusveldinu í Færeyjum

  Snemmsumars skýrði ég samviskusamlega frá því - á þessum vettvangi - að Jóhannes í Bónus hefði keypt verslunarklasann Miðlengju (Miðlon) í Þórshöfn í Færeyjum.  Þetta má sannreyna með því að fletta upp á http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1168166/ .  Þar var komið inn á vangaveltur um stöðu vínbúðar (Rúsan) í Miðlengju. Þessi bloggfærsla vakti gríðar mikla athygli og var tekin upp af helstu netmiðlum.  Þar var hún mest lestna frétt dögum saman.  

  Nú er komin upp ný og óvænt staða.  Það er nefnilega verið að innrétta stóra og glæsilega Bónus-verslun í Miðlengju.  Fulltrúum annarra matvöruverslana í Þórshöfn er illa brugðið og miður sín.  3 þeirra hafa skrifað atvinnumálaráðherra Færeyja bréf.  Þar benda þeir á að Bónusveldið (Bónus,  SMS og Brotið) sé með ráðandi stöðu á færeyskum matvörumarkaði.  Það sé ófært að keppa við Bónus þegar útidyr nýju búðarinnar í Miðlengju verði við hlið útidyra einu vínbúðarinnar í höfuðborginni.

  Þremenningarnir krefjast þess að atvinnumálaráðherrann grípi inn í framvindu mála;  láti umsvifalaust færa vínbúðina úr Miðlengju og staðsetji hana þar sem hún mismuni ekki samkeppnisstöðu verslana.  Að öðrum kosti muni matvöruverslanirnar FK,  INN og PE leggja upp laupana.  Eftir verði Bónusveldið einrátt á matvörumarkaði í Þórshöfn. 

  Þremenningarnir minna á að vínbúðin sé í almannaeigu.  Þeir peningar sem fari um búðina séu eign færeysks almennings og hluti af sameiginlegum sjóði Færeyinga.  Atvinnumálaráðherrann verði  að gæta þess að þessi sameign færeysku þjóðarinnar sé ekki misnotuð til að skekkja samkeppni á matvörumarkaði.

  Fallist atvinnumálaráðherra á kröfu þremenninganna er það hið versta mál fyrir Bónus og Miðlengju.  Þessi verslanaklasi er illa staðsettur.  Vínbúðin hefur hinsvegar tryggt honum góða traffík.

  Það skal tekið fram að Færeyingar almennt hafa jákvætt viðhorf til Bónusveldisins.  Þeir eru samt ekki á einu máli varðandi kvörtun þremenninganna.  Á það er bent að þó að staðan sé þessi í Þórshöfn þá séu hliðstæð vandamál víðar í Færeyjum.  Sumir vilja að málið sé leyst með því að öllum matvöruverslunum verði leyft að selja áfengi. 

Gífurleg eyðilegging og tjón í Færeyjum. Svakalegar myndir

  Þarna fór fjárhús í klessu.  Ekki fylgir sögunni hvað varð um rollurnar.  En næsta víst er að þær hafa orðið hissa.  Tryggingafélögum hafa borist á annað þúsund tilkynningar um tjón.  Og sér hvergi fyrir enda á.  Símkerfi tryggingafélaganna hafa verið rauðglóandi í allan dag.  Vegna þess var haldið áfram að svara í síma fram eftir kvöldi (í stað þess að loka á auglýstum lokunartíma).  Jafnframt verður, aldrei þessa vant, opið á morgun. 

  Færeysk tryggingafélög eru frábrugðin þeim íslensku.  Meðal annars að því leyti að þau færeysku leitast við að bæta tjón og eigendur þeirra ræna ekki bótasjóð. 

Það er kaldhæðnislegt að veðurmælingastöðvar voru á meðal þess sem fauk út um mela og móa.  Einnig fauk útvarpsmastur Rásar 2,  annarri tveggja útvarpsstöðva í einkaeigu (hin er kristilega stöðin Lindin).

 

  Allra handa hús, skúrar, hjallar og kofar fuku á haf út eða út í móa.

  Vegvísar,  umferðarmerki,  vegrið og þess háttar lögðust á hlið eða færðust lengra úr stað. 

  Bátar slitnuðu frá bryggju og sumir þeirra ráku upp á land.  Neðri myndin sýnir betur veðurhaminn og sjólagið.

  Þök rifnuðu upp af húsum.  Sum fuku út í buskann.  Í verstu tilfellunum rústuðust húsin.

  Bílar fuku út um allt;  fuku hver á annan og ýmislegt dót fauk á og skemmdi bílana.

  Fiskikör fuku út um holt og hæðir eða hlóðust upp í kös í húsaskotum.

  Vörubílstengivagn rúllaði um svæðið.  Hér er hann á hlið.

  Sólskálar smölluðust.

  Veðurhamurinn lék gervigrasavelli illa.

  Gámar voru á meðal þess sem fór í sjó.

  Tré brotnuðu og liggja eins og hráviður um allt.  Á ferðalagi þeirra um eyjarnar beygluðu þau handrið og brutu hitt og þetta.

Þök fuku og bátar losnuðu